Devil’s love ทิ้งรักของนายปีศาจไป – ตอนที่ 194 ฉันไม่เคยรับสายเธอ

ที่โรงพยาบาล ท่านแก่เสิ่นยังไม่ได้ออกมาจากประตูห้องฉุกเฉิน ผู้ชายที่ยืนอยู่หน้าประตู รู้สึกไม่สบายใจอย่างอธิบายไม่ได้

และเปลือกตาขวากระตุกอีกครั้งความกังวลในใจเริ่มมากขึ้นเรื่อยๆ

เขามองไปด้านข้างที่ประตูแล้วถามพ่อบ้านที่อยู่ข้างกายคุณปู่“ คุณปู่เป็นลมได้อย่างไร?”

“คุณท่านเป็นลมอย่างกะทันกัน…….” พ่อบ้านพูดไปพูดมาก็มีแค่ประโยคนี้ ขณะที่พูด ประตูก็เปิดออก คนในชุดขาวก็ออกมาจากข้างในเสิ่นซิวจิ่นเอื้อมมือออกไปขวางคุณหมอชุดขาวไว้ “คนด้านใน เป็นคุณปู่ของฉัน ตอนนี้อาการของท่านเป็นอย่างไรบ้าง”

คนในชุดขาวคาดไม่ถึงว่า จู่ๆจะมีคนขวางทางเพื่อถามคำถาม “คุณปู่ของท่านไม่ได้……….”

“คุณท่านของพวกเราเป็นประธานใหญ่ของบริษัทเสิ่นซื่อกรุ๊ป โรงพยาบาลของพวกคุณต้องทำการรักษาดีๆนะ”

ยังไม่ทันรอคนชุดขาวพูดจบ จู่ๆพ่อบ้านที่อยู่ข้างๆก็พูดขัดจังหวะขึ้นมา

คนชุดขาวปรับความคิดในสมองได้เร็วมาก ทันใดนั้นก็เปลี่ยนการพูด บอกว่าอาการยังไม่ชัดเจน ยังต้องมีการตรวจเช็กอย่างละเอียดอีกครั้ง

ชายผู้นั้นไม่ได้พูดอะไร เท้าขวาก้าวหลบไปข้างๆ หลีกทางให้คนชุดขาว ในขณะเดียวกัน หยิบโทรศัพท์ขึ้นมา ขมวดคิ้วเล็กน้อยแล้วจ้องมองพ่อบ้านที่อยู่ข้างๆอย่างเงียบๆ “ยู่สิงก็เรียนแพทย์เหมือนกันทักษะทางการแพทย์รู้กันทั้งประเทศ และมีชื่อเสียงมาก มีเขาอยู่ ฉันก็จะสบายใจ”

เปลือกตาของพ่อบ้านกระตุก เงยหน้าขึ้น อ้าปากแล้วป้าปากอีก เขาเหมือนอยากจะพูดอะไรบางอย่างกับผู้ชายตรงหน้า แต่ก็ไม่รู้จะพูดอย่างไร

มีภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกเหมือนความรู้สึกคนใบ้กินมะระ ขมแต่พูดไม่ออก

และคุณชายตระกูลเสิ่นของพวกเขาคนนี้ เป็นนักเคลื่อนไหวเสมอในปากกำลังพูดว่าจะโทรหาคุณชายของตระกูลไป๋ ยังไม่ทันรอเขาขัดขวาง หมายเลขที่คุณชายโทรออกไป ก็เชื่อมต่อเรียบร้อยแล้ว………เขาจะพูดอะไรได้อีก?

“ไป๋ยู่สิงคุณมาที่โรงพยาบาลนี้หน่อย ………อืม คุณปู่เป็นลม หมอที่โรงพยาบาลกำลังพยายามช่วยเหลือ

คุณมาที่นี่หน่อยสิ มาดูว่ายังสามารถช่วยคุณปู่ไว้ได้หรือไม่”

พ่อบ้านที่อยู่ข้างๆตอนที่ได้ยินประโยคสุดท้ายของเสิ่นซิวจิ่น สีหน้าดูแย่มาก……..นี่ คุณชายพูดราวกับว่าคุณปู่กำลังจะเสียชีวิตแล้ว

แม้ว่าตระกูลไป๋กับตระกูลเสิ่นจะมีความร่วมมือกันอีกครั้ง คุณชายตระกูลไป๋กับพวกเขาตระกูลเสิ่นเป็นกันเองมาก……แต่อย่างไรก็ยังถือเป็นคนนอกอยู่ดี ต่อหน้าคนนอก พูดออกไปว่าคุณท่านของตระกูลเสิ่นกำลังจะเสียชีวิตแล้ว นี่……..ไม่เหมาะสมเท่าไหร่มั่ง

และอีกฝ่ายของโทรศัพท์ หลังจากที่ไป๋ยู่สิงรับโทรศัพท์ ทำหน้าแปลกๆ………นี่กำลังล้อเล่นอะไรกันอีกล่ะ ฟังจากน้ำเสียงของเสิ่นซิวจิ่น ยังไงก็ไม่เหมือนว่าคุณท่านของพวกเขากำลังจะเสียชีวิตแล้ว

“เสิ่นซิวจิ่น เรื่องล้อเล่นแบบนี้ไม่สนุก”

เสิ่นซิวจิ่นหัวเราะอย่างเย็นชา มุ่งหน้าไปหา คนชุดขาวที่กำลังออกมาจากห้องฉุกเฉิน ถือของในมือ เดินกลับมาอีกครั้ง แววตาเย็นชา เอื้อมมือออกไปขวางคนชุดขาวที่โชคร้ายอีกครั้งอย่างรวดเร็ว

“คุณหมอ คุณช่วยบอกคนในโทรศัพท์หน่อยว่า คุณปู่ของฉันอาการแย่มาก”

ก่อนหน้านี้มีพ่อบ้านเก่าคอยขัดจังหวะ ครั้งนี้ เสิ่นเอ้อรีบยืนขวางตรงหน้าพ่อบ้านเก่าไว้ด้วยสีหน้าที่ดุร้าย และแสดงท่าทางนักเลง“คุณกล้าขัดขวางก็ลองดู”

ครั้งนี้คนชุดขาวไม่มีคนคอยเตือนแล้ว แค่คิดว่าพ่อบ้านเก่าห้ามเขาพูดความจริง แล้วยังบอกใบ้เรื่องของเรา คนชุดขาวพูดตามเมื่อครู่อีกรอบ ครั้งนี้ ยังจงใจพูดให้อาการดูหนักยิ่งกว่าเดิม

เสิ่นซิวจิ่นเอาโทรศัพท์มาแนบที่หู “ไป๋ยู่สิงสถานการณ์ก็เป็นแบบนี้ คุณได้ยินแล้วใช่ไหม ฉันไม่ได้ล้อเล่นกับคุณ คุณหมอก็บอกแล้ว คุณปู่ของฉันอาการแย่มาก”

ระหว่างที่พูด ก็เตะเล่นคางของคุณหมอ คุณไปได้แล้ว

และหน้าแก่ๆของพ่อบ้านกดำเหมือนก้นหม้อแล้ว……..สถานการณ์ในตอนนี้ เป็นยังไงบ้าง

คิดถึงตรงนี้ พ่อบ้านเก่าโกรธจนอยากจะหักคอคนชุดขาวที่ไม่มีไหวพริบ

เปลือกตาของเสิ่นซิวจิ่นกระตุกอีกครั้ง ในใจเขารู้สึกกังวล ยิ่งอยู่ยิ่งมากขึ้น……..มองห้องฉุกเฉินหลายครั้ง อาการของคุณปู่ไม่ได้รุนแรงมาก ไม่ใช่คุณปู่…….แล้ว อะไรเป็นสาเหตุที่ทำให้เกิดความกังวลใจ?

วินาทีต่อมา สีหน้าของเขาเปลี่ยนไปทันที โทรศัพท์ในมือยังไม่ทันเก็บ ก็โทรกลับไปที่บ้าน “วันนี้คุณนายสบายดีไหม”

“คุณนายไปตระกูลเจี่ยนร่วมงานวันเกิดของคุณหญิงเจี่ยน”

เสิ่นซิวจิ่นขมวดคิ้ว “เรื่องสำคัญเช่นนี้ ทำไมคุณไม่บอกฉัน”

อีกฝ่ายของโทรศัพท์ พ่อบ้านหวังอึ้ง “คุณนายโทรหาท่านเพื่อขออนุญาตแล้วไม่ใช่หรือ?”

บูม!

ข้างหูระเบิดลง ใจเขาวุ่นวายสับสนมาก……..ไม่เคยรับสายของเธอเลย

Devil’s love

Devil’s love

เซี่ยเวยเหมิงเสียชีวิตแล้ว เสิ่นซิวจิ่นส่งตัวเจี่ยนถงเข้าไปในเรือนจำหญิงสามปีในคุก คำพูดของเสิ่นซิวจิ่นที่ว่า“ดูแลเธอให้ดีๆ”ทำให้เจี่ยนถงทรมานและเปลี่ยนไปมาและเปลี่ยนไปมาก ยิ่งไปกว่านั้นคือตอนที่อยู่ในคุกถูก “ยินยอมที่จะบริจาคไตโดยไม่สมัครใจ”ก่อนเข้าคุก เจี่ยนถงพูด:ฉันไม่ได้ฆ่าเธอ เสิ่นซิวจิ่นไม่แสดงท่าทีอะไรหลังออกจากคุก เจี่ยนถงพูด:ฉันเป็นคนที่ฆ่าเซี่ยเวยเหมิง ฉันอาชญากรรมแล้วเสิ่นซิวจิ่นพูดด้วยสีหน้าซีดขาว:หุบปากไปเลย! อย่าให้ฉันได้ยินประโยคนี้อีก!เจี่ยนถงยิ้ม:จริงๆ ฉันเป็นคนที่ฆ่าเซี่ยเวยเหมิง ฉันติดคุกมาสามปี เจี่ยนถงหลบหนีไป เสิ่นซิวจิ่นตามหาเธอทั่วทุกมุมโลก เสิ่นซิวจิ่นพูด:เจี่ยนถง ฉันยกไตให้คุณ คุณมอบหัวใจให้ฉันเถอะ เจี่ยนถงเงยหน้ามองเสิ่นซิวจิ่น แล้วพูด…

Comment

Options

not work with dark mode
Reset