ตอนที่ 1847
แต่ความเท่คงค้างไว้ได้แค่หนึ่งวินาที เพราะในวินาทีถัดมา “แต่ต่อให้เป็นแบบนี้ ก็ต้องอ่านวิชาฟิสิกส์อยู่ดี”
ป๋อจิ่ว “…”
ในขณะที่ทั้งสองนั่งอยู่ในห้องทำงาน ฝ่ายสมาชิกทีมอาทิตย์อุทัยก็กำลังเดินช้อปปิ้งกัน
เจียงเฉิงเป็นเมืองที่มีประวัติศาสตร์มายาวนาน สถานที่หลายๆ แห่งมีคุณค่าควรที่จะไปเยือน ยิ่งตอนนี้ก็แข่งเสร็จแล้ว เวลาเที่ยวย่อมไม่ต้องกังวลต่อสิ่งใด
แน่ล่ะ มันเป็นแค่ตอนแรกๆ ต่อมามีคนบางคนกำลังกินถังหูลู่ซึ่งเป็นผลไม้เคลือบน้ำตาลเชื่อม แล้วดึงผ้าปิดปากออก ส่งผลให้ถนนคนเดินเยียนไต้เสียเหมือนถูกจุดกองเพลิง น้องหน้าแบ๊วได้แต่หมดคำพูด “เฮ้ย นายพยายามเก็บเนื้อเก็บตัวหน่อยได้ไหม รู้ทั้งรู้ว่าหน้าตาดึงดูดคนจะตาย”
“รองหัวหน้ากับหัวหน้าดึงดูดกว่า ทำไมนายไม่ว่ามั่ง” พูดมาถึงตรงนี้ เสียงก็เปลี่ยนไป สายตามองดูผลไม้เคลือบน้ำตาลในมือ ตาเบิกโต “เลิศ!”
อร่อยขนาดนั้นเชียวเหรอ? น้องหน้าแบ๊วแย่งเอามา ความเร็วในการหลบแฟนคลับถือว่าเร็วมาก ดูก็รู้ว่ามีประสบการณ์สูง
ส่วนยูกิชินกับโฮชิโนะยังคงสบายอารมณ์ตั้งแต่ต้นจนถึงตอนนี้ โดยเฉพาะยูกิชินที่เดินเข้าไปร้านข้างๆ ก่อนที่เจ้างั่งนั่นจะดึงผ้าปิดปากออก เลือกพัดกระดาษที่เต็มไปด้วยกลิ่นอายวัฒนธรรมจีน น่าจะเข้ากันกับชุดอยู่บ้านของตน
เมื่อเลือกเสร็จ ถึงจะรู้ตัวว่าไม่ได้เอากระเป๋าเงินมาด้วย เรียวปากบางเม้มแน่น ก่อนต่อสายถึงใครบางคน “นายมาที่ร้านขายพัดกระดาษที่อยู่ด้านขวาเมื่อกี้นี้”
โฮชิโนะสวมผ้าปิดปากเช่นกัน เขาสวมเสื้อขนเป็ดสีขาวบริสุทธิ์ตัวใหญ่ เย็บขนสีดำไว้ที่คอเสื้อ เป็นสไตล์ที่ผู้ชายน้อยคนสวมแล้วจะดูดี แต่ท่าทางโฮชิโนะจะอยู่เหนือจากคนพวกนั้น ด้วยขาทั้งสองยาวมาก แถมด้วยเอกลักษณ์ประจำตัว ทำให้สวมอะไรเข้าไปก็เหมือนเป็นแบรนด์เนมไปหมด
โฮชิโนะมองดูยูกิชินที่เรียกตัวเองไปหา ไม่พูดอะไร นอกจากโยนกระเป๋าเงินให้
หลังจากที่ยูกิชินรับมาก็หยิบธนบัตรสามใบให้สาวแคชเชียร์ อากัปกิริยาของชายหนุ่มปกติธรรมมา แต่สาวๆ ที่มาซื้อพัดกระดาษแถวนั้นกลับมองตาโต เพราะในประเทศจีน ไม่มีผู้ชายคนไหนมาซื้อพัดกระดาษ นอกจากพวกที่แต่งคอสเพลย์หรือพวกเกย์ แต่บุคลิกของทั้งสองก็ไม่เหมือนคนคอสเพลย์?
หรือว่าเป็นคู่กัน แถมยังสวมผ้าปิดปากอีกต่างหาก
ยูกิชินสังเกตเห็นสายตาด้านข้าง ไม่พูดอะไร นอกจากยิ้มร้ายจนทำให้คนเดาไม่ถูก
เหล่านักข่าวที่ได้ข่าวต่างถูกสมาชิกของทีมอาทิตย์อุทัยคนอื่นๆ ดึงไปที่อื่นแล้ว พูดอีกอย่างหนึ่งก็คือพวกเขาไล่ตามสมาชิกเหล่านั้น โดยไม่ได้เห็น ‘ปลายักษ์’ ที่อยู่ด้านหลังเลยสักนิด
แน่นอน ยังมีนักข่าวที่โชคดีอีก มีอยู่คนหนึ่งที่เพิ่งจะเริ่มชอบกีฬาอีสปอร์ต ด้วยแบกกล้องถ่ายรูปที่หนักมากจึงวิ่งตามไม่ไหว เขาอยากจะหาพะโล้หม้อไฟกิน ไม่คิดว่าพอได้ของมา จะปะหน้ากับสองคนนี้พอดี!
ทะ เทพยูกิชิน? เทพโฮชิโนะ?
แม้ว่าทั้งสองจะสวมผ้าปิดปาก แต่การเป็นแฟนคลับของทีมอาทิตย์อุทัยมาห้าปี ย่อมจำพวกเขาได้ไม่ยาก ตอนนี้เขาไม่สนเรื่องกินอีกแล้ว ถือกล้องเดินอ้อมมาหยุดตรงหน้ายูกิชิน ทั้งยังรวบรวมความกล้า “เทพยูกิชินใช่ไหม ผมเป็นแฟนคลับทีมคุณ และก็เป็นนักข่าวของออเรนจ์ทีวีด้วย นี่บัตรพนักงานของผมครับ”
แต่ด้วยสถานที่และวัฒนธรรมที่ไม่เหมือนกัน เมื่อพูดจบ เขายังไม่ทันได้เอ่ยว่า “ผมอยากจะขอ…”
ยูกิชินที่คิดว่านักข่าวเดินจากไปเกือบหมดแล้ว ไม่คิดเลยว่าจะได้เจอคนนี้ก็พูดขึ้น สำหรับเขาแล้ว ไม่เห็นจะเป็นอะไรเลย? “อยากถามว่าอะไร”
……………………………………………..
ตอนที่ 1848-1
นักข่าวเองไม่คิดว่ายูกิชินจะพูดง่าย ทั้งยังกลัวว่าจะล่วงเกินอีกฝ่าย จึงเปลี่ยนวิธีพูด “คืออย่างงี้ครับ เทพยูกิชินคงยังไม่ได้ดูคลิปสัมภาษณ์ของเทพฉินแน่ๆ เทพฉินบอกว่าคุณรอเทพโฮชิโนะมานานแล้ว เอ่อ คุณว่าเขาพูดถูกไหมครับ?”
ยูกิชินไม่แสดงกิริยาใด ฝ่ายโฮชิโนะแค่เลิกคิ้วเล็กน้อย หมายความว่ายังไง?
นักข่าวเห็นอีกฝ่ายไม่ตอบก็คิดจะกระแอม แต่คาดไม่ถึงว่ายูกิชินจะยกมือพาดบ่าโฮชิโนะ มุมปากยกขึ้นเล็กน้อย “นายว่าเขาพูดถูกไหม?”
สีหน้าของนักข่าวในเวลานั้นตะลึงงันทันที ลืมกระทั่งถ่ายรูปเก็บไว้
รอจนได้สติ ยูกิชินก็เดินไปแล้ว เทพโฮชิโนะยังคงอยู่ในกลุ่มฝูงชน แต่ยังพอได้ยินเสียงอยู่ “เมื่อกี้นายจงใจใช่ไหม”
“ลองพิสูจน์คำพูดฉินมั่วดูหน่อย ไม่ดีเหรอ เฮอะ เดาว่านายน่าจะทำให้เขากลัวมาก โฮชิโนะ นายไม่รู้ตัวเหรอว่าตัวเองกับ Z สนิทกันมากเกินไป” ยูกิชินพูดเสียงธรรมดา “คนเขาเป็นแฟนกัน คงไม่ชอบที่เห็นพวกนายสนิทกันแบบนี้หรอก”
โฮชิโนะหัวเราะเบาๆ “เป็นแฟน Z ก็ต้องทำใจเรื่องแบบนี้ไว้บ้าง เพราะ Z เป็นคนที่ใครๆ ก็ชอบ”
ยูกิชิน “…” สีหน้าโอ้อวดแบบนี้หมายความว่าไง ไม่อยากเดินต่อไปแล้ว เชื่อเขาเลย ไม่มีอะไรน่าเดินต่อแล้ว ยูกิชินหรี่ตาลง คิดจะเดินออกไป ถ้าโฮชิโนะไม่ลากตัวไว้เสียก่อน “ไปดูตรงนั้นกันหน่อย”
“ดูอะไร?” ยูกิชินเป็นประเภทคุณชาย หล่อแบบร้ายๆ
เสียงของโฮชิโนะยังคงอบอุ่นเหมือนเดิม “ไอ้ตัวเล็กที่นายเก็บมาน่ะ ไม่ต้องเลี้ยงแล้วหรือไง? ไม่เข้าใจจริงๆ ว่าฉันหรือนายกันแน่ที่เป็นเจ้าของ อาหารแมวไม่พอแล้ว ตรงนั้นมีร้านหนึ่ง ไปซื้อมาเก็บไว้ดีกว่า”
ยูกิชินได้ยินแล้วไม่พูดอะไรมาก เดินตามไปไม่กี่ก้าวก็เอ่ยขึ้น “เอาใจใส่แมวมากว่าตัวฉันอีกนะ”
เวลาแบบนี้ถนนเยียนไต้เสียจะมีคนเยอะเป็นพิเศษ เสียงดังไปหมด แถมยังต้องคอยหลบนักข่าว รวมถึงแฟนคลับที่จำพวกเขาได้ ดังนั้นโฮชิโนะจึงไม่ได้ยินว่ายูกิชินพูดอะไร เขาหันหน้ามา ใบหน้าสวมผ้าปิดปากเอาไว้ เห็นแค่ดวงตาที่เหมือนน้ำหมึก “เมื่อกี้นายว่าอะไรนะ”
“เปล่า” ยูกิชินซุกมือไว้ในกระเป๋าเสื้อตัวนอก สภาพเหมือนคุณชายมาเฟียเลยทีเดียว “นายว่าร้านอยู่ตรงไหน?”
โฮชิโนะเดินนำพลางพูด “ขนาดร้านอาหารแมว นายยังไม่รู้จักเลย แล้วเอาแมวกลับมาเลี้ยงทำไม?”
“ไปเจอตอนกลับจากเล่นงานคน พอดีฝนตก จะทิ้งแมวมันก็กระไรอยู่” ยูกิชินพูดประโยคดังกล่าวด้วยท่าทีเอื่อยเฉื่อย
โฮชิโนะพอจะนึกภาพในเวลานั้นออก จะต้องเป็นพวกมาเฟียเสื้อดำแน่ เขาคงยืนอยู่ข้างหน้าด้วยท่าทีขี้เกียจ ไม่เหมือนมาจับเล่นงานคู่อริ แต่กลับโหดเหี้ยมกว่าใคร แน่ล่ะ ปกติแล้วเรื่องเล่นงานใครแบบนี้ เขาไม่ต้องลงมือเองหรอก แต่หากผู้นำในรุ่นที่ห้าลงมือเอง ย่อมไม่ยากที่จะเข้าใจแต่อย่างใด เพราะมันจะทำให้ลูกน้องต้องยอมศิโรราบแต่โดยดี
แสดงว่าหลังจากที่จัดการเสร็จสรรพ ฝนก็ตกพอดี จากนั้นคงเห็นแมวอยู่ข้างถนน ถึงคาบบุหรี่แล้วถอดเอาแจ็กเก็ตออกมาแล้วอุ้มมันไว้ในอ้อมกอด ผู้ชายคนนี้ไม่มีดวงด้านสัตว์เลี้ยง ตอนที่เขาเห็นอีกฝ่าย ก็พบว่ามีเท้าแมวแปะที่คางด้วย คงเพราะใบหน้าของยูกิชินดูสวยเกินไปจนแมวยังทนไม่ได้ แถมพอกลับมาแล้วก็ยังโยนแมวทิ้ง ดูหยิ่งเสียยิ่งกว่าแมวอีก
ตอนเรียนม.ปลาย เขาคนนี้แหละที่อัดคนทั้งกลุ่มด้วยตัวคนเดียว โดยนัดกันที่ดาดฟ้าของโรงเรียน ด้วยเวลาไม่ถึงหนึ่งวันก็กลายเป็นบอสแล้ว เขาเหมือนจะเป็นอย่างนี้มาตั้งแต่เด็กจนโต เกลียดคนที่หาว่าเขาหน้าสวยมากที่สุด ถ้าใครกล้าพูดถึงหน้าตาเขา เจ้านั่นก็เท่ากับหาที่ตาย
…………………………………………
ตอนที่ 1848-2
โฮชิโนะหัวเราะ ผลักประตูเดินเข้าร้านสัตว์เลี้ยง นอกจากอาหารแมวแล้ว ก็ไม่คิดจะซื้ออะไรอีก แต่เรื่องคลิปที่นักข่าวนั่นพูดถึง เขาควรไปดูสักหน่อย
ยูกิชินรู้สึกว่าตัวเองเป็นผู้นำแก๊งที่น่าอนาถ จึงปิดมือถือเสียเลย พลางคิดในใจว่า ฉินมั่ว ดู Z ไว้ดีๆ แต่ถ้าดูไม่ดีก็ช่วยอะไรไม่ได้
เมื่ออยู่ในประเทศจีน Z ย่อมไม่ทำผิดกฎหมาย ตอนนี้ยูกิชินกังวลแค่ว่าฉินมั่วจะควบคุมไม่ได้ จน Z กลับไปที่ The Fifth Avenue
เพราะหากเป็นเช่นนั้น โฮชิโนะต้องตามไปด้วยแน่ บอกตรงๆ เมื่อก่อนเขาเคยสนใจสิ่งมีชีวิตอย่างนายน้อยของโลกแฮกเกอร์ แต่ตอนนี้ไม่รู้สึกดีอะไรด้วยแล้ว
โฮชิโนะไม่รู้ว่าชายหนุ่มคิดอะไรอยู่ แต่เลือกเอาอาหารแมวมาถุงหนึ่ง ก่อนจะยื่นไปตรงหน้ายูกิชิน “รสนี้เป็นไง?”
ยูกิชินรับมา หยิบเข้าปากเม็ดหนึ่ง สีหน้ากวนเหมือนเดิม “ไม่เลว”
ส่งผลให้คนในร้านถึงกับตะลึง ผู้ชายหล่อขนาดนี้ ทำไมถึง ถึงเอาอาหารแมวเข้าปากตัวเอง?
โฮชิโนะอึ้งเช่นกัน บีบหน้าอีกฝ่าย “คายออกมา”
“คายอะไร นายถามฉันว่ารสเป็นยังไงไม่ใช่เหรอ” ยูกิชินคงลืมไปแล้วว่าพวกเขาอยู่ที่ไหนอย่างเห็นได้ชัด
โฮชิโนะหัวเราะอย่างจนปัญญา น้ำเสียงกลั้วหัวเราะ “เฮ้ ฉันให้นายดม ไม่ใช่ให้นายกิน มันเป็นอาหารแมวนะ”
ยูกิชิน “…”
ไม่อยากพูด คงจะเป็นคำบรรยายมาเฟียใหญ่อย่างยูกิชินในวันนี้ โฮชิโนะรู้ตัวว่าอ่านภาษาจีนบางตัวไม่ออก พอเลือกมาได้ถุงหนึ่งก็หันไปถาม “ซื้อเพิ่มอีกถุงดีไหม?”
ยูกิชินส่งเสียงเฮอะ “ถุงเดียวไม่พอเจ้าแมวโง่นั่นกินหรือไง?”
“ไม่ได้ซื้อให้แมว” โฮชิโนะควักกระเป๋าเงินออกมา นิ้วมือเรียวยาว “ถุงที่ซื้อเพิ่ม เอาไว้ป้อนนาย”
ยูกิชินหรี่ตาลง “หาเรื่องใช่ไหม?”
“ได้” โฮชิโนะถือมาถึงหนึ่ง “รอกลับไปก่อนนะ”
นักข่าวที่แอบฟังอยู่ด้านนอกนวดๆ จมูก ท่าทางเรื่องเป็นเกย์อะไรเนี่ยจะไม่ใช่เรื่องจริง บรรยากาศภายในทีมอาทิตย์อุทัยดูเหมือนจะไม่กลมเกลียวสักเท่าไร โดยเฉพาะระหว่างรองหัวหน้ากับหัวหน้า รองหัวหน้าดูจะไม่เชื่อฟังหัวหน้า
เอ จะเขียนหัวข้อว่ายังไงดี? สำหรับนักข่าวมือใหม่ที่เป็นชายแท้อย่างเขาเสียจริง แต่ไม่ว่าจะอย่างไร โพสต์ลงในโลกออนไลน์ก่อนดีกว่า ถึงเมื่อกี้เทพยูกิชินจะพาดมือไว้ที่บ่าของเทพโฮชิโนะ แต่เหมือนแค่ทำเล่นๆ การซื้ออาหารแมวยังดูจริงจังกว่า อย่างน้อยทั้งสองก็ยังมีจุดที่ขัดแย้งกัน
อืม!
ใช่!
ไม่ผิดหรอก!
สร้างจุดขัดแย้งให้เป็นประเด็น!
นักข่าวเชื่อว่าความคิดของตัวเองไม่เลวเลยทีเดียว เพราะข่าวที่มีความขัดแย้งมักจะมีคนอ่านเยอะเสมอ มันเป็นกฎที่ไม่ได้เป็นสัจธรรมแต่อย่างใด แต่จะต้องมีคนมาติดตามแน่นอน เพราะรองหัวหน้ากับหัวหน้าจะเดี่ยวกันเอง ยิ่งคิดก็คิดว่าจะเรียกความสนใจนี้ไม่เลวเลย พอโพสต์รูปเสร็จ นักข่าวกะจะให้เวลาส่วนตัวแก่ทั้งสอง จึงไม่ไล่ล่าตามข่าวต่อไป รอจนผ่านไปสามนาทีก็เข้ามาดูในเวยป๋อ และพบว่าสิ่งที่ตัวเองคิดไว้กลับไม่เกิดขึ้น
กลายเป็นว่าหลายๆ คนออกอาการดังต่อไปนี้ “อ๊าๆๆๆ ไปซื้ออาหารแมวด้วยกัน น่ารักที่สุด! ฉันขอยืนหนึ่งคู่จิ้นโฮชิโนะยูกิชิน”
……………………………………………………………
