Bringing Culture to a Different World – ตอนที่ 132

ตอนที่ 132 ไม่ใช่มนุษย์

เช้าตรู่

ภายในโบสถ์เล็กๆเพียงแห่งเดียวของศาสนจักรในนอร์แลนด์ กําแพงโถงพังลงเสียงดังสนั่น

“จับมือซ้ายของนาง!”

“เราทําไม่ได้! ท่านหญิงเมสซา นางแข็งแกร่งเกินไปแล้ว!”

สามพี่น้องในโบสถ์หันหน้าเข้าหารูปปั้นเทพเจ้าและสวดอ้อนวอน แม้ว่าพวกนางจะประสานมือกัน แต่มือของพวกนางก็ยังสั่นแรง สาเหตุที่พวกนางสั่นสะท้านก็เพราะสิ่งที่เกิดขึ้นด้านข้างความรุนแรงที่คล้ายกับการต่อสู้เพื่อความแข็งแกร่งระหว่างมนุษย์และสัตว์ร้าย

เทมพลาร์ติดอาวุธครบมือสี่คนกําลังตรึงเด็กผู้หญิงตัวเล็ก ๆ ไว้กับพื้น เด็กผู้หญิงตัวเล็ก ๆ กําลังดิ้นรนไม่หยุด และส่งเสียงคํารามอันน่าสะพรึงกลัว

เสียงคํารามของหญิงสาวฟังเหมือนเสียงคํารามของสัตว์ป่าบวกปีศาจ เสียงคํารามของนางปกปิดคําอธิษฐานของสามพี่น้องในทันที เสียงคํารามของนางบาดหูมากจนใครๆ ก็รู้สึกเหมือนแก้วหูจะแตก

ที่หน้าผากและแขนของเด็กสาวมีรอยแผลเป็นที่ดูน่ากลัว พื้นถูกปกคลุมไปด้วยเลือด

“พระบิดา โปรดตอบฟังคําอธิษฐานของข้า! โปรดชี้ทางให้วิญญาณและพานางกลับคืนสู่สภาพปกติ!”

เมสซาเป็นหนึ่งในสี่เทมพลาร์ที่ตรึงเด็กสาวไว้กับพื้น

โดยปกติแล้วเทมพลาร์จะไม่ชี้ดาบใส่เด็กและสตรี แต่ตอนนี้มีเทมพลาร์สูงเกือบ 1.9 เมตร 3 คน ตรึงเด็กหญิงตัวน้อยลงกับพื้น สิ่งที่พวกเขาทําคือการกระทําที่จะทําลายชื่อเสียงของเหล่านักรบเทมพลาร์ที่สะสมมาหลายปี

แต่สิ่งที่พวกเขาตรึงอยู่บนพื้นไม่ใช่เด็ก นางเป็นผู้สอบสวนจากศาลนอกรีต!

มีผู้สอบสวนทั้งหมดสี่คนที่มาที่นอร์แลนด์เมื่อวันก่อน แต่ก่อนที่พวกเขาจะเริ่มภารกิจ ผู้สอบสวนชื่อเชอรี่คนนี้ต้องออกจากการลอบสังหารปีศาลโกลาหลเนื่องจากสภาพร่างกายของนาง

แต่เมื่อพิจารณาจากวิธีที่เมสซามองปีศาลโกลาหลในโรงเตี๊ยมตลอดทั้งวัน ภารกิจของพวกเขาน่าจะล้มเหลว ไม่เพียงเท่านั้น ผู้สอบสวนสามคนนั้นก็ถูกฆ่าตายเช่นกัน

แต่น่าแปลกที่เมสซาไม่รู้สึกโกรธเหมือนตอนที่สหายของนางถูกปีศาจฆ่าในสนามรบ เหตุผลนั้นก็เพราะว่า นางไม่อาจถือว่าผู้สอบสวนเป็นมนุษย์ได้อย่างแท้จริง!

ตัวอย่างที่สมบูรณ์แบบคือเด็กผู้หญิงตัวเล็ก ๆ คนนี้ที่ถูกเทมพลาร์สามคนตรึงอยู่

เมสซานึกไม่ออกว่าคนที่อยู่ใต้เสื้อคลุมสีดําของผู้สอบสวนจะเป็นเด็กสาวคนนี้ ทว่าร่างกายเล็กๆ ของนางเต็มไปด้วยพลังที่คนธรรมดาไม่สามารถรับมือได้

แม้แต่นักรบสามคนก็ไม่สามารถยับยั้งนางได้

เด็กหญิงตัวเล็ก ๆ กําลังดิ้นรนให้หลุดพ้นจากการควบคุมของนักรบทั้งสามอย่างไม่หยุดหย่อนเสียงคํารามที่นางเปล่งออกมาจากปากมันเกินว่าเสียงของมนุษย์ที่ควรจะเป็น

เดิมที่เมสซาคิดว่าผู้สอบสวนถูกวิญญาณร้ายเข้าสิง ด้วยเหตุนี้นางจึงใช้ “การปัดเปา” ซึ่งเป็นเวทมนตร์จากระบบของแสงศักดิ์สิทธิ์

น่าเสียดายที่การปัดเปาไม่ได้ผลอย่างสมบูรณ์ เด็กหญิงตัวเล็กไม่ได้ถูกครอบงําด้วยสิ่งใด ทั้งวิญญาณและร่างกายของนางต่างมีความผิดปกติบางอย่าง

เมื่อการปัดเปาของเมสซาล้มเหลวอีกครั้ง ร่างกายที่เล็กกระทัดรัดของเด็กหญิงตัวเล็กก็ระเบิดความแข็งแกร่งที่ไม่ใช่ของมนุษย์อีกครั้ง นางสะบัดนักรบสองคนที่จับแขนของนางลอยออกไป

“เค็นท์!คาลู!”

เมสซามองดูลูกน้องของนางหมดสติหลังจากถูกโยนกระแทกเข้ากับผนัง เหลือเพียงนางและนักรบอีกคนหนึ่งเท่านั้น พวกนางไม่สามารถปราบปรามสัตว์ประหลาดตัวนี้ได้อีกต่อไป

เด็กหญิงตัวเล็กหลุดจากการควบคุมของเมสซาทันที และลุกขึ้นยืน

“วิ่ง! หนีไปเดี๋ยวนี้!” เมสซาตะโกน นักบวชทั้งสามวิ่งออกจากห้องสวดมนต์ด้วยความกลัวเหลือเพียงเมสซาและผู้ช่วย

“ท่านหญิงเมสซา นี่ มันคืออะไรกันแน่?”

เทมพลาร์หนุ่มมองเด็กหญิงตัวเล็กด้วยความไม่เชื่อ ไม่ว่ายังไง เขาเป็นอัศวินที่ติดตามเมสซาในสนามรบ ในสนามรบ เขาได้ตัดศีรษะปีศาจร้ายมามากมาย แต่ถึงแม้มันอาจจะฟังดูไม่น่าเชื่อ แต่เขาไม่เคยพบปีศาจที่มีความแข็งแกร่งเทียบเท่ากับ… เด็กหญิงตัวเล็กคนนี้เลย

“ข้าไม่รู้”

เมสซายังอยากรู้ว่าสิ่งที่อยู่ตรงหน้านางคืออะไร ตาที่สามของเมสซากําลังบอกนางว่าเด็กหญิงตัวเล็กนี่ไม่ใช่ปีศาจหรือวิญญาณร้าย แต่มันก็บอกนางด้วยว่านางไม่ใช่มนุษย์

อย่างไรก็ตาม มีตัวตนหนึ่งที่เมสซามั่นใจ ผู้หญิงคนนี้ชื่อเชอรี่ เป็นผู้สอบสวนจากศาลนอกรีต

“คณะนักร้องประสานเสียง! ข้าเคยได้ยินมา! เมื่อคนของศาลนอกรีตเริ่มปวดหัว มีเพียงเสียงสวดของคณะนักร้องประสานเสียงเท่านั้นที่ทําให้พวกเขาสงบลงได้เ”

เกราะของเขาบุบเล็กน้อยจากการกระแทก หนึ่งในอัศวินเทมพลาร์ที่ถูกกระแทกผืนลุกขึ้นและตะโกนใส่เมสซา

“เจ้าจะหาคณะนักร้องประสานเสียงได้ที่ไหนในโบสถ์เล็กๆ แบบนี้!”

อัศวินอีกคนหนึ่งเปล่งเสียงตีโพยตีพายออกมา เหตุผลก็เพราะเด็กหญิงตัวเล็กกําลังวิ่งเข้ามาหาเขา

เมสซาก็เคยได้ยินข่าวลือเกี่ยวกับศาลนอกรีตมาก่อนเช่นกัน รวมถึงข่าวลือที่ว่าผู้สอบสวนของศาลนอกรีตจําเป็นต้องรับการสวดจากคณะนักร้องประสานเสียงของเมืองศักดิ์สิทธิ์

แต่คณะนักร้องประสานเสียงและนักบุญเฮโรเลียไม่ใช่คนที่ใครๆ ก็สามารถเจอได้ในศาสนจักรเมสซาเพียงได้รับโชคจากการได้ฟังเสียงร้องเพลงอันศักดิ์สิทธิ์ของคณะนักร้องประสานเสียงหลังจากที่นางทําหน้าที่ในการต่อสู้ได้อย่างยอดเยี่ยม

ขณะที่เมสซากําลังคิดเรื่องนั้นอยู่ ทันใดนั้นเสียงระฆังก็ก้องกังวานในห้องโถง มีเสียงหนึ่งกําลังท่องบทสวดโบราณ

เมสซาหันกลับไปมองที่ทางเข้าทันที หัวหน้าบาทหลวงดีไซเลส อาจารย์ของนางใช้ไม้ค้ำยันตัวเองและเดินเข้ามาในห้องโถงช้าๆ รูนสีทองอ่อนจํานวนมากหมุนรอบตัวเขา

เมื่อเด็กหญิงตัวเล็กได้ยินบทสวดที่ดีไซเลสสวด นางก็กุมหัวของนางและคุกเข่าลงกับพื้นทันที โซ่ตรวนสีทองจํานวนมากก่อตัวขึ้นด้วยเวทมนตร์ที่เจาะเข้าไปในร่างของเด็กหญิงตัวเล็ก โซ่ตรวนไม่ก่อให้เกิดอันตรายใดๆ ต่อร่างกายของนาง แต่โซ่ตรวนเหล่านั้นทําให้นางหมดสติ นางจึงล้มลงกับพื้น

“ท่านหัวหน้าบาทหลวง!”

เทมพลาร์ทั้งสามยึดตัวตรงทันทีและคํานับดีไซเลส หลังจากเห็นว่าดีไซเลสปราบสัตว์ประหลาดตัวนั้นได้ในทันที

“อาจารย์…”

เมสซายังทักทายดีไซเลสที่นางไม่ได้เห็นหน้ามาเป็นเวลานาน แต่ในไม่ช้าความสงสัยมากมายก็พุ่งเข้ามาเต็มหัวใจของนาง

“นาง… ทําไมนางถึงกลายเป็นแบบนี้”

จากพฤติกรรมและความแข็งแกร่งของเด็กสาวก่อนหน้านี้ ดูเหมือนว่านางจะไม่ใช่มนุษย์อีกต่อไป แต่ต้องมีบางอย่างที่ทําให้นางเป็นแบบนี้

เป็นไปได้ไหมที่ผู้สอบสวนทั้งหมดจากศาลนอกรีตเป็นเหมือนนาง?

เมื่อเมสซาคิดถึงความเป็นไปได้นั้น นางก็รู้สึกหนาวสั่นไปทั้งตัวทันที ราวกับมีอะไรมาเกาะอยู่ที่ใจนาง

นั่นไม่ควรเป็นพลังที่พระเจ้ามอบให้

“เมสซา อย่าถามอีก เพื่อประโยชน์ของเจ้า แน่นอน…. เจ้าทุกคนก็เช่นกัน ให้ข้าแบกรับความผิดในเรื่องนี้คนเดียวก็พอ”

ดีไซเลสเดินไปหาเด็กหญิงตัวเล็กที่หมดสติโดยใช้ไม้ค้ำยัน เขาเอื้อมมือไปที่หน้าผากของเด็กหญิงตัวเล็ก อักษรรูนสีทองเปลี่ยนเป็นรูปร่างของดาบ