บริเวณแผนกต้อนรับหลักของโรงละครไวเซนาสเช่หลังสิ้นสุดการฉายภาพยนตร์
“ ไม่…ทำไมปีศาจถึงตาย! เขาดีกับเบลล์มาก! ข้ารับไม่ได้ !!”
ซานซ่าเช็ดน้ำตาบนแก้มของนางด้วยผ้าเช็ดหน้า เนื่องจากนางร้องไห้เยอะมาก นี่จึงเป็นผ้าเช็ดหน้าผืนที่สองซึ่งนางยืมมาจากไฮร์แลน
“ ไม่ใช่ว่าพลเมืองทุกคนของเมสซาไม่ปราณีต่อปีศาจหรือ?”
นับเป็นครั้งที่สี่ของซิริในการดูภาพยนตร์ นางเตรียมใจที่จะหยุดตัวเองไม่ให้ร้องไห้ระหว่างฉากสะเทือนอารมณ์ในภาพยนตร์ และครั้งนี้มีเวลาสังเกตรายละเอียด อย่างเช่นจำนวนฉากที่นางปรากฏในภาพยนตร์
ในทางตรงกันข้ามซานซ่าน้ำตาไหลพราก สะอื้นเสียงดังเมื่อหนังจบลง
ซิริรู้เกี่ยวกับรัฐศักดิ์สิทธิ์แห่งเมสซา มันสนับสนุนความคิดที่ว่า “ปีศาจทั้งหมดเป็นผู้รุกรานที่ชั่วร้าย” และมีความสัมพันธ์ที่เป็นปฏิปักษ์กับปีศาจมาเกือบหนึ่งศตวรรษ ในความเป็นจริงความรู้สึกโดยทั่วไปของผู้คนเกี่ยวกับปีศาจน่าจะมาจากเหล่านักบุญของเมสซาที่ส่งเสริมศาสนาของพวกเขาทั่วโลก
กล่าวอีกนัยหนึ่งมันเป็นเรื่องของการเลือกปฏิบัติ
“ นี่…นี่มันแตกต่าง…”
ซานซ่ารู้สึกสับสนเนื่องจากคำถามของซิริ แต่นางเชื่อมั่นอย่างแน่วแน่ว่าเบลล์และปีศาจน่าจะอยู่ด้วยกันในภาพยนตร์และพวกเขาก็สมควรมีตอนจบที่มีความสุข
นั่นเป็นเพราะในช่วงครึ่งแรกของหนังโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อปีศาจมารับเบลล์ ซานซ่าพบว่าความสัมพันธ์นั้นมันค่อนข้าง … โรแมนติก
โศกนาฏกรรมที่ดีที่สุดมักแสดงให้เห็นถึงช่วงเวลาที่มีความสุขที่สุดของตัวละคร ก่อนที่จะกำจัดมันออกไปอย่างโหดร้าย!
“ อย่าร้องไห้มันเป็นเพียงเรื่องเล่าเท่านั้น”
ไฮร์แลนเห็นอกเห็นใจเพื่อนของนาง และเห็นด้วยว่าตอนจบนั้นเจ็บปวดเกินกว่าจะทนได้ นางตบหลังซานซ่าเบา ๆ เพื่อปลอบใจเพื่อน
ความคิดของซานซ่าอาจเป็นเหตุผลที่นางเลือกเรียนที่นอร์แลนด์
เมื่อรู้อย่างนั้นโจชัวก็ไม่ต้องกังวลกับกลุ่มพาลาดินที่โจมตีโรงละคร ท้ายที่สุดพวกเขาอยู่ในดินแดนของผู้วิเศษ
“ท่านครับ ฉากหลังจะเสร็จในวันพรุ่งนี้ เมื่อนั้นทุกคนในนอร์แลนด์จะได้เห็นโปสเตอร์โปรโมต”
ในที่สุดเซอร์ไวส์เซนาสเช่ก็หลุดพ้นมาจากสุภาพสตรีชั้นสูงเพื่อนของเขา และรายงานความคืบหน้าให้โจชัวฟัง
“เราต้องรีบ นอกจากนี้ช่วยเพิ่มเคาน์เตอร์จำหน่ายตั๋วอีกสักสองสามจุด”
โจชัวได้สอนผู้วิเศษภายใต้การว่าจ้างของเซอร์ไวเซนาสเช่ถึงวิธีการใช้ผลึกออริจินั่มเพื่อสร้างภาพฉาย โรงละครไวเซนาสเช่อาจอยู่เฉยๆมานาน แต่ในฐานะผู้จัดการของโรงละคร เซอร์ไวเซนาสเช่เป็นบุคคลที่มีอิทธิพลในนอร์แลนด์กับชนชั้นสูงจากหลายประเทศ และส่วนใหญ่เป็นสุภาพสตรี
“ นั่นเรียบร้อยแล้ว นี่คือสัญญาที่ข้าเตรียมไว้ให้ท่าน”
เซอร์ไวเซนาสเช่ไม่ใช่นักธุรกิจที่เฉลียวฉลาด แต่เขาตระหนักดีถึงผลกระทบที่“ โฉมงามกับเจ้าชายอสูร” จะนำมาสู่อุตสาหกรรมบันเทิงของนอร์แลนด์ โรงละครไวเซนาสเช่จะกลับมารุ่งโรจน์อีกครั้ง และมันก็เป็นการดีที่เขาจะร่วมมือกับโจชัวคนที่ทำให้ทุกอย่างเกิดขึ้น
โจชัวเป็นคนเดียวในโลกที่สามารถสร้างภาพยนตร์ได้! เขาคงไม่พอใจกับภาพยนตร์เพียงเรื่องเดียวแน่ ๆ ในอนาคตจะมีภาพยนตร์ที่ยอดเยี่ยมกว่านี้อีกอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ และหากทุกเรื่องฉายเฉพาะในโรงละครไวเซนาสเช่…เซอร์ไวส์เซนาสเช่ไม่กล้าคิดต่อ ความเป็นไปได้เพียงพอที่จะทำให้หัวใจของเขาเต็มไปด้วยความตื่นเต้น!
“ ข้าได้แปดสิบเปอร์เซ็นต์?”
โจชัวสำรวจเนื้อหาสั้น ๆ ซึ่งโดยพื้นฐานแล้วประกอบด้วยข้อกำหนดและเงื่อนไขทางธุรกิจที่สอดคล้องกับกฎหมายสิทธิบัตรของนอร์แลนด์ สรุปก็คือโจชัวแค่ต้องนั่งนับเงินเท่านั้น การแบ่งกำไรจากการขายตั๋วยังได้รับการแก้ไขจาก 70-30 เป็น 80-20 ตามความเห็นชอบส่วนตัว
“ ข้ายังมีเงินเก็บอยู่บ้างครับท่าน…ท่านต้องผลิตผลงานชิ้นเอกนี้ในราคาที่สูง นอกจากนี้สิ่งที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของข้าคือการรักษาโรงละครแห่งนี้เท่านั้น” เซอร์ไวส์เซนาสเช่กล่าว
เขาเป็นนักเขียนบทละครที่จริงใจ และทุ่มเทให้กับศิลปะอย่างเต็มที่ โจชัวยอมรับข้อเสนอที่ดีของเซอร์ไวเซนาสเช่เนื่องจากเขาต้องการเงินเพื่อดำเนินการตามแผนขั้นต่อไป
โจชัวเซ็นชื่อของเขาในสัญญา และส่งคืนให้กับเซอร์ไวเซนาสเช่ที่รับและเก็บไว้อย่างระมัดระวัง
“หากท่านต้องการความช่วยเหลือในการคัดเลือกนักแสดงสำหรับภาพยนตร์เรื่องต่อไป โปรดอย่าลังเลที่จะติดต่อข้า ข้าจะหาคนที่เหมาะสมมาให้ท่าน”
ในความเป็นจริงเซอร์ไวเซนาสเช่หมายถึงตัวเขาเอง ในฐานะนักแสดงและนักเขียนบทละคร เขาหวังว่าจะได้ร่วมแสดงในภาพยนตร์เรื่องต่อไปของโจชัว แม้ว่าจะไม่ใช่ตัวหลักก็ตาม
“การคัดเลือกนักแสดง? ข้ายอมรับว่าถึงเวลาทำงานด้านนี้แล้ว ข้าต้องการสมาคมพ่อค้า”
“ โฉมงามกับเจ้าชายอสูร” กำลังได้รับความนิยม สิ่งที่โจชัวต้องทำคือรอจนกว่าฐานแฟน ๆ ของภาพยนตร์จะกระจายไปทั่วทุกมุมของนอร์แลนด์
เมื่อ“ โฉมงามกับเจ้าชายอสูร” กลายเป็นที่ฮือฮา ผู้คนจะเริ่มสังเกตเห็นชื่อในเครดิตและโลโก้ของบริษัทก่อนที่ภาพยนตร์จะเริ่มฉาย
คงไม่ขาดคนที่สนใจมาออดิชั่นหนังเรื่องต่อไปแบบเซอร์ไวเซนาสเช่ และไม่มีเหตุผลที่โจชัวจะปฏิเสธข้อเสนอของนักแสดงรุ่นเก๋าอย่างเขา ดังนั้นเขาจึงตัดสินใจตั้งบริษัทบันเทิง
ในนอร์แลนด์สิ่งที่ใกล้เคียงที่สุดกับบริษัทบันเทิงที่เขาสามารถพบได้คือกิลด์พ่อค้า
“ ท่านสนใจที่จะ … แลกเปลี่ยนหรอ??”
“ ไม่ กิลด์นี้จะเหมือนกับสมาคมที่สร้างโดยจอมเวทย์ ยกเว้นว่าสมาชิกกิลด์ของข้าจะทำงานเป็นนักแสดงจิตรกรและอื่น ๆ ”
โจชัวต้องการสร้างกิลด์พ่อค้าที่มุ่งเน้นอุตสาหกรรมบันเทิง เช่นเกมภาพยนตร์และดนตรี อย่างไรก็ตามเขายังไม่ได้ตัดสินใจเลือกชื่อ เขาเรียกมันว่ากิลด์สื่อบันเทิงโลก แต่ก็ฟังดูแปลก ๆ
“ ถ้าอย่างนั้นข้าขอเข้าร่วมได้ไหม? ข้าเชื่อว่าข้าสามารถช่วยเหลือกิลด์ของท่านได้”
เซอร์ไวเซนาสเช่รู้ดีว่าจอมเวทย์ต้องสร้างกิลด์ เพื่อหางานและรับค่าคอมมิชชั่น เป็นเรื่องปกติโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับจอมเวทย์ที่มีทักษะในการต่อสู้
“ ขอบคุณสำหรับข้อเสนอของท่าน เซอร์ไวเซนาสเช่ แต่ข้าไม่คิดว่าโรงละครนี้เหมาะที่จะเปลี่ยนเป็นโรงเตี๊ยม”
บริษัทของเขาต้องการสำนักงาน โจชัวจับตาดูอสังหาริมทรัพย์แห่งหนึ่งในนอร์แลนด์เพื่อจุดประสงค์นี่ ซึ่งเป็นอาคารที่เมลิน่าเป็นเจ้าของ
เมลิน่าได้สูญเสียสินค้าของนางไปกับหัวขโมย และยังรวมถึงสถานะของนางในฐานะแม่ค้า โจชัวเต็มใจที่จะให้นางยืมมือ แต่เขาสงสัยว่านางจะเต็มใจรับบทบาทอื่นในฐานะผู้จัดการโรงเตี๊ยม Hearthstoneหรือไม่…นั่นคือสถานที่ที่โจชัวตั้งใจจะตั้งกิลด์เขา
