บทที่ 267 – ใครเป็นใคร?
เวลส์รู้ดีว่าการเป็นหัวหน้าเผ่านั้นมันไม่ใช่เรื่องง่ายเลย คนในเผ่าที่ถูกไล่ออกไปเวลส์คิดว่าตอนนี้พวกเขาต้องขาดอาหารและเสื้อผ้าแน่ๆ การที่ได้เป็นหัวหน้าเผ่าในตอนที่เกิดนเหตุการณ์แบบนี้เวลส์มองว่ามันไม่ใช่เรื่องง่ายเลย และเขาต้องทําทุกอย่างด้วยตัวของตัวเอง ไม่ว่าจะเป็นการตามหาคนที่ยังมีชีวิตอยู่ของเผ่า และต้องไปจัดการกับเผ่าบูลด้วย
อย่างไรก็ตามตอนนี้เวลส์ไม่อยากกลับไปที่ทุกหญ้าในขนาดที่เหตุการณ์ยังเป็นแบบนี้อยู่เขาเป็นเจ้าชายของเผ่าเฮคัส เชื้อชาติของเขาคือสิ่งที่มีมายาวนานแล้ว ถ้าเวลส์แก้ไขปัญหาพวกนี้ได้เขาก็จะได้ความเคารพจากเผ่าเฮคัสและเผ่าอื่นๆด้วย
เจ่าไห่พยักหน้าและพูดว่า “ฉันคิดว่านี่เป็นโอกาสที่ดีสําหรับพวกเราแล้วพี่ชาย แต่พี่ก็ต้องเจอปัญหาที่ยากอีกมากเลยทีเดียวและก็ไม่มีอะไรเลยที่ฉันจะช่วยพี่ได้ พี่ชายฉันขอกระเป๋ามิติก่อนได้ไหม”
เวลส์รู้ว่าเจ้าไห่กําลังจะทําอะไรและพวกเขาก็มอบกระเป๋ามิติของเขาให้เจ่าไห่ และเจ้าไร่ก็ไม่ได้พูดอะไรในขณะที่เขาเพียงแค่ใส่พืชเข้าไปในกระเป๋าพวกนั้น
หลังจากใส่เสร็จแล้ว เจ้าไม่ก็ให้กระเป๋าพวกนั้นกับเวลส์และพูดว่า “เอาพี่ชาย ให้พวกพืชแก่เผ่าของพี่ทันทีที่พี่พบพวกเขาและจากนั้นให้นกอินทรีย์ของพี่เข้ามาหาพืชกับฉันเราจะต้องแก้ไขปัญหานี้ก่อน”
เวลส์รับกระเป๋าจากเจ้าไห่ เขาตบไปที่ไหล่ของเจ้าไห่และพูดว่า “น้องไห้ ฉันจะไม่พูดอะไรมากในตอนนี้ เราจะพักที่นี่สําหรับวันนี้และออกเดินทางในวันพรุ่งนี้ ถ้าเกิดอะไรขึ้นเราจะติดต่อกันโดยใช้นกอินทรีย์”
เจ้าไห่พยักหน้าและพูดว่า “หากพี่ต้องการอะไรให้พี่บอกฉันมาเลย ฉันสามารถสั่งให้นกอินทรีย์นํากระเป๋าพวกนี้ไปหาพี่ได้หากพี่ต้องการมันเพิ่ม ตอนนี้เป็นเวลาที่ยากลําบากที่สุดของเผ่าและต้องมีสิ่งต่างๆมากมาย พี่ต้องกลับมาให้ได้ โอ้และเมื่อพี่กลับมาโปรดทําแผนที่ของทุ่งหญ้าให้กับ ฉันที ฉันไม่ต้องที่จะไปหาเผ่าราชาในทุกๆที่”
เวลส์ยิ้มและพูดว่า “ไม่ต้องห่วงน้องชายเดียวพี่จะจัดการให้” หลังจากที่เวลส์พูดจบเขาก็หันไปหาโบกั้นและพวกของเขา “เลิกร้องไห้ได้แล้ว จงยืนขึ้นตอนนี้ พวกเรายังไม่ได้ตายหมดสักหน่อย จงจําไว้หากเรายังไม่ตายเผ่าเฮคัสก็ยังคงเป็นเผ่าที่ยังไม่หายไป”
โบกั้นและคนอื่นๆ ก็ยืนขึ้นด้วยท่าทางที่โกรธเผ่ามูลมากๆ เนื่องจากคําพูดของเวลส์ เวลส์พยักหน้าที่เต็มไปด้วยจิตใจที่แข็งแกร่ง เป็นเพราะเจ้าไร่ที่ได้ให้พืชแก่เขา จึงทําให้เขามีกําลังใจ มากขึ้น
ตราบเท่าที่มีพืชอยู่บนทุ่งหญ้า หนึ่งเรื่องที่สําคัญเลยก็คือพวกเขาสามารถทําสิ่งต่างๆมากมายได้เล่าให้พูดว่านี่เป็นช่วงเวลาที่ยากลําบากที่สุดของเผ่าเฮคัส ฐานใหญ่ของพวกเขาได้ถูกโจมตีและผู้เฒ่าของเผ่า 1 คนได้ถูกฆ่าไปแล้ว และอีกคนที่อยู่ในอาการบาดเจ็บ
เจ้าไห่ต้องช่วยเวลส์อย่างเต็มที่ ในฐานะพี่ชายที่ร่วมสาบานด้วยกันมา และเขาก็อยู่ในสถานการณ์ที่เลวร้ายด้วย
ตอนนั้นเองเจ๋าไร่ก็นึกถึงอะไรได้บ้างอย่าง เขาได้หยิบของบ้างอย่างออกมาจากมิติ เขาตั้งใจที่จะให้มันกับเวลส์ ซึ่งมีอยู่ 2 ขวด
เวลส์มองไปที่ขวดที่อยู่ในมือของเจ้าไห้ด้วยความสงสัย หนึ่งในขวดนั้นดูเหมือนกับน้ําเปล่าและอีกขวดเหมือนกับน้ําที่มีสีชมพู และเวลส์ก็ไม่รู้ว่ามันคืออะไร
เจ่าไห่อธิบายให้เวลส์ฟังว่า ” พี่ชาย ใน 2 ขวดนี้หนึ่งในนั้นคือ น้ําแห่งชีวิต ซึ่งฟาโรม่าได้ให้ฉัน ฉันไม่ได้ใช้มันแต่ขวดที่เขาให้ฉันสวยมากฉันเลยเก็บมันไว้ ขวดอื่นเป็นยาประเภทหนึ่งที่สามารถรักษาอาการบาดเจ็บได้ โบกั้นบอกว่าผู้เฒ่าของเผ่าพี่ได้รับบาดเจ็บดังนั้นฉันหวังว่าทั้ง 2 สิ่งนี้จะสามารถช่วยเขาได้ หากไม่ได้รับการสนับสนุนจากผู้เฒ่าก็จะไม่ง่ายเลยที่พี่จะรับมือกับเผ่ามูลได้ “อันที่จริงยาที่เจ้าให้พูดถึงก็คือน้ําผลไม้เวทย์ที่กรีนเคยใช้ 1 ขวดและเหลือ 1 ชวดซึ่งเจ้าให้กําลัง มอบให้กับเวลส์
เวลส์มองไปที่เง่าไห่ โดยไม่รู้ว่าจะพูดอะไรกับเจ่าไห่ เขาได้รับความช่วยเหลือจากเจ่าไห่มากจนมาถึงตอนนี้ เขาได้นําเอาน้ําแห่งชีวิตมาใช้ ตอนนี้เวลส์ก็รู้สึกว่า ไม่ว่าเขาจะทํายังไงเขาก็ไม่สามารถตอบแทนเจ๋าไห้ได้ทั้งหมด ที่เขาเคยได้
เวลส์รับขวด 2 ขวดนั้นและนําไปเก็บไว้อย่างดี เขาตบไหล่ของเจ้าไห่และหันไปสั่งให้ลูกน้องของเขาตั้งค่าย
เจ้าไหก็พูดว่าไม่มีอะไรและไปตั้งค่ายเช่นกัน ณ จุดนี้คําพูดจะมากเกินไป เขาต้องให้เวลากับเวลส์และประชาชนของเขาเพื่อให้เขาวางแผนสิ่งต่างๆให้ดีที่สุด
เจ่าไห่และคนอื่นๆ นั่งอยู่ภายในเต็นท์อย่างเงียบๆ หลังจากที่ถูกจัดตั้งขึ้น ลอร่าเทถ้วยไวน์ให้เจ่าไห่แล้วขมวดคิ้ว ” พี่ให้ ไม่ได้เป็นสิ่งที่ดีสําหรับเราเลยตอนนี้เมื่อเผ่าเฮคัสอยู่ในปัญหาดังกล่าวเราจะทําอะไรต่อไป?”
เจ่าไห่หลับตาของเขาและพูดว่าหลังจากที่คิดนั้น ”ฉันรู้สึกว่าบางอย่างไม่ถูกต้อง สิ่งที่เป็นเดซบอกหลังจากที่กาซอล เริ่มทําเหตุการณ์พวกนี้ โดยกาซอลและพ่อค้าก็มีความลับในการติดต่อกันมาก ตอนนี้เมื่อบูลโจมตีเผ่าเฮคัส มนุษย์ก็ปรากฏอีกครั้ง เธอคิดว่ามันเป็นยังไงกันแน่?”
ลอราเห็นด้วยกับความคิดของเจ้าไห่ มีไม่กี่ครั้งหรอกที่เธอได้ยินว่ามนุษย์จากทวีปอื่นจะเข้ามาร่วมมือกับชนเผ่า มันแปลกไปจริงๆ
เม็กขมวดคิ้วและพูดว่า “เจ้าไห่กําลังหมายถึงอะไรงั้นหรอ? เป็นไปได้ไหมที่มนุษย์จากทวีปนต้องการเข้ามาครบคุมชนเผ่าพวกนี้?”
เจ้าไห่ส่ายหัวและพูดว่า “มันไม่น่าจะทําเรื่องแบบนั้นได้นะ มนุษย์ไม่สามารถควบคุมชนเผ่าได้จริงๆ จะต้องมีเหตุผลสําหรับชนเผ่าและมนุษย์ที่ถูกขังอยู่ในความขัดแย้งเป็นเวลาหลายปี อย่า คิดว่ามนุษย์ดูเหมือนจะควบคุมชนเผ่าโดยใช้อาหารได้ นั่นเป็นเพราะพวกเขาไม่มีทางเลือกอื่นๆ หากพวกเขาไม่ให้อาหารที่เพียงพอพวกเขาจะเริ่มสงครามและอาหารจะถูกนําไปดังนั้นจึงเป็นไป ไม่ได้สําหรับมนุษย์ที่จะใช้วิธีนี้เพื่อควบคุมเผ่าทั้งหมด”
ลอร่าหัวเราะและพูดว่า “ฉันไม่เข้าใจ พวกเขาไม่กลัวการตอบโต้ของเผ่างั้นหรอ? ถึงแม้เผ่าบูลจะเข้ายึดฐานใหญ่ของเผ่าเฮคัส แต่ความแข็งแกร่งของพวกเขาก็ไม่ได้ลดลงมากนัก คนที่มีหน้าที่ดูแลทุ่งหญ้าเป็นส่วนใหญ่ในการสู้รบและความร่วมมือระหว่างเผ่ากับมนุษย์จะปลุกระดมพวกเขาอย่างมากทําให้เผ่ามูลคิดว่าพวกเขามีความสามารถในการทนต่อแรงกดดันจากการสู้รบได้งั้นหรอ?
“ฉันไม่มีความคิดที่ดีว่าทําไมพวกเขาถึงทําเช่นนี้ วิธีการของพวกเขามีแนวโน้มที่จะทําให้พวกเขาเป็นศัตรูของชนเผ่าทั้งหมดดังนั้นพวกเขาจะทําไม? เพื่อให้ตัวเองกลายเป็นเผ่าปกครองงั้นหรอ?”
ลอร่าและคนอื่นๆ กําลังคิดกันอยู่ว่าทําไมเผ่าบูลถึงทําเรื่องแบบนี้ได้ และก็เห็นได้ชัดว่ามีมนุษย์ได้ร่วมมือกับเขาด้วย อย่าไรก็ตามสิ่งที่ทําให้พวกเขาแปลกใจก็คือความแข็งแกร่งของคนๆนั้น
เจ๋าไม่พูดออกมาหลังจากที่นั่งลง ”ไม่ว่าเราจะเดาได้แค่ไหน แต่ก็ไร้ประโยชน์ เพียงแค่เข้าไปที่เผ่ามูลและไปสงเกตการณ์มันก็ไม่ใช่เรื่องง่ายที่เขาจะทําแบบนั้น”
ลอร่ามองเจ้าไห้ด้วยความไม่เข้าใจและพูดว่า “ยังไง ฉันไม่เข้าใจ? เรื่องนี้มันจะเกี่ยวข้องอะไรกับเราหรือเปล่าพี่ไห่?”
เจ่าไห่ส่ายหัวและตอบลอร่าไปว่า ”ไม่น่าจะใช่ ถ้าเรื่องนี้เป็นเรื่องที่เกี่ยวข้องกับเราจริงๆแล้วมันจะเป็นศัตรูของเราเท่านั้นที่กําลังพยายามจัดการกับเราบนทุ่งหญ้า กิลแห่งความสว่าง
กิลแห่งแสงสว่างจะไม่สามารถจับทุ่งหญ้าได้และไม่มีความสัมพันธ์กับการสูญเสียโดยตรงระห ว่างกษัตริย์กับชนเผ่า ตระกูลมาร์กี้เป็นตระกูลธุรกิจและมีโอกาสทางธุรกิจมากมายในทุ่งหญ้าเป็นไปไม่ได้ที่พวกเขาจะได้เฝ้าดูคนอื่นทําธุรกิจที่นี่ แต่ฉันคิดว่าแม้พวกเขาจะไม่กล้าที่จะส่งเทพผู้มีพลังระดับ 9 ไปล่าพวกเราลงบนทุ่งหญ้าใช่มั้ย?”
ลอร่าพยักหน้า เธอรู้อย่างชัดเจนว่าตระกูลมาร์กี้ เป็นอย่างไร สิ่งที่พวกเขาสนใจคือกําไรตอนนี้ที่เง่าไห่และคนอื่นๆได้ออกจากอาณาจักรมาแล้ว แล้วก็ไม่มีทางที่ตระกูลมาร์กี้จะได้รับผลกําไรจากเจ้าไห่พวกเขาจะไม่จ่ายค่าจ้างจํานวนมากเพื่อจ้างเทพระดับ 9 เพื่อจัดการกับเจ่าไห่ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้เนื่องจากไม่เหมาะกับพ่อค้าที่แสวงหาผลกําไร
แต่ทําไมเธอถึงรู้สึกว่าเหตุการณ์เหล่านี้กําลังเกิดขึ้นใกล้เคียงกับพวกเขา? ก่อนที่พวกเขาจะเข้าทุ่งหญ้าดูเหมือนว่าสิ่งนั้นไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน แต่ตอนที่พวกเขาได้เข้ามาทั้งหมดนี้เกิดขึ้นนี่เป็นสิ่งที่ดูแล้วถูกวางแผนขึ้นมาใช่มั้ย?
เม็กถามว่า “นายน้องคุณคิดว่าใครบางคนกําลังพยายามที่จะทําตามเผ่าเฮคัส เช่นว่ามีคนทําอะไรกับเผ่าหมีดําและนั่นเป็นเหตุผลว่าทําไมเรื่องทั้งหมดนี้เกิดขึ้น?”
เจ่าไห่ส่ายหัว “ฉันคิดว่ามันคงไม่สามารถทําเรื่องแบบนี้ได้ ความแข็งแกร่งของเผ่าเฮคัส ดูเหมือนจะไม่เหมือนเท่ากับเผ่าหมีดํา ………… รอสักครู่! แต่มันมีความเป็นไปได้”
เจ่าไห่หันไปมองลอร่าและลอร่ามองไปที่เล่าให้ด้วยความสับสน เจ้าไห่พูกว่า “ทุ่งหญ้าถูกหลอกจากมนุษย์ในปีที่ผ่านมา มนุษย์ที่ได้ทําเรื่องเกี่ยวกับเรื่องนี้หรือไม่และส่งคนไปกวนไว้ล่วงหน้าเพื่อที่จะทําให้สับสนขึ้นที่นี่ เพื่อให้พวกชนเผ่าไม่ได้มีเวลาที่จะจัดการมนุษย์?”
ลอร่าขมวดคิ้วและพูดว่า “มันน่าจะใช่มั้ย? การค้าระหว่างมนุษย์และชนเผ่าเกิดขึ้นได้อย่างราบรื่นและไม่มีเรื่องใหญ่ในทุ่งหญ้า พวกเขาไม่ควรมีเหตุผลในการระดมความคิดต่อต้านมนุษย์นอกจากนี้มนุษย์จะไม่ทําสิ่งต่างๆโดยการส่งเทพระดับ 9 มาและนั่นก็เป็นคําประกาศสงครามกับชน เผ่า”
เจ่าไห่พยักหน้าและถอนหายใจ “ลืมไปเถอะ ฉันคาดเดาได้แล้ว เราอาจจะไม่คิดสิ่งต่างๆได้ใช่หรือไม่ สิ่งที่เราต้องทําตอนนี้ก็คือช่วยพี่เวลส์ให้ได้ข่าวต่างๆ ถ้าเราไปที่เผ่าบูลเราจะได้ใกล้ชิดกับคนของเผ่านั้นและอาจจะได้เรื่องอะไรมาก็ได้”
ลอร่าพยักหน้า แต่เธอเชื่อว่ามันจะยากมาก เผ่าเฮคัสเป็นง่อยมากตอนนี้และเผ่าบูลอยู่ในขณะนี้จัดการยากมากๆๆ!
