“เพี๊ยะ!” เสียงตบหน้า ดังกังวานขึ้นทันที!
แววตาเธอไร้ความรู้สึก “วุ่นวายพอหรือยัง?”
น้ำเสียงที่เย็นชา แตกต่างจากเจี่ยนถงที่เซียวเหิงเคยรู้จักอย่างมาก ลูบใบหน้าหล่อเหลาด้านซ้ายที่เริ่มเจ็บ ค่อยๆเผยความโกรธ
“วุ่นวาย? ใครวุ่นวายกับเธอ?” เขายิ้มเย็นชา “เล่น เข้าใจไหม? หยอกเธอเล่น เธอเข้าใจไหม!”
ขณะที่พูด เขาก็พุ่งเข้ามาอีกครั้ง เจี่ยนถงเอื้อมมือผลักทันที มองเขาอย่างเย็นชา “ประธานเซียว ในเมื่อรู้สึกว่าฉันมันน่าขยะแขยง แล้วนายยังจะพุ่งเข้ามา? งั้นนายหรือเปล่าที่ไม่เจียมตัว?
ขอเตือนประธานเซียวอีกเรื่องหนึ่ง ฉันเจี่ยนถงไม่ว่าจะก่อร่างสร้างตัวแบบไหน ในมือฉันมี ‘กองทุนดวงหัวใจ’ ที่สมบูรณ์แบบ ประธานเซียว นายล่ะ?”
เซียวเหิง ในมือนายมีอะไรบ้าง!
“ถึงยังไงฉันก็เป็นกะหรี่” เธอโค้งรอยยิ้มเบาๆ คนตรงหน้าทำให้เธอรำคาญใจจริงๆ! ริมฝีปากโค้งรอยยิ้ม “ประธานเซียว ฉันเป็นกะหรี่แล้ว เคยนอนกับคุณประธานเซียวเซียวเหิงไหม?”
เธอติดค้างอะไรกับคนคนนี้ล่ะ? คนคนนี้ในตอนที่เธออยากที่จะปีนขึ้นมาจากขุมนรก กลับผลักเธออย่างโหดร้าย
คนคนนี้ ต้องรู้ว่า คำพูดเดียวฆ่าคนได้ แค่คำพูดเดียวก็ช่วยคนได้
“วิดีโอนี้มีความยาวไม่ถึงหนึ่งนาที ประธานเซียวฆ่าคนแม้แต่นาทีเดียวก็ไม่จำเป็น” เธอพูด
ถ้าบอกว่าเธอมีความผิด นั่นก็แค่ปิดบังอดีตของเธอเท่านั้น
แต่อดีตของเธอ เป็นอดีตของเธอจริงๆเหรอ?
“ประธานเซียวเป็นคนยุ่งมาก ฉันไม่รบกวนแล้ว”
เซียวเหิงเลือดสูบฉีด โกรธจนแทบบ้า คว้าเจี่ยนถงไว้ด้วยใบหน้าดุร้าย “ใช่ ฉันไม่เคยนอนกับเธอ นามแซ่เสิ่นเคยนอนด้วยมาแล้ว เจี่ยนถง เธอมี ‘กองทุนดวงหัวใจ’ ไม่ใช่ว่าแซ่เสิ่นออกเงินซื้อเธอเหรอ?
จุจุ อย่างเธอเนี่ย ยังดูไม่ออกเลย บนเตียงมีความพยายามมากล่ะสิ”
“นายพูดอะไร!”
“ฉันพูดอะไร? เธอไม่รู้เหรอ? หรือต้องให้ฉันพูดอย่างไม่น่าฟัง เธอถึงจะรู้?
แซ่เสิ่นไม่ทำการค้าขายที่ขาดทุน ถ้าเธอไม่ทำให้เขาสุขสบาย เขาจะออกเงินช่วยเธอฟรีๆ?
กะหรี่คนหนึ่ง เธอนอกจากเอาใจผู้ชายแล้ว เธอเจี่ยนถงยังมีความสามารถอื่นที่ทำให้ผู้คนชื่นชมได้หรือเปล่า?” เซียวเหิงมองอย่างเหยียดหยาม
“ยังไงกะหรี่ก็รักเงิน มีเงินก็ขึ้นคร่อมเธอได้นี่ เธอต้องการเงิน เธอก็บอกสิ ฉันก็มี”
เจี่ยนถงโกรธจนสั่นไปทั้งตัว!
ในมือเซียวเหิงหยิบกระเป๋าตังออกมา ควักธนบัตรหนึ่งปึก โยนไปกลางอากาศ ขณะเดียวกันก็แผดเสียงด้วยความโมโห “อยากได้เงิน เอาไป” จู่ๆก็นึกเรื่องหนึ่งขึ้นมาได้ “เจี่ยนถง” ในแววตาเซียวเหิงเผยความเหยียดหยาม “ได้ยินว่าเพื่อเงินแล้วเธอทำได้ทุกอย่าง ถอดสิ ถอดต่อหน้าฉันนี่แหละ”
มือของเจี่ยนถงที่ห้อยอยู่ข้างตัว กำหมัดอย่างเอาเป็นเอาตาย
ทันใดนั้นก็หยิบแก้วน้ำบนโต๊ะขึ้นมา สาดไปที่ใบหน้าของเซียวเหิง
“เซียวเหิง นายไม่เข้าใจฉัน” เธอพูดค่อยๆ
แต่ชายหนุ่มที่อยู่ในความโกรธได้ยินคำนี้ กลับโมโหยิ่งขึ้น นอกจากความโกรธ ยังมีความอิจฉาที่หนาแน่น “ฉันไม่เข้าใจเธอ แล้วแซ่เสิ่นเข้าใจเธอเหรอ? เธอจำไว้นะ เธอหลอกฉันก่อนมาตั้งแต่ต้น!”
“ดังนั้น เธอติดค้างฉัน!” ราวกับสัตว์ร้ายที่พร้อมโจมตี ภายใต้สายตาที่ตกตะลึงของเจี่ยนถง เขากดเธอลงบนโซฟาอย่างรุนแรง ลงมือกระชากเสื้อผ้าของเธอ “เธอติดค้างฉัน เธอติดค้างฉันทั้งหมด เธอต้องชดใช้ เธอไม่อยากติดหนี้อะไรฉันไม่ใช่เหรอ?
ได้เลย
นอนกับฉันครั้งหนึ่ง เพียงแค่เธอนอนกับฉันครั้งเดียว หลังจากนี้ไป พวกเราก็ไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันอีก เป็นไง?”
เจี่ยนถงตะลึงงันในตอนแรก จากนั้นก็ตกใจ ในใจยังมีร่องรอยความเจ็บปวดแผ่ซ่านอยู่ ยังไม่ทันรอให้สมองของเธอฟื้นคืนสติ
เสียงของเซียวเหิงก็ดังเข้ามาในหูอีกครั้ง
“คำนวณดูเพื่อนผู้หญิงของตัวเองมายาวนานแล้ว เจี่ยนถง ฉันไม่ได้ไม่ชอบผู้หญิงอย่างเธอ ว่าไง? นอนกับฉันสักคืน เธอก็จะใช้หนี้ฉันได้แล้ว”
เธอมองชายหนุ่มที่มีสีหน้าบ้าคลั่ง ใบหน้านี้ ในความทรงจำมีแต่ความอ่อนโยนและสดใส ความอ่อนโยนและสดใสนี้ เป็นความผูกพันที่เธอไม่อยากตื่นขึ้นมาเร็วเกินไป เธอมองใบหน้าตรงหน้านี้อย่างละเอียดอีกครั้ง ในใจก็ถอนหายใจ……ชายหนุ่มอ่อนโยนแต่ก่อนที่ทำให้เธอคิดถึง จะไม่กลับมาอีกแล้ว
“นายบอกว่า ฉันโกหกนายปกปิดอดีตของฉัน” หญิงสาวค่อยๆพูดด้วยน้ำเสียงหยาบๆ “เซียวเหิง ฉันจะพูดเป็นครั้งสุดท้าย นายฟังให้ดี
ฉัน เจี่ยนถง ไม่เคยมีความคิดที่จะทำร้ายเซี่ยเวยเหมิง และไม่ได้วางแผนที่จะจัดฉากเซี่ยเวยเหมิง การตายของเธอ ถ้าจะต้องพูดให้ได้ว่ามีความเกี่ยวข้องกับฉัน ถ้าใช้หนึ่งประโยคจากอารยธรรมโบราณอธิบายการตายของเธอ เช่นนั้น กรรมใดใครก่อกรรมนั้นคืนสนอง คำคำนี้ ก็เหมาะกับเธอแล้ว”
เธอพูด “ไม่ว่านายจะเชื่อหรือไม่ก็ตาม นี่คือความจริง นายบอกว่าฉันติดค้างความจริงนายหนึ่งเรื่อง ถ้างั้นตอนนี้ ฉันบอกความจริงกับนายไปแล้ว ฉันไม่ติดค้างนายแล้ว”
พูดจบ เจี่ยนถงก็เอื้อมมือออกไปผลักเซียวเหิง แต่เซียวเหิงเพียงแค่เห็นการปฏิเสธของเธอ ยิ่งเธอเป็นแบบนี้ เขาก็ยิ่งเกิดความริษยาในใจ จะทำยังไงให้ฟังคำพูดของเจี่ยนถง ยิ่งไม่ต้องพูดถึง ในคำพูดของเจี่ยนถงมีความหมายที่ลึกไปอีกชั้น
ในเวลานี้ ในสมองเขาเต็มไปด้วย ผู้หญิงคนนี้ปฏิเสธตน ผู้หญิงคนนี้ปฏิเสธตนอีกแล้ว! เขาเคยหวงแหนเธอขนาดนั้น เคยนับว่าเธอเป็นของล้ำค่า แต่เธอกลับยินยอมให้แซ่เสิ่นแตะต้อง ไม่ให้ตนแตะต้อง!
“เธออย่าคิดว่าแค่คำพูด2-3คำก็สามารถล้างมลทินให้ตัวเองได้ บนโลกนี้ไม่มีเรื่องดีๆแบบนั้น! แซ่เสิ่นแตะต้องเธอได้ ทำไมฉันทำไม่ได้!” ตะคอกอย่างดุร้าย แล้วก้มหน้าลงจูบหญิงสาวที่อยู่ล่างตัว
“เซียวเหิง! ปล่อยนะ!”
“ฝันไปเถอะ!
จูบของเขาหยาบคายเย่อหยิ่ง เจี่ยนถงหลบเลี่ยงไม่หยุด เซียวเหิงยื่นมือออกไปจับมือทั้งคู่ของเธอ วางไว้บนเหนือศีรษะเธอ ไม่สามารถขยับได้ เขากดอยู่บนตัวเธอ มองดูเธอจากมุมสูง
“แซ่เสิ่นให้เงินเธอเท่าไหร่ ฉันให้เธอสองเท่า!”
“อย่าทำให้ฉันเกลียดนาย”
มองไปที่แววตาแน่วแน่ของหญิงสาวที่อยู่ล่างตัว ในใจของเซียวเหิงก็เจ็บปวดอย่างรุนแรง ความเจ็บปวดที่ไม่เคยมีมาก่อน ทำให้เขาชะงักไปชั่วขณะ อาศัยช่วงเวลาที่เขาชะงักอยู่นั้นเอง เจี่ยนถงใช้กำลังจากทั่วร่าง ออกแรงผลักเขาออก ใช้มือเท้าจนออกมาจากห้องส่วนตัว
ออกมาจากห้องส่วนตัว กลับยังคงตื่นตระหนก ไม่สนใจขาเท้า ก้าวขายาวออกไป ที่มุมหนึ่ง “ปัง” กระแทกเข้ากับกำแพงคน
ไม่ทันได้พูดอะไร รอบเอวถูกวงแขนหนึ่งกอดไว้แน่น กลิ่นหญ้าที่คุ้นเคยบนตัวคนคนนี้อยู่เต็มจมูก ทันใดนั้นเมื่อเงยหน้าขึ้น ก็หลุดเข้าไปในดวงตาสีเข้มคู่นั้น
เม้มปากโดยไม่รู้ตัว เธอไม่พูดจา
แขนเหล็กของชายหนุ่มโอบอยู่ที่เอวเธอ แนบแน่น แน่นขึ้น……กล้ามเนื้อแก้มทำงานอย่างต่อเนื่อง ดวงตาเหยี่ยว ตกลงบนตัวเธออย่างเอาเป็นเอาตาย เฉียบคมหาใดเปรียบ ล็อกริมฝีปากของเธอไว้
ทันใดนั้นมือข้างหนึ่งก็ยกขึ้น ฝ่ามือเรียวยาวจับคางของเธอ นิ้วโป้งลูบปากแดงระเรื่อของเธอครั้งแล้วครั้งเล่า รอบตัวเขา มีความโกรธที่เย็นเยือกแผ่ซ่าน
ด้วยเสียงเล็กน้อยตรงหน้า เสิ่นซิวจิ่นยกเปลือกตาขึ้นทันที มองเงาคนที่อยู่ไม่ไกล ดวงตาทั้งคู่หรี่ลงทันที สายตาราวกับมีดน้ำแข็ง มองพุ่งตรงไปที่คนตรงหน้า
