ตอนที่ 622: พลังบรรพกาลที่น่ากลัว
เจี้ยนเฉินหันไปมองลูกสัตว์อสูรในมือของหวังยี่เฟิง ลูกสัตว์อสูรตัวนี้มีสีดำสนิทและมีขนาดเท่า ๆ กับลูกเสือของเขา ปีกของมันดูเหมือนราวกับว่าพวกมันทำจากเหล็กแข็ง และดูคล้ายกับนกอินทรีที่มีคมเฉกเช่นดาบ
อย่างไรก็ตาม เห็นได้ชัดว่าสัตว์อสูรปีกเหล็กนี้เป็นเช่นทารกแรกเกิด มันแทบไม่มีสติปัญญาใด ๆ และไม่ได้รับรู้ถึงอันตรายแม้แต่เพียงน้อยนิด ในขณะนั้นมันกำลังนอนอย่างสงบในแขนของหวังยี่เฟิง มันแทบไม่ทราบว่าผู้ชายที่ถือมันได้ฆ่าแม่ของมัน
ลูกสัตว์อสูรระดับ 5 ที่สามารถบินได้นั้นยากที่จะได้รับ หากพวกมันได้รับการฝึกฝนอย่างพิถีพิถันตั้งแต่เยาว์จนเติบใหญ่ มันจะให้ความช่วยเหลืออย่างเต็มที่ อย่างไรก็ตาม การขี่สัตว์อสูรแบบบินได้มีความเสี่ยงที่เกี่ยวข้องกับมัน จะเป็นการดีที่สุดสำหรับเซียนสวรรค์ที่จะใช้มัน เจี้ยนเฉินกล่าว
หวังยี่เฟิงหัวเราะตอบสนอง ข้าเข้าใจแนวเหตุผลที่ว่าธรรมชาติของสัตว์อสูรนั้นดุร้าย ซึ่งมักจะนำไปสู่ความสับสนวุ่นวาย ข้าได้ยินมาว่าสัตว์อสูรที่หลุดการควบคุมของตัวเอง ทำให้ผู้ขับขี่ของพวกมันดิ่งไปสู่ความตายของพวกเขา อย่างไรก็ตาม ข้าแน่ใจว่าข้าจะสามารถเข้าถึงระดับสูงสุดในการควบคุมมันได้ ด้วยเหตุนี้ เหตุการณ์ดังกล่าวจะไม่เกิดขึ้น ไม่ว่าในกรณีใดก็ตาม สัตว์อสูรปีกเหล็กเป็นสัตว์อสูรระดับ 5 เมื่อสติปัญญาของพวกมันเติบโตขึ้น พวกมันจะมีเสถียรภาพมากขึ้นกว่าที่ต่างจากสัตว์ที่มีระดับพลังต่ำกว่าดังนั้น โอกาสที่จะสูญเสียการควบคุมตัวเองจะต่ำมาก
เจี้ยนเฉินพยักหน้าลงอย่างเห็นด้วย สิ่งที่เจ้าพูดนั้นเหมาะสม อย่างไรก็ตามเจ้าต้องใช้ประโยชน์จากวัยเด็กของอสูรปีกเหล็กและดูแลอย่างดี ถ้ามันโตเต็มที่ก่อนที่เจ้าจะทำให้มันเชื่อง มันก็จะกลายเป็นเรื่องยากขึ้นเท่านั้น
ข้ารู้ ตอนนี้ข้าจะปฏิบัติกับเด็กเล็กตัวนี้เหมือนกับว่าเป็นลูกของข้าเอง ข้าจะรักมันอย่างสุดซึ้ง หวังยี่เฟิงหัวเราะ
ขณะที่เดินทางเจี้ยนเฉินและหวังยี่เฟิงพูดคุยกัน ระหว่างทางพวกเขาได้พูดคุยเกี่ยวกับสิ่งต่าง ๆ มากมาย ทำให้เจี้ยนเฉินเข้าใจในตัวหวังยี่เฟิงมากยิ่งขึ้น อย่างไรก็ตาม เจี้ยนเฉินไม่ได้ถามเกี่ยวกับประวัติความเป็นมาของเขาก่อน ซึ่งหมายความว่ายังคงเป็นเรื่องลึกลับต่อเขา นั่นเป็นเพราะเมื่อมีคนตอบคำถามดังกล่าว เป็นเรื่องธรรมดาที่พวกเขาจะถามคำถามเดียวกันกับผู้พูด อย่าถาม อย่าบอก นั่นคือวิธีที่จะเลี่ยงคำตอบ
ฐานของตระกูลเฮยหยุนอยู่ในเมืองชั้นหนึ่งห่างออกไปประมาณ 5,000 กิโลเมตร เมื่อเจี้ยนเฉินกับหวังยี่เฟิงบินผ่านอากาศก็ใช้เวลาประมาณ 1 ชั่วยามที่จะมาถึงเมืองที่เจริญรุ่งเรือง หลังจากนั้นเจี้ยนเฉินเดินทางไปยังคฤหาสน์ขนาดใหญ่ที่หวังยี่เฟิงชี้บอกเขา เขาลอยอยู่เหนืออากาศประมาณ 500 เมตร
ความจริงที่ว่าเจี้ยนเฉินกำลังใช้ธาตุลมในการเดินทาง ได้ดึงดูดความสนใจของคนจำนวนมากจากด้านล่างได้อย่างง่ายดาย พวกเขาแต่ละคนชี้ไปที่ร่างซึ่งลอยอยู่ในอากาศและเริ่มซุบซิบ
อาณาจักรเทียนสิงเป็นอาณาจักรที่สามารถกล่าวได้ว่า อยู่ในกลุ่มชนกลุ่มน้อยที่อยู่ไกล่เกลี่ย มันแข็งแกร่งกว่าอาณาจักรอินทรีสวรรค์เพียงเล็กน้อย และเซียนสวรรค์อาจถือได้ว่ามีตำแหน่งที่ยิ่งใหญ่ที่นี่ เมื่อใดก็ตาม ยามเมื่อคนเหล่านี้ปรากฏในที่สาธารณะ พวกเขาจะถูกจับจ้องโดยสายตาของคนจำนวนมาก
ภายใต้ความเข้าใจของเจี้ยนเฉิน หวังยี่เฟิงสามารถชี้ไปที่คฤหาสน์ใต้เขาและพูดว่า เป็นสถานที่แห่งนี้ นี่คือคฤหาสน์ของตระกูลเฮยหยุน
โดยไม่จำเป็นต้องถามหวังยี่เฟิง เจี้ยนเฉินสามารถบอกได้ว่าคฤหาสน์นี้เป็นฐานปฏิบัติการของตระกูลเฮยหยุนจริง ๆ นั่นเป็นเพราะว่าเจี้ยนเฉินได้หาสถานที่นี้พร้อมกับการปรากฏตัวของเขาและมีความคิดที่ชัดเจนเกี่ยวกับภูมิประเทศ ที่ด้านบนของประตูทางเข้า มีป้ายบอกว่าพวกเขาอยู่ที่นี่
ภายในคฤหาสน์ เจี้ยนเฉินสามารถตรวจสอบเซียนสวรรค์สวรรค์ทั้งสามที่อยู่ภายใน หนึ่งในนั้นเป็นคนที่เดียวกับคนที่พยายามหยุดเขาภายในหุบเขาหมื่นพิษและพยายามเอาลูกเสือไปจากเขา
ตระกูลเฮยหยุน ข้า เจี้ยนเฉิน เป็นคนที่รักษาคำพูด ข้ามาเพื่อจัดการกับความบาดหมางที่เกิดขึ้นระหว่างเราปีที่แล้ว และตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปจะไม่มีตระกูลเฮยหยุนอีกเลย เจี้ยนเฉินหัวเราะอย่างอ่อนโยน ด้วยพลังที่ปรากฏในมือของเขา พลังงานของโลกพุ่งออกมาด้วยความเร็วที่รวดเร็ว เพื่อรวบรวมเป็นกระบี่ยาว 10 เมตรที่ทำจากไฟ ความร้อนแผ่กระจายออกมาจากใบมีด ทำให้เกิดการเพิ่มอุณหภูมิในบริเวณโดยรอบได้ทันที
ด้วยกระบี่ของมือของเขา กระบี่ไฟดาบไฟหายไปทันทีในภาพเบลอ ประหนึ่งฟ้าผ่าที่เข้าไปในคฤหาสน์
บูม!
การระเบิดทำให้ความเงียบในคฤหาสน์หายไป ในขณะที่มีไฟลุกลามไปทั่วบริเวณโดยรอบ ขณะที่คลื่นแห่งเปลวเพลิงเกิดขึ้นด้วยความเร็วที่ยิ่งใหญ่ การทำลายคฤหาสน์เป็นไปอย่างต่อเนื่องโดยไม่หยุดชะงัก
ทันใดนั้น ก่อนหน้านี้ ตระกูลเฮยหยุนที่เคยเงียบสงบก่อนหน้านี้ กลายเป็นกองไฟที่มีเปลวเพลิงเต้นและเสียงคำราม ท้องฟ้าสีครามด้านบนถูกปกคลุมด้วยควันดำสีดำโขมงจากซากปรักหักพัง ทำให้เป็นที่สะดุดตาแก่ผู้คนที่อยู่ด้านล่าง
ภายในของคฤหาสน์กลายเป็นความโกลาหลวุ่นวาย สมาชิกนับไม่ถ้วนและยามรักษาความปลอดภัยก็วิ่งออกจากห้องของพวกเขา เมื่อพวกเขามองเห็นทะเลเพลิง พวกเขาก็กลายเป็นคนที่น่ากลัวและหลบหนีไปที่ชานเมือง ด้วยความตื่นตระหนก ราวกับกลัวว่าเปลวเพลิงจะแผดเผาพวกเขา ก่อนที่พวกเขาจะหนีรอดได้
เกิดอะไรขึ้นที่นี่ ? ชายวัยกลางคนร้องขณะออกจากห้อง จนกระทั่งรู้ว่ามีคนที่พยายามจะรุกรานตระกูลเฮยหยุนของพวกเขา
“ด่วน ! ดับไฟ ! ผู้อาวุโสคนหนึ่งร้องตะโกนมากขึ้น แต่ไม่มีสักคนที่ได้ยินเขา เนื่องจากความรุนแรงของเปลวไฟและเสียงที่มาพร้อมกับพวกเขา ถังน้ำเพียงแค่สองสามถังจะไม่สามารถดับเปลวไฟนี้ได้ในทุกกรณี
มีคนโจมตีครอบครัวเฮยหยุนของเรา จงระวังให้ดีเถอะ! หัวหน้ายามสั่งทหารที่เหลืออยู่ในตระกูลทั้งหมด แต่เมื่อรู้ว่ามีคนลอยอยู่ในท้องฟ้า ใบหน้าของเขาซีดจางลงอย่างมาก “ไม่ ! คนที่โจมตีเราคือเซียนสวรรค์ ! มันไม่ใช่คนที่เราสามารถสู้ได้! เจ้า เร็วเข้า ! เรียกบรรพชนออกมา
เมื่อคำเตือนของหัวหน้ายาม พวกเขาแยกเป็น 3 กลุ่มจากภายในคฤหาสน์ ชายทั้งสามคนพุ่งขึ้นสู่ท้องฟ้า เพื่อไปพบกับเจี้ยนเฉินอย่างรวดเร็ว และในเวลาเดียวกัน เสียงของผู้อาวุโสก็ดังขึ้นด้วยเสียงดังกล่าวทำให้ทุกคนรู้สึกปวดแก้วหู
เจ้ามาที่นี่และต้องโจมตีตระกูลเฮยหยุนของข้าด้วยเหตุผลอันใด ! ผู้อาวุโสพยายามกอบกู้ศักดิ์ศรีกลับมา ด้วยการล่วงเกินเช่นนี้ แต่เขาแทบจะไม่สามารถระงับความโกรธได้
เร็ว ๆ นี้ ทั้งสามคนได้มาถึงที่ระดับความสูงเช่นเดียวกับเจี้ยนเฉิน ยืนอยู่ที่ด้านตรงข้าม เพียง 20 เมตรจากเจี้ยนเฉิน แต่ละคนก็พร้อมที่จะฆ่าเขา
เจ้าคือใคร ? บอกชื่อของเจ้าทันที และทำไมเจ้าถึงต้องโจมตีครอบครัวของข้าด้วย ชายหัวล้านที่ยืนตรงกลางก็โผล่ออกมา ขณะที่เขาคว้าดาบของเขา ประกายดาบวูบวาบเป็นอย่างมาก และถ้าเป็นคนธรรมดาที่ยืนอยู่ที่นั่น ความกล้าหาญของพวกเขาก็จะลดลงไปอย่างมาก
ไม่สนใจสิ่งที่ชายชราที่พูด เจี้ยนเฉินจ้องมองชายชราโดยไม่ได้ใส่ใจ เจี้ยนเฉินเผยให้เห็นรอยยิ้มที่เย็นชา บางทีเจ้าอาจจำข้าได้กระมัง ?
ชายชราผู้นั้นเห็นได้ชัดว่าเป็นเจี้ยนเฉิน และเผยท่าทีตกตกตะลึง เจ้า เจ้า ! ในใจเขาได้แต่คิดถึงตำนานที่เขาเคยได้ยินมาเกี่ยวกับเจี้ยนเฉิน หัวใจของเขาแทบจะกระเด็นออกมา
ผู้อาวุโสสาม เขาคือใคร ? ท่านรู้จักเขาหรือไม่ ? ชายหัวล้านถาม
เขาเป็นคนที่ลือกันด้วยข่าวลือล่าสุดว่าเขาเป็นราชาทหารรับจ้าง – เจี้ยนเฉิน ! ชายชราตะเบ็งเสียงออกด้วยท่าทีวิตกกังวล
ชายชราหัวล้านนั้น เมื่อเขาได้ยินว่า อะไรนะ ! ? เขาคือเจี้ยนเฉิน ? ก่อนหน้านี้เจี้ยนเฉินได้ฆ่าเซียนสวรรค์ 5 คนด้วยตัวเองนอกเมืองทหารรับจ้าง แม้ข่าวการต่อสู้ของเขากับสองเซียนผู้คุมกฎในเมืองยังถูกได้ยินโดยเหล่าผู้อาวุโส บุคคลที่ทรงพลังเช่นนี้ ไม่ใช่ฝ่ายตรงข้ามที่ตระกูลเฮยหยุนสามารถปะทะได้ แม้ว่าฝั่งเขาจะมีเซียนสวรรค์ถึง 3 คนก็ตาม
เจ้าจำข้าได้หรือไม่ ? ข้าคิดว่าเจ้าคงจำสิ่งที่ข้าพูดกับเจ้าเมื่อหลายปีก่อน ข้าจะพูดมันอีกสักครั้ง ถ้าข้า เจี้ยนเฉินไม่ตาย ข้าจะแน่ใจได้ว่า จะทำลายทั้งตระกูลเฮยหยุน ข้าไม่เคยปฏิเสธคำพูดของข้ามาก่อน ข้าจะไม่ปล่อยให้หนึ่งในศัตรูของข้าหลบหนีและวันนี้เป็นวันที่ข้าทำตามคำสัญญาของข้า เจี้ยนเฉินหัวเราะ
ทั้งสามคนของเซียนสวรรค์ต่างตื่นตระหนกกับคำพูดของเจี้ยนเฉิน ขณะที่ชายสองในสามคนนั้นไม่ได้มีส่วนร่วม แต่พวกเขาก็รู้ว่าเจี้ยนเฉินกล่าวถึงเหตุการณ์อะไร
ท่านเจี้ยนเฉิน ตระกูลเฮยหยุนของข้าเป็นคนผิดในช่วงเวลานั้น เราขอโทษและยินดีที่จะให้ค่าชดเชยอย่างเพียงพอ เราขอให้ท่านเจี้ยนเฉินนั้นให้อภัยตระกูลเฮยหยุนของเรา และเรายินดีที่จะให้ความช่วยเหลือแก่ท่านมากกว่าที่ท่านจะได้รับจากการทำลายเรา แสงจ้าที่ข่มขู่ของชายชราหัวล้านจางหายไป เพื่อรับรอยยิ้มที่เป็นข้ออ้าง เสียงของเขานุ่มนวลและไม่ได้มีความกระด้างเหมือนก่อนหน้านี้
ไม่สนใจข้อเสนอนี้ เจี้ยนเฉินหัวเราะเบา ๆ ว่า จะให้เรื่องนี้จบลงเพราะคำพูดเพียงไม่กี่คำของเจ้าเท่านั้นหรือ ? ย้อนกลับไปเมื่อยามนั้น ข้าเกือบจะตายเพราะครอบครัวของเจ้า หนี้เลือดนี้ถูกสร้างขึ้น ข้าจะปล่อยผ่านมันไปอย่างง่ายดายได้เช่นไร ? เจ้าฝันไปเถอะ ด้วยเหตุนี้ เจี้ยนเฉินจึงพูดไม่มากนักและพุ่งตรงไปยังเซียนสวรรค์ พลังบรรพกาลเริ่มหมุนวนไปทั่วร่างของเขาและด้วยแสงจ้าจากพลังงานที่บินเข้าไปในฝ่ามือของเขา
ตอนนี้เขาสามารถควบคุมพลังบรรพกาลได้แล้ว ฝ่ามือของเจี้ยนเฉินใช้พลังงานที่มีอำนาจทำลายล้างออกมา บริเวณโดยรอบ ๆ ฝ่ามือของเขาดูคล้ายกับน้ำที่บิดเบี้ยวด้วยคลื่น
ในขณะนี้ เจี้ยนเฉินรู้สึกได้ถึงพลังที่เขาใช้ มันมีอยู่อย่างไม่จำกัด ราวกับว่ามือของเขาสามารถแยกโลกรอบ ๆ ตัวเขาได้และการโจมตีเพียงครั้งเดียวอาจฆ่าเซียนสวรรค์ได้ทันที นี่เป็นครั้งแรกที่เขาใช้พลังอย่างมหาศาล
เจี้ยนเฉินทุบลงบนพื้นที่รอบตัวเขาด้วยฝ่ามือ ทำให้พื้นที่ด้านหน้าที่ถูกทุบลง บิดเบือนอย่างรุนแรงจนเกิดรอยร้าวเล็กน้อยขึ้น
ด้วยพลังทำลายล้างดังกล่าวที่ถูกปลดปล่อยจากฝ่ามือของเขา มันเหมือนกับว่ามังกรกำลังหลุดออกไป
Related
