อย่าสนเลขตอนคะเนื้อหาต่อเนื่องกัน ไม่รู้ทำไมตอนถึงย้อนกลับ
1762 vs 1763
Ink Stone_Romance
ตอนที่ 1762
จะกลับบ้านไปรังแกคนบางคน
“ครึ่งเดียว” ป๋อจิ่วยิ้มเหมือนเดิม “ในฐานะที่เป็นรองหัวหน้า ก็ต้องใส่ใจเรื่องความรักของลูกทีม ยิ่งคบกันเองได้ก็ยิ่งดี น้ำดีๆ จะได้ไม่ไหลเข้านาคนอื่นไง”
ฉินมั่วส่งเสียงตอบรับ พูดอย่างเป็นปกติ “แค่น้ำดีไม่ไหลเข้าที่นาคนอื่นคนเหรอ? เธอให้หลินเฟิงรุกเอง? แน่ใจนะว่าไม่ได้ซนอยู่?”
“ฉันเห็นเขาอารมณ์ไม่ดี เลยอยากให้เขาไปสนใจอย่างอื่นบ้าง” ป๋อจิ่วพูดจบก็ชะงัก “ลั่วลั่วลาออกกะทันหันเกินไป”
ฉินมั่นเดินหน้าไปอย่างไม่สนใจสักเท่าไร แต่เมื่อได้ยินประโยคท้ายก็หันมามอง “ไม่เร็วขนาดนั้นหรอก”
ไม่เร็วขนาดนั้นเหรอ? หมายความว่าไง?
ป๋อจิ่วยังไม่ทันได้ถาม ฉินมั่วก็เอาป๊อบคอร์นวางไว้ในมือเธอ “ฉันอยู่เป็นเพื่อนเธอให้ทำหน้าที่เป็นคิวปิดเรียบร้อยแล้ว เธอควรจะทำอะไรที่ฉันชอบตอนถึงบ้าน ใช่ไหม มิสซิสฉิน”
คนบางคนหากไม่เคยมีความรักย่อมไม่เข้าใจ แต่หากได้มีแฟนก็จะรู้ว่าเวลาเขาไม่มีแข่ง ชีวิตเขานอกจากนอนกับเลี้ยงแมวแล้วก็ผูกอยู่กับตัวเรา
ท่านเทพเป็นแบบนั้นอย่างไร้ข้อกังขา
ป๋อจิ่วมองฉินมั่วที่เปิดประตูรถ ใบหน้านั้นหล่อจนไม่เหมือนคนจริงๆ
เขาไม่ชอบออกนอกบ้าน เอาแต่อยู่ในบ้านชนิดคนอื่นคิดไม่ถึง แต่เวลาตัดสินใจอะไรก็ทำให้ธุรกิจของทั้งเมืองสะเทือนได้เลย
เวลาที่ชายหนุ่มประชุมผ่านวีดิโอคอนเฟอร์เรนซ์ ก็ให้เธอนอนรอที่โซฟา มีขนมหวานวางไว้ด้านข้าง ไม่ยอมให้เธอหลุดจากสายตาของเขา แถมยังให้เจ้าหญิงจับตามองเธอด้วย
แต่ให้แมวเฝ้าเธอเนี่ยนะ ดูถูกความสามารถเธอเกินไปแล้ว
ดังนั้นในสภาพการณ์แบบนี้ ป๋อจิ่วย่อมนั่งไม่คิด แต่ท่านเทพมีหลากหลายวิธีที่จะจัดการเธอ พอเธอเริ่มนั่งไม่นิ่ง เขาก็เลิกคิ้วใส่ “เล่นเดี่ยวสักเกม?”
“ได้” ป๋อจิ่วชอบเล่นเกมแข่งกับท่านเทพ แต่เห็นได้ชัดว่าคุณชายฉินไม่คิดจะเอาจริง เพราะเขาเอาเธอมานั่งบนตักทุกครั้งแล้วเล่นเกมด้วยกัน แม้จะเล่นเวอร์ชั่นมือถือ แต่ท่าทางแบบนี้ออกจะทำให้ป๋อจิ่วเล่นได้ไม่เต็มที่
นับตั้งแต่ทั้งสองอยู่ด้วยกัน เขาก็ยั่วยวนเก่งขึ้นทุกวัน
ดีที่เธอได้เขามาอยู่ในกำมือแล้ว
แต่การจะทำให้อยู่หมัดในช่วงนี้ถือเป็นเรื่องยากหน่อย ไม่รู้ว่าเพราะอ่อยหนักไปหน่อยหรือเปล่า
ตอนนี้ท่านเทพถึงได้ชอบกอดเธอเล่นเกมแถมพูดข้างหู แล้วยังจะให้เธอเข้าห้องน้ำพร้อมกันอีก!
พอเธอไม่ไป เขาก็หัวเราะ “ทำไม? ไม่เข้าไปเทียบขนาดกันเหรอ?”
หลุมพรางที่เธอขุดไว้ ไม่ว่ายังไงก็ต้องถมให้มันเต็ม เธอเข้าใจดี
แต่ด้วยเป็นป๋อจิ่ว จึงไม่เคยกลัวอะไรอยู่แล้ว
เขาเข้าห้องน้ำ เธอก็อิงประตูผิวปาก ดูเหมือนจะผิวปากได้แค่สามครั้งเท่านั้น เขาก็ไม่พาเธอเข้าห้องน้ำอีก แต่คร่อมร่างเธอแล้วรังแกกันอย่างหนักหน่วง คงเพราะอดกลั้นจนทนไม่ไหวแล้วเหมือนกัน หรือไม่ก็เพราะพอเข้าฤดูใบไม้ผลิเธอใกล้จะเข้ามหาวิทยาลัยแล้ว
ทางด้านฉินมั่วมักรู้สึกว่าลำคอร้อนผ่าวเหมือนไฟแผดเผา รวมถึงตอนนี้ด้วย เขาคลายคอเสื้อ หมุนพวงมาลัย หันไปมองคนบางคนที่กินป๊อปคอร์น แววตาเริ่มเข้มขึ้นทีละน้อย
ป๋อจิ่วที่ส่งข้อความให้หลินเฟิงอย่างสบายใจจึงไม่ได้เห็นภาพนี้ รู้สึกเพียงความเร็วของรถที่เพิ่มขึ้น
รอจนถึงบ้านตระกูลฉิน ป๋อจิ่วอยากเปิดคอมพิวเตอร์ดูว่าลั่วลั่วพูดอะไรระหว่างที่ไลฟ์สด กลับถูกฉินมั่วกระชากตัวมานั่งบนเก้าอี้ทำงานที่ทำจากหนัง
……………………………
ตอนที่ 1763
ท่านเทพหลังจากมีความรัก
ป๋อจิ่วตะลึงงันด้วยตั้งตัวไม่ทัน มองเขากระชากเสื้อตัวนอกแล้วถอดทิ้งไว้ด้านหลัง เธออยากจะหมุนตัวหนี แต่ดูเหมือนชายหนุ่มเดาได้ว่าเธอจะทำเช่นนี้ จึงกดขาเธอไว้ข้างหนึ่ง ใบหน้าเขาหล่อเหลาสูงส่งจนทำให้คนใจเต้น “บอกแล้วไม่ใช่เหรอ พอดูหนังเสร็จก็ต้องกับมาอยู่เป็นเพื่อนฉัน หือ?”
ป๊อปคอร์นในมือเธอกระจายมาตั้งแต่แรก แต่เขากลับหยิบเม็ดหนึ่งมาวางไว้บนเรียวปากเธอ ก่อนจะก้มลงจูบอย่างอ่อนโยน ลมหายใจในช่องปากแฝงกลิ่นมินต์อ่อนๆ เอาไว้
ใช้อุบายหนุ่มงามอีกแล้ว นี่เป็นความคิดเดียวของป๋อจิ่ว
ปฏิเสธไม่ได้เลย
ทุกครั้งที่โดนฉินมั่วรังแกเสร็จ เธอจะเหมือนถูกฉุดขึ้นมาจากน้ำ แม้ชายหนุ่มจะไม่เดินหน้าต่อจนถึงที่สุดก็ยังเป็นเช่นนี้ ผมบนหน้าผากที่ยาวเกินไปปิดบังบริเวณดวงตา ป๋อจิ่วกำลังกลับคืนสู่สภาพปกติก็ได้ยินเขาพูดข้างหู “ต้องตัดผมแล้ว”
ป๋อจิ่วไม่สนใจสักเท่าไร หนุนศีรษะไว้บนแขนเขา ใบหน้าเท่เหลือร้ายดูว่าง่ายเล็กน้อยในเวลานี้
“ไม่อยากตัดผมเหรอ?” ฉินมั่วเลิกเส้นผมเธอ หลุบตาลงมอง
ป๋อจิ่วหลับตา “ขี้เกียจออกจากบ้าน” อาการติดบ้านแพร่เชื้อได้เหมือนกันแฮะ
ฉินมั่วพูดว่า “พรุ่งนี้จะให้น้าจางเตรียมอุปกรณ์ เดี๋ยวฉันตัดให้เธอเอง”
“พี่ทำเป็นเหรอ?” ป๋อจิ่วลืมตาช้าๆ
ฉินมั่วขยี้เส้นผมเธอ เอ่ยเสียงปกติ “มีประสบการณ์”
ป๋อจิ่วอยากรู้ “เคยตัดให้ใครอะ?”
“เจ้าหญิงไง” ท่านเทพยังคงสีหน้าได้เหมือนเดิม
ป๋อจิ่วลืมตาทันที “พี่มั่ว เอาจริงปะเนี่ย?”
“เธอคิดว่าไงล่ะ?” ฉินมั่วย้อนถาม
เอาจริงแฮะ ป๋อจิ่วลองถาม “ฉันอยากได้ทรงเท่ๆ ห้ามทำพังนะ”
“มีแฟนแล้ว จะเท่ไปทำไม” ฉินมั่วเอ่ยช้าๆ “ตอนนี้ทางคลับรับของขวัญที่แฟนคลับส่งมาให้เธอแทบไม่ไหวแล้ว”
ป๋อจิ่ว…แฟนขี้หึงของฉันกำลังจะทำให้ทรงผมฉันพัง ทำไงดี
ออนไลน์รอคำตอบนะ ด่วนมาก
วันต่อมา ฉินมั่วไม่ได้ทำทรงผมของใครบางคนพัง แต่เกิดการตัดผมในบ้านขึ้นจริงๆ มีช่างตัดผมแนะนำอยู่ข้างๆ ฉินมั่วสวมเสื้อขาวตัวยาว ถือกรรไกรไว้ ดูสง่าสูงส่งเหนือใคร
หลังจากตัดผมแล้ว ป๋อจิ่วดูสดใสขึ้นมาก
เมื่อบนหน้าผากไม่มีผมเซอร์ๆ แล้ว เธอก็ดูสมกับเป็นเดือนโรงเรียน หล่อจนช่างตัดผมต้องทอดถอนใจอยู่นาน
ฉินมั่วดีดเส้นผมสั้นๆ นั้น ก่อนจะถอดเสื้อขาวตัวยาวออกแล้วคลุมเสื้อทีมไดมอนด์แทน แววตาของเขาดูเข้มอ่อนสลับกัน เท่แล้วไง นอกจากเขาแล้ว คนอื่นก็ไม่ได้ตัวเธอไป
ท่าทางแบบนี้ต้องอยู่ด้วยกันตอนที่เข้ามหาวิทยาลัยแน่
หลังจากที่หนังฉายเรียบร้อยแล้ว หลายคนต่างถามว่าเด็กเอเชียที่เล่นเป็นแฮกเกอร์คือใคร โพสต์ถามหากันมากมายก่ายกอง แต่ไม่นานโพสต์เหล่านั้นก็หายไปเฉยๆ ในเวลาแค่คืนเดียว
ทางผู้กำกับเป็นคนตอบเองว่า นักแสดงเป็นเพื่อนของเขาที่ให้เกียรติมาร่วมงาน แต่ไม่คิดจะเดินสายเส้นทางบันเทิง ที่พูดเช่นนั้นเป็นเพราะได้รับสายจากป๋อจิ่วที่ประกาศว่าจะไม่เข้าวงการบันเทิงโดยเด็ดขาด
ฉินมั่วเห็นด้วยกับเรื่องนี้มาก เพราะก่อนหน้านั้นตอนที่อยู่ในคลับของบริษัทตัวเอง เขาก็ได้รับสายจากหลายๆบริษัท
“จะลงทุนให้เขาเข้าวงการบันเทิง?” คุณชายฉินวางปากกาลงบนโต๊ะทำงาน เอนหลังพิงพนัก ดึงคอเสื้อตัวเอง คลายออกพลางยิ้มมุมปาก “ประธานจางคงได้ข่าวมาไม่แม่นยำเท่าไร สามวันก่อนหน้านี้เขาเพิ่งขอผมแต่งงานเอง แล้วผมก็ตอบตกลงไปแล้วด้วย ถ้าเขาอยากเข้าวงการบันเทิง ในฐานะว่าที่สามี ผมมีเงินส่งเขาเข้าวงการบันเทิงอยู่แล้ว บริษัทวงการบันเทิงในเครือข่ายของฉินกรุ๊ปไม่ได้ตั้งมาเล่นๆ คุณคิดว่ายังไง?”
……………………………….
