Astral Pet Store ตอนที่908

“เขาอยู่นำคนอื่นๆ ร่างเทพกลับชาติมาเกิดโดดเด่นมากจริงๆ”
“ดูเหมือนว่าอันดับหนึ่งจะรู้ผลในไม่ช้า”
ที่ระเบียง—ยอดฝีมือสภาวะเทพดวงดาวจำนวนมากกำลังสังเกตสถานการณ์อยู่
เหลือผู้เข้าแข่งขันเพียงร้อยคนหลังจากการแข่งขันที่โหดร้าย เขตดาวทองคำ 100 อันดับแรกในช่วงปีแรกๆ จะกลายเป็นเจ้าดวงดาวที่มีชื่อเสียง ถึงแม้ว่าพวกเขาจะไปไม่ถึงสภาวะเทพดวงดาวก็ตาม
กฎในครั้งนี้ยิ่งโหดร้ายขึ้นไปอีก แต่มีคนจำนวนมากโชคดีที่ก้าวหน้าด้วยความช่วยเหลือจากคนอื่น
อย่างไรก็ตามโชคไม่ได้มีผลกับภูเขาวิถีสวรรค์ นักรบจะไม่โดดเด่นหากพวกเขาไม่ไร้ที่ติในทุกด้าน
“การทดสอบจริงจะเริ่มหลังจากพวกเขาจะผ่านที่จับที่ร้อย”
“เมื่อพิจารณาถึงความสามารถของพวกเขาแล้ว มีมากกว่าสิบคนที่จะสามารถไปเกินที่จับที่ร้อยได้”
“ ฉันสงสัยว่าเด็กที่มีกายากลับชาติมาเกิดจะสามารถสร้างปาฏิหาริย์ และไปไกลกว่าที่จับที่ร้อยได้ไหม ถ้าเขามีความสามารถที่จะทำสิ่งนั้นได้ ก็…”
ชายหนุ่มที่มีร่างเทพเป็นศูนย์กลางของความสนใจอย่างไม่ต้องสงสัย ท้ายที่สุดเขาเป็นอัจฉริยะที่ไม่มีใครเทียบได้ซึ่งมีความหวังว่าจะไปถึงสภาวะเทพอมตะ!
ตอนนี้ทุกคนต่างอยากจะรู้ว่าลอร์ดสูงสุดนั้นแข็งแกร่งเพียงใดตอนที่เขายังอยู่ในสภาวะชะตากรรม!
”ขอให้โชคดี!”
ขณะยืนอยู่ท่ามกลางยอดฝีมือสภาวะเทพดวงดาว ไคโรมองไปที่ซูผิงและให้กำลังใจเขา ขณะที่เขากำลังเข้าใกล้ที่จับที่ยี่สิบ
ซูผิงได้แสดงความแข็งแกร่งอันน่าทึ่งด้วยการต่อสู้กับอัจฉริยะชั้นนำสามคนด้วยตัวเขาเอง เขาเป็นอัจฉริยะที่อ่อนแอกว่าผู้ที่มีร่างเทพกลับชาติมาเกิดในสายตาของทุกคน
มีอัจฉริยะไม่เกินสามคนที่สามารถเปรียบเทียบกับเขาได้
ถ้าซูผิงพยายามมากขึ้น เขาสามารถขึ้นสู่สามอันดับแรกของเขตดาวทองคำได้!
ไม่มีใครจากซิลวี่เคยไปถึงสิบอันดับแรกของเขตดาวทองคำ สูงสุดที่พวกเขาทำได้คืออันดับที่สิบสอง
…
ที่ภูเขาวิถีสวรรค์—
ทุกคนกำลังปีนไปที่จับที่สิบห้า ซูผิงอยู่ที่ที่จับที่ยี่สิบสองบนบันไดหนึ่ง มีหัวมังกรที่น่าสะพรึงกลัวปรากฏขึ้นต่อหน้าต่อตาเขา ยื่นหัวออกจากที่มิติลึกเพื่องับเขา
มันเป็นมังกรดุร้ายที่สูญพันธุ์ไปแล้ว เสียงคำรามของมันดังสนั่นและน่าเกรงขาม
อย่างไรก็ตามซูผิงตระหนักว่าคนอื่นๆ ดูเหมือนจะไม่เห็นมังกร พวกเขายังคงปีนขึ้นไป
ซูผิงเคยมีประสบการณ์แบบเดียวกันนี้มาก่อน ผู้เข้าร่วมสามารถเห็นได้เฉพาะสิ่งที่พวกเขากำลังจะผ่าน ซึ่งดูเหมือนภาพลวงตา แต่ซูผิงได้รับบาดเจ็บจริงเมื่อเขาพยายามฝ่าฟันการโจมตี
ปัง!
ซูผิงต่อยและทุบหัวมังกรจนแตก ทำให้เกิดกฏที่เต็มไปด้วยความรู้สึกหลากหลาย รวมถึงความกระหายเลือด
ซูผิงรออยู่ครู่หนึ่งเพื่อย่อยพวกมัน เขารู้สึกว่าเขาได้รับอะไรบางอย่าง ดังนั้นเขาจึงปีนต่อไปในภายหลัง
เมื่อซูผิงมาถึงที่จับที่สามสิบ เขาก็พบว่าการโจมตีด้วยกฎนั้นทรงพลังมากขึ้นอย่างเห็นได้ชัด ดูเหมือนว่าความยากจะเพิ่มขึ้นทุก ๆ สิบที่จับ
ชายหนุ่มที่มีร่างเทพไปมาถึงที่จับที่เจ็ดสิบแล้ว นำหน้าคนอื่นๆ
“นายเป็นคนงี่เง่าซะจริง!”
ชายหนุ่มที่มีร่างเทพส่งเสียงดังเมื่อเห็นว่าซูผิงอยู่แค่ที่จับที่สามสิบเท่านั้น แน่นอน เขาไม่คิดว่าซูผิงทำได้เพียงเท่านั้น เขาไม่เข้าใจว่าทำไมซูผิงถึงชักช้า
ไม่มีเวลาคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ เขายังคงปีนขึ้นไป
ยิ่งเขาปีนขึ้นไปเท่าไร การโจมตีก็ยิ่งมีพลังมากขึ้นเท่านั้น เขาทุบพวกมันจนแตกและได้บางอย่างจากชิ้นส่วนที่แตกหัก
อย่างไรก็ตามเขาแข็งแกร่งเกินกว่าจะได้รับประโยชน์มากมายจากเศษที่แตกหักเหล่านี้ พวกมันเพียงแต่ทำให้เขาเข้าใจกฎอื่นๆ ลึกซึ้งขึ้นเท่านั้น
เวลาผ่านไป
ครึ่งวันผ่านไปในพริบตา
สี่คนผ่านที่จับที่ร้อยไปแล้ว ชายหนุ่มที่มีร่างเทพยังคงนำหน้าทุกคน โดยอยู่ที่จับที่ 120 ขณะที่อัจฉริยะชั้นนำอีกสามคนตามเขาไปติดๆ
ชายหนุ่มที่มีเฟืองสีทองในดวงตาเพิ่งถึงที่ที่เก้าสิบ ดูเหมือนเขาจะไม่ได้รีบร้อน และเขายังไม่ได้ออกแรงอย่างเต็มที่
ซูผิงเพิ่งไปถึงที่ที่ห้าสิบ ความเร็วของเขาช้าลงในขณะที่เขาพยายามดูดซับและย่อยความรู้
หลายคนคงคิดว่าเขาเป็นคนอ่อนแอที่มาถึงจุดนี้ในการแข่งขันด้วยความช่วยเหลือจากคนอื่น หากพวกเขาไม่ได้เห็นความสามารถของเขาในการต่อสู้ก่อนหน้านี้
”จริงหรอ? พวกเขาเคลื่อนไหวเร็วแบบนั้นได้ยังไง?”
“ฉันรู้สึกเหมือนฉันถึงขีดจำกัดของฉันแล้ว ฉันจะไปถึงที่จับที่ร้อยได้ไหมเนี่ย”
ฟางหานเสวี่ย, ชิลี่, แคลซาเบและคนอื่น ๆ ก็พยายามอยู่ พวกเขาอยู่ระหว่างที่จับที่เจ็ดสิบแปด สิ่งที่ทำให้พวกเขาตกใจก็คือการโจมตีที่ได้รับจากที่จับนี้ค่อนข้างยากที่จะต้านทาน เมื่อพิจารณาถึงความยากที่เพิ่มขึ้นแล้ว มันคงยากเกินไปสำหรับพวกเขาที่จะไปเกินที่จับที่เก้าสิบ
อย่างไรก็ตามสัตว์ประหลาดอย่างซูผิงดูไม่เหนื่อยเลยเมื่อไปถึงที่จับที่เก้าสิบ วกเขาดูค่อนข้างสบายๆ
“ทำไมฉันถึงมาเกิดในจักรวาลเดียวกับพวกเขา? ฉันรู้สึกสงสารตัวเองจริงๆ!”
“ฉันคิดว่าอัจฉริยะอย่างตัวฉันที่สามารถเข้าใจกฎได้อย่างง่ายดายโดยไม่ต้องพยายามมากก็น่ากลัวอยู่แล้ว แต่พวกนั้นเปิดหูเปิดตาฉันจริงๆ!”
แคลซาเบหายใจหอบหนักอยู่ที่จับที่ 88 เขามองชายหนุ่มที่มีร่างเทพ ชายหนุ่มที่มีร่างเทพไปที่จับที่ 130… นั่นทำให้เขารู้สึกอยากจะสาปส่งออกมาดังๆ
“ฉันไม่อยากล้มเหลว!”
ในทางกลับกัน จักรพรรดิมังกรจับที่จับที่ 95 ด้วยดวงตาแดงก่ำ เขาพยายามอย่างสุดความสามารถที่จะต้านทานการโจมตีครั้งก่อนที่เขาได้รับ และร่างกายของเขาเกือบจะฉีกเป็นชิ้นๆ ไม่มีใครเห็นการต่อสู้ แต่มันดูดุเดือดมากจริงๆ
มันให้ความรู้สึกเหมือนเป็นภาพลวงตา แต่ความเจ็บปวดและการหมดเรี่ยวแรงด้านพละกำลังและพลังดวงดาวของเขานั้นเกินขึ้นจริง
เขามองพวกที่อยู่ข้างหน้าเขาด้วยสีหน้าบิดเบี้ยว
เขาเป็นผู้ปกครองในสถาบันสุสานมังกร ทุกคนรู้สึกเกรงขามเมื่อเอ่ยถึงชื่อของเขา ถึงกระนั้นผู้คนนับสิบคนก็สามารถแซงหน้าเขาได้อย่างง่ายดายในระหว่างการทดสอบครั้งนี้
เขารู้สึกหมดหนทางมากขึ้นเมื่อเขาจำได้ว่ามันเป็นเพียงหนึ่งในสิบสองเขตดวงดาวในจักรวาล
เขาสงสัยว่าคนประเภทไหนที่สามารถไปถึงรอบชิงชนะเลิศได้!
…
ครึ่งหลังของวันผ่านไปในพริบตา
ทุกคนชะลอตัวลงอย่างเห็นได้ชัดในขณะนี้ รวมถึงชายหนุ่มที่มีร่างเทพซึ่งยังคงนำอยู่
อย่างไรก็ตามช่องว่างระหว่างอัจฉริยะทั้งร้อยบนบันไดทั้งห้านั้นชัดเจน ส่วนใหญ่กำลังดิ้นรนอยู่รอบที่จับที่แปดสิบในขณะที่คนอื่นไปไกลกว่าที่จับที่เก้าสิบ มีเพียงสิบสองคนเท่านั้นที่ไปเกินที่จับที่ร้อย
ชายหนุ่มที่มีร่างเทพน่ากลัวที่สุด เขาอยู่ที่ที่จับที่ 170 เขาลดความเร็วลงจนเท่ากับที่นักปีนเขาด้านล่าง—ในขณะที่ต้องเผชิญกับการต่อสู้อันดุเดือดจากที่จับใหม่ทุกครั้ง—แต่เขาก็ไปได้ไกลกว่าคนอื่นๆ มากนักแล้ว
อัจฉริยะหลายคนที่รู้สึกว่าตนกำลังจะถึงขีดจำกัดในที่จับที่แปดสิบ พวกเขาจะเงยหน้ามองขึ้นไปและเห็นชายที่ยังคงปีนอยู่สูงกว่าใครๆ ทุกคนมีสีหน้าลำบากใจ
ผู้ชายคนนั้นเก่งเกินไป!
พวกเขาเป็นร้อยอันดับแรกที่ได้รับการคัดเลือกจากกลุ่มอัจฉริยภาพที่ได้รับเลือกจากกาแล็กซีมากมาย แต่ชายผู้นี้ก็ยังเก่งที่สุดในบรรดาพวกเขา ไม่นานนักทั้งจักรวาลจะได้รู้จักชื่อของเขา เขาจะได้รับคำเชิญนับไม่ถ้วนและแม้กระทั่งความสนใจจากลอร์ดสูงสุด
หลายคนผิดหวังอย่างมากเมื่อนึกถึงเรื่องนี้
พวกเขาถูกกำหนดให้เพียงตัวประกอบในการแข่งขันครั้งนี้
“เขาช้าลง การโจมตีจะเกี่ยวข้องกับวิถีที่สมบูรณ์เมื่อพวกเขาไปถึงที่จับที่ 150”
“คู่ต่อสู้ของเขาอยู่ที่ระดับดวงดาวขั้นสูงสุด!”
“มันค่อนข้างน่าประหลาดใจที่เห็นว่าเขาไปถึงที่จับที่ 170 แล้ว แม้แต่เจ้าดวงดาวก็ยังลำบากในการต่อสู้กับเขาหากไม่ใช้พลังแห่งศรัทธา”
“เขาจะสามารถต่อสู้กับเจ้าดวงดาวขั้นต้นได้ถ้าเขาบังเอิญได้สมบัติลับที่สามารถต้านทานพลังแห่งศรัทธาได้ นั่นคือศักยภาพของเทพอมตะอย่างแท้จริง!”
“น่ากลัวโคตร!”
ที่ระเบียง ผู้สังเกตการณ์สภาวะเทพดวงดาวรู้สึกทึ่งกับความสามารถของชายหนุ่มที่มีร่างเทพ
พวกเขาต้องยอมรับว่าชายหนุ่มคนนี้เป็นที่สะดุดตาที่สุดในบรรดาอัจฉริยะทั้งหมด บดบังทุกคน
“มีอีกสองสามคนที่ไม่เลว พวกเขายังเหนือกว่าคนอื่น ๆ เป็นอัจฉริยะที่แข็งแกร่งที่สุดที่มีศักยภาพของสภาวะเทพดวงดาว โอกาสที่พวกเขาจะได้เข้าสู่สภาวะเทพดวงดาวนั้นมาก!
“น่าเสียดายที่พวกเขาพบใครบางคนที่มีร่างเทพกลับชาติมาเกิดซึ่งมันไม่สมเหตุสมผลอย่างมาก”
…
บนบันไดขั้นที่ 82 ซูผิงสร้างดาบด้วยพลังแห่งกฎและตัดเงาหมอกออกจากกันซึ่งต้านทานการโจมตีปกติได้ มันเป็นเพียงความอ่อนไหวต่อการกลั่นของพลังของกฎเท่านั้น
ความรุนแรงของกฎเหล่านี้เปรียบได้กับระดับดวงดาวขั้นสูง แต่ฉันเพิ่งข้ามมาแค่แปดสิบที่จับเองนะ…
ซูผิงตกใจเมื่อมองขึ้นไปที่ชายหนุ่มที่มีร่างเทพ เพราะเขาสามารถบรรลุที่จับที่ 170 ได้ มันไม่จำเป็นต้องมีพลังของเจ้าดวงดาวเพื่อไปถึงความสูงนั้นหรอกหรอ? ไอรีนโนเวล
ความกว้างใหญ่ของสหพันธ์เริ่มชัดเจนขึ้นสำหรับเขา เขาได้เดินทางไปสนามบ่มเพาะหลายแห่ง แม้แต่หลุมศพกึ่งเทพก็ไม่มีอัจฉริยะมากมายขนาดนี้
ดูเหมือนว่าสหพันธ์ที่ฉันอาศัยอยู่อาจจะก้าวหน้ากว่าสนามบ่มเพาะขั้นสูง… ซูผิงคิด
“นายกำลังคิดมาก มากสุดเขาก็มาจากดาวเคราะห์ระดับ 1 ขั้นสูง” ระบบกล่าว
ซูผิงตกตะลึงครู่หนึ่ง โดยไม่แปลกใจกับการแอบฟัง เขาถามว่า “ดาวเคราะห์ระดับ 1 ขั้นสูง? มันด้อยกว่าสนามบ่มเพาะขั้นสูงหรอ?”
“ใช่แล้ว” ระบบพูดอย่างเป็นกันเอง “ฉันกำลังนับสิ่งมีชีวิตที่ซ่อนอยู่ในจักรวาลนี้ มิฉะนั้นมันจะเป็นเพียงสนามบ่มเพาะขั้นกลางทั่วไปเท่านั้นที่ถือว่าลอร์ดสูงสุดของนายเป็นนักรบที่แข็งแกร่งที่สุด”
หัวใจของซูผิงสั่นสะท้าน “สิ่งมีชีวิตที่ซ่อนอยู่?”
“อย่าแม้แต่จะคิดถึงพวกเขา นายยังห่างไกลจากพวกเขามากเกินไป ฉันอาจบอกคำตอบให้นายได้เมื่อนายไปถึงส่วนวิถีบนภูเขาวิถีความรู้”
“ภูเขาวิถีความรู้?” ซูผิงตกตะลึง จากนั้นเขาก็ตระหนักว่ามันเป็นชื่อของภูเขาวิถีสวรรค์ที่ระบบใช้ บางทีอาจเป็นชื่อเดิมของภูเขา”
“ส่วนวิถีคืออะไร”
“พื้นที่ที่มีการหล่อเลี้ยงเส้นทางที่สมบูรณ์ มันอยู่เหนือหัวของนายไปประมาณสองร้อยที่จับ” ระบบกล่าวอย่างไม่เป็นทางการ
ซูผิงมองขึ้นไป สองร้อยที่จับ
หมายความว่าชายหนุ่มที่มีร่างเทพเกือบจะถึงที่นั่นแล้ว
เขาพยักหน้าและพูดว่า “ฉันจะพยายามทำให้ดีที่สุด”
ระบบไม่ตอบสนอง มันเงียบไปอีกครั้ง
ซูผิงหยุดคิดและปีนต่อไป
ทันใดนั้นมีคนทักทายเขาและพูดว่า “เจ้าของร้าน คุณอยู่นี่เอง! สู้ต่อไป!”
ซูผิงเงยหน้าขึ้นและเห็นว่าเขาเป็นหนึ่งในคนที่เขาเคยปกป้องไว้ เขาพยักหน้าตอบ
ซูผิงปีนขึ้นไปอีกสองสามที่จับและในไม่ช้าก็พบกับฟางหานเสวี่ย, แคลซาเบ และอีกสองสามคน
อีกครึ่งวันผ่านไป ซูผิงถึงที่จับที่เก้าสิบ ซึ่งเขาเห็นจักรพรรดิมังกรที่กำลังดิ้นรนและธิดาศักดิ์สิทธิ์พันใบ ทั้งคู่ส่งยิ้มขมขื่นให้ซูผิงเมื่อเห็นเขา
ซูผิงทักทายพวกเขา “ช่างบังเอิญ แล้วเจอกันใหม่ครับ”
”ตกลง…”
ซูผิงแซงหน้าพวกเขาและปีนต่อไป
จักรพรรดิมังกร ลิงหู่เจี้ยนและคนอื่น ๆ ยิ้มขมขื่นเมื่อซูผิงแซงหน้าพวกเขาไป พวกเขารู้ว่าซูผิงจะทำอย่างนั้นได้แน่นอน แต่พวกเขาก็ยังรู้สึกแย่เมื่อมันเกิดขึ้นจริง
ในไม่ช้าซูผิงก็คว้าที่จับที่ร้อยไว้
เขารู้สึกว่าการโจมตีมีพลังมากขึ้นอย่างเห็นได้ชัด สัตว์ประหลาดแห่งความมืดซึ่งสร้างขึ้นโดยกฎเกณฑ์ได้พุ่งเข้ามาหาเขาและปล่อยเสียงคำรามที่ดังบาดหู
เสียงคำรามมีแรงกระตุ้นทางจิตใจ ซูผิงรู้สึกว่าหัวของเขาสั่นราวกับถูกทุบ
ถึงกระนั้นเขาก็กลับมาสู่ความเป็นจริงอย่างรวดเร็ว เขาดูเคร่งขรึมเนื่องจากการโจมตีสามารถเทียบได้กับการโจมตีของเจ้าดวงดาวขั้นสูงสุด
ซูผิงรีบดำเนินการ เขารวบรวมกฎร้อยข้อและสร้างรัศมีดาบเพื่อทำลายสัตว์ประหลาดได้อย่างง่ายดายเหมือนเดิม จากนั้นเขาก็ขมวดคิ้ว ซึมซับกฎและพลังจิตที่แตกสลาย
กฎที่มีอยู่ในสัตว์ประหลาดตัวนี้ค่อนข้างลึกซึ้ง เกือบสิบจากร้อยกฎที่ซูผิงเข้าใจหลังจากถูกดูดซับนั้นได้รับการปรับปรุงให้อยู่ในขั้นระดับดวงดาวขั้นสูง เขาจะสามารถสัมผัสแก่นแท้ของกฎได้
ทำไมฉันถึงรู้สึกว่านี่คือของขวัญ? ซูผิงคิด
เขารู้สึกว่าการปีนเขามีประโยชน์มากพอแล้ว แม้ว่าเขาจะไม่ได้แชมป์ก็ตาม เขาจะแข็งแกร่งขึ้นอย่างมาก
ซูผิงมองขึ้นไป ชายที่มีร่างเทพอยู่ในที่จับที่ 180 ในขณะนี้
เป็นเวลาครึ่งวันแล้ว เหลือเพียงครึ่งหนึ่งของวันที่สาม ฉันไม่สามารถตามเขาทันด้วยความเร็วปัจจุบันของฉัน
ดวงตาของซูผิงเป็นประกาย เขาไม่ได้อยากที่จะได้ตำแหน่งแชมป์ แต่เขาสนใจรางวัลจากเทพอมตะอย่างแน่นอน พวกเขาเป็นสิ่งมีชีวิตที่มีระดับที่สูงกว่าตัวตนดั้งเดิมของโจแอนนา
ฉันต้องคิดหาวิธีที่จะเก็บความเข้าใจเกี่ยวกับกฎไว้ เพื่อที่จะไปทำความเข้าใจพวกมันหลังจากการแข่งขันจบลง ซูผิงคิด