ตอนที่ 652: สังหาร!
ภายใต้การปกคลุมของแสงสีดำนี้ แม้แต่เสียงกรีดร้องก็ไม่สามารถส่งออกมาได้ เพราะได้ถูกแสงสีดำนี้กลืนกินเข้าไป ก่อนหน้านี้ยากที่จะสร้างความเสียหายให้กับเขา แต่ตอนนี้กลับสามารถเผาอีกฝ่ายให้เป็นเถ้าถ่านได้อย่างง่ายดาย นี่ก็คือประสิทธิการของการยกระดับพลังโจมตี
แม้ร่างกายจะแข็งแกร่ง แต่ภายใต้พลังที่อหังการ ก็ถูกทำให้สลายกลายเป็นควันได้อยู่ดี!
หลังจากที่ลำแสงสีดำสลายไป บริเวณรอบๆ ในระยะ 1 ลี้ ต่างก็ถูกเผาจนกลายเป็นหลุมขนาดใหญ่อย่างไม่น่าเชื่อ แถมยังลึกจนมองไม่เห็นก้น ขณะเดียวกันก็มีความร้อนที่ส่งออกมาจากเบื้องล่าง เพียงแค่เข้าไปใกล้ ก็รู้สึกเหมือนว่าร่างตัวเองจะถูกเผา
นี่เป็นเพราะอี้เทียนหยุนได้ทำการกำหนดระยะไว้แคบเป็นพิเศษ หากว่าปล่อยให้มันขยายออกไปตามใจ อย่าว่าแต่ระยะ 1 ลี้เลย ต่อให้เป็นสิบลี้ก็ต้องพบกับหายนะ! เมื่อถึงตอนนั้น รังฟีนิกซ์นี้ก็ต้องถูกทำลายจนเหลือไม่ถึงครึ่ง
“นี่ นี่มันพลังอะไรกัน ทำไมถึงได้มีพลังเพิ่มขึ้นมากขนาดนี้!”
พวกเขาพากันตกใจ พลังที่บรรพชนทั้งสามเตรียมจะระเบิดออกมา ตอนนี้ก็ได้ยอมตัดใจแล้ว พวกเขาสามารถสัมผัสได้ชัดเจนว่าพลังของตนนั้น หากให้เทียบกับพลังที่อี้เทียนหยุนระเบิดออกมาเมื่อกี้นี้ กลับไม่คุ้มค่าแม้แต่จะพูดถึง
พวกเขาพากันไม่สามารถตัดสินได้แล้วในตอนนี้ ก่อนหน้านี้พวกเขาคิดว่าอี้เทียนหยุนได้มาถึงขีดจำกัด แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าจะไม่ใช่อย่างที่พวกเขาคิด อี้เทียนหยุนยังไม่มาถึงขีดจำกัด พลังของเขายังสามารถเพิ่มขึ้นได้อีก เหมือนว่าก่อนหน้านี้เขาจะจงใจปกปิดไว้ ไม่ยอมระเบิดพลังออกมา
และความจริงก็เป็นอย่างนั้นแหละ เขาอยากจะลองสู้กับเจ้าศักดิ์สิทธิ์เทียนหมิงดู แต่สุดท้ายก็พบว่าไม่สามารถสู้อีกฝ่ายได้ จึงทำได้เพียงเสียสละทุกสิ่ง เพื่อแลกเปลี่ยนเป็นค่าความคลั่งมา
หลังจากที่สะสมได้เพียงพอ เขาก็ทำการเพิ่มระดับโหมดคลั่งในทันที นั่นจึงเป็นสาเหตุที่พลังของเขาเพิ่มขึ้น และตอนนี้ค่าความคลั่งของเขาก็ไม่เหลือแล้ว แต่ตราบใดที่เขาสามารถสังหารเจ้าศักดิ์สิทธิ์เทียนหมิงได้ ทุกอย่างก็จะไม่มีปัญหา
“หืม ยังไม่ตายอีกเหรอ?” อี้เทียนหยุนมองลงไปยังก้นหลุม หากเจ้าศักดิ์สิทธิ์เทียนหมิงตาย ระบบก็จะต้องประกาศให้เขารู้ แต่ถึงตอนนี้จะไม่ตาย แต่เจ้าศักดิ์สิทธิ์เทียนหมิงก็อยู่ในสภาพปากตายอยู่ดี
จากนั้น เขาก็ใช้ดวงตาประเมินทำการตรวจสอบสถานการณ์ด้านล่างอย่างรวดเร็ว และก็พบว่าที่ขอบหลุมมีร่างของเจ้าศักดิ์สิทธิ์เทียนหมิงอยู่ พร้อมกับเริ่มหลบหนีจากส่วนที่ลึกที่สุดของก้นหลุม
“หากเป็นคงอื่น คงจะปล่อยให้เจ้าหนีไปได้จริงๆ……”
อี้เทียนหยุนหัวเราะเยาะ จากนั้นก็พุ่งร่างลงไปยังก้นหลุม บรรพชนทั้งสามพากันมองตามลงไป อยากจะดูว่าเจ้าศักดิ์สิทธิ์เทียนหมิงมีสภาพเป็นยังไงแล้ว และหลังจากนั้นสักพัก อี้เทียนหยุนก็บินขึ้นมา พร้อมกับในมือที่ถือถ่านดำๆ ก้อนหนึ่ง แต่เมื่อดูดีๆ แล้ว นี่กลับไม่ใช่ถ่านดำๆ แต่ว่าเป็นวิญญาณกลุ่มหนึ่ง!
วิญญาณกลุ่มนี้ดูคล้ายกับสิ่งมีชีวิตนิดหนึ่ง และยังสามารถเคลื่อนไหวได้ตามใจอย่างไม่คาดคิด อีกทั้งยังสามารถปล่อยพลังออกมาได้ด้วย ซึ่งนี่ก็เกี่ยวข้องกับเผ่าวิญญาณร้าย เพราะส่วนใหญ่ของพวกเขาก็คือวิญญาณ หากว่าวิญญาณแข็งแกร่งพอ พวกเขาก็สามารถถอดวิญญาณออกจากร่างได้ในทันที เพื่อหลีกหนีการโจมตีที่ถึงแก่นของศัตรู
ต่อให้ร่างกายจะไม่สมบูรณ์ แต่ตราบเท่าที่วิญญาณไม่ได้รับความเสียหาย พวกมันก็สามารถใช้การบินเพื่อพุ่งเข้ามาโจมตีได้ แต่ว่าราคาที่ต้องจ่ายก็ไม่น้อยเช่นกัน เพราะมีการเผาผลาญที่ใหญ่มาก ดังนั้นวิญญาณจึงเล็กลงเรื่อยๆ จนสุดท้ายวิญญาณก็จะไม่เหลือ ซึ่งก็เท่ากับว่าได้ตายลงโดยสมบูรณ์
แต่ตอนนี้อีกฝ่ายได้ถูกอี้เทียนหยุนกุมวิญญาณหลักเอาไว้ ซึ่งเป็นวิญญาณที่ไม่สมบูรณ์อย่างถึงที่สุด แสดงว่าเขาได้ถูกการโจมตีที่น่าสะพรึงนั้นของอี้เทียนหยุนเข้าไปมากทีเดียว
“ปล่อยข้า ปล่อยข้า…..” น้ำเสียงของเจ้าศักดิ์สิทธิ์เทียนหมิงเต็มไปด้วยความกลัว ใครจะคิดว่าอี้เทียนหยุนจะสามารถระเบิดพลังที่น่ากลัวขนาดนั้นออกมาได้?
ถึงกับสามารถทำลายเขาได้สมบูรณ์ในพริบตา ร่างกายที่แข็งแกร่งไม่แพ้เพชรของเขา สุดท้ายก็ไม่ต่างไปจากเนยเหลว ต้องถูกทำให้ลงไปนอนกับพื้นอย่างง่ายดาย ระหว่างพวกเขามีความต่างของพลังรบมากถึง 1 หมื่นล้าน การที่จะคิดว่าไม่สามารถทำลายอีกฝ่ายได้อย่างง่ายดายคงเป็นเรื่องยาก ทั้งสองนั้นไม่ได้อยู่ในระดับเดียวกัน พลังนี้ทำให้เขารู้สึกเหมือนกับราชาศักดิ์สิทธิ์มาเอง แล้วอย่างนี้เขาจะไปมีพลังสู้กลับได้ยังไง!
“ปล่อยเจ้าอย่างงั้นเหรอ? เจ้าคิดว่าข้าจะปล่อยเจ้าไปหรือไง?” อี้เทียนหยุนพูดอย่างไม่แยแส “หากเป็นคนอื่น ป่านนี้คงปล่อยให้เจ้าหนีไปได้แล้ว เมื่อไร้ซึ่งลมหายใจ พวกเขาก็คงจะคิดว่าเจ้านั้นตายไปแล้ว ตอนแรกเจ้าก็หนีออกไปด้วยครึ่งวิญญาณอย่างนี้ ตอนนี้ยังคิดจะใช้วิธีนี้อีกอย่างงั้นเหรอ?”
หลังจากที่พวกบรรพชนทั้งสามได้เห็น หินที่ถ่วงในใจก็ได้ตกลงในที่สุด หมายความว่าเจ้าศักดิ์สิทธิ์เทียนหมิงได้ตายไปแล้ว และตอนนี้ก็เหลือเพียงแค่กลุ่มวิญญาณเล็กๆ นี้เท่านั้น ตราบเท่าที่ทำลายวิญญาณกลุ่มนี้ เจ้าศักดิ์สิทธิ์เทียนหมิงก็จะแตกดับอย่างเป็นทางการ
เมื่อไม่มีราชาเซียนผู้ยิ่งใหญ่ทั้งสามคน ขุมอำนาจของเขาก็จะเหลือเทียบเท่ากับขุมอำนาจระดับ 2 ระดับ 3 เท่านั้น ซึ่งในความเห็นของพวกเขา สามารถทำลายได้อย่างง่ายดาย
“ตราบเท่าที่เจ้าปล่อยข้า ข้าจะให้ทุกสิ่งที่เจ้าต้องการ ไม่ว่าจะวิธีหลบหนีแบบไหน ข้าก็จะเต็มใจมอบให้เจ้า!” เมื่อความตายกรายเข้ามาใกล้ เขาก็เริ่มร้องขอความเมตตา จะไปเหมือนกับเจ้าศักดิ์สิทธิ์เทียนหมิงผู้เย่อหยิ่งที่ไหนกัน?
“แล้วเจ้าจะให้อะไรข้า?” อี้เทียนหยุนถามขึ้นอย่างเฉยชา
“ทุกอย่างเลย ไม่ว่าจะเป็นวิชายุทธ์ สมบัติ ล้วนแต่ให้เจ้า แดนศักดิ์สิทธิ์เทียนหมิงเองก็ยกให้เจ้า ตราบเท่าที่เจ้าปล่อยข้าไป ไม่ว่าอะไรก็ให้เจ้าหมด….” เจ้าศักดิ์สิทธิ์เทียนหมิงร้องขอความเมตตา
บรรพชนทั้งสามมองฉากนี้แต่ไม่ได้เข้าไปแทรก ตอนนี้คนที่มีพลังที่จะตัดสินใจได้ก็คืออี้เทียนหยุน ไม่ว่าจะกำจัดหรือเลือกที่จะไว้ชีวิตอีกฝ่ายเพื่อสมบัติ ทั้งหมดนี้ล้วนแต่ขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของอี้เทียนหยุน
“แล้วหากให้เจ้ากลายเป็นทาสข้าล่ะ?” อี้เทียนหยุนพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเฉยชา
“ทาสอย่างงั้นเหรอ…. ขะ ข้าเต็มใจที่จะเป็นทาสของเจ้า!” วิญญาณของเจ้าศักดิ์สิทธิ์เทียนหมิงสั่นไหว แต่สุดท้ายก็เลือกที่จะรับปาก
“โอ้ ดูเหมือนว่าเจ้าจะยอมลดตัวลงมาต่ำแบบนี้จริงๆ….. แต่ว่าข้ากลัวว่าเจ้าจะมีแผนการอื่นมากกว่า? ต่อให้ข้าจะให้เจ้ามาเป็นทาสของข้าจริงๆ ก็คงมีแต่ต้องล่ามเจ้าไว้ข้างกายข้า ไม่อย่างนั้น วันหนึ่งข้าอาจถูกเจ้าฆ่าตายได้!” อี้เทียนหยุนพูดด้วยน้ำเสียงดูถูก “ส่วนสมบัติอะไรนั่น ในสายตาของข้าเป็นได้เพียงขยะ สิ่งที่ข้าต้องการที่สุดในตอนนี้ก็คือชีวิตของเจ้า!”
น้ำเสียงเพิ่งจะจบลง เปลวเพลิงสีดำก็ลุกโหมอย่างบ้าคลั่ง พร้อมกับเผาวิญญาณของเจ้าศักดิ์สิทธิ์เทียนหมิงทีละชุน จนวิญญาณของเจ้าศักดิ์สิทธิ์เทียนหมิงต้องส่งเสียงร้องโหยหวนออกมาไม่หยุด แต่ไม่ว่าเขาจะกรีดร้องแค่ไหนก็ไม่มีความหมาย
“ฮ่าๆๆ… เจ้าจะต้องตายเร็วๆ นี้แน่ อีกไม่นาน….. ไม่ เจ้าต้องต้องในเร็วๆ นี้ เร็วๆ นี้แหละ ฮ่าๆๆ…..” เจ้าศักดิ์สิทธิ์เทียนหมิงหัวเราะออกมา ในตอนนี้เขาไม่กลัวแล้ว น้ำเสียงที่ส่งออกมามีเพียงแค่ความเกลียดชังเท่านั้น
ในฐานะเจ้าศักดิ์สิทธิ์เทียนหมิง แน่นอนว่าเขาย่อมไม่กลัวอะไร แต่เหตุผลที่ทำไมเขาถึงยอมรับปาก คงมีแต่ปีศาจเท่านั้นที่รู้ เมื่อกลายเป็นทาส ก็คงไม่มีทางที่เขาจะฝืนบังคับให้อีกฝ่ายเปิดปาก บอกทุกอย่างที่รู้ออกมา และเขาก็คงไม่ยอมให้โอกาสอีกฝ่ายลงมือแทงข้างหลังเขาได้ ดังนั้น อี้เทียนหยุนจึงไม่ถามอะไรออกไป
“วางใจเถอะ เรื่องนี้เจ้าจะไม่มีทางได้เห็น ไม่ว่าเจ้าจะมีสหายสักกี่คน ข้าก็จะฆ่าพวกมันจนหมด!” อี้เทียนหยุนพูดอย่างเย็นชา
“เจ้ามันคิดง่ายเกินไปแล้ว เผ่ามนุษย์ที่โง่เขลาและอ่อนแอ…..” เจ้าศักดิ์สิทธิ์เทียนหมิงหัวเราะ แต่ก็ไม่สามารถพูดได้มากไปกว่านี้ เพราะได้ถูกเปลวเพลิงทำให้สลายไปโดยสมบูรณ์
“ติ๊ง ท่านสังหารเจ้าศักดิ์สิทธิ์เทียนหมิงสำเร็จ ได้รับค่าประสบการณ์ 2.15 หมื่นล้าน, ค่าความคลั่ง 150,000, ค่าความชั่ว 100,000! ได้รับวิชายุทธ์ เคล็ดวิชาเทพเทียนหยิน, เคล็ดวิชาเทพวิญญาณร้าย, วิญญาณร้ายสิงร่าง, วิญญาณร้ายจุติ! ได้รับไอเทม วิญญาณวิญญาณร้าย, กระดูกวิญญาณร้าย, สายเลือดวิญญาณร้าย, หยกบรรพกาลวิญญาณร้าย(โคตรหายาก)!”
“ติ๊ง ท่านทำการสังหารข้ามระดับสำเร็จ ได้รับค่าประสบการณ์ 500 ล้าน, ค่าความคลั่ง 100,000, ค่าความชั่ว 100,000, สิทธิ์ในการสุ่มลอดเตอรี่รุ่นปรับปรุงพิเศษ 1 ครั้ง!”
“ติ๊ง ยินดีด้วย ผู้เล่นอี้เทียนหยุนได้เข้าสู่ระดับราชาเซียนขั้นที่ 1!”
