ตอนที่ 1135 ถิ่นอาศัยเก่า
ชูฮันมองไปที่เสี่ยวชีด้วยสายตาสงสัยหลังจากฟังคำบอกของเกาช้าวฮุ่ย ในที่สุดชูฮันก็ยืนยันได้แล้วว่าหนึ่งในนั้นตระกูลลึกลับมีตระกูลเสี่ยวอยู่ด้วยจริงๆ!
สายตาของชูฮันไม่ได้เปิดเผยความรู้สึกอะไรมาก ขอบคุณที่บอกข้อมูลให้ ขวานซิ่วโหลคือเพื่อนยากคู่กายของฉันเอง ขอบคุณที่ส่งข้อความเล็กๆมาให้ในช่วงเวลาวิกฤตแม้ว่ามันจะไม่ได้ช่วยอะไรเท่าไหร่ก็ตาม
เสี่ยวชีเขยิบเข้าไปหาชูฮันใกล้ขึ้น ด้วยความยินดี เราต่างต้องช่วยเหลือกันและกัน ฉันลงทุนช่วยคุณไป ก็หวังว่าคุณจะคอยช่วยเหลือในช่วงเวลาวิกฤตของฉันเหมือนกัน
เสี่ยวชีพูดและชำเลืองมองเกาช้าวฮุ่ยด้วยสายตาคลุมเครือ
เกาช้าวฮุ่ยเองก็มองเสี่ยวชีกลับแต่ตอนที่เขากำลังจะอ้าปากพูด จู่ๆก็ถูกชูฮันดึงตัวไปอยู่ข้างๆแทนซะก่อน ก็ถ้าไม่ได้เป็นการต้องต่อสู้แล้วนี่พวกคุณมาที่นี้ด้วยกันหรือต้องการจะแยกกันไป? ชูฮันใช้น้ำเสียงจริงจังถาม
ก็จะปล่อยทิ้งไว้คนเดียวก็น่าสงสาร แค่จากทั้งตระกูลก็ต้องอยู่ตัวคนเดียวอยู่แล้ว เกาช้าวฮุ่ยพูดและยักไหล่อย่างไม่สนใจ
เหลือตัวคนเดียว?เกิดอะไรขึ้น? ชูฮันมีสีหน้าสงสัย ตัวเขามีข้อมูลเพียงน้อยนิดเกี่ยวกับสถานการณ์ทั้งหลายของตระกูลลึกลับ
นั่น… เกาช้าวฮุ่ยมีท่าทีลังเล เพราะนายถามนะ ฉันไม่ได้พูดเอง โอเคมั้ย?
ชูฮันหน้าตึงโมโหใส่เกาช้าวฮุ่ยทันทีด้วยความหงุดหงิด ง้องแง้งเหมือนผู้หญิง! พูดมาสักที!
เสี่ยวชีและป่ายหวีเนอที่อยู่ห่างออกไปต่างมองไปที่ชูฮันและเกาช้าวฮุ่ยทั้งคู่สายตาของป่ายหวีเนอมีประกายวาววับผ่านไปอย่างรวดเร็ว ขณะที่สายตาเสี่ยวชีนั้นเต็มไปด้วยความประหลาดใจ นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เธอเห็นชูฮันข่มเกาช้าวฮุ่ย อีกทั้งเกาช้าวฮุ่ยก็ดูเหมือนจะเกรงกลัวชูฮันด้วย
เกาช้าวฮุ่ยสารภาพทุกอย่างออกมาอย่างซื่อสัตว์ไม่มีการปิดบังใดๆทั้งนั้น ฉันเดาว่าคุณคงคิดว่าพวกเราทั้งหมดเป็นตระกูลลึกลับที่เป็นครอบครัวเดียวกันหมด การริเริ่มเรียกว่าตระกูลลึกลับนั้นเกิดมาตั้งแต่เมื่อหลายพันปีก่อน ตั้งแต่การมีอยู่ของบรรพบุรุษของตระกูลที่ส่งต่อกันผ่านรุ่นต่อรุ่นโดยมีกฏระเบียบที่แสนจะเข้มงวด
ชูฮันพยักหน้าไม่แปลกใจว่าทำไมเขาถึงสามารถรังแกเกาช้าวฮุ่ยได้โดยที่อีกฝ่ายมึนงงอย่างไม่เข้าใจ เพราะเห็นได้ชัดว่ายามที่เจอซอมบี้ระดับสูงหน่อย เกาช้าวฮุ่ยก็วิ่งหนีกระเจิง
แล้วถ้าไม่ปฏิบัติตามละ? ชูฮันถามอย่างสงสัย
ดูที่ความตึงเครียดของเรื่อง สมมติว่าเกาช้าวฮุ่ยเป็นคนตึงเครียด ถ้ามีใครทำคนของตระกูลลึกลับตาย ทั้งตระกูลนั้นก็จะถูกลงโทษ ผลอาจจะเป็นบาดเจ็บรุนแรงหรืออาจจะถูกสังหารหมู่
ห้ะ! ชูฮันชะงักค้างไป
ก็จะถูกประณามให้ตายและลงนรก เกาช้าวฮุ่ยพูด สายตานั้นมีความกลัวแฝงอยู่อย่างสัมผัสได้ ใครคนหนึ่งจากตระกูลเสี่ยวฆ่าคนตาย ทำให้ทั้งตระกูลนั้นถูกบทลงโทษรุนแรง พวกเขาถูกฆ่าสังหารหมู่ทั้งตระกูล!
แล้วถามว่าเรื่องนี้เกี่ยวข้องกับเชื้อสายของพวกเธอมั้ย เกาช้าวฮุ่ยยังคงอธิบายต่อ เขาชี้นิ้วไปที่ป่ายหวีเนอและเสี่ยวชี เพราะสองคนนี้ไม่ได้มีสายเลือดบริสุทธิ์จากตระกูลของตัวเอง พวกเขามีพันธุกรรมของมนุษย์อยู่ครึ่งหนึ่ง ดังนั้นพวกเขาจึงไม่ได้รับบทลงโทษของตระกูลไปด้วย
ชูฮันประหลาดใจอย่างมากก่อนหน้านี้มันมีหลายสิ่งมากที่เขาไม่เข้าใจและสับสนทว่าตอนนี้จู่ๆมันก็ชัดเจนขึ้นมาทันที เขาไม่แปลกใจเหมือนก่อนหน้านี้แล้วว่าทำไมวิธีการของป่ายหวีเนอถึงได้แตกต่างจากเกาช้าวฮุ่ยเหลือเกิน! ไม่ใช่ว่าพวกเขาน่าจะไม่ชื่นชอบการมีสายเลือดผสมรึไง? ชูฮันสบตากับเกาช้าวฮุ่ยอย่างข้องใจ ทำไมถึงไม่มีการจัดการลงโทษตระกูลที่มีสายเลือดผสม?
แม้ว่าเสี่ยวชีจะช่วยชูฮันไม่น้อยและความสัมพันธ์ของชูฮันและป่ายหวีเนอก็ยังไม่แน่ชัด แต่ท่ามกลางทั้งสามตระกูลลึกลับ เกาช้าวฮุ่ยจากตระกูลเกาและชูฮันนั้นมีความสัมพันธุ์ที่สบายใจต่อกันมากที่สุด
อย่างน้อยจากข้อมูลทั้งหมดที่มีในตอนนี้ตระกูลเกาก็มีพลังมากมายและก็ยังไม่ได้มีการทำอะไรไม่ดีกับชูฮัน ส่วนเกาช้าวฮุ่ยนั้นก็เป็นคนดีมากๆเช่นกัน
ตระกูลลึกลับนั้นภาคภูมิกับเลือดของตัวเองมากที่สุดเลือดที่บริสุทธิ์ ไม่มีการเจือปน! เกาช้าวฮุ่ยพูดด้วยความภาคภูมิ นายดูที่พละกำลังของเสี่ยวชีและป่ายหวีเนอสิว่าแตกต่างกับฉันขนาดไหน!
ชูฮันขมวดคิ้วเขาพอจะเข้าใจในความเชื่อมโยง…ยิ่งเลือดบริสุทธิ์มากเท่าไหร่พละกำลังก็จะมีมากเท่านั้น แต่การสืบสกุลในเครือญาติกันเองมันก็ค่อนข้างอึดอัดเช่นกัน แม้ว่าการมีเลือดผสมอาจจะทำให้มีพละกำลังอ่อนลง ทว่าก็ยังคงมีความสามารถของสมาชิกตระกูลลึกลับและเก่งกาจกว่าคนปกติอยู่หลายเท่า อีกทั้งมันก็ไม่ลำบากใจและอึดอัดใจเท่าด้วย
แล้วตระกูลป่ายละ? ชูฮันเลียริมฝีปากเล็กน้อย ก่อนจะเอ่ยถามเรื่องที่เขาเป็นกังวลมากออกไปในที่สุด
นอกจากป่ายหวีเนอแล้วทั้งตระกูลป่ายมีแต่คนไม่ค่อยดี เกาช้าวฮุ่ยพูดอย่างไม่รักษามารยาท
อืมเราจะข้ามเรื่องนี้ไปก่อน ชูฮันพยักหน้าและถามคำถามอื่นที่เขามีความกังวลต่อไป อะไรคือจุดประสงค์ของการที่พวกนายสามตระกูลลึกลับมาที่นี้?
เกาช้าวฮุ่ยครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะตอบออกมาในที่สุด ถ้าฉันบอกว่าเดิมทีถิ่นกำเนิดอาศัยของตระกูลลึกลับตั้งแต่หลายพันปีก่อนคือที่นี้ นายจะเชื่อมั้ย?
ทันใดนั้นชูฮันก็รู้สึกได้ถึงเสียงบางอย่างจากจิตใต้สำนึกเขาได้ยินคำพูดของยู่ยงหนานดังขึ้นมาในหัวที่ว่า…หุบเขาหยางคือสุสานสำหรับคนตาย ส่วนหุบเขาหยินนั้นสำหรับอยู่อาศัย
หลังจากแสดงอาการตกใจออกไปชูฮันก็สงบอารมณ์ตัวเองลงและตอบกลับด้วยน้ำเสียงราบเรียบ ฉันไม่เชื่อ
ฉันรู้ว่านายไม่เชื่อฉันเองก็ไม่เชื่อ แต่ยังไงฉันก็จะไม่พูดเพราะฉะนั้นเราออกเดินทางกันเถอะ เกาช้าวฮุ่ยก็ไม่ได้ซักถามอะไร
บทสนทนาย้อนกลับไปที่จุดเดิมตอนที่ยืนอยู่ด้วยกันทั้งสี่คนชูฮันไม่ได้เปิดเผยจุดประสงค์ในการมาของเขา พวกเขาทั้งสี่คนออกเดินทางตามกันไปโดยป่ายหวีเนอและเสี่ยวชีเดินคู่ไปด้วยกันและมีส่วนเกาช้าวฮุ่ยกับชูฮันตามหลังป่ายหวีเนอเดินตามหลังมา
และขณะเดินทางหวังไคและชูฮันก็มีการพูดคุยกันอย่างต่อเนื่องอยู่ตลอดไม่พัก ตอนนี้ตระกูลลึกลับทั้งหมดที่ปรากฏขึ้นคือตระกูลป่ายตระกูลเกาและตระกูลเสี่ยว หวังไคทวนรายละเอียด ถ้าตามที่เกาช้าวฮุ่ยบอก เราไม่สามารถสรุปได้จริงๆว่าตระกูลลึกลับเคยอาศัยอยู่ที่หุบเขาหยินหยางตั้งแต่หลายพันปีก่อน?
มันมีมากกว่าแค่สามตระกูล ชูฮันตั้งข้อสงสัย
นายหมายความเผ่ามนุษย์ปลา? หวังไคพยักหน้า นั่นก็น่าจะเป็นหนึ่งในตระกูลลึกลับเหมือนกัน แต่ทั้งสามตระกูลนั้นมีความสัมพันธ์กันอยู่แล้ว ทว่าระหว่างมนุษย์ปลากับทั้งสามตระกูลนี้มันดูเหมือนจะไม่มีความสัมพันธ์ต่อกันเลย
แต่ละตระกูลลึกลับน่าจะมีความสามารถพิเศษเฉพาะอยู่ ชูฮันวิเคราะห์ ที่ยิ่งกว่านั้นคือนักบุญสาวมีความสามารถในการควบคุมน้ำได้
มันซับซ้อนจริงๆทั้งสี่… หวังไคพูดไปพร้อมถอนหายใจ แต่ยังไม่ทันพูดจบมันก็ถูกชูฮันพูดขัดขึ้นมาซะก่อน
มากกว่าสี่ถ้านายนับมนุษย์ปลาด้วย ชูฮันมีสีหน้าตึงเครียด อย่าลืมตระกูลรอธไชลด์ที่ไม่ได้อยู่ในจีน แต่พวกเขาก็เป็นตระกูลลึกลับเหมือนกัน
รอธไชลด์? หวังไคทวน ตั้งแต่ที่ได้ยินชื่อนี้ครั้งแรก ฉันก็ไม่เคยได้ยินชื่อนี้อีกเลย
ถ้าการอนุมานก่อนหน้านี้เป็นเรื่องถ้าอย่างนั้นทุกอย่างก็สามารถเข้าใจได้ ชูฮันแสยะยิ้ม ไม่แปลกใจที่เสี่ยวชีจะถูกกังวลอย่างมาก ที่แท้มันอาจจะเป็นถิ่นอาศัยเก่าของตระกูลลึกลับเมื่อหลายพันปีก่อน และมันคงมีของที่สำคัญมากๆอยู่ที่นี้ รวมถึงตระกูลรอธไชลด์ด้วยที่อีกไม่ช้าก็เร็วน่าจะตามมา!
