นิยาย Divine Card Creator
ตอนที่ 74 ปัญหาครอบครัว
เหมือนจะมีบางอย่างร้ายแรงเกิดขึ้น?
ลู่หมิงเคร่งขรึม
เมื่อมองชัดๆ และพบว่าหนึ่งในตํารวจกลุ่มนั้นมีจ่างเหว่ยที่กําลังจะเดินจากไปหลัง ไม่พบเบาแส ลู่หมิงก็ตัดสินใจเข้าทักทาย
“สวัสดีเหล่าจาง เกิดอะไรขึ้นหรอ?” เขาโบกมือให้จางเหว่ยที่กําลังเดินผ่านให้เข้า มาในร้าน
“มันจะเป็นอะไรได้อีก? ตัวการคือจอมโจรเงาเมฆาฉ่เซียวดันไปขโมยของคนใหญ่ คนโตเข้าน่ะสิ ตอนนี้ต่ารวจทั้งเมืองต้องวิ่งวุ่นกันไปทั่ว!” จางเหว่ยกระซิบ
“จอมโจรเงาเมฆา?”
ลู่หมิงรู้สึกประหลาดใจ
เขาได้ยินมาว่าผู้ฝึกตนระดับ 4 ขึ้นไปในสายอาชีพขโมยนั้นหาตัวจับได้ยากมาก!
แล้วทําไมโจรที่มีทักษะสูงเช่นนี้ถึงมาอยู่ในเมืองของพวกเขาได้??
อีกอย่างคือ แล้วเขาขโมยอะไรไป?
จางเหว่ยกระซิบต่อ “เมื่อไม่กี่วันก่อน ถ้บ่มเพาะแถวชานเมืองของผู้ฝึกตนระดับ 4 ที่แข็งแกร่งถูกบุกรุก เขาถึงขั้นแจ้งตํารวจเป็นการส่วนตัว นายไม่คิดว่ามันน่ากลัวหรอ?”
“โดยทั่วไปผู้สูงส่งเช่นนี้มักใช้พลังจะจัดการปัญหาด้วยตัวเอง เพราะยังไงซะพวกเขาก็แข็งแกร่งที่สุด!
“แต่ตอนนี้ ”
“ถึงขั้นทําให้ผู้ฝึกตนระดับ 4 ใช้ทุกวิธีการโดยไม่คํานึงถึงสถานะของเขา จึ๋ยย! เขาคงจะเคียดแค้นมาก แค่คิดก็หนาวแล้ว” จางเหว่ยตัวสัน
เห็นได้ชัดว่า…
ผู้ฝึกตนท่านนั้นต้องการใช้กําลังตํารวจเพื่อช่วยเขาในการติดตามเป้าหมายของตน
แต่แค่ผู้ฝึกตนท่านนั้นคนเดียวก็ยากจะหลบหนีได้อยู่แล้ว!
“เอ่อ….ในเขตชานเมือง..?”
ลู่หมิงเริ่มได้กลิ่นตุๆ อะไรบางอย่างจากเรื่องนี้
ถ้ําในเขตชานเมืองนี้ฟังดูคุ้นๆ ยังไงชอบกล
“ใช่ ชานเมืองทางใตรึเปล่า?
ลู่หมิงถามโดยอัตโนมัติ
“ถูกต้อง เธอรู้เรื่องนี้ด้วยหรือ?”
จางเหว่ยกล่าวต่อ “ตอนแรกก็มีเด็กน้อย 2-3 คนสร้างปัญหาให้กับเขา… แต่เขาจัดการกับพวกนั้นด้วยตัวเองสบายๆ”
“แต่ที่น่าแปลกก็คือหลังจากที่เขาจากไป ก็มีคนขโมยของมาจากบ้านของเขาโดยไม่มีใครสังเกตเห็น แถมกลไกการป้องกันทั้งหมดยังไม่ถูกแตะต้องอีกด้วย”
“เธอคิดดูว่าโจรนั้นจะต้องอหังการรามเกียรติ์ขนาดไหน? ถึงขั้นปล้นบ้านผู้บ่มเพาะระดับ 4 โดยไม่ต้องแตะกับดักสักครั้ง ทุกคนต่างคิดเหมือนกันว่าจากรายชื่อในปัจจุบันคนเดียวในเมืองชิงหมิงที่ทําแบบนี้ได้ตอนนี้ก็มีแต่จอมโจรเงาเมฆาเท่านั้นแหล่ะ!” จางเหว่ยหวาดกลัว
“ใช่ๆๆๆๆ ใช่เลย” ลู่หมิงพยักหน้ารัวๆ พร้อมเหงื่อออกเต็มหน้า
นรกแตกแล้วไง!
ใครจะไปรู้ว่านั่นคือบ้านเขา! ลู่หมิงคิดว่ามันคือถของนิกายที่ถูกทิ้งแล้วทุกคนก็เข้าไปตามหาสมบัติเหมือนในนิยายเรื่องอื่นซะอีก!
นี่พี่แมวพยายามเลี้ยงเขาให้โตมาเป็นโจรอยู่รึไง?
“ว่าก็ว่าเถอะน้า… เมืองเราก็เป็นแค่ชนบทแท้ๆ ท่าไมช่วง 2 เดือนมานี้ถึงมีเรื่องเกิดขึ้นมากมายนักนะ?”
จางเหว่ยรู้สึกมึนงงมาก เทียบกันแล้วคดีใหม่ๆ ในปีนี้มากกว่า 2 ปีที่แล้วรวมกันเสียอีก!
ดูสทั้งเหมืองถล่ม เมืองเก่าถูกทําลาย กระทั่งบ้านของผู้ฝึกตนระดับ 4 ก็โดนงัดขโมยกันหน้าด้านๆ… นี่มันปีทองปีชงเมืองชิงหมิงชัดๆ!
แฮะๆ
ลู่หมิงรู้สึกเขินๆ เล็กน้อยเพราะต้นเหตุของเรื่องทั้งหมด 99% คือเขาเอง
“เอ่อ… แล้วคุณกําลังตามล่าผู้ต้องสงสัยอยู่รึเปล่า” ลู่หมิงถาม
“ไม่ๆ” จางเหว่ยโบกมือของเขา
“ตํารวจชั้นผู้น้อยอย่างเรามีหน้าที่แค่ตามหาสอบสวนทั่วไปเท่านั้น”
“แต่คราวนี้ไม่ว่าจอมโจรเงาเมฆาจะสุดยอดแค่ไหน เขาก็ถึงคราวซวยแล้ว!”
“ฉันได้ยินผู้บ่มเพาะที่เขาไปยั่วยุในครั้งนี้ได้ติดต่อผู้บ่มเพาะที่แข็งแกร่งคนอื่นๆ เพื่อร่วมมือกันเพื่อกําจัดเขา” จางเหว่ยกล่าว
ยังไงซะจางเหว่ยก็เป็นเพียงผู้ฝึกตนระดับ 3 เท่านั้น
การต่อสู้ของเหล่าระดับ 4?
แน่นอนว่าเขาย่อมไม่เคยเห็นมาก่อน!
ตื้ดดดด
โทรศัพท์ของจางเหว่ยดังขึ้น
“นั่นใคร?”
“เป้าหมายถูกพบแล้วเหรอ?”
“รีบไปแจ้งหัวหน้า ไปกันเถอะ”
“เป้าหมายนั้นแข็งแกร่งมาก ซึ่งเราจะรับผิดชอบแค่การสอบสวนเท่านั้น อย่าต่อสู้กับเขาเด็ดขาด ที่เหลือปล่อยให้ระดับสูงจัดการ”
จางเหว่ยร้อนรุ่มด้วยความวิตกกังวล
เห็นได้ชัดว่า…
พวกเขาพบจอมโจรเงาเมฆาแล้ว!
“เอ่อ…”
ตอนนี้สิ่งที่ลู่หมิงทําได้มีแต่ไว้อาลัยให้กับ “จอมโจรเงาเมฆา” เท่านั้น
พี่ชาย!
ขอโทษนะ…ผมไม่ได้ตั้งใจ!
ถ้าจะโทษใครก็คงต้องโทษเจ้ากรรมนายเวรคุณพรี่แมวของเขา!
ส่วนเรื่องความดวงเกลือดวงกุดที่ดันเป็นผู้ต้องสงสัยคนเดียวนี่ก็คงโทษใครไม่ได้
นอกจากโชคชะตาของเขาเอง
อั้ยหยา ไม่รู้พี่แกไปโดนพระศุกร์เข้าพระเสาร์แทรก หรือราหูซ้อนราหูมารึเปล่าเลยซวยแบบนี้?
ลืมมันไปซะดีกว่า…
เอิ่ม…ตอนแรกลู่หมิงกาลังคิดที่จะออกไปซื้อข้อมูลบางอย่าง แต่พอได้ยินเรื่องนี้เขาไป เขาอยากจะปิดบ้านอยู่เงียบๆ ไปซักวันสองวัน
คงต้องไว้วันหลัง…
ในฐานะพลเมืองดีย์(หรอ?)ของเมืองชิงหมิง เขาต้องไม่สร้างความวุ่นวายให้กับ เจ้าหน้าที่!
ดังสโลแกนคูลๆ ของเมืองที่ว่า “อยู่บ้านหยุดงานเพื่อชาติ(หน้า)
กลางดึกคืนเดียวกัน
ณ โรงแรมแห่งหนึ่งในเมืองชิงหมิง
เนื่องจากโรงแรมแห่งนี้ได้รับความนิยมมากจากคนหนุ่มสาวในท้องถิ่น มันจึงมักจะเต็มตลอดทั้งวัน
อย่างไรก็ตาม…ใครจะไปคิดว่า
จู่ๆ กลางดึก เจ้าหน้าที่ตํารวจกลุ่มหนึ่งก็บุกทะลวงเข้ามา สร้างความตกใจให้กับ “คู่รักจำนวนมากที่กําลังสนุกสนานอยู่ในห้องพักของตน
“ต่ารวจ?”
“ชิพหายแล้วไง ทําไมพวกเขาถึงมาอยู่ที่นี่?”
“เชีย เอ้ยถูกจับโดนปรับ 5 พันหยวน ทุกคน วิ่ง!”
ภายใน 1 นาทีบรรยากาศในโรงแรมเต็มไปด้วยความอลหม่าน
อย่างไรก็ตามสิ่งที่น่าประหลาดใจก็คือตํารวจเพิกเฉยต่อพวกเขาและรีบตรงไปที่ห้องๆ หนึ่ง ก่อนบุกทะลวงเข้าไปแบบสายฟ้าแลบ
ปัง!
มีเสียงดังกึกก้องเกิดขึ้น
ประตูและหน้าต่างทั้งหมดระเบิดออก
ร่างๆ หนึ่งกระโดดออกมาจากชั้นหก และหายตัวไปดั่งสายหมอก
“เขาหนีไปแล้ว”
“ตามออร่าของเขาไป! ไล่ตามไว้!”
ปังงง!
ร่างๆ นั้นกระเด็นไปเล็กน้อย
พลังงานอันรุนแรงปะทุออกมาจาก 3 ทิศที่แตกต่างกัน!
“แม่งเอ้ย!”
ร่างนั้นวิ่งหนีต่อพร้อมกัดฟันของเขา
ทําไมไอพวกนี้มันมาไล่ตามเขากัน!?
เขาไม่เคยไปสร้างปัญหาอะไรนี่หน่า!
ซึ่งร่างที่กาลังวิ่งหนีสดใจอยู่นี้ก็ไม่ใช่ใครนอกจากจอมโจรเงาเมฆาฉ่เซียว
ปกติแล้ว หลังจากเสร็จสิ้นภารกิจของตน เขามักจะมาสนุกสนานกับสาวๆ อยู่เสมอ 60
ซึ่งถ้าภารกิจผิดพลาดเขาคงจะหลบหนีไปนานแล้ว
เหตุผลที่เขามาเมืองชิงหมิงคราวนี้ก็เป็นเพราะเพื่อนของเขาขอความช่วยเหลือจากเขาเล็กน้อย ไม่คิดไม่ฝันว่าจะมาโดนถล่มเอาเพราะช่วยคนแบบนี้!
โอ้ฟัค ผู้ฝึกตนระดับ 4 ต่างแห่กันมาเป็นฝูง แถมเขายังเกือบถูกฆ่าตายในที่เกิดเหตุ!
ถ้าเขาไม่ชํานาญในการหลบหนี เขาคงตายไปแล้ว!
นรกเอ้ย!
นี่มันเกิดอะไรขึ้นกัน?
ชูเสียวงงงวย
เป็นไปได้ไหมที่เขาไปยั่วยคนเหล่านี้ในภารกิจก่อนหน้า?
เป็นไปไม่ได้!
เขาซ่อนตัวมาตลอดทางแถมยังใช้ทางอ้อม และต่อให้มีคนจากเมืองนั้นมาตามล่าเขาถึงที่นี่ เขาก็คงจะสังเกตเห็นความผิดปกติบางอย่างไปนานแล้ว!
นอกจากนี้…
เขาไม่เคยยั่วยผู้ฝึกตนที่แข็งแกร่ง!
แถมยังไม่เคยปล้นผู้มีอิทธิพลคนไหน!
ไม่มีทางที่เขาจะยอมเสี่ยงตายทําอะไรแบบนั้น
ซึ่งนั่นทําให้เขาสามารถอยู่รอดได้จนถึงขณะนี้
“แล้วคนที่กําลังตามล่าฉันคราวนี้มันเป็นใครวะ!?”
เขาสุดจะงง
ชวชชชช!
ระเบิดน้ําแข็งถูกยิงมาหาเขาอีกครั้ง
ไอแก๊ง 3 ช่านี่มาอีกแล้ว!
“แม่งเอ้ยยยยย!”
ฉ่เซียวหน้าซีด แต่ก็ยังต้องวิ่งเพื่อชีวิตต่อไป
เช้าวันถัดมา
ลู่หมิงเปิดร้านแต่เช้า
“อาจารย์ นี่อาหารเช้า
เสี่ยวไป่วางอาหารลงบนโต๊ะ
“ขอบใจ”
ลู่หมิงมองดูข่าวภาคเช้
ข่าวแรกคือมีบางอย่างเกิดขึ้นในโรงแรมบนถนนซานลี่
ล่หมิงไม่จําเป็นต้องอ่านรายละเอียดเขาก็รู้ว่ามันต้องเกี่ยวข้องกับจางเหว่ย แต่จากรูปการณ์แล้วดูเหมือน จอมโจรเงาเมฆาจะหลบหนีไปได้
ลู่หมิงถอนหายใจด้วยความโล่งอก
โชคดีจริงๆ…
ตราบใดที่จับจอมโจรเงาเมฆาไม่ได้ ก็จะไม่มีใครรู้ว่าตัวการเป็นคนอื่น
TL: What…ตรูนึกว่าจะห่วงคนที่ซวยเพราะเอ็ง
ข่าวที่สองคือเมื่อตํารวจบุกเข้าไปในโรงแรมเมื่อวานนี้ “คู่รัก หลายคู่ต่างก็ตื่นตระหนกวิ่งกันออกมาเต็มล็อบบี้ และเมื่อพวกเขาหนีออกจากมาก็ต้องแปลกใจที่เจอทั้งเพื่อน ญาติ แฟน เพื่อนสนิท และสามีกาลังออกมาจากห้องอื่น…
นี่มันสีสันของชีวิตชัดๆ
ว่ากันว่าเช้าวันนี้มีคิวคนยื่นฟ้องหย่าที่สํานักงานกิจการพลเรือนยาวเป็นหางว่าวเลยทีเดียว
ลู่หมิงได้แต่หัวเราะทั้งน้ําตา เขายังรู้สึกว่าเรื่องพวกนี้ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับเขานัก
บ่ายวันนั้น
การ์ดเปล่าที่ทางร้านสํารองเอาไว้นั้นหมดแล้ว ลู่หมิงจึงต้องออกไปซื้อหนังสือ และการ์ดเปล่าตามปกติ
อย่างไรก็ตาม…
ยังมีฝูงชนมุงกันมากมายที่หน้าโรงแรมบนถนนซานลี่
ลู่หมิงประหลาดใจเมื่อพบว่ามีพิธีกรรมบางอย่างกําลังดําเนินอยู่
ชายและหญิงคู่หนึ่งกําลังต่อสู้กันอยู่ที่ทางเข้าโรงแรม
“ฉันปฏิบัติกับนายราวกับเป็นพี่ชายของฉัน กล้าดียังไงมานอนกับสามีของฉัน!”
“พวกเราก็แค่ใจเกเร!”
“ไอบ้า!”
เพี้ยะ!
เพี้ยะ พัวะ!
ชายหญิงหลายคู่ต่างพากันทะเลาะวิวาทบริเวณทางเข้า แต่รปภ.ก็ขายขี้หน้าเกินกว่าจะเข้าไปห้ามและทําได้เพียงแสร้งทําเป็นไม่เห็นพวกเขา
“พวกเขาทะเลาะกันมาตั้งแต่กลางดึก และทําให้ผู้คนจองห้องพักไม่ได้!”
“ทําไมตํารวจทําอะไรสักอย่างล่ะ?”
“น่าเศร้า ฉันได้ยินมาว่าตารวจที่มาเคลียปัญหาเห็นภรรยาตัวเองท่ามกลางกลุ่มคนที่วิ่งออกมาจากห้องด้วยความตกใจ…ฉันว่าเขาคงไปจัดการเรื่องหลังบ้านตัวเองก่
อน..
“โอ้ว นั่นมันแย่มาก ใจสลายแน่ๆ ถ้าเป็นฉัน!”
“จริง!”
บ้างก็พูดคุยกันอย่างออกรสระหว่างชมความบันเทิงฉากใหญ่ ลู่หมิงอดไม่ได้ที่จะตกใจกับคําพูดของพวกเขา
อัยหยา ดูเหมือนเรื่องมันชักจะลามไปกันใหญ่แล้ว!
ลู่หมิงรีบจากไปอย่างรวดเร็ว
เขาแค่ไปเอาระฆังและการ์ดชาร์จออกมา ทําไมเรื่องมันมาถึงขั้นนี้ได้แล้ววะ?
ปัญหาครอบครัวพวกนี้มัน…!
ยังถือว่าไม่ได้เกิดเพราะฉันอยู่ไหม?
