Astral Pet Store ตอนที่906

มันเป็นข้อความทางกระแสจิตมากกว่าเสียง
ทุกคนรู้สึกถึงพลังที่ไม่อาจอธิบายได้ของเสียงนั้น หัวใจของพวกเขาเริ่มเต้นแรง นั่นคือลอร์ดสูงสุด?
พรึ่บ!
พวกเขาหายตัวไปจากทวีป และเมื่อพวกเขาปรากฏขึ้นอีกครั้งก็พบว่าตัวเองยืนอยู่หน้าระเบียงอันวิจิตร
บุคคลจำนวนมากที่มองไม่เห็นยืนอยู่บนระเบียงเหมือนเทพ การชำเลืองมองแบบสบาย ๆ ของพวกเขาทำให้เกิดแรงกดดันอย่างมาก
“การคัดเลือกจบลงแล้ว ยินดีด้วยที่ทุกคนมาถึงร้อยอันดับแรกได้” ชายคนหนึ่งลุกขึ้นจากระเบียงและประกาศนิ่งๆ เขาเป็นคนที่เปล่งเสียงทางกระแสจิต ทวีปในมิติลึกก็เป็นผลงานของเขาเช่นกัน
ผู้เข้าแข่งขันต่างประหลาดใจที่ได้ยินเช่นนั้น งง และผิดหวังไม่มากก็น้อย..
พวกเขาคิดว่าลอร์ดสูงสุดสร้างทวีปและคิดว่าผลงานของพวกเขาจะมีโอกาสดึงดูดสายตาของท่านลอร์ดสูงสุด
”มันจบแล้ว…”
ฟางหานเสวี่ยและคนอื่นๆ พบว่ามันค่อนข้างยากที่จะเชื่อสิ่งที่พวกเขาได้ยิน อย่างไรก็ตามในไม่ช้าพวกเขาก็ตระหนักว่าพวกเขาทำได้จริงๆ
พวกเขาสามารถก้าวขึ้นสู่ร้อยอันดับแรกได้!
ร้อยอันดับแรกของเขตดาวทองคำ!
ครอบครัวของพวกเขาจะได้รับเกียรติเป็นเวลาหลายพันปีเมื่อพวกเขากลับไปที่ซิลวี่!
หลายคนหน้าแดง ตัวสั่นด้วยความตื่นเต้น พวกเขารู้ว่าพวกเขาคงจะทำไม่ได้หากปราศจากการคุ้มครองของซูผิง!
พวกเขาได้เห็นอัจฉริยะมากมายที่แข็งแกร่งกว่าพวกเขาถูกกำจัดออกไปในขณะที่อยู่ภายใต้ปีกของซูผิง
อัจฉริยะเหล่านั้นบางคนแข็งแกร่งกว่าหลิงหู่เจี้ยนและจักรพรรดิมังกร แต่พวกเขายังพ่ายแพ้!
เฉพาะสัตว์ประหลาดที่แข็งแกร่งเท่ากับซูจินเอ๋อเท่านั้นถึงสามารถรอดชีวิตจากการโจมตีของซูผิงได้
เมื่อพิจารณาจากสถานการณ์แล้ว แทบจะเป็นไปไม่ได้เลยที่พวกเขาจะมาถึงร้อยอันดับแรกได้ด้วยตัวเอง
นอกเหนือจากฟางหานเสวี่ยและคนอื่น ๆ อัจฉริยะชั้นนำรู้สึกผิดหวังเล็กน้อยเนื่องจากผู้สร้างทวีปไม่ใช่ลอร์ดสูงสุด พวกเขามั่นใจในความก้าวหน้าของพวกเขา ดังนั้นพวกเขาจึงไม่ยินดีเป็นอย่างยิ่ง หลายคนรู้สึกแย่มาก เพราะผู้เข้าร่วมกาแล็กซีทั้งหมดของพวกเขาถูกกำจัดทิ้งแล้ว
“ตามธรรมเนียม ทุกคนจะแข่งขันกันเพื่อชิงตำแหน่งอัจฉริยะชั้นนำของเขตดาวทั้งสิบสอง!
“ผู้เข้าแข่งขัน 100 อันดับแรกของแต่ละเขตดวงดาวมีคุณสมบัติที่จะเข้าร่วม
“พวกเธอทุกคนมีคุณสมบัติที่จะต่อสู้ในนามของเขตดวงดาวนี้ เธอจะท้าทายเขตดาวอื่น ๆ เพื่อตัดสินใจว่าใครเป็นอัจฉริยะที่ดีที่สุดในจักรวาล!
“ตารางค่อนข้างแน่นเนื่องจากสถานการณ์พิเศษ และการแข่งขันในปีนี้ก็ไม่เข้มงวดมาก แต่ก็ไม่สำคัญ! อัจฉริยะที่มีโอกาสเป็นแชมป์หรืออยู่ในสิบอันดับแรกจะไม่มีวันถูกกำจัดที่นี่อยู่ดี
“ต่อไปเธอจะต้องแข่งขันเพื่อชิงแชมป์และสิบอันดับแรกของเขตดวงดาวของเรา ผู้ที่มีอันดับสูงจะได้รับรางวัลจากลอร์ดสูงสุด ฉันหวังว่าเธอจะพยายามทำให้ดีที่สุด”
ทุกคนประหลาดใจกับสิ่งที่ได้ยิน จากนั้นดวงตาของพวกเขาก็เปล่งประกาย
ฟางหานเสวี่ย ชีลี่ และคนอื่นๆ ก็ตื่นเต้นเช่นกัน
พวกเขาจะแข่งขันกันเพื่อชิงความเป็นอัจฉริยะสูงสุดของจักรวาล?
มันทำให้น่าดีใจ แน่นอนว่าพวกเขาอ่อนแอเกินกว่าจะแข่งขันเพื่อชิงแชมป์ แต่อย่างน้อยพวกเขาก็มีคุณสมบัติที่จะเข้าร่วม!
อัจฉริยะระดับแนวหน้าในจักรวาลน่าจะปรากฏตัวท่ามกลางผู้เข้าแข่งขันที่จะแข่งขันกับพวกเขา!
“ได้รับรางวัลจากลอร์ดสูงสุด?”
อัจฉริยะชั้นนำต่างสนใจคำประกาศของนักรบสภาวะเทพดวงดาว ตาของพวกเขาเป็นประกาย พวกเขาต้องต่อสู้ชิงแชมป์เพื่อที่จะได้รับรางวัลจากลอร์ดสูงสุด
ซูผิงเองก็ถูกล่อลวงเช่นเดียวกัน ลอร์ดสูงสุดสามารถเปรียบเทียบได้กับเทพสูงสุดในหลุมศพกึ่งเทพ และแข็งแกร่งกว่าตัวตนดั้งเดิมของโจแอนนา รางวัลของเขาจะเป็นประโยชน์ต่อการบ่มเพาะของพวกเขาอย่างมาก
ยอดฝีมือสภาวะเทพดวงดาวประกาศว่า “นำภูเขาศักดิ์สิทธิ์มาที่นี่!”
มิติสั่นสะเทือนทันทีและทวีปในมิติลึกก็หายไป รอยร้าวปรากฏขึ้นในสถานที่ที่อยู่เหนือตำแหน่งเดิม และรัศมีโบราณก็แผ่กระจายไปทั่ว
ภูเขาลูกใหญ่ค่อยๆ เคลื่อนเข้ามา มันเป็นภาพที่สวยงามมาก ซูผิงสัมผัสได้ถึงความพิเศษจากมัน เข้าใจสิ่งใหม่หลังจากชำเลืองมองอย่างรวดเร็ว
ยอดฝีมือสภาวะเทพดวงดาวสองคนบินออกมา ราวกับว่าพวกเขาเป็นคนที่ยกภูเขา
“นี่คือภูเขาวิถีสวรรค์!”
ยอดฝีมือสภาวะเทพดวงดาวมองพวกเขาและเสริมว่า “ในสามวันผู้ที่ปีนไปยังส่วนที่สูงที่สุดของภูเขาจะกลายเป็นแชมป์ พวกเธอที่เหลือจะถูกจัดอันดับตามระดับความสูง!”
ทุกคนต่างตกตะลึง พวกเขาจะปีนขึ้นไปเพื่อชิงแชมป์?
“ปกติผู้เข้าแข่งขันมักจะถูกจับคู่ให้ต่อสู้กันเพื่อตัดสินแชมป์ อย่างไรก็ตามในปีนี้เวลามีจำกัด รอจนถึงรอบชิงชนะเลิศถ้าเธอต้องการที่จะต่อสู้ ภูเขาวิถีสวรรค์นี้เป็นสมบัติของลอร์ดสูงสุด ท่านจัดเตรียมไว้ให้พวกเธอ มันสามารถวัดพลังต่อสู้ของเธอได้อย่างแม่นยำ
“นอกเหนือจากการจัดอันดับ ภูเขายังให้ประโยชน์มากมายกับเธอ ยิ่งเธอปีนสูงขึ้นเท่าไร เธอก็จะยิ่งได้รับมากขึ้นเท่านั้น เธอจะรู้เองในภายหลัง
“ตอนนี้เริ่มปีนเขาได้ เธอมีเวลาสามวันในเวลาของรัฐบาลกลาง!”
ยอดฝีมือสภาวะเทพดวงดาวยืนเอามือไพล่หลัง
เหล่าอัจฉริยะต่างตกตะลึง คาดไม่ถึงว่าการชิงแชมป์จะแตกต่างออกไป
“เราจะปีนขึ้นไปตอนนี้เลยไหม?”
“เราเพิ่งเสร็จสิ้นการต่อสู้ ยังไม่ได้พักผ่อนเลย”
“พวกเขาไม่ให้เวลาเราพักหายใจเลย ดีนะที่เราไม่ได้ต่อสู้ เราเลยยังมีแรงอยู่”
อัจฉริยะชั้นนำที่เฝ้าดูแต่ไม่ได้เข้าร่วมการต่อสู้รู้สึกโล่งใจ
อัจฉริยะชั้นนำที่ต่อสู้กับซูผิง ซูจินเอ๋อ และคนอื่น ๆ ต่างก็ขมวดคิ้ว แต่ไม่มีใครพูดอะไร พวกเขาเหนื่อยจริงๆ แต่พวกเขามีสมบัติที่สามารถเติมพลังงานได้
“ฉันต้องปีนภูเขาลูกนี้? น่าเบื่อ ฉันคิดว่าจะได้สอนบทเรียนคนพวกนั้นซะอีก!” ชายหนุ่มที่มีร่างเทพกล่าวพลางเลิกคิ้ว
คนรอบข้างเขามองไปที่เขา หมดคำพูด ผู้ชายคนนี้เป็นคนบ้าจริงๆ
”ฮึ!”
เหล่าอัจฉริยะชั้นยอดมักพูดจาโผงผาง แต่ผู้ชายคนนี้หยิ่งเกินไป เขาไม่เคารพใครเลย
“พี่ซู ขอบคุณสำหรับการปกป้องของคุณ ตระกูลราชาหานจะจดจำความเมตตาของคุณตลอดไป คุณสามารถไปเยี่ยมชมดาวเคราะห์ราชาสวรรค์ได้เสมอ” ชายหนุ่มกล่าวและเข้าใกล้ซูผิง เขาเป็นหนึ่งในคนที่ได้รับการคุ้มครองจากซูผิง
ฟางหานเสวี่ยและคนอื่น ๆ รวมตัวกันรอบตัวเขา และแสดงความขอบคุณ ไอลีนโนเวล
ไม่เพียงแค่พวกเขาเท่านั้น ครอบครัวของพวกเขาจะจดจำความเมตตาของซูผิงเช่นกัน
ซูผิงมองพวกเขา ตอนเกือบจะสิ้นสุดรอบคัดเลือกเขามีสมาชิกมากกว่ายี่สิบคน ตอนนี้เหลือเพียงสิบห้าคนเท่านั้น ประมาณแปดคนถูกกำจัดไป อู่หลินฉวนมีสมาชิกเหลือน้อยลงเช่นกัน เขาสูญเสียเพื่อนไปจำนวนมากในการต่อสู้นองเลือดครั้งสุดท้าย ซึ่งทำให้จำนวนเหลือหนึ่งร้อยคนตามกติกา
”ไม่เป็นไรๆ” ซูผิงพยักหน้าให้พวกเขา อัจฉริยะเหล่านี้ส่วนใหญ่ได้รับการสนับสนุนจากตระกูลใหญ่ที่ควบคุมระบบสุริยะ เขาจะมีลูกค้าจำนวนมากถ้าคนเหล่านี้ไปที่ร้านของเขาเพื่อฝึกอสูรเลี้ยงของพวกเขา
หลิงหู่เจี้ยนก็ไปมาหาเขาเช่นกัน เขาพูดด้วยน้ำเสียงจริงจังว่า “ขอบคุณ”
แม้ว่าเขาจะมีโอกาสไปถึงร้อยอันดับแรกอยู่แล้วในสถานการณ์ปกติ แต่โชคก็เป็นหนึ่งในปัจจัยสำคัญ และมีผู้เข้าแข่งขันที่แข็งแกร่งพอๆ กับเขาถูกคัดออก
จักรพรรดิมังกรเดินเข้ามาใกล้และกล่าวอย่างเคร่งขรึม “ฉันเป็นหนี้บุญคุณนาย”
“ฉันจะจำคุณไว้” ธิดาศักดิ์สิทธิ์พันใบกล่าวด้วยรอยยิ้ม
ซูผิงตอบว่า “ทุกคนต้องพึ่งพาตัวเองในช่วงสุดท้ายของการแข่งขั้น ฉันหวังว่าเราทุกคนจะเจอกันข้างบนนั้น”
”เอ่อ…”
ทุกคนรู้สึกอึดอัดเมื่อได้ยินแบบนั้น ไม่รู้จะพูดอะไร
คนอื่นๆ มองมาที่เขาและกลอกตา เขาต้องการให้พวกเราทุกคนขึ้นไปข้างบน? เขาคิดว่าแชมป์อยู่ในถุงหรือไง?
“ทำได้ดีมาก”
เสียงของไคโรก้องอยู่ในหัวของซูผิงในขณะนั้น เขากล่าวว่า “นี่ไม่ใช่เวลาที่เหมาะเท่าไหร่ ฉันจะมอบรางวัลให้เธอหลังจากการทดสอบภูเขาวิถีสวรรค์สิ้นสุดลง อย่างไรก็ตาม การปีนภูเขาวิถีสวรรค์สามารถสร้างแรงกระตุ้นได้มากทีเดียว อย่าเสียโอกาส พยายามไปให้ถึงห้าอันดับแรกหรือสามอันดับแรก”
ไคโรพอใจมากหลังจากได้เห็นผลงานของซูผิงในรอบนี้ ถึงกับคิดในใจว่าอยากรับเขาเป็นศิษย์
เขาเลิกคิดหลังจากรู้ว่าซูผิงปฏิเสธยอดฝีมือสภาวะเทพดวงดาวคนอื่นยังไง เพราะเขามีอาจารย์อยู่แล้ว
ไม่น่าเป็นไปได้สูงที่ซูผิงจะไปถึงสิบอันดับแรกหรือห้าอันดับแรก สามอันดับแรกนั้นยิ่งยากขึ้นไปอีก แต่มันจะเป็นเกียรติแก่ซิลวี่ถ้าเป็นไปได้
“แน่นอน” ซูผิงตอบรับในหัว
ยอดฝีมือสภาวะเทพดวงดาวโบกมือและพูดว่า “ไป”
ทุกคนรู้สึกว่าพวกเขาไร้น้ำหนัก ทิวทัศน์บนระเบียงและยอดฝีมือสภาวะเทพดวงดาวตรงหน้าพวกเขาถูกแทนที่ด้วยภูเขาวิถีสวรรค์หลังจากถูกเคลื่อนย้าย
“กลิ่นอายของกฎที่นี่แข็งแกร่งมาก…”
อัจฉริยะทุกคนตาเป็นประกาย ไม่นานนัก ก็มีคนเคลื่อนไปยังภูเขาวิถีสวรรค์
คนอื่นๆ ทำตาม มีบันไดห้าขั้นฝังอยู่ในเนินสูงชันของภูเขา
”แปลก มิติที่นี่ถูกปิด มันไม่สามารถแยกออกจากกันได้”
“ฉันไม่รู้สึกถึงมิติลึกที่นี่ และฉันก็ไม่สามารถบินได้ แม้ว่าแรงโน้มถ่วงจะปกติ”
“กฎห้ามบินต้องถูกเจ้าดวงดาวหรือสภาวะเทพดวงดาวตั้งไว้ ขัดขืนไม่ได้ เว้นแต่นายจะเข้าใจกฎดีหรือสามารถทำลายมันได้!”
เหล่าอัจฉริยะมองไปรอบๆ ภูเขาวิถีสวรรค์ มันเป็นเพียงภูเขาธรรมดาในสายตาของคนทั่วไป ในขณะที่อัจฉริยะสังเกตเห็นลักษณะที่ผิดปกติของมัน
“น้องซู ผมจะไปแล้วนะ”
อู่หลินฉวนที่อยู่ใกล้เคียงยิ้มให้ซูผิง อัจฉริยะชั้นนำทั้งสองคนเป็นพันธมิตรกันชั่วคราว อู่หลินฉวนเห็นว่าซูผิงแข็งแกร่งเพียงใด และนับถือเขา
ซูผิงพยักหน้าเบาๆ
ในไม่ช้าผู้คนจำนวนมากก็รีบวิ่งไปที่บันได
“อย่าแย่งกัน!”
“ออกไปซะ! มันเป็นของฉัน!”
การต่อสู้ที่ดุเดือดเกิดขึ้นข้างบันได ผู้ชายหกสิบคนที่โจมตีเป็นอัจฉริยะชั้นยอด พวกเขารวมเข้ากับอสูรของพวกเขาและผลักคนอื่นถอยไป
“แกคิดว่าแกเป็นใครถึงมาแข่งกับฉัน?” ชายหนุ่มที่มีศักยภาพสภาวะเทพดวงดาวเตะชายอีกคนและหัวเราะ
จากนั้นเขาก็คว้าบันไดและเดินขึ้นไปอย่างรวดเร็ว
อย่างไรก็ตามในไม่ช้าเขาก็เริ่มสั่นและช้าลง
คนอื่นๆ บางคนก็วางมือบนบันไดและปีนขึ้นไปด้วยเช่นกัน แต่พวกเขาก็ทำตัวแปลกๆ เช่นกัน
“ทำไมต้องแย่งกัน? ปีนตอนไหนก็เหมือนกัน ยอดฝีมือสภาวะเทพดวงดาวบอกว่านี่ไม่ใช่การต่อสู้”ชายหนุ่มผู้มีศักยภาพสภาวะเทพดวงดาวกล่าว
อัจฉริยะชั้นยอดคนอื่นๆ ที่ไม่ได้ต่อสู้ก็กำลังเดินไปที่บันไดอย่างสบายๆ ราวกับว่าพวกเขารู้อะไรบางอย่าง
“ว่ากันว่าภูเขาวิถีสวรรค์เป็นสมบัติที่เร่ร่อนอยู่ในห้วงมิติลึกจนกระทั่งถูกดึงกลับคืนมา มันต้องมีการปนเปื้อนจากสิ่งชั่วร้ายในมิติลึก อย่างไรก็ตามลอร์สูงสุดจะต้องขจัดอิทธิพลชั่วร้ายใดๆ ออกไปก่อนที่จะส่งมาให้เราอย่างแน่นอน”
เสียงผ่านกระแสจิตของซูจินเอ๋อก้องอยู่ในหัวของซูผิง เขาหันกลับมามองหญิงสาว
“การอ้อยอิ่งอาจเป็นอันตราย ดูแลตัวเองนะ” ซูจินเอ๋อยิ้มให้ซูผิงแยกเขี้ยวโชว์ฟันขาวของเธอ
ซูผิงพยักหน้า ตามที่เขาคิด หญิงสาวทำราวกับว่าเธอเป็นร่างโคลนของโจแอนนา
เขามองไปรอบ ๆ อัจฉริยะที่มีศักยภาพสภาวะเทพดวงดาวหลายคนคงเป็นเหมือนซูจินเอ๋อ
คนเหล่านั้นต้องอยู่ที่นี่เพื่อรักษาตำแหน่งในสิบอันดับแรก พวกเขาต้องการเข้าถึงอาณาจักรลับทะเลเทพ
ดูเหมือนว่าอาณาจักรลับจะดึงดูดแม้กระทั่งยอดฝีมือสภาวะเทพดวงดาว
ซูผิงเองก็ไม่หยุด เขาเดินไปที่ภูเขาวิถีสวรรค์
สิ่งที่เกิดขึ้นกับคนที่ปีนเขาทำให้อัจฉริยะคนอื่นๆ หยุดยื้อแย่ง มันไม่มีประโยชน์ที่จะแย่งกัน เพราะสิ่งสำคัญจริงๆ คือความแข็งแกร่ง พวกเขาจะแซงไปไม่ช้าก็เร็ว
เหล่าอัจฉริยะที่อาเจียนเป็นเลือดอยู่บนพื้นต่างรู้สึกเสียใจ
ซูผิงมาถึงบันไดขั้นที่หนึ่ง ไม่มีใครแข่งขันกับเขา เขาคว้าที่จับอันหนึ่ง มันรู้สึกหนาวราวกับทำจากเหล็กใต้ทะเลลึก
ซูผิงปีนขึ้นไปทีละขั้น เขาไม่ได้เร่งรีบ
เขาอยากลองเสี่ยงโชคเพราะเขาสามารถเข้าใจสิ่งใหม่ได้
ท้ายที่สุด พลังแห่งกฎของเขายังสามารถปรับปรุงได้อีกมาก เขาเชี่ยวชาญกฎร้อยข้อแล้ว แต่เขาไม่เข้าใจกฎเหล่านั้นดีพอ อย่างน้อยก็ไม่ดีเท่ากับอัจฉริยะระดับสูงคนอื่น ๆ ที่จะเข้าใจกฎข้อเดียว
…
ซูผิงรู้สึกว่าในหัวของเขาชัดเจนขึ้นมากเมื่อไปถึงที่จับที่สิบได้ หมอกลอยอยู่ตรงหน้าเขา เขาสามารถบอกได้อย่างง่ายดายว่าพวกมันเป็นกฎดึกดำบรรพ์ที่ควบแน่น
เขารีบจับกฎ
เมื่อจิตใจของเขาสัมผัสกัน กฎก็ละลายกลายเป็นข้อมูลจำนวนมหาศาลที่ไหลเข้ามาในหัวของเขา เขาตระหนักได้ทันทีว่ามันเป็นกฎธาตุน้ำ
เขาเข้าใจกฎธาตุน้ำแล้ว นั่นคือเหตุผลที่มีการพัฒนาเล็กน้อย อย่างไรก็ตามซูผิงค่อนข้างตกใจกับการค้นพบนี้ หากมีผู้บ่มเพาะสภาวะชะตากรรมปกติอยู่ที่นี่ พวกเขาคงก้าวเข้าสู่ระดับดวงดาวได้ผ่านการทำความเข้าใจกฏเหล่านี้
ดวงตาของซูผิงเป็นประกาย เขามองไปที่ยอดเขาและรู้สึกอยากจะไปให้ถึงยอด
วินาทีต่อมาซูผิงยังคงปีนต่อไป เมื่อเขาไปถึงที่จับที่สิบสอง ซูผิงรู้สึกว่าอากาศเย็นเป็นพิเศษ และดาบน้ำแข็งพุ่งออกมาจากหมอกรอบตัวเขา