ตอนที่ 415 : ซอมบี้
“แล้วก็นะครับ ในเมื่อเป็นแบบนี้เวลาผมจะตัดต่องานก็ง่ายขึ้นด้วยไม่เพียงเท่านั้นนะ ผมยังสามารถใช้ดวงตาถ่ายทําการต่อสู้และตรวจสอบสถานการณ์ได้ด้วยว่าตรงไหนมี เรื่องเร่งด่วนอะไรยังไง”
“ว่าแต่… พอดวงตานายออกไปทั้งสองข้างแล้วจะมองเห็นยังไง?”
“กล้องวิเศษไงครับ”
บุคซิลนําเอากล้องวิเศษออกมา จากนั้นจึงดึงสายพิเศษจากตัวกล้องและเสียบเข้าที่หลังศีรษะ
“เจ้าสิ่งนี้จะช่วยให้ผมได้เห็นทุกภาพที่ถ่ายผ่านกล้องได้”
เมื่อผนวกรวมเข้ากับกล้องวิเศษแล้ว บุคซิลได้หัวเราะและพูดกล่าวเหมือนเป็นเรื่องปกติดวงตาทั้งสองที่ลอยอยู่ใกล้เคียงเขาก็คล้ายจะหัวเราะไปด้วยแต่อาร์คขําไม่ออกนี่ไม่ใช่แค่ไซบอร์คแล้วอีกฝ่ายเริ่มจะกลายเป็นมอนสเตอร์ประหลาดไปที่ละน้อย
“มันน่าทึ่งจริง ๆ”
“ใช่ไหมล่ะครับ ใช่ไหมล่ะ? ได้เห็นประโยชน์ของการถูกดูดเลือดก็ตอนนี้แหละ”
แบกิวพลันแค่นเสียงส่งมากับท่าที่ออกนอกหน้านี้
“ที่ที่หี นี่จะปฏิวัติวงการแคสติ้งของเกมนี้ไม่น้อย สถานีโทรทัศน์จะต้องน้ําลายไหลแน่”
นี่เองจึงเป็นที่มาที่ไปของการที่บุคซิลตื่นเต้นยินดีจนออกนอกหน้า บุคซิลตอนนี้กําลังจะได้รับเงินจํานวนไม่น้อยจากการขายสิทธิ์วิดีโอในเกม แม้เรื่องนี้จะโดน อาร์คพบเจอและทําสัญญาแบ่งรายได้ 50% ก็ตาม ทว่าเรื่องน่ายินดีเช่นนี้ก็ยังคงน่ายินดีอยู่ดี
“ตอนนี้สัญญาเฉพาะกับช่องโทรทัศน์คงไม่ได้เป็นแค่ฝันอีกต่อไป อาร์คนิม หลังจากนี้ช่วยทําให้เกิดฉากน่าตื่นเต้นด้วยนะครับ”
บุคซิลคล้ายกู่ไม่กลับแล้ว ตอนนี้อีกฝ่ายกําลังร้องขอแกมบังคับให้อาร์คเป็นตัวแสดงที่นําพาไปยังส
ถานการณ์น่าตื่นตาตื่นใจทั้งที่ตอนแรกยังแทบเป็นบ้าเป็นหลังเพราะเรื่องของโลกมืดอยู่เลยแต่แล้วตอนนี้กลับพลิกกระดานร่วมทางกับอาร์คในนิวเวิลด์เสียอย่างนั้น หลังผ่านไปสักพักหนึ่งบุคซิลก็คล้ายคิดได้ว่าการร่วมเดินทางกับอาร์คในนิวเวิลด์ไม่ใช่เรื่องแย่อะไร อย่างไรแล้วเขาสามารถได้เพิ่มทั้งเลเวลและส่วนแบ่งการขายไอเทมให้กับอาร์คและตอนนี้ยังจะได้รับเงินจากการหาวัตถุดิบและได้สัตว์เลี้ยง ที่คนธรรมดาไม่มีทางได้รับมา
“แถม…
ความจริงบุคซิลมีความฝันอยู่ เขาอยากเป็นตากล้องขอ งช่องสถานีโทรทัศน์ นั่นจึงเป็นเหตุผลว่าทําไมบุคซิลถึงพกกล้องวิเศษราคาแพงหูฉีกไปไหนมาไหนด้วยและถ่ายทําอาร์คโดยไม่คิดเบื่อหน่าย และตอนนี้ความ ฝันนั้นก็คล้ายกําลังเข้ามาใกล้ทีละก้าวตั้งแต่ได้เห็นสิ่งตนถ่ายทําถูกนําไปออกโทรทัศน์
สถานีโทรทัศน์ให้ความสนใจวิดีโอของอาร์คนิม ถ้าหาก เราได้เป็นช่างกล้องส่วนตัวของเขาวิดีโอของเราได้ปรากฏบนจอโทรทัศน์อีกแน่”
นอกจากนี้ เขายังจะได้รับส่วนแบ่งค่าลิขสิทธิ์ 50% นี่เป็นโอกาสที่ได้ทั้งเงินและเดินตามความฝันไปด้วย! แม้บางครั้งจะได้รับประสบการณ์ไม่ยุติธรรมและค่าเสียหาย หลายอย่างไปบ้างแต่บุคซิลก็รู้สึกขอบคุณอาร์คจากใจไม่น้อย เพราะความคิดนี้เอง แนวคิดของบุคซิลจึงเปลี่ยนแป ลงและเริ่มยอมรับงานจากอาร์ค แต่ไม่ว่าเขาจะเป็นหมูที่มีความสุขเพียงใด หากใครมาเห็นหมูที่สูญเสียดวงตา ทั้งสองข้างและมีกล้องวิเศษเสริมเข้ากับตัวแล้วล่ะก็มันคงไม่ต่างอะไรกับหนังสยองขวัญ
“หมอนี่พอใจกับตอนนี้เสียอย่างนั้น
อาร์คเกาตีรษะก่อนจะเดาะลิ้นไปมา หากวิดีโอสามารถ นําไปขายได้ อาร์คก็ย่อมได้รับด้วยเช่นกันเรื่องนี้นับว่าดี แต่ แล้วทําไมกัน? ได้เห็นการนําเอาดวงตาทั้งสองข้างออกมายนวกรวมเข้ากับคริสตัลและหมูที่หัวมีกล้องวิเศษติดตั้งเอาไว้ ไม่ต่างอะไรกับไซบอร์คมันทําเอาเขาน้ําตาแทบไหล ราคาร์ดที่รับชมอยู่ก็พึมพําออกมาเช่นกัน
“เจ้านายขอรับ ข้าไม่อยากมองเจ้านี่อี กต่อไปแล้วขอรับ”
“เห็นด้วย…”
ท่านได้เข้าสู่ดินแดนแห่งคนตาย
ท่านได้เข้าสู่พื้นที่พิเศษ สภาพแวดล้อมพื้นที่สามารถส่งผลกระทบ
“นี่เหรอ ดินแดนของพวกคนตาย?”
อาร์คได้รับการยืนยันผ่านหน้าต่างข้อมูลขณะเริ่มกวาดสา ยตามองออกไปยังบึงตรงหน้าหากนี้คือดินแดนแห่งคนตาย แบบนั้นแล้วก็ต้องหมายถึงพวกอันเดต ระยะทางกว่าจะถึงเมืองแห่งคนตายก็น่าจะค่อนข้างไกลไม่น้อย บางทีในเมือง ดังกล่าวคงมีแต่พวกอันเดตอาศัยอยู่พื้นที่โดยรอบจึงไม่มี ใครอื่นเข้ามารบกวนนานนับ
“จะอะไรก็ดีอย่างน้อยเรื่องสภาพแวดล้อมพิเศษนี่ก็ไม่น่ากังวลเท่าไหร่”
ในนิวเวิลด์ สภาพแวดล้อมพิเศษนั้นจะคงอยู่ตามแต่ สภาพภูมิประเทศของดินแดนดังกล่าวอย่างแรกที่เขาเคยป ระสบพบเจอมากับตัวเองคือ “ความหนาวเย็น” มันมีผ ลก็ตอนที่เขาเข้าสู่พื้นที่ภูเขาหิมะในซอแทนดาลหลังจากนั้นก็เป็น “คลื่นความร้อน” ที่เขาได้รับตอนเข้าไปในถ้ําลาวาครั้งบุกอาเกรอน และพวกมันก็ไม่ใช่เรื่องที่สามารถ เมินเฉยได้ แม้โลหิตมืดอย่างดินแดนแห่งแวมไพร์จะส่งผลกระทบต่อผู้เล่นทั่วไป แต่มันกลับเป็นโบนัสสําหรับอาร์คหากให้อธิบายลงลึกเข้าไปอีกผลกระทบจากสภาพ แวดล้อมนั้นจะแบ่งออกได้เป็นสองประเภท
อย่างแรกคืออ้างอิงตามคุณลักษณะธาตุหรือทักษะยกตัวอย่างหากมีใครสักคนสังกัดธาตุน้ําแข็ง หรือเป็นผู้เล่น ที่เรียนเวทมนตร์น้ําแข็งไปภูเขาหิมะพลังอํานาจการโจมตีหรือพลังเวทมนตร์ของพวกเขาจะแข็งแกร่งขึ้นมากอีกทางหนึ่งหากเวทมนตร์ดังกล่าวไปอยู่ในสถานที่ซึ่งมี “คลื่นความร้อน” ก็จะไม่สามารถทํางานได้อย่างเต็มประสิทธิภาพ
และประเภทที่สองก็คือมีพื้นฐานอยู่กับสายพันธุ์อย่างเผ่าพันธุ์ที่อาศัยอยู่ในปาหนาทึบก็จะได้รับโบนัสเป็น “เพิ่มความยืดหยุ่นทางธรรมชาติ 20% แต่หากเป็นปาเอลฟ์ก็จะได้รับโบนัสเป็นเสริมพลังเวทมนตร์ 30% อีกทางหนึ่งพวกคนแคระก็จะได้รับโบนัสหากอยู่ใต้ดินอย่างเช่นดันเจี้ยนหรืออะไรทํานองนั้นในอดีตกลุ่มทัณฑ์บนได้ใช้เวลาหลายเดือนในวงกตใต้ดินจนได้รับผลกระทบอย่าง “สิ้นหวัง” กันมาแล้วหากพวกคนแคระอย่างบุคซิลไปใช้เวลาในวงกตใต้ดินหลายเดือนแทนที่พวกเขาจะได้รับโบนัสกลับมาแทน
ด้วยเหตุนี้ พลังอํานาจการโจมตีของผู้เล่นสามารถผันแปรไปตามพื้นที่ นี่จึงเป็นเหตุผลว่าทําไมอาร์คจึง เลือกเป็นมนุษย์ตั้งแต่เริ่มเล่นเกมตามปกติแล้วมนุษย์ไม่ ได้โดดเด่นด้านใดจึงไม่ค่อยได้รับผลกระทบใหญ่หลวงจากสภาพแวดล้อมมนุษย์จะได้รับโบนัสอะไรก็ขึ้นอยู่กับพื้นที่ แต่จุดเด่นส่วนใหญ่คือไม่ค่อยได้รับผลเสียสักเท่าใดนัก จะ มีก็แค่น้อยพื้นที่จริง ๆ ที่ทําให้พวกเขาต้องตกอยู่ในสถานการณ์เสี่ยงจึงนับว่าเป็นการเล่นที่ค่อนข้างมีเสถียรภาพไม่น้อย แน่นอนว่าพื้นที่อย่างดินแดนแห่งคนตายก็เป็นการอ้างอิงสภาพแวดล้อมตามสายพันธุ์เช่นเดียวกัน
“เรื่องตรงนี้ไม่มีอะไรน่าห่วงแต่ว่า…”
ความยืดหยุ่นทางธรรมชาตินั้นส่งผลกับอัตราการฟื้นฟูพลังชีวิตที่เป็นคนละส่วนกับการใช้โพชั่นหรือว่าเวทมนตร์มันถูกลดทอนลงไป 50% เพราะเป็นดินแดนแห่งคนตายทว่าเรื่องนี้ไม่น่ากังวลอะไรมากนักเพราะเขาสามารถใช้อาหารได้หลังจบการต่อสู้ในแต่ละครั้งเพื่อทําการฟื้นฟูสําหรับความเหนื่อยล้าก็เช่นเดียวกันอันที่จริงเขามีเรื่องอื่นที่น่ากังวลมากกว่า
“แบกิว นายเพิ่งเหยียบขี้ไปนะ”
“หือ? ไหนกัน? อัก”
แบกิวส่งเสียงร้องครางออกมาขณะถอยเท้าออกไปตา มคําของอาร์คไม่ช้าเท้านั้นพลันจุ่มเข้าไปในบึงน้ําก่อนพลังชีวิตจะลดลงอย่างรวดเร็ว
“เหมือนที่คิดไว้เลย”
อาร์คยิ้มก่อนพยักหน้าให้ ความจริงแล้วอาร์คก็ค่อนข้าง นชินกับพื้นที่แบบนี้มันคือบึงมืดที่ถูกล้อมเอาไว้ด้วยต้นไม้ตายซากและกลิ่นเหม็นเน่าประดังเข้ามากับพื้นที่เช่นนี้ สิ่งที่เขาต้องให้ความระมัดระวังพิเศษไม่ใช่มอนสเตอร์แต่เป็นบึงน้ําหากเขาเผลอตัวโดนบึงน้ํานั้นแม้เพียงนิด เขาคงได้รับพิษร้ายแรงมาแน่
“อา โทษที นึกว่าขี้ แต่ที่จริงก็แค่โคลนเอง”
“อะ-อาร์คนิม! บะ-แบกิว! ทําอะไรอยู่กันครับ? ถอนพิษให้หมอนี่ก่อนสิ!”
“นายรู้อะไรไหม? สมุนไพรรักษาพิษราคา 70 เหรียญเงิน”
อาร์คยื่นยาแก้พิษให้ก่อนจะหัวเราะ
“เอามาเถอะครับ!
บุคซิลคว้าขวดยาน้ํานั้นเอาไว้ก่อนนําไปราดตัวแบกิว ด้วยเหตุนี้แบกิวจึงพ้นสภาพอาการติดพิษและจ้องมอง อาร์คด้วยใบหน้าแทบจะนองน้ําตา
“กระผมรอดแล้ว ขอบคุณนายท่าน”
“ใช่ ใช่ นายรอดแล้ว”
“เหมือนที่คิดไว้ กระผมมีนายท่านเพียงคนเดียวเท่านั้น”
ความสัมพันธ์ระหว่างหมาป่าและหมุน้อยทั้งสองคล้ายจะลึกซึ้งขึ้นไปทุกวันเพราะการกระทําของอาร์ค อย่างไรแล้วอาร์คก็มั่นใจได้แล้วว่าบึงพวกนี้มีพิษจากเหตุการณ์เมื่ อครู่แถมพื้นที่แถบนี้ก็ไม่ได้มีแต่บึงน้ํา ยังพอมีส่วนที่เป็นพื้น ดินระหว่างบึงให้คนสามถึงสี่คนสามารถเดินผ่านไปได้
“แต่เส้นทางผ่านบึงน้ําพวกนี้ค่อนข้างซับซ้อนเอาเรื่อง ถ้าไม่มีมอนสเตอร์อยู่ก็น่าจะขี่ราดันได้”
โดยธรรมชาติของราดันนั้นมีภูมิต้านทานพิษที่ค่อนข้างสูงบุคซิลก็สามารถขี่แบกิวได้จึงไม่ใช่ปัญหา แม้ว่าจะไม่มีความ สามารถต้านทานพิษแต่อย่างน้อยก็สามารถกระโดดไป ได้ไกลหลายสิบเมตรและด้วยระยะความกว้างของบึงเท่าที่ เห็นก็ไม่น่าจะมีปัญหาแต่อย่างใดด้วยเหตุนี้การขี่สัตว์พาห นะมันจึงทําให้การเดินทางของพวกเขารวดเร็วมากขึ้น ผ่านไปสักพักใหญ่หลังจากพวกเขาเข้าสู่เขตบึงในที่สุดแบกิวที่ออกนําหน้าไปก็หยุดลงก่อนจะกระดิกจมูกไปมา
“แบกิว มีอะไร?”
“ข้าได้กลิ่นซากศพเน่าเปื่อย”
“ซากศพเน่าเปื่อย?”
อาร์คมองไปรอบพื้นที่อย่างเป็นกังวล ที่แห่งนี้คือดินแดน แห่งคนตายหากมันจะมีกลิ่นศพเหม็นเน่าก็ต้องหมายถึง มีมอนสเตอร์อันเดตอยู่ใกล้เคียงบริเวณนี้ความจริงแล้วพวก เขาก็เข้ามาในเขตบึงลึกไม่น้อย มันก็น่าจะได้เวลาเริ่มพบเจอมอนสเตอร์บ้างแล้วทว่าราคาร์ดที่สอดแนมอยู่บนอากาศก็กลับมาพร้อมสั่นศีรษะให้
“ข้าพยายามแล้วขอรับ แต่ไม่พบเห็นเลยสักตัว”
“อืม มอนสเตอร์ที่มองไม่เห็น ยังดีที่แบกิวมีการตอบสนอง…
อาร์คครุ่นคิดอยู่ขณะโดนขัด
ชื่อ? ชื่อ ชื่อ ชื่อ!
อย่างกะทันหัน ราดันร้องออกก่อนขาข้างหนึ่งจะไถล ลงไปยังบึง ด้วยสัญชาตญาณ อาร์คกระโดดออกจากหลังราดันลงกับพื้น เขาพอเข้าใจเรื่องราวได้แล้ว ตอนนี้มือเน่าคู่หนึ่งกําลังผุดออกมาจากบึงและดึงขาราดันพยายามลากลงบึงน้ํา
“มอนสเตอร์ที่ซ่อนตัวในบึง?”
“ราดัน ปลดการแปลงร่าง! คมดาบแห่งความมืด!”
อาร์คกวัดแกว่งดาบพยายามเฉือนแขนข้างนั้นที่รั้งขาของ ราดันเอาไว้ออกไป ขณะนั้นเองร่างของราดันแปลงกลับเป็ นงูก่อนจะเลื้อยเข้าไปประจําตําแหน่งที่เอวของอาร์คราดันคล้ายถอนหายใจอย่างโล่งอกก่อนที่ราคาร์ดจะเป็นฝ่าย ร้องออกถัดจากนั้น
“จะ-เจ้านาย ที่บึงนั่น!”
ใบหน้าของอาร์คต้องแข็งค้างขณะหันกลับไปมอง
ปุด ปุด ปุด ปุด
มันไม่ใช่แค่พื้นที่ตรงนี้เท่านั้นจึงโดยรอบทั้งหมดกําลังมีฟองผุดออกมาก่อนจะมีร่างสีดําเริ่มลุกคลานขึ้นมาทีละตัวทีละตัวกลิ่นของเนื้อเน่าตลบอบอวลไปไกลขณะที่ร่างนั้นเผยขึ้นเป็นโครงกระดูกที่มีเนื้อเน่าติดอยู่ทั้งยังมีหนอนและปลิงเลื้อยไชไปมาตามผิวมันน่าขยะแขยงจนทําเอาไม่อยากกินอาหารไปได้สักสามปี!ทว่าที่อาร์คกลัวไม่ ใช่รูปลักษณ์มอนสเตอร์เหล่านี้
“สวรรค์”
จํานวนของมอนสเตอร์ที่ปรากฏขึ้นจากบึงมีเกือบหนึ่งร้อยตัว! ด้วยการใช้เนตรแห่งแมวเขาได้ยืนยันชื่อพวกมันว่าซอมบี้เชื้อราและพวกมันยังมีเลเวลสูงถึง 300!
