ตอนที่ : 627 เผชิญหน้ากับเซียนผู้คุมกฎ (3)
เจี้ยนเฉินไม่ลังเลในการกระทำของเขา หลังจากฟังจิตวิญญาณกระบี่ เขาเหมือนลูกศิษย์ที่เชื่อฟัง เขาได้กลืนกินพลังบรรพกาลที่ถูกยิงออกไปและกระจายมันไปทั่วร่างกายของเขา ด้วยการรวมกันของทั้งสอง เจี้ยนเฉินรู้สึกได้ถึงความแข็งแกร่งของร่างกายของเขาในระดับที่สูงขึ้นในแง่ของการป้องกัน
เมื่อพลังบรรพกาลแผ่ซ่านไปทั่วร่างกายของเขาแล้ว เจี้ยนเฉินก็ไม่รู้สึกถึงพลังบรรพกาล มันยังคงรักษาระดับความแข็งแกร่งไว้ได้ตลอดทั้งร่างโดยไม่เสียเวลาใช้งานมันเลย ช่วงเวลาต่อไปนี้ หลังจากที่เขาใช้พลังบรรพกาลเพื่อสร้างความแข็งแกร่งให้ตัวเอง เจี้ยนเฉินรู้สึกว่าร่างกายของเขายังคงทำงานอยู่ในระดับที่เพิ่มขึ้นอย่างมาก
ในช่วงเวลานั้นเจี้ยนเฉินได้เข้าใกล้บรรพชน ฝ่ามือของเขากลายเป็นกำปั้นที่เต็มไปด้วยพลังบรรพกาลที่หมายจะเจาะไปที่บรรพชน ขณะที่หมัดถูกส่งออกไป พื้นที่รอบตัวมันก็สั่นไหวอย่างรุนแรง
เจี้ยนเฉินไม่เชี่ยวชาญในการต่อสู้ระยะประชิดด้วยร่างกายของตัวเอง แต่เจี้ยนเฉินไม่ต้องกังวลกับภัยคุกคามใด ๆ เนื่องจากพลังบรรพกาลนั้นได้ผสานเข้ากับร่างบรรพกาล
บรรพชนรู้สึกตกใจกับทางเลือกของการโจมตีของเจี้ยนเฉิน แต่แล้วรอยยิ้มเล็ก ๆ ก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขา ขณะที่เขากล่าวว่า เจี้ยนเฉิน ชายชราคนนี้มีร่างกายที่แข็งแกร่งมาก ให้ข้าสอนบทเรียนให้กับเจ้า โดยไม่ได้ตั้งใจ มือขวาของบรรพชนมีรูปร่างเหมือนกรงเล็บที่เต็มไปด้วยพลังเซียน มือนั้นเล็งไปที่คอของเจี้ยนเฉิน ขณะที่มือซ้ายของเขาปิดกั้นหมัดของเจี้ยนเฉิน
บรรพชนตระกูลเจียเต๋อนั้นไม่มีข้อสงสัยใด ๆ เขาเป็นเซียนผู้คุมกฏ เขาเป็นคนหนึ่งที่เข้าใจความลึกลับที่ลึกซึ้งของโลกและเข้าใจความลับของมิติ หมัดของเขามีอำนาจของมิติและมันรวดเร็วเป็นอย่างมาก จนกระทั่งเจี้ยนเฉินไม่มีเวลาหลบการโจมตี ดังนั้น ชายคนนั้นคว้าเข้าที่ลำคอของเจี้ยนเฉินในทันที
เจี้ยนเฉินรู้สึกตกใจที่ได้เห็นมือของอีกฝ่ายมาถึงลำคอ แม้ว่าพลังบรรพกาลจะแผ่กระจายไปทั่วร่างของเขาและเพิ่มระดับให้ไม่น่าเชื่อ ทว่าเจี้ยนเฉินยามนี้นั้นกำลังต่อสู้กับเซียนผู้คุมกฏ ด้วยวิธีใดก็ตาม เขาไม่ได้แน่ใจว่า เขาแข็งแกร่งแค่ไหนกับร่างกายของเขาในตอนนี้ เขาไม่แน่ใจหรือไม่ว่าเขาจะรอดชีวิตจากการโจมตีที่คอของเซียนผู้คุมกฎได้หรือไม่
เซียนผู้คุมกฎได้เกาะกุมจุดอ่อนของเจี้ยนเฉินอย่างง่ายดาย ! ทำให้บรรพชนรู้สึกร่าเริงและเห็นจิตสังหารในแววตาของเขา เขาหัวเราะ เจี้ยนเฉิน เจ้าอาจก้าวเข้าสู่ขอบเขตของเซียนผู้คุมกฎ แต่เจ้าไม่เข้าใจความลึกลับอย่างชัดเจนว่า มันมีช่องว่างอยู่มาก ! อนุญาตให้ชายชราคนนี้ส่งเจ้าไปสู่ความตายของเจ้า ! ด้วยคำพูดสุดท้าย บรรพชนบีบมือขวาของเขา พยายามที่จะหักคอของเจี้ยนเฉิน
หลังจากบรรพชนขยับมือของเขาแล้ว เขาก็ตระหนักว่า สิ่งที่เขาถืออยู่นั้น ไม่ใช่เนื้อ หนังและเลือด มันเป็นอะไรที่แข็งยิ่งกว่าเหล็กและหิน !
ความสุขเหือดหายไปจากบนใบหน้าของบรรพชน เขาจ้องมองเจี้ยนเฉินด้วยความความตกตะลึง เขาถามด้วยความสับสนวุ่นวายใจของเขาว่า อย่างไร ! ? ลำคอของเจ้าแข็งแกร่งเช่นนี้ได้อย่างไรกัน ?
ตอนนี้ร่างกายของเจี้ยนเฉินก็เต็มไปด้วยพลังบรรพกาลและโอ้อวดความสามารถในการป้องกันที่น่าตกใจ แม้กระทั่งเซียนผู้คุมกฏนั้นจะไม่สามารถสร้างรอยขีดข่วน ไม่ว่าเขาจะพยายามอย่างหนักแค่ไหน เขาก็ไม่สามารถหักคอของเจี้ยนเฉินได้ เจี้ยนเฉินนั้นเต็มไปด้วยความสุขที่ไม่รู้จบเมื่อเขาสงบลง
ในเวลาเดียวกันฝ่ามือขวาของเจี้ยนเฉินได้ปะทะกับฝ่ามือของบรรพชน กระดูกแขนขวาของบรรพชนถึงกับร้าว
ปล่อยให้เสียงกรีดร้องลึก ๆ ในความเจ็บปวด บรรพชนเฝ้ามองขณะที่แขนขวาห้อยลงมาข้าง ๆ
เจี้ยนเฉินยังโจมตีอีกฝ่ายอย่างต่อเนื่อง ขณะที่พลังบรรพกาลในแขนขวาของเขาหมุนวน เจี้ยนเฉินโจมตีเข้าที่หน้าอกของบรรพชน พื้นที่รอบหมัดของเขาแข็งตัวขึ้น ทำให้หมัดของเขาเดินทางได้เร็วขึ้น
หลังจากประสบกับการโจมตีของเจี้ยนเฉิน บรรพชนได้รับรู้ถึงความแข็งแกร่งของหมัดแล้ว ไม่ต้องการให้ตัวเองนั้นเป็นดั่งฟองน้ำ ร่างกายของบรรพชนจางหายไปด้วยการยืมพลังมิติ เขาสามารถหนีไปได้ไกลหลายเมตรจากพื้นที่ที่พลังของเจี้ยนเฉินสร้างขึ้นไม่ส่งผลต่อเขา
ปัง ! หมัดของเจี้ยนเฉินได้ส่งผลกระทบกับท้องฟ้า เกิดการระเบิดพลังออกมา ขณะที่พื้นที่ปั่นป่วนเป็นอย่างมาก
เจี้ยนเฉินไม่ลังเลที่จะส่งเสียงคำรามออกมาหลังจากที่ชกพลาด เขาพุ่งตรงไปยังบรรพชนซึ่งยังคงอยู่ห่างออกไปหลายเมตร เนื่องจากความตั้งใจในการต่อสู้ของเขาที่เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว
ใบหน้าของบรรพชนแข็งขึ้นเมื่อเขารู้สึกถึงพลังอำนาจในตัวเจี้ยนเฉินที่เพิ่มขึ้น เขาขอยืมพลังมิติอีกครั้งเพื่อหนีไปหลายร้อยเมตร เมื่อไปถึงที่นั่นแล้วเขาเริ่มย่อตัวของเขาลงในมือขวาของเขา ในวินาทีดาบเปลวเพลิงปรากฏตัวขึ้น เปลวไฟที่วูบวาบออกมา ในความรุนแรง เพื่อให้พวกเขาดูเหมือนจะเผาพื้นที่รอบ ๆ พวกเขา
และตอนนี้ชายชราคนนี้จะไม่อาจออมมือได้อีกต่อไป ปล่อยให้ชายชราคนนี้สนุกให้เต็มที่ บรรพชนพูดพล่าม หลังจากการแลกเปลี่ยนหลายครั้งนี้ เขารู้ว่านี่ไม่ใช่เวลาที่จะออมมือไว้ มิฉะนั้น เขาจะไม่มีทางที่จะตอบโต้ได้
บรรพชนตระกูลเจียเต๋อรวมตัวเป็นหนึ่งในพื้นที่รอบ ๆ ตัวเขา ในสภาพปัจจุบันของความสามัคคี เขามีอิสระที่จะเดินทางไปเกือบจะทันทีที่เจี้ยนเฉิน อาวุธเซียนของเขาส่องประกาย ขณะบินไปที่เจี้ยนเฉิน ตามเส้นทางของใบมีด รอยแยกกว้างประมาณ 2 เมตรถูกฉีกออกเป็นชิ้น ๆ
แม้กระทั่งเจี้ยนเฉินยังรู้สึกหวาดกลัวเล็กน้อย จากความสามารถในการแกว่งดาบนี้ เขารู้ว่าร่างบรรพกาลของเขาแข็งแรงมากพอที่จะทนต่อการโจมตีเข้าที่คอ แต่คราวนี้เขากำลังเผชิญหน้ากับอาวุธที่แหลม เมื่อเทียบกับกรงเล็บดาบก็เพิ่มอัตราข่มขู่มากขึ้น เจี้ยนเฉินไม่ได้รับประกันว่า เขาจะสามารถจัดการกับการโจมตีนี้ได้อย่างง่ายดายเช่นเดียวกับการปะทะครั้งก่อน
พลังที่มาจากเซียนผู้คุมกฎจะเพิ่มขึ้นเมื่อใช้อาวุธเซียนนั้น ดังนั้นมันไม่ควรที่จะปะทะโดยตรง เจี้ยนเฉินจึงตัดสินใจหลบเลี่ยงโดยหลบไปด้านข้าง
Related
