บทที่ 251 – ตลอดเวลา
เวลส์และฟาโรม่าไม่ได้คิดว่ากลุ่มของเม็นเดซจะหลับไปนานจนถึง 2 วัน และตื่นขึ้นมา แต่ก่อนอื่นเลยสิ่งที่พวกเราเห็นในตอนนี้พวกเขาทั้งหมดก็เหมือนคนที่ตายไปแล้ว ไม่มีใครขยับตัวเลยพวกเขาทําได้เพียงแค่นอนนิ่งๆเท่านั้น
เวลส์และฟาโรม่าไม่ได้นอนหลับตั้งแต่ที่เจอพวกของเมนเดซ ทั้งสองคนคอยดูเม็นเดซและกลุ่มของเขาอยู่ตลอดเวลา และคอยดูอาการของพวกเขา ถ้าอาการของพวกเขาแย่ลง นั่นก็อาจจะเป็นเรื่องที่ร้ายแรงมาก
เมื่อดวงอาทิตย์ขึ้นในเช้าวันที่ 2 มีเสียงมาดังมาจากเต็นท์ของกลุ่มเม็นเดซ เวลส์และฟาโรม่าซึ่งไม่ได้นอนหลับอยู่นั้นก็ตกใจมาก และทั้งสองคนก็วิ่งเข้าไปในเต็นท์ของเม็นและเห็นเขากําลังนอนพักผ่อนอยู่
และไม่นานนักเม็นเดซก็ตื่นขึ้นมาและเขาก็นั่งอยู่ในเต็นท์และมองไปรอบๆ แม้ว่าเขาจะทําท่าทางอยู่ในการป้องกันในสัญชาติญาณ แต่เมื่อได้เห็นเวลส์และฟาโรม่าเขาก็รู้สึกว่าเขาได้อยู่ในที่ปลอดภัยแล้ว และนี่ก็เป็นเหตุผลที่ทําให้เขาแสดงออกถึงความสบายใจ “ในที่สุดฉันก็พบนายแล้ว”
จากนั้นเขาก็รู้สึกตัวและพูดว่า “น้องชายเอ๋ย นายต้องออกห่างจากเผ่าของเราให้ได้มากที่สุดนะ พี่ชายคนที่ 5 และพ่อของเจ้าตายแล้ว กาซอลได้กลายเป็นหัวหน้าเผ่าแล้ว และเขาก็ต้องการล่านาย”
แม้ว่าเวลส์จะรู้ถึงเรื่องนี้แล้ว แต่การที่เขาได้ยินคําพูดที่มาจากคนที่อยู่กับพ่อเช่นพี่เมนเดซและเวลส์ก็รู้สึกตกใจมากเมื่อเขาได้รู้ทุกสิ่งที่เขาไม่อยากให้มันเกิดขึ้น และขณะที่เขายืนอยู่นั้น เขาเกือบล้มลงบนพื้น และทันทีในเวลานั้นฟาโรม่าก็จับตัวของเวลส์ไว้ได้ทันก่อนที่เขาจะล้มลง
โชคดีมากที่เวลส์ได้มีการเตรียมพร้อมที่จะรับผลจากเรื่องนี้ หลังจากที่เขารู้สึกตกใจนั้น เขาก็หันกลับมาถามเม็นเดซอีกครั้งว่า “เกิดอะไรขึ้นกับพายคนที่ 5 งั้นหรอ? บอกฉันมาทั้งหมดเท่าที่พี่รู้ตอนนี้เลย”
น้ำตาของเมนเดซหลั่งออกมาขณะที่เขาพยักหน้าและเขาก็พูดออกมา “ไม่นานหลังจากที่นายจากไป 2 ผู้สูงอายุได้เดินทางไปยังเมืองขอพระเจ้า อันเนื่องมาจากเทศกาล 10000 ปี หลังจากนั้นไม่นานพ่อก็ป่วยและเสียชีวิตภายในเวลาเพียงไม่กี่วัน กาซอลประกาศทันที ก่อนที่พ่อจะสิ้นพระชนมเขาได้ส่งมอบตําแหน่งให้แก่ตัวเขาเอง แต่ฉันกับพี่ชายที่ 5 ไม่เชื่อเพราะเมื่อพ่อตายเราไม่ได้อยู่เคียงข้างเขา กาซอลส่งคนไปที่เต็นท์ของพ่อและไม่ยอมให้เราเข้าไป”
เวลส์รู้ว่าพ่อของเขาเป็นเทพระดับ 8 และสุขภาพของเขาดีมาก เขาจะปวยได้อย่างไรและทําไมพ่อถึงตายภายในไม่กี่วัน? เรื่องนี้ไม่าจะเป็นไปได้
เม็นเดซยังพูดต่ออีกว่า “เมื่อตอนที่พี่ชาย 5 ฝังศพพ่อ เขาก็พบบ้างอย่างที่ผิดปกติ ท่านพ่อไม่ได้แข็งแรกและท่านต้องกินยาในทุกวัน ซึ่งทําให้พ่อรู้ว่ายาไหนเป็นยาที่ดี เมื่อพี่ชายที่ 5 เห็นหน้าของพ่อเขาก็รู้ทันทีว่าพ่อไม่ได้ปวย แต่พ่อถูกวางยาพิษ
เวลส์ทุบโต๊ะที่ด้านข้างด้วยกําปั้นของเขา ดวงตาของเขาแดง เมนเดซเหลือบไปที่เขาแล้วพูดต่อ “เมื่อพี่ชายคนที่ 5 พบสิ่งนี้เขาไม่ได้พูดอะไร เขามองหาพี่ในคืนนั้นและพูดเรื่องนี้กับพี่เพื่อที่พี่จะได้พบนาย แต่ในเวลานั้น กาซอลก็ประกาศว่าพี่ นายและพี่ชายคนที่ 5 เป็นคนที่ทรยศต่อเผ่าของตนเอง และออกคําสั่งให้ฆ่าเรา เราเดินทางมาหลายแห่งเพื่อที่จะมาพบนาย ถ้าพี่ไม่เจอนายพี่คิดว่าตอนนี้พี่อาจไม่มีชีวิตแล้วก็ได้ กาซอลตามล่าพวกเราอย่างจริงจังมากในตอนนี้”
เวลส์หายใจเข้าด้วยความโมโห นับจากวันนี้เขาเป็นศัตรูของฉัน ฉันจะต้องเอาคืนเขาให้ได้ ฉันจะเอาคืน!”
เมนเดซมองไปที่เวลส์และพูดว่า “เวลส์ กาซอลควบคุมเผ่าเฮคัส นายไม่สามารถแก้แค้นได้ มันเป็นเรื่องไร้ประโยชน์ เชื่อพี่เราสามารถเริ่มต้นสิ่งใหม่ๆได้เมื่อเราอยู่ไกลจากเผ่า กับคนของเราตอนนี้ก็มีจํานวนเพียงพอที่จะสร้างเผ่าใหม่ขึ้นมาในที่อื่น”
มีตัวอย่างมากมายในทุ่งหญ้า ชนเผ่าหนึ่งถูกกําจัด แต่นักรบบางคนได้หนีไปที่ไหนสักแห่งและพิชิตชนเผ่าเล็กๆ บางกลุ่มอย่างช้าๆ และได้แข็งแรงขึ้น ในที่สุดก็ได้กลายเป็นเผ่าที่มีขนาดใหญ่ เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นได้จริง
แต่ยังมีอีกเผ่าที่ถูกกําจัดออกไป เมนเดซมนักรบ 400 คนที่ทรงพลัง พวกเขาไม่สามารถประเมินความแข็งแกร่งได้ พวกเขาสามารถปลูกหญ้าได้ สําหรับตัวเองแล้วนี่คือความแข็งแกร่งเม็นเดซมีความเชื่อมั่นในพวกเขา
เวลส์ส่ายหน้าและพูดว่า “ไม่, ฉันอยากกลับไปติดต่อเผ่าอื่นๆ เพื่อที่จะทําให้พวกเขารวมตัวกันและไล่กาซอลออกไป”
เม็นเดซตกใจและตอบออกไปว่า “ไม่, มันไม่ใช่เรื่องดี นายไม่สามารถทําได้อย่างแน่นอน! มันอันตรายเกินไป! เผ่าอาจไม่เชื่อสิ่งที่นายพูดเพื่อโค่นล้มกาซอลได้ มันไม่มีประโยชน์กับพวกเขาทําไมพวกเขาถึงทําอย่างนั้น?”
เวลส์ยิ้มและพูดว่า “ฉันจะให้ผลประโยชน์แก่พวกเขาอย่างแน่นอน มาพี่ชายที่ 6 ฉันพาพี่ไปหาใครสักคน” เขาดึงมือเมนเดซและเดินออกจากเต็นท์
เม็นเดซรู้สึกงงมาก เมื่อเขาถูกลากออกจากเต็นท์โดยเวลส์ เขาลืมสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อวานนี้ ถ้าเขาไม่ลืม เขาก็คงทําท่าทางที่จะป้องกันอยู่ตลอดเวลา
อันที่จริงแล้ว เมื่อเม็นเดซและคนอื่นกําลังขี่ม้า พวกเขาก็จะดูดีขึ้น พวกเขาอยู่ในสถานะกึ่งหมดสติ ดังนั้นเมื่อพวกเขาหยุดพวกเขาก็จะนอนหลับตลอดทั้งวันแม้จะได้รับการรักษาของเม็กก็ตาม
เม็นเดซเห็นที่ตั้งแคมป์ของเจ้าไห่ ไม่ไกลมากนัก หลังจากที่เขาถูกลากออกจากเต็นท์ ไปยังที่ตั้งแคมป์ของเจ้าไห่ ซึ่งไม่เหมือนกับที่ตั้งขึ้นของเวลส์ ไม่เพียงแต่เจ่าไห่และคนอื่นๆ จะมีพืชรูปแบบของเต็นท์ของพวกเขาก็แตกต่างออกไป เต็นท์ของพวกเจ้าไห่และเต็นท์ของเวลส์แตกต่างกันมาก
จากนั้นเม็นเดซก็เห็นธงมิตรภาพที่ติดกับเต็นท์ของเจ้าไห่ เผ่าหมูป่า เป็นเผ่าหมูขนาดใหญ่ไม่ใช่ชนเผ่าเล็กๆ ท่ามกลางทุ่งหญ้าที่ยิ่งใหญ่ พวกเขามีความแข็งแกร่งระดับปานกลาง
แต่ในขณะที่เผ่าหมูสามารถใช้ธงเผ่าธงนั้นมีการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยระหว่างกันเนื่องจากแต่ละเผ่าที่มีขนาดใหญ่และเล็กจะมีเครื่องหมายต่างๆบนธงของพวกเขา และนี่ก็อาจบอกได้ว่ามีรหัสลับเฉพาะบนธงซึ่งเป็นของชนเผ่าแต่ละเผ่า
แม้ว่าจะเป็นธงมิตรภาพจากเผ่าหมูที่น่ากลัว เมนเดซก็ตกใจมากเมื่อพูดถึงเรื่องนี้ เม็นเดซเห็นว่าพ่อค้ามนุษย์ทั่วไปไม่เคยได้รับธงมิตรภาพจากเหล่าชนเผ่า เพราะพวกเขาคิดว่ามิตรภาพที่แท้จริงไม่เคยมีมาก่อนระหว่างมนุษย์ทั่วไปกับชนเผ่า
(ตั้งแต่ตอนที่มีความว่าชนเผ่า ผมของบอกก่อนว่ามันแปลไม่ได้ดีมากนักเพราะต้องเปลี่ยนแปลงหลายคํามาก ต้องขอโทษด้วยนะครับ)
เม็นเดซกําลังสูญเสียคําพูดเมื่อเห็นที่ตั้งของเจ้าไห่ เวลส์ปล่อยเขาไปและพูดว่า “คนที่ผมพูดถึงคือเขา” เขาชี้ไปที่ที่ตั้งแคมป์ของเจ่าไห่และบอกว่าเขาได้พบกับเจ่าไห่เมื่อตอนที่เขาลําบาก
เม็นเดซขมวดคิ้วหลังจากได้ยินเรื่อง เขามองไปที่เวลส์และถามว่า ”น้องชายที่ 7 ทําไมพี่รู้สึกว่านี่เป็นเรื่องโกหก? จะมีสิ่งดีๆในโลกใบนี้ได้อย่างไร? ราคางั้นหรอ? ข้าวไผ่ที่ดีที่สุดงั้นหรอ? และจํานวนที่มากงั้นหรอ? มันเป็นไปไม่ได้ใช่หรือเปล่าน้องชาย?”
เวลส์ตอบด้วยความมั่นใจของเขา “นี่เป็นโอกาสสุดท้ายของเรา แทนที่จะวิ่งหนีไปที่อื่นเพื่อตั้งเผ่าเล็กๆ ทําไมเราไม่ใช้พืชของเจ้าไห่ เพื่อทําการต่อสู้? ถ้าเราสามารถรับการสนับสนุนจากเผ่าอื่นๆได้ ตําแหน่งหัวหน้าเผ่าของกาซอลก็จะไม่มั่นคงอีกต่อไป”
เม็นเดซยังคงขมวดคิ้วขณะที่เขาพูดว่า ”พี่เกรงว่าตอนนี้พวกเขากําลังโกหกเราอยู่ ถ้าเป็นเช่นนั้นจริง เราก็จะทําสิ่งนั้นได้ เรามีโอกาศน้อยมากที่จะชนะกาซอล พี่ไม่อยากให้เราต้องเจออันตราย”
และความรู้สึกที่สัมผัสได้ข้ามสายตาของเวลส์ แต่เขาก็ยังคงพูดอย่างฉุนเฉียว ” อย่าคิดมากเลยพี่ชาย ฉันจะได้พบกับพวกเขาในไม่ช้า บางทีพี่อาจจะเปลี่ยนใจเมื่อเจอเจ่าไห่ โอ้ใช้ไปและมีซุปเนื้อแกะ ซึ่งมันถูกต้มสําหรับคืน”
เม็นเดซรู้สึกหิว เมื่อได้ยินว่าเวลส์พูดว่า เขารู้สึกราวกับว่าท้องของเขากลายเป็นหลุมดํา
ในตอนกลางของที่ตั้งแคมป์มีหม้อเหล็กขนาดใหญ่ ไฟใต้หม้อยังไม่เบาไปและแกงจืดในหม้อถูกต้มให้เป็นสีขาวซึ่งดูคล้ายกับนมแพะ
ถัดจากหม้อมีโต๊ะขนาดเล็กที่มีชามไม่กี่ใบอยู่ด้านบน เมนเดซไม่ได้พูดอะไร ขณะที่เดินไปยังหม้อเติมซุปใส่ชามและดื่มอย่างช้าๆ
เม็นเดซไม่เคยรู้สึกว่าซุปผักสลัดอาจอร่อยมากก่อนหน้านี้ แม้ว่าเขาจะรู้ว่ามันเป็นเพียงสิ่งที่ไม่ปกติมากกว่าที่เป็นอยู่แล้ว แต่ก็รู้สึกเหมือนกําลังดื่มน้ำซุปที่อร่อยที่สุดในชีวิตของเขา
มีเพียงซุปหนึ่งชามเ่านั้น และเม็นเดซก็รู้สึกหิวกระหาย แต่เขารู้ว่าเขาไม่สามารถกินอะไรมากมายได้ในตอนนี้ ดังนั้นเขาจึงดื่มเหล้าเข้าไป
เพราะซุปถูกต้มนานเกินไปเนื้อแกะก็ยุบลงแล้ว
มีเพียงกระดูกในซุปเท่านั้น แต่รสชาติของซุปก็ดีขึ้น
หลังจากซุปเนื้อแกะชามที่ 3 เม็นเดซวางชามลง เขารู้สึกว่าร่างกายของเขาฟื้นตัวเต็มที่แล้ว เขายังรู้สึกแปลกๆ เพราะจําได้ว่าเขาบาดเจ็บอย่างมาก อาการบาดเจ็บของเขาจะหายเร็วได้อย่างไร?
ทันใดนั้นคนอื่นก็เดินออกจากเต็นท์ของพวกเขา พวกเขาเป็นคนติดตามของเมนเดซ พวกเขาคํานับเขาเมื่อเห็นเม็นเดซซึ่งทําให้เขาส่ายมือของเขา “เอาล่ะมาและดื่มซุปต้มนี้สําหรับคืนกันเถอะ”
คนเหล่านี้รู้ดีว่าใครคือ ใคร” นั่นหมายถึงว่าจริงๆแล้ว พวกเขาก้มลงไปที่เวลส์ทันทีและวิ่งไปที่หม้อก่อนที่จะดื่มน้ำผลไม้และกินเนื้อแกะขนาดใหญ่ พวกเขาหิวโหยอย่างมาก
เมนเดซก็สังเกตเห็นได้ทันทีว่าคนที่บาดเจ็บของเขาได้ฟื้นตัวแล้ว แม้แต่คนที่มีแผลขนาดใหญ่ก็หายดีขึ้นและทิ้งรอยแผลเป็นไว้
เวลส์สังเกตเห็นความรู้สึกของเม็นเดซ จึงทําให้เขายิ้มและพูดว่า “ไม่ต้องมองดู นี่เป็นเพราะคู่หมั้นของเจ่าไห่ที่ใช้เวทมนตร์ในการรักษาอาการบาดเจ็บ ไปพบกับเจ่าไห่กันไหม “เม็นเดซพยักหน้าทันทีและตามเวลส์ไปยังที่ตั้งแคมป์ของเจ้าไห่ ตอนนี้เขาอยากรู้เรื่องของเจ้าไห่มาก
ไม่นานพวกเขาก็มาถึงที่พักของเจ้าไห่และเจ้าไหก็ออกมาจากเต็นท์ทันที มันยังคงเป็นช่วงแรกแต่เจ่าไห่และคนอื่นๆ ก็ไม่ได้ตื่นสายและกินอาหารเช้าแล้ว
เวลส์ทักทายทันทีด้วยคําทักทายหน้าอกเมื่อเขาเห็นเจ้าไห่ออกมาว่า “พี่เจ้าไห่ ผมอยากจะขอบคุณสําหรับความช่วยเหลือของพี่”
เจ้าไห่ยิ้ม เขาทักทายกลับและพูดว่า “เวลส์ ฉันสามารถช่วยนายได้เมื่อนายต้องการ และนายก็ไม่ต้องคิดมากที่จะให้ฉันช่วยเหลือ
เม็นเดซก็เดินไปข้างหน้าและทักทายเจ้าไห่ ” เม็นเดซทักทายเจ้าไห่ และขอบคุณสําหรับการช่วยเหลือ ดังนั้นพวกเราอาจจะไม่ได้ดีขึ้นได้อย่างเร็วแบบนี้”
เจ่าไห่หัวเราะด้วยการตอบสนอง ” พี่เม็นเดซ พี่ใจดีมาก”
เวลส์เห็นลอร่าและอีก 2 คนที่อยู่ด้านหลังของเจ้าไห่และพูดกับ เจ่าไห่ว่า “พี่เจ่าไห่มากับฉันที่เต็นท์หน่อย ฉันมีเรื่องที่จะพูดคุยกับพี่” เจ้าไห่พยักหน้าและนําลอร่าและคนอื่นๆ ตามเวลส์ไปที่เต็นท์
เมื่อพวกเขานั่งลงมีคนใช้สองสามคนเอาซุปเนื้อแกะร้อนๆมาให้ โดยคนที่ได้ก่อนก็คือเวลส์ ต่อด้วยเมนเดซ ฟาโรม่า เจ่าไห่และคนอื่นๆ
และหลังจากที่คนใช้ออกจากเต็นท์ของเวลส์ เวลส์ก็ได้พูดคุยกับเจ่าไห่ว่า ”พี่เจ่าไห่ พี่รู้ใช่ไหม? มีบางอย่างที่เกิดขึ้นในเผ่าของฉัน”
เจ่าไห่พยักหน้าแต่เขาก็ไม่ได้รู้แน่ชัด แต่ถ้าเขาไม่รู้เรื่องนี้ เจ่าไห่ก็จะเป็นคนที่ไม่ได้รับข่าวใหม่
เวลส์พูดต่อ ” พี่ชายคนโตของฉันเริ่มทําการวางยาพิษพ่อของฉัน เขายังฆ่าพี่ชายที่ 5 ของฉันและส่งคนไปล่าฉัน เขาก็กลายเป็นหัวหน้าเผ่าไปแล้ว” เมื่อเวลส์พูดถึงจุดนี้ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความโกรธ แต่สายตาของเขามองเจ้าไห่
เจ่าไห่ยังคงสงบอยู่ เขาเพียงแค่ขมวดคิ้วเล็กน้อยและมองไปที่เวลส์และพูดว่า “น้องชายสิ่งที่นายต้องการให้ฉันช่วยคืออะไร? ถ้าหากฉันช่วยนายได้ นายอาจได้รับตําแหน่งนี้”
เวลส์รู้ว่าทําไมเล่าให้ถึงพูดแบบนั้น มันก็เป็นเพราะเจ้าให้เป็นคนที่แข็งแกร่ง หากเผ่ารู้ว่าคนที่แข็งแกร่งกําลังจะช่วยพวกเขาในการต่อสู้เพื่อตําแหน่งของหัวหน้าเวลส์ก็จะอยู่ใกล้กับตําแหน่งมาก
เวลส์ยังไม่เคยวางแผนที่จะปล่อยให้เจ้าไห่ช่วยเขาในการต่อสู้โดยตรง และนั้นไม่สามารถทําได้ อย่างไรก็ตามการช่วยให้มีพืชเป็นไปได้ ดังนั้นเขาจึงพยักหน้า “ฉันเข้าใจพี่เจ่าไห่ แต่ตอนนี้ฉันต้องการความช่วยเหลือของพี่จริงๆ ฉันต้องการพืชจํานวนมากและธัญพืชจํานวนมาก พวกพืชจะต้องอยู่ในราคาที่พี่ระบุไว้ก่อนหน้านี้ พี่ชาย พี่สามารถบอกฉันว่าพี่มีมากน้อยแค่ไหนได้ไหม? ”
เจ่าไห่คํานวณก่อนที่จะตอบว่า “เกือบ 200 ล้านกิโลกรัมและฉันได้บอกนายมาก่อน นอกจากนี้ยังมีผักหลาย 10,000 กิโลกรัมและมันก็เหมือนกับสิ่งที่ฉันนํามาให้นายดู”
เวลส์มองไปที่เจ่าไห่และถามว่า “พี่ชาย พี่ต้องทราบความสําคัญของอาหารที่มีต่อฉัน ฉันเดิมพันทั้งหมดของฉันเกี่ยวกับเรื่องนี้ ดังนั้นพี่ชายนานเท่าใดจนกว่า พี่จะสามารถนําอาหารไปทุ่งหญ้าได้”
เจ่าไห่เหลือบไปที่เวลส์และตอบอย่างสงบ ”ตลอดเวลา”
เวลส์ถามเจ่าไห่ด้วยความสับสน “พี่พูดว่าอะไรนะ ตลอดเวลางั้นหรอ” แม้ตอนนี้ก็ได้หรอ?”
เจ่าไห่โบกมืออย่างนุ่มนวลและผักก็ปรากฏต่อหน้าเขาและผักก็หายไป เขาโบกมืออีกครั้งและพวกธัญพืชก็ปรากฏต่อหน้าเขา อีกฟากหนึ่งและธัญพืชก็หายไป
