ตอนที่ 712: อุปกรณ์นี้คงไม่ต้องมอบให้แล้ว
ประมุขคนปัจจุบันถือไม้เท้าเดินมา ในแดนศักดิ์สิทธิ์เฟิงเทียนนี้ เขาคือคนที่มีอำนาจสูงสุด ไม่ว่าจะพูดอะไรก็จะเป็นอย่างนั้น หากเทียบกับแดนศักดิ์สิทธิ์อื่น เขาก็เปรียบได้กับเจ้าดินแดนนั่นเอง
และเมื่อเขาออกมา ผู้คนก็พากันร้องทักทายด้วยความเคารพว่า “ท่านประมุข!”
น้ำเสียงของพวกเขาเต็มไปด้วยความเชื่อฟัง ไม่มีใครกล้าไม่เคารพในตัวเขา ทุกคนล้วนแต่เคารพเขาจากหัวใจ เนื่องด้วยอายุที่มาก ใกล้เวลาที่จะลงจากตำแหน่ง ไม่แปลกที่การแข่งขันจะกลายเป็นเข้มข้นอย่างนี้
ผู้อาวุโสทั้งสามคือผู้มีสิทธิ์ขึ้นเป็นประมุขคนถัดไป แต่หากคิดจะเป็นผู้ถูกเลือกนั้น ไม่เพียงแต่ระดับต้องแข็งแกร่งเท่านั้น ยังต้องมีเงื่อนไขอื่นๆ อีกมากมายด้วย ตัวอย่างเช่นชื่อเสียง สถานการณ์ของลูกของตนและอื่นๆ เรื่องนี้ล้วนแต่เป็นหนึ่งในเงื่อนไขด้วยกันทั้งนั้น
อี้เทียนหยุนหรี่ตาจ้องไปที่ชายชราผู้นี้ ประมุขแดนศักดิ์สิทธิ์เฟิงเทียนผู้นี้มีชื่อว่า สัวไค่เฟิง แต่ผู้คนพากันเรียกเขาว่าประมุข ไม่เรียกชื่อของเขา ถึงยังไงการเรื่องชื่ออีกฝ่ายออกมาตรงๆ ก็เทียบได้กับการไม่เคารพอีกฝ่าย
“อืม” สัวไค่เฟิงเดินเข้ามาอย่างช้าๆ พร้อมกับจับจ้องสำรวจอี้เทียนหยุน พร้อมกับถอนหายใจออกมา “ไม่คิดว่าลูกของซิงเฉินจะโตขนาดนี้แล้ว ยังเด็ก แต่ก็มีระดับและเบื้องหลังที่ยิ่งใหญ่อย่างแท้จริงๆ”
ระดับของเขาหากเทียบกับอี้เทียนหยุนแล้วแข็งแกร่งกว่ามาก อีกทั้งยังเป็นผู้ที่มีพลังสายเลือดของราชาศักดิ์สิทธิ์เฟิงเทียนที่ค่อนข้างบริสุทธิ์ ดังนั้นจึงสามารถสัมผัสได้ถึงระดับที่น่าเกรงขามของอี้เทียนหยุน เพียงแต่ข้อมูลที่เขาได้มีอยู่อย่างคลุมเครือเท่านั้น รู้แค่ว่าตัวเขามีระดับที่ไม่ธรรมดา ส่วนอย่างอื่นนั้นไม่สามารถคาดเดาได้
ตัวเขาไม่มีดวงตาประเมิน จะไปรู้ได้ยังไงว่าอี้เทียนหยุนสวมเซ็ตหายนะบรรพกาลอยู่ ซึ่งนี่คือคุณสมบัติที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเขา ไหนจะยังมีโหมดคลั่งอีก ขณะที่ยังไม่ปะทุออกมา พลังของเขาจะอยู่ที่ระดับราชาเซียนขั้นที่ 1 แต่เมื่อระเบิดออกมาเมื่อไหร่ ต่อให้เป็นผู้เชี่ยวชาญระดับราชาเซียนขั้นสูงสุด ก็ยากที่จะป้องกันเขาได้!
“ขอบคุณประมุขที่ชม” อี้เทียนหยุนตอบกลับอย่างสุภาพ
แม้ว่าผู้อาวุโสสามและผู้อาวุโสใหญ่จะทำให้เขารู้สึกไม่ชอบขี้หน้า กระทั่งสามารถพูดได้ว่าเกลียดขี้หน้ายังดีซะกว่า เพราะถึงยังไงพวกเขาทั้งหมดก็ต้องการขับไล่พวกตน ไหนจะเรื่องสายเลือดตอนแรก ไหนจะคำด่าว่าเขาเป็นลูกผสมและอะไรอื่นๆ อีก แต่ว่าประมุขคนปัจจุบันนี้ต่างกัน เขาสามารถสัมผัสได้ว่าอีกฝ่ายชมเขาด้วยใจด้วยจริง
“ทะ ท่านประมุข ท่านพูดว่าอะไรนะ?” ผู้อาวุโสสามที่อยู่ใกล้ๆ เมื่อสัวไค่เฟิงออกมาเมื่อกี้นี้ เขาได้บอกว่าจะยอมรับอุปกรณ์เซ็ตนี้แทนเขา นี่หมายความว่าจะทำการค้นความทรงจำเขาอย่างงั้นเหรอ?
“ข้าหมายความว่าจะช่วยเจ้ารับอุปกรณ์เซ็ตนี้มา กับอุปกรณ์ระดับเทวะที่น่าทึ่งขนาดนี้ ในเมื่อผู้เยาว์รุ่นหลังต้องการมอบให้ ทำไมถึงยังต้องหาข้ออ้างที่จะไม่รับมันไว้ด้วยล่ะ” สัวไค่เฟิงพูดอย่างไม่ใส่ใจ “คำพูดของเจ้าเมื่อครู่นี้ข้าได้ยินอย่างชัดเจน ในเมื่อเจ้าบอกว่าเจ้าเป็นผู้บริสุทธิ์ งั้นอุปกรณ์เซ็ตนี้ก็ไม่สามารถทำให้เสียเปล่าได้อย่างเด็ดขาด ยังไงก็ต้องรับมาไว้เป็นสมบัติของแดนศักดิ์สิทธิ์เฟิงเทียนเรา”
“วางใจเถอะ ข้าจะเป็นผู้ทำการค้นวิญญาณให้กับเจ้าเอง ด้วยความสามารถของข้า ตราบเท่าที่เจ้าไม่ต่อต้าน วิญญาณของเจ้าก็จะไม่ได้รับบาดเจ็บแม้แต่เพียงนิด ยิ่งกว่านั้น ยังเป็นเพียงการค้นในส่วนของความทรงจำทั่วไปเท่านั้น ความเสียหายที่ได้รับยิ่งลดน้อยลงไปอีก ส่วนวิชายุทธ์อะไรในสมองเจ้า ข้าล้วนไม่ต้องการทั้งนั้น ดังนั้น การที่ข้าเป็นคนค้นวิญญาณเจ้าด้วยตัวเอง จึงถือว่าเป็นตัวเลือกที่ดีที่สุดอย่างไม่ต้องสงสัย”
การให้สัวไค่เฟิงเป็นคนค้นวิญญาณเป็นตัวเลือกที่ดีที่สุดอย่างไม่ต้องสงสัย ตัวเขาแทบจะเหยียบเข้าไปในโลงอยู่แล้ว ยิ่งกว่านั้น วิชายุทธ์อะไรนั้นเขายิ่งไม่แม้แต่จะชายตามอง มีวิชายุทธ์อะไรบ้างในแดนศักดิ์สิทธิ์เฟิงเทียนที่เขาไม่เคยเห็น? สิ่งที่เขามี อีกฝ่ายก็มี และสิ่งที่เขาไม่มี อีกฝ่ายก็ยังมีอีก!
ผู้ฝึกตนมีช่วงชีวิตที่นานมาก แต่คนที่จะมีชีวิตจนสิ้นอายุขัยจริงๆ นั้น ถือว่าเป็นเรื่องที่หายากมาก ดังนั้น การที่สัวไค่เฟิงมีชีวิตมาได้ถึงตอนนี้ ก็หมายความว่าเขาได้รับการปฏิบัติจากคนอื่นอย่างดีมาก อีกทั้งยังมีพลังที่แข็งแกร่งมากด้วย ไม่อย่างนั้นคงเป็นไปไม่ได้ที่จะมีชีวิตอยู่จนถึงปัจจุบัน
“แต่ นี่…..” ผู้อาวุโสสามตกใจ เขายังจะหาข้ออ้างอะไรได้อีก ตอนนี้ประมุขออกมายอมรับด้วยตัวเอง แล้วเขายังจะสามารถพูดอะไรได้?
ปฏิเสธแม้แต่คำพูดของประมุขตน? นี่ไม่เท่ากับทรยศต่อแดนศักดิ์สิทธิ์เฟิงเทียนหรือไง?
ผู้อาวุโสใหญ่ที่อยู่ใกล้ๆ มีสีหน้าน่าเกลียด นี่หมายความว่าการกระทำของพวกเขาในที่สุดก็ต้องถูกเปิดโปงแล้วอย่างงั้นเหรอ?
“ไม่รู้ว่าคราวนี้เจ้ายังมีอะไรจะพูดอีกอย่างงั้นเหรอ?” สัวไค่เฟิงพูด “หากมีอะไรจะพูดก็พูดมา ทำไมเจ้าถึงไม่ยอมให้ทำการค้นวิญญาณกัน? หรือว่าที่พวกเขาพูดมาทั้งหมดเป็นเรื่องจริง เรื่องน่าอับอายทั้งหมดเป็นฝีมือของพวกเจ้าอย่างงั้นเหรอ?”
“ไม่มี ไม่มี…..” สีหน้าของผู้อาวุโสสามซีดขาว อีกทั้งยังเหมือนคนไม่มีแรงอย่างไงอย่างงั้น
“หากไม่ใช่ งั้นทำไมถึงไม่ให้ข้าทำการค้นวิญญาณเจ้า?” สัวไค่เฟิงพูดอย่างเย็นชา “หรือไม่ต้องการให้ข้าเป็นคนค้นวิญญาณ? งั้นเจ้าอยากให้ใครทำ?”
“ไม่ ไม่ใช่อย่างนั้น….. ท่านประมุข ข้าผิดไปแล้ว ข้าไม่น่าทำเรื่องอย่างนี้เลย โปรดปล่อยข้าไปเถอะ!” ภายใต้แรงกดดัน ผู้อาวุโสสามทำได้เพียงคุกเข่าพร้อมกับโขกศีรษะไม่หยุด พร้อมกับยอมรับว่าเรื่องนี้เป็นการกระทำของตน
เขาพยายามมองหาข้อแก้ตัวอะไรบางอย่างเพื่อจะหลบไปจากสถานการณ์นี้ แต่ก็ไม่สามารถหาข้อแก้ตัวอะไรได้ เพราะต่อให้จะหาข้อแก้ตัวไป แต่หากเมื่อทำการค้นวิญญาณสำเร็จ เรื่องทุกอย่างก็ต้องกระจ่างอยู่ดี
เมื่อเห็นเขาเอาแต่โขกศีรษะ ผู้คนก็พากันแสดงสีหน้าโกรธเคืองในทันที ไม่คิดเลยว่าก่อนหน้านี้เรื่องทั้งหมดจะเป็นอย่างที่อี้เทียนหยุนว่า แต่พวกเขาก็เอาแต่เล่นลิ้นไม่หยุด มาตอนนี้ในที่สุดก็ยอมรับออกมาจากปากของตนแล้ว ครั้งนี้ได้สร้างความไม่พอใจให้กับกลุ่มคนทั้งหมดในทันที!
“นี่ผู้อาวุโสสามและผู้อาวุโสใหญ่เป็นคนทำจริงๆ? ไม่คิดเลยว่าพวกเขาจะทำเรื่องแบบนี้ ยังมีหน้ามาบอกว่าเรื่องของอี้ซิงเฉินพวกเราไม่ได้เป็นคนทำ ใครจะคิดว่าคนที่ทำจะเป็นพวกเขาจริงๆ!”
“บัดซบ นี่ไม่ใช่ว่าพวกเราเข้าใจคนผิดอย่างงั้นเหรอ? เรื่องทั้งหมดนี้ไม่ใช่ว่าพวกเขาเป็นคนสร้างขึ้น แต่ทุกอย่างเป็นอย่างที่พวกเขาพูดจริงๆ…..”
“นี่มันน่ากลัวเกินไปแล้ว ถึงกับสามารถทำให้พวกเขาเปิดปากพูดความจริงออกมาได้จริงๆ! ยังไงก็ตาม ผู้อาวุโสสามและผู้อาวุโสใหญ่ก็น่ารังเกียจจริงๆ ที่ทำเรื่องทุกอย่างนี้เพื่อไขว่คว้าอำนาจ!”
…………
พวกเขาต่างก็เต็มไปด้วยความขุ่นเคืองใจ หากไม่ใช่เพราะถูกพวกเขาทำร้าย อี้ซิงเฉินจะต้องเป็นผู้เชี่ยวชาญในอนาคตของพวกเขาอย่างแน่นอน มาตอนนี้กลับเกือบจะสิ้นลมปราณอยู่มะรอมมะร่อ เกรงว่ายากจะลุกขึ้นมาได้อีก
พวกเขาที่ทำเรื่องน่ารังเกียจอย่างนี้ออกมา ทำให้พวกเขารู้สึกรังเกียจอย่างแท้จริง
“ท่านประมุข พวกเราผิดไปแล้ว เป็นพวกเราถูกความโลภบังตา ได้โปรดให้โอกาสพวกเราอีกสักครั้งเถอะ อย่างได้ลงโทษพวกเราเลย…..” คราวนี้ผู้อาวุโสใหญ่ก็คุกเข่าลงเช่นกัน เมื่อผู้อาวุโสสามยอมรับแล้ว ก็หมายความว่าเรื่องทั้งหมดต้องถูกเปิดเผย หากว่าเขาไม่รีบยอมรับความผิด งั้นผลลัพธ์ที่ตามมาจะต้องร้ายแรงมากอย่างไม่ต้องสงสัย
“พวกเจ้าทั้งคู่!” อี้หยวนหลงกระทืบเท้าด้วยความโกรธ ระเบิดพลังที่รุนแรงออกมาแบบไม่ทันทั้งตัว “เปรี้ยง” พร้อมกับถีบเข้าใส่ผู้อาวุโสสามจนกระเด็นขึ้นฟ้า พร้อมกับกระอักเลือดออกมาไม่หยุด
ลูกถีบที่อยู่ๆ ก็โผล่พรวดมา ต่อให้เป็นผู้อาวุโสสามที่มีระดับไม่ต่ำ ก็ยังตั้งตัวไม่ทัน
จากนั้น เขาก็จ้องไปที่ผู้อาวุโสใหญ่อย่างโกรธแค้น พร้อมกับพูดอย่างเย็นชาว่า “ข้าก็คิดไว้ก่อนแล้ว ไม่คิดว่าจะเป็นพวกเจ้าทั้งคู่จริงๆ! พวกเราเป็นเผ่าเดียวกัน ไม่คิดว่าเจ้าจะทำเรื่องพวกนี้ หักแขนทำลายขา ทำแบบนี้แล้วมีประโยชน์อะไร?”
“ไม่ใช่ว่าแค่อำนาจ? ไม่ใช่ว่าแค่ตำแหน่งประมุขหรอกเหรอ? หากเจ้าได้นั่งในตำแหน่งประมุขแล้ว จะทำให้เจ้าได้อะไรอีก? ไม่ใช่ว่าแค่ได้ทรัพยากรเพิ่งขึ้นแค่นั้นหรือไง มันทำให้เจ้าได้รับอำนาจมากขึ้นเหรอ? สุดท้ายแล้วลูกชายของข้าก็ต้องกลายมาเป็นเหยื่อ เจ้า…..” อี้หยวนหลงโกรธ มากจนขนาดคิดจะเอากระบี่ออกมาแทงพวกเขา แต่ที่นี่มีประมุขอยู่ ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถทำอย่างที่ใจคิดได้
ทุกการตัดสินใจล้วนแต่ทำโดยตัวสัวไค่เฟิง เขาไม่มีพลังในการตัดสินใจนี้
ผู้อาวุโสใหญ่เอาแต่เงียบ ไม่มีแผนการที่ตอบโต้อีกฝ่าย เรื่องนี้ก็ได้เกิดขึ้นแล้ว จะพูดให้มันได้อะไร?
อี้เทียนหยุนที่อยู่ใกล้ๆ ก็เก็บอุปกรณ์ทั้งหมดกลับ พร้อมกับพูดอย่างไม่ใส่ใจว่า “ดูเหมือนว่าอุปกรณ์ของข้าจะไม่ต้องมอบให้แล้วสินะ…..”
ความจริงก็ได้ถูกเปิดเผยออกมาในที่สุด ทุกเรื่องล้วนกระจ่างอย่างง่ายดาย ไม่ได้มีความยากแม้แต่น้อย
