ตอนที่ 1810-3
เวลาผ่านไปเรื่อยๆ ท้องฟ้าเริ่มสว่างจากทิศตะวันออก เมื่อก้มมองจากสิ่งปลูกสร้างขนาดใหญ่ที่สุดของเจียงเฉิง เจ้าหน้าที่ตกแต่งสถานที่ล้วนเริ่มเข้ามาแล้ว ความยุ่งวุ่นวายสูงมากพออย่างเห็นได้ชัด ทั้งนอกและในประเทศต่างให้ความสำคัญกับการแข่งนัดนี้มาก
หนึ่งชั่วโมงหลังจากนั้น นักข่าวต่างชาติและล่ามก็มาถึงสถานที่ สร้างบรรยากาศอลังการมาก เมื่อนั่งลงก็ดึงดูดสายตาจากหลายคนๆ
ฝ่ายในประเทศเอาแต่คาดเดาว่า ทำไมถึงได้มีนักข่าวต่างชาติจากหลากหลายแห่งมาที่งานมากขนาดนี้ จึงอยากขอสัมภาษณ์ ฝ่ายนักข่าวต่างชาติมีวาทศิลป์เป็นอย่างดี ไม่แสดงออกมาว่าตัวเองไม่แคร์ทีมไดมอนด์ นอกพูดระคนยิ้ม “ทุกคนต่างรู้ความสามารถของทีมอาทิตย์อุทัยเป็นอย่างดี การแข่งของพวกเขามีสีสันมาก เชื่อว่าคนอื่นก็คงมางานนี้ด้วยเหตุผลเดียวกัน” ฟังดูแล้วเหมือนอ้อมค้อม แต่หากพินิจให้ดี ก็เรียกได้ว่าพูดอย่างตรงไปตรงมามาก เพราะพวกเขาไม่ได้เอ่ยถึงทีมไดมอนด์เลย นอกจากฝ่ายในประเทศจะถามถึง พวกเขาถึงตอบ “โอ้ ทีมไดมอนด์ ยังไม่เคยดูการแข่งของทีมนี้เลย แต่ในเมื่อเป็นตัวแทนประเทศจีนมาแข่ง คงต้องเก่งมาก” คำพูดตามมารยาทของผู้ใหญ่แบบนี้ แค่เห็นสีหน้าก็รู้แล้วว่า พวกเขาไม่แม้แต่จะเคยได้ยินชื่อทีม
แน่ล่ะ ย่อมมีนักข่าวบางส่วนที่ศึกษามาบ้างก่อนหน้านี้ แต่แค่อ่านมา ไม่สนใจทีมไดมอนด์ เมื่อถามว่า “คุณคิดว่าทีมไหนจะชนะ?” พวกเขาก็หัวเราะ “ฉันรู้สึกว่าคำตอบค่อนข้างชัดมาก คนที่ได้แข่งกับโฮชิโนะและยูกิชิน จะได้เรียนรู้อะไรหลายอย่างจากการแข่ง ถึงทีมไดมอนด์จะเก่งมาก แต่คงเอาชนะผู้เข้าแข่งขันระดับนานาชาติทั้งสองได้ยาก มีพวกเขาสองคนอยู่ในทีม รับรองว่าทางญี่ปุ่นต้องชนะแน่” คำพูดเหล่านี้ทำให้คนไม่สบายใจ แต่ไม่อาจปฏิเสธว่าพวกเขาพูดตามหลักความจริง
โฮชิโนะและยูกิชินเป็นต้นแบบต่อเหล่าแฟนคลับอีสปอร์ตจากหลากหลายพื้นที่ ทั้งยังเป็นไอดอลให้กับหลายคน ดังนั้นทีมไดมอนด์จึงชนะได้ยาก อีกทั้งการแข่งระหว่างทีมเซียงหนานและทีมอาทิตย์อุทัยในปีก่อนยังคงเป็นภาพเด่นชัด
การแข่งขันชิงแชมป์เอเชียในปีนั้น ยูกิชิไม่ได้ลงสนามด้วยซ้ำ แค่โฮชิโนะคนเดียวก็เอาชนะทีมเซียงหนานได้ทั้งทีมแล้ว แถมในการแข่งชิงแชมป์ประเทศ ฝีมือของทีมไดมอนด์ยังสูสีกันกับทีมเซียงหนาน กระทั่งเอาชนะได้ชนิดเลือดตาแทบกระเด็น เมื่อเทียบกันเช่นนี้ก็จะเข้าใจความแตกต่าง แถมทีมไดมอนด์ในเวลานี้ยังขาดตัวฉินมั่ว เหล่าเนติเซนต่างไว้อาลัย ดูเหมือนคนบางกลุ่มมักเป็นเช่นนี้ เวลาที่ทีมประเทศตัวเองแข่งกับต่างชาติ พวกเขามักคิดว่าทีมต่างชาติโดดเด่นกว่า แถมยังมีบางคนที่ไม่เข้าใจอะไรสักอย่าง ก็เปิดฉากด่าทันทีเช่น ‘แน่จริงก็อย่ามาแข่งกับที่ถิ่นพวกเราสิ’ บางคนก็ว่าเอาตรงๆ ‘ถ้าทีมไดมอนด์เอาชนะไม่ได้ ก็ทำให้ประเทศเราเสียหน้าอย่างแรง’
พูดน่ะมันง่าย แต่คนเหล่านี้ดูเหมือนจะไม่เคยคิดว่าไม่มีใครมีหน้าที่ต้องคว้าแชมป์เพื่อใคร
ยังดีที่เหล่านักกีฬาต่างไม่ท่องโลกออนไลน์มาตั้งแต่ก่อนหน้านี้แล้ว พอหยิบมือถือขึ้นก็ไม่กล้าดู เพราะดูแล้วจะเศร้าใจ อันที่จริงคนที่เชียร์ก็เยอะ คำพูดปลอบโยนก็มาก ทว่าการแข่งกระชั้นเข้ามา ความกดดันถาโถมอย่างไร้รูปไร้เสียง ดังนั้นแม้จะไข้ขึ้นทั้งคืน ป๋อจิ่วก็ยังกังวล จึงลืมตื่นตั้งแต่ไม่ถึง 8 โมงเช้า
เมื่อรู้สึกตัวว่าอยู่ที่ไหน เธอช้อนสายตามองใบหน้าหล่อเหลาที่อยู่ใกล้แค่คืบ
…………………………………………………..
ตอนที่ 1811
คงเพราะแสงจ้า ทำให้ขนตาชายหนุ่มดำขยับ เหมือนเป็นปีกอีกาที่แผ่เงาอันอบอุ่นบนใบหน้าหล่อสง่า สะอาดสะอ้านเป็นพิเศษ
ป๋อจิ่วอยากจะลุกขึ้น ไม่คิดเลยว่าแค่ขยับนิดเดียว เขาก็ตื่นเสียแล้ว ชายหนุ่มนิ่วหน้านิดๆ ท่านเทพชอบหงุดหงิดเวลาตื่น แต่วันนี้เขาไม่ปล่อยให้ตัวเองอารมณ์เสียนาน กลับจับข้อมือแล้วลากเธอมาไว้ในอ้อมกอด แนบหน้าผากตัวเองเข้ากับหน้าผากเธอ
ขนตายาวเฟื้อยของเขาอยู่ตรงหน้า นี่เป็นวิธีการวัดอุณหภูมิแบบโบราณที่สุด คงเพราะพอใจแล้ว ใบหน้าก็เลยผ่อนคลาย เสียงยังคงเนือยเนิบเหมือนคนเพิ่งตื่นนอน “ฟื้นไข้ได้ดีเชียว”
ในระหว่างที่พูด ลมหายใจของเขาก็กระทบบนใบหน้าเธอ รวมถึงปลายจมูกโด่ง ส่งผลให้หัวใจเธอกระตุกผิดปกติ
ป๋อจิ่วหวานจนเข้าไปจุ๊บอีกฝ่าย แต่เขาไม่ยอมให้เธอสมหวัง เลิกคิ้วเล็กน้อย ก่อนจะหลบไป “คิดจะเจ้าชู้อะไร?”
“มอร์นิ่งคิสไง” ป๋อจิ่วทำหน้าน่าสงสาร ทว่าชายหนุ่มกลับหัวเราะ “ไม่จำเป็น”
ป๋อจิ่ว…โอ้ย คบท่านเทพเป็นแฟนเนี่ย ไม่โรแมนติกอย่างแรง?
ก็ไม่โรแมนติกจริงๆ นั่นแหละ พอลืมตาตื่นเขาก็ยกยามาให้เธอ ป๋อจิ่วไม่ชอบดื่มยา พอดื่มครึ่งหนึ่งก็ทิ้งอีกครึ่งหนึ่ง แต่ที่น่ากระอักกระอ่วนคือ ตอนที่เธอเททิ้งกลับถูกท่านเทพที่ล้างหน้าแปรงฟันเสร็จจับได้พอดี “ท่าทางเธอจะไม่ชอบยาที่ฉันชงให้นะ” ฉินมั่วพูดเรียบเรื่อย
ป๋อจิ่วพูดอย่างอาจหาญ “เดี๋ยวต้องแข่งแล้ว ถ้ากินยาเข้าไป เดี๋ยวจะง่วงนอนตอนแข่ง”
“ไข้ขึ้นต่างหากที่จะทำให้เธอง่วง” ฉินมั่วพูดจบก็เคาะแก้วที่เหลือยาที่ก้น ท่านเทพสง่าอย่างนี้แหละ เวลาเขาพูดที หากเราไม่ฟังก็เท่ากับเป็นคนไร้เหตุผล
ป๋อจิ่วกระดกศีรษะดื่มยาที่เหลือจนหมด จริงๆ แล้วป่านหลานเกินซึ่งเป็นสมุนไพรจีนที่ให้ฤทธิ์บรรเทาอาการร้อนใน ก็ไม่ได้ขมนักหรอก แต่ป๋อจิ่วไม่ชอบกลิ่นมันจริงๆ กะจะไปบ้วนปาก แต่เพิ่งจะวางแก้วเอง ก็เห็นเขาก้มตัวมาจุ๊บมุมปากเธอ
ด้วยเหตุที่ไม่คิดว่าจะโดนจูบมาก่อน ทำให้มือที่ถือแก้วยาของป๋อจิ่วถึงกับชะงัก ได้ยินเขาพูดกลั้วหัวเราะ “ไม่เลวนี่ เป็นเด็กดีมาก”
แหงสิ! หนูจิ่วที่ถูกชมถึงกับยิ้ม แฮปปี้ชนิดหยุดไม่อยู่ แต่ไม่รู้ทำไมถึงรู้สึกคุ้นเคยชนิดที่พูดไม่ออก กระทั่งแปรงฟันอยู่ ป๋อจิ่วก็ยังประหลาดใจ
ด้วยเหตุที่ไปแข่ง ชุดที่สวมต้องเรียบง่าย ชุดทีมขาวดำด้วยการออกแบบที่ไม่วุ่นวาย ทว่าเมื่อป๋อจิ่วสวม ก็ทำให้ดูทรงอำนาจอย่างบอกไม่ถูก
วันนี้เธอไม่ได้สวมกระโปรง เพราะสิ่งที่ควรพิสูจน์ก็ได้รับการพิสูจน์แล้ว เธอหล่อเหลือร้าย ราวกับเป็นหนุ่มน้อยที่เดินมาออกมาจากการ์ตูน ตุ้มหูพลอยสีดำบนหูซ้ายส่องประกาย
เมื่อเธอเดินออกมา ก็เห็นชายหนุ่มยืนสวมเสื้อตรงหน้ากระจก เอียงศีรษะจัดแขนเสื้อ นิ้วเรียวยาวสวยได้รูปจริงๆ ราวกับแค่เห็นท่าทางเขาในเวลานี้ ย่อมนึกถึงท่าทางที่เขาเล่นเกมออกได้ ไม่ว่าจะเป็นการสร้างความมหัศจรรย์ครั้งแล้วครั้งเล่าหรือสถิติที่ไม่น่าจะเป็นไปได้ที่ถูกบันทึกไว้เป็นสถิติไม่หยุด
ผิวของท่านเทพก็ดีจริงๆ ความขาวนวลนั่นเปล่งประกายความเย็นชาที่ไม่มีใครกล้าเข้าใกล้ กลิ่นอายสูงส่งต้องห้ามไม่ลดลงเลย นับจากที่เขาสวมชุดทีม ชื่อทีมไดมอนด์ผงาดกลางหลัง เขายังคงยืนอยู่ที่สูงโดดเด่นเหมือนเมื่อพบกันเป็นครั้งแรก
แบบนี้แหละที่ใช่ ป๋อจิ่วบอกตัวเอง ผู้ชายคนนี้ควรที่ยืนอยู่บนแท่นเทพแห่งเกียรติยศที่ไม่ควรร่วงหล่นลงมาตลอดกาล
……………………………………….
ตอนที่ 1812-1
10:00 น. ยังไม่ทันได้เริ่มตรวจตั๋ว คลื่นมหาชนก็ทะลักมาที่สนามแข่งแล้ว
บรรยากาศที่สนามสด เรียกได้ว่าเสียงดังครึกครื้นกันเลยทีเดียว ไม่เพียงมีแค่แฟนคลับในประเทศ กระทั่งบางคนยังมาจากที่อื่นๆ เพื่อจะได้ชมการแข่งระดับเอเชียในครั้งนี้
เหล่านักข่าวพากันหาประเด็นข่าว ต่างตั้งกล้องถ่ายรูป พากันสัมภาษณ์กันทั่ว ความร้อนแรงที่สนามได้กระตุ้นเหล่ายามรักษาการณ์ให้รักษาการณ์แข็งขัน
สถานีรถไฟฟ้าของที่นั่นเรียกว่าแน่นมากจนไม่มีช่องว่าง สีหน้าแต่ละคนเต็มไปด้วยความตื่นเต้น ทั้งนี้ฝ่ายผู้จัดยังได้ว่าจ้างคอสเพลย์และผู้พากย์เสียงที่ขึ้นชื่อมางานนี้โดยเฉพาะ
ปกติทุกคนจะเคยเห็นพวกคอสเพลย์ระดับเทพกัน แต่สำหรับผู้พากย์เสียงแล้ว นี่เป็นครั้งแรกที่ได้เห็น ถือเป็นกำไรจากการแข่งขันที่ทำให้คนรู้สึกยินดีจนแทบตัวลอย ไม่ว่าหญิงหรือชายล้วนแต่แปะสติกเกอร์ทีมที่ตัวเองเชียร์บนใบหน้า
อุณหภูมิของเจียงเฉิงถือว่าไม่หนาว แต่ก็ไม่กระทบต่อความตื่นเต้นของผู้คน เซวียเหยาเย่ามองดูภาพที่ฉายบนทีวี เอานมที่โคโค่เพิ่งให้มา ยัดลงกระเป๋าเป้ของตัวเอง นมนั่นอินอู๋เย่าเป็นคนเตรียมให้ เพราะในสายตาเขาทั้งสามยังเป็นเด็กอยู่ เมื่อวานเขาคุยกับเฟิงอี้ผ่านโทรศัพท์แล้ว รถรับทีมไดมอนด์จะมาถึงตอน 10:30 น. อย่างตรงต่อเวลา
เฟิงอี้นั่งบนที่นั่งข้างคนขับ เอ่ยถามก่อนว่า “กินข้าวหรือยัง?”
“กิน กินแล้ว แฟน แฟนของเฮียเย่าทำให้” เฟิงซ่างงับถุงนมด้วยสีหน้าสดใส ส่วนเฟิงอี้หันไปเลิกคิ้วให้เฮียเย่า ซึ่งฝ่ายหลังไม่สะทกสะท้านแต่อย่างใด “แฟนคลับน่ะ”
“เป็นแฟนคลับที่ตามมาถึงอินเทอร์เน็ตบาร์!” โคโคงับถุงนมเช่นกัน “น่ารักมาก ทำกับข้าวก็อร่อย แต่เหมือนจะชอบเฮียเย่าแค่คนเดียว ฉันหล่อขนาดนี้ เขายังไม่แลเลย”
เฟิงอี้หัวเราะ “ให้ตั๋วเขาหรือยัง?” อุตส่าห์ดูแลอาหารให้ลูกทีมตั้งมื้อหนึ่ง ยังไงก็ต้องให้ตั๋วเข้าชมกันบ้าง
อินอู๋เย่าว่า “เขาดูเกมไม่เป็น”
“เป็นแฟนคลับที่ดูเกมไม่เป็นเนี่ยนะ?” เฟิงอี้ไม่ได้อยากซักไซ้แต่อย่างใด แค่พยายามปรับบรรยากาศก่อนแข่งเท่านั้น
ด้านเซวียเหย่าเย่าออกปากบ้าง “เขาบอกว่าเป็นแฟนคลับเฮียเย่าเพราะหน้าตา”
“ใช่! นี่ไง ฉันถึงไม่ยอมอย่างแรง” โคโค่ชี้ตัวเอง “ดูหน้าฉันสิแล้วโปรดหันไปดูหน้าเฮีย ทำไมเขาไม่เลือกฉัน?”
เฟิงซ่างพูดติดๆ ขัดๆ “นะ นั่นเป็น เป็นเพราะ นายมัน หลง หลงตัวเองผิดๆ”
ฟังเสียงยั่วโมโหกันภายในรถ ก็ทำให้เฟิงอี้สบายใจขึ้นมาบ้าง อย่างน้อยทุกคนอยู่ในภาพจิตใจที่ดี ซึ่งสำคัญกว่าทุกสิ่ง
12.30 น. ได้เวลาตรวจตั๋วเข้าสู่สนาม แถวที่ต่อยาวมากจนน่าตกใจ โดยมีจุดตั๋วถึงทั้งสองชั้น ทว่าแม้จะเป็นเช่นนี้ แต่พนักงานกลับยุ่งมากจนไม่มีเวลาดื่มน้ำสักอึก
หลังจากที่เข้าไปได้ ก็นั่งตามลำดับหมายเลขของตัวเอง จะได้ไม่เกิดความวุ่นวายในสนาม จึงจัดจุดตรวจให้ตรงส่วนกับหมายเลขที่นั่ง ทั้งนี้การที่มีคนเข้าชมเป็นหลักล้านในเวลาเดียวกันเป็นสิ่งที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน
กล้องถ่ายยังไม่ได้ประจำตำแหน่ง แต่ไม่ส่งผลใดๆ ต่อแพลตฟอร์มการไลฟ์สด ทุกสิ่งอย่างที่เกิดขึ้นในสนามแข่ง ล้วนแต่เป็นหัวข้อข่าวที่เรียกยอดผู้ชมได้ไม่น้อย แพลตฟอร์มการไลฟ์สดของแอพลิเคชั่นบางแห่ง ถึงขั้นทำข่าวติดตามสถานการณ์สดกันเลยทีเดียว
…………………………………………..
