CLS ตอนที่ 242: ต้านทานสุดชีวิต
ฝ่ามือเทพใต้พิภพสุดสะพรึงกดทับลงมาจากอากาศ ทุกที่ล้วนถูกแรงกดดันที่น่าสะพรึงนี้ทำให้หวาดกลัว รอบๆ ตำหนักล้วนแต่ถูกฝ่ามือนี้ทำลายไปส่วนมาก กระทั่งโลกยังถึงกับสั่นสะเทือนด้วยเหตุนี้
อี้เทียนหยุนเงยหน้ามองขึ้นไปยังฝ่ามือนี้ พลังรบของมันมีถึง 7 ล้าน นับว่าน่าสะพรึงเป็นที่สุด หลังจากใช้วิชาออกมา ทำให้พลังรบเพิ่มขึ้น 1 ล้านในพริบตา! นี่คือพลังของระดับผันแปรวิญญาณขั้นสูงสุด ยังไงก็ตาม นี่ก็เป็นเพียงแค่ร่างเงาเท่านั้น ถ้าเกิดว่าเป็นปรมาจารย์ระดับผันแปรวิญญาณขั้นสูงสุดตัวจริงปรากฏขึ้นล่ะก็ พลังที่แสดงออกมาจะต้องน่าสะพรึงยิ่งกว่านี้อย่างแน่นอน
“เจ้าหนู ไม่ว่าเจ้าจะเป็นใคร แต่กล้าปลอมเป็นผู้คุ้มกันเงาของข้า ผลลัพธ์ที่ได้คือตายเท่านั้น!” เฉิงเฟิงคำรามออกมาอย่างเดือดดาล พร้อมกับเอามือกุมแขนอีกข้างด้วยใบหน้าซีดขาว เพียงแต่ความโกรธที่อยู่ในสายตาของเขาไม่มีที่จะดับลงง่ายๆ อย่างแน่นอน
ถูกตัดแขนออกไปอย่างนี้ เขาไม่เคยเจอมาก่อน แม้ว่าจะมีเม็ดยาเทวะที่สามารถรักษาได้ แต่ราคาของมันนั้นสูงเสียฟ้า แล้วอย่างนี้จะไม่ให้เขาโกรธได้ยังไง
เขาแน่ใจแล้วว่าคนตรงหน้าไม่ใช่ผู้คุ้มกันเงาของเขา เพราะผู้คุ้มเงาจะไม่ทรยศเขาอย่างแน่นอน เมื่อไม่มีอาวุธ ไม่มีเคล็ดวิชา ก็จะไม่มีพลังที่แข็งแกร่ง
อี้เทียนหยุนมองไปยังฝ่ามือที่คลุมฟ้าข้างนี้ นัยน์ตาก็เป็นประกาย ร่างของเขาก็หายไปจากตรงหน้าเฉิงเฟิงในพริบตา เพราะกะทันหันเกินไป ทำให้เฉิงเฟิงตกใจ ทำไมอยู่ๆ ก็มาหายไปล่ะ? ซ่อนตัวอย่างงั้นเหรอ? เป็นไปไม่ได้ เพราะว่าเขาไม่เห็นร่างของอี้เทียนหยุนเลยด้วยซ้ำ ด้วยระดับของเขา ทำไมถึงจะไม่เห็น ถ้าอี้เทียนหยุนคิดจะซ่อนตัว เป็นไปไม่ได้ที่เขาจะมองไม่เห็น นี่มันเหมือนกับการหายตัวมากกว่า
“เปรี้ยง!”
ฝ่ามือเทพใต้พิภพใกล้เข้ามาเรื่อยๆ กดทับลงมาอย่างหนักหน่วง จนฟาดเปรี้ยงลงกับพื้น ก่อให้เกิดแรงระเบิดมหาศาล ทั่วทั้งตำหนักถึงกลับยกขึ้น นอกจากห้องที่เฉิงเฟิงอยู่ นอกนั้นระเบิดออก กลายเป็นซากไปในทันที!
เสียงสนั่นดังลั่น ก่อให้เกิดเสียงกึกก้องไปทั่วทั้งตำหนัก ทำให้ผู้คุ้มกันทั้งหลายต่างพากันมารวมตัวที่นี่
“ฟู่…. ไอ้ลูกสำส่อน คราวนี้ดูสิว่าเจ้าจะยังไม่ตายอีกไหม แม้ว่าข้าจะมองไม่เห็นเจ้า แต่ข้าไม่เชื่อว่าเจ้าจะรอดไปจากฝ่ามือนี้ได้!” ปากของเฉิงเฟิงได้เป่าลมออกมา ความเจ็บปวดที่แผลได้ดีขึ้น ความเจ็บปวดจากแขนที่ขาดไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะบรรเทา
ร่างเงาจักรพรรดิใต้พิภพตรวจดูสถานการณ์รอบๆ อีกครั้ง เมื่อไม่เห็นร่องรอยของศัตรูอีก เวลาสิบวินาทีก็ได้ผ่านไปอย่างรวดเร็ว พร้อมกับค่อยๆ หายไปอย่างช้าๆ พร้อมกับเครื่องรางป้องกันที่หายไป
เฉิงเฟิงโมโหอย่างมาก มองไปยังตำหนักที่พักที่เต็มไปด้วยฝุ่น ราวกับกำลังจ้องมองไปยังร่างของอี้เทียนหยุนที่นอนตายอยู่บนพื้น!
เมื่อฝุ่นเริ่มกระจายตัว ลำแสงสีแดงก็ได้เปล่งออกมาจากข้างหลังเขา “ฉึก” เสียงบางอย่างทะลุร่างเฉิงเฟิง ดูแล้วคล้ายกับคมมีดของกริชกระดูกมังกรโลหิต มันได้แทงทะลุหน้าอกของเขา จนปรากฏขึ้นต่อสายตาของเฉิงเฟิง
“เจ้า เจ้ามาซ่อนอยู่ข้างหลังข้าตั้งแต่เมื่อไหร่…..” ในสายตาของเฉิงเฟิงเต็มไปด้วยความแตกตื่น การโจมตีของร่างเงาจักรพรรดิใต้พิภพนั้นไม่มีที่ให้หลบ กระทั่งซ่อนตัวอยู่ข้างหลังเขายังเป็นไปไม่ได้ ถึงยังไงร่างเงาของจักรพรรดิใต้พิภพก็ขวางอยู่ตรงหน้า ถ้าอยากจะผ่านมาที่นี่ ยังไงก็ต้องอยู่ในสายตาของร่างเงาจักรพรรดิใต้พิภพ
ตราบเท่าที่ปรากฏอยู่ในสายตาของร่างเงาจักรพรรดิใต้พิภพ ก็จะต้องถูกโจมตีอย่างแน่นอน ไม่อย่างนั้น เครื่องรางป้องกันนี้คงจะไม่มีความหมายแล้ว
“เรื่องนี้เจ้าไม่จำเป็นต้องรู้ ตายไปได้แล้ว!” อี้เทียนหยุนตวัดกริชกระดูกมังกรอย่างโหดเหี้ยม ตัดร่างของอีกฝ่ายออกเป็นสองส่วน เขาไม่เลือกโจมตีที่หัว แต่เลือกโจมตีที่หน้าอกก็เพราะด้วยเหตุนี้เอง
ระดับของเฉิงเฟิงไม่อ่อนแอ ยามวิกฤตยิ่งระเบิดพลังมหาศาลออกมา พื้นที่ตรงคอน้อยเกินไป ถ้าโจมตีที่นั่น การลอบโจมตีของเขาอาจจะล้มเหลว แต่ลำตัวกลับเป็นจุดที่โจมตีง่ายที่สุด ทั้งผลลัพธ์ก็ดีเยี่ยม ทำให้เขาตัดร่างท่อนบนของอีกฝ่ายออกเป็นสองเสี่ยง
“ต่อให้ข้าตาย ก็ต้องเอาเจ้าไปด้วย….” เฉิงเฟิงเผยรอยยิ้มชั่วร้ายออกมา ในช่วงจังหวะที่กำลังตกลงไปนั้น ในมือของเขาไม่รู้ตั้งแต่เมื่อไหร่ที่มีแผ่นหยกปรากฏขึ้นอีกครั้ง พร้อมกับบดขยี้มันอย่างแรง
ร่างเงาจักรพรรดิใต้พิภพพลันปรากฏขึ้นอีกครั้ง สายตาที่ไม่สนโลกปรากฏขึ้นอีกครา พร้อมกับจ้องมองมายังอี้เทียนหยุนอย่างเย็นชา พริบตาที่ปรากฏ ร่างเงาก็ฟาดฝ่ามือมายังเขา ฝ่ามือเทพใต้พิภพพลันปรากฏขึ้นอีกครั้ง บดขยี้ความว่างเปล่าตรงเข้ามายังเขา!
สีหน้าอี้เทียนหยุนพลันเปลี่ยนไป คราวนี้เขาไม่มีวิธีที่จะใช้หลบได้ง่ายๆ แล้ว ก่อนหน้านี้เขาได้พึ่งพาความสามารถเทเลพอร์ท! ซึ่งเป็นไพ่เด็ดสำหรับหลบหนี หนีไปซ่อนยังข้างหลังเฉิงเฟิงในพริบตา แต่ถ้าระยะห่างไกลเกินไป เขาก็จะไม่มีวิธีหลบแม้แต่น้อย
ตอนนี้เทเลพอร์ทอยู่ในช่วงนับถอยหลัง จำเป็นต้องใช้เวลาถึง 10 นาที แต่ตอนนี้ไม่จำเป็นต้องรอถึง 10 นาที เพียงแค่ 10 วินาที ร่างเงาจักรพรรดิใต้พิภพก็สามารถบดขยี้เขาได้แล้ว
“บัดซบ!”
อี้เทียนหยุนไม่คิดว่าเฉิงเฟิงจะยังมีแผ่นหยกอีกอัน นับว่าจักรพรรดิใต้พิภพได้ให้ความสำคัญกับเขานัก ถึงกลับมอบให้เขามากกว่าหนึ่งชิ้น ของสิ่งนี้เห็นได้ชัดว่าไม่ใช่ระดับต่ำๆ จำเป็นต้องให้ระดับต้าซือของนักสลักอาคมหรือเหนือกว่าเป็นผู้สร้างออกมา(เปลี่ยนมาใช้ภาษาจีนนะครับ เดี๋ยวผู้เชี่ยวชาญ อาจารย์ ปรมาจารย์ คำไหนที่แปลแยกออกมาไม่ได้เอาเป็นภาษาจีนทับไปเลยดีกว่า)
ตำแหน่งของเฉิงเฟิงนับว่าน้ำหนักสูงมาก มีหลายคนที่ต้องการลอบสังหารเขา คนๆ นี้ไม่ว่าไปที่ไหน จำเป็นต้องมีเครื่องรางป้องกันชิ้นนี้ติดตัวมาด้วยเสมอ
“ฝ่ามือเทพใต้พิภพ!”
การโจมตีที่ทำให้บรรยากาศเกิดการสั่นสะเทือนฟาดลงมา ส่วนเฉิงเฟิงที่กำลังจะเสียชีวิตนั้น สายตาก็ได้มองมายังอี้เทียนหยุนด้วยความยิ้มเยาะ ราวกับเห็นจุดจบของคนที่ลอบสังหารตนเอง
“เปรี้ยง!”
ยามเมื่อฝ่ามือฟาดลงมา ตัวตำหนักก็พังทลายลง ทั่วทั้งตำหนักเกิดการสั่นสะเทือน ยังไงก็ตาม เมื่อแรงระเบิดได้ผ่านไป ร่างของอี้เทียนหยุนกลับไม่ได้รับบาดเจ็บแม้แต่น้อย ร่างเฉิงเฟิงที่อยู่บนพื้นนั้น เห็นเพียงชุดคลุมสีดำที่สวมอยู่บนร่างของอี้เทียนหยุน พร้อมกับกำลังปลิวสะบัดน้อยๆ
ผ้าคลุมเงา มีผลต้านทานทุกการโจมตี 5 วินาที!
แม้ระดับจะไม่สูง แต่ผลลัพธ์กับเทียบได้กับของระดับเทพ กระทั่งฝ่ามือเทพใต้พิภพยังป้องกันได้ ไม่เกิดผลแม้แต่น้อย
เฉิงเฟิงเบิกตาโต ในสายตาเต็มไปด้วยความไม่อยากจะเชื่อ! ไม่คิดว่าการลงมือของร่างเงาจักรพรรดิใต้พิภพจะไม่สามารถสร้างรอยขีดข่วนให้กับฝั่งตรงข้ามได้
ยังไงก็ตาม เมื่อป้องกันฝ่ามือนี้ได้ ร่างเงาของจักรพรรดิใต้พิภพก็ได้ฟาดฝ่ามือลงมาอีกครั้ง ซึ่งมีอยู่แค่กระบวนท่าเดียว นั่นก็คือฝ่ามือเทพใต้พิภพ แต่การโจมตีของเขาก็ไม่ได้ผล ทำให้ต้องโจมตีออกมาอีกครั้ง ในช่วงเวลาสั้นๆ เพียง 5 วินาที ถึงกับต้องรับฝ่ามือนี้ถึง 3 ฝ่ามือ โชคดีที่มีผ้าคลุมเงานี้ ไม่อย่างนั้นเขาคงถูกซัดปลิวไปแล้ว
“ติ๊ง ผลลัพธ์อมตะได้หมดลงแล้ว!”
ในตอนนี้เอง เวลาก็ได้หมดลง แต่ก็สามารถต้านทานฝั่งตรงข้ามได้ถึง 5 วินาที! ในช่วงเวลา 5 วินาทีสั้นๆ นี้ สำหรับผู้เชี่ยวชาญแล้วสามารถทำอะไรได้ตั้งหลายอย่าง ยิ่งร่างเงาจักรพรรดินี้ฟาดฝ่ามือลงมามากเท่าไหร่ ร่างเงานั้นก็ยิ่งหม่นแสงลงเท่านั้น แต่ก็ยังคงฟาดฝ่ามือเข้าใส่อี้เทียนหยุนอีกครั้ง!
“บัดซบ ยังเป็นฝ่ามือนี้อีกแล้ว!”
อี้เทียนหยุนรู้สึกว่านี่เป็นครั้งสุดท้ายแล้ว ถ้าสามารถรับฝ่ามือนี้ก็ได้ปลอดภัยแล้ว
“เปิดใช้งานสายเลือดเทพมังกร!”
“เปิดใช้งานเคล็ดวิชาเซวียนเทียน!”
ร่างของเขาพลันขยายขนาดในพริบตา พร้อมกับมีเกล็ดมังกรขึ้นคลุมร่าง รวมกับผลึกหนาที่คอยปกคลุมร่างอีกชั้น คอยต้านรับการโจมตีที่น่าสะพรึงนี้
