เซียวเหิงรีบลงจากเครื่องบิน มีแท็กซี่ที่สนามบิน เขาเข้าไปและให้ที่อยู่แก่คนขับ
เพื่อนของเขาพักอยู่ที่ที่พักรอบเมืองโบราณต้าหลี่
ระหว่างที่คุยโทรศัพท์รออยู่หน้าประตูโฮมสเตย์แต่เช้า นอนอาบแดด ดูรถที่วิ่งผ่านเป็นระยะๆ
มีแท็กซี่วิ่งมาแต่ไกลมาจอดที่ประตูโฮมสเตย์
เมื่อประตูรถเปิดออก ร่างของเซียวเหิงก็ปรากฏขึ้น
เพื่อนคนนี้ของเซียวเหิงเป็นผู้หญิง เมื่อหลายปีก่อนเซียวเหิงรักสนุก นี่คือสิ่งที่ทุกคนรู้ในกลุ่มเพื่อน เพื่อนผู้หญิงคนนี้เป็นเพื่อนเที่ยวคาราโอเกะและปาร์ตี้กับเขา
พอเห็นเซียวเหิงลงจากรถมา รอยยิ้มก็ปรากฏบนใบหน้าอันบอบบางของเธอ
“คุณชายเซียว ฉันคิดว่าคุณพูดเล่นเสียอีก คุณมาจริงด้วยนะ?
มาทำไมกันนะ?
รีบร้อนขนาดนี้ คงไม่ได้รีบมาเพื่อตามภรรยาหรอกนะ?”
คำพูดทีเล่นทีจริง เซียวเหิงยิ้มเล็กน้อยและไม่ตอบ มีร่องรอยการสูญเสียในดวงตาเรียวยาว
“หมิงหมิง” เขาพูดแล้วหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาแล้วเปิดรูปถ่ายรูปนั้น “รูปนี้ เธอถ่ายมันที่ไหน?”
เฟ่ยหมิงหมิงผงะและไม่ตอบทันที ในทางกลับกัน เธอจ้องมองไปที่ใบหน้าของเซียวเหิงที่อยู่ข้างๆ และสำรวจ “ฉันว่านะ…คุณชายใหญ่เซียว คุณคงไม่ได้มาตามภรรยาจริงๆ ใช่ไหม? คนในรูปนั่น…ใครเหรอ?”
เซียวเหิงขมขื่น “เธอทายผิดแล้ว”
ถ้าหากว่ามันเป็นอย่างที่เฟ่ยหมิงหมิงพูดจริงว่าเขามาตามภรรยา เกรงว่าเขาคงนอนหลับและตื่นมายิ้มกลางดึกแล้ว
“ฉันมาตาม แต่น่าเสียดาย ฉันไม่คุณสมบัติแบบนั้น”
เฟ่ยหมิงหมิงตบผมหยิกยาวของเธออย่ามีเสน่ห์ “คนที่ทำให้คุณชายใหญ่เซียวจำได้ไม่ลืม บินมาไกลได้จากฝั่งตะวันออกถึงขนาดนี้ ผู้หญิงคนนี้…เป็นใครเหรอ?”
เซียวเหิงเม้มริมฝีปาก แล้วนานกว่าจะพูดออกมาสี่คำ “เธอไม่รู้จัก”
เฟ่ยหมิงหมิงเบ้ปาก “คุณไม่บอก ฉันก็จะไม่บอกคุณ”
“หมิงหมิง เรารู้จักกันมานานแค่ไหนแล้ว?” เซียวเหิงหันกลับไปมองเฟ่ยหมิงหมิง “เธอน่าจะเข้าใจฉัน”
สายตาที่เขามองเฟ่ยหมิงหมิงแบบนั้น มีความหมายมาก ดวงตาสีเข้ม ลึกและลึก หัวใจของเฟ่ยหมิงหมิงสั่นเล็กน้อย…เซียวเหิงในตอนนั้น เป็นคุณชายเจ้าสำราญ รวยและมีเสน่ห์ และเขาไม่ตระหนี่ในการใช้จ่ายเงิน
แต่กลับไม่รู้เลย ในช่วงเวลาเหล่านั้น คุณชายเจ้าสำราญในสายตาพวกเขา จู่ ๆ ก็เปลี่ยนไปมาก ต่อมาเขาทำอะไรบางอย่างที่ทำให้เพื่อนทุกคนในแวดวงตกใจ
ในสายตาของผู้คนคุณชายเซียวเหิง กลืนตระกูลเซียวทั้งหมด
เฟ่ยหมิงหมิงเหลือบมองผู้ชายข้างเธอ…คนคนนี้ เขาไม่ใช่คุณชายเจ้าสำราญที่เล่นไปทั่วเหมือนตอนนั้นอีกแล้ว
เขาสามารถลงมือกับคนในครอบครัวและครอบครองตระกูลเซียวได้ทั้งหมด อีกทั้งยังเป็นผู้มีอำนาจในตระกูลเซียว
ความคิดนี้ ความดุร้ายนี้… เฟ่ยหมิงหมิงเม้มปาก “ฉันถึงบอกไง คุณอย่ามองฉันแบบนั้นสิ คุณชายเซียว สายตาแบบนั้นมันน่ากลัวนะ”
พูดแล้วเธอก็เดินนำทางเซียวเหิงไปที่บาร์เมื่อคืน “นี่คือสถานที่ที่ถ่ายรูปเมื่อคืนนี้”
บาร์เหล้า?
ชายหนุ่มขมวดคิ้ว…เธอ…ยังอยู่ในวงการแบบนี้เหรอ?
ไม่…ผู้หญิงคนนั้น เธอพยายามทุกวิถีทางเพื่อหนีจากเมือง S เธอจะไม่เข้ามาในเส้นทางนี้อีก
“เธอไม่ใช่คนที่ทำงานที่นี่ใช่ไหม?”
เฟ่ยหมิงหมิงที่ด้านข้างรู้สึกประหลาดใจ “ทำไมคุณถึงคิดว่าเธอไม่ได้ทำงานที่นี่ล่ะ?”
“เธอไม่ ผู้หญิงคนนี้ เธอ…” เธอฝังความภาคภูมิใจในกระดูกของเธอ!
เมื่อเธอได้รับการปล่อยตัวจากคุกในปีนั้น เธอไม่ได้ไปบ้านที่ร่ำรวยและรุ่งโรจน์เพื่อขอความช่วยเหลือ แต่กลับไปที่ตงหวง
คนบอกว่าเธอต่ำตม และบอกว่าเธอต่ำต้อย
แต่ที่ทุกคนไม่เคยคิดคือถ้าหากเป็นพวกเขา พวกเขาจะมีความกล้าและทุ่มสุดตัว ไม่กลับไปหาครอบครัวที่มั่งมีเพื่อร้องขอความช่วยเหลือไหม? ตราบใดที่เธอขอความช่วยเหลือ เธอไม่เคยช่วย หนึ่งแสนคนสามารถขอความช่วยเหลือได้เสมอ
เธอไม่ไป มันอาจจะเจ็บปวดหรือหนาวเหน็บ แต่ความเย่อหยิ่งของเธอไม่ว่าจะได้รับความทรมานแค่ไหน มันซ่อนอยู่ในทุกส่วนของร่างกายของเธอ
“ครั้งแรกที่ฉันรู้จักเธอ เธอถือไม้กวาด และเธอก็เป็นคนทำความสะอาด” เซียวเหิงพูดอย่างแผ่วเบาบางอย่างที่อธิบายไม่ได้กับเฟ่ยหมิงหมิง
ในตอนแรกเฟ่ยหมิงหมิงไม่เข้าใจ แต่หลังจากนั้นไม่กี่วินาที เธอก็นึกขึ้นได้
ครู่หนึ่ง “เดาถูกแล้ว เธอไม่ใช่พนักงานที่นี่ เมื่อคืนคนเยอะมาก มีผู้หญิงกับผู้ชายคู่หนึ่งเข้ามา ผู้ชายหล่อเหลามาก รูปร่างก็ดี เขาวิ่งขึ้นไปเต้นบนเวทีแล้วถอดเสื้อ
ผู้หญิงในรูปนั่น จู่ ๆ ก็พุ่งเข้าไป
เพราะอย่างนี้จึงทำให้ทุกคนโกรธ”
“ผู้ชาย?”
เฟ่ยหมิงหมิงหยิบโทรศัพท์ออกมา “อือ ผู้ชายคนนี้ถูกเธอห้ามไว้ แต่รูปนั้นถ่ายไม่ค่อยดี อันที่จริงข้างหลังเธอมีผู้ชายอยู่ด้วย”
เซียวเหิงแย่โทรศัพท์มือถือไป เมื่อวานเขาเห็นเพียงผู้หญิงคนนั้น ในสายตาของเขามีเพียงผู้หญิงคนนั้น ส่วนที่เหลือ เขามองข้ามไปหมด ตอนนี้เมื่อมองอีกทีแล้ว ก็เห็นผู้ชายตัวสูงใหญ่ที่ถูกปิดไว้
“อ้อ ใช่แล้ว ผู้หญิงคนนั้นจะลากผู้ชายคนนั้นไป กลุ่มคนดูที่อยู่ข้างล่างไม่ยอมและดูถูกเธอ แต่ผู้หญิงคนนี้ก็พูดออกมาเลยว่าผู้ชายคนนั้นเป็นแฟนเธอ”
เฟ่ยหมิงหมิงพูด “ฮิ ๆ” “คุณชายเซียว คุณตามหาเธอทำไมกันแน่?”
เธอไม่อยากจะเชื่อว่าผู้ชายอย่างเซียวเหิง ไม่มีทางจะเดินทางมาไกลหลายร้อยกิโล โดยบินไฟล์ทเช้าสุดมาถึงที่นี่ แล้วจะไม่มีอะไรกับผู้หญิงคนนี้เลย
เฟ่ยหมิงหมิงกำลังพูดอยู่และใบหน้าของเซียวเหิงก็ซีดอยู่ข้างๆ เขา…เธอ มีคนที่ชอบแล้วเหรอ?
“จะสืบหาข่าวของเธอได้จากไหน?” เขาถามพร้อมกับริมฝีปากซีดขาว
“คงต้องถามเถ้าแก่เจ้าของบาร์ ดูเหมือนเจ้าของบาร์จะรู้จักเธอ”
เฟ่ยหมิงหมิงพูด “คุณชายเซียว…อันที่จริง หลายปีมานี้ มีผู้หญิงหายากหลายคนในแวดวงสำหรับคุณ
แต่ก็มีข่าวว่ามีผู้หญิงที่แอบซ่อนลึกๆ อยู่ในใจคุณ…คงไม่ใช่เธอหรอกใช่ไหม?”
เธอเองก็คิดขึ้นได้จึงถามออกไป แต่คิดไม่ถึงว่าอีกฝ่ายจะไม่ปิดบังอะไรเลยและพยักหน้ายอมรับ
“ใช่”
“อา?…” จู่ ๆ เฟ่ยหมิงหมิงก็เบิกตาโพลง… “งั้น งั้นเธอ เธอก็…” ลูกสาวที่ตระกูลเจี่ยนไม่ต้องการงั้นเหรอ? !
ผู้หญิงที่ซ่อนอยู่ในใจส่วนลึกของเซียวเหิง ก็คือเจี่ยนถง ลูกสาวที่ตระกูลเจี่ยนไม่ต้องการ และเคยเฉิดฉาย——นี่คือความลับเป็นที่รู้กันในวงการ
ไม่มีพูดออกมาและไม่มีใครพูดถึง เพราะเมื่อพูดถึงเจี่ยนถง จะต้องถูกผูกมัดไว้กับผู้ชายคนหนึ่ง——คนที่ทุกคนต่างหวาดกลัว!
“พวกเรากลับก่อนเถอะ บาร์นี้เป็นตอนหนึ่งทุ่ม ตอนนี้คงหาตัวเจ้าของไม่เจอ” เฟ่ยหมิงหมิงพูดแล้วก็มองดูเซียวเหิงพยักหน้าและวางใจ “ไปเถอะ ฉันจะพาคุณไปเปิดห้องพัก”
เมื่อกลับถึงที่พักก็ช่วยเซียวเหิงทำเรื่องเปิดห้องพัก เฟ่ยหมิงหมิงกลับห้องของตนเองทันทีและเปิดกลุ่มวีแชท และเปิดกลุ่มทุกกลุ่มในทุกวง
“ทายสิวันนี้ฉันได้ข่าวอะไรมา! ! !”
หลายนาทีผ่านไป ก็ยังไม่มีใครสนใจเธอ
เธอจึงพิมพ์อีก “ข่าวใหญ่มาก! ผู้หญิงที่เคยเป็นข่าวฉาวปรากฏตัวแล้ว! ! !”
ตอนนี้จึงมีคนตอบกลับมา “จะมีข่าวอะไรมาเทียบได้กับข่าว บริษัทเสิ่นซื่อกรุ๊ปหาคุณนายที่หนีไปเจอแล้วได้ล่ะ?”
เดิมทีเป็นเพียงคำดูถูกที่พูดออกไปอย่างนั้นเอง คิดไม่ถึงว่าเฟ่ยหมิงหมิงจะมีข่าวดังจริงๆ
“ดูรูป! ผู้หญิงในรูปนั่น ก็คือลูกสาวตระกูลเจี่ยนคนนั้น!”
“อะไรนะ? ? ? ?”
“เฟ่ยหมิงหมิงเธออย่าแหย่เราดีกว่า? แค่รูปพวกนั้นกับคำพูดเลอะเทอะ ระวังจะถูกประธานเสิ่นคนบ้างานแห่งตระกูลเสิ่นเห็นเข้าล่ะ”
“ไม่ใช่นะ จริงหรือเปล่าเนี่ย? เฟ่ยหมิงหมิงเธอพูดเล่นใช่ไหม?”
เพียงชั่วพริบตาในกลุ่มก็คึกคักขึ้นมา
