Bringing Culture to a Different World – ตอนที่ 8

“ ท่าน – ท่าน…ต้องการเรียนรู้เวทมนตร์ของข้า?”

ซิริได้ยินอะไร? ปีศาจโกลาหลต้องการเรียนรู้เวทมนตร์ของเทพเนี่ยนะ?

“ ข้าไม่คิดว่ามีอะไรผิดปกติ”

โจชัวไม่เข้าใจว่าเหตุใดซิริจึงตกใจมาก ทั้งๆที่นางอยู่ในสภาพหวาดกลัวมาตลอด

“ ไม่มีจริงๆ”

นอกเหนือจากนิกายไม่กี่นิกายแล้ว ผู้วิเศษหลายคนในโลกยังเชื่อในเทพหลายองค์เพื่อกระจายเวทมนตร์

ความเชื่อของพวกเขาไม่เกี่ยวข้องกับความแข็งแกร่งเพราะเทพให้เมล็ดพันธุ์แห่งเวทมนตร์เท่านั้น ทั้งหมดนี้ขึ้นอยู่กับการเรียนรู้ของผู้วิเศษ

ดังนั้นผู้คนส่วนใหญ่ในโลกนี้จึงถือว่าเทพเป็นเครื่องมือในการเรียนรู้เวทมนตร์มากกว่าที่จะบูชาจากใจจริง ซิริรวมอยู่ในกลุ่มนั้นด้วย

หากมีสิ่งที่ผู้วิเศษเคารพบูชาจริง ๆ สิ่งนั้นเรียกว่า“ ความรู้”

ซิริดึงรูปแกะสลักไม้ออกจากเสื้อคลุม วางไว้ที่พื้น แสงสีขาวซีดปรากฏขึ้นที่ปลายนิ้ว

หลังจากนั้นก็กวาดลงบนพื้น วงเวทย์สีขาวซีดก็แผ่ออกมารอบ ๆ รูปปั้นไม้

“ แค่เอามือไปแตะรูปแกะสลัก”

ในโลกของซิริ พิธีกรรมเป็นสิ่งที่ทุกคนจะต้องผ่านเมื่อพวกเขาอายุหกขวบ โดยไม่คำนึงถึงความสามารถโดยกำเนิดของพวกเขา พวกเขาจะได้รับการปลูกฝังด้วยเมล็ดพันธุ์เวทมนตร์ทุกชนิด

มันเป็นขั้นตอนที่จำเป็นต่อการใช้ชีวิตในโลกมนุษย์เช่นเดียวกับบัตรประจำตัวประชาชนบนโลก บุคคลจะได้รับการพิจารณาว่าเป็นพลเมืองก็ต่อเมื่อมีมัน

นั่นเป็นครั้งแรกที่ซิริเคยทำพิธีกรรมเช่นนี้ นางเป็นมือใหม่ที่ยังไม่ได้รับใบรับรองเวทมนตร์ขั้นสองด้วยซ้ำ แต่นางกลับจัดพิธีกรรม แถมเป้าหมายในพิธีกรรมของนางก็คือปีศาจจริงๆ!

หากเทพเจ้ามีอยู่จริง ซิริหวังเป็นอย่างยิ่งว่าความโกรธเกรี้ยวของเทพจะไม่มาตกอยู่กับนาง

นั่นเป็นครั้งแรกที่ซิริอธิษฐานต่อเทพแห่งกฏ

“แบบนี้?”

โจชัวไม่รู้สึกถึงอันตรายใด ๆ จากวงเวทย์ที่ซิริวาดขึ้น พลังเวทย์ในวงเวทย์นั้นน้อยมากเช่นเดียวกับคาถาคบเพลิงก่อนหน้านี้

ดังนั้นโจชัวจึงแตะรูปแกะสลักไม้ด้วยมือของเขา

แสงสีขาวซีดเริ่มรวมตัวกันที่ปลายนิ้วของโจชัว และเข้าสู่ร่างกายของเขาผ่านมัน

แสงยิ่งแรงขึ้น ทั้งห้องเต็มไปด้วยอนุภาคที่ส่องแสง เมื่อทุกอย่างเข้าสู่ร่างกายของโจชัว เขาก็พบบางสิ่งที่พิเศษในวิสัยทัศน์ของเขา

คำและสัญลักษณ์ที่ซับซ้อนหลายชุดปรากฏให้เห็นทันทีที่เขาลืมตา มีอย่างน้อยหลายร้อยตัวและสัญลักษณ์นั้นไม่ใช่ภาษาใด ๆ ที่โจชัวรู้จัก แต่เขาก็เข้าใจความหมายของคำนั้นได้

อักขระตัวแรกแสดงถึง“ 1” และอักขระที่สอง“ 0” ควบคู่ไปกับสัญลักษณ์ของ“ A” และ“ B”

“ สัญลักษณ์เหล่านี้อยู่ในดวงตาของข้า…รูนใช่ไหม?

ด้วยการสะบัดมือของเขาอักษรรูนก็หายไป แต่ด้วยความคิดพวกมันก็ปรากฏตัวต่อหน้าเขาอีกครั้ง

โจชัวเคยเห็นอักษรรูนมาก่อน สิ่งประดิษฐ์ของเจ้าชายหลายชิ้นมีสัญลักษณ์เหล่านั้นเป็นจำนวนมาก อักษรรูนแทนที่ฟันเฟือง เป็นการทำงานของเครื่องจักรที่ขับเคลื่อนด้วยเวทมนตร์ของเขา

“ ใช่พวกมันคืออักษรรูนแห่งกฏเกณฑ์”

มันได้ผล…ซิริไม่เคยคิดเลยว่าปีศาจจะสามารถได้รับเมล็ดพันธุ์แห่งเวทมนตร์

นั่นทำให้ซิริถอนหายใจด้วยความโล่งอก ในขณะเดียวกันก็ทำให้นางรู้สึกถึงความสำเร็จเล็กน้อย

นางเป็นคนแรกในโลกนี้ที่ทำให้ปีศาจได้รับเวทมนตร์แห่งกฏ! มันเป็น … สิ่งที่แม้แต่พี่สาวแสนเก่งของนางก็ไม่สามารถทำได้สำเร็จ

“ ท่านมองเห็นรูนกี่ตัว? ท่านจะต้องมองเห็นสองตัวจึงจะถือว่าผ่าน สามเป็นสิ่งที่ยอดเยี่ยมและสี่หมายความว่าท่านเป็นอัจฉริยะ”

ซิริพูดซ้ำสิ่งที่อาจารย์สอนเวทย์คนแรกของนางบอกกับนาง เป็นอาจารย์คนเดียวกับที่ปลุกพลังวิเศษของนาง

จำเป็นต้องรู้ว่านางเป็นอัจฉริยะขั้นสูงที่สามารถมองเห็นอักษรรูนห้าตัวได้ตอนที่พลังของนางตื่นขึ้นครั้งแรก

“เท่าไหร่?”

โจชัวมองไปที่สัญลักษณ์จำนวนมากตรงหน้าเขาอีกครั้งและประมาณว่ามีอย่างน้อยสองร้อยตัว

“ สองร้อยขึ้นไป” โจชัวกล่าว

“อะไรนะ?!”

หลังจากที่นางใช้ความพยายามอย่างเต็มที่ในการสงบความกลัวด้วยความภาคภูมิใจในตัวเอง ซิริก็ตกอยู่ในอาการมึนงงเมื่อได้ยินคำตอบของโจชัว

มีสองมาตรฐานในการวัดพลังของจอมเวทย์ อย่างแรกคือปริมาณพลังเวทย์ภายในร่างกาย และอย่างที่สองคือจำนวนอักษรรูนที่มองเห็น

พลังเวทย์เป็นองค์ประกอบพื้นฐานที่สุดในการสร้างคาถา ในการใช้คาถาที่ทรงพลังนอกเหนือจากพลังเวทย์ (มานา) จำนวนมหาศาลที่ต้องการแล้ว ยังต้องมีการจัดการกับอักษรรูนนับร้อยนับพัน

การได้มาซึ่งอักษรรูนนั้นขึ้นอยู่กับกระบวนการเรียนรู้ของผู้วิเศษที่เรียกว่า“ ความรู้”

ซิริมีความเชี่ยวชาญในอักษรรูนเพียงยี่สิบตัว และนั่นก็เกิดขึ้นหลังจากการที่นางออกเดินทางในช่วงห้าถึงหกปีที่ผ่านมา อย่างไรก็ตามปีศาจตรงหน้านางนี่คืออะไร?

สองร้อยขึ้นไป?!

ถ้าเขาไม่ได้โกหก ความรู้ที่เขามีก็ยิ่งกว่ามหาจอมเวทย์ในสภาทั้งเจ็ดแห่งนอร์แลนซะอีก!

“นี้…”

ความตกใจที่มีทำให้นางลืมไปว่าจริงๆแล้วนางตกอยู่ในสถานการณ์อันตรายที่ถูกปีศาจลักพาตัวไป ขณะที่นางเพ่งมองอักษรรูนที่ปรากฏต่อหน้าโจชัวอย่างตั้งใจ

ซิริจำอักษรรูนได้สองสามตัวและหนึ่งในนั้นหมายถึง “อากาศ” นางเคยใช้รูนนี่เพื่อสร้างคาถาคลื่นกระแทกก่อนหน้านี้

“ ตารางธาตุ” โจชัวกล่าว

“อะไร?”

“ไม่มีอะไร”

ด้วยการสะบัดมือ อักษรรูนสีขาวจาง ๆ ก็หายไป

มันเป็นเพียงตารางธาตุที่โจชัวได้จัดเรียงจากส่วนหนึ่งของอักษรรูน อักษรรูนทำงานเหมือนกับอักษรจีน การผสมของตัวอักษรที่แตกต่างกันจึงทำให้เกิดความหมายต่างๆ

จากการทดสอบก่อนหน้านี้ โจชัวแน่ใจว่าการตั้งค่าอักษรรูนให้ปรากฏเฉพาะกับตัวเองสามารถทำได้ แต่ถ้าเขาต้องการเขาก็สามารถแสดงให้คนอื่นเห็นได้เช่นกัน

เมื่อสร้างเวทมนตร์ โจชัวตระหนักว่าลักษณะของอักษรรูนนั้นคล้ายกับสิ่งที่เขาคุ้นเคยเป็นอย่างมาก

มันคือ … ภาษาคอมพิวเตอร์ – ประเภทของภาษา C ++ ขั้นสูง!

เมื่อเขาคิดเช่นนั้นโจชัวซึ่งเป็นนักออกแบบเกมและโปรแกรมเมอร์พาร์ทไทม์ก็มีความคิดขึ้นมาทันที

เขาสามารถสร้างระบบโดยใช้อักษรรูน! ไม่ว่าในกรณีใด หน่วยความจำของโจชัวก็มีอำนาจเหนือกว่า ไม่ต้องพูดถึงว่าเขายังเคยทำงานในไมโครซอฟท์มาเป็นระยะเวลาหนึ่ง

ไม่จำเป็นต้องกังวลเรื่องไร้ระบบปฏิบัติการที่ทำหน้าที่รักษารหัส! โจชัวสามารถเขียนได้ด้วยตัวเองไม่ว่าจะเป็น WIN98 หรือWINXP โจชัวรู้วิธีสร้างจากอักษรรูน!

แม้ว่าอาจต้องใช้เวลา แต่การสร้างเวอร์ชันที่เรียบง่ายขึ้นไม่ใช่ปัญหาในความคิดของโจชัว

แค่นั้นเขาก็รู้แล้วว่าเวทมนตร์ในโลกนี้เป็นสิ่งที่น่าสนใจ

“ซิริเจ้ามีความสุขกับการเรียนเวทมนตร์ไหม?”

การค้นพบใหม่ของโจชัวทำให้เขาถามคำถามดังกล่าว

มีความสุข? ทำไมนางจะไม่มีความสุข นั่นคงเป็นคำตอบของซิริก่อนที่นางจะได้พบกับโจชัว เพราะนางเป็นคนที่มีพรสวรรค์ในด้านเวทย์มนตร์ แต่ …

ตอนนี้นางได้เห็นชุดอักษรรูนต่อหน้าโจชัว ซึ่งนางไม่เคยเห็นมาก่อน ความอยากลืมเกี่ยวกับการเรียนรู้เวทมนตร์ เก็บข้าวของกลับบ้านและแต่งงานก็เกิดขึ้นมาในทันที!

อย่างไรก็ตามนั่นขึ้นอยู่กับว่าโจชัวเต็มใจที่จะปล่อยนางไปหรือเปล่า