ตอนที่ 723: ฟื้นขึ้นมา
“เจ้ากลั่นโอสถเช่นนั้น ไม่กลัวว่าเตากลั่นโอสถจะระเบิดเหรอ?”
สัวไค่เฟิงมองไปยังโอสถทั้งสองเม็ดนี้ แม้จะเห็นด้วยตาตัวเอง แต่ก็ยังรู้สึกไม่อยากจะเชื่ออยู่ดี นี่มันเร็วเกินไปจริงๆ อีกทั้งยังทำออกมาได้ระดับสูงอีกด้วย
“สำหรับพวกที่มีพลังควบคุมย่ำแย่ ย่อมต้องค่อยๆ ทำช้าๆ ไปทีละก้าว แต่ว่าข้าไม่ต้องการเสียเวลาไปมากขนาดนั้น” อี้เทียนหยุนมองไปยังอี้ซิงเฉินที่นอนนิ่งอยู่ในโลงศพผลึกวารี พร้อมกับพูดอย่างเฉยชาว่า “พ่อของข้ากำลังรอยาถอนพิษอยู่ ดังนั้นข้าจึงต้องทำเร็วๆ”
การกลั่นโอสถนั้น มักจะดูกันที่เทคนิค ส่วนจะเน้นไปทางจุดไหนนั้น ก็ล้วนแล้วแต่ความถนัดของนักกลั่นโอสถแต่ละคน หากว่าความสามารถต่ำต้อย จะทำได้เพียงค่อยๆ กลั่นละลายวัตถุดิบทีละน้อย ส่วนเขาที่มีพลังในการควบคุมอยู่ในขั้นสูงสุด ดังนั้นจึงไม่จำเป็นต้องกลัวว่าเตากลั่นโอสถจะระเบิด สามารถโยนวัตถุดิบลงไปพร้อมกันทีเดียวได้เลย พร้อมกับความเร็วในการสกัดวัตถุดิบที่น่าทึ่ง
“พูดได้เลยว่ามาตรฐานของเจ้าหากเทียบกับหุบเขาเทพโอสถแล้ว ไม่ได้ด้อยไปกว่ากันเลย…..” สัวไค่เฟิงส่ายหัว หากอี้เทียนหยุนสามารถอยู่ในแดนศักดิ์สิทธิ์เฟิงเทียนได้ล่ะก็ จะต้องนับระดับผู้อาวุโสสักกี่คนถึงจะเทียบกับเขาได้?
และอย่าว่าแต่ผู้อาวุโสเลย เขากระทั่งมีความสามารถพอๆ กันกับเขาด้วยซ้ำ ต้องการพลังหรือก็มี ยิ่งกว่านั้นยังมีความสามารถในการกลั่นโอสถที่น่าทึ่งอีกด้วย
“ท่านแม่ เอาโอสถนี่ไปป้อนท่านพ่อเถอะ หากว่าเม็ดเดียวไม่พอ ก็ใช้สองเม็ด” อี้เทียนหยุนส่งยาให้กับเจียวหลิงเหอ
เจียวหลิงเหอรับโอสถนี้มาด้วยความตื่นเต้น จากนั้นก็พยักหน้าแล้วก้าวไปตรงด้านหน้าโลงศพผลึกวารี พร้อมกับเปิดฝาโลงออกเบาๆ ทันใดนั้น ก็พลันมีกลิ่นอายที่เย็นเยียบพวยพุ่งออกมา และเมื่อดูดีๆ แล้วจะพบว่ามีดอกบัวหิมะอยู่ในนั้นด้วย นี่ก็เหมือนกับเริ่นจื่อโหรวเมื่อก่อน ซึ่งจำเป็นต้องใช้พวกนี้เพื่อให้ช่วยในการจำศีล
ด้วยเหตุนี้ จึงทำให้เขาจำศีลด้วยประสิทธิภาพที่ดีเยี่ยม ทำให้การเผาผลาญของตนลดลงขั้นใหญ่ กระทั่งบางคนที่ชราจนเท้าก้าวเข้าไปในโลงศพ ก็ยังสามารถผนึกตัวเองด้วยการจำศีลเพื่อยืดชีวิตไปอีกหลายปี จากนั้นก็รอเวลาเหมาะที่จะทำการลบผนึกออก จากนั้นก็ออกมาช่วยป้องกันสำนักในช่วงสุดท้าย
ซึ่งระดับบรรพชนส่วนใหญ่ล้วนแต่เลือกที่จะผนึกตัวเองเช่นนี้ หากว่าวันใดมีโอสถยืดชีวิตขึ้นมา อย่างนั้นพวกเขาก็จะสามารถมีชีวิตยืดออกไปอีกนาน
เจียวหลิงเหอทำการเปิดปากอี้ซิงเฉิน พร้อมกับป้อนโอสถถอนพิษนี้ให้กับเขา ก่อนที่จะใช้พลังวิญญาณช่วยให้เขาดูดซึมฤทธิ์ของยาถอนพิษนี้เข้าไป อย่างรวดเร็ว ยาถอนพิษนี้ก็ถูกดูดซึมเข้าไปอย่างรวดเร็วจนไม่มีเหลือ
และหลังจากดูดซึมได้ไม่นาน สีหน้าของเขาก็พลันเริ่มมีสีเลือดฝาดขึ้นมาทันที จากตอนแรกที่มีสีเพียงเล็กน้อย ก็เริ่มมีเลือดฝาดเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ และไม่เพียงแต่ที่ใบหน้าของเขาเท่านั้น กระทั่งมือและเท้าก็ค่อยๆ มีเลือดฝาดขึ้นมา ก่อนที่จะมีเลือดฉีที่เข้มข้นปล่อยออกมาจากในร่างของเขา เป็นประสิทธิภาพที่ค่อนข้างน่าทึ่งอย่างแท้จริง
นี่คือผลของโอสถห้ากลั่นอย่างงั้นเหรอ ประสิทธิภาพของมันไม่น่าทึ่งไปหน่อยหรือไง? นี่มันดีกว่าโอสถแบบธรรมดา 7-8 เท่าเลยนะ กระทั่งว่ากินโอสถแบบธรรมดาเข้าไป 7-8 เม็ด ก็คิดว่ายังไม่ได้ประสิทธิภาพขนาดนี้เลย!
เจียวหลิงเหอช่วยให้เขาดูดกลืนอยู่ใกล้ๆ อี้ซิงเฉินอยู่ในสภาพจำศีล ดังนั้นกระบวนการดูดกลืนจึงค่อนข้างช้า จำเป็นต้องมีคนช่วยเขาดูดกลืนด้วย
อี้หยวนหลงที่อยู่ใกล้ๆ ก็มองดูด้วยสีหน้ากังวล เขาก็อยากจะช่วยเช่นกัน แต่เรื่องแบบนี้น้อยคนก็น้อยความ หากว่ามีคนมาก กลับจะสร้างความวุ่นวายให้ซะมากกว่า พวกเขาไม่ได้อยู่ในระดับเดียวกัน ดังนั้น ปล่อยให้คนเดียวลงมือช่วยจึงจะเป็นวิธีที่ดีที่สุด
ซึ่งตอนนี้ไม่ว่าใครก็ไม่ต้องเข้าไปช่วย แค่เจียวหลิงเหอคนเดียวก็พอแล้ว เพราะระดับของเธอแต่เดิมก็ไม่ได้ต่ำ มีพลังอยู่ในระดับราชาวิญญาณขั้นที่ 4 ถือว่าค่อนข้างอยู่ในระดับมาตรฐาน
แต่สำหรับแดนศักดิ์สิทธิ์เฟิงเทียนแล้ว นี่ไม่ใช่เป้าหมายสูงสุดของพวกเขา ที่พวกเขาต้องการจริงๆ นั้นคือสายเลือดที่ไร้เทียมทาน ในแดนศักดิ์สิทธิ์นี้ ผู้ที่มีพลังตัดสินคือผู้เชี่ยวชาญระดับราชาเซียน ไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญระดับราชาวิญญาณ
คนส่วนใหญ่ล้วนแต่หยุดอยู่ที่ระดับราชาวิญญาณ และก็ยากที่จะไปต่อ มีอัจฉริยะหลายคนที่คิดว่าจะสามารถเข้าสู่ระดับราชาเซียนได้ แต่ส่วนใหญ่ล้วนแต่ติดอยู่ที่ระดับราชาวิญญาณ ซึ่งนี่สามารถจินตนาการได้เลยว่าการจะเข้าสู่ระดับราชาเซียนนั้นมีความยากขนาดไหน
ดังนั้น พวกเขาจึงเพ่งความสนใจทั้งหมดไปที่สายเลือด ต่อให้จะติดอยู่ในระดับราชาวิญญาณ แต่ตราบที่มีพลังดาราที่น่าสะพรึงอยู่ ก็จะสามารถบดขยี้ทุกสิ่งได้อยู่ดี ผู้อาวุโสใหญ่เมื่อก่อนหน้านี้ถือเป็นตัวอย่างที่ดีที่สุด สายเลือดของเขานั้นค่อนข้างบริสุทธิ์ หลังจากที่ระเบิดออกมา ก็ทำให้เขามีพลังอย่างน้อยระดับราชาเซียนขั้นที่ 2 ที่ 3
ซึ่งการระเบิดพลังข้ามระดับเช่นนี้นั้น หากเปลี่ยนเป็นคนอื่นย่อมไม่สามารถทำสำเร็จได้จริงๆ ไม่แม้กระทั่งเผ่าวิญญาณร้าย ดังนั้น สายเลือดจึงเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุด ไม่ใช่ว่าพวกเขาดูถูกผู้เชี่ยวชาญภายนอก แต่มีเพียงพลังจากสายเลือดราชาศักดิ์สิทธิ์เฟิงเทียนเท่านั้นที่สามารถยืมพลังจากดวงดาราได้!
อย่างรวดเร็ว ด้วยความช่วยเหลือจากยาถอนพิษ สถานการณ์ของอี้ซิงเฉินก็ดีขึ้นอย่างรวดเร็ว
“อืม…..”
เปลือกตาของอี้ซิงเฉินขยับ ก่อนที่จะค่อยๆ ลืมขึ้นอย่างช้าๆ พร้อมกับมีภาพของเจียวหลิงเหอและอี้หยวนหลงที่กำลังมองมาที่เขาด้วยสายตาเป็นห่วง
“ทะ ท่านพ่อ?” อี้ซิงเฉินลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว แต่ก็พลังรู้สึกหัวหมุนในทันที ทำให้เขาต้องจับโลงศพผลึกวารีประคองร่างของตนไว้ ก่อนที่จะมองกวาดไปรอบๆ และก็พบว่าตัวเองได้มาอยู่ที่แดนศักดิ์สิทธิ์เฟิงเทียนอย่างไม่คาดคิด “ทะ ท่านประมุข….”
เขาไม่รู้ว่าจะพูดอะไรดี ไม่คิดว่าหลังจากที่พาเจียวหลิงเหอหนีไปแล้ว สุดท้ายยังจะกลับมาที่นี่อีก
“อืม ฟื้นก็ดีแล้ว ฟื้นก็ดีแล้ว” ใบหน้าของสัวไค่เฟิงเต็มไปด้วยความอ่อนโยน ขณะที่มองไปที่อี้ซิงเฉินที่กำลังสับสน
“หลิงเหอ ข้าไม่ใช่บอกไปแล้วเหรอว่าหลังจากนี้อย่ากลับมาที่นี่อีก…..” หลังจากได้สติ อี้ซิงเฉินก็พูดด้วยน้ำเสียงกดต่ำ เขาไม่กลัวว่าตนจะเกิดเรื่องแต่กลัวว่าเจียวหลิงเหอจะเกิดเรื่องมากกว่า
“ไม่เป็นไรแล้ว เรื่องทั้งหมดถูกจัดการแล้ว ลูกของเราเป็นคนจัดการทั้งหมด” เจียวหลิงเหอมองมายังอี้เทียนหยุน นัยน์ตาคู่งามเต็มไปด้วยความปลาบปลื้มและตื้นตันใจ
“ลูกของเรา?” อี้ซิงเฉินหันไปมอง อย่างรวดเร็ว สายตาของเขาก็ตกลงบนร่างของอี้เทียนหยุน พร้อมกับแสดงอาการตกใจออกมา “ละ ลูกชายข้า?”
“ใช่ นี่คือเทียนหยุน ลูกของเรา….. ตอนนี้เขาโตแล้ว ยิ่งกว่านั้นยังช่วยจัดการเรื่องทั้งหมดให้พวกเราด้วย” ในตาของเจียวหลิงเหอเต็มไปด้วยความภาคภูมิใจ นี่คือลูกชายของพวกเธอ
ใครบอกว่าต้องเป็นสายเลือดของราชาศักดิ์สิทธิ์เฟิงเทียนเท่านั้นถึงจะเป็นสุดยอดอัจฉริยะได้? ไม่ใช่ว่าตอนนี้ลูกชายของเธอก็เป็นสุดยอดอัจฉริยะหรือไง!
“ท่านพ่อ ท่านฟื้นแล้ว” อี้เทียนหยุนเดินเข้าไปกุมมือโค้งคำนับ พร้อมกับกล่าวออกมา
มองไปยังอี้ซิงเฉินที่นอนอยู่ในโลงศพผลึกวารี ในใจอี้เทียนหยุนก็รู้สึกซับซ้อนเล็กน้อย ไม่รู้ว่าจะทำยังไงกับพ่อของตนดี
“ลูกเอ๊ย พ่อขอโทษ” อี้ซิงเฉินยื่นมือมาตบบ่าเขา ไม่รู้ว่าจะพูดอะไรดี แต่คำแรกที่พูดออกมากลับเป็นคำขอโทษซะงั้น
พวกเขารู้ว่าตนเองได้ขาดการติดต่อกับลูกของตน ทั้งยังไม่ได้ดูแลอะไร ดังนั้นจึงทำได้เพียงเอ่ยขอโทษออกมา
“ไม่เป็นไร เรื่องทั้งหมดได้ผ่านไปแล้ว” อี้เทียนหยุนเผยรอยยิ้มคลุมเครือออกมา พวกเขาทั้งคู่ไม่ได้ทำอะไรผิดกับตนเอง ที่จะผิดก็มีแต่ขุมอำนาจนี้เท่านั้น
“ลูกเอ๊ย เจ้าเองก็ลำบากเช่นกัน” อี้หยวนหลงเบ้าตาแดงก่ำ เห็นลูกชายของตนฟื้นขึ้นมา แล้วจะไม่ให้เขาดีใจได้ยังไง
“ท่านพ่อ….” ในตาของอี้ซิงเฉินเต็มไปด้วยความเสียใจ ทั้งชีวิตนี้เขารู้สึกผิดกับคนสองคนเท่านั้น หนึ่งนั้นคืออี้เทียนหยุน และอีกหนึ่งก็คือพ่อของเขา
จากนั้น เจียวหลิงเหอก็เล่าเรื่องคร่าวๆ ให้ฟัง ทำให้อี้ซิงเฉินถึงกับตกใจ ขณะที่ใช้สายตาจ้องไปที่อี้เทียนหยุน พร้อมกับรู้สึกไม่อยากจะเชื่อกับเรื่องทั้งหมด แต่เจียวหลิงเหอเป็นภรรยาเขา เขาจะไม่เชื่อเรื่องนี้ก็ไม่ได้
“ลูกชายข้า ร้ายกาจขนาดนี้เชียว…..” อี้ซิงเฉินที่นิ่งไปนาน สุดท้ายก็ได้เอ่ยคำนี้ออกมา
