CLS ตอนที่ 414: ไม่ยอมจำนน, ตาย!
คลื่นดาบแสนอหังการที่เทพยุทธ์ฟันลงมา เหมือนกับจะผ่าแยกสวรรค์ออกอย่างไงอย่างงั้น!
นี่พูดได้ว่าราชครูได้ทุ่มสุดตัวแล้วจริงๆ ด้วยพลังที่ระเบิดออกมานี้ ทำให้พลังรบของเขาพุ่งสูงขึ้นไปถึง 84 ล้าน ซึ่งเป็นตัวเลขที่น่าตื่นตะลึงอย่างมาก ด้วยทั้งร่างที่เต็มไปด้วยอุปกรณ์ระดับศักดิ์สิทธิ์ เมื่อรวมกับอักษรรูนที่สลักไว้ทั่วทั้งร่างแล้ว ผลลัพธ์ที่ได้จะน่าผิดหวังได้ยังไง?
“กลืนสวรรค์!”
ระหว่างนั้น อี้เทียนหยุนก็ไม่หลบไม่ซ่อน ยังคงซัดกรงเล็บมังกรเข้าไปต่อ พร้อมกับที่บนฝ่ามือนั้น ปรากฏหลุมดำขนาดยักษ์ขึ้น กลืนกินพลังที่พุ่งเข้ามา แต่พลังที่ทุ่มสุดตัวของราชครูนั้นแข็งแกร่งมาก ไม่สามารถดูดกลืนได้หมด ทำได้เพียงดูดกลืนพลังงานเล็กๆ เท่านั้น ส่วนที่เหลือยังคงพุ่งเข้ามาต่อ
จนสุดท้าย พลังทั้งสองที่เคลื่อนเข้ามาใกล้ก็ได้ปะทะกัน คลื่นกระบี่ปะทะเข้ากับกรงเล็บมังกรจนส่งเสียงแสบแก้วหูออกมา เหมือนกับเป็นการปะทะกันของโลหะ จนทำให้แก้วหูแทบแตก
อี้เทียนหยุนสัมผัสได้ถึงพลังที่ทิ่มแทงเข้ามาจนเจ็บปวด คลื่นดาบนี้สามารถฝ่าพลังป้องกันของเขาเข้ามาได้ แต่ว่าเขายังคงไม่ยอมละฝ่ามือ ยังคงต้องการกระแทกคลื่นดาบนี้ให้แหลกไปอยู่ดี
แต่เป็นเพราะว่าหากเทียบกันแล้ว พลังของอีกฝ่ายแข็งแกร่งกว่าตัวเขาในปัจจุบัน แม้ว่าพลังป้องกันของเขาจะแข็งแกร่งจนน่าสะพรึง แต่ก็ไม่มีทางที่จะจัดการกับอีกฝ่ายได้ง่ายๆ แต่ในขณะที่เขากำลังจะเผาผลาญแกนโลหิตของตนนั้น ก็ได้มีเสียงดังขึ้นในหูของเขา
“ติ๊ง ยินดีด้วย ผู้เล่นอี้เทียนหยุนได้เข้าสู่ระดับผันแปรวิญญาณขั้นสูงสุด!”
ในพริบตานี้เอง พลังรบของเขาก็เพิ่มขึ้น จาก 78 ล้าน ก็ได้กลายเป็น 85 ล้านในทันที! เพียงเลื่อนระดับ ก็ได้พลังรบเพิ่มถึง 6 ล้าน
เมื่อทะลวงจากระดับผันแปรวิญญาณขั้นที่ 9 มาสู่ระดับผันแปรวิญญาณขั้นสูงสุด ก็ทำให้พลังรบเพิ่มขึ้นอีก 750,000 จากนั้น ภายใต้โหมดคลั่งที่เพิ่มพลังให้อีก 8 เท่า ก็เลยทำให้พลังรบของเขากลายเป็น 85 ล้าน ซึ่งสามารถเอาชนะพลังของราชครูได้
“แหลกไปซะ!”
“เปรี้ยง!”
กรงเล็บมังกรของอี้เทียนหยุนกำเข้าด้วยกันอย่างแรง บีบคลื่นดาบของราชครูจนระเบิดออกกลายเป็นละอองแสง ยังไงก็ตาม เมื่อผลลัพธ์จากการปะทะกันรู้ผล ราชครูที่พาอัครเสนาบดีหลงหนีไปได้ไม่ไกลเท่าไหร่เห็นเข้าก็รู้สึกสั่นสะท้านขึ้นข้างใน
นี่เป็นกระบวนท่าที่ร้ายกาจที่สุดของเขาแล้ว แต่กลับต้องมาถูกบี้ทิ้งง่ายๆ อย่างนี้ ทิ้งไว้เพียงรอยแผลเล็กๆ บนฝ่ามือของอีกฝ่าย ไม่แม้แต่จะตัดกรงเล็บมังกรข้างนั้นขาดเป็นสองส่วนได้ หมายความว่าพลังป้องกันของอีกฝ่ายนั้นแข็งแกร่งมาก เอฟเฟ็กของชุดมังกรมารที่ช่วยเพิ่มพลังป้องกัน 20 เท่า ไม่ใช่เรื่องที่จะเอามาล้อเล่นได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อระดับของเขาได้เพิ่มขึ้น จึงทำให้เอฟเฟ็กของมันแสดงออกมาได้ชัดขึ้นไปอีก
ถ้าเกิดว่าระดับของเขาไม่เพิ่มขึ้น รวมกับไม่ยกได้ยกระดับสายเลือดเทพมังกรแล้วล่ะก็ ต่อให้พลังป้องกันจะเพิ่มขึ้น 20 เท่า ก็ไม่มีทางที่ได้ผลลัพธ์อย่างตอนนี้
นี่ก็เหมือนกับมีพลังป้องกันอยู่ 1 แต้ม ต่อให้เพิ่มขึ้น 20 เท่า ก็ได้เพียงแค่ 20 เท่านั้น แน่นอนว่าย่อมไม่มีความหมายอะไร ดังนั้น การที่เขาสามารถต้านทานการโจมตีนี้เอาไว้ได้ ความดีความชอบทั้งหมดคงต้องยกให้กับการเลื่อนระดับของอี้เทียนหยุน หากเปลี่ยนเป็นตอนก่อนหน้าที่ยังไม่เลื่อนระดับ มือของเขาคงถูกตัดเป็นสองส่วนแล้ว
“ไม่เสียทีที่เป็นถึงราชครู หลังจากที่ระเบิดพลังออกมา กลัวว่าคงเทียบได้กับระดับวิญญาณเที่ยงแท้ขั้นที่ 7 ที่ 8 ทั่วๆ ไปได้” อี้เทียนหยุนมองไปยังราชครูที่อยู่ไม่ไกล ในใจก็ให้รู้สึกตกใจอยู่หลายส่วน
การต่อสู้ข้ามระดับนั้นต้องมีปัจจัยต่างๆ หลายอย่าง หนึ่งนั้นต้องมีพลังที่เพิ่มขึ้นไม่หยุด ดังนั้น จึงไม่สามารถเอาพลังในตอนแรกมาเป็นบรรทัดฐานได้ อย่าเห็นว่าตอนแรกมีพลังรบแค่ 10 ล้าน แล้วจะมีพลังสูงสุดแค่ 20-30 ล้าน หากว่าใช้ทุกอย่างที่มี บางทีอาจทำให้พลังรบพุ่งสูงถึง 50-60 ล้าน
ตัวอย่างเช่นอุปกรณ์ระดับศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายนั่นยังไงล่ะ มีมันอยู่ พลังรบจะไม่เพิ่มขึ้นได้ยังไง?
ในใจอี้เทียนหยุนรู้สึกตกใจ ฝั่งตรงข้ามก็ไม่เคยเจอเรื่องน่าตกใจเช่นนี้มาก่อน ภายใต้การประมือกันในครั้งนี้ พลังที่ทั้งสองคนใช้ออกมา ช่างเป็นพลังที่ร้ายกาจสุดๆ ไปเลย
“พลังนี้มันแข็งแกร่งมาก มันไปเอาพลังมากขนาดนี้มาจากไหนกัน!?” ราชครูมีสีหน้าเย็นชา จากนั้นก็คิดเรื่องหนึ่งออก “มังกรดินพวกนี้…. หรือว่าเรื่องของแม่ทัพหลง(ขุนพลมังกร) หรือกระทั่งตัวแม่ทัพเฟิงเอง ก็ถูกมันฆ่าด้วย!?”
อัครเสนาบดีหลงที่อยู่ใกล้ๆ สีหน้าจมลงโดยสมบูรณ์ มันก็ต้องเป็นเขาแน่นอนอยู่แล้ว เรื่องที่ผู้เชี่ยวชาญระดับวิญญาณเที่ยงแท้หลายคนถูกฆ่า เมื่อดูจากความแข็งแกร่งของชายตรงหน้า มันก็ย่อมต้องเป็นอย่างนั้นอยู่แล้ว แล้วตอนนี้ผู้เชี่ยวชาญคนนั้นยังยืนอยู่ข้างอาณาจักรเทียนหลงอีก หรือว่าอาณาจักรเทียนหลงจะเป็นผู้ลงมือ
“ไม่คิดเลยว่าอาณาจักรเทียนหลงของเจ้าจะมีไพ่ใบนี้ในมือ เรื่องนี้เป็นพวกข้าตัดสินใจผิดเอง” ราชครูมีสีหน้าเย็นชา “ทั้งหมดถอย!”
ราชครูไม่มีทางเลือก ทำได้เพียงถอนกำลังกลับเท่านั้น ในตัวของอัครเสนาบดีหลงมีพิษร้ายอยู่ ทั้งอีกฝ่ายยังมีพลังรบทัดเทียมกับตัวเขา นี่ไม่เท่ากับว่าพวกเขาพ่ายแพ้แล้วหรอกเหรอ เมื่อเสมอก็เท่ากับพ่ายแพ้ โดยเฉพาะเรื่องพลังโจมตี ทางฝั่งนั้นมีทั้งมังกร และก็สมบัติลับเทียนหลง แล้วอย่างนี้จะให้พวกเขาสู้ยังไง?
นอกจากถอนกำลังแล้ว พวกเขาก็ไม่มีทางเลือกอื่น
เมื่อได้รับคำสั่ง ทหารทั้งหมดก็รีบถอนกำลังอย่างรวดเร็ว หมุนตัววิ่งหน้าตั้ง หวังว่าตัวเองจะมีขางอกออกมาอีกข้าง จะได้วิ่งได้เร็วกว่านี้ เพราะทหารของอีกฝ่ายกำลังไล่เข้ามา พร้อมกับดวงตาที่แดงก่ำ หวังจะสังหารพวกเขาให้สิ้น
“ทิ้งอาวุธแล้วนั่งลงกับพื้นซะ! คนที่ไม่ยอมจำนนต้องถูกฆ่า!”
อี้เทียนหยุนตะโกนออกมา เตือนพวกเขาว่าอย่าได้หนี ให้ยอมจำนนซะดีๆ ไม่อย่างนั้นต้องถูกฆ่า
ภายใต้เสียงคำรามของมังกร ทำให้ทหารทั้งหลายแข้งขาอ่อน รีบคุกเข่าลงกับพื้นในทันที พร้อมกับทิ้งอาวุธลงด้านข้าง ไม่กล้าหนีต่อ พวกเขาไม่อยากตายอยู่ที่นี่ หากว่ายอมจำนน อย่างน้อยก็ยังได้มีชีวิตอยู่ แต่ถ้าไม่แล้วล่ะก็ ชีวิตของพวกเขาคงต้องจบลงจริงๆ
เหล่าทหารจำนวนมากพากันคุกเข่าลงทันที พวกที่วิ่งหนีก็ไม่หนีต่อ เพราะยังไงศึกนี้พวกเขาก็ได้พ่ายแพ้ไปแล้ว โดยเฉพาะคำพูดนี้ยังออกมาจากปากของอี้เทียนหยุนแล้วด้วย มันจึงเต็มไปด้วยความอหังการ ทำให้ผู้คนทั้งหลายหวาดกลัว และยอมทำตามในที่สุด!
พลังของอี้เทียนหยุนพวกเขาได้ประสบมากับตัวเองแล้ว ดังนั้นเมื่อเขาเอ่ยปาก พวกเขาย่อมต้องหวาดกลัวอย่างแน่นอน โดยเฉพาะคำพูดตามหลังพวกนี้ จึงไม่มีใครกล้าสงสัยว่าเขาจะทำไม่สำเร็จ
หลังจากอี้เทียนหยุนประกาศคำพูดนี้ออกไป ร่างของเขาก็หมุนตัว พร้อมกับไล่ตามไปอย่างรวดเร็ว จากนั้นก็พูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า “ข้าบอกให้พวกเจ้าไปได้อย่างงั้นเหรอ?”
หากไม่สนใจและปล่อยให้คนทั้งสองนี้หนีไปได้ ก็เท่ากับทิ้งปัญหาไว้ในอนาคต แล้วอย่างนี้เขาจะยอมปล่อยพวกเขาไปได้ยังไง? ร่างของเขาไล่ตามไปติดๆ พริบตาก็ไล่ทัน ความเร็วของเขาหากเทียบกับของราชครูแล้ว เร็วกว่ามาก ที่เป็นแบบนี้ได้ก็เพราะปีกฟีนิกซ์ มันทำให้ความเร็วของเขาเพิ่มขึ้นสองเท่า เป็นธรรมดาที่เขาจะไล่ทัน
แม้จะอยู่ในร่างมังกรมาร แต่ก็ยังสามารถใช้ปีกฟีนิกซ์ได้ โดยที่ไม่มีการขัดกันแม้แต่น้อย
แค่พริบตา เขาก็ไล่มาถึงด้านหลังพวกเขา พร้อมกับเปิดปากขนาดใหญ่ขึ้น จากนั้นก็ยิงลำแสงสีดำออกไป
“บัดซบ!” ราชครูมีสีหน้าน่าเกลียด พร้อมกับทำการฟาดหลังมือออกไป ซัดฝ่ามือเทพใต้พิภพออกมา พลังของมันเมื่อเทียบกับของอัครเสนาบดีหลงแล้วแข็งแกร่งกว่า แต่เมื่อต้องมาเจอกับการโจมตีของอี้เทียนหยุน เพียงแค่ปรากฏ ก็ถูกทำลายทิ้งในทันที ลำแสงสีดำทะลุฝ่ามือนี้ไปอย่างง่ายดาย พร้อมกับระเบิดขึ้นบนร่างของพวกเขา
“เปรี้ยง!”
ทั้งสองคนตกลงมาจากอากาศกระแทกเข้ากับพื้นจนเป็นหลุมลึก ตามมาด้วยร่างหนึ่งที่กระเด้งออกมาจากในหลุม และร่างนั้นก็คือราชครู! ร่างของเขาถูกกัดกร่อนด้วยพลังของมังกรมาร ทำให้ร่างของเขาในตอนนี้ดำสนิท จากนั้น ก็ได้มีแสงสีทองเข้าปกคลุมร่างของเขา เหมือนว่านี่เป็นการยันต์ชนิดหนึ่ง ที่ใช้สะกดมันเอาไว้
อึดใจต่อมา ความเร็วของเขาก็ระเบิดออกมาอีกหลายเท่า หายไปในพริบตา ก่อนที่จะปรากฏขึ้นที่เส้นขอบฟ้า ทิ้งอัครเสนาบดีหลงไว้อย่างไม่ใยดี
เมื่อต้องเผชิญกับหายนะที่จวนตัว ราชครูก็ไม่สามารถพาอัครเสนาบดีหลงไปได้อีก ทำได้เพียงหนีเอาตัวรอดไปคนเดียวก่อน
