บทที่33:เซียวเหิงVSเจี่ยนถง
เสิ่นซิวจิ่นไปที่นิวยอร์ก ซูเมิ่งก็ไม่รู้เรื่องนี้ เพราะอย่างไรซะตงหวงนานาชาติ ก็เป็นแค่ธุรกิจหนึ่งในเครือของเสิ่นซิวจิ่น แม้กระทั่งไม่ถือว่าเป็นธุรกิจที่พิเศษอะไรด้วย
เป็นเพียงแค่ธุรกิจที่ๆเอาไว้แก้เบื่อแก้เซ็งเฉยๆ
และเป็นเพียงเพราะว่า วันนั้นเจอเจี่ยนถงอยู่ที่นี่
บริษัทเสิ่นซื่อ กรุ๊ป ถึงจะเป็นธุรกิจหลักของเสิ่นซิวจิ่น
ตระกูลเสิ่น เป็นตระกูลยักษ์ใหญ่ และเป็นตระกูลมหาเศรษฐีของจริง
ตระกูลเสิ่น มีการสืบทอดมาหลายรุ่น ภายใต้การบริหารของแต่ละรุ่น ตระกูลเสิ่นยิ่งอยู่ยิ่งเจริญรุ่งเรืองขึ้น
มาถึงในมือของเสิ่นซิวจิ่น ขอบข่ายและความเจริญรุ่งเรืองของตระกูลเสิ่น ยิ่งใหญ่อย่างไม่เคยมีมาก่อน
วันที่สามที่เสิ่นซิวจิ่นไปนิวยอร์ก เจี่ยนถงได้เจอคนสนิทที่ตงหวงนานาชาติอีกครั้ง
“ทำไมคุณถึงชอบเดินบันไดขนาดนี้?” บนตัวของเซียวเหิงมีกลิ่นไอของเสน่ห์ที่ร้ายๆ ง่ายมากที่จะทำให้ผู้หญิงมากมายหลงเสน่ห์ เซียวเหิงเองก็รู้เสน่ห์ของตัวเองดี เลยโปรยเสนห์ไปทั่ว เขาจึงทำอะไรได้อย่างราบรื่นอยู่ตลอดเวลา
คิดไม่ถึง สูบบุหรี่อยู่ในบันไดหนีไฟ สามารถได้เจอผู้หญิงที่น่าสนใจอย่างนี้ด้วย บนตัวของเซียวเหิง นาทีนี้ยังมีกลิ่นของนิโคตินอยู่
เจี่ยนถงอ้าปากเล็กน้อย ยังค่อนข้างมึนตึ้บอยู่…….“คุณคือ…….”
“ทำไม ลืมผมไวขนาดนี้เลยเหรอ?” ริมฝีปากบางเผยรอยยิ้มร้ายๆออกมา มือข้างหนึ่งเข้าใกล้ใบหน้าของเจี่ยนถง ค่อยๆเลื่อนลงไปช้าๆ……สายตาของเขา ก็ค่อยๆหล่นอยู่ที่ริมฝีปากที่ไม่ถือว่าสวยงามของเธอ
แป๊บเดียว ความรู้สึกจากการสัมผัสของจูบในตอนนั้น พริบตาเดียวก็นึกขึ้นมาได้……..อยากลิ้มลองอีกครั้งมากๆ
ริมฝีปากนี้——มีมนต์สะกดอะไรกันแน่ ที่สามารถทำให้เขาหลังจากไปดูงานที่ต่างถิ่น ก็รีบวิ่งมานี่โดยที่ไม่หยุดเลย
“ตรงนี้ของคุณ” ในแววตาของเซียวเหิงมีแต่ริมฝีปากนี้ นิ้วมือที่เรียวยาว สัมผัสไปที่ริมฝีปากของเจี่ยนถง เจี่ยนถงเอียงศีรษะหลบเลี่ยง เซียวเหิงก็ไม่ได้โกรธ เขาแค่หัวเราะเสียงเบาพลางพูดว่า: “อย่าขยับ”
ระหว่างพูด นิ้วมือได้ยื่นไปที่ริมฝีปากของเธออีกครั้ง……เป็นไปได้ยังไงที่เขาบอกว่าไม่ต้องขยับ เจี่ยนถงก็จะไม่ขยับ เธอหันหน้าไปอีกทางอย่างค่อนข้างที่จะตกที่นั่งลำบาก
“ถ้าขยับไปมั่วอีกล่ะก็ ผมจะจูบลงไปโดยตรงเลยนะ” คำพูดของเซียวเหิงเปิดเผยและตรงไปตรงมาจริงๆ
เจี่ยนถงติ่งหูแดงก่ำ……ทำไมมีคนแบบนี้ด้วย!
เซียวเหิงมีความสุขแล้ว
ผู้หญิงคนนี้…….แค่เพราะคำพูดแบบนี้ ก็หน้าแดงหูแดงแล้ว?
โอ้พระเจ้า!
ในปัจจุบัน ยังมีผู้หญิงที่ไร้เดียงสาขนาดนี้อีกเหรอ?
สามารถเรียกได้ว่าเป็นการดำรงอยู่ของฟอสซิลตัวเป็นๆเลย…….น้อยมากอย่างไม่เคยมีมาก่อน!
เจี่ยนถงไม่เข้าใจหัวใจของผู้ชายเลย ตอนที่เธอเรียนมหาลัย ก็ถูกโยนเข้าไปในคุก เสิ่นซิวจิ่นไม่ได้ให้โอกาสเธอจากเด็กสาวเติบโตเป็นผู้หญิงเลย วันเวลาก็ไม่ได้ให้โอกาสเธอเปลี่ยนแปลง
มาจนถึงตอนนี้ เธอไม่เหมือนผู้หญิงมากมายในตงหวงนานาชาตินี้อีกเช่นเคย ที่รู้ใจและเข้าใจผู้ชาย
“ฉันจำคุณได้ค่ะ คุณคือ……คุณเซียว” เธอรีบเปลี่ยนประเด็น
เซียวเหิงฟังแต่ก็เหมือนไม่ได้ยิน เพียงแค่ใช้นิ้วมือลูบไล้ริมฝีปากของเธอ พูดเองโดยที่ไม่ได้รับอนุญาต: “ตรงนี้ของคุณ…….” ปลายนิ้วของเขาลูบจับริมฝีปากของเธอ แต่กลับมีกระแสไฟฟ้าที่แปลกประหลาด ส่งผ่านมาจากปลายนิ้วของเขาสู่ทั่วร่างกาย เซียวเหิงอึ้งค้างไว้………
มองผู้หญิงที่ถูกเขากดทับอยู่บนราวจับบันไดที่อยู่ตรงหน้าด้วยความสงสัย………ทำไมถึงเป็นแบบนี้?
เขาไม่คิดว่าหน้าตาและทรวดทรงองค์เอวของเธอ จะมีแรงดึงดูดใดๆกับตัวเองเลย
จริงๆซะด้วย แค่เพราะเกิดมามีริมฝีปากที่สวยงามแค่นั้นเหรอ?
“ตรงนี้ของคุณ…..ผมอยากคอนเฟิร์มเรื่องที่สำคัญมากเรื่องหนึ่ง” เซียวเหิงพูดคำพูดที่ไม่เกี่ยวข้องกันแม้แต่น้อยคำหนึ่ง เป็นคำพูดที่เจี่ยนถงฟังไม่เข้าใจ คำพูดนี้มันช่างแปลกประหลาดเกินไป ถึงเป็นคนอื่นก็คงฟังไม่เข้าใจหรอกมั้ง
พอพูดจบ เจี่ยนถงยังไม่ทันได้เข้าใจความหมายของเขา ริมฝีปากก็ถูกความอบอุ่นและเปียกชุ่มปกคลุมแล้ว
เธอเบิกตากว้างขึ้นมาทันที!
นี่ถือว่าอะไร?
นี่คืออะไร!
“ฮึ่ม ฮึ่มๆ……” เสียงกระแอมเสียงหนึ่งดังขึ้น ทันใดนั้น เจี่ยนถงตื่นตกใจ และตื่นตัวขึ้นมาฉับพลัน ยื่นมือใช้แรงผลักเซียวเหิงที่อยากเพิ่มแรงในการจูบ
มองไปที่ทิศทางของเสียงกระแอมเสียงนั้น
“ฮึ่มๆ ขอโทษด้วยค่ะที่รบกวนพวกคุณ” คือฉินมู่มู่
ช่วงนี้ฉินมู่มู่ค่อนข้างแย่
ไม่งั้น ทำไมมีลิฟต์ก็ไม่ใช้ลิฟต์ แต่กลับเปลืองแรงวิ่งขึ้นลงที่บันได?
ไม่เคยรู้มาก่อน สงครามในบันได…….ที่แท้ก็สามารถมีสีสันขนาดนี้เหมือนกัน
ไม่จำเป็นต้องถามมาก ฉินมู่มู่เหมือนเจี่ยนถงในอดีตที่ถูกคนจงใจกลั่นแกล้ง
เพียงแต่ฉินมู่มู่คิดไม่ถึง ว่าจะเห็นภาพนี้ในบันได
เซียวเหิง………เธอรู้จัก!
เขาเป็นท่านประธานของบริษัทเซียวซื่อ กรุ๊ป หน้าตาหล่อเหลาและร่ำรวยเงินทอง ผู้หญิงมากมายในคลับเฮ้าส์ ต่างก็แทบอยากจะจับลูกเขยที่ฐานะสูงส่งอย่างนี้ได้คนหนึ่ง
แต่ว่า……..เจี่ยนถงล่ะ?
ผู้ชายที่โสดและร่ำรวยมากที่ทุกคนต่างก็อยากจะมีความเกี่ยวข้อง ไม่นึกเลยว่าจะจูบกับ……คนขาเป๋ที่ทั้งขี้เหร่และกะพร่องกะแพร่งอยู่ในทางเดินบันได?
ไม่รู้ว่าเพราะว่าช่วงนี้เจอการกดขี่ที่เหมือนจะมีแต่ไม่มีในตงหวง หรือเพราะความริษยาที่ไม่ทราบสาเหตุของในใจ ฉินมู่มู่รู้ทั้งรู้ว่าเวลานี้ ถ้าไม่อยากหาเรื่องใส่ตัวล่ะก็ ทางเลือกที่ดีที่สุดก็คือจากไป ทำเป็นเหมือนไม่เห็นอะไรเลย
แต่ว่า ตอนที่เธอเห็นผู้หญิงที่เซียวเหิงจูบคือเจี่ยนถง………ในใจเธอเต็มไปด้วยความโกรธและความริษยา เธอทนไม่ไหวก็มาขัดจังหวะสองคนนี้เลย
เห็นฉินมู่มู่ เจี่ยนถงรีบมุดศีรษะลง ด้วยความเงียบ นี่ก็คือท่าทีที่เธอมีต่อฉินมู่มู่ในตอนนี้
“คุณเซียว ฉันมีธุระ ขอตัวก่อนนะคะ”
เซียวเหิงได้ยินเสียงแหบห้าวที่เป็นเอกลักษณ์ของผู้หญิง เขาสามารถขัดขวางผู้หญิงคนนี้ไว้อยู่ แต่ว่า นาทีนี้ อารมณ์ของเขาค่อนข้างไม่นิ่ง สายตาที่คาดเดาไม่ได้ส่งร่างเงาของเจี่ยนถงที่ขึ้นชั้นบนจากไป
“คุณเซียว ฉันคือฉินมู่มู่ค่ะ”
ผู้ชายที่อยู่ตรงหน้า เป็นผู้ชายเพอร์เฟคที่อยู่ในดวงใจของตัวเองชัดๆ
รูปลักษณ์ภายนอกที่ดูดีและมีสง่าราศี ใบหน้าที่หล่อเหลา หุ่นที่ยิ่งกว่าของนายแบบ…….ยังมีบุคลิกภาพที่ฟุ้งกระจายอยู่รอบๆ……..ฉินมู่มู่พบว่าหัวใจตัวเองเต้นแรงมาก
เซียวเหิงหันหน้ามาอย่างช้าๆ สายตาหันจากทิศทางที่เจี่ยนถงจากไป ในที่สุดก็หล่นอยู่ที่บนตัวของฉินมู่มู่ ผู้หญิงที่อยู่ฝ่ายตรงข้ามนั้นจู่ๆปรากฏตัวออกมา……ไม่ ควรจะเรียกว่าเด็กผู้หญิงถึงจะเหมาะสมกว่า
ตั้งแต่ต้นจนจบมุมปากของเซียวเหิงมีรอยยิ้มเสี้ยวหนึ่งที่ไม่เปลี่ยนเลย จับตามองมองเด็กผู้หญิงที่อยู่ไม่ไกล……..ความในใจของเด็กผู้หญิงคนนั้น เซียวเหิงเห็นได้อย่างชัดเจน
ใบหน้าอมชมพูมีความเขินอาย แก้มแดงมีเลือดฝาด มีพลังของคนหนุ่มสาว ผิวพรรณที่เด้งดึ๋ง……..มีความไร้เดียงสาที่ทำให้คนประทับใจมาก
แต่ว่า…….จะทำยังไงดีล่ะ?
ตอนนี้ในหัวของเขามีแต่ผู้หญิงขี้เหร่ที่หน้าแดงหูแดงคนนั้น ยื่นมือจับริมฝีปาก สองครั้งที่จูบเธอ ความรู้สึกจากการสัมผัสที่ครั้งหนึ่งรุนแรงกว่าครั้งหนึ่ง
ครั้งแรก แค่ทันสัมผัสโดนริมฝีปากของเธอครู่หนึ่ง ก็ถูกไอ้คนแซ่เสิ่นขัดจังหวะแล้ว
ครั้งที่สอง ก็คือเมื่อครู่ ก็ทันแค่จูบริมฝีปากของเธอ ยังไม่ทันได้สัมผัสที่ลึกซึ้งกว่า ยังไม่ทันได้จูบล้วงลึกเข้าไป ก็ถูกคนที่ชอบแส่เรื่องชาวบ้านมาขัดจังหวะอีก
ยักคิ้วเล็กน้อย ดวงตาคมเข้มกวาดสายตามองผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้าที่เรียกตัวเองว่าฉินมู่มู่ รอยยิ้มที่มุมปากของเซียวเหิงไม่มีการเปลี่ยนแปลงเลย “เธอชื่อฉินมู่มู่?”
ฉินมู่มู่หายใจเร่งรีบ ตื่นเต้นขึ้นมาทันที: “ใช่ค่ะ ฉัน ฉัน ฉันชื่อฉินมู่มู่ค่ะ เซียว คุณเซียว ฉัน ฉันบริการคุณ อ๊า……ไม่ใช่ ฉันหมายความว่า ฉันเป็นพนักงานบริการของที่นี่ ฉัน ฉัน……… ”
“เหอะ~” เสียงหัวเราะที่ทุ้มต่ำและเซ็กซี่ เอ่อล้นออกมาจากลำคอของเซียวเหิงอย่างไพเราะ รอยยิ้มตรงมุมปากของเซียวเหิงยิ่งลึกซึ้งขึ้น ขาที่เรียวยาวเดินไปทางฉินมู่มู่ “เธอจะบริการฉัน?”
“ฉัน……….”
“อย่าตื่นเต้น เธอน่ารักมาก”
เสียงที่ไพเราะและเซ็กซี่ ฟังอยู่ในหูของฉินมู่มู่ หน้าอกของเธอเหมือนกำลังตีกลองอยู่อย่างไรอย่างนั้น อายจนหน้าแดง แววตาของเซียวเหิงมีความเยือกเย็นแว๊บเข้ามา……..สะอิดสะเอียนและดัดจริตจริงๆ
เขากลับพูดว่า: “ฉันจำเธอได้แล้ว เธอไปทำงานเถอะ” เดินผ่านข้างกายของฉินมู่มู่อย่างสง่า รูปร่างที่สูงใหญ่สง่าผ่าเผย เดินลงบันไดอย่างช้าๆ
เพียงแต่ พอเขาเป็นแบบนี้ หัวใจว้าวุ่นของฉินมู่มู่กลับหล่นอยู่ที่บนตัวเขาแล้ว
นี่……..ก็เป็นคนโหดที่โหดจริงๆ!
ฉินมู่มู่ขึ้นชั้นบนแล้วเจอกับเจี่ยนถง ในใจอารมณ์ไม่ดีขึ้นมาอย่างไม่ทราบสาเหตุ: “อีกะหรี่คอซอง”
——————-
