Apocalypse Meltdown โลกาวินาศล่มสลาย – ตอนที่ 1044 จัดการกับมันเหมือนที่มันทำกับเรา

  ซูเฟิงพลันมีกำลังใจเต็มเปี่ยมน้ำตาเกือบจะระเบิดพรูออกมาและจากนั้น———

   อั่กปั่ก! 

  ซูเฟิงเตะขาข้างหนึ่งของเงามืดจนเสียหลักจากนั้นก็อัดกระแทกต่ออย่างสุดกำลังจนร่างของเงามืดกระเด็นไปกระแทกต้นไม้ใหญ่ด้านหลัง!

  เมื่อสบโอกาสซูเฟิงก็รีบวิ่งกลับเข้าไปในจุดชุลมุนพร้อมตะโกนสั่งการโดยไม่คิดหันหลังกลับไปจัดการเงามืดต่อ ช่วยคนของเราก่อน! 

  ช่วยทุกคนทั้งคนที่กำลังย่ำแย่ คนที่บาดเจ็บสาหัส คนที่ตายไปแล้วก็ให้เก็บร่างมา

  เฉินช่าวเย่มาพร้อมกับกลุ่มทหารมือปืนที่มีฝีมือจำนวนมากแถมยังมีทหารมนุษย์สายพันธุ์ใหม่ของกองทัพเขี้ยวหมาป่าอีกกลุ่มใหญ่ ดังนั้นเขามั่นใจในผลลัพธ์อย่างไม่ต้องสงสัย

  พวกเขาต้องชนะแน่!

  เวลานี้มันไม่มีอะไรสำคัญไปกว่าการช่วยชีวิตเพื่อนทหารกองทัพเขี้ยวหมาป่าที่เหลืออยู่แล้ว!

   พั้วะ~ 

  กลุ่มทหารของซูเฟิงที่เดิมทีเหลือไม่ถึงหนึ่งร้อยคนพลันมีกำลังใจขึ้นมาท่าทางสิ้นหวังและหมดกำลังใจสลายหายไปแทบจะทันที

   หลี่บี๋เฟิง! ซูเฟิงที่วิ่งเข้ามาในจุดชุลมุนที่ทั้งสองฝ่ายปะทะกันอยู่ เขาจัดการเตะศัตรูที่ขวางทางอยู่ออกไปให้พ้นเพื่อตามหาตัวหลี่บี๋เฟิง

  กองทัพมนุษย์สายพันธุ์ใหม่ทั้งห้าร้อยคนรีบเข้ามาช่วยสนับสนุนและจัดการฝ่ายศัตรูต่อทันทีโดยไม่จำเป็นต้องอธิบายหรือบอกสถานการณ์แผนการใดๆ พวกเขาร่วมรบร่วมฝึกฝนด้วยกันจนเข้าใจดีว่าต้องทำยังไง และระหว่างที่กำลังเร่งรีบมาที่นี้พวกเขาได้รับข้อความจากเกาช้าวฮุ่ยที่เจอระหว่างทางว่าตอนนี้เพื่อนทหารของกองทัพเขี้ยวหมาป่ากำลังอยู่ในช่วงเวลาหน้าสิ่วหน้าขวาน สถานการณ์เป็นตายเท่ากัน เมื่อรู้ดังนั้นพวกเขาก็รีบเร่งฝีเท้ามาทันที แต่เป็นเพราะไม่รู้ตำแหน่งที่แน่ชัดดังนั้นมันจึงค่อนข้างใช้เวลา

  และทันทีที่มาถึงเมื่อได้เห็นภาพของเพื่อนทหารเหนื่อยล้าจนเกินชีดจำกัดกันไปแล้ว ตั้งแต่ต่อสู้กับกองทัพซอมบี้จำนวนมาก จนถึงกองทัพลูกผสม แล้วก็ยังมีกลุ่มกองกำลังมนุษย์สายพันธุ์ใหม่ขนาดใหญ่โผล่มาจากไหนต่อไม่รู้อีก

  เมื่อได้รู้ว่าเพื่อนทหารของพวกเขาต้องเหนื่อยล้าซ้ำแล้วซ้ำแล้วจากการทำสงครามต่อเนื่องกันมันยิ่งทำให้พวกเขาแค้นใจ

  ทุกคนสามารถอดทนความทรมานและผ่านเหตุการณ์นองเลือดขนาดนี้กันมาได้ยังไง?   ใครเป็นคนวางแผน?

  ไอ้หน้านไหนที่กล้าคิดจะทำลายเขี้ยวหมาป่า!

   หลี่บี๋เฟิง! ในที่สุดซูเฟิงก็หาตัวหลี่บี๋เฟิงที่นอนจอมกองเลือดที่พื้นอยู่เจอ

  ในเวลานี้ภาพของชายหนุ่มบ้าเลือดที่คลั่งการต่อสู้อยู่เสมอได้หายไปแล้ว บนเนื้อตัวมีแต่รูกระสุนจำมากจนน่าตกใจ เลือดไหลท่วมกองจนเปียกไปทั้งตัว ตาของหลี่บี๋เฟิงปิดสนิทและซูเฟิงก็ไม่สามารถสัมผัสได้ถึงอุณหภูมิร่างกายของหลี่บี๋เฟิง

  ซูเฟิงแทบจะหัวใจหยุดเต้นเขาพยายามหาสัญญาณชีพของหลี่บี๋เฟิงให้เจอและทนรอไม่ไหวที่จะพาหลี่บี๋เฟิงไปยังที่ปลอดภัย

  แต่ทันใดนั้นเอง—————

   มึงจะไปไหนไม่ได้! เสียงของเงามืดจู่ๆก็ดังขึ้นจากทางด้านหลัง

  เงามืดที่ใช้ความสามารถพิเศษในการล่องหนพร้อมกับมีดในมืออาศัยความมืดลอบเข้ามาใกล้ซูเฟิง

  แน่นอนว่าซูเฟิงสามารถสัมผัสได้ถึงอันตรายของอาวุธที่อยู่ในรัศมีใกล้ๆเขาตั้งแต่แรกแล้วหากเป็นเพราะว่าขณะนั้นเขากำลังโอบหลี่บี๋เฟิงที่กำลังเป็นอันตรายถึงชีวิตอยู่ไว้ ดังนั้นเขาจึงไม่มีเวลาไปสนใจสถานการณ์ที่เกิดขึ้นด้านหลัง

  ทว่าในตอนนั้นเองในจำแหน่งที่ไม่ห่างออกไป…ลำกล้องปืนพิเศษสีดำสนิทก็ถูกยกเล็งขึ้นมา——-

   ปึง! 

  แรงระเบิดของปืนขนาดใหญ่พุ่งออกมาทันทีมันกวาดอากาศข้างๆผ่านหน้าซูเฟิงไป หากเพียงแค่นั้นซูเฟิงก็สัมผัสได้ถึงความร้อนที่แผดเผาอย่างรุนแรงแล้ว

  หลังจากเกิดเสียงระเบิดดังขึ้นมันก็มีเสียงร้องเจ็บปวดของเงามืดดังลั่นขึ้นมา

   อ๊ากกกกกกก!!! 

  เฉินช่าวเย่เลียริมฝีปากเล็กน้อยก่อนจะเหนี่ยวไกออกไปอีกครั้ง ไม่มีใครรู้เลยว่าภายใต้แววตาคู่นั้นเฉินช่าวเย่กำลังคิดอะไรอยู่ มีเพียงแค่นิ้วที่เหนี่ยวไกปืนออกไปอีกครั้งโดยไม่ลังเล จากนั้นก็ดูเหมือนว่าเฉินช่าวเย่กำลังพูดกับตัวเองอยู่…

   ฉันได้พัฒนาขึ้นไปอีกครั้งแล้วและอย่างที่หัวหน้าพูดเอาไว้ ฉันคืออัจฉริยะ ตอนนี้แรงลมมีไม่ถึงหนึ่งพัน แต่หนึ่งพันก็ยังมีอิทธิพลอย่างมากสำหรับการเพิ่มประสิทธิภาพของพรสวรรค์ที่ระยะสูงกว่าฉัน มันคือพรสวรรค์ระยะ 7 สุงสุด ถึงแม้จะล่องหนอยู่แต่นั่นไม่สำคัญเพราะความเร็วของมันเทียบกับวิวัฒนาการไม่ได้ ถึงจะอยู่ไกลจากฉันแต่เมื่อดูข้อได้เปรียบของฉันแล้ว ฉันเหนือกว่ามันสิบเท่า 

  เฉินช่าวเย่ถูกกระตุ้นอย่างหนักหลังจากเผชิญหน้ากับอู๋หลิงฉิงไปตอนนี้เขาถูกกระตุ้นรุนแรงมากจนยกระดับจากพรสวรรค์ระยะ 5 ขึ้นไปที่ระยะ 6 อย่างทันที

  หลังจากเสียงร้องเพราะถูกยิงในครั้งแรกของเงามืดดังนั้นกระสุนจากปืนไรเฟิลพิเศษลูกที่สองก็ถูกยิงออกไปไหนในตำแหน่งเดิมจนมันเกิดหมอกสีเลือดที่เกิดจากเลือดของเงามืดฟุ้งกระจายเป็นละอองในอากาศ

  เฉินช่าวเย่วางปืนลงก่อนจะตะโกนออกคำสั่งใส่ทหารใต้บังคับบัญต่อ  ห้ามให้มันตาย แต่ห้ามช่วยมัน จับมันมัดเอาไว้แล้วลากมันไปกับเรา หลังจากนี้หัวหน้าจะต้องมีคำถามอยากถามมัน! 

   ครับ! ทหารคนหนึ่งตอบรับเสียงดังและรีบไปจัดการเงามืดตามคำสั่งทันที เงามืดถูกจับมัดลากไปตามทางไม่ต่างอะไรกับถุงกระสอบทราย

  สมาชิกของทีมยิงปืนที่อยู่ข้างๆเฉินช่าวเย่ตะลึงค้างกันหมดพวกเขาเคยเห็นสถานการณ์มาหลายรูปแบบ ศึกษาและจำลองมามาก แต่ไม่มีอะไรเหมือนกับการได้เห็นการยิงของเฉินช่าวเย่กับตาตัวเองแบบนี้…มือปืนเทพเจ้า

  ซูเฟิงที่เห็นเฉินช่าวเย่สามารถคุมสถานการณ์ได้อยู่หมัดก็โล่งใจปล่อยวางหัวใจที่เต็มไปด้วยความกังวลลงและตัดสินใจรีบพาตัวหลี่บี๋เฟิงไปยังที่ปลอดภัยเพื่อทำการรักษาทันที

  นายตายรึยัง?

  นายห้ามตาย!

  ในตอนที่ซูเฟิงวางตัวหลี่บี๋เฟิงลงทำให้บาดแผลและเนื้อตัวที่บาดเจ็บถูกกระทบจนเลือดไหลทะลักออกมาอีกครั้งความเจ็บปวดที่เกิดขึ้นทำให้หลี่บี๋เฟิงเริ่มขยับเปลือกตา ปากเริ่มเผยอเล็กน้อย ก่อนจะเอ่ยประโยคสั้นๆที่ทำให้ซูเฟิงทั้งอยากจะร้องไห้และหัวเราะในเวลาเดียวกัน

   ไม่ตายเฮ้ย ยังชีวิตอยู่! 

  ในขณะเดียวกันกลุ่มทหารของซูเฟิงทั้งหมดก็ได้ถอนกำลังออกจากสนามรบแล้วทั้งคนที่มีชีวิตอยู่และไม่มี เพราะไม่ว่าอย่างไรทุกคนก็คือสมาชิกของเขี้ยวหมาป่า ร่างของทุกคนจะต้องถูกไปทำพิธีตามกฏระเบียบกองทัพเขี้ยวหมาป่า  หัวหน้าชูฮันเคยพูดไว้ว่า…จะปล่อยให้นักสู้ของกองทัพเขี้ยวหมาป่าอยู่อย่างเร่ร่อนไม่ได้เราจะต้องพาเพื่อนพ้องของเรากลับไปฝังที่บ้านของพวกเรา!

  เวลานี้สถานการณ์ได้พลิกจากหน้ามือเป็นหลังมือภายในเวลาแค่ไม่กี่นาทีเท่านั้นก่อนหน้านี้เขี้ยวหมาป่าถูกต้อนจนจนมุมและกำลังสิ้นหวังต่อชีวิต จากทหารหลายร้อยคนต้องตายไปจนเหลือกันไม่ถึงร้อย แต่แล้วในช่วงเวลาวิกฤตเพื่อนทหารจากกองทัพเขี้ยวหมาป่าด้วยกันก็ตามมาสมทบได้ทันเวลา

  ภายใต้อิทธิพลที่ได้รับมาจากชูฮันสีหน้าของเฉินช่าวเย่เริ่มดำทมึง จ้องฝ่ายศัตรูเขม็งอย่างเย็นชา ก่อนจะตะโกนสั่งทหารทั้งห้าร้อยคนเสียงเข้ม  มา จัดการกับพวกมันเหมือนที่พวกมันทำกับเพื่อนพ้องเรา 

   ยิง! เฉินช่าวเย่ออกคำสั่งด้วยน้ำเสียงเด็ดขาด

 

Apocalypse Meltdown

Apocalypse Meltdown

APOCALYPSE MELTDOWN โลกาวินาศล่มสลาย
Status: Ongoing
มันเป็นโลกที่ซอมบี้และมนุษย์อาศัยอยู่ด้วยความสิ้นหวัง สนามแม่เหล็กของโลกเกิดการเปลี่ยนแปลงและทุกอย่างได้ย้อนกลับมายังจุดเริ่มต้น วันหนึ่ง วีรบุรุษของพวกเรา…ชูฮัน ได้เดินทางย้อนเวลากลับมาสิบปีก่อนโดยไม่รู้ตัว เขาได้ย้อนกลับมาก่อนจุดจบของโลกจะเริ่มต้นขึ้น (โลกาวินาศ) เขาถูกปลุกให้ตื่นขึ้นด้วยเสียงดังในหอพักในมหาวิทยาลัยหมิงชิว ทันใดนั้นเขาก็ตระหนักได้ว่าเขาได้กลับชาติมาเกิดใหม่ ชูฮันต่อสู้กับเหล่าซอมบี้นับสิบๆตัวก่อนจะมุ่งหน้าไปที่ลานจอดรถเพื่อขโมยรถยนต์เมอร์ซิเดซ-เบนซ์G55ออกมา เขาตัดสินใจที่จะตามหาพ่อแม่และพี่น้องของเขาด้วยG55คันนี้ ซึ่งนี้เป็นสิ่งที่เขาเสียใจที่ไม่ได้ทำในชาติที่แล้ว ระหว่างทางชูฮันได้พบปะกับคนกลุ่มหนึ่งที่ปั๊มน้ำมันแห่งหนึ่ง ซึ่งหนึ่งในนั้นมีคนที่ติดอันดับ 20 ของโลกาวินาศรวมอยู่ด้วย…เฉินช่าวเย่ พวกเขาพบกับซอมบี้จำนวนมากระหว่างทางบนทางหลวง ซึ่งชูฮันได้ใช้รถ G55 พุ่งชนเหล่าซอมบี้จนเละ และในตอนนั้นเอง ชูฮันถึงตระหนักได้ว่าทั้งหมดนี้คือระบบล่มสลาย และเขาสามารถได้คะแนนจากการฆ่าซอมบี้ทั้งหลาย ซึ่งเขาสามารถเอาคะแนนพวกนี้ไปแลกเปลี่ยนเป็นความสามารถพิเศษอะไรก็ได้ และในตอนนั้นเอง การเดินทางของชูฮันก็ได้เริ่มต้นขึ้นไปพร้อมๆกับระบบล่มสลาย นี่เป็นเรื่องราวของระบบล่มสลาย โดยมีเขา…ชูฮัน เป็นคนดำเนินเรื่องราว

Comment

Options

not work with dark mode
Reset