ตอนที่ 105 ความจริง
มาดามโครเดอร์มั่นใจว่าเนื้อหาของบทนั้นรุนแรงกว่าของนักเขียนบทละครของฟารัคซี่
แม้ว่าจะมีนักเขียนบทละครจํานวนมากในฟารัคซี่ที่ชื่นชอบการสร้างสรรค์ผลงานเพื่อเยาะเย้ย ชนชั้นสูง หาก ‘ลีออง เพชฌฆาตมหากาฬ’ นี้ปรากฏเป็นภาพยนตร์ มันจะทําลายเครื่องแต่งกายที่มีสีสันของละครเวที นําเลือดกับความตายมาฉายต่อหน้าผู้ชม
เป็นเพียงพล็อตของผู้บังคับใช้กฎหมายที่ฆ่าครอบครัวของมาทิลด้าอย่างไร้ความปราณี หากสิ่งนั้นปรากฏต่อหน้าผู้ชมเป็นภาพยนตร์ มันคงเหมือนกับการแสดงการสังหารหมู่นองเลือดต่อหน้าพวกเขา!
หากเป็นเช่นนั้น มันไม่เพียงจะทําให้เกิดความโกลาหลครั้งใหญ่ในสถานที่ที่มีความขัดแย้งอย่างฟารัคซี่และนอร์แลนด์ แต่ยังจะทําให้เกิดความโกลาหลแบบเดียวกัน แม้แต่ในประเทศที่มีนิสัยไม่ยอมแพ้อย่างประเทศแห่งเหล็กและประเทศแห่งน้ำแข็ง
ทั้งหมดที่กล่าวมามาดามโครเดอร์สามารถเห็น “การเปลี่ยนแปลง” ในบทได้ เหตุผลที่นางตามหาโจชัวก็เพราะภาพยนตร์เป็นตัวเปลี่ยนแปลงการแสดงตามปกติ
สิ่งที่แสดงในละครเวทีนั้นสมบูรณ์แบบเกินไป สวยเกินไป และไม่สมจริง
คนป่าเถื่อนเหล่านั้นไม่สามารถชื่นชมศิลปะได้ คนป่าเถื่อนเหล่านั้นคิดเกี่ยวกับการต่อสู้อยู่ตลอดทั้งวัน นั่นทําให้พวกเขาวิพากษ์วิจารณ์ละครเวที
มาดามโครเดอร์มั่นใจว่า ‘ลีออง เพชฌฆาตมหากาฬ’ นี้ไม่ใช่สิ่งที่นายกรัศมนตรีเหล็กกล้า เรียกว่า “สิ่งหลอกลวงเด็กผู้หญิง” อย่างแน่นอน
นางพอใจกับบทนี้มาก แต่ในขณะเดียวกัน นางก็มีคําถามบางอย่างกับโจชัว
“นี่คือภาพยนตร์รักหรอ?”
บทที่โจชัวให้มาดามโครเดอร์มาแบบปุบปับโดยมาทิลด้าขอความช่วยเหลือจาก ปีศาจเพื่อนบ้านของนาง หลังจากที่ครอบครัวของนางถูกสังหารโดยผู้บังคับใช้กฎหมาย
มาดามโครเดอร์อยากรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อไป แต่เมื่ออยู่กับละครเวทีมานานหลายปี ประสบการณ์ของนางบอกกับนางว่าบทต่อไปนี้อาจเกี่ยวข้องกับความรัก
“เรื่องนั้น.. โดยส่วนตัวแล้วมาดามโครเดอร์ ข้ารู้สึกว่าแง่มุมที่มีเสน่ห์ที่สุดเกี่ยวกับรูปแบบศิลปะต่างๆ อย่างเช่น ภาพวาด นวนิยาย และภาพยนตร์ อยู่ที่ว่าแต่ละคนมีมุมมองที่แตกต่างกันอย่างไร ความคิดเห็นของทุกคนที่มีต่อศิลปะนั้นเป็นความจริง มีเพียงมาสยเท่านั้นที่สามารถตัดสินใจได้เองว่า “ลีออง เพชฌฆาตมหากาฬ” เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับความรักหรือไม่” โจชั่วกล่าว
“ข้าชอบมุมมองของเจ้า ถ้าอย่างนั้นเจ้าวางแผนจะเลือกใครให้เป็นนักแสดงนําหญิงของภาพยนตร์เรื่องนี้”
มาดามโครเดอร์ถามคําถามต่อไป นั่นคือสิ่งที่นางกังวลมากที่สุด
ตั้งแต่อายุและรูปลักษณ์ภายนอกของมาทิลด้า นักแสดงนําหลักต้องเป็นแกลโลลื่นักแสดงหญิงที่มีชื่อเสียงที่สุดของคณะละครห่านเท่านั้นที่จะเหมาะสมที่สุด
“ทางเลือกแรกสําหรับข้าคือลูกสาวของท่าน”
โจชัวรู้สึกว่าการสมคบคิดของเขาที่จะล่อลวงลูกสาวของมาดามโครเดอร์นั้นน่าจะถู กนางดูออก ดังนั้นเขาจึงตัดสินใจที่จะไม่ปกปิดมันอีกต่อไป
“….”
เมื่อได้ยินคําตอบของโจชัว มาดามโครเดอร์ก็เงียบไปชั่วขณะ
อันที่จริงมาทิลด้า นักแสดงนําหญิงเรื่อง “ลีออง เพชฌฆาตมหากาฬ” เหมาะกับลูกสาวของนางมาก เรียกได้ว่าเป็นบทบาทที่สร้างขึ้นเพื่อลูกสาวของนางโดยเฉพาะ
มาดามโครเดอร์มั่นใจว่าภาพยนตร์เรื่องนี้จะสามารถสร้างความโกลาหลครั้งใหญ่ได้ อิทธิพลของภาพยนตร์เรื่องนี้จะเหนือกว่า “โฉมงามกับเจ้าชายอสูร” อย่างแน่นอน
หากแกลโลลี่เป็นนางเอก ชื่อเสียงของนางในฐานะดอกไม้แห่งฟารัคซี่จะสูงขึ้นอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน ทุกคนจะจดจําภาพยนตร์เรื่องนี้ว่าเป็นหนึ่งในภาพยนตร์คลาสสิก พวกเขาอาจจําได้ว่านางเป็นนักแสดงนํา
แต่… มาดามโครเดอร์รู้สึกว่าอารมณ์ของมาทิลด้านางเอกนั้นช่างดื้อดึงเกินไป
นางหวังว่าลูกสาวของนางจะเป็นคนที่สง่างามและมีเกียรติ
“ คุณภาพของนักแสดงที่โดดเด่นคือสามารถแสดงตัวละครได้ทุกประเภท”
โจชัวเห็นความลังเลใจของมาดามโครเดอร์ เป็นเรื่องธรรมดา ไม่มีใครอยากให้ลูกสาวพูดจาหยาบคายแบบนั้น
ความจริงก็คือบทที่โจชั่วมอบให้มาดามโครเดอร์เป็นเวอร์ชั่นที่เขาเซ็นเซอร์ไปแล้วเช่นกัน
“ข้าขอคิดดูอีกที แต่คณะละครห่านดําจะไปที่ถนนกระรอกในวันพรุ่งนี้ ข้าจะจัดผู้คุ้มกันเพื่อไปปกป้องพวกเขา”
มาดามโครเดอร์ยังคงลังเล ในที่สุดนางก็ตัดสินใจคิดทบทวน
“ถ้าเช่นนั้น ข้าขอตัวก่อน”
โจชัวหยิบบทขึ้นมาจากโต๊ะ และออกจากคฤหาสน์ของมาดามโครเดอร์ เมื่อโจชัวบิดประตูและเดินออกไปพร้อมกับซิริพวกเขาก็ได้รับการต้อนรับจากพ่อบ้านวัยกลางคนทันที
“กระผมเตรียมอาหารเย็นเรียบร้อยแล้ว ท่านสองคนอยากทานอาหารด้วยกันก่อนไหมครับ?”
พ่อบ้านเป็นผู้นําทางให้โจชัวและซิริ เมื่อมองไปที่พ่อบ้าน โจชัวก็รู้สึกอึดอัดอีกครั้ง
“ขอบคุณสําหรับความตั้งใจของเจ้า แต่เราจะไม่อยู่ทานอาหารเย็น นอกจากนี้ลูกสาวของเจ้าพอใจกับตุ๊กตาที่ข้าให้ไหม?”
โจชัวเดินตามพ่อบ้านวัยกลางคนไปที่โถงทางเดินชั้นหนึ่งของคฤหาสน์ เมื่อพวกเขามาถึงทางเลี้ยว โจชัวก็หยุดกะทันหัน
ซิริที่ติดตามโจชัวมา ดูเหมือนจะเข้าใจอะไรบางอย่าง และแอบจับไม้เท้าของนางแน่นขึ้น
“ตุ๊กตา…”
พ่อบ้านวัยกลางคนตะลึงกับคําถามนั้นชั่วครู่
“ข้าไม่แน่ใจ ท่านให้อะไรลูกสาวข้าด้วยหรอ?” เขาตอบโจชัวด้วยน้ำเสียงที่สงบเช่นเดิม
คําตอบของเขาถูก นอกเหนือจากการเยี่ยมชมคฤหาสน์ครั้งล่าสุด โจชัวไม่ได้พูดคุยอะไรกับพ่อบ้านวัยกลางคนอีกเลย
“นั่นเป็นความจริง เหนือสิ่งอื่นใด ข้าไม่คิดว่าเจ้าจะมีลูกสาว”
น่าเสียดาย แม้ว่าพ่อบ้านจะตอบถูก โจชัวก็ยังเลือกที่จะเชื่อสัญชาตญาณของตัวเอง หมอกสีเทาเริ่มกระจายออกจากมือของเขา
เวทมนตร์โกลาหลจํานวนเล็กน้อยห่อหุ้มพ่อบ้านไว้ มันจะไม่ทําให้เขาได้รับอันตรายใด ๆ เลย แต่ก็เพียงพอที่จะส่งผลต่อการใช้เวทย์มนตร์และผลกระทบพิเศษของบางเผ่าพันธุ์
แสงอ่อนๆจากพ่อบ้านวัยกลางคนแตกเป็นเสี่ยงๆ จากนั้นรูปร่างหน้าตาของเขาก็กลายเป็นดาร์คเอลฟรูปร่างสูง และมีรูปร่างสูงใหญ่
“ นี่คือรูปลักษณ์ที่แท้จริงของเจ้าหรือ?”
โจชัวฟื้นพลังเวทย์มนตร์ของเขา เขาเหลือบมองไปรอบๆ นี่เป็นมุมที่ห่างไกลจากคฤหาสน์ของแกรนดัชเชส เขาไม่เชื่อว่าจะมีการลาดตระเวนมาถึงตรงนี้
หลังจากยืนยันว่าไม่มีใครอยู่ในบริเวณใกล้เคียง โจชัวก็หันไปมองดาร์คเอลฟ์ ซิริก็ตื่นตัวเต็มที่เช่นกัน
โจชัวคิดว่าร่างจริงของดาร์คเอลฟ์คือผู้หลอกลวง
“แล้วแต่เจ้าจะจินตนาการ”
ดาร์คเอลฟ์ไม่ได้คาดหวังว่าเจ้าชายปีศาจจะระมัดระวังขนาดนี้ แต่ถึงแม้นางจะถูกมองผ่านนางก็ยังรักษาความสงบของนางไว้
“ข้าไม่สนใจเชื้อชาติของเจ้า ข้าอยากรู้ว่าเจ้าเป็นใคร… และเจ้าแอบฟังข้อมูลลับอะไรจากข้าเพื่อแลกกับสิ่งที่เจ้าได้รับจากข้า ข้าควรจะรู้เรื่องของเจ้าสักเล็กน้อยว่าไหม?”
ดาร์คเอลฟ์ต้องแอบฟังความเชื่อมโยงระหว่างโจชัวกับแกรนดัชเชสแห่งป่าดําของฟารัคซี่
โจชัวเปิดประตูอย่างกะทันหัน ไม่มีใครสามารถระบุได้ว่าโจชั่วกําลังจะออกมา นอกจา กนี้ดาร์คเอลฟ์ยังมั่นใจในตัวนางมาก
ในขั้นต้นโจชั่วไม่ได้สนใจดาร์คเอลฟ์มากนัก แต่เมื่อนางเข้ามาหาเขา เขาจะไม่ยอมให้นางหนี้ไปแน่
