Apocalypse Meltdown โลกาวินาศล่มสลาย – ตอนที่ 1119 เมื่อกี้มันเกิดอะไรกันแน่?

　　ชายลึกลับที่มีนามแฝงว่ากษัตริย์อย่างมู๋เย๋ก็มึนงงทำอะไรไม่ถูกเมื่อจู่ๆเพียงเสี้ยววินาทีร่างของตัวเองก็มาปรากฏในที่สว่างโล่งแถมมันยังมีคำว่า ‘การประเมินจบลง’ แสดงเด่นชัดบนหน้าจอขนาดใหญ่ตรงหน้าอีก สมองของมู๋เย๋หยุดการทำงานไปชั่วขณะกับสิ่งที่เกิดขึ้นอย่างไม่ทันได้ตั้งตัว

　　เป็นไปได้ยังไงที่เขาซึ่งเป็นราชาลูกผสมออกจากการแข่งขัน?

　　การประเมิณจบลงได้ยังไงกัน?

　　จุดไฟบนหน้าจอสามจุดยังไล่ตามกันอยู่ทิ้งห่างไม่กี่วินาทีอยู่เลยไม่ใช่รึไง?

　　ราชาลูกผสมที่ยังคงอยู่ในอารมณ์โกรธและตกใจแทบอยากจะถล่มทุกอย่างให้พังไม่เหลือซากหากเขาก็รู้ดีว่าเขาต้องอย่าทำตัวเด่นให้ใครรู้ถึงตัวตนที่แท้จริงได้ เขาจึงรีบพยายามระงับความโกรธของตัวเองเอาไว้อย่างสุดความสามารถ  ทำไมอยู่ๆฉันถึงมาโผล่ที่นี้? มันหมายความว่ายังไง? 

　　 หลังจากตายอยู่ๆก็ลืมตาขึ้นมาโผล่ที่นี้ แต่ก่อนหน้านี้มันยังจุดไฟกระพริบบนหน้าจอที่ถ่ายทอดสดทั้งสามจุดอยู่เลย แต่ตอนนี้มันกลับกลายเป็นขึ้นคำว่าการประเมิณสิ้นสุดแล้วแทน  ฟานเจี้ยนตอบตามความจริง  คนอื่นๆก็น่าจะเห็นแบบเดียวกันหมด ฉันเดาว่าคนที่อยู่ทีมเดียวกันน่าจะได้อยู่ด้วยกันหลังออกจากการแข่งขัน 

　　 อืม มู๋เย๋นิ่งเฉย สีหน้าเย็นชาอย่างมาก  นายคิดว่าใครชนะ? 

　　 ฉันไม่รู้มันแปลกมาก  ฟานเจี้ยนค่อยๆเกริ่นคำถามขึ้นมา  ไม่ใช่ว่าก่อนหน้านี้นายกำลังไล่ตามอีกสองคนอยู่เหรอ? 

　　 ใช่ฉันคิดว่าสองคนนั้นเป็นทีมเดียวกัน แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าจะไม่ใช่  มู๋เย๋สูดลมหายใจเข้าลึก พยายามควบคุมอารมณ์ของตัวเองให้สงบ ในใจรู้สึกว่าตัวเองกำลังถูกหลอกอยู่

　　 อย่างนั้นสินะ ฟานเจี้ยนพยักหน้า สีหน้ามีความไม่พอใจแฝงอยู่  ไม่อย่างนั้นมันคงจะอธิบายสิ่งที่เกิดขึ้นยาก แสดงว่าสามคนที่เหลือสุดท้ายไม่ได้เป็นทีมเดียวกันเลย! 

　　เพราะว่านอกเหนือจากเหตุผลนี้แล้วเขาก็ไม่สามารถคิดถึงความเป็นไปได้อื่นอีกได้แล้ว!

　　ต้านฮวงและอู๋เติงที่อยู่ทีมเดียวกันก็ยืนมึนงงอย่างทำอะไรไม่ถูกกับสิ่งที่พึ่งจะเกิดขึ้นทั้งคู่ต่างเห็นว่าอีกฝ่ายมีสีหน้าไม่เข้าใจและประหลาดใจอย่างมากไม่ต่างกัน

　　 มันคืออะไร? อู๋เติงกระพริบตาถามปริบๆ  นายเห็นมั้ยว่าเกิดอะไรขึ้น? 

　　 จู่ๆแสงไฟกระพริบบนหน้าจอทั้งสามจุดก็หายไปจากนั้นการประเมิณก็จบลง  ต้านฮวงนิ่วหน้า  แต่จู่ๆไฟพิกัดก็หายไปแบบนี้ มันแปลกมาก 

　　 นายคิดว่ายังไง? อู๋เติงถาม

　　 หรือว่าจุดไฟสองจุดที่อยู่ใกล้กันนั้นไม่ได้เป็นทีมเดียวกัน? ต้านฮวงส่ายหัวอย่างไม่สามารถทำความเข้าใจเรื่องนี้ได้

　　ขณะเดียวกันในจังหวะที่เสียงกลไกของเสาหินดังขึ้น ร่างของตวนเจียงเหว่ยก็มาโผล่ที่พื้นที่สว่างโล่งเหมือนกับมู๋เย๋ เขาจ้องไปที่หน้าจอขนาดใหญ่ที่มีคำว่า ‘การประเมิณจบลงแล้ว’ แสดงอยู่ด้วยความตกใจและสับสน

　　ตวนเจียงเหว่ยพยายามจึกทบทวนภาพที่พึ่งจะเกิดขึ้นเขาไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเองเพราะทุกอย่างที่เกิดขึ้นนั้นราวกับความฝัน

　　เขาออกมาแล้ว!

　　การประเมิณจบลงแล้ว!

　　เป็นชูฮันที่ฆ่าเขา!

　　ขณะที่กำลังวิ่งจู่ๆชูฮันก็หันกลับมาและใช้ขวานฟันเขาตาย!

　　ทุกอย่างมันเกิดขึ้นรวดเร็วมากจนเขาตามไม่ทันและโหดร้ายสุดๆมันเป็นเพียงแค่เศษเสี้ยววินาทีจนตวนเจียงเหว่ยตอบสนองไม่ทัน

　　มันเกิดอะไรขึ้นที่นี้? 　　หรือเพราะชูฮันรู้ดีว่าตัวเองไม่สามารถเอาชนะชายลึกลับได้ก็เลยเลือกใช้วิธีพังตาข่ายแทนงั้นเหรอ?

　　แต่มันเป็นไปไม่ได้!

　　ถ้าตวนเจียงเหว่ยออกมามันก็ยังต้องเหลือการประลองระหว่างชูฮันและชายลึกลับอยู่อีกสิ และใครที่มีชีวิตรอดถึงจะเป็นผู้ชนะ!

　　แต่ตอนนี้ตวนเจียงเหว่ยรู้ว่าวินาทีที่เขาถูกชูฮันฆ่าตาย การประเมิณก็จบลงทันที!

　　ถ้าอย่างนั้นแล้วช่วงเวลานั้นมันเกิดอะไรขึ้นจริงๆกันแน่?

　　ตวนเจียงเหว่ยรู้สึกว่าสมองเขาทำงานไม่ได้เรื่องเพราะเขาไม่สามารถเข้าใจได้เลยว่าชูฮันกำลังอะไรอยู่!

　　ทั้งเจ็ดคนต่างตกอยู่ในสภาวะสับสนกันหมดบางคนรู้สึกโกรธ บางคนก็ตกใจ ในขณะที่ตัวชูฮันนั้นอยู่ตัวคนเดียวในอีกสถานที่หนึ่ง

　　มันเป็นสถานที่ปิดล้อมที่ค่อนข้างแปลกตามีกำแพงที่ดูเก่าๆมีรูปแบบที่ชูฮันไม่เคยเห็นมาก่อน และตรงกลางนั้นก็มีโต๊ะตั้งอยู่พร้อมกับของสามสิ่งที่วางอยู่สามตำแหน่ง

　　อีกทั้งบริเวณรอบๆก็มีหมอกหนาปกคลุมอยู่ทำให้ชูฮันมองไม่เห็นว่าของทั้งสามสิ่งบนโต๊ะนั้นคืออะไรกันแน่

　　 ผู้ชนะ ในตอนนั้นเองเสียงกลไกของเสาหินก็ดังขึ้น  คุณสามารถเลือกของสองชิ้นจากสามชิ้นบนโต๊ะได้ 

　　 จริงเหรอ? ชูฮันพยายามเพ่งตามองอย่างไม่แน่ใจ  ฉันไม่เข้าใจ อธิบายเพิ่มที 

　　อะไรคือการเลือกสองชิ้นได้?

　　แล้วมันคือเหมือนกันหรือไม่เหมือน?

　　 เลือกของสองสิ่งถ้าเลือกได้ถูกต้อง จำนวนจะคูณเพิ่มสิบเท่า 

　　 โอ้?เข้าใจแล้ว!  ชูฮันเข้าใจในที่สุด เขายืนเกาหัวแกรกๆก่อนจะตั้งคำถามขึ้นมา  ถ้างั้นขอฉันดูก่อนเลือกได้มั้ย? 

　　หลังจากชูฮันถามออกไปหมอกที่คลุมอยู่ก็เริ่มสลายตัวเอง กล่องทั้งสามใบค่อยๆเปิดออก

　　ชูฮันมองเห็นผลไม้สีแดงในกล่องใบแรกหากเขาก็ยังไม่รู้ว่ามันคือผลไม้อะไรย้าง

　　ของในกล่องใบที่สองทำให้ชูฮันตาโตเพราะมันคือคริสตัลซอมบี้ขนาดใหญ่โต…คริสตัลของซอมบี้ระยะ 10!

　　ณตอนนี้บนโลกนั้นระยะของซอมบี้สูงสุดที่มีคือระยะ 8 เพียงเท่านั้นและพวกเขายังไม่ได้เจอกับซอมบี้ระยะ 8 เลยด้วยซ้ำ ดังนั้นการมีอยู่ของซอมบี้ระยะ 10 มันจึงเป็นเรื่องที่น่าหวาดกลัวอย่างมากโดยเฉพาะการได้มาซึ่งคริสตัลของซอมบี้ระยะ 10 ซึ่งการได้สิ่งนี้มาครองก็เปรียบเสมือนกับเส้นทางสู่บัลลังค์ของราชาซอมบี้

　　และขณะนี้คริสตัลของซอมบี้ระยะ 10 ขนาดใหญ่โตก็มาปรากฏอยู่ต่อหน้าชูฮัน!

　　ไม่แน่ว่าคนอื่นๆอาจจะไม่รู้ว่าตรงหน้าเป็นคริสตัลประเภทไหน

　　คริสตัลของซอมบี้ระยะ10 นั้นมีพลังมหาศาล แม้ว่ามันจะไม่มีคุณภาพอื่นแล้วทว่ามันก็คุ้มค่ากับราคา!

　　ชูฮันมองไปยังกล่องใบที่สามด้วยแววตากดดันครั้งนี้เขาแทบจะหยุดหายใจเมื่อเห็นของในกล่อง ภายในเสี้ยววินาทีชูฮันก็ชี้ไปยังกล่องใบที่สามที่ค่อยๆถูกเปิด  ฉันต้องการชิ้นนี้ ช่วยคูณจำนวนให้เป็นสิบเท่า 

　　หลังจากที่ชูฮันตัดสินใจเลือกได้แล้วกล่องอีกสองใบที่เหลืออยู่ด้านหลังก็หายวับไปทันที และภายในกล่องใบที่สามก็มีของที่หน้าตาเหมือนกันสิบชิ้นวางอยู่ ซึ่งมันก็คือกระบอกสีเงิน

　　ชูฮันตัดสินใจยอมละทิ้งคริสตัลซอมบี้ระยะ10 ไปต่อหน้าต่อตา!

　　 ได้ หลังจากนั้นครู่หนึ่ง เสียงกลไกของเสาหินก็ดังขึ้น

　　ชูฮันเดินเข้าไปหยิบกระบอกสีเงินัท้งสิบชิ้นเก็บเข้าไปมาด้วยกลัวว่าจะมีใครมาฉกมันไป　　กระบอกสีเงินในปัจจุบันเป็นสิ่งที่เรียกได้ว่าหายากมากๆแม้แต่ตระกูลลึกลับบางคนก็ไม่สามารถต้ายแรงมันได้!

　　การใช้พลังงานจากมันนั้นกว้างขวางมากในชาติที่แล้วช่วงแรกไม่เคยมีใครได้ยินถึงมาก่อน จนกระทั่งในช่วงสองปีหลังที่ข่าวร่ำลือมาบ้าง เนื่องจากคนส่วนใหญ่จะได้รับรางวัลจากเสาหินโดยไปปรากฏตัวที่เส้นทางไปสู่หุบเขาหยินหยาง

　　ชูฮันรู้ว่าดีว่าไม่ช้าก็เร็วพลังงานของคริสตัลระยะ10 ก็ต้องปรากฏออกมาสู่ทุกคน ทว่าสำหรับเขาตอนนี้พลังงานพวกนี้มันมีประโยชน์กับเขามากกว่าคริสตัลซอมบี้ระยะ 10!

　　ทุกคนรู้ดีว่าในเวลามันยากลำบากแค่ไหนกับการเดินทางอีกทั้งเพื่อจะยกระดับวิวัฒนาการ ชูฮันจำเป็นต้องตามหาเสาหินของระยะ 7 ให้เจอก่อน ไม่อย่างนั้นเขาก็จะติดอยู่แต่ในระยะ 6 ต่อไปแบบนี้ ซึ่งมันมีข้อกัดหลายอย่าง　　ดังนั้นการยกระดับวิวัฒนาการของชูฮันตอนนี้คือประเด็นที่สำคัญที่สุด!