Crazy Leveling System ตอนที่ 759: โอบล้อม

ตอนที่ 759: โอบล้อม

อี้เทียนหยุนรู้ว่าพวกเธอจะต้องมีสมบัติอะไรบางอย่างแน่ ไม่อย่างนั้นเผ่าอสูรสีชาดคงไม่ไล่ตามขนาดนี้ ตอนแรกเขาก็คิดว่าเป็นอุปกรณ์ระดับศักดิ์สิทธิ์ขั้นต่ำ หรืออย่างดีก็เป็นอุปกรณ์ระดับศักดิ์สิทธิ์ขั้นกลาง แต่ใครจะคิดว่าจะเป็นอุปกรณ์ระดับเทวะอย่างไม่คาดคิด! ยิ่งกว่านั้นยังเป็นอุปกรณ์ระดับเทวะขั้นกลางด้วย นี่ช่างน่าทึ่งซะจริง

อุปกรณ์ระดับเทวะขั้นกลางนี้ พูดได้ว่าค่อนข้างหายาก สามารถใช้คำว่าขาดแคลนมาอธิบาย ตอนนี้เขามีอุปกรณ์ระดับเทวะจำนวนมาก แต่ก็เป็นเพียงอุปกรณ์ระดับเทวะขึ้นต่ำ มีน้อยมากที่เป็นอุปกรณ์ระดับเทวะขั้นกลาง

ตัวอย่างเช่น อุปกรณ์ระดับเทวะดวงดาวที่อยู่ในโลกสวรรค์ ทั้งสิบนั้นถือว่าเป็นอุปกรณ์ระดับเทวะขั้นกลาง และไข่มุกหยกวารีที่อยู่ตรงหน้านี้ ก็เป็นอุปกรณ์ระดับเทวะขั้นกลางเช่นกัน ช่างน่าตกใจจริงๆ!

ไข่มุกหยกวารี : สมบัติระดับเทวะขั้นกลาง มีความสามารถในการควบคุมน้ำแข็งให้มีความเย็นถึงขีดสุด สามารถเปลี่ยนพลังของน้ำทั้งหมดให้กลายมาเป็นพลังให้กับตน! เมื่อสวมใส่ จะทำให้เชี่ยวชาญกายาธาตุน้ำ เพิ่มความเร็วในการฝึกฝนขึ้น 5 เท่า, เมื่อถึงคราวจำเป็น สามารถเปลี่ยนเป็นโล่น้ำเพื่อป้องกันการโจมตีที่แข็งแกร่งของศัตรูได้

เป็นอุปกรณ์ระดับเทวะขั้นกลางที่ทรงพลังมาก สมแล้วที่เป็นถึงอุปกรณ์ระดับเทวะขั้นกลาง มีเอฟเฟ็กมากมายนัก โดยเฉพาะการช่วยเพิ่มความเร็วในการฝึกนี้ ถือว่าเป็นความสามารถที่น่าทึ่งอย่างมาก อย่างน้อยก็สำหรับผู้ฝึกตนทั่วไป อุปกรณ์ระเทวะนี้ก็ถือว่าเป็นความใฝ่ฝันของพวกเขา ยิ่งกว่านั้น เอฟเฟ็กที่เหลือก็ยังน่าตกใจมากเช่นกัน

ยังไงก็ตาม สมบัติชิ้นนี้สำหรับเขาแล้ว ไม่ได้มีประโยชน์กับเขามากเท่าไหร่ การเพิ่มความเร็วในการฝึกนั้นถึงจะดีมาก แต่ก่อนหน้านี้นานมาแล้ว เขาก็เคยได้รับสมบัติที่มีความสามารถแบบนี้มาแล้วเช่นกัน แต่ว่าเขาไม่ต้องการ ในเมื่อเขาไม่จำเป็นต้องทำการบ่มเพาะ ดังนั้นการมอบมันให้กับเขาก็เท่ากับเปล่าประโยชน์

เขาไม่ใช่คนที่จะเต็มใจนั่งนิ่งๆ อยู่ในห้องฝึกตน หากจะให้เขาปิดด่าน สู้ให้เขาออกไปสังหารสัตว์อสูรอย่างบ้าคลั่ง ดีกว่าที่ต้องเอานั่งนิ่งๆ ในห้องอย่างนั้น นอกจากว่าในห้องนั้นจะมีโอสถนับไม่ถ้วน รวมถึงพลังวิญญาณที่เข้มข้นถึงขีดสุด ไม่อย่างนั้นอย่าหวังว่าเขาจะเต็มใจนั่งอยู่เฉยๆ เลย

เห็นเผ่าเงือกมีสมบัติที่โดดเด่นเช่นนี้ ช่างไม่น่าเชื่อจริงๆ ซึ่งนี่ทำให้เขาคิดว่า เผ่าอสูรสีชาดเองก็น่าจะมีอุปกรณ์ระดับเทวะที่น่าทึ่งอยู่เช่นกัน ไม่อย่างนั้น จะเป็นไปได้ยังไงที่พวกมันจะเคลื่อนย้ายแท่นบูชาเทพเติ้งเทียนได้

แต่ว่าทำไมพวกมันถึงได้มีสมบัติที่น่าทึ่งเช่นนี้ล่ะ?

หลังจากที่เขาค้นความทรงจำอย่างละเอียด เขาก็พลันได้ข้อมูลจากความทรงจำที่ราชาศักดิ์สิทธิ์เฟิงเทียนมองให้ ทำให้รู้สถานการณ์ของโลกมนุษย์นิดหน่อย โลกมนุษย์นั้น ไม่ใช่เพียงแต่ราชาศักดิ์สิทธิ์ช่วงเทียนเท่านั้นที่ต้านทานปีศาจร้าย แต่ยังมีเผ่าพันธุ์ที่แข็งแกร่งอีกมากมายร่วมต้านทานด้วย

เพราะว่าสุดท้ายแล้ว หากว่าโลกไม่สามารถต้านทานได้ พวกเขาก็คงมีแต่ความตายที่รออยู่ และเผ่าเงือกก็เป็นหนึ่งในเผ่าพันธุ์จำนวนมากที่เข้าร่วมสงครามอย่างกล้าหาญ จักรพรรดินีในตอนนั้นถือไข่มุกหยกวารีเข้าโจมตีปีศาจร้ายอย่างบ้าคลั่ง สร้างบันทึกความสำเร็จที่นับไม่ถ้วนขึ้นมา!

ไม่คิดเลยว่าในตอนนั้นเผ่าเงือกจะมีผู้กล้าคนหนึ่งด้วย แต่ก็เนื่องด้วยเวลาที่เลยผ่าน ทำให้พวกเธอต้องตกต่ำลง เนื่องเพราะตอนนั้นพวกเธอได้มีการสูญเสียอย่างหนักเช่นกัน ดังนั้น การตกต่ำจึงไม่ใช่เรื่องน่าแปลกแต่อย่างใด โชคดีที่อย่างน้อยก็ยังเก็บรักษาไข่มุกหยกวารีเอาไว้ได้จนถึงตอนนี้

ราชาศักดิ์สิทธิ์ช่วงเทียนได้มอบความทรงจำให้กับเขามากมาย แต่ในช่วงเวลาที่มีอยู่เพียงสั้นๆ ในตอนนั้น ทำให้เขาไม่ได้ดูมัน ดังนั้น ก่อนหน้านี้เขาจึงดูเพียงแต่ข้อมูลสำคัญๆ บางอย่างเท่านั้น แต่ใครจะรู้ว่าโลกมนุษย์ที่เขาไม่ค่อยได้ใส่ใจ จะมีผู้กล้าเผ่าเงือกคนหนึ่ง ที่เกี่ยวข้องกับราชาศักดิ์สิทธิ์ช่วงเทียนเป็นอย่างดี

ไข่มุกหยกวารีนี้ เป็นตัวราชาศักดิ์สิทธิ์ช่วงเทียนหลอมขึ้นมาด้วยตัวเอง โชคดีที่วัตถุดิบนับไม่ถ้วนนั้น เผ่าเงือกเป็นคนเอามาให้ ไม่อย่างนั้น ราชาศักดิ์สิทธิ์ช่วงเทียนก็คงไม่สามารถที่จะหลอมมันออกมาได้

การที่ไข่มุกหยกวารีไม่สามารถแสดงประสิทธิภาพหลายอย่างที่มีอยู่ออกมาได้ในมือของพวกเธอนั้น เหตุผลก็ง่ายมาก เนื่องเพราะระดับของพวกเธอต่ำเกินไปยังไงล่ะ ในฐานะที่เป็นอุปกรณ์ระดับเทวะขั้นกลาง การที่จะสามารถเรียกใช้พลังของมันออกมาได้ง่ายๆ นั้น อย่างน้อยก็ต้องเป็นระดับราชาเซียน ถึงจะใช้พลังส่วนใหญ่ของมันได้

เมื่อถึงตอนนั้น ก็สามารถเดินเล่นในโลกมนุษย์ได้อย่างสะดวกดาย แต่ว่าระดับราชาเซียนนั้นถูกจำกัดในโลกมนุษย์นี้ ถ้าหากอยากจะเข้าสู่ระดับราชาเซียน ก็จำเป็นต้องไปที่โลกใต้พิภพ หรือไม่ก็โลกสวรรค์

“ไม่คิดเลยว่าจะมีความเป็นมาแบบนี้ ดูเหมือนว่าคงต้องหาเวลาไล่ดูเหตุการณ์ต่างๆ อย่างละเอียด บางที โลกมนุษย์ยังคงมีผู้กล้าอีกมาก จำเป็นต้องรวบรวมพวกเขามา!”

อี้เทียนหยุนสายตาเป็นประกาย และในตอนนี้เอง หลานชิงหลิงก็ได้ไปถึงตรงหน้าไข่มุกหยกวารี และเมื่อหยิบไข่มุกหยกวารีลงมาแล้ว เธอก็ไม่ได้เก็บเข้าแหวนเก็บของของเธอ แต่กลับเดินมาหาเข้า พร้อมกับยัดไข่มุกหยกวารีนี้ใส่มือเขาแทน

“พี่ใหญ่อี้ นี่คือไข่มุกหยกวารี ท่านรีบเอามันหนีไปเร็ว ข้าจะกลับไปช่วยท่านย่า!” หลานชิงหลิงสายตาเป็นประกาย ในสายตาเต็มไปด้วยความมุ่งมั่น ในช่วงวิกฤตเช่นนี้ เธอไม่เพียงไม่กลัว แต่กลับคิดจะออกไปสู้อย่างกล้าหาญ

“นี่…..”

นี่ทำให้เขาตกใจจริงๆ ไม่คิดว่าหลานชิงหลิงจะมอบไข่มุกหยกวารีให้กับเขา แล้วตัวเองจะออกไปสู้เนี่ยนะ? พวกเขาสองคนเพิ่งรู้จักกันไม่นาน แต่กลับมอบอุปกรณ์ระดับเทวะขั้นกลางให้แล้ว นี่เธอช่างเชื่อในตัวเขามากจริงๆ

“ย่าของเจ้าไม่ได้บอกว่าให้เจ้าเอาสมบัตินี้แล้วหนีไปหรอกเหรอ? เจ้ากลับไปเช่นนี้ จะไม่ทำให้ย่าของเจ้าโกรธหรือไง?” อี้เทียนหยุนแน่นอนว่าสามารถช่วยเผ่าเงือกได้ แต่ว่าเขาก็อยากจะดูว่าหลานชิงหลิงจะเลือกอะไร

“ใช่ ในตอนแรกข้าเลือกที่จะทิ้งพ่อแม่ของข้าแล้วหนีไป แต่ตอนนี้ ข้าจะไม่หนีอีกแล้ว….” เบ้าตาหลานชิงหลิงแดงก่ำ อี้เทียนหยุนสามารถเห็นเรื่องราวหลากหลายจากนัยน์ตาสีฟ้าคู่นี้

“แล้วไข่มุกหยกวารีนี้ล่ะ จะให้ทำยังไง?” อี้เทียนหยุนถาม

“เผ่าเงือกไม่ได้มีแต่พวกเราเท่านั้น แต่มีอยู่ทั่วทั้งเขตทะเล ถ้าพี่ใหญ่อี้ท่านได้เจอกับเผ่าเงือกอื่น หากมอบให้พวกเขาได้ก็จะดี” หลานชิงหลิงผลักอี้เทียนหยุนแล้วพูด “รีบไปเร็ว! ข้ารู้ว่าพี่ใหญ่อี้แข็งแกร่งมาก แต่ผู้ที่พวกเรากำลังเผชิญหน้าตอนนี้คือปรมาจารย์อสูรจุ้ยหยุน ซึ่งถือว่าแข็งแกร่งกว่าท่านย่ามาก…..”

“หากคราวนี้สามารถผ่านความลำบากนี้ไปได้ แน่นอนว่าพวกเราต้องรับรองพี่ใหญ่อี้อย่างดี แต่เกรงว่าตอนนี้คงจะเป็นไปไม่ได้แล้ว ท่านรีบหนีไปทางด้านนั้นเถอะ ทั้งหมดล้วนขึ้นอยู่กับท่านแล้ว ไว้เจอกัน……”

หลานชิงหลิงหมุนตัวจากไป พาร่างของเธอวิ่งจากไปอย่างรวดเร็ว ด้วยความมุ่งมั่นที่เต็มเปี่ยม หรือจะให้พูดอีกอย่างคือ การกระทำนี้ของเธอนั้นมันโง่มาก เป็นการกระทำที่โง่สุดๆ ทำร้ายความหวังดีที่ย่าของเธอมอบให้

แต่จะให้พูดอีกอย่าง การได้มีชีวิตและตายร่วมกับ สำหรับบางคนแล้ว ถือเป็นความภูมิใจที่เข้าใจได้!

“ยัยเด็กโง่ เผ่าเงือกนี่ช่างเป็นพวกที่ไม่กลัวตายจริงๆ…..” อี้เทียนหยุนนึกถึงความทรงจำที่ได้จากราชาศักดิ์สิทธิ์เฟิงเทียน ในตอนแรกนั้น เผ่าเงือกต่างก็เข้าไปสังหารศัตรูอย่างกล้าหาญ พูดได้ว่าเป็นบุกเข้าไปอย่างเต็มกำลัง ไม่เกรงกลัวปีศาจร้ายโดยสมบูรณ์

นอกจากราชาศักดิ์สิทธิ์เฟิงเทียนแล้ว เผ่าเงือกนี่ล่ะที่เป็นผู้ที่สังหารศัตรูมากที่สุด ด้วยความชอบนี้ อี้เทียนหยุนจะไม่ช่วยได้เหรอ?

ขณะเดียวกัน เมื่อพวกจักรพรรดินีออกมายังตัววาฬทะเลและพร้อมที่จะเข้าโรมรันกับศัตรูอยู่นั้น ก็ได้มีเสียงที่ชั่วร้ายดังมา “จักรพรรดินีของข้า ท่านกำลังจะพากันหนีไปไหนกัน?”

“ปรมาจารย์อสูรจุ้ยหยุน!” เมื่อพวกจักรพรรดินีเห็นร่างตรงหน้า ก็พากันสีหน้าดำคล้ำในทันที

เผ่าอสูรสีชาดที่ปรากฏตรงหน้าพวกเธอนั้น ทั้งร่างต่างก็มีสีแดง และก็มีเกล็ดหรือเหงือกปลาอะไรสักอย่างที่เป็นสีแดงดังชื่อ แต่สิ่งที่น่าตกใจที่สุดก็คือ เขามีแขนสี่ข้าง เห็นได้ชัดว่าเป็นลักษณะของเผ่าวิญญาณร้าย!

นอกจากปรมาจารย์อสูรจุ้ยหยุนแล้ว ข้างๆ ยังมีเผ่าอสูรสีชาดเป็นจำนวนมาก ที่พากันถืออาวุธป้องกันทางออกไว้ และในตอนนี้ วาฬทะเลก็ได้พยายามส่ายร่างไปมาไม่หยุดด้วยความเจ็บปวด ในความเป็นจริงแล้ว มันไม่มีทางที่จะหนีไปไหนได้ เนื่องเพราะติดกับดักที่วางไว้ที่นี่อย่างมั่นคงแล้ว

และเมื่อมองออกไป ก็เห็นวาฬทะเลได้ถูกแหดักปลาปักลงกับพื้น ข้างๆ ได้มีเผ่าอสูรสีชาดหลายตนพยายามยึดแหเอาไว้อย่างมั่นคง ทำให้มันไม่สามารถหนีไปได้