ต่างกับโลกภายนอกที่อื้ออึงอลวนแต่กลับไม่รู้เรื่องอย่างแน่ชัด
ขณะนี้เหล่าคนใหญ่คนโตที่นั่งในโถงใหญ่ของหอกระบี่ดาราเลิศเหล่านั้น ต่างรู้อยู่แล้วว่าคนรุ่นเยาว์อย่างพวกชื่อหลิงจื่อดูเหมือนจะเสียกำลังพล ปีกหักกลับมา
แต่สุดท้ายก็ยังรักษาชีวิตไว้ได้ สิ่งนี้พิสูจน์ได้ว่าชายหนุ่มนามหลินเต้ายวนผู้นั้นไม่ได้ต้องการฆ่าให้สิ้นซากจริงๆ
ดังนั้นหลังคนใหญ่คนโตเหล่านี้ได้ข่าว ถึงมาร่วมกันประชุมเพื่อหามาตรการตอบโต้ แต่ไม่ได้หุนหันไปฆ่าเขาทันที
ถึงอย่างไรก็เป็นเพียงการเคลื่อนไหวเพื่อชิงวาสนาครั้งหนึ่ง บาดเจ็บล้มตายเป็นเรื่องที่หลีกเลี่ยงได้ยาก
และที่นี่ยังเป็นโลกต้าอวี่ หลายปีมานี้เผ่าจักรพรรดิตระกูลอวี่ดูเหมือนอำนาจลดลงไม่น้อย แต่ภูมิหลังอันเก่าแก่นั้นยังไม่อาจดูเบาได้ดังเดิม
คนใหญ่คนโตที่มาจากโลกอื่นอย่างพวกเขาก็ต้องชั่งใจถึงผลลัพธ์ของการลงมือ
แต่เฟิงหรูเสวี่ยที่มาจากโลกใหญ่คมทองต่างจากพวกเขา สาเหตุที่เขาลงมือโดยไม่ลังเลก็เป็นเพราะลี่โยวตายแล้ว!
ลี่โยว อัจฉริยะมรรคกระบี่ที่โดดเด่นที่สุดในโลกใหญ่คมทอง มกุฎมหาอริยะที่ราวกับไร้ศัตรูในรุ่นเดียวกันคนหนึ่ง
ขณะเดียวกัน ลี่โยวก็เป็นคนรุ่นเยาว์ที่เฟิงหรูเสวี่ยให้เกียรติที่สุด!
ในสถานการณ์เช่นนี้ เฟิงหรูเสวี่ยไม่ลงมือถึงแปลก
“ทุกท่าน ตระกูลอวี่ก็แสดงท่าทีอย่างชัดเจนแล้ว พวกเราย่อมก็ไม่ต้องหวั่นกลัวอีก หลินเต้ายวนคนนี้แผลงฤทธิ์ไม่หวั่นกลัว จะไม่ลงโทษได้อย่างไร”
มีคนทำลายความเงียบลง เอ่ยปากเสียงเข้ม
“ตามที่ข้ารู้มา โลกต้าอวี่ในอดีตไม่เคยได้ยินว่ามีคนรุ่นเยาว์อย่างหลินเต้ายวนมาก่อน ด้วยฝีมือที่เขาเผยออกมา ถ้าเป็นผู้ฝึกปราณโลกต้าอวี่เกรงว่าคงมีชื่อเสียงเลื่องลือ เป็นที่รู้จักกันทั่วบ้านทั่วเมืองไปนานแล้ว”
ผู้อาวุโสที่แต่งกายชุดเขียวจากหอกระบี่ดาราเลิศคนหนึ่งเอ่ยปาก ทำให้ทุกคนเผยสีหน้าครุ่นคิดในชั่วพริบตา
“สหายมรรคคิดว่าหลินเต้ายวนผู้นี้ไม่ได้เป็นผู้ฝึกปราณจากโลกต้าอวี่หรือ”
มีคนเอ่ยถาม
“ใช่แล้ว”
ผู้อาวุโสชุดเขียวคนนั้นพยักหน้า “ทุกท่านไม่รู้สึกแปลกใจหรือว่าต่อให้มองไปทั้งเขตแดนดาราจื่อเหิง หลินเต้ายวนคนนี้ก็ยังเป็นพวกยอดเยี่ยมในระดับมกุฎมหาอริยะผู้หนึ่ง แต่ทุกท่านกลับไม่เคยได้ยินชื่อเขา”
ทุกคนแววตาฉายวาบ ล้วนรู้สึกได้ถึงจุดที่ไม่ชอบมาพากล
“ยิ่งไม่ต้องพูดถึงมกุฎมหาอริยะที่สู้กับเหล่าศัตรูเพียงลำพัง แล้วยังสังหารราชันอริยะได้อย่างแข็งกร้าวเลย หากอยู่บนทางเดินโบราณฟ้าดารายังพบเห็นได้น้อยนัก ถ้าจัดอันดับด้วยกระดานมหาอริยะฟ้าดารา พลังต่อสู้ของเจ้าหนุ่มนี่ต้องเบียดขึ้นไปบนสามอันดับแรกได้แน่”
ชายชราชุดเขียวพูดถึงตรงนี้สีหน้าก็เผยแววประหลาด “แต่บนกระดานมหาอริยะฟ้าดารานั้น ที่แซ่หลินเหมือนกันมีเพียงหลินสวินที่อยู่อันดับหนึ่ง แต่ไม่มีชายหนุ่มที่ชื่อว่าหลินเต้ายวน”
“คงไม่ใช่ว่า… เจ้าหมอนี่ก็คือหลินสวินกระมัง”
มีคนเอ่ยออกมาอย่างอดไม่ได้
ประโยคเดียวในโถงใหญ่ก็เงียบลง คนใหญ่คนโตแต่ละคนล้วนเกิดความปั่นป่วน
หลินสวิน!
ชายหนุ่มที่ชื่อเสียงดุร้ายเฉิดฉายบนทางเดินโบราณฟ้าดารา ตั้งแต่เมื่อหกปีก่อนก็ทำให้ทั้งทั่วหล้าฟ้าดาราสะท้านสะเทือนด้วยการสังหารนองเลือดในแหล่งสถานคุนหลุน
เรือนมรรคใหญ่ทั้งหก เผ่านักรบใหญ่ทั้งสิบมองเขาเป็นเหยื่อที่ต้องฆ่า ประกาศเสนอรางวัลน่าเย้ายวนใจหาใดเทียบหลายอัน
สำนักโบราณจรัสเทพกับแดนกษิติครรภ์ที่เป็นสองยักษ์ใหญ่โลกมืดต่างก็มองเขาเป็นหนามยอกอก เสาะหาเขาไปทั่ว
แต่ที่สำคัญยิ่งกว่าก็คือ หลินสวินครอบครองความลับใหญ่ของการบรรลุจักรพรรดิกลายเป็นบรรพจารย์อย่างหนึ่ง ขนาดระดับจักรพรรดิบางคนยังอิจฉาตาร้อนและใจเต้นเพราะสิ่งนี้!
“ถ้าหลินเต้ายวนผู้นี้ก็คือหลินสวินคนนั้นจริงๆ…”
พอคิดถึงตรงนี้เหล่าคนใหญ่คนโตที่อยู่ในโถงต่างก็จิตใจร้อนรุ่มขึ้นมา สีหน้ายิ่งมีเลศนัยขึ้นไปอีก
“ไม่ว่าเจ้านี่จะใช่หลินสวินหรือไม่ จากการกระทำชั่วช้าที่เขาทำในแดนลับต้าอวี่ก็ควรถูกลงโทษแล้ว!”
ชายหนุ่มชุดแดงผู้หนึ่งผุดลุกขึ้น ไอสังหารพลุ่งพล่าน “ทุกท่าน ข้าคนแซ่ชื่อก็ขอออกไปก่อน”
พอพูดจบก็หันกายเคลื่อนที่ไปกลางอากาศ
ชั่วขณะเดียวบรรยากาศในโถงใหญ่ระส่ำระสายขึ้นมา
ใครก็ดูออก เกรงว่าชายหนุ่มชุดแดงจะมีความคิดอีกอย่าง เคลือบแคลงว่าหลินเต้ายวนก็คือหลินสวิน!
“ทุกท่านไปแดนลับต้าอวี่แห่งนั้นด้วยกันกับข้าสักรอบจะดีกว่าไหม”
ชายชราชุดเขียวจากหอกระบี่ดาราเลิศเอ่ยเสียงเข้ม
ทุกคนมองหน้ากัน
ไม่นานนักบางคนก็พยักหน้ารับ
ทั้งยังมีคนส่ายหัว มีความคิดเป็นอื่น ปฏิเสธการเคลื่อนไหวคราวนี้
แต่ไม่ว่าใครต่างก็สังหรณ์อย่างหนึ่ง เกรงว่าหลินเต้ายวนที่ถูกเผ่าจักรพรรดิตระกูลอวี่ละทิ้งจะไม่อาจเดินออกมาจากแดนลับต้าอวี่ได้แล้ว!
……
ในขณะที่ทั้งโลกต้าอวี่อึกทึกครึกโครมเซ็งแซ่ หลินสวินกำลังเดินเล่นอยู่ในตำหนักเทพจักรพรรดิอวี่
ตำหนักเก่าแก่ลึกลับแห่งนี้เป็นสิ่งที่ต้นตระกูลเผ่าจักรพรรดิตระกูลอวี่เหลือทิ้งไว้ ภายในตำหนักประหนึ่งดินแดนอันกว้างใหญ่ไพศาลแห่งหนึ่ง
กระถางใหญ่เก้าใบลอยอยู่บนท้องฟ้าเหนือตำหนัก ต่างเป็นสิ่งที่แปรสภาพมาจากพลังกฎเกณฑ์บ่อเกิดแรกกำเนิด แสงมรรคไหลเวียน ไอขุ่นมัวคลุมเครือ แผ่กลิ่นอายสูงส่งอันเก่าแก่ดั้งเดิม
ทันทีที่อวี่อวิ๋นเหอ อวี่อวิ๋นเฟิงและอวี่อวิ๋นหลงเข้าไปในตำหนัก ก็ถูกกระถางทั้งเก้าใบนี้ดึงดูดสายตา ขณะนี้กำลังนั่งขัดสมาธิลงกับพื้นเพื่อหยั่งรู้
เดิมทีบ่อเกิดแรกกำเนิดก็เป็นพลังมหามรรคที่หายากที่สุดในโลกชนิดหนึ่ง ฮุ่นตุ้นที่ขุ่นมัวแยกออกจึงกลายเป็นโลก กล่าวอย่างไม่เกินเลย การถือกำเนิดของโลกแห่งหนึ่งก็มีที่มาจากการฟูมฟักบ่อเกิดแรกกำเนิด
ถ้าสามารถซึมซับหลอมพลังบ่อเกิดแรกกำเนิดได้บ้าง ย่อมมองทะลุปริศนาแห่งกฎระเบียบโลกได้ สิ่งนี้จะมีประโยชน์อย่างยิ่งใหญ่ที่ส่งเสริมการทะลวงระดับเป็นราชันอริยะ
พวกอวี่อวิ๋นเหอย่อมไม่อาจพลาดวาสนาใหญ่เท่าฟ้าเช่นนี้ไปได้
‘ตอนนั้นจักรพรรดิอวี่ผู้นั้นคงจะหลอมศาสตราจักรพรรดิเก้ากระถางที่นี่…’
หลินสวินสองมือไพล่หลัง เดินเยื้องย่างในตำหนัก
เขาปล่อยจิตใจให้ว่างเปล่าโดยสมบูรณ์ สัมผัสกระถางใหญ่ที่แปลงมาจากกฎเกณฑ์บ่อเกิดแรกกำเนิด การหยั่งรู้ต่างๆ ผุดขึ้นในจิตใจ
สุดท้ายเขาก็หยุดเดิน ดวงตาดำดั่งสายฟ้า มองดูกระถางใหญ่ทั้งเก้านั้น ก่อนก้าวออกไปก้าวหนึ่งมุ่งหน้าไปยังกลางห้วงอากาศ
ครืน!
ทั้งตำหนักส่งเสียงดังโครมครามในชั่วพริบตา กระถางใหญ่ทั้งเก้าปลดปล่อยคลื่นกฎเกณฑ์บ่อเกิดแรกกำเนิดอันน่ากลัวออกมา ทำให้หลินสวินยังหายใจติดขัด รู้สึกได้ถึงภัยคุกคามถึงชีวิต
พอหลินสวินชักเท้ากลับมา คลื่นกฎเกณฑ์บ่อเกิดแรกกำเนิดนั้นก็หายลับตามไปด้วย
‘ดูท่า อย่าว่าแต่ระดับมกุฎมหาอริยะ ต่อให้ราชันอริยะอยู่ตรงนี้ เกรงว่ายังไม่อาจรับพลังบ่อเกิดแรกกำเนิดของกระถางใหญ่ทั้งเก้านี้ไปได้…’
‘มิน่าตำหนักเทพจักรพรรดิอวี่แห่งนี้ดำรงอยู่ในโลกมานานปี กระถางใหญ่ทั้งเก้าใบนี้ถึงยังไม่เคยถูกคนเอาไปได้จนถึงตอนนี้’
หลินสวินครุ่นคิด
เขานึกถึงคำชี้แนะของอวี่ชิงหยางที่บอกว่า เค้าโครงของเก้ากระถางสยบหล้านี้มีประโยชน์ที่ไม่อาจประเมินค่าได้ในด้านการควบรวมและหลอมเขตแดนมรรค
เห็นได้ชัดว่าประโยชน์นี้ก็มาจากกระถางใหญ่เก้าใบตรงหน้านี้!
‘โอกาสมาถึงแล้ว ไม่ต้องรออีก’
หลินสวินไม่ลังเลอีก เหยียบย่างขึ้นไปบนห้วงอากาศก้าวหนึ่งอีกครั้ง
โครม!
พลังบ่อเกิดแรกกำเนิดปลดปล่อยออกมาอีกครั้ง
กลิ่นอายบ่อเกิดแรกกำเนิดขมุกขมัวราวละอองแสง ลึกลับคลุมเครือ ชั้นพลังที่ปลดปล่อยออกมาสำแดงความสง่างามสูงส่งดั่งไม่อาจเสื่อมสลาย เหนือธรรมดาเป็นอย่างยิ่ง อานุภาพที่สร้างขึ้นก็น่ากลัวเกินจินตนาการ
เห็นได้ว่าเสื้อผ้าบนร่างหลินสวินขาดกระจุย บนผิวหนังที่เทียบได้กับศาสตราจิตคมกริบล้วนมีรอยแผลแตกเป็นริ้วปรากฏขึ้นรางๆ แทบจะในชั่วดีดนิ้ว
แต่หลินสวินไม่ถอยแม้สักนิด ก้าวขึ้นไปทีละก้าว!
แสงมรรคดั่งสายธารกระจายออกมาจากร่างหลินสวิน เข้าต้านทานพลังบ่อเกิดแรกกำเนิดนั้น
ยิ่งสูงขึ้นไป ยิ่งเข้าใกล้กระถางใหญ่เก้าใบนั้น กลิ่นอายบ่อเกิดแรกกำเนิดขมุกขมัวก็ยิ่งเข้มข้นและทรงพลัง เพียงริ้วเดียวเท่านั้นก็ทำให้ภูผาธาราถล่มลงได้!
โครม!
กระถางใหญ่เก้าใบกำลังส่งเสียงครั่นครืนขึ้นอย่างรุนแรง ประหนึ่งได้รับการท้าทาย
“พี่หลิน ระวัง!”
อวี่อวิ๋นเหอร้องตกใจ หน้าเปลี่ยนสียกใหญ่ เขาคิดไม่ถึงว่าหลินสวินจะเข้าไปใกล้กระถางใหญ่เก้าใบนั้น นี่อันตรายเกินไปแล้ว
ตามความเข้าใจของเขา ตั้งแต่โบราณมาจนถึงปัจจุบันยังไม่เคยมีผู้ฝึกปราณคนไหนกล้าทำเช่นนี้ ถึงอย่างไรนั่นก็เป็นถึงพลังบ่อเกิดแรกกำเนิด นอกจากระดับจักรพรรดิแล้ว ใครจะกล้าไปแตะต้อง
อย่างเขา อวี่อวิ๋นเฟิงและอวี่อวิ๋นหลง ก็ทำเพียงนั่งขัดสมาธิอยู่กับพื้น ใช้พลังในร่างของตนไปหยั่งรู้และทำความเข้าใจ แต่ไม่กล้าเข้าไปใกล้
“ไม่ต้องเป็นห่วง ข้าแค่อยากอาศัยโอกาสนี้ชักนำเคราะห์ทะลวงระดับออกมาก็เท่านั้น”
หลินสวินเอ่ยปาก
ดวงตาดำของเขาแน่วแน่ มรรคที่เขาเสาะแสวงมีจุดเปลี่ยนที่ต้องการแตกต่างจากทุกคนบนโลก เป็นสิ่งที่เขาออกตัวไขว่คว้าเอง
และในตอนนี้ เมื่อได้เห็นกระถางใหญ่ที่แปลงมาจากบ่อเกิดแรกกำเนิดทั้งเก้าใบนี้ หลินสวินก็รู้แล้วว่าการบรรลุระดับมีแต่ต้องเดินหน้าต่อ!
ส่วนจุดเปลี่ยนก็ไม่ต้องรอคอยแล้ว
ตอนฝ่ามหาเคราะห์ระดับราชันที่แดนมกุฎก็เป็นเช่นนี้
ตอนฝ่ามหาเคราะห์อริยมรรคที่สมรภูมิเก้าดินแดนก็เป็นเช่นนี้เหมือนกัน
ตอนนี้ เขากำลังจะฝ่า ‘เคราะห์มกุฎราชันอริยะ’!
“บรรลุระดับหรือ”
อวี่อวิ๋นเหอตกตะลึง การรับรู้ของตัวเองแทบจะถูกพลิกกลับแล้ว บนโลกนี้ยังมีวิธีบรรลุระดับที่พิลึกพิลั่นเช่นนี้ด้วยหรือ
ยิ่งไปกว่านั้น มหาเคราะห์บรรลุระดับนั้นยังเลือนราง ยากคาดเดาได้ว่าจะมาเยือนเมื่อไรด้วย
เป็นเพราะเหตุนี้ หลังจากผู้ฝึกปราณบนโลกนี้ฝึกปราณทะลวงถึงขั้นสมบูรณ์ในระดับหนึ่งแล้ว แทบจะเลือกปิดด่านเพื่อเตรียมตัวข้ามด่านเคราะห์กันทั้งนั้น
เดิมทีก็เพราะกังวลว่าเมื่อออกไปข้างนอกจะชักนำด่านเคราะห์สวรรค์ ถูกฆ่าโดยไม่ทันตั้งตัวกะทันหัน
แต่ดูหลินสวินสิ ดันออกตัวไปไขว่คว้าเอง!
อวี่อวิ๋นเฟิงกับอวี่อวิ๋นหลงก็จ้องมองด้วยความประหลาดใจไปครู่หนึ่ง
“คนไม่ธรรมดาทำเรื่องไม่ธรรมดา การข้ามด่านเคราะห์บรรลุระดับก็ย่อมไม่เหมือนคนทั่วไป” อวี่อวิ๋นเฟิงพึมพำ
โครม!
ทันใดนั้นสายฟ้าอันรางเลือนและอึมครึมสายหนึ่งก็ส่งเสียงดังขึ้นฉับพลัน ประหนึ่งมาจากขอบฟ้าไกลลิบ แต่กลับสะเทือนจิตใจทุกคนอย่างรุนแรง
ก็ในตอนนี้เองเงาร่างหลินสวินหยุดลงกะทันหัน หันหลังกลับมาที่พื้นดิน เสื้อผ้าเขาขาดวิ่นดูเหมือนยับเยิน แต่หลังตรงแน่วดั่งกระบี่ ดวงตาเปล่งประกายดุจดวงดารา
“มาแล้ว…”
หลินสวินส่งเสียง
ในขณะเดียวกัน รัศมีสามพันลี้ของท้องฟ้าเหนือเทือกเขาเก้ากระถางนอกตำหนักเทพจักรพรรดิอวี่ ต่างถูกเมฆเคราะห์สีดำหนาแน่นดั่งน้ำหมึกปกคลุมไปทั่ว ราวกับตกอยู่ในราตรีนิรันดร์
อสนีเคราะห์เป็นสายๆ ถาโถมอยู่ในส่วนลึกของเมฆเคราะห์ดั่งมังกรห้อตะบึง แสงสีต่างๆ ฉายวาบเดี๋ยวผลุบเดี๋ยวโผล่
ขณะนี้ผู้ฝึกปราณทั้งหมดภายในแดนลับต้าอวี่ต่างตัวสั่นระริก หน้าเปลี่ยนสีในทันใด ขนลุกเกรียวเสียวสันหลังวาบ
พวกเขาเพียงรู้สึกว่าเหมือนวันสิ้นโลกมาเยือน เหมือนมีแรงกดข่มอยู่เหนือจิตวิญญาณ ทำให้พวกเขาหายใจไม่ออก
นี่ใครจะข้ามด่านเคราะห์กัน
สายตาทุกคู่ต่างมองไปทางเดียวกันโดยมิได้นัดหมาย
เปรี้ยง!
บรรยากาศอึดอัดอึมครึมก็ถูกเสียงสายฟ้าฟาดสะเทือนเก้าชั้นฟ้าสายหนึ่งทำลายลง ผู้ฝึกปราณไม่น้อยต่างตาพร่ามัวฉับพลัน เลือดลมปั่นป่วน
เพียงเสียงสายฟ้าฟาดที่ห่างกันไกลลิบขนาดนั้นยังทำให้พวกเขาต่างรู้สึกแย่หาใดเทียบ!
จากนั้นพวกเขาก็เห็นว่าเหนือเวิ้งฟ้าแห่งนั้นมีปรากฏการณ์ประหลาดมากมายปรากฏขึ้น มีทั้งอสนีเคราะห์สีม่วงรวมตัวเป็นดอกมหามรรค ผลิบานอยู่ในส่วนลึกของเมฆเคราะห์สีดำ
มีทั้งอสนีเคราะห์สีเขียวแปลงเป็นเงาร่างเทพเทวา โอหังเหนือโลกา มีอสนีเคราะห์สีแดงควบรวมเป็นเตาทองแดง โคจรครั่นครืน มีเคราะห์อสนีสีเงินแปลงเป็นสุริยันจันทราดารา หมุนโคจรเป็นวัฏจักรไม่ว่างเว้น…
ภาพอัศจรรย์เช่นนั้น เป็นที่น่าตื่นตะลึงในโลกา!
