Apocalypse Meltdown โลกาวินาศล่มสลาย – ตอนที่ 1054 กลัวจริงๆเหรอ

   ทีมรักษาความปลอดภัย? มู๋หรงยู่เฉิงกวาดสายตามองนายทหารขึ้นลงอย่างไม่อยากเชื่อหู

  ที่จริงนี้เป็นครั้งแรกที่มู๋หรงยู่เฉิงได้มาเยือนค่ายเขี้ยวหมาป่าที่ผ่านมาเขามีแต่ได้ฟังรายละเอียดของค่ายเขี้ยวหมาป่าจากแหล่งข้อมูลต่างๆเท่านั้น

  ครั้งนี้เมื่อได้ยินว่าผู้ชายตรงหน้าเขาคือทหารจากทีมรักษาความปลอดภัยของค่ายมันจึงยิ่งทำให้มู๋หรงยู่เฉิงยิ่งเกิดข้อสงสัยเข้าไปอีก เขารู้ดีว่าทุกค่ายต่างก็มีทีมรักษาความปลอดภัยประจำค่ายกันอยู่แล้วแต่ส่วนใหญ่จะยืนประจำตามจุดสำคัญต่างๆ นี้เป็นครั้งแรกที่เขาได้เจอกับการให้ทีมรักษาความปลอดภัยมาต้อนรับแขก…

  หรือว่าหลังจากสงครามจบลงเขี้ยวหมาป่าก็ตกอยู่ในสภาพย่ำแย่ ผู้คนล้มตายไปเยอะขนาดที่ถึงกับต้องโยกย้ายคนจากหน่วยรักษาความปลอดภัยมาช่วยงาน

  หลายคนต่างมีความคิดแปลกแยกกันไปและก็มีบางคนที่พื้นที่เศษเสี้ยวเล็กๆในใจแอบมีความคิดชั่วร้ายที่จะลอบใช้โอกาสนี้แอบโจมตีชูฮันและทำลายค่ายเขี้ยวหมาป่าซะ

   ครับเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย  นายทหารตอบรับราวกับว่าไม่สังเกตเห็นสีหน้าท่าทางของแขก เขาเพียงยิ้มและอธิบายต่อ  ถึงเราจะไม่ใช่กองกำลังหลักของเขี้ยวหมาป่าและไม่ได้อยู่ในกองทัพเขี้ยวหมาป่า แต่ก็มีบทบาทสำคัญในฐานะสมาชิกของเขี้ยวหมาป่า 

   โอ้? ทุกคนพยักหน้าอย่างลวกๆหากในใจกลับไม่ได้เห็นด้วย พวกเขาคิดว่ามันคือข้ออ้างที่ไม่อยากให้คนนอกเห็นถึงความอ่อนแอ…ดูเหมือนว่าการสูญเสียของเขี้ยวหมาป่าหลังจากสงครามครั้งนี้จะหนักไม่เบา!

  มู๋หรงยู๋เฉิงถามต่ออย่างรอบคอบ ค่ายเขี้ยวหมาป่าไม่มีพนักงานต้อนรับมืออาชีพหรือไง? เท่าที่ฉันรู้ค่ายเขี้ยวหมาป่ามีกลุ่มเจ้าหน้าที่ผู้หญิงระดับสูงที่คอยจัดการดูแลกิจการภายในและภายนอกของค่ายหนิ พวกคุณไม่มีเจ้าหน้าที่ต้อนรับที่ได้รับการฝึกฝนมารึไง? 

  เมื่อได้ยินเช่นนั้นนายทหารที่เป็นหัวหน้าทหารก็ยิ้มและพยักหน้ารับ  แน่นอนว่าเรามีครับ แต่เพราะพวกท่านมีสถานะพิเศษดังนั้นผมจึงต้องมาต้อนรับด้วยตัวเอง 

  พอได้ยินคำตอบของนายทหารทุกคนก็ตะลึง แววตาเต็มไปด้วยความประหลาดใจ…สถานะพิเศษคืออะไร พิเศษถึงขนาดต้องส่งคนคนนี้มารับพวกเขา?

  แสดงว่าตัวตนของนายทหารคนนี้ก็ไม่ธรรมดาเหมือนกันใช่มั้ย?

   นาย? หนึ่งในตัวแทนที่ควบคุมตัวเองไม่ได้ตะโกนถามขึ้นมา  นายเป็นมนุษย์สายพันธุ์ใหม่ประเภทไหน? เพราะการที่นายคนเดียวมารับพวกเราทั้งกลุ่ม ดูเหมือนว่าเขี้ยวหมาป่าจะไม่ให้เกียรติกันเท่าไหร่นะ! 

   เขี้ยวหมาป่าของเราเชื่อในหลักการของการไม่สูญเปล่าและไม่เห็นด้วยกับการใช้จำนวนเป็นตัวตัดสิน พละกำลังและความแข็งแกร่งของทหารของเราจะถูกนำไปใช้เพื่อให้ได้ประสิทธิภาพสูงสุดในการต่อสู้ ดังนั้นเรื่องจำนวนมากน้อยจึงไม่ใช่เรื่องที่เราให้ความสนใจครับ  นายทหารไม่สนใจจะตอบคำถาม เพียงแค่พูดอุปมาให้ทุกคนคิดเอาเอง

  มู๋หรงยู่เฉิงไม่คาดหวังว่านายทหารผู้นี้จะมีคารมคมคายดีไม่เบารู้จักใช้คำพูด ดังนั้นเขาอดที่จะแอบชื่นชมไม่ได้ มู๋หรงยู่เฉิงตัดสินใจเริ่มดึงประเด็นอื่นขึ้นมาพูดต่อ  ฉันไม่รู้ว่าค่ายเขี้ยวหมาป่ามีมนุษย์สายพันธุ์ใหม่เท่าไหร่? แล้วต้องส่งใครมาต้อนรับแขก เกรงว่าในทีมรักษาความปลอดภัยเองก็น่าจะมีการจัดอันดับตำแหน่งเหมือนกันถูกมั้ย? 

  มู๋หรงยู่เฉิงรู้ว่าชูฮันมักจะรู้เรื่องราวข้อมูลของทุกคนรอบๆอยู่แล้วดังนั้นในเมื่อชูฮันส่งคนมาต้อนรับเขาแบบนี้ ถึงภายนอกจะดูธรรมดาแต่แน่นอนว่าจะต้องเป็นคนที่มีฝีมือไม่เบาเลย  ที่น่าตกใจยิ่งกว่าคือชูฮันมักจะทำเรื่องที่เหนือความคาดหมายอยู่เสมอ!

   เอ่อผมไม่ได้มีตำแหน่งสูงอะไรในทีมความรักษาความปลอดภัยเลย ผมเป็นแค่ทหารวิวัฒนาการระยะ 6″ นายทหารตอบออกมาง่ายๆ

  แต่คำตอบง่ายๆของเขานั้นทำให้คนที่ได้ยินตะลึงกันไปตามๆกันทุกคนตกใจและชะงักค้างแทบจะทันทีด้วยความตกใจ!

  วิวัฒนาการระยะ6…

  ชูฮันส่งคนที่มีพลังการต่อสู้สูงขนาดนี้เพื่อมานำทางต้อนรับพวกเขาความพิเศษที่ว่าไม่ใช่เรื่องจำนวนคนเพราะที่จริงต้องการจะข่มขวัญพวกเขาให้กลัวงั้นสิ?

  โชคดีที่พวกเขายังไม่ทันได้พูดอะไรมาก!

  ตัวแทนที่พูดจาไม่ดีออกไปก่อนหน้านี้หน้าซีดขาวราวกับกระดาษราวกับพร้อมจะเป็นลมได้ทุกเมื่อ  มู๋หรงยู่เฉิงไม่คิดเหมือนกันว่าอีกฝ่ายจะเป็นถึงวิวัฒนาการระยะ6 เขาก้มมองรอยฝีเท้าตรงหน้าและก็ได้เห็นว่ามันแบนราบอย่างสมบูรณ์แบบ ไม่มีรอบเท้าฝังลึกให้คนแกะรอยได้เลย จึงอดไม่ได้ที่จะถาม  พวกเรายังไม่รู้จักชื่อคุณเลย? เป็นถึงยอดฝีมือวิวัฒนาการระยะ 6 แต่กลับไม่มีตำแหน่งในทีมรักษาความปลอดภัย? 

  คำพูดของมู๋หรงยู่เฉิงสื่อได้ว่าเขาไม่เชื่อว่าวิวัฒนาการระยะ6 คนนี้จะเป็นทหารของทีมรักษาความปลอดภัยจริงๆ เป็นไปได้เหรอว่าแค่ทีมรักษาความปลอดภัยของค่ายจะต้องมียอดฝีมือระดับนี้อยู่ด้วย?

   ผมชื่อเจียงฮงหยูเป็นทหารของเขี้ยวหมาป่า  เจียงฮงหยูที่นำการต้อนรับเอ่ยชื่อตัวเองออกมาเป็นครั้งแรก เขาส่งยิ้มเรียบง่ายและเอ่ยประโยคต่อมาที่สร้างความกลัวให้ทุกคน  กัปตันของทีมรักษาความปลอดภัยของเราเป็นมนุษย์สายพันธุ์ใหม่ระยะ 7 ผมติดตามกัปตันมานานและท่านคอยช่วยสอนอะไรผมมากมาย 

   ฉันยังไม่รู้ชื่อกัปตันของทีมรักษาความปลอดภัยของค่ายเขี้ยวหมาป่าเลย? แววตาของมู๋หรงยู่เฉิงเป็นประกาย เขาไม่เคยคิดเลยว่าทีมรักษาความปลอดภัยของค่ายเขี้ยวหมาป่าจะแข็งแกร่งถึงขนาดนี้

   ชื่อของกัปตันคือหยางเทียน  เจียงฮงหยูตอบเสียงแผ่ว

  จากนั้น——

   ปั่ก! 

  ทันใดนั้นมันก็เสียงบางอย่างดังขึ้นที่ด้านหลังกลายเป็นว่าหนึ่งในกลุ่มตัวแทนจากซางจิงเป็นลมล้มไปแล้ว

   อะไรกัน?คืออะไร?  ทุกคนพลันตื่นตันกันหมด

   หยางหยางเทียน…  ตัวแทนจากซางจิงที่เป็นลงนั้นร้องเพ้อด้วยความหวาดกลัวและไม่นานร่างเขาก็แน่นิ่งสลบไป

  ชื่อเสียงของหยางเทียนนั้นมีไม่กี่คนที่รู้จักแต่สำหรับซางจิงนั้นคนส่วนใหญ่คุ้นเคยกับชื่อนี้ดี เพราะซุนอี๋เจียที่ซางจิงเคยส่งมาตรวจสอบที่ค่ายเจี๋ยนอี๋เคยรายงานเอาไว้

  ยอดฝีมือของเขี้ยวหมาป่าที่ซุกซ่อนความสามารถอันเหนือชั้นเอาไว้ชื่อว่า…หยางเทียน!

  พวกเขาต่างประหลาดใจกันหมดกับยอดฝีมือที่เคยได้ยินเพียงแต่ชื่อและเมื่อได้รับรู้ว่าชูฮันจัดวางให้หยางเทียนเป็นกัปตันทีมรักษาความปลอดภัยค่ายเช่นนี้ แสดงว่าความจริงแล้วเขี้ยวหมาป่ากำลังซ่อนเขี้ยวเล็บที่แท้จริงเอาไว้อยู่!

  เมื่อได้เห็นสีหน้าหวาดกลัวของกลุ่มตัวแทนจากซางจิงทุกคนก็ยิ่งประหลาดใจและจดจำชื่อของหยางเทียนเอาไว้ในใจอย่างฝังลึกด้วยความสงสัยอยากรู้

  ในตอนนั้นเองหลูชูซเวก็แสดงตัวขึ้นมา ในเมื่อเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยของเขี้ยวหมาป่าแข็งแกร่งกันเหลือเกิน แถมยังมียอดฝีมือซ่อนเอาไว้อีก ทำไมถึงไม่เคยเข้าร่วมในสงคราม? ในสงครามกับลูกผสมครั้งนี้ ดูเหมือนว่าทีมรักษาความปลอดภัยจะไม่ได้เข้าร่วมด้วย อย่างนี้มันไม่เป็นการเสียความสามารถทิ้งเปล่าๆเหรอ? 

  คำถามนี้ค่อนข้างมีชั้นเชิงพอสมควรมันหมายความว่าเขี้ยวหมาป่ามีกลไกในการแบ่งระดับชั้นจริงๆ ส่วนเรื่องที่ทีมรักษาความปลอดภัยนั้นมีความสามารถสูงจริงๆมั้ยค่อยนำไปหารือทีหลัง แต่เท่านี้มันก็พอจะชัดเจนแล้วว่าทีมรักษาความปลอดภัยคงไม่ได้เก่งกาจมากขนาดนั้น ไม่อย่างนั้นก็คงต้องเข้าร่วมในสงครามไปด้วยแล้ว

  มู๋หรงยู่เฉิงมองหลูชูซเวอย่างพิจารณาจดจำความเก่งกาจของผู้หญิงคนนี้เอาไว้ในใจ…ค่ายตวนเองก็ไม่ใช่ธรรมดา!

  คนที่เหลือเองก็อยากฟังคำตอบจากเจียงฮงหยูเหมือนกันแต่ที่เจียงฮงหยูไม่ยอมตอบอะไรก็คงเพราะกลัวจะเปิดเผยข้อมูลบางอย่างของเขี้ยวหมาป่าออกไป

  เจียงฮงหยูยกมือขึ้นแตะปลายจมูกจากนั้นก็ยิ้มออกมา  ทีมรักษาความปลอดภัยจะไม่เข้าร่วมกับสงครามไหนๆทั้งนั้น ไม่ว่ามันจะรุนแรงและยิ่งใหญ่ขนาดไหน เพราะท้ายที่สุดแล้วค่ายเขี้ยวหมาป่าก็คือฐานทัพทหาร มันไม่ใช่สถานที่สำหรับอยู่อาศัย จุดประสงค์ของทีมรักษาความปลอดภัยนั้นไม่ใช่ปกป้องคนทั่วไป แต่คือการรักษาฐานทัพดังนั้นแน่นอนว่าทหารในทีมรักษาความปลอดภัยเองก็ต้องแข็งแกร่งให้มากที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ 

  พอได้ยินคำตอบของเจียงฮงหยูทุกคนรวมถึงมู๋หรงยู่เฉิงก็ตกใจจนพูดอะไรไม่ออก ราวกับมีระเบิดดังตู้มอยู่ในหัว

  ฐานทัพทหาร?!

  ��

 

Apocalypse Meltdown

Apocalypse Meltdown

APOCALYPSE MELTDOWN โลกาวินาศล่มสลาย
Status: Ongoing
มันเป็นโลกที่ซอมบี้และมนุษย์อาศัยอยู่ด้วยความสิ้นหวัง สนามแม่เหล็กของโลกเกิดการเปลี่ยนแปลงและทุกอย่างได้ย้อนกลับมายังจุดเริ่มต้น วันหนึ่ง วีรบุรุษของพวกเรา…ชูฮัน ได้เดินทางย้อนเวลากลับมาสิบปีก่อนโดยไม่รู้ตัว เขาได้ย้อนกลับมาก่อนจุดจบของโลกจะเริ่มต้นขึ้น (โลกาวินาศ) เขาถูกปลุกให้ตื่นขึ้นด้วยเสียงดังในหอพักในมหาวิทยาลัยหมิงชิว ทันใดนั้นเขาก็ตระหนักได้ว่าเขาได้กลับชาติมาเกิดใหม่ ชูฮันต่อสู้กับเหล่าซอมบี้นับสิบๆตัวก่อนจะมุ่งหน้าไปที่ลานจอดรถเพื่อขโมยรถยนต์เมอร์ซิเดซ-เบนซ์G55ออกมา เขาตัดสินใจที่จะตามหาพ่อแม่และพี่น้องของเขาด้วยG55คันนี้ ซึ่งนี้เป็นสิ่งที่เขาเสียใจที่ไม่ได้ทำในชาติที่แล้ว ระหว่างทางชูฮันได้พบปะกับคนกลุ่มหนึ่งที่ปั๊มน้ำมันแห่งหนึ่ง ซึ่งหนึ่งในนั้นมีคนที่ติดอันดับ 20 ของโลกาวินาศรวมอยู่ด้วย…เฉินช่าวเย่ พวกเขาพบกับซอมบี้จำนวนมากระหว่างทางบนทางหลวง ซึ่งชูฮันได้ใช้รถ G55 พุ่งชนเหล่าซอมบี้จนเละ และในตอนนั้นเอง ชูฮันถึงตระหนักได้ว่าทั้งหมดนี้คือระบบล่มสลาย และเขาสามารถได้คะแนนจากการฆ่าซอมบี้ทั้งหลาย ซึ่งเขาสามารถเอาคะแนนพวกนี้ไปแลกเปลี่ยนเป็นความสามารถพิเศษอะไรก็ได้ และในตอนนั้นเอง การเดินทางของชูฮันก็ได้เริ่มต้นขึ้นไปพร้อมๆกับระบบล่มสลาย นี่เป็นเรื่องราวของระบบล่มสลาย โดยมีเขา…ชูฮัน เป็นคนดำเนินเรื่องราว

Comment

Options

not work with dark mode
Reset