ตอนที่ 734: ความจริงของปีศาจร้าย
หลังจากราชาศักดิ์สิทธิ์เฟิงเทียนบอกให้อี้เทียนหยุนนั่งลง เขาก็มามาที่เขาด้วยรอยยิ้ม จากนั้นก็ถอนหายใจออกมา “ระดับของเจ้าช่างน่าทึ่งจริงๆ ยังเด็กแต่ก็มาถึงระดับราชาเซียนขั้นที่ 1 แล้ว ไม่รู้ว่าเจ้าฝึกมาถึงระดับนี้ด้วยอายุแค่นี้ได้ยังไง? เมื่อตอนที่ข้าอายุพอๆ กับเจ้า อย่างมากข้าก็อยู่แค่ระดับก่อแกนวิญญาณเท่านั้น แต่เจ้ากลับมาถึงระดับราชาเซียนขั้นที่ 1 ช่างสมกับเป็นอัจฉริยะปีศาจยิ่งนัก…..”
ผู้เชี่ยวชาญส่วนมากเมื่อตอนเขายังเด็ก ต่างก็ไม่ใช่ระดับสุดยอดอัจฉริยะ ส่วนใหญ่ล้วนแต่มีระดับที่ธรรมดา ไม่มีอะไรโดดเด่น แต่การที่พวกเขาสามารถทะลวงเข้าสู่ระดับราชาศักดิ์สิทธิ์ได้ ส่วนใหญ่ใจความล้วนแต่อยู่ที่จิตเต๋าที่น่ากลัว!
“ขอบคุณสำหรับคำชมของบรรพบุรุษ ผู้เยาว์เพียงแค่โชคดีนิดหน่อยเท่านั้น” อี้เทียนหยุนเผยรอยยิ้มถ่อมตนออกมา
“โชคก็เป็นหนึ่งในความแข็งแกร่งเช่นกัน ไม่มีใครที่จะประสบความสำเร็จได้อย่างง่ายดาย หากว่าเจ้าไม่กล้าพอที่ย่างก้าวแรกออกไป ก็ไม่มีทางที่จะประสบความสำเร็จได้” ราชาศักดิ์สิทธิ์เฟิงเทียนพูดด้วยรอยยิ้ม
อี้เทียนหยุนนั้นพึ่งพลังตัวเองและก้าวออกไปทีละก้าว ปฏิเสธไม่ได้ว่าเขาพึ่งพาระบบ แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเขาขาดความกล้า หากปราศจากความกล้าหาญและปัญญา ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะได้รับพลัง
ไม่ใช่ว่าเขาจะไม่เคยประสบกับสถานการณ์เป็นตายมาก่อน กลับกัน ตัวเขากลับผ่านสถานการณ์เป็นตายมามากต่อมาก หากเป็นคนอื่นได้รับระบบนี้มา แล้วพยายามไม่มากพอ เกรงว่าคงตายด้วยสภาพน่าสมเพชอย่างมาก
อี้เทียนหยุนแสดงรอยยิ้มสดใส แต่ก็ไม่พูดอะไร
“ท่านบรรพบุรุษ ที่ท่านให้ข้าเข้ามานี้ เกรงว่าคงมีเรื่องอยากจะบอกข้าใช่ไหม?” อี้เทียนหยุนพอจะเดาได้ว่าเป็นเรื่องอะไร
“ใช่ ที่ข้าทิ้งสัมผัสศักดิ์สิทธิ์เอาไว้ในนี้ก็เพื่อจะบอกกับสิ่งที่ข้ากังวลอย่างคร่าวๆ หากเจ้าเห็นข้า ก็แสดงว่าปัจจุบันสงครามยังไม่เริ่ม ไม่อย่างนั้น เกรงว่าเจ้าคงไม่สามารถเห็นข้าแล้ว” ราชาศักดิ์สิทธิ์เฟิงเทียนพูดอย่างจริงจัง
“สงคราม? หรือท่านบรรพบุรุษจะหมายถึงปีศาจร้าย?” อี้เทียนหยุนหรี่ตาพร้อมกับพูดออกมา
เขาคิดว่านอกจากปีศาจร้ายแล้ว เหตุการณ์อื่นๆ ก็ไม่น่าจะมีจริงๆ
“ดูเหมือนว่าเจ้าเองก็พอจะรู้มาบ้างสินะ ใช่แล้ว เป็นเรื่องของปีศาจร้ายนั่นล่ะ” ราชาศักดิ์สิทธิ์เฟิงเทียนหรี่ตาพร้อมกับนึกย้อนไป “ก่อนหน้านี้นานมาแล้ว อยู่ๆ ก็ได้มีปีศาจร้ายจำนวนมากบุกเข้ามา พวกมันมีรูปลักษณ์ที่น่ากลัวอย่างยิ่ง ไม่รู้เลยว่าเป็นเผ่าไหน บุกเข้ามา แม้แต่เวลาจะตั้งตัวก็ยังไม่มี ในตอนนั้นพวกมันกลืนกินผู้ฝึกตนของพวกเราเข้าไปอย่างบ้าคลั่ง ไม่ว่าพวกเราจะพยายามเจรจากับพวกมันยังไงก็เปล่าประโยชน์ ต่างก็มีเพียงสองคำเท่านั้น นั่นก็คือกลืนกิน!”
เขาโบกมือเบาๆ จากนั้นก็ได้ปรากฏภาพเงาขึ้นกลางอากาศ อี้เทียนหยุนแหงนหน้าขึ้นมา พร้อมกับสายตาที่หดลงในทันที
“เผ่าวิญญาณร้าย?”
ภาพที่ปรากฏตรงหน้านี้คือรูปลักษณ์ของเผ่าวิญญาณร้ายที่เขาเจอมัน มันมีแขนแปดแขน พร้อมกับทำการแกร่งแขนทั้งแปดไปมา มันมีรูปลักษณ์ที่น่าเกลียดน่ากลัว อีกทั้งใบหน้ายังโกรธเกรี้ยวอยู่ตลอดเวลา ในมือของมันถืออาวุธอยู่แปดชิ้น พร้อมกับทำการกวัดแกว่งไปมา
“เผ่าวิญญาณร้าย เจ้ารู้จักสิ่งนี้ด้วยเหรอ?” ราชาศักดิ์สิทธิ์เฟิงเทียนพูดด้วยความตกใจ
“หากดูดีๆ แล้วจะต่างกันอยู่นิดหน่อย แต่รูปลักษณ์และความสามารถนั้นเหมือนกันเลย ก่อนหน้านี้ข้าเคยเจออย่างนี้มาก่อน เป็นเผ่าที่ข้าเคยจัดการไป” อี้เทียนหยุนพูดอย่างจริงจัง “บางทีอาจเป็นไปได้ว่า ปีศาจร้ายได้แอบทิ้งรากฐานไว้บนสามโลกอย่างเงียบๆ”
แม้ว่าเผ่าวิญญาณร้ายจะมีรูปลักษณ์ต่างจากภาพในปัจจุบันนิดหน่อย แต่ก็ไม่ได้ต่างกันมากมายนัก พูดได้ว่าหลังจากผ่านมาหลายรุ่น จึงได้มีรูปแบบต่างออกไป
คุณสมบัติของเผ่าพันธุ์ไม่ใช่ขึ้นอยู่กับรูปร่างหน้าตา แต่เผ่าวิญญาณร้ายนั้นชั่วร้ายมากจริงๆ ตราบเท่าที่ไม่ใช่เผ่าเดียวกัน มันก็จะทำการกลืนกินอีกฝ่ายอย่างไม่ยั้ง
“วางรากฐานอยู่ในสามโลก นี่มัน….” ราชาศักดิ์สิทธิ์เฟิงเทียนสีหน้าดำคล้ำ “ในตอนนั้นพวกเราราชาศักดิ์สิทธิ์ทั้งสามต่างก็พากันค้นหาทุกซอกมุมอย่างบ้าคลั่ง ดูว่ามีตรงไหนที่มีพวกมันบ้าง แต่ก็หาไม่พบแม้แต่เงา ดังนั้นภายหลังจึงได้มั่นใจว่ากำจัดไปหมดแล้ว ก็เลยรู้สึกวางใจ”
“ท่านบรรพบุรุษ ท่านกลัวว่าจะหาพวกมันไม่เจออย่างงั้นเหรอ” อี้เทียนหยุนพูดในสิ่งที่ตนคิดออกมา
“เจ้าบอกว่าพวกมันมีทายาทเป็นเผ่าพันธุ์อยู่ที่นี่อย่างงั้นเหรอ?” ราชาศักดิ์สิทธิ์เฟิงเทียนตกใจอย่างหนัก
“ใช่ ในตอนปกติมันมีสภาพเหมือนกับมนุษย์ทุกอย่าง แต่ว่าเมื่อระเบิดพลังออกมา ก็จะมีพลังของเผ่าวิญญาณร้าย เป็นไปได้ว่าพวกมันอาจจะแฝงตัวอยู่ในเผ่าอื่นด้วย แม้จำนวนพวกมันจะมาก แต่ก็ไม่ได้มากขนาดนั้น” ในใจอี้เทียนหยุนรู้สึกหนักอึ้ง และเมื่อคิดดูดีๆ แผ่นหลังของเขาก็ปรากฏเหงื่อเย็นๆ ผุดออกมา
ไม่แปลกที่เผ่าวิญญาณร้ายจะตามหาสมบัติไม่หยุด ที่แท้ก็ไม่ใช่เพราะโลภในสมบัติ แต่เป็นเพราะต้องการปลดปล่อยบรรพบุรุษของตนให้เป็นอิสระ! ตราบเท่าที่บรรพบุรุษของพวกมันถูกปลดปล่อยออกมา ทั้งสามโลกก็จะตกลงสู่ความมืดมิด
“ไม่คิดเลย ไม่คิดเลยว่าจะมีวิธีนี้ด้วย…. พวกเขาไม่ได้ทำการตรวจสอบทุกคนอย่างละเอียดจริงๆ เนื่องเพราะว่ามีเผ่าพันธุ์เป็นจำนวนมากเกินไป โดยเฉพาะเผ่าพันธุ์เดียวกัน นี่เป็นเรื่องที่พวกเราคิดไม่ถึงเลย” ราชาศักดิ์สิทธิ์เฟิงเทียนส่ายหัว จากนั้นก็เผยรอยยิ้มฝืนๆ ออกมา “ข้าก็คิดว่ามีโอกาสที่ปีศาจร้ายจะโจมตีเข้ามาอีกครั้ง แต่ตอนนี้ดูแล้วจะเป็นพวกที่วางรากฐานอยู่ที่นี่มากกว่า”
“แล้วไม่ทราบว่าที่ท่านบรรพบุรุษเรียกข้ามานี้ มีความคิดที่จะทำอะไร?” อี้เทียนหยุนถาม
“ข้าคิดจะช่วยเจ้าให้ได้รับมรดกทั้งหมด พร้อมกับทำให้ค่ายกลนับไม่ถ้วนมั่นคง พร้อมกับวางแผนรับมือการโจมตีจากปีศาจร้าย” ราชาศักดิ์สิทธิ์เฟิงเทียนส่ายหัว แล้วพูดว่า “แต่ใครจะคิดว่าพวกมันจะตั้งรากฐานอยู่ที่นี่ นี่ช่างเป็นเรื่องที่คาดไม่ถึงจริงๆ…..”
“อิทธิพลของพวกมันไม่แข็งแกร่งนัก และก็ถูกข้ากำจัดไปแล้ว แต่ไม่รู้ว่ายังมีเผ่าวิญญาณร้ายอยู่ที่อื่นด้วยหรือเปล่า” อี้เทียนหยุนคิด พร้อมกับพูดด้วยความสงสัย “ตั้งแต่ที่พวกท่านบรรพบุรุษจากไป ไม่ทราบว่าพวกท่านไปไหนกัน?”
“พวกเราออกจากสามโลกนี้เพื่อหาวิธีที่จะเข้าสู่ระดับที่แข็งแกร่งกว่านี้ หรือไม่ก็ค้นหาสถานที่บ่มเพาะที่ดียิ่งกว่า” ราชาศักดิ์สิทธิ์เฟิงเทียนพูดอย่างจริงจัง “ทรัพยากรที่นี่สำหรับพวกเราแล้ว ไม่มีทางที่จะทำให้พวกเราก้าวหน้ายิ่งไปกว่านี้ได้ การจู่โจมของปีศาจร้ายนั้น พวกเราสู้ได้แต่สังหารไม่ได้ ทำได้เพียงแต่ต้องออกไปจากที่นี่ ไว้เลื่อนระดับได้เมื่อไหร่ พวกเราค่อยกลับมาสังหารมันอีกครั้ง!”
“แต่ตอนนี้ก็พากันออกไปนานแล้ว ทำไมถึงยังไม่เห็นพวกท่านกลับมาอีก…..” อี้เทียนหยุนขมวดคิ้ว นี่เป็นเรื่องที่เขาสงสัยมานานแล้ว
ตามความคิดของคนอื่น นี่ก็ผ่านมาหลายพันปี หรือเกือบจะถึงระดับหมื่นปีแล้ว
“เรื่องนี้ข้าก็ไม่แน่ใจนัก ข้าเป็นแค่สัมผัสศักดิ์สิทธิ์ที่ถูกทิ้งเอาไว้ จึงมีแค่ความทรงจำก่อนที่จะจากไปเท่านั้น และก็ค่อยๆ หายไปตามกาลเวลา หรือไม่ก็ตามการพังทลายของศิลามรดก” ราชาศักดิ์สิทธิ์เฟิงเทียนส่ายหัว และพูดว่า “ส่วนเรื่องสถานการณ์ที่ด้านนอกนั้น ข้าไม่รู้หรอก การที่พวกเราไม่กลับมา เป็นไปได้ว่าอาจจะตายที่ด้านนอกก็เป็นได้”
ราชาศักดิ์สิทธิ์เฟิงเทียนยิ้ม ดูแล้วเป็นคนง่ายๆ อย่างมาก
เขาเป็นแค่สัมผัสศักดิ์สิทธิ์ ชีวิตของร่างหลักไม่ได้เกี่ยวอะไรกับเขา ไม่ได้เกี่ยวข้องกันแม้แต่นิดเดียว
“นอกจากสามโลกแล้ว ยังมีโลกอื่นด้วย….” สายตาอี้เทียนหยุนเป็นประกาย นี่ไม่ใช่เรื่องน่าตกใจอะไร หากไม่มีโลกอื่น แล้วจะมีปีศาจร้ายบุกเข้ามาได้ยังไง
“ย่อมต้องมีอยู่แล้ว สำหรับผู้ที่มีระดับต่ำเกินไป ย่อมไม่มีทางที่จะทนพลังที่โลกภายนอกได้ มีเพียงแต่เข้าสู่ระดับราชาศักดิ์สิทธิ์แล้วเท่านั้น ถึงจะออกไปจากที่นี่ได้” ราชาศักดิ์สิทธิ์เฟิงเทียนพูดอย่างจริงจัง “ดังนั้น พวกเราจึงเลือกที่จะออกไปจากที่นี่ในที่สุด เพื่อไปหาสถานที่ที่ดีกว่าเพื่อเลื่อนระดับ จากนั้นจะได้กลับมาที่นี่เพื่อสังหารปีศาจร้ายอีกครั้ง!”
อี้เทียนหยุนพยักหน้า ทันใดนั้นก็เข้าใจเรื่องใหม่ๆ บางอย่าง นอกจากสามโลกแล้ว ยังมีโลกอื่นอีก! ดูเหมือนว่าพวกเขาจะยังไม่ตาย แต่เลือกที่จะออกไปจากที่นี่เพื่อหาที่เลื่อนระดับ
แต่นานขนาดนี้แล้วยังไม่พากันกลับมา ไม่รู้ว่าจะเกิดเรื่องอะไรขึ้นหรือเปล่า
