Ark The Legend – ตอนที่ 259

เล่ม 9 ตอนที่ 2 : ตกจากหน้าผาไม่พอยังโดนโชคชะตาเล่นตลก (4)

 

“ถึงจะกะทันหันไปหน่อย แต่เพราะเป็นบอสก็ยินดีสู้ด้วยเสมอ!”

บอสไม่ต่างอะไรกับขุมทรัพย์สำหรับอาร์ค บอสมอนสเตอร์อย่างน้อยก็ต้องดร็อปไอเทมวิเศษหนึ่งชิ้นขึ้นไป นอกจากนี้ ค่าประสบการณ์ยังมหาศาล เพราะงั้นแล้วไม่มีเหตุอะไรที่ทำให้ต้องหลบหนี

‘แต่เลเวล 400… นี่มันจะไร้เหตุผลเกินไปแล้ว…’

เลเวลของมันสูงล้ำกว่าพังพอนชนิดพิเศษที่เขาเพิ่งสู้ก่อนหน้านี้เสียอีก อาร์คตอนนี้เลเวล 202 รวมเข้ากับโบนัสธาตุความมืดเลเวลจึงเป็น 282 นับว่าความแตกต่างของเลเวลมีมากมายนับร้อยระดับ ทว่าด้วยความสามารถของอาร์คที่สูงกว่าหากนำไปเปรียบเทียบกับผู้เล่นทั่วไป อีกทั้งเขายังมีดาบแห่งกิลซาล แม้จะไม่อาจรับประกันได้ว่าจะชนะ แต่อย่างน้อยเขาก็ต้องลองให้ถึงที่สุด

‘ปัญหาไม่ได้อยู่ที่เลเวล แต่เป็นสถานที่’

พื้นน้ำแข็งที่ห้องนี้ลื่นเป็นอย่างยิ่ง เขาสามารถยืนได้ก็จริงแต่ก็เป็นเรื่องยากที่จะเคลื่อนไหวได้อย่างรวดเร็ว อีกทางหนึ่ง แกลกาชิมันกำลังใช้กรงเล็บของมันกรีดพื้นน้ำแข็งอีกทั้งยังเคลื่อนไหวได้อย่างรวดเร็ว อาร์ครู้สึกได้ถึงความเร็วที่แตกต่างระหว่างเขากับมันโดยทันที

‘แต่เราสามารถใช้ไถลตัวได้โดยไม่ติดข้อจำกัดเรื่องภูมิประเทศ แถมแกลกาชิก็เป็นพังพอนอยู่ดี อย่างน้อยเราก็ได้เรียนรู้วิธีการต่อสู้ของพวกมันมาพักหนึ่งแล้ว ถ้ารวมปัจจัยทั้งหมดที่มีอย่างน้อยก็น่าจะพอลดทอนช่องว่างความเร็วนี้ได้’

“ไถลตัว!”

อาร์คใช้งานไถลตัวพร้อมเริ่มโจมตีเข้าใส่แกลกาชิอย่างที่คิดอ่านคำนวณไว้ ดังคาด รูปแบบการโจมตีของแกลกาชิไม่แตกต่างอะไรจากพวกพังพอนตัวอื่น การโจมตีของมันประกอบด้วยการวิ่งเข้าใส่ พยายามกัด หรือไม่ก็กระโดดเข้าใส่พร้อมใช้กรงเล็บตะปบ อาร์คตระหนักได้ถึงรูปแบบพวกนี้จึงสามารถเคลื่อนไหวได้อย่างมีประสิทธิ์ภาพโดยใช้ไถลตัวเพื่อหลบเลี่ยง

แกร่ก แกร่ก แกร่ก เสียงกรงเล็บของแกลกาชิกำลังเสียดสีกับพื้นน้ำแข็ง และพื้นน้ำแข็งก็ค่อย ๆ หายไปทีละน้อยเผยออกซึ่งพื้นหินเบื้องล่าง เพราะเหตุนี้ดีมอสจึงสามารถร่วมการต่อสู้ได้ ทว่าบุคคลที่เผยฝีมือมันน่าทึ่งในสภาพแวดล้อมแบบนี้กลับเป็นเดดริค

“รับนี่ไป ไอ้พังพอนอ้วนฉุ!”

เดดริคเริ่มทำการยั่วยุแกลกาชิให้มันโกรธอีกทั้งยังกระโดดขึ้นเข้าหา เดดริคหลบเลี่ยงการโจมตีไปได้โดยการลดระดับการบินลง จากนั้นอาร์คและดีมอสจะรอคอยจังหวะที่ร่างของแกลกาชิหล่นสู่พื้นพร้อมเข้าโจมตีโดยทันที พวกเขาเล็งจังหวะดังกล่าวที่เกิดช่องว่างตอนร่างลงกับพื้นจนเกิดอาการชะงัก แกลกาชิเมื่อโดนหลายทางรุมเร้าก็ไม่อาจตอบโต้ได้ดีนัก

‘ถ้ารักษาระดับแบบนี้ต่อไปเราชนะได้!’

อาร์คเริ่มมั่นใจในชัยชนะขึ้นมา

ฮูม!

แกลกาชิคำรามด้วยความโกรธเกรี้ยวขณะยกหนึ่งในหางของมันขึ้น เมื่อฟาดลงกับพื้น พื้นก็เริ่มสั่นจนบางสิ่งที่เขาไม่เคยจินตนาการถึงพลันบังเกิด

ครืน!

ประกายไฟฟ้าพลันปรากฏขึ้นทั่วทั้งพื้นที่

 

=====

ท่านได้รับความเสียหายจากสายฟ้า 100 หน่วย!

=====

 

“อะไรกัน? ความเสียหายจากสายฟ้า?”

ทุกการเคลื่อนไหวของเขากลับกลายเป็นเชื่องช้า ราวกับวิดีโอที่ฉายเกิดการสโลโมชั่น แขนและขาของเขาไม่อาจขยับ แกลกาชิฉวยโอกาสนี้วิ่งพุ่งเข้าใส่เขาโดยทันที

เสียงตะครุบดังตัดผ่านอากาศขณะร่างของอาร์คปลิวไปจนปะทะเข้ากับพื้นเสียงดังจนรู้สึกวิงเวียน เวทมนตร์ดังกล่าวส่งผลเป็นพื้นที่ในรัศมีสิบเมตรและคงอยู่ถึงสามนาที ทุกสามสิบวินาทีตลอดระยะเวลาสามนาทีมีโอกาส 50% ที่จะได้รับค่าสถานะผิดปกติแบบสุ่ม ‘ช็อก’ ก็เป็นอะไรที่สร้างความเสียหายได้อย่างมหาศาล ผลเสียของมันทำให้การเคลื่อนไหวของเขาหยุดชะงักจนโดนบอสโจมตีเข้าใส่อย่างจัง

ด้วยการลงมือเพียงครั้งเดียวสถานการณ์การต่อสู้ถึงกับพลิกกลับ ประกายไฟฟ้าที่สัมผัสโดนเขาเป็นผลให้ต้องตกอยู่ในสภาพนี้ เพราะประกายไฟฟ้าอาร์คจึงเข้าใกล้ตัวแกลกาชิไม่ได้

‘แต่ก็ไม่ใช่ว่าโจมตีไม่ได้’

“ดีมอส เปลี่ยนร่าง!”

อย่างรวดเร็ว ดีมอสกลับกลายเป็นซอว์เบลดตามที่อาร์คออกคำสั่ง ถ้าหากแกลกาชิใช้เวทมนตร์สายฟ้า งั้นดีมอสก็จะกลายเป็นมีประโยชน์โดยทันที อาร์คสามารถใช้ซอว์เบลดเพื่อหลบเลี่ยงประกายไฟฟ้าและโจมตีได้ เดดริคที่บินอยู่บนอากาศก็ไม่ได้รับผลของสายฟ้านี้เช่นเดียวกัน ทว่า สายฟ้านี้ไม่ใช่เพียงแค่ความเสียหายเดียวที่แกลกาชิสามารถทำได้ ยามที่มันตบพื้นด้วยหางอื่น เมื่อนั้นพายุจึงบังเกิด สายลมกระโชกกรีดผ่านผิวของเขาจนเลือดไหล

 

=====

ท่านโดนโจมตีโดยคมมีดแห่งสายลม ความเสียหาย 100 หน่วย!

=====

 

‘เวทมนตร์สายลมแบบพื้นที่?’

เรื่องราวนี้ผ่านไปนานจึงค่อยเกิดขึ้น แกลกาชิไม่ได้ใช้เวทมนตร์สายลมแบบพื้นที่เพียงแค่โจมตี พายุได้โหมพัดรอบตัวแกลกาชิเพื่อไม่ให้แส้เข้าถึงตัวได้ นอกจากนี้ เวทมนตร์สายลมยังส่งผลร้ายแรงต่อสิ่งมีชีวิตบินได้

“เหวอ!”

พลังชีวิตของเดดริคลดน้อยลงเพราะโดนลมเชือดเฉือน แกลกาชิเริ่มบดขยี้อาร์คด้วยเวทมนตร์ที่หลากหลาย มันมีหางถึงห้า นั่นหมายความว่าทุกครั้งที่หางมันฟาดใส่พื้นต้องมีอะไรเกิดขึ้น อีกทั้งเวทมนตร์ที่เกิดขึ้นยังเปลี่ยนไปตามหาง ความเสียหายที่เกิดขึ้นจากเวทมนตร์พวกนี้ไม่ได้เยอะมากนัก แต่ปัญหาคือทุกครั้งที่ฟาดพื้นเวทมนตร์ที่ไม่รู้จะบังเกิด! ถ้าหากเขาโดนเวทมนตร์น้ำแข็งเข้าใส่ การเคลื่อนไหวก็จะเชื่องช้า หากเป็นเวทมนตร์ดินก็จะติดอาการมึนงง

‘สวรรค์ บอสตัวนี้น่ากลัวเกินไปแล้ว…’

ไม่มีหนทางเหลือให้อาร์ครับมือแกลกาชิได้เลย!

อาร์คที่ไม่อาจโจมตีได้ ไม่ช้าจึงตกเข้าสู่สภาวะวิกฤต

‘ไม่ได้ ถ้าปล่อยให้เป็นแบบนี้ต่อไปไม่ดีแน่ น่าเสียดายไปบ้างแต่เราต้องรอดชีวิตไปให้ได้’

กว่าจะมาถึงตรงนี้ได้เขาเสียเวลาไปหลายวัน ถ้าหากเขาตายไปก็ต้องไปฟื้นคืนชีพที่หมู่บ้านใกล้กับป่าสีแดง นั่นหมายความว่าต้องใช้เวลาหลายวันกว่าจะกลับมายังถ้ำแห่งนี้ได้อีกครั้ง ไม่สิ ไม่มีอะไรยืนยันได้ด้วยซ้ำว่าอาร์คจะสามารถหาถ้ำแห่งนี้ในภูเขาอีสต์มูนเจออีกครั้งหรือไม่ และนั่นหมายถึงเขาต้องยอมปล่อยวางเรื่องเซ็ตเม็ดยาอมตะด้วย

อาร์คที่ตัดสินใจแน่วแน่ได้พลันหันร่างกลับ ทางเข้าค่อนข้างแคบและเป็นทางยาว ถ้าหากเขาหลบหนีไปบอสตัวนี้ก็ไม่น่าจะตามติดไปได้ แต่คู่ต่อสู้ของเขาอย่างไรแล้วก็เป็นบอสมอนสเตอร์ มันคงไม่มีทางปล่อยให้เขาหลุดมือไปโดยง่ายแน่ แกลกาชิคล้ายรู้ถึงความตั้งใจของอาร์คขณะกระโจนตัวเข้าใส่ แกลกาชิกระโดดสูงกว่าสิบเมตรขณะร่อนร่างลงต่อหน้าอาร์คพร้อมเผยเขี้ยวเล็บ

“ฮะ-เฮือก!”

ขณะที่อาร์คสับสนอยู่นั้นเอง เจ้างูพลันพุ่งตัวออกจากรอบเอวของเขาลงพื้น ขณะนั้น ดวงตาของแกลกาชิเพ่งเล็งไปยังเจ้างู ด้วยสัญชาตญาณมันจึงลืมเรื่องโจมตีอาร์คจนสิ้น แกลกาชิกลับกลายเป็นสนใจเจ้างูแทน

ซื่อ ซื่อ ซื่อ!

เจ้างูเคลื่อนผ่านพื้นไปขณะร้องตะโกน(?)

‘พ่อครับ หนีไป ผมจะดึงความสนใจให้!’ อาร์คคล้ายได้ยินคำเหล่านี้เข้าสู่โสดประสาท เจ้างูเผยความภักดีอย่างถึงที่สุดต่อเจ้านายแม้ยามเผชิญกับศัตรูโดยธรรมชาติของมัน… อาร์ควิ่งหนีไปโดยไม่คิดหันมองกลับ

“วิ่งเร็ว!”

อาร์คแบ่งปันอาหารกับสมุนปีศาจในภูเขาหิมะและคิดตายร่วมกันนั่นก็ใช่ แต่สถานการณ์ตอนนี้แตกต่าง หากเป็นที่ภูเขาหิมะเขาจะไม่ใส่ใจเลยหากต้องตาย แต่ที่นี่มันแตกต่าง ในเมื่อไม่มีอะไรยืนยันได้ว่าเขาจะสามารถพบเจอถ้ำแห่งนี้อีกครั้ง เขาจำเป็นต้องอยู่รอดไม่ว่าจะด้วยอะไรก็ตาม แต่เขาก็ไม่คิดปล่อยให้กระเป๋าพิเศษอย่างเจ้างูหายไปเช่นเดียวกัน

“เดดริค ไปเอาตัวเจ้างูมา!”

“หือ? ทำไมเป็นข้า?”

“ถ้าเจ้างูตาย ฉันจะให้แกอดตายตาม!”

อาร์คเริ่มใช้การข่มขู่ เดดริคเร่งร้อนเข้าไปคว้าตัวเจ้างูเอาไว้ แกลกาชิที่เห็นอาหารต่อหน้าต่อตากำลังคิดหลบหนีพลันสะบัดหางพร้อมใช้เวทมนตร์สายลม ทว่าเดดริคใช้การเคลื่อนไหวตามทิศทางลมหลบเลี่ยงความเสียหายไปได้ ขณะนั้นเองดวงตาของแกลกาชิพลันจ้องมองอาร์คเขม็ง

แกลกาชิสะบัดหางอีกครั้งจนทั้งร่างปกคลุมด้วยเปลวเพลิง ขณะนั้นเอง มันเริ่มพุ่งตัวเข้าใส่อาร์คอย่างไม่คิดหน้าคิดหลังแล้ว มันใช้เวทมนตร์เดียวกับตอนที่ทำลายสิ่งกีดขวางพุ่งมาทางด้านนี้ เป็นไปไม่ได้เลยที่อาร์คจะหลบเลี่ยง เพราะแบบนั้นอาร์คจึงหันไปอีกด้านขณะเงื้อดาบขึ้น โดยทันที แรงปะทะตึงเครียดพลันบังเกิด แต่โชคดีที่ครั้งนี้แกลกาชิใช้เวทมนตร์ธาตุไฟ อาร์คที่มีผ้าคลุมจึงช่วยลดทอนความเสียหายไปได้ 50% เพราะงั้นแล้วความเสียหายจากอัคคีเพลิงพวกนี้จึงไม่มากนัก อีกทั้งยังไม่ได้รับอาการผิดปกติใด จากนั้น เขาเริ่มลื่นและไถลตัวพุ่งไปยังทางเข้าเพราะแรงปะทะของแกลกาชิ

“เจ้านายข้าทำได้แล้วขอรับ จะให้อาหารข้าใช่ไหมขอรับ?”

ขณะเดียวกัน เดดริคก็บินเข้ามาบริเวณทางเข้าพร้อมเจ้างู

“ทำดีมาก ออกไปจากที่นี่กันก่อน!”

อาร์คลุกขึ้นยืน คว้าเจ้างูไว้ และเริ่มวิ่งผ่านไปตามเส้นทางที่หดแคบลง

คว๊าก!

เสียงของแกลกาชิคำรามร้องได้ยินจนผนังน้ำแข็งเกิดการสั่นสะเทือนไล่หลังมา อย่างไรแล้วมันก็ไม่อาจไล่ตามจับอาร์คที่มุดรูหนีไปได้เว้นเสียแต่ว่ามันจะตัวเล็กลงกว่านั้น

* * *

 

“เฮ้อ ทำไงกับเจ้านั่นดีนะ?”

อาร์คถอนหายใจออกมาเสียงดังขณะเดินไปยังปากทางเข้าถ้ำ นี่เป็นครั้งแรกที่เขาปะทะกับบอสแล้วหาคำตอบไม่เจอว่าจะเอาชนะมันอย่างไรดี ดันเจี้ยนแห่งนี้เป็นอาร์คต้องการทำสองสิ่ง เขาต้องทำเม็ดยาอมตะให้สำเร็จและหาทางออกไปจากรอยแยกน้ำแข็งนี่ให้ได้ หรือก็คือ ถ้าหากบอสไม่ได้เฝ้าทางออกเอาไว้ พวกเขาก็ไม่จำเป็นต้องต่อสู้กับมันแต่อย่างใด นี่นับเป็นบอสมอนสเตอร์ตัวแรกเลยที่เขาพบเจอนับตั้งแต่ครั้งโคลอสซัสที่หมู่บ้านแลนเซล

‘เราต้องหาทางให้ได้!’

แม้พบเจอทางออกถ้ำเขาก็ไม่คิดจากไปทั้งแบบนี้แน่นอน เขาต้องสังหารมอนสเตอร์พิเศษทั้งหมดเพื่อรวบรวมเซ็ตไอเทมให้สมบูรณ์ ในเมื่อถ้ำน้ำแข็งแห่งนี้ค่อนข้างใหญ่มาก เขาคิดว่ามันก็สมควรมีพังพอนจำนวนมากอยู่อาศัย ถ้าหากเขาทำเม็ดยาทั้งเซ็ตได้สำเร็จ อาร์คก็น่าจะพอรับมือกับบอสตัวนั้นได้

‘โอกาสไม่ได้มีครั้งเดียวก็ใช่ แต่ก็ใช่ว่าครั้งต่อไปเราจะหลบหนีมาได้แบบครั้งนี้ เราต้องมั่นใจก่อนว่าจะชนะมันได้ก่อนไปเผชิญหน้าอีกครั้ง’

แต่เพียงแค่การเพิ่มเลเวลจะทำให้เขาสำเร็จได้จริงหรือ? ถ้าหากเพียงเพราะแค่เลเวลอาร์คก็พอจะมั่นใจหากเผชิญหน้ากับแกลกาชิ แต่ปัญหาอยู่ที่เวทมนตร์หลายประเภทที่มีธาตุแตกต่างกันซึ่งมันใช้งานได้ต่างหาก ไม่ว่าเขาจะเพิ่มเลเวลไปได้เท่าไหร่ มันก็ไร้ซึ่งความหมายหากไม่มีทางรับมือกับเวทมนตร์พวกนั้น

‘มีทางอื่นไหมนะ?’

แต่เขาก็ไม่สามารถหาคำตอบได้พบในตอนนี้

‘คิดว่าไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากเพิ่มเลเวลแล้วละมั้ง’

อาร์คตัดสินใจปล่อยวางปัญหาเรื่องบอสเอาไว้ก่อน การต่อสู้กับบอสทำให้เขาสูญเสียไปมาก อาร์คจึงนำเอาหม้อออกมาต้มซุปโดยใช้เนื้อทั้งหมดที่มีเพื่อกักตุน เมื่อได้ปริมาณอาหารที่คำนวณไว้เขาจึงคิดทำเม็ดยาอมตะ

‘น่าจะเริ่มทำได้แล้วนะ?’

อย่างแรกคือแก่นพังพอน จากนั้นเขาจึงเริ่มใส่วัตถุดิบอื่นที่เหลือลงไปจนกระทั่งรัศมีเจิดจ้าปรากฏขึ้นจากหม้อพร้อมหน้าต่างข้อความ

 

=====

ท่านได้รวบรวมวัตถุดิบจำเป็นต่อการทำเม็ดยาพังพอนอมตะ (ไฟ)

ตอนนี้ได้เวลาเริ่มต้นกระบวนการทำเม็ดยาอมตะแล้ว เม็ดยาอมตะประกอบด้วยขั้นตอน ผสม > ตกผลึก > เจริญเติบโต เมื่อผ่านขั้นตอนทั้งสามจึงจะเสร็จสิ้น

ระยะเวลาคงเหลือ : 12 ชั่วโมง

=====

 

ในเมื่อระดับของเม็ดยาต่ำกว่า เวลาที่ใช้ทำมันจึงลดลงเหลือเพียงแค่สิบสองชั่วโมง นับว่าโชคดีที่ขั้นตอนการผสมและตกผลึกใช้เวลาแค่อย่างละหนึ่งชั่วโมง อาร์คทำขั้นตอนทั้งหมดเสร็จสิ้นจากนั้นจึงบรรจงวางเอาไว้ที่มุมหนึ่ง ตอนนี้ที่เหลือก็คือรอคอยให้มันเจริญเติบโตสิบชั่วโมง อาร์ควางซุปพังพอนไว้ที่พื้นขณะกล่าวขึ้น

“เดดริคเฝ้ายามไว้ให้ดี ฉันไปนอนสักพัก”

“รับทราบขอรับ”

“อย่ากินเยอะเกินไปล่ะ ดีมอสจับตาดูเดดริคไว้ด้วย”

กรั่ก กรั่ก กรั่ก กรั่ก

ดีมอสพยักหน้ารับ สถานการณ์ตอนนี้เขาไม่อาจยกเลิกอัญเชิญสมุนปีศาจได้ เพราะงั้นแล้วสมุนปีศาจทั้งหมดจึงต้องรอคอยอยู่ในตำแหน่งใดตำแหน่งหนึ่งระหว่างที่อาร์คออกจากเกมไป โชคดีที่เมื่อพวกมันไม่ได้ต่อสู้จึงไม่จำเป็นต้องใช้พลังมานาเพื่อคงสภาพเอาไว้ เพราะงั้นอาร์คจึงไม่ต้องกังวลในเรื่องนี้ ทว่ามันจะมีปัญหาถ้าหากบังเอิญโดนโจมตีโดยพวกพังพอน นั่นจึงเป็นเหตุผลว่าทำไมเขาจึงกลับไปยังบริเวณปากทางเข้าถ้ำ ที่นั่นอาร์คสามารถปล่อยหม้อให้ขั้นตอนดำเนินไปได้อย่างวางใจและออกจากเกมไป หลังได้นอนหลับและออกกำลังกายในโลกความเป็นจริง เม็ดยาอมตะก็เสร็จสมบูรณ์

 

=====

ขั้นตอนการเจริญเติบโตเสร็จสิ้น เม็ดยาพังพอนอมตะ(ไฟ) เสร็จสมบูรณ์

*ชื่อเสียงเพิ่มขึ้น 200

*ความฉลาดเพิ่มขึ้น 5

*แต้มทักษะทำอาหารเพื่ออยู่รอดเพิ่มขึ้น 10

*ข้อมูลเม็ดยามอนสเตอร์ได้รับการอัพเดท

=====

 

อาร์คกลืนน้ำลายขณะมองด้วยสายตาคาดหวัง อาร์คที่ตรวจสอบหน้าต่างข้อมูลเสร็จสิ้นจึงหัวเราะออก อาร์คที่ก่อนหน้านี้กังวลคิดหาวิธีจัดการแกลกาชิตอนนี้กลายเป็นตัวเขาโง่งมไปเอง

“หึ นี่สินะ นี่แหละ แค่นี้ก็จัดการแกลกาชิได้ไม่ยากแล้ว!”

เป็นอีกครั้งที่อาร์คได้ตระหนักว่านี่คือเกม ถ้าหากมีปัญหา วิธีการแก้มันก็ต้องอยู่ในพื้นที่นั่นแหละ นิวเวิลด์ก็เหมือนเกมอื่น วิธีการจัดการแกลกาชิที่แข็งแกร่งนั้นก็คือเม็ดยาพังพอนอมตะยกเซ็ต

“ดี ให้มันได้แบบนี้สิ ถ้ารวบรวมเม็ดยาอมตะทั้งหมดมาได้ จัดการแกลกาชิก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่แล้ว”

อาร์คหัวเราะออกขณะลุกขึ้นยืน

“ได้เวลากวาดเม็ดยาอมตะในดันเจี้ยนนี้มาให้หมดแล้ว!”

Ark The Legend

Ark The Legend

Ark The Legend
Status: Ongoing
บทนำ คิมฮยอนอู เด็กหนุ่มที่ชีวิตเกิดความผลิกผันตั้งแต่ยังวัยรุ่น ชีวิตของเขาประสบความยากลำบากต้องหาเงินเพื่อจ่ายเป็นค่ารักษาพยาบาลสุดแพงของแม่ ขณะที่เขากำลังกัดฟันสู้ชีวิตอยู่ เขาได้รับข้อเสนองานหนึ่งจากบริษัทยักษ์ใหญ่ แต่แล้วเมื่อไปสัมภาษณ์ เขากลับพบว่ามันคือการทดสอบคัดเลือกพนักงานโดยการเล่นเกม แม้จะแปลกไปบ้างแต่เงินก็ดีไม่น้อยเขาจึงตกลงรับมา เมื่อเข้าเกม อาร์คคือตัวละครที่เขาเลือกสร้าง แรกเริ่มผจญภัยก็ต้องประสบพบเจอความยากลำบากไม่น้อย ผู้เล่นอื่นก็แทบไม่อาจเชื่อใจได้ เขาต้องยืนหยัดด้วยตัวเอง ยิ่งเล่นเกมไปเขาจึงได้พบว่า เกมแห่งนี้หาได้มีอะไรที่เหมือนเกมไม่ ทั้งเอ็นพีซีในเกมที่แทบจะเหมือนมนุษย์จริง ภารกิจที่มีเนื้อเรื่องน่าติดตามอีกทั้งยังยากลำบาก รวมถึงเนื้อเรื่องหลักภายในเกมที่ส่งผลกระทบต่อทั้งเกมก็คล้ายมีความลับอยู่ไม่น้อย และด้วยความที่แทบไม่เชื่อใจผู้อื่นในเกม เขาต้องพยายามฟันฝ่ามันให้ได้ด้วยสองมือของตัวเอง!

Comment

Options

not work with dark mode
Reset