ตอนที่ 2051-1
หัวหน้าเซียว ‘ตื่น’ แล้ว
เมื่อเซียวจิ่งมาถึง รถไฟความเร็วสูงก็เคลื่อนขบวนไปแล้ว
คนของทีมไดมอนด์กำลังจะกลับ หลินเฟิงเห็นชายหนุ่มเข้าก็ตบบ่า
อีกฝ่าย “เซียวหน้านิ่ง จริง ๆ เลยนะ ไม่ใช่จะว่านายหรอก แต่นายคบ
แฟนไม่เป็นอะ”
อวิ๋นหู่ไม่แสดงความเห็นกับเรื่องนี้ เพราะคนบางคนก็เหมือนกระดาษ
เปล่าในเรื่องความรักเหมือนกัน
“ถ้าฉันเป็นนายนะ ตอนนี้ฉันจะใช้อิทธิพลของทั้งตระกูลสั่งให้รถไฟ
หยุดเดิน” พูดจบก็หันไปมองป๋ อจิ่ว “บทมันเป็นแบบนี้ใช่ปะ?”
ป๋อจิ่วพูดอย่างเป็นปกติ “อ่านนิยายเยอะเกิน ไม่มีใครสั่งให้รถไฟ
ความเร็วสูงหยุดได้หรอก แต่ถ้าแฮกระบบน่ะพอไหว”
“อยู่ให้เรียบร้อยหน่อย ทั้งสองคนนั่นแหละ” ฉินมั่วดึงคอเสื้อด้านหลัง
ของคนบางคน หันหน้าหล่อ ๆ ไปอีกทาง “ฉันพาตัวคนกลับก่อน
ต่อไปนายจะทำยังไงก็คิดดูแล้วกัน”
ประโยคนี้พูดกับเซียวจิ่งอย่างเห็นได้ชัด
เซียวจิ่งยืนนิ่ง เงยหน้าขึ้นมองทางเข้ารถไฟความเร็วสูง
คิดว่าเขาก็ไม่ชินจริง ๆ
นอกจากไม่ชินแล้วก็อยากรู้ด้วยว่ายังมีอะไรอีก
เมื่อเปิดมือถือออกดูไม่เห็นข้อความอะไร ก็รู้สึกเหมือนจะไม่ชิน…
ทีมเซียงหนานได้ตัวนักเวทคนใหม่มาร่วมทีม นักเวทคนนี้เป็นคนที่
แฟนคลับชอบมาก ทางคลับพิจารณาอย่างรอบคอบ จึงปฏิบัติตามที่
แฟนคลับต้องการด้วยการชวนให้เธอคนนี้เข้าทีม ป้องกันไม่ให้เกิด
ปัญหาเหมือนตอนที่ลั่วลั่วอยู่
นักเวทคนใหม่เป็นผู้หญิงเหมือนกัน นิสัยเป็นที่ชื่นชอบของผู้คน รู้
ว่าจ้าวซานพั่งชอบกินก็ซื้อขนมมาให้เยอะแยะ ตอนที่เซียวจิ่งกำลัง
ฝึกซ้อม เธอก็ไม่ลืมถือขวดน้ำแร่มาให้ สิ่งเหล่านี้ดูเหมือนจะไม่มี
ปัญหา การมาแทนที่คนอื่นดูเหมือนเป็นเรื่องง่าย ก็แค่เอาคนใหม่มา
นั่งเล่นเกมไลฟ์สดด้วยกันสามคน
เวลานี้เธอออนไลน์มานานแล้ว เปิดกล้องคู่ อธิบายให้ทุกคนฟังด้วย
รอยยิ้มหวาน
จ้าวซานพั่งยังคงเล่นเลนบนอย่างโหด ส่วนเซียวจิ่งเป็นนักฆ่าอยู่ที่
โซนป่า ที่เหลืออีกสองเป็นบุคคลทั่วไปที่สุ่มมาร่วมเล่นด้วย
ด้วยเหตุที่เป็นนักเล่นอาชีพ ฝีมือของเธอย่อมใช้ได้ ทว่า…เธอเข้ามา
ช่วยเหลือช้าไป เจ้าหล่อนเล่นพลางหันมาถามเซียวจิ่ง “เทพเซียว ฉัน
ซัดสกิลนี้ถูกไหม?”
“อื้ม” เซียวจิ่งตอบ มือชะงักครู่หนึ่ง
เธอยังพูดอีกว่า “เพื่อนอีกสองคนที่เข้ามาร่วมเล่นด้วย ต้องช่วยปกป้อง
ฉันนะคะ”
จ้าวซานพั่งได้ยินแล้วอยากจบเกมไว ๆ หน่อยทันที
ส่วนเซียวจิ่งเข้าฆ่าคู่แข่งโดยไม่พูดอะไร ทำให้จ้าวซานพั่งเยือกเย็น
ลงได้
เกมนี้ทั้งสามชนะก็จริง แต่ให้ความรู้สึกต่างจากเดิม แนวความคิดไม่
เหมือนกัน สนับสนุนกันช้าเกินไป เอาแต่ให้คนปกป้องอยู่ได้
ปัญหาที่เกิดขึ้นเหล่านี้ ด้วยเหตุที่ต้องฝึกเล่นให้เข้าขากับคนใหม่ ส่งผล
ให้จ้าวซานพั่งสงสัยว่าฟอร์มการเล่นตัวเองมีปัญหาหรือเปล่า
เมื่อออกจากห้องฝึกก็เอียงคอจุดบุหรี่ เป็นการแข่งที่น่ารำคาญมาก
อันที่จริงแฟนคลับเก่าแก่ของทีมเซียงหนานมองออกว่า ฟอร์มการ
เล่นของท่านอ้วนผิดปกติ
ไม่ ไม่ใช่แค่ท่านอ้วน กระทั่งเทพเซียวที่ฐานะไม่สูงเท่าแต่ก่อนด้วย
ชนะแล้วน่ะใช่ ทว่าความเร็วที่ลดลงนี่มันอะไรกัน?
ทว่าคะแนนยังสวยหรูอยู่หรอก
แฟนคลับที่เลือกผู้หญิงคนนั้นยิ่งรู้สึกว่าเธอนำพลังใหม่ ๆ มาให้ทีม
เซียงหนาน
ดีกว่าเดิมที่ทื่อมะลื่อเยอะ
ทว่าคนที่แข่งจริงจังคือจ้าวซานพั่งและเซียวจิ่ง
โดยเฉพาะฝ่ายแรก ต้องแบกรับความกดดันที่เลนบนสูงกว่าเดิมถึง
เท่าตัว
นักเล่นธรรมดาย่อมมองไม่ออก นี่เป็นเกมที่ต้องรักษาป้อมไม่ใช่
เหรอ ก็แค่เทคนิคเสริมทัพง่าย ๆ
ตอนที่ 2051-2
หัวหน้าเซียว ‘ตื่น’ แล้ว
ผู้หญิงที่มาใหม่อยู่คนละชั้นกับลั่วลั่ว
ทั้งนี้ใช่ว่านักเล่นระดับเก่ง ๆ จะมองไม่ออก แต่พอเห็นแค่คะแนน
หรู ๆ ก็รู้สึกว่าตัวเองแค่ไม่ชินกับคนใหม่ ไม่เกี่ยวกับอย่างอื่น
ไม่เกี่ยวกับอย่างอื่นบ้าอะไร
จ้าวซานพั่งทึ้งผมตัวเองอย่างแรง บางครั้งก็ไม่เข้าใจจริง ๆ ว่าคน
เหล่านี้ไล่คนเล่นเก่งออกไปทำไม
เดิมที่คิดจะเก็บอารมณ์ไว้ก็ทนไม่ไหวแล้ว เตะถังขยะเข้าอย่างแรง
ก่อนจะหันหน้ามา และได้พบกับเซียวจิ่งที่เดินออกมาจากห้องฝึกซ้อม
“อารมณ์ไม่ดีเหรอ?” ใบหน้าชายหนุ่มยังสง่า ไม่เห็นอารมณ์ใด ๆ
หากไม่ได้พูดอะไร จ้าวซานพั่งคงยังอัดอั้น “ใครเอาคุณเธอมาวะ เอา
กลับไปได้ไหม จะเล่นอย่างนี้จริงอะ? เล่นระดับอาชีพ แต่กลับร้อง
ให้คนอื่นปกป้อง พวกนั้นยังจะรู้สึกโอเคอีก ใจดีจังเนอะ คนพวกนั้น
ไม่ได้ดูฝีมือหรอก ชอบหน้าคนมากกว่า นั่นก็ไม่ได้เป็นอะไร แต่นี่
พวกเราแข่งอยู่นะ!”
เซียวจิ่งรับฟัง ไม่พูดอะไรออกมา
จ้าวซานพั่งอัดบุหรี่เข้าปอด “รวมทีมสู้ศึกหนักที่เลนบนถึงสามครั้ง
แม่คุณก็ไม่มารวมทีมสักนิด ใช่ ไม่ผิดหรอก ฉันเล่นเลนบนระดับ
มืออาชีพเลยพอจะกันไว้ได้ แต่ถ้าไปเกิดขึ้นตอนเราแข่งกับทีมอาชีพ
ด้วยกันล่ะจะทำยังไง จะเอาแต่เฝ้าเลนกลางงั้นเหรอ? ปกป้องป้อม
ด้วยชีวิตสินะ ยังไงก็ไม่ตาย คะแนนสวยอีกต่างหาก!
เซียวจิ่งยังคงเงียบ ไม่ว่ามองอะไรอยู่ สีหน้าถึงได้แข็งกระด้าง
จ้าวซานพั่งรู้สึกผิดปกติ จึงเก็บอารมณ์บ้าง “หัวหน้า ฉันไม่ได้แขวะ
นะ รับไม่ไหวแล้ว ต่อไปพวกเราจะแข่งยังไง ขี้ขลาดจนไม่มีเพื่อน?
ถึงลั่วลั่วจะขี้ขลาดเรื่องรักหัวหน้า แต่ไม่เคยกลัวเวลาเล่นเกม หัวหน้า
ก็รู้ว่าเขาช่วยสนับสนุนเร็วแค่ไหน มีเขาอยู่เลนกลาง หัวหน้าก็ล่า
มอนสเตอร์ได้เร็วมาก แถมยังช่วยฟันดาบสุดท้ายเลยวิ่งไปเลนบนทัน
นักเวทดี ๆ เฮ้อ นักเวทดี ๆ ไม่ได้อยู่ที่คะแนนดี คนพวกนั้นเข้าใจปะ
วะ” พูดมาถึงตรงนี้ จ้าวซานพั่งก็ไม่หวังจะให้หัวหน้าตอบรับอะไร
ทั้งสิ้น เพราะหัวหน้าตัวเองโด่งดังไปทั้งวงการว่าเป็นพ่อหน้านิ่งพูด
น้อย
กระทั่งเจ้าหนูคนเก่งของทีมไดมอนด์ น่าจะได้อยู่กับหัวหน้าเขา
มากกว่า ได้แต่มองหน้ากันโดยไม่พูดอะไร ไม่ต้องพูดกับใคร
ในระหว่างที่จ้าวซานพั่งถอนหายใจอีกเฮือก ก็เตรียมปิ ดการสนทนา
อย่างมีสติ
เซียวจิ่งเอ่ยขึ้นในที่สุด เสียงราบเรียบมาก “ฉันไม่ได้คิดเรื่องพวกนี้
เลย”
จ้าวซานพั่งทำหน้าแบบไม่ใช่แล้วมั้ง จากนั้นโมโหจริงจัง “หัวหน้า
อย่าพูดไม่มีมโนธรรมแบบนี้ดิ เรื่องอื่นไม่ต้องพูด ลั่วลั่วเล่นเกมเก่ง
ขนาดไหน หัวหน้าน่าจะรู้ดี ฉายาสามเหลี่ยมมรณะนั่นไม่ได้ได้มา
มั่ว ๆ นะ ตอนที่ทีมเราไม่มีตัว ADC เขายังทำแทนได้ เขา…”
“ที่ไม่ได้คิดเรื่องพวกนี้ เพราะฉันคิดถึงเขาแค่คนเดียว” เซียวจิ่ง
แทรกคำพูดของจ้าวซานพั่ง
จ้าวซานพั่งได้ยินแล้วอ้ำอึ้งทันที “หัวหน้า หมายความว่า ว่า…”
“คิดถึงเขามาก” นัยน์ตาเซียวจิ่งเริ่มหวั่นไหว “ไม่ใช่เพราะเขาเป็น
สมาชิกทีมเซียงหนาน ไม่ใช่เพราะฝีมือการเล่นของเขาด้วย”
จ้าวซานพั่งตัวเกร็งเลยทีเดียว “ก็ ก็ปกตินี่” เฮ้ย เขากำลังโดนสาด
อาหารหมาใช่ไหม?
“ที่เหลือพวกนายก็แข่งเองแล้วกัน” เซียวจิ่งรูดซิปเสื้อทีมออก
จ้าวซานพั่งเป็นงง “พวกฉัน? ฉันกับใครอะ?”
“เด็กใหม่ไง” ชายหนุ่มตอบพลางโยนเสื้อคลุมให้อีกฝ่าย
จ้าวซานพั่งงับบุหรี่ เบลอไปแล้ว “เฮ้ย หัวหน้า ไหนบอกว่าช่วงนี้
ต้องเล่นให้เข้าขากันไง เล่นจัดอันดับสามคนอ่ะ”
“ไม่มีอารมณ์เล่น”
ตอนที่ 2051-1
หัวหน้าเซียว ‘ตื่น’ แล้ว
เมื่อเซียวจิ่งมาถึง รถไฟความเร็วสูงก็เคลื่อนขบวนไปแล้ว
คนของทีมไดมอนด์กำลังจะกลับ หลินเฟิงเห็นชายหนุ่มเข้าก็ตบบ่า
อีกฝ่าย “เซียวหน้านิ่ง จริง ๆ เลยนะ ไม่ใช่จะว่านายหรอก แต่นายคบ
แฟนไม่เป็นอะ”
อวิ๋นหู่ไม่แสดงความเห็นกับเรื่องนี้ เพราะคนบางคนก็เหมือนกระดาษ
เปล่าในเรื่องความรักเหมือนกัน
“ถ้าฉันเป็นนายนะ ตอนนี้ฉันจะใช้อิทธิพลของทั้งตระกูลสั่งให้รถไฟ
หยุดเดิน” พูดจบก็หันไปมองป๋ อจิ่ว “บทมันเป็นแบบนี้ใช่ปะ?”
ป๋อจิ่วพูดอย่างเป็นปกติ “อ่านนิยายเยอะเกิน ไม่มีใครสั่งให้รถไฟ
ความเร็วสูงหยุดได้หรอก แต่ถ้าแฮกระบบน่ะพอไหว”
“อยู่ให้เรียบร้อยหน่อย ทั้งสองคนนั่นแหละ” ฉินมั่วดึงคอเสื้อด้านหลัง
ของคนบางคน หันหน้าหล่อ ๆ ไปอีกทาง “ฉันพาตัวคนกลับก่อน
ต่อไปนายจะทำยังไงก็คิดดูแล้วกัน”
ประโยคนี้พูดกับเซียวจิ่งอย่างเห็นได้ชัด
เซียวจิ่งยืนนิ่ง เงยหน้าขึ้นมองทางเข้ารถไฟความเร็วสูง
คิดว่าเขาก็ไม่ชินจริง ๆ
นอกจากไม่ชินแล้วก็อยากรู้ด้วยว่ายังมีอะไรอีก
เมื่อเปิดมือถือออกดูไม่เห็นข้อความอะไร ก็รู้สึกเหมือนจะไม่ชิน…
ทีมเซียงหนานได้ตัวนักเวทคนใหม่มาร่วมทีม นักเวทคนนี้เป็นคนที่
แฟนคลับชอบมาก ทางคลับพิจารณาอย่างรอบคอบ จึงปฏิบัติตามที่
แฟนคลับต้องการด้วยการชวนให้เธอคนนี้เข้าทีม ป้องกันไม่ให้เกิด
ปัญหาเหมือนตอนที่ลั่วลั่วอยู่
นักเวทคนใหม่เป็นผู้หญิงเหมือนกัน นิสัยเป็นที่ชื่นชอบของผู้คน รู้
ว่าจ้าวซานพั่งชอบกินก็ซื้อขนมมาให้เยอะแยะ ตอนที่เซียวจิ่งกำลัง
ฝึกซ้อม เธอก็ไม่ลืมถือขวดน้ำแร่มาให้ สิ่งเหล่านี้ดูเหมือนจะไม่มี
ปัญหา การมาแทนที่คนอื่นดูเหมือนเป็นเรื่องง่าย ก็แค่เอาคนใหม่มา
นั่งเล่นเกมไลฟ์สดด้วยกันสามคน
เวลานี้เธอออนไลน์มานานแล้ว เปิดกล้องคู่ อธิบายให้ทุกคนฟังด้วย
รอยยิ้มหวาน
จ้าวซานพั่งยังคงเล่นเลนบนอย่างโหด ส่วนเซียวจิ่งเป็นนักฆ่าอยู่ที่
โซนป่า ที่เหลืออีกสองเป็นบุคคลทั่วไปที่สุ่มมาร่วมเล่นด้วย
ด้วยเหตุที่เป็นนักเล่นอาชีพ ฝีมือของเธอย่อมใช้ได้ ทว่า…เธอเข้ามา
ช่วยเหลือช้าไป เจ้าหล่อนเล่นพลางหันมาถามเซียวจิ่ง “เทพเซียว ฉัน
ซัดสกิลนี้ถูกไหม?”
“อื้ม” เซียวจิ่งตอบ มือชะงักครู่หนึ่ง
เธอยังพูดอีกว่า “เพื่อนอีกสองคนที่เข้ามาร่วมเล่นด้วย ต้องช่วยปกป้อง
ฉันนะคะ”
จ้าวซานพั่งได้ยินแล้วอยากจบเกมไว ๆ หน่อยทันที
ส่วนเซียวจิ่งเข้าฆ่าคู่แข่งโดยไม่พูดอะไร ทำให้จ้าวซานพั่งเยือกเย็น
ลงได้
เกมนี้ทั้งสามชนะก็จริง แต่ให้ความรู้สึกต่างจากเดิม แนวความคิดไม่
เหมือนกัน สนับสนุนกันช้าเกินไป เอาแต่ให้คนปกป้องอยู่ได้
ปัญหาที่เกิดขึ้นเหล่านี้ ด้วยเหตุที่ต้องฝึกเล่นให้เข้าขากับคนใหม่ ส่งผล
ให้จ้าวซานพั่งสงสัยว่าฟอร์มการเล่นตัวเองมีปัญหาหรือเปล่า
เมื่อออกจากห้องฝึกก็เอียงคอจุดบุหรี่ เป็นการแข่งที่น่ารำคาญมาก
อันที่จริงแฟนคลับเก่าแก่ของทีมเซียงหนานมองออกว่า ฟอร์มการ
เล่นของท่านอ้วนผิดปกติ
ไม่ ไม่ใช่แค่ท่านอ้วน กระทั่งเทพเซียวที่ฐานะไม่สูงเท่าแต่ก่อนด้วย
ชนะแล้วน่ะใช่ ทว่าความเร็วที่ลดลงนี่มันอะไรกัน?
ทว่าคะแนนยังสวยหรูอยู่หรอก
แฟนคลับที่เลือกผู้หญิงคนนั้นยิ่งรู้สึกว่าเธอนำพลังใหม่ ๆ มาให้ทีม
เซียงหนาน
ดีกว่าเดิมที่ทื่อมะลื่อเยอะ
ทว่าคนที่แข่งจริงจังคือจ้าวซานพั่งและเซียวจิ่ง
โดยเฉพาะฝ่ายแรก ต้องแบกรับความกดดันที่เลนบนสูงกว่าเดิมถึง
เท่าตัว
นักเล่นธรรมดาย่อมมองไม่ออก นี่เป็นเกมที่ต้องรักษาป้อมไม่ใช่
เหรอ ก็แค่เทคนิคเสริมทัพง่าย ๆ
ตอนที่ 2051-2
หัวหน้าเซียว ‘ตื่น’ แล้ว
ผู้หญิงที่มาใหม่อยู่คนละชั้นกับลั่วลั่ว
ทั้งนี้ใช่ว่านักเล่นระดับเก่ง ๆ จะมองไม่ออก แต่พอเห็นแค่คะแนน
หรู ๆ ก็รู้สึกว่าตัวเองแค่ไม่ชินกับคนใหม่ ไม่เกี่ยวกับอย่างอื่น
ไม่เกี่ยวกับอย่างอื่นบ้าอะไร
จ้าวซานพั่งทึ้งผมตัวเองอย่างแรง บางครั้งก็ไม่เข้าใจจริง ๆ ว่าคน
เหล่านี้ไล่คนเล่นเก่งออกไปทำไม
เดิมที่คิดจะเก็บอารมณ์ไว้ก็ทนไม่ไหวแล้ว เตะถังขยะเข้าอย่างแรง
ก่อนจะหันหน้ามา และได้พบกับเซียวจิ่งที่เดินออกมาจากห้องฝึกซ้อม
“อารมณ์ไม่ดีเหรอ?” ใบหน้าชายหนุ่มยังสง่า ไม่เห็นอารมณ์ใด ๆ
หากไม่ได้พูดอะไร จ้าวซานพั่งคงยังอัดอั้น “ใครเอาคุณเธอมาวะ เอา
กลับไปได้ไหม จะเล่นอย่างนี้จริงอะ? เล่นระดับอาชีพ แต่กลับร้อง
ให้คนอื่นปกป้อง พวกนั้นยังจะรู้สึกโอเคอีก ใจดีจังเนอะ คนพวกนั้น
ไม่ได้ดูฝีมือหรอก ชอบหน้าคนมากกว่า นั่นก็ไม่ได้เป็นอะไร แต่นี่
พวกเราแข่งอยู่นะ!”
เซียวจิ่งรับฟัง ไม่พูดอะไรออกมา
จ้าวซานพั่งอัดบุหรี่เข้าปอด “รวมทีมสู้ศึกหนักที่เลนบนถึงสามครั้ง
แม่คุณก็ไม่มารวมทีมสักนิด ใช่ ไม่ผิดหรอก ฉันเล่นเลนบนระดับ
มืออาชีพเลยพอจะกันไว้ได้ แต่ถ้าไปเกิดขึ้นตอนเราแข่งกับทีมอาชีพ
ด้วยกันล่ะจะทำยังไง จะเอาแต่เฝ้าเลนกลางงั้นเหรอ? ปกป้องป้อม
ด้วยชีวิตสินะ ยังไงก็ไม่ตาย คะแนนสวยอีกต่างหาก!
เซียวจิ่งยังคงเงียบ ไม่ว่ามองอะไรอยู่ สีหน้าถึงได้แข็งกระด้าง
จ้าวซานพั่งรู้สึกผิดปกติ จึงเก็บอารมณ์บ้าง “หัวหน้า ฉันไม่ได้แขวะ
นะ รับไม่ไหวแล้ว ต่อไปพวกเราจะแข่งยังไง ขี้ขลาดจนไม่มีเพื่อน?
ถึงลั่วลั่วจะขี้ขลาดเรื่องรักหัวหน้า แต่ไม่เคยกลัวเวลาเล่นเกม หัวหน้า
ก็รู้ว่าเขาช่วยสนับสนุนเร็วแค่ไหน มีเขาอยู่เลนกลาง หัวหน้าก็ล่า
มอนสเตอร์ได้เร็วมาก แถมยังช่วยฟันดาบสุดท้ายเลยวิ่งไปเลนบนทัน
นักเวทดี ๆ เฮ้อ นักเวทดี ๆ ไม่ได้อยู่ที่คะแนนดี คนพวกนั้นเข้าใจปะ
วะ” พูดมาถึงตรงนี้ จ้าวซานพั่งก็ไม่หวังจะให้หัวหน้าตอบรับอะไร
ทั้งสิ้น เพราะหัวหน้าตัวเองโด่งดังไปทั้งวงการว่าเป็นพ่อหน้านิ่งพูด
น้อย
กระทั่งเจ้าหนูคนเก่งของทีมไดมอนด์ น่าจะได้อยู่กับหัวหน้าเขา
มากกว่า ได้แต่มองหน้ากันโดยไม่พูดอะไร ไม่ต้องพูดกับใคร
ในระหว่างที่จ้าวซานพั่งถอนหายใจอีกเฮือก ก็เตรียมปิ ดการสนทนา
อย่างมีสติ
เซียวจิ่งเอ่ยขึ้นในที่สุด เสียงราบเรียบมาก “ฉันไม่ได้คิดเรื่องพวกนี้
เลย”
จ้าวซานพั่งทำหน้าแบบไม่ใช่แล้วมั้ง จากนั้นโมโหจริงจัง “หัวหน้า
อย่าพูดไม่มีมโนธรรมแบบนี้ดิ เรื่องอื่นไม่ต้องพูด ลั่วลั่วเล่นเกมเก่ง
ขนาดไหน หัวหน้าน่าจะรู้ดี ฉายาสามเหลี่ยมมรณะนั่นไม่ได้ได้มา
มั่ว ๆ นะ ตอนที่ทีมเราไม่มีตัว ADC เขายังทำแทนได้ เขา…”
“ที่ไม่ได้คิดเรื่องพวกนี้ เพราะฉันคิดถึงเขาแค่คนเดียว” เซียวจิ่ง
แทรกคำพูดของจ้าวซานพั่ง
จ้าวซานพั่งได้ยินแล้วอ้ำอึ้งทันที “หัวหน้า หมายความว่า ว่า…”
“คิดถึงเขามาก” นัยน์ตาเซียวจิ่งเริ่มหวั่นไหว “ไม่ใช่เพราะเขาเป็น
สมาชิกทีมเซียงหนาน ไม่ใช่เพราะฝีมือการเล่นของเขาด้วย”
จ้าวซานพั่งตัวเกร็งเลยทีเดียว “ก็ ก็ปกตินี่” เฮ้ย เขากำลังโดนสาด
อาหารหมาใช่ไหม?
“ที่เหลือพวกนายก็แข่งเองแล้วกัน” เซียวจิ่งรูดซิปเสื้อทีมออก
จ้าวซานพั่งเป็นงง “พวกฉัน? ฉันกับใครอะ?”
“เด็กใหม่ไง” ชายหนุ่มตอบพลางโยนเสื้อคลุมให้อีกฝ่าย
จ้าวซานพั่งงับบุหรี่ เบลอไปแล้ว “เฮ้ย หัวหน้า ไหนบอกว่าช่วงนี้
ต้องเล่นให้เข้าขากันไง เล่นจัดอันดับสามคนอ่ะ”
“ไม่มีอารมณ์เล่น”
