Devil’s love ทิ้งรักของนายปีศาจไป – ตอนที่ 140 จิตวิญญาณในการเคารพและให้เกียรติตัวเอง

เจี่ยนถงพูดออกมา จนทำให้ทุกคนเริ่มพูดออกมา!

“พูดเหลวไหล!ท่านเป็นพ่อแท้ๆ ของฉัน!ฉันเจี่ยนเจิ้นตงไปรังแกท่านตั้งแต่ตอนไหน!” เจี่ยนเจิ้นตงพูดขึ้นด้วยเสียงตำหนิ!

“คุณไม่ได้ทำงั้นเหรอ!คุณก็รู้ดีแก่ใจว่าสิ่งที่คุณปู่หวงแหนมากที่สุดก็คือ ‘กองทุนดวงหัวใจ’ คุณกลับเอา ‘กองทุนดวงหัวใจ’ ไปขายให้คนอื่น คุณปู่จะดีใจงั้นเหรอ!

คุณกำลังรังแกคุณปู่!

แปดร้อยล้าน!แปดร้อยล้าน!เจี่ยนเจิ้นตง คุณไม่เคยเห็นเงินเหรอ!แปดร้อยล้าน คุณกลับเอาความหวังของคุณปู่ไปขาย!คุณยังกล้าบอกว่า ถ้าคุณปู่รู้ต้องดีใจแน่ๆ ไม่ใช่ว่าคุณกำลังรังแกความคิด ความดี และความสามารถของคุณปู่อยู่เหรอ!”

เธอด่าด้วยสิ่งที่อยู่ในใจ เธอเกลียด แต่อารมณ์หลายอย่างที่มาผสมผสานกัน!

คนที่เธอเรียกว่า พ่อ กลับทำให้เธอผิดหวังแบบนี้!

“ลูกไม่รักดี!ที่นี่แกสามารถพูดได้เหรอ!

‘กองทุนดวงหัวใจ’ จะเป็นยังไง ฉันจะจัดการยังไง มันก็ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับคนนอกอย่างแก!”

เจี่ยนเจิ้นตงเองก็โมโหมาก พร้อมกับจ้องไปที่เธอ “ถ้าหากว่าจะพูดกันจริงๆ ถ้าหากท่านยังอยู่ ก็คงจะตายไปเพราะเรื่องเลวๆ ที่แกทำแล้ว!”

เจี่ยนถงสั่นไปทั้งตัว ไม่นึกเลยว่าเจี่ยนเจิ้นตงจะกล้าเอาเรื่องที่เธอไม่ใช่คนในตระกูลเจี่ยน เธอเป็นนักโทษฆ่าคน และก็พึ่งจะออกมาจากคุกพูดในที่แบบนี้ และต่อหน้าทุกคน!

และพูดออกมาแล้ว ว่าเป็นเรื่องคนในครอบครัวไม่เกี่ยวกับคนนอก…… อืม ผิดไปแล้ว คุณเจี่ยนผู้นี้ไม่ใช่พูดออกมาแล้วเหรอว่า เธอเป็น “คนนอก” !

เธอกำหมัดแน่น เธอจะค้านได้เหรอ!เธอควรจะคัดค้านยังไง!เธอจะเอาอะไรมาคัดค้านเขา!

ความรู้สึกเหน็ดเหนื่อยถาโถมเข้ามาในใจ เธอหลับตาลง แล้วค่อยลืมขึ้น แววตาที่มืดลงเมื่อครู่ นั้นกลับมาสว่างอีกครั้ง ทำให้เธอรู้สึกฮึกเหิม

“คุณเจี่ยน ถ้าหากว่าคุณปู่ยังอยู่ ท่านคงจะพยายามสุดชีวิตในการปกป้องฉันไว้อย่างรอบคอบ เพราะว่าคุณปู่นั้นเชื่อในตัวฉันมาโดยตลอด!”

แววตาของเจี่ยนถง เปล่งประกายด้วยน้ำตาที่ไม่รู้ว่ามาจากไหน และภายใต้แสงไฟนี้ ก็ดึงดูดสายตาทุกคนได้เป็นอย่างดี ทุกคนที่อยู่ในเหตุการณ์นี้ ต่างไม่มีใครสังเกตเห็นว่า ผู้หญิงคนสำคัญในเรื่องนี้ เริ่มหน้าซีดขึ้นเรื่อยๆ

เจี่ยนโม่ป๋ายที่ยืนอยู่ด้านข้าง ตอนนี้ไม่รู้ว่าทำไมถึงเดินมา “อย่าก่อกวนเลย” เขาเดินมาตรงหน้าเจี่ยนถง และห่างจากเธอไม่ถึง สองถึงสามเซนติเมตร หน้าตาหล่อเหลานั้น เต็มไปด้วยความโกรธ

“อย่าก่อเรื่องอีกเลย เธออยากให้ตระกูลเจี่ยนพังไปกับเธออีกครั้ง แล้วให้คนทั้งเมือง Sหัวเราะเยาะงั้นเหรอ?

เมื่อก่อน คุณปู่ตามอกตามใจเธอ ท่านคอยอบรมสั่งสอนและพาเธอไปด้วยตลอด แต่คุณปู่เป็นคนเก่งและฉลาดมาทั้งชีวิต ไม่นึกเลยว่าจะดูคนผิด ท่านมักจะพูดว่า เธอเป็นคนโดดเด่นที่สุดในรุ่นใหม่ของตระกูลเจี่ยน แต่สุดท้ายท่านก็ยังคงดูคนผิดแล้ว

ฉันว่า คุณปู่จนถึงสุดท้ายก็คงคิดไม่ถึง ว่าเธอจะกล้าทำเรื่องแบบนั้น ถ้าหากว่าท่านรู้เรื่องที่เธอทำทุกอย่าง ท่านจะยังเชื่อเธองั้นเหรอ?แล้วยังจะปกป้องเธอไหม?

เสี่ยวถง อย่าคิดเอาเองว่า จะมีคนปกป้องเธอ ในตอนนี้ที่เธอต้องกลายมาเป็นแบบนี้ ก็เพราะการตัดสินใจตามอำเภอใจของเธอ”

เจี่ยนถงเดิมทีโกรธจนตัวสั่นอยู่แล้ว แต่พอหลังจากที่เจี่ยนโม่ป๋ายพูดจบ เธอกลับนิ่ง แล้วเงยหน้าขึ้น มองไปที่ใบหน้าอันหล่อเหลาของพี่ชาย แล้วจู่ๆ ก็หัวเราะออกมา

“ฉันไม่เคยรู้มาก่อน ว่าพี่อิจฉาฉันมากขนาดนี้ คุณปู่เอาฉันไปด้วยและอบรมสั่งสอนฉัน พี่กลับคิดว่าฉันกลายเป็นคนโปรด แล้วแย่งตำแหน่งพี่ไปงั้นเหรอ?

คุณชายเจี่ยน คุณคิดว่า ฉันเป็นคนแย่งสิ่งที่ควรจะเป็นของคุณเหรอ?” อยู่ดีๆ เธอก็รู้สึกว่า การอยู่กับคนที่เราเรียกว่า “ครอบครัว” มายี่สิบกว่าปี เธอกลับไม่รู้จักพวกเขาเลย

“คุณปู่ให้โอกาสฉัน และท่านก็ได้ให้โอกาสพี่เหมือนกัน หน้าร้อนของปีนั้น อากาศร้อนมากจนไข่ไก่ดิบที่ตกลงพื้นยังสุก คุณปู่ให้เราสองคนคัดคำภีร์ทางพุทธศาสนาตรงใต้ร่มไม้

แต่ว่าพี่มัวแต่ติดเล่น แล้วก็ไม่ชอบร้อน นั่งไม่อยู่กับที่ แล้วก็วิ่งออกไปรับลมเย็นในห้องแอร์

ฉันกลัวคุณปู่ลงโทษพี่ พอคัดของตัวเองเสร็จ ฉันก็ไปคัดของพี่อีกรอบ

คุณชายเจี่ยน……ตั้งแต่ที่พี่ลุกขึ้นจากร่มไม้ แล้ววิ่งเข้าไปนั่งในห้องแอร์ ก็เป็นเพราะพี่เองที่ละทิ้งมัน”

เจี่ยนถงพูดเรื่องอดีตอย่างละเอียด “แต่คุณปู่เห็นว่าพี่เป็นหลานคนโต ควรจะดูแลตระกูล หลังจากนั้นท่านก็สอนฉัน และก็ให้อาจารย์ช่วยสอนพี่ด้วย รายการบันทึกของท่าน ท่านให้เวลาฉันจำหนึ่งอาทิตย์ แล้วก็เอารายการบันทึกส่งให้พี่

แต่สุดท้ายพี่ก็เอาไปวางไว้ที่ชั้นไม้วางหนังสือจนฝุ่นเกาะเต็ม

คุณปู่สอนฉันด้วยตัวเอง แต่สิ่งที่ฉันได้ พี่ก็ได้!

แต่ว่า พวกเรายิ่งโต ความสามารถก็ยิ่งต่างกัน

คุณปู่กลัวว่าต่อไปฉันจะไม่สนใจความรัก ไม่รู้จักรักมรดก ก็เลย สร้าง ‘กองทุนดวงหัวใจ’ ขึ้นมา พี่คิดว่า ‘กองทุนดวงหัวใจ’ ตอนนั้นมันดีมากเหรอ?

คุณปู่กับฉันพนันกัน ท่านให้ฉันสาบาน ถ้าหากทำให้ ‘กองทุนดวงหัวใจ’ เติบโตก่อนเป็นผู้ใหญ่ได้ อย่างงั้น ‘กองทุนดวงหัวใจ’ ก็จะมอบเป็นของขวัญวันเกิดในวันครบรอบ สิบแปดปี และก็เป็นสิ่งเดียวที่ฉันจะได้จากตระกูลเจี่ยน แต่มีข้อดีข้อหนึ่ง ต้องเป็นอิสระในการแต่งงาน

แต่ถ้าพูดกลับกัน ‘กองทุนดวงหัวใจ’ พังแล้ว อย่างนั้นฉันจะต้องแต่งงานเพื่อธุรกิจของตระกูล และได้แค่ส่วนเดียว อย่างอื่นก็ไม่ต้องคิด

คุณชายเจี่ยน ที่วันนี้พี่มายืนอยู่ตรงนี้ พี่มีสิทธิ์อะไรมากล่าวว่าฉันเอาสิ่งที่ควรเป็นของพี่ทั้งหมดไปงั้นเหรอ?

ทุกอย่างที่คุณปู่ให้พี่ ล้วนแต่เป็นสิ่งที่ทำเสร็จเรียบร้อย ในส่วนที่คุณปู่ให้ฉัน กลับเป็นสิ่งที่ฉันจะต้องไปหาเองทำเอง!

ทำไมพี่ไม่เห็นต้องทำอะไร ก็สามารถได้ทุกอย่าง ทำไมฉันที่พยายามขนาดนี้ อดหลับอดนอนตั้งเท่าไหร่ เพื่อผลประโยชน์ ความพยายามทุกหยาดเหงื่อสุดท้ายของฉัน กลับตกมาอยู่ที่นี่ ในที่ที่ฉันอยู่มายี่สิบกว่าปี และยังถูกพวกพี่เอาไปขาย!”

ความลับแบบนี้ จนถึงตอนนี้ เจี่ยนถงถึงยอมพูดออกมา!

ทุกคนที่อยู่ในเหตุการณ์ ไม่มีใครที่ไม่ตกตะลึง!

เมื่อก่อน ท่านแก่เจี่ยนรักเจี่ยนถงมาก ทุกคนต่างก็เห็น รวมถึงพาเธอไปพบพระชายาของบางประเทศ แต่กลับไม่พาหลานชายไปด้วย……ดังนั้นทุกคนจึงคิดว่าท่านแก่เจี่ยนรักเจี่ยนถง

แต่พอได้ฟังจากสิ่งที่เจี่ยนถงพูดออกมาในวันนี้แล้ว ท่านแก่เจี่ยนนั้นเอ็นดูหลานสาว ดังนั้นถึงได้เลี้ยงเธอมาจนโต แต่ถึงจะรักยังไง ก็ไม่คิดที่จะยกบริษัทเจี่ยนซื่อกรุ๊ปให้เจี่ยนถง

และเหล่าผู้ดีพวกนั้น คุณชายคุณหนู ต่างฟังจนอึ้งไปตามๆ กัน……

เสิ่นซิวจิ่นแววตาครึ้มดำมาก แล้วก็จ้องมองไปยังผู้หญิงคนนั้น……เธอไม่ได้มีความอ่อนโยน และความสง่างามแล้ว และไม่มีความเย่อหยิ่งเหมือนเมื่อก่อนด้วย แต่ตอนนี้ ตัวเธอนั้นกำลังเปล่งประกาย

และยิ่งหลังจากที่ได้ยินสิ่งที่พูดออกมาจากปากเธอแล้ว……หัวใจของเสิ่นซิวจิ่นก็ยิ่งเต้นเร็วขึ้น เป็นครั้งแรกในชีวิต ที่เขามองใครในสายตา และมองเข้าไปถึงหัวใจ!

และยิ่งทำให้เข้าใจเธอมากกว่าเมื่อก่อน ความอวดดีของเธอ ความทะเยอทะยาน สูงจนไม่มีใครเทียบได้ รวมถึงใบหน้าที่หยิ่งทะนง ทุกสิ่งทุกอย่างนี้ ไม่ได้เกิดจากการตามใจของท่านแก่เจี่ยนและมรดกพันล้านจาก ‘กองทุนดวงหัวใจ’ รวมถึงความสามารถของเธอ แต่เป็นความเชื่อมั่นและเคารพตัวเองที่มีอยู่ในจิตวิญญาณ

Devil’s love

Devil’s love

เซี่ยเวยเหมิงเสียชีวิตแล้ว เสิ่นซิวจิ่นส่งตัวเจี่ยนถงเข้าไปในเรือนจำหญิงสามปีในคุก คำพูดของเสิ่นซิวจิ่นที่ว่า“ดูแลเธอให้ดีๆ”ทำให้เจี่ยนถงทรมานและเปลี่ยนไปมาและเปลี่ยนไปมาก ยิ่งไปกว่านั้นคือตอนที่อยู่ในคุกถูก “ยินยอมที่จะบริจาคไตโดยไม่สมัครใจ”ก่อนเข้าคุก เจี่ยนถงพูด:ฉันไม่ได้ฆ่าเธอ เสิ่นซิวจิ่นไม่แสดงท่าทีอะไรหลังออกจากคุก เจี่ยนถงพูด:ฉันเป็นคนที่ฆ่าเซี่ยเวยเหมิง ฉันอาชญากรรมแล้วเสิ่นซิวจิ่นพูดด้วยสีหน้าซีดขาว:หุบปากไปเลย! อย่าให้ฉันได้ยินประโยคนี้อีก!เจี่ยนถงยิ้ม:จริงๆ ฉันเป็นคนที่ฆ่าเซี่ยเวยเหมิง ฉันติดคุกมาสามปี เจี่ยนถงหลบหนีไป เสิ่นซิวจิ่นตามหาเธอทั่วทุกมุมโลก เสิ่นซิวจิ่นพูด:เจี่ยนถง ฉันยกไตให้คุณ คุณมอบหัวใจให้ฉันเถอะ เจี่ยนถงเงยหน้ามองเสิ่นซิวจิ่น แล้วพูด…

Comment

Options

not work with dark mode
Reset