ตอนที่ 699: สี่ขุนโจรเทียนเฉว่!
“ข้าก็นึกว่าใคร ที่แท้ก็สี่ขุนโจรเทียนเฉว่นี่เอง ไม่คิดว่าพวกเจ้าจะซ่อนอยู่ใกล้ๆ ไม่ยอมออกมา ที่แท้ก็คิดจะทำตัวเป็นนกขมิ้นนี่เอง!”
เจียวหลิงเหอพูดอย่างดูถูก แต่ว่าในใจกำลังคิดหาวิธีว่าจะหลบหนีไปจากที่นี่ได้ยังไง สายตาของเธอมองไปรอบๆ ไม่หยุด ต้องการดูว่าทางไหนจะเป็นทางหนีที่ดีที่สุด
ที่นี่ไม่ใช่หุบเขาที่เป็นทางอับ แต่ว่ายังมีที่ให้หนีได้กว่าครึ่ง ด้านหน้าเป็นภูเขา หากว่าหนีไปทางนั้นจะทำให้หนีได้ช้า มีโอกาสถูกไล่ทันสูงมาก
โดยเฉพาะสี่ขุนโจรเทียนเฉว่พวกนี้ด้วยแล้ว พวกเขาไม่ได้ระดับที่อ่อนแอเลย ที่แข็งแกร่งที่สุดก็มีพลังถึงระดับราชาวิญญาณขั้นที่ 7 ส่วนที่อ่อนแอที่สุดก็มีพลังระดับราชาวิญญาณขั้นที่ 5 แต่ตัวเองก็ไม่ได้มีระดับที่แย่เช่นกัน เพราะเธอมีพลังระดับราชาวิญญาณขั้นที่ 5 ถือว่าจัดการอยู่ในระดับกลางๆ ในกลุ่มพวกเขา
ทั้งสี่คนนี้มีฉายาว่า เทียนฉ่า เทียนสุ่ย เทียนอวี่ และเทียนฮุย ส่วนชื่อจริงของพวกเขานั้นไม่มีใครรู้ รู้แต่ฉายาของพวกเขา ตั้งแต่กลายเป็นสี่ขุนโจร ก็หมายความว่าพวกเขาเป็นโจร เรื่องปล้นฆ่าวางเพลิงล้วนแต่ผ่านมือพวกเขามาหมดแล้ว
“ไม่ต้องมองไปรอบๆ แล้ว เจ้าคิดว่าจะหนีไปจากเงื้อมมือของพวกเราสี่คนได้อย่างงั้นเหรอ?” เทียนฉ่ายิ้มอย่างน่ารังเกียจ “ก่อนหน้านี้เจ้าหนีรอดไปได้หลายครั้ง คราวนี้เจ้าไม่โชคดีแบบนั้นแน่ คราวนี้เจ้าถูกสี่พันธนาการของพวกเราจับไว้แล้ว ยังคิดว่าจะหนีไปได้อีกเหรอ?”
“ฮี่ฮี่ ใช่แล้ว สี่พันธนาการของพวกเรามีพลังที่น่าทึ่งมาก ก่อนหน้านี้แม้แต่ผู้เชี่ยวชาญระดับราชาวิญญาณขั้นที่ 9 ยังถูกสี่พันธนาการของพวกเราจัดการจนอยู่ในสภาพน่าสมเพช ข้ายังจำความรู้สึกนั้นได้อยู่เลย!” เทียนสุ่ยยิ้มอย่างชั่วร้าย จากนั้นก็มองสำรวจร่างกายของเจียวหลิงเหอพร้อมกับแลบลิ้นเลียริมฝีปากตัวเอง “หุ่นดีจริงๆ ข้าไม่ค่อยได้ลิ้มลองรสชาติของผู้ฝึกตนหญิงระดับราชาวิญญาณสักเท่าไหร่ คราวนี้ดูท่าจะสมใจอยากข้าซะแล้ว”
“เหล่าสุ่ย อย่ามาทำน่ารังเกียจต่อหน้าข้า ข้าล่ะสงสัยจริงๆ ว่าเจ้าจะกินผู้หญิงของเจ้าเหมือนกันหรือเปล่า” เทียนอวี่แสดงสีรังเกียจ แต่ก็ไม่ได้ว่าอะไร
รสชาติที่เทียนสุ่ยพูดนั้น หมายถึงการกินคนจริงๆ! เทียนสุ่ยนั้นชอบกินเนื้อคนอย่างมาก ตราบเท่าที่กินได้ เขาจะไม่ปล่อยมันไปเด็ดขาด
“เอาล่ะ ผู้หญิงคนนี้ต้องให้ข้ามีความสุขก่อน แล้วอย่างอื่นค่อยว่ากัน ก่อนหน้านี้หนีหลุดมือพวกเราไปได้หนแล้วหนเล่า คราวนี้เมื่อจับได้แล้ว ก็ต้องให้ข้าได้เอาก่อนแล้วค่อยว่ากัน!” เทียนฮุยเลียริมฝีปาก ผู้หญิงตรงหน้าสวยออกขนาดนี้ แล้วเขาจะปล่อยไปได้ยังไง?
ผู้หญิงธรรมดานั้นเขาไม่สนใจ มีแต่ผู้ฝึกตนที่มีระดับสูงอย่างนี้ถึงจะถูกใจเขา มันทำให้เขารู้สึกว่าตนเองประสบความสำเร็จ
ครั้งนี้พวกเขาทั้งสี่คนไม่มีทางปล่อยเจียวหลิงเหอไปเด็ดขาด โดยเฉพาะอย่างยิ่งหญ้าดื่มโลหิตในมือเธอยิ่งไม่มีทางพลาด ไม่ว่าจะเป็นหญ้าดื่มโลหิตหรือคน ก็ไม่มีทางปล่อย
“พวกเจ้านี่มันเลวจริงๆ พวกเจ้าวางแผนที่จะลงมือกับข้านานแล้วสินะ!” เจียวหลิงเหอพูดอย่างเย็นชา “พวกเจ้านอกจากปล้นชิงแล้ว ยังจำอะไรได้!”
“ข้าจะทำอะไรได้นั้น ไว้เจ้าได้ลองแล้วจะรู้” สายตาของเทียนฮุยเต็มไปด้วยความลามกหยาบช้า เรื่องที่เขาคิดนั้น ต้องเป็นเรื่องน่ารังเกียจอย่างแน่นอน
“น่ารังเกียจ!” เจียวหลิงเหอมองพวกเขาอย่างเย็นชา แล้วพูดว่า “ข้ายอมยกหญ้าดื่มโลหิตให้พวกเจ้า พวกเจ้าปล่อยข้าไปเถอะ!”
“โฮ่ ครั้งนี้ถึงกับยอมเจรจา? งั้นทำไมก่อนหน้านี้ถึงไม่ยอมเจรจาล่ะ ตอนนี้รู้ถึงพลังของสี่พันธนาการของพวกเราแล้วหรือยัง?” พวกเขาพากันหัวเราะอย่างสะใจ
โซ่สี่เส้นที่พวกเขาเหวี่ยงออกมานี้ ทำการตรึงจากทุกทิศทาง ที่จริงก็ใช้ประโยชน์จากพื้นที่รอบๆ ตราบเท่าที่มัดตรึงได้แน่นพอ ก็จะสามารถปิดทางหนีทั้งสี่ทิศเอาไว้ได้ แล้วอย่างนี้อีกฝ่ายจะหนีไปทางไหนได้?
วิธีเดียวที่ทำได้ก็คือต้องใช้กำลังทำลายมัน แต่ว่าคนเพียงคนเดียว จะทำลายการร่วมมือจากคนทั้งสี่ได้เหรอ? ไม่เพียงแต่ระดับของเธอจะด้อยกว่าพวกเขาเท่านั้น แต่ยังมีพวกเขาอีกสี่คนคอยขวาง ทำให้ความยากของมันยิ่งยากขึ้นไปใหญ่
“นี่เป็นเพราะพวกเจ้าได้เปรียบข้า ข้าก็เลยต้องยกหญ้าดื่มโลหิตให้หรอก!” เจียวหลิงเหอพูดอย่างเย็นชา
“ฮี่ฮี่ พวกเราได้พูดไปแล้วเมื่อกี้นี้ แล้วจะให้ปล่อยเจ้าไปได้ยังไง? เจ้าคงเคยได้ยินมาสินะ หลังจากที่มีคนถูกพวกเราล้อมเอาไว้แล้ว มีใครมีชีวิตรอดออกไปหรือเปล่าล่ะ?” เทียนฉ่าพูดอย่างเย็นชา “ไม่เพียงแต่ชีวิตของเจ้าจะเป็นของพวกเราเท่านั้น แต่หญ้าดื่มโลหิตก็จะเป็นของพวกเราเช่นกัน!”
“ผู้หญิงที่สวยและอ่อนเยาว์อย่างเจ้า ข้าตัดสินใจแล้วว่าจะกินเจ้าวันนี้ แล้วจะปล่อยเจ้าไปได้ยังไง? หากปล่อยเจ้าไป แล้ววันใดวันหนึ่งเจ้ากลับมาแก้แค้นพวกเรา นั่นคงเป็นปัญหาแล้ว” เทียนสุ่ยเลียริมฝีปาก จากนั้นก็พูดต่อว่า “ใครไม่รู้บ้างว่าเจ้ามีฉายาว่า ภรรยาแค้น ที่มีแค้นต้องชำระ!”
ภรรยาแค้นคือฉายาของเธอ แม้ฟังแล้วจะไม่ค่อยเพราะเท่าไหร่นัก แต่นี่ก็เป็นเพราะนิสัยของเธอ ที่เมื่อมีแค้นแล้วต้องชำระ ต่อให้ต้องไล่ตามไปสุดขอบโลก ก็ต้องกำจัดให้สิ้นซาก!
“ใช่ พูดไปแล้วหมอกหยินของที่นี่ก็แทบจะเอาชีวิตของพวกเราไป” สายตาของเทียนฮุยเต็มไปด้วยความบ้าคลั่งเมื่อพูดประโยคนี้ “มีเพียงแต่เวลานี้ ที่ได้เห็นเจ้าดิ้นรน พร้อมกับมองมาที่พวกเราอย่างเกียจชัง มันถึงได้ทำให้ข้ารู้สึกสดชื่น! สีหน้าที่ดิ้นรนกระเสือกกระสนอย่างนี้ ถึงจะสามารถเติมเต็มความปรารถนาในใจของข้าได้!”
แต่ละคนต่างก็ผิดปกติด้วยกันทั้งนั้น สมแล้วที่มาเป็นโจร นอกจากจะเลวทรามแล้ว ยังเป็นพวกผิดปกติอีก
“ดูเหมือนว่าพวกเจ้าจะไม่เต็มใจปล่อยข้าไปงั้นสินะ” เจียวหลิงเหอหยิบมีดสั้นออกมา พร้อมกับจ่อไปที่กล่องหยกในมือ แล้วพูดอย่างเย็นชาว่า “เมื่อเป็นอย่างนี้ งั้นข้าก็จะทำลายหญ้าดื่มโลหิตนี่ จากนั้นก็ฆ่าตัวตายตาม! ดูสิว่าพวกเจ้าจะเร็วกว่า หรือว่าข้าจะทำลายกล่องหยกนี้และฆ่าตัวตายเร็วกว่ากัน?”
สีหน้าของคนทั้งสี่พลันเปลี่ยนไป ตัวคนตายไปนั้นไม่สำคัญ ที่สำคัญคือหญ้าดื่มโลหิตจะมีปัญหาไม่ได้
หญ้าดื่มโลหิตนี้เป็นสมุนไพรวิญญาณขั้นที่ 6 อีกทั้งยังเป็นขั้นที่ 6 ชั้นยอดอีกด้วย ความล้ำค่าของมันนั้นสามารถจินตนาการได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งมันสามารถช่วยเพิ่มเลือดฉีได้อย่างมีนัยสำคัญ ต่อให้จะเป็นคนใกล้ตาย แต่เมื่อหลังจากกินหญ้าดื่มโลหิตนี้เข้าไป ก็จะทำให้เลือดฉีเพิ่มขึ้น สามารถมีชีวิตต่อไปได้หลายสิบปีในทันที หรืออาจจะเป็นร้อยปีก็ยังได้
ไม่เพียงแต่จะนำไปทำเป็นโอสถยืดชีวิตเท่านั้น แต่ยังสามารถเอาไปทำเป็นโอสถเพิ่มเลือดฉีได้เช่นกัน เลือดฉีนั้นเป็นพื้นฐานของการฝึกตน ตราบเท่าที่มีเลือดฉีเพียงพอ ก็จะทำให้การฝึกตนมีพลังเพิ่มมากขึ้น แม้กระทั่งอาจจะทำให้การผลาญแกนโลหิตไม่เกิดผลเสียได้ด้วยซ้ำ
สามารถพูดได้ว่าหญ้าดื่มโลหิตนั้นล้ำค่ามากกว่าชีวิตของเจียวหลิงเหอ การที่เธอใช้มันเป็นการขู่เช่นนี้ ถือเป็นความคิดที่ฉลาดมาก
“ทำลายหญ้าดื่มโลหิต?” เทียนฉ่าพูดอย่างเย็นชา “งั้นก็ทำสิ พวกเราต้องการแค่เศษของมันก็พอ แม้ว่าประสิทธิภาพจะลดลงมหาศาล แต่อย่างน้อยก็สามารถดูดซับได้!”
ในตอนนี้เอง เทียนฉ่าก็ได้หัวเราะเยาะ จากนั้นก็เหวี่ยงโซ่ในมือออกไปในทันที เขาไม่กลัวว่าเจียวหลิงเหอจะทำลายหญ้าดื่มโลหิตไปจริงๆ
อีกสามคนที่เหลือเห็นลูกพี่ของตนโจมตีออกไป พวกเขาก็ทำการโจมตีตาม พร้อมกับปล่อยพลังที่แข็งแกร่งที่สุดออกไป ตัวโซ่เปล่งแสงเจิดจ้าออกมา ก่อนที่จะกลายเป็นเหมือนกับรังแมงมุมที่ปกคลุมออกไป
ในตอนนี้เอง เจียวหลิงเหอก็ได้โยนกล่องหยกในมือออกไปอย่างรวดเร็ว จากนั้นก็บินออกไปราวกับดอกศร หนึ่งในพวกเขาก็มือไวตาว่อง บินออกไปอย่างรวดเร็ว พร้อมกับคว้ากล่องหยกเอาไว้ ในขณะที่พวกเขาพากันเสียเวลาในจุดนี้ เจียวหลิงเหอก็ได้บินเว้นช่องออกไปเรียบร้อยแล้ว
คนที่บินไปคว้ากล่องหยกเอาไว้ก็คือเทียนสุ่ย เขาทำการเปิดกล่องหยกออกดูอย่างรวดเร็ว และก็พบว่าที่อยู่ในกล่องนั้นไม่ใช่หญ้าดื่มโลหิต แต่ว่าเป็นหัวผักกาด!
“เธอสับเปลี่ยนของ!”
ทั้งสี่คนพากันโกรธ ทันใดนั้นก็รีบไล่ตามไปทันที พร้อมกับเหวี่ยงโซ่ทั้งสี่เส้นในมือออกไป หวังที่จะจับเจียวหลิงเหอให้ได้
เจียวหลิงเหอสายตาเย็นชา พร้อมกับบีบแผ่นหยกอย่างรวดเร็ว ก่อนที่จะกลายเป็นลำแสง บินขึ้นไปบนท้องฟ้า แต่เพิ่งจะเริ่มบิน ทันใดนั้นก็มีลำแสงปกคลุมลงมา บังคับให้เธอกลับลงไป
และในพริบตาที่ถูกบังคับให้กลับลงมานี้ เธอก็พลันถูกโซ่ทั้งสี่เส้นรัดเอาไว้ในทันที พร้อมกับทำการมัดตายร่างของเธอไว้ ทำให้ไม่สามารถเคลื่อนไหวได้แม้แต่น้อย!
“ยังมีคนซุ่มอยู่อีกอย่างงั้นเหรอ!” เธอไม่คิดว่าที่นี่จะมีคนซุ่มอยู่อีก
และหลังจากมองดูดีๆ ก็ปรากฏชายวัยกลางคนคนหนึ่งที่ขวางอยู่ใกล้ๆ เธอ พร้อมกับใบหน้าที่เปื้อนยิ้มแห่งการดูถูก
“ข้ารู้อยู่แล้วว่าเจ้าจะต้องมีเล่ห์อะไรอยู่อีก โชคดีที่พี่ใหญ่ได้ทำการแอบซุ่มอยู่ด้านหลังนี้ ไม่อย่างนั้น เจ้าคงจะหนีไปได้จริงๆ” เทียนฉ่าพูดพร้อมกับหัวเราะ
“พี่ใหญ่?” เจียวหลิงเหอตกใจ ทำไมอยู่ๆ ถึงได้มีพี่ใหญ่ปรากฏขึ้นมาอีกล่ะ
“คิดไม่ถึงล่ะสิว่าพวกเราจะไม่ใช่สี่ขุนโจร แต่เป็นห้าขุนโจรต่างหาก! เขาก็คือพี่ใหญ่ของพวกเรา เทียนเฉว่” เทียนฉ่ามองไปที่เธอด้วยสีหน้าพอใจ ตามจับมานาน ในที่สุดก็จับได้สักที แล้วจะไม่ให้พวกเขาดีใจได้ยังไง
“สวรรค์ต้องการให้ฆ่าตายอย่างงั้นเหรอ…..” เจียวหลิงเหอมีสีหน้าสิ้นหวัง เธอคิดถึงสิ่งต่างๆ มากมาย รวมถึงร่างเล็กๆ นั่น เสียงหัวเราะนั้นที่ทำให้เธอยากจะลืมมันไปจากใจ
จะเสียดายก็แต่ ตั้งแต่วันนี้ไป เธอจะไม่ได้เห็นหน้าเขาอีก ไม่ได้เห็นหน้ากันอีกตลอดกาล
“ลาก่อนโลกนี้ ลาก่อนเทียนหยุน ลาก่อนซิงเฉิน…..” น้ำตาเธอไหลอาบหน้า พร้อมกับเตรียมตัวฆ่าตัวตาย ตอนนี้เธอมีเพียงแค่วิธีเดียวเท่านั้น นั่นก็คือฆ่าตัวตาย!
กับศัตรูที่โอบล้อมทุกทิศทาง เธอเพียงคนเดียวจึงง่ายที่จะถูกจับ และเพื่อที่จะหลีกเลี่ยงการจับตัวในครั้งนี้ วิธีที่ดีที่สุดก็คือฆ่าตัวตาย!
“พี่สาว?”
ในตอนนี้เอง ก็ได้มีเสียงดังมา และเมื่อเธอเงยหน้าขึ้นไป เธอก็พบกับใบหน้าที่คุ้นเคย และอีกหนึ่งใบหน้าที่เธอไม่เคยเห็นมาก่อน แต่ก็รู้สึกคุ้นเคยเป็นอย่างมาก!
