Ark The Legend – ตอนที่ 473 : เริ่มยุ่งเหยิง

ตอนที่ 473 : เริ่มยุ่งเหยิง

“คือ ผมไม่แน่ใจครับ คือ ผมไม่ได้ตั้งใจนะ”

“ให้ตายสิ มองรอบด้านสิ มีอะไรที่เห็นเด่นแต่ไกลบ้าง?”

อาร์คเอ่ยขัดคำของบุคซิลแล้วตะโกนใส่ ถูกต้องแล้ว ที่อาร์คใช้จดหมายเคลื่อนย้ายมุ่งหน้ามาที่โบซากะก็เพราะทราบเรื่องที่เกิดขึ้นกับบุคชิล อาร์คทราบว่าสถานการณ์ในโบซากะเกิดอะไรขึ้นก็เพราะรับสายโทรศัพท์เมื่อสิบนาทีก่อน บุคคลที่โทรมาหาเขาแต่เช้าตรู่เป็นลืมป้องลง

“ฉันเองนะฮยอนอู เรื่องด่วน! ฉันอยู่คุยนานไม่ได้เพราะแอบออกมาจากเครื่องเล่นแล้วโทรหานาย!”

ลืมย็องลง… อิสยูรัมเร่งร้อนอธิบายสถานการณ์ให้ฟัง ขณะที่อธิบายถึงเรื่องการสืบสวน อิสยูรัมได้ยินว่าอาร์คอยู่หมู่บ้านใกล้ชายฝั่งทางใต้ เขาจึงให้อาร์คติดต่อบุคซิลแล้วไปรวมกลุ่มกันใหม่

“ฉันจะล่อพวกนั้นไปที่อื่น

ช่วงที่คิดอยู่นั้น เขาก็นึกขึ้นได้ว่ามีใบปลิวแถวชายฝั่งเลยยกเรื่องอ้างกับพรรคพวกชั่วคราวไป

“ได้ยินข่าวลือเรื่องงานเทศกาลไหม ตอนฉันดูวิดีโอนั่นเห็นนักท่องเที่ยวคนนึงหน้าเหมือนหมูด้วย!”

“ว่าอะไรนะ? จริงเหรอเนี่ย?”

“ไม่ผิดแน่ ไม่น่าจะมีคนแบบนั้นอยู่มากหรอกนะ”

ด้วยเหตุนั้น โจรร้ายทั้งสามสิบคนจึงมุ่งหน้ามาที่โบซากะตามคำกล่าวของอิสยูรัม อิสยูรัมยกอ้างเหตุผลหลายอย่างเพื่อชักนำกลุ่มโจรร้ายจากพื้นที่ทางใต้ขึ้นเหนือ แต่แล้ว. บุคชิลกลับปรากฏตัวที่โบซากะอย่างเหนือความคาดคิด

“โอ้ เป็นมันจริงด้วย! นายนี่แหละสหายรักของพวกเรา!”

การมถึงกับร้องออกอย่างยินดีกล่าวชมอิสยูรัมไม่ขาดปาก นับจากนั้น กลุ่มโจรร้ายนับสิบชีวิตเริ่มไล่ล่าบุคชิล นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมอาร์คถึงยอมแบกรับอาการเมาที่ต้องเกิดจากการใช้งานจดหมายเคลื่อนย้ายเพื่อมาที่นี่

“ถึงอาจารย์จะพอดึงความสนใจพวกมันได้บ้าง แต่จะช่วยออกหน้าออกตาไม่ได้ โชคดีที่แบกกิวอยู่ด้วยบุคซิลเลยไม่โดนจับโดยง่าย แต่จะให้หนีพ้นกลุ่มโจรสิบคนก็เป็นเรื่องยากเกินไป หลังช่วยบุคชิลหลบหนีได้แล้วเราต้องคุ้มกันคริสตัลความทรงจำอีก”

ขณะที่อาร์คคิดอยู่นั้น ดวงตาพลันร้องให้ได้ยินอีกครั้งหนึ่ง

“แฮ่ก แฮ่ก แฮ่ก มะ-มีชิงช้าสวรรค์ใหญ่ ๆ อยู่ใกล้นี้ครับ!”

“ ชิงช้าสวรรค์? เจอแล้ว ฉันกำลังไปแถวนั้น อดทนไว้ก่อนนะ!”

“ขะ-เข้าใจแล้วครับ แบกิว!”

ดวงตากรีดร้องออกมาเป็นระยะจนพอจะนึกสภาพออกว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง อาร์คเร่งวิ่งออกจากสมาคมเวทมนตร์โดยทันที และ… เขาหยุดชะงักพร้อมสูดลมหายใจเข้าลึก

“อะไรกันเนี่ย?”

ทะเลมวลมหาประชาชนตรงหน้าสมาคมเวทมนตร์ มันเป็นช่วงเช้าในโลกแห่งความเป็นจริงแต่นิวเวิลด์คือช่วงกลางคืน และมันไม่ใช่กลางคืนอย่างที่พบเคยเห็น ตอนนี้ฝูงชนกำลังเต็มเปี่ยมแทบล้นอยู่ตรงหน้าเพราะงานเทศกาล เขาได้ยินมาบ้างว่าโบซากะจัดงานเทศงานตอนออกจากซิเอล แต่นี่มันเกินกว่าที่เขาจินตนาการถึงมากนัก มีทั้งเครื่องเล่นหลายอย่างในจัตุรัสของหมู่บ้านถนนเส้นเล็กทั้งหลายต่างก็คลาคล่ำไปด้วยนักท่องเที่ยว โรงเตี้ยมก็แทบจะอัดแน่นจนล้นออกมา

“บ้าฉิบ แล้วแบบนี้จะไปหาหมอนั่นเจอได้ยังไงกัน? จริงด้วย ชิงช้าสวรรค์อันนั้นงั้นสินะ?”

เขาพบว่ามันเป็นเครื่องเล่นที่อยู่บริเวณจัตุรัสของหมู่บ้าน

“ไม่มีเวลาแล้ว ร่ายรำแห่งความมืด!”

อาร์คใช้ร่ายรำแห่งความมืดฟันฝ่าฝูงชนประหนึ่งภูตผีจนกระทั่งถึงจัตุรัสของหมู่บ้าน โบซากะตอนนี้เกินกว่าคำว่าหมู่บ้านแล้วด้วยซ้ำหากนับคนที่อยู่ในหมู่บ้านเป็นเกณฑ์ โชคยังดีที่จัตุรัสของหมู่บ้านไม่ได้อยู่ไกลจากสมาคมเวทมนตร์มากนัก เขาถึงชิงช้าสวรรค์ได้ภายในสิบนาทีนับตั้งแต่ใช้ร่ายรำแห่งความมืด แต่ปัญหาก็เริ่มตรงที่เขามาถึง ฝูงชนมากมายกำลังรายล้อมชิงช้าสวรรค์อยู่และเขาต้องหาคนเพียงคนเดียว การจะหาคนเพียงหนึ่งจากมวลมหาประชาชนเช่นนี้ไม่ต่างอะไรกับงมเข็มในมหาสมุทร

“อัญเชิญราคาร์ด!”

“เรียกข้าหรือขอรับ? โห? งานเทศกาล!”

ราคาร์ดร้องอุทานอย่างยินดีขณะเห็นแสงสีประดับประดาเต็มหมู่บ้าน

“ไม่ได้เรียกมาเล่น! ใช้โหมดสอดแนมแล้วหาตัวบุคชิลหน่อย!”

“เชอะ ว่าแล้วเชียว…. เข้าใจแล้วขอรับ”

ราคาร์ดบนก่อนจะแปลงร่างเป็นค้างคาวแล้วบินห่างออกไป อย่างกะทันหัน ราคาร์ดถูกพบโดยกลุ่มเด็กก่อนจะดึงตัวไว้

“ค้างคาวแน่ะ!”

“ค้างคาว!”

“ว้าว มีค้างคาวด้วย!”

“ปล่อยขาเดี๋ยวนี้! ข้าไม่ใช่ค้างคาวแต่เป็นแวมไพร์ผู้ยิ่งใหญ่ ลั่ก! จักขึ้นะ จักจี้! ฮ่า ฮ่า ฮ่า! ไอ้พวกเด็กนี่ ฮ่า ฮ่า ฮ่า!”

“ฮ่าฮ่าฮ่า ยอดไปเลย! จับท้องนิดหน่อยก็พูดได้ด้วย!”

“น่าสนุกจัง! ขอเล่นบ้างสิ!”

กลุ่มเด็กเริ่มกันแย่งจับปีกและท้องของราคาร์ดจนไม่สามารถไปไหน อาร์คถึงกับโมโหขณะเดินเข้าไปใกล้กลุ่มเด็ก

“เอ่อ อาร์คนิมครับ!”

แต่แล้ว เสียงของบุคซิลกลับดังขึ้น เสียงนี้ดังขึ้นห่างออกไปไม่ไกล ซึ่งมันไม่ใช่ดวงตาข้างที่อยู่กับเขา อาร์คชะงักก่อนหันกลับมองตามเสียง แต่ไม่ว่าจะมองหาเท่าไหร่เขาก็ไม่เจอบุคซิลเลย ไม่ช้าเขาพลันเห็นสุนัขตัวใหญ่กำลังวิ่งและกระโดดไปมาท่ามกลางกลุ่มเครื่องเล่น วัตถุที่คล้ายลูกโป่งกำลังลอยขึ้นพร้อมโบกมือมาทางนี้

“ทางนี้ครับ!”

“อะไรกัน? หมอนี่

อาร์คเริ่มจ้องมองวัตถุดังกล่าวด้วยสีหน้างงงัน มันคือลูกโปงที่ดูคล้ายบุคซิล เสื้อผ้าก็สวมลายจุด ทั้งยังมีริบบิ้นหลายสีพันอยู่รอบตัว นอกจากนี้ยังแต่งหน้าและใส่หมวก ให้พูดก็คงคล้ายคอสตูมตัวตลกที่ไม่ตลกอย่างไรอย่างนั้น บุคซิลและแบกิวต่างสวมใส่ชุดที่คล้ายคลึงกัน

“หมอนี้อาการหนักแล้วนะเนี่ย

ขณะที่อาร์คยากลำบากที่ซิเอล บุคซิลและแบกิวต่างสนุกสุดเหวี่ยงกับงานเทศกาล เพื่อปกป้องบุคซิล อาร์คถึงกับเร่งร้อนยอมจ่ายค่าใช้จดหมายเคลื่อนย้ายราคาแพงหูฉีก เขาอดไม่ได้ที่จะโกรธจริง ๆ

“ถ้าไม่ใช่เพราะคริสตัลความทรงจำนะ…”

ถึงตอนนี้ เขาพบเห็นกลุ่มโจรกำลังไล่ตามหลังบุคซิลและแบกิว

“อะ-อาร์คนิม เหวอ!”

“พวกโจรนั่น! ถึงกับกล้าถือดาบในหมู่บ้านอย่างเปิดเผยเลย…”

ปกติแล้วการนำดาบออกมาเผยให้เห็นในหมู่บ้านเช่นนี้หากทหารรักษาการณ์พบเห็นต้องเข้าจับกุมเป็นแน่ กระทั่งว่าไม่มีทหารรักษาการณ์อยู่แถวนี้ มันก็ยังมีสายตาของเอ็นพีซีและผู้เล่นจำนวนไม่น้อยที่สมควรตระหนักได้ถึง แต่เพราะผู้คนต่างแต่งชุดกันสุดเหวี่ยง บ้างก็วิ่งไปมาโดยถืออาวุธของเล่นจำนวนมากในงานเทศกาล ดังนั้นแล้วจึงไม่มีใครสนใจว่ากลุ่มโจรเหล่านี้ถือดาบจะเป็นเรื่องแปลกแต่อย่างใด กลุ่มโจรพวกนี้ยังสวมใส่หน้ากากอีกต่างหาก หากใครสักคนตายไปเพราะโดนสังหาร ทหารรักษาการณ์ก็คงไม่ทราบว่าใครเป็นผู้ก่อเหตุ

บ้าฉิบ ไม่ดีแล้วสิ

อาร์คฝาฝูงชนขณะมุ่งหน้าไปหาบุคชิล

“จะ-เจ้านาย ทำอะไรอยู่ขอรับ? โอ๊ย ไอ้เด็กพวกนี้ โอ๊ย!”

ราคาร์ดที่โดนพวกเด็กจับตัวมาถึงกับต้องร่ำร้องอย่างเจ็บปวดจากทางด้านหลัง อาร์คไม่มีเวลาไปสนใจทางด้านนั้นแล้ว ด้วยทักษะร่ายรำแห่งความมืดทำให้เขาสามารถทะลวงฝูงชนจนเข้าใกล้บุคซิลได้ ระหว่างนั้น บุคซิลและแบกิวก็พยายามวิ่งผ่านฝูงชนทั้งเหงื่อที่แทบจะท่วมตัว กลุ่มโจรร้ายก็ไล่ตามมาติด ๆ เช่นเดียวกัน

“ดี น่าจะถึงตัวพวกนั้นก่อนพวกโจรจะทันจับตัวอัญเชิญราซาค!”

กรั่ก กั่ก กึก กรั่ก!

“เตรียมตั้งป้อมป้องกันรับการโจมตีของศัตรู!”

อาร์คกระจายวงล้อมการป้องกันออกไปเพิ่มโดยให้ราซาคคอยเฝ้าระวังไว้อีกทางหนึ่ง ตอนนี้ความสำคัญอันดับแรกสุดคือช่วยให้บุคซิลหลบหนี กระทั่งว่าเขารวมกลุ่มกับบุคซิลได้แล้ว การจะหลบหนีไปทั้งที่มีกลุ่มโจรหลายสิบคนก็ยังนับเป็นเรื่องยาก โดยเฉพาะกับฝูงชนที่หนาแน่นขนาดนี้ จนถึงตอนนี้อาร์คและพวกโจรต่างไม่สนใจด้วยซ้ำว่าผู้เล่นหรือเอ็นพีซีจะเป็นยังไงหากการโจมตีเกิดขึ้น การต่อสู้ในสถานที่เช่นนี้มีแต่ความเสียเปรียบเพราะความหนาแน่น เหตุผลว่าทำไมอาร์คถึงกระจายแนวป้องกันออกไปก็เพราะเตรียมทางสำหรับให้คนสามคนผ่านไปได้นั่นเอง เมื่ออาร์ครวมกลุ่มกับบุคซิลและแบกิวได้เขาจะเตรียมบุกฝ่าฝูงชน แม้ว่าพวกโจรจะมีกันราวสามสิบคน แต่ที่ประตูทางเข้าของสถานที่แห่งนี้สามารถผ่านได้พร้อมกันเพียงแค่สองถึงสามคนเท่านั้นหากเขาใช้พื้นที่ให้เกิดประโยชน์จะสามารถยื้อเวลาให้บุคซิลหลบหนีไปยังสถานที่ปลอดภัยได้ กว่าพวกทหารรักษาการณ์จะเคลื่อนไหวก็คงเป็นตอนที่การต่อสู้เริ่มอย่างเต็มรูปแบบไปแล้ว หลังจากนั้นจะเป็นเรื่องยากสำหรับพวกกลุ่มโจรที่ต้องการไล่ล่าต่อ อาร์ควางแผนและกลยุทธ์เรียบร้อยจึงตะโกนขึ้น

“บุคซิล ทางนี้! มาทางนี้!”

“ครับ ขะ-เข้าใจแล้ว แบกิว!”

เมื่อบุคซิลสั่งการ แบกิวจึงพยายามแหวกฝาฝูงชนไปทางอาร์คโดยทันที

ให้ได้อย่างนั้น! น่าจะมีเวลาพอให้พาบุคซิลหนีได้…”

อาร์คชักดาบออกมาตั้งท่ารอให้บุคซิลและแบกิวมาถึง

“อาร์คนิม ผมปลอดภัยแล้วครับ…. หือ? หวา!”

“นายท่าน!”

บุคซิลที่วิ่งเข้ามาทั้งน้ำตาพลันโดนกระชากตัวไปโดยอะไรสักอย่าง หรือพวกโจรจับตัวได้แล้ว? บุคชิลสั่นด้วยความกลัว แบกิวตระหนักได้ก็สายเกินไป ตอนนี้แบกิวก็ติดพันร่วมไปด้วยแล้ว ไม่ช้าบุคชิลและแบกิวเริ่มโดนลากไปอีกทางหนึ่งคล้ายโดนดูดโดยอะไรสักอย่างด้วยความเร็วสูงยิ่ง

“อะไรกันเนี่ย?”

อาร์คและกลุ่มโจรพยายามไล่ตามไป แต่ไม่ช้า พวกเขาก็ต้องเผยสีหน้าแข็งค้างเช่นเดียวกันพวกเขากำลังมองไปยังรถที่อยู่บนลู่วิ่งกำลังแยกออกไปหลายทิศทางในโบซากะด้วยความเร็วสูงยิ่งนี่เกิดเรื่องอะไรขึ้น? อาร์คมองโดยรอบด้วยความสับสนก่อนจะพบป้ายขนาดใหญ่เข้า

รถด่วนความเร็วสูง!

เครื่องเล่นที่เตรียมไว้สำหรับผู้เข้าร่วมงานเทศกาลโบซากะ

สามารถเดินทางด้วยความเร็วสูงกว่า 300 กิโลเมตรต่อชั่วโมงเพราะเครื่องยนต์เวทมนตร์นี่คือหนึ่งในการแข่งขันความเร็วอันเป็นเอกลักษณ์ของโบซากะ! ด้วยความปลอดภัยระดับ 100% ท่านสามารถเข้าร่วมรับประสบการณ์ความเร็วสูงได้อย่างไม่ต้องกังวล

เป็นเพราะพาหนะเคลื่อนที่ด้วยความเร็ว 300 กิโลเมตรต่อชั่วโมง หากท่านขวางทางบนลู่วิ่งอาจเกิดอันตรายได้

มันเป็นป้ายข้อมูลขนาดใหญ่อยู่ถัดจากตาข่ายแนวป้องกันความปลอดภัยเสื้อผ้าของบุคซิลโดนตัวรถด่วนเกี่ยวเข้าจนโดนลากหายวับไปกับตา นอกจากนี้แล้ว สถานที่ที่บุคซิลอยู่ยังเป็นด้านหลังของรถด่วนวิเศษ

ด้วยเหตุนี้ แบกิวและบุคชิลจึงโดนแยกออกไปเพราะเครื่องเล่นนี้ขณะเคลื่อนตัวห่างออกไปด้วยความเร็วสูงถึง 300 กิโลเมตรต่อชั่วโมง

“เหวอ ชะ-ช่วยผมด้วย!”

“นายท่านนนนน!”

“บ้าบอฉิบ เกือบจะได้ตัวแล้วเชียว!”

“จะปล่อยมันไปไม่ได้ หลีกทางหน่อย!”

พวกกลุ่มโจรที่เพิ่งพลาดจากบุคซิลเริ่มผลักผู้เล่นให้พ้นทางก่อนจะขึ้นรถด่วนวิเศษ เมื่อเหรียญถูกใส่เข้าสู่เครื่องเล่น พวกเขาจึงสามารถไล่ตามบุคชิลไปได้ด้วยความเร็วสูงไม่แพ้กัน

“เรื่องบ้าอะไรเนี่ย! ราซาคเปลี่ยนร่าง!”

เป็นไปไม่ได้เลยที่อาร์คจะนิ่งเฉยในสถานการณ์เช่นนี้ หลังราชาคเปลี่ยนร่างเป็นดาบ เขาพยายามผลักฝูงชนให้พ้นทางขณะเข้าหารถด่วนวิเศษเช่นกัน ผู้คนที่ตั้งแถวรอคิวอยู่ก่อนถึงกับก่นด่าสาปแช่งออกมาเพราะโดนแซงคิว แต่เขาไม่มีเวลาไปสนใจเสียงก่นด่าของมวลชนแล้ว เมื่อใส่เหรียญเข้าไป 1 เหรียญทอง รถด่วนก็เริ่มออกตัวอีกคันรถ

ปัง ปัง ปัง ปัง!

ขณะเดียวกัน เทศกาลดอกไม้ไฟก็เริ่มจุดขึ้นประดับประดาบนท้องฟ้าอย่างไม่ขาดสาย