CLS ตอนที่ 409: หนึ่งบุรุษเฝ้าด่านต้านทัพนับหมื่น!
ทุกคนคิดว่าสามารถอัญเชิญมังกรได้สองตัวเท่านั้น และเมื่อมังกรตัวที่สามปรากฏ ก็ได้สร้างความตกใจให้กับศัตรูและฝ่ายตนเองอย่างแรง ทำไมถึงอัญเชิญได้ล่ะ? ไม่ใช่ว่าหนึ่งคนสามารถอัญเชิญได้หนึ่งตัวหรอกเหรอ แล้วทำไมถึงได้มีมังกรสวรรค์ตัวที่สามโผล่ออกมาได้อีกล่ะ?
“คำราม!”
มังกรตัวนี้ไม่ว่าจะเป็นขนาดหรือว่าพลัง ล้วนแต่เหนือกว่าที่พวกเริ่นหลงอัญเชิญออกมา มันทำการทะยานเข้าใส่ฝั่งกองทัพของศัตรู พร้อมกับเปิดปากขนาดใหญ่ขึ้น ก่อนที่จะพ่นลำแสงที่น่าสะพรึงออกไป ทุกที่ที่ลำแสงแล่นผ่าน ล้วนแต่กลายเป็นเศษซาก ศัตรูจำนวนมากถูกซัดกระเด็นไป พร้อมกับร้องโหยหวนออกมา!
“ติ๊ง ท่านสังหารแม่ทัพระดับก่อแกนวิญญาณสำเร็จ ได้รับค่าประสบการณ์ 230,000, ค่าความคลั่ง 9,300, ค่าความชั่ว 150, ได้รับวิชายุทธ์ สะบั้นมังกร, ท่าเท้ามังกรบิน, ได้รับไอเทม เม็ดยาฟื้นฟู, เม็ดยาทะลวงวิญญาณ”
“ติ๊ง ท่านสังหารแม่ทัพระดับผันแปรวิญญาณสำเร็จ ได้รับค่าประสบการณ์ 3.1 ล้าน, ค่าความคลั่ง 12,000, ค่าความชั่ว 450, ได้รับวิชายุทธ์ กรงเล็บพยัคฆ์อหังการ, เคล็ดวิชาจิตวิญญาณสวรรค์, ได้รับไอเทม ชุดเกราะมังกรหยก, กระบี่พิชิตฟ้า”
“ติ๊ง ท่านสังหารแม่ทัพระดับก่อแกนวิญญาณสำเร็จ ได้รับค่าประสบการณ์ 240,000, ค่าความคลั่ง 9,400, ค่าความชั่ว 200….”
……
มังกรสวรรค์ที่แสนอหังการทะยานไปรอบๆ ด้วยความบ้าคลั่ง พร้อมกับพลังที่น่าสะพรึง เปรียบกับพวกเขาแล้ว การสังหารของอี้เทียนหยุนน่าสะพรึงยิ่งกว่า มาเท่าไหร่ฆ่าเท่านั้น ฆ่าจนกว่าพวกมันจะกลัว
และก่อนที่เริ่นการเข่นฆ่า เขาก็ได้เปิดใช้งานบัตรค่าประสบการณ์ทั้งหมด ไม่ก็ซื้อในร้านค้า
ไม่ว่าจะเป็น บัตรค่าประสบการณ์ 30 เท่า, 20 เท่า, 10 เท่า หรือแม้กระทั่ง 5 เท่า! ทำให้ค่าประสบการณ์ที่จะได้ของเขาเพิ่มขึ้นสูงถึง 65 เท่า!
ภายใต้ค่าประสบการณ์ 65 เท่า เมื่อรวมกับโหมดคลั่งหมวดค่าประสบการณ์ ก็ทำให้ค่าประสบการณ์ทั้งหมดเพิ่มเป็น 73 เท่า นับว่าน่าสะพรึงอย่างมาก เพียงผู้ฝึกตนระดับก่อแกนวิญญาณกระจ่อยร้อย ก็สามารถให้ค่าประสบการณ์เขามากถึง 2 ล้าน
ส่วนค่าความคลั่งเขาก็ได้ใช้ร่วมกับบัตรค่าประสบการณ์ความคลั่ง 3 เท่า ในขณะที่ค่าความชั่วใช้ร่วมกับบัตรค่าประสบการณ์แห่งบาป 2 เท่า
ทำให้ค่าประสบการณ์ทุกอย่างของเขาระเบิดเปรี้ยงในพริบตา เผชิญกับศัตรูมากขนาดนี้ หากเขาไม่ใช้ อย่างงั้นก็โง่แล้ว ไม่ว่าค่าความคลั่งจะมีเท่าไหร่ เขาก็ใช้มันซื้อจนหมด เพราะว่าเขาสามารถได้มันคืนกลับมาได้อย่างรวดเร็ว หากว่าเขาไม่ตายซะก่อน
“เกิดอะไรขึ้น นี่มันเรื่องอะไรกัน ทำไมถึงมีมังกรสวรรค์อีกตัวล่ะ!?”
หน้าของพวกราชครูพากันเปลี่ยนสี ยิ่งกว่านั้น มังกรสวรรค์ตัวนี้ยังสุดแสนจะร้ายกาจ พวกเขาไม่เคยเห็นมังกรสวรรค์ที่ใหญ่ขนาดนี้มาก่อน ความร้ายกาจของมัน เรียกว่าไร้เทียมทานยังได้ คนที่อัญเชิญมังกรตนนี้ออกมาต้องไม่ใช่เริ่นหลง ทั้งไม่ใช่เริ่นจื่อโหรว แต่ต้องเป็นเจ้าหนูที่ไม่รู้จักหัวนอนปลายเท้านั่น!
เริ่นหลงมองจนเซ่อไป มังกรสวรรค์ที่ร้ายกาจขนาดนี้ พวกเขาเพิ่งจะเคยเจอเป็นครั้งแรก มังกรสวรรค์ที่อัญเชิญออกมา ร้ายกาจได้ถึงขนาดนี้เชียว
“สวรรค์ นี่เป็นองค์ชายอี้อัญเชิญออกมาอย่างงั้นเหรอ? พลังของเขาแข็งแกร่งมาก ถึงสามารถอัญเชิญมังกรสวรรค์ที่ตัวใหญ่ขนาดนี้ออกมาได้…..”
“องค์ชายอี้พระองค์นี้ช่างคาดเดาไม่ได้จริงๆ ไม่รู้ว่าเขาควบคุมสมบัติลับมังกรสวรรค์ได้ยังไง…..”
“มีองค์ชายอี้อยู่ พวกเราจะมีความได้เปรียบอย่างใหญ่หลวง!”
กำลังใจของพวกเขาเพิ่มขึ้นพรวดพราด มังกรสวรรค์เป็นเทพพิทักษ์ของพวกเขา สามารถเห็นมังกรสวรรค์ท่องทะยานอยู่ที่นี่ ในใจของพวกเขาย่อมปลื้มปีติเป็นธรรมดา
“!”
หน่วยพลธนูพากันน้าวสายและยิงลูกศรออกไปอย่างเต็มกำลังอีกครั้ง แม้ว่ามังกรสวรรค์จะแข็งแกร่งมาก แต่ทหารที่ล้อมอยู่ลอบๆ ก็ไม่ใช่น้อย ทั้งยังโถมเข้ามาอย่างกับพายุ
“ติ๊ง ติ๊ง ติ๊ง!”
เมื่อศัตรูเข้ามาใกล้ พวกเขาก็เล็งโจมตีโล่ป้องกันเมืองอย่างบ้าคลั่ง แต่ไม่ว่าจะทำยังไงก็ไม่สามารถทำลายโล่ป้องกันเมืองได้ ไม่ว่าข้างนอกจะโจมตีแบบไหน ก็ไม่สามารถผ่านเข้ามาข้างในได้ กลับกัน ทหารที่อยู่ข้างในยังคงสามารถโจมตีออกไปภายนอกได้ นี่ก็คือความต่าง
พวกที่อยู่ในโล่ป้องกันเมืองต่างก็โจมตีได้ตามใจ ขณะที่พวกที่อยู่ข้างนอกทำได้เพียงโจมตีใส่โล่ป้องกันเมืองเท่านั้น ไม่สามารถสังหารใครได้ หากคิดอยากจะสังหาร ก็จำเป็นต้องทำลายโล่ป้องกันเมืองนี้ก่อน
ยังไงก็ตาม ภายใต้การโจมตีที่บ้าคลั่ง โล่ป้องกันเมืองก็คงไม่สามารถป้องกันได้เป็นเวลานาน ดังนั้น ทหารจำนวนมากจึงต้องออกไปฆ่า ล่าสังหารกับฝั่งตรงข้ามที่ด้านนอกอยู่ดี และเมื่อพวกเขาบาดเจ็บ หรือใช้แรงไปจนหมด ก็จะรีบถอยกลับเข้ามาพักข้างในอย่างรวดเร็ว
ด้วยการคงอยู่ของป้องปราการนี้ ทำให้ใช้ในการต่อสู้ถ่วงเวลาได้ดีที่สุด
“ตายซะ!”
ในตอนนี้ แม่ทัพเทพหลงเทียนก็ได้คำรามออกมา พร้อมกับตวัดกระบี่ยาวในมือเข้ามาอย่างโหดเหี้ยม กระทั่งความว่างเปล่ายังถูกแบ่งเป็นสอง ปล่อยคลื่นกระบี่ที่เจิดจ้าออกมา โจมตีเข้าใส่มังกรสวรรค์ ตัดร่างมังกรสวรรค์ออกเป็นสองส่วน
ยังไงก็ตาม หลังจากที่มังกรสวรรค์ถูกตัดออกเป็นสองส่วน มันก็ได้กลายเป็นกลายเป็นละอองแสงนับไม่ถ้วน พร้อมกับควบกลั่นอย่างรวดเร็ว กลายมาเป็นมังกรสวรรค์ขนาดใหญ่อีกครั้ง โดยที่ไม่เป็นอะไรเลย ไม่ว่าจะเป็นขนาดหรือพลัง ล้วนแต่ไม่มีการเปลี่ยนแปลง
“คำราม!”
มังกรสวรรค์คำรามอย่างโกรธเกรี้ยว พร้อมกับอ้าปากขนาดใหญ่ โถมเข้าใส่ผู้ฝึกตนระดับต่ำ พร้อมกับลำแสงที่ยิงออกจากปาก เมื่อลำแสงถูกยิงออกไป กองทัพทหารก็ร่างระเบิดตาย
ไม่ตาย!
มังกรสวรรค์ฆ่าไม่ตายจริงๆ นอกจากว่าจะล้อมกักมันไว้อย่างที่ราชครูทำ ไม่อย่างนั้น ต่อให้จะตัดร่างสักกี่ครั้งก็ไร้ประโยชน์ ไม่นานก็จะฟื้นกลับมาอย่างรวดเร็ว แม้จะพูดว่าล้อมกัก แต่ก็ต้องเป็นพลังสำหรับพันธนาการ ไม่อย่างนั้นก็ยังคงทำอะไรไม่ได้อยู่ดี
“ท่านราชครู!” แม่ทัพเทพหลงเทียนสีหน้าจมลง อยากจะให้ราชครูลงมือกำราบมังกรสวรรค์ตนนี้
สีหน้าของราชครูก็ไม่น่าดูเหมือนกัน ธงที่เขานำมาสามารถกำราบมังกรสวรรค์ได้แค่สองตัวเท่านั้น แต่ถ้าคิดจะกำราบมังกรของอี้เทียนหยุน ก็จำเป็นต้องปล่อยมังกรสองตัวนี้ไป เพราะมังกรของอี้เทียนหยุนร้ายกาจเกินไป ธงแค่ 2-3 อันไม่สามารถกำราบมันได้
“อันดับแรกคงต้องจัดการมันก่อน!” ราชครูกัดฟัน พร้อมกับเรียกธวัชสายโลหิตมังกรกลับมาอย่างรวดเร็ว พร้อมกับร้องออกไปว่า “เจ้าให้คนไปถ่วงเวลามังกรสวรรค์สองตนนั้นก่อน มังกรสวรรค์ตนนี้ให้ข้าจัดการเอง!”
ราชครูโบกมือ ทำให้ธวัชสายโลหิตมังกรที่ล้อมมังกรสวรรค์สองตัวนั้นบินกลับมาอย่างรวดเร็ว พร้อมกับล้อมกักมังกรสวรรค์ของอี้เทียนหยุนไว้ในเกือบจะพริบตา ควบคุมตัวที่กำราบได้ยากนี้ก่อน พลังของทั้งสองนั้นต่างกันมาก หากจะให้บดขยี้มังกรสวรรค์นั้นไม่ใช่ปัญหา เพียงแต่ว่ามังกรสวรรค์พวกนี้ฆ่าไม่ตาย ดังนั้น ต่อให้ระดับของพวกเขาจะเหนือกว่าแค่ไหนก็ไร้ประโยชน์ เพราะไม่มีวิธีที่จะสังหารมันได้ยังไงล่ะ
ต่อให้จะถูกสับจนแยกออกนับไม่ถ้วน แต่ก็จะฟื้นกลับคืนมาอย่างรวดเร็ว ดังนั้นจึงไม่มีความหมาย
หลังจากมังกรสวรรค์สองตัวนั้นหลุดพ้นจากวงแหวนที่กักตัวไว้ มันก็ได้ทำการพุ่งเข้าโจมตีที่ใกล้ๆ อย่างรวดเร็ว แต่ก็ถูกผู้ฝึกตนคนอื่นล้อมเอาไว้ พร้อมกับโจมตีเข้าใส่ไม่หยุด ทำให้ความเสียหายที่ทำได้อยู่แค่ในระยะเล็กๆ เท่านั้น
“องค์ชายอี้ ดูเหมือนว่าคงถึงคราวที่พวกเราต้องออกไปด้วยตัวเองแล้ว” เริ่นหลงมีสีหน้าจริงจัง พร้อมกับเตรียมตัวเพื่อเข้าสู่การต่อสู้ มังกรสวรรค์เป็นเพียงสิ่งที่เขาใช้สร้างความได้เปรียบเท่านั้น ไม่ได้หวังว่าพวกมันจะสามารถขับไล่กองทัพพวกนี้ไปจนหมด
“อืม แต่ข้ายังมีของขวัญเล็กๆ ต้องมอบให้พวกเขาก่อน” อี้เทียนหยุนบินขึ้นไป พร้อมกับมองไปยังพวกเขาแล้วพูดด้วยรอยยิ้มบางๆ ว่า “ดูเหมือนว่าธวัชสายโลหิตมังกรจะร้ายกาจมาก แต่ข้ายังอยากจะเห็นว่าพวกเจ้าจะกำราบได้สักกี่ตัวกัน?”
อึดใจต่อมา อี้เทียนหยุนก็วาดมือออกไป พร้อมกับมีมังกรดินปรากฏออกมา พวกมันพากันแหงนหน้าร้องคำราม ตามมาด้วยมังกรยักษ์หนึ่งแดงหนึ่งดำ กลายเป็นกองทัพมังกร!
“เขาเป็นนักฝึกสัตว์อย่างงั้นเหรอ?” สีหน้าของพวกเขาจมลง มองไปยังกองทัพมังกรด้วยสีหน้าที่น่าเกลียดยิ่งกว่าเดิม
มังกรจำนวนมากที่พุ่งเข้าไป สร้างความเสียหายต่อพวกเขาได้น่ากลัวมาก โดยเฉพาะมังกรตัวใหญ่สองตัวนั่น เพียงแค่กลิ่นอายระดับผันแปรวิญญาณขั้นสูงสุดก็เพียงพอที่จะสะกดพวกเขาได้แล้ว อย่าว่าแต่ผู้ฝึกตนคนอื่นเลย
นี่มันหนึ่งบุรุษเฝ้าด่านต้านทัพนับหมื่นชัดๆ!
