นิยาย Divine Card Creator
ตอนที่ 78 ตั้งชื่อดาบ
ตลอดหนึ่งวันที่ผ่านมาลู่หมิงทุ่มเวลาทั้งหมดไปกับการศึกษาการ์ดฟิล์มของอู่เซียว
มันเป็นการ์ดสกิลระดับสูงใบแรกของเขา ฉะนั้นมันจึงทําให้ลู่หมิงตื่นเต้นจนหยุดไม่ได้
ทว่า…ตลอดหนึ่งวันที่ผ่านมาเขาก็ไม่ได้ความรู้อะไรเพิ่มเท่าไหร่
ฟิล์มเหล่านี้สามารถทําได้หลายอย่างมากกว่าที่เขาคิด
เช้าวันถัดมา ลู่หมิงตัดสินใจไปที่ห้องสมุดการ์ด
ทว่าลู่หมิงกลับพบว่าการ์ดสกิลระดับสูงนี้ไม่มีอยู่ในระบบ ดูเหมือนว่าจนถึงตอนนี้ฉู่เซียวเป็นเพียงคนเดียวที่เชี่ยวชาญสกิลนี้
ซึ่งก็ไม่น่าแปลกใจ เพราะจะมีไอรั่งที่ไหนสนใจเอาสกิลฟิล์มของตนไปพัฒนาจนถึงระดับสูง
แถมต่อให้คุณเป็นนักเวทย์พลังธาตุที่มีสกิลฟิล์มก็ใช่ว่าจะประสบความสําเร็จ เหมือนฉ่เซียวเพราะยังไงซะการพัฒนาระดับสกิลของตนนั้นก็ยากราวกับงมเข็มใน มหาสมุทรทําให้คนส่วนใหญ่มักล้มเหลว
“ฉันควรลองเปรียบเทียบมันดู” ลู่หมิงตัดสินใจออกไปซื้อการ์ดฟิล์มธรรมดาๆระดับ
ราคาของมันถูกมาก ซึ่งปกติมักถูกใช้เป็นฟิล์มบนเครื่องใช้ไฟฟ้า รวมถึงใช้ห่ออาหาร
เหอะๆ ลายเส้นของมันเรียบง่ายมาก ในขณะที่การ์ดฟิล์มของฉ่เซียวนั้นมีลายเส้นที่ยากยิ่งกว่าการ์ดระดับ 2 ทั่วๆ ไปซะอีก
“ความสามารถนี้” ลู่หมิงครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง สกิลระดับสูงอาจแข็งแกร่ง แต่เขาไม่น่าจะใช้ประโยชน์จากมันได้เลย! เขาต่างจากฉ่เซียวเพราะเขาไม่ใช่นักเวทย์พลังธาตุที่สามารถเปลี่ยนรูปร่างและ คุณสมบัติของฟิล์มได้ตลอดเวลา!
เขาเป็นเพียงนักสร้างการ์ด!
เซียวให้ฟิล์มนี้แก่เขาแต่มันก็เป็นได้เพียงฟิล์มธรรมดาๆ สําหรับเขา
“มันไม่มีประโยชน์อย่างอื่นเหรอ?” ลู่หมิงรู้สึกเสียใจ มันเป็นความสามารถที่สุดยอดมากน่าเสียดายที่ลู่หมิงคิดวิธีประยุกต์ใช้ไม่ออก! แถมมันยังเป็นถึงสกิลระดับสูง! “คิดอีกที่ลู่หมิง คิดอีกที่” ลู่หมิงหลับตาพร้อมคิดด้วยความเคร่งเครียด
ขณะนั้นเองก็มีชายร่างอ้วนผู้มักมากในกามท่านหนึ่งเดินเข้ามาในร้าน
“พี่ลู่ ผมมาคืนเงิน”
จางเสี่ยวปังเดินเข้ามาในร้านด้วยท่าเดินชิคๆ คูลๆ ราวกับที่นี่คือรันเวย์
“หม?” ลู่หมิงมองจางเสี่ยวปังราวกับเห็นผี
เป็นไปได้ยังไงที่คนอย่างหมอนี่คิดจะคืนเงิน?
“พี่ลืมไปแล้วหรอ ก็ผมทําภารกิจที่บอกพี่ไปคราวนั้นม
า เลยได้ตั้งมาคนละหมื่นห้าพันหยวน”
จางเสียวยังพูดด้วยความภาคภูมิใจ “อ่าหะ” จริงๆ แล้วลู่หมิงยังจ่าเหตุการณ์วันนั้นได้ดี
ระหว่างภารกิจในวันนั้นเขาเป็นคนเห็นไอเด็กสมบูรณ์นี่กับเซี่ยหยวิ่งกันเยี่ยวแทบเล็ดด้วยตาตัวเอง…
เขาคงไม่ลืมมันง่ายๆ หรอกจริงไหม?
“ภารกิจสําเร็จสิ้นะ?” ลู่หมิงถามแบบขอไปที่
“แน่นอนอยู่แล้ว”
จางเสี่ยวปังนั่งลงพร้อมกล่าวอย่างราชา “หึๆ พี่ไม่รู้ว่าผมเป็นใคร? ภารกิจนั้นง่ายมากถ้าพี่ไปด้วยวันนั้น เงินหมื่นหยวนก็บินเข้ากระเป๋าผึ้ง่ายๆ ไปแล้ว”
ลู่หมิงอึ้งกับความทุเรศของจางเสี่ยวปังจนพูดไม่ออก อ้อ หรือวันนั้นที่ฉันเห็นนายวิ่งป่าราบเป็นแค่ภาพลวงตา?
ไปหลอกเด็ก 5 ขวบเถอะ!
ดึงจางเสี่ยวปังโอนเงินให้เขา
“คือ… พี่ล” จางเสี่ยวปังกระซิบ “ผมมีภารกิจลึกลับอีกอันนึง คราวนี้ผมยอมบอกแค่พี่คนเดียวเลย…”
“ฉันไม่ไป”
ลู่หมิงปฏิเสธโดยไม่ลังเล
“ผมยังพูดไม่จบเลยน่ะ พี่ไม่ฟังดูอีกที่หน่อยหรอ” จางเสี่ยวปังพยายามเกลี้ยกล่อมด้วยสกิลนักขายระดับมือทอง (ปลอม) ของเขา
“ฉันอ่อนแอ สู้ไม่ไหวหรอก ฉันไม่ไป!”
ลู่หมิงเม้มริมฝีปากของตน
“แต่ภารกิจนี้ไม่ใช่ภารกิจสํารวจนะพ-…” จางเสี่ยวปังกล่าว
“ฉันไม่ต้องการเงินฉันรวย นายไปคนเดียวเถอะ” ลู่หมิงโบกมือไล่
“แค่ฉันขายการ์ด Leviathan 2-3 ใบก็ได้กําไรเท่ากับค่าจ้างแล้ว งั้นทําไมฉันต้องเสี่ยงชีวิตเพื่อทํามัน? ภารกิจเดียวที่ฉันจะยอมทําคือภารกิจที่ฉันเป็นคนตั้งเอง”
จางเสี่ยวปังคิดตามก่อนจะสรุปได้ว่ามันเมคเซ้นส์มาก!
จะทําอะไรได้ ใครใช้ให้เขามีเพื่อนรวยเล่า?
เจ็บใจจริงๆ!
“ก็ได้ๆ” จางเสี่ยวปังทําได้เพียงยอมแพ้
ลู่หมิงยิ้มขณะมองดูชายอ้วนที่กําลังจากไป
นับตั้งแต่ที่เขาเห็นว่าเกิดอะไรขึ้นกับเซี่ยหยู ลู่หมิงก็ตั้งปณิธานไว้ว่าต่อให้ฟ้าถล่มดินทลาย เขาก็จะไม่ไปทําภารกิจกับไออ้วนนี้!
ไม่มีวัน!
“อาจารย์อย่าไปเข้ายุ่งกับเขาดีกว่า” เสี่ยวไปพดขึ้น
“ทําไมล่ะ?”
ลู่หมิงรู้สึกประหลาดใจ
“มีออร่าประหลาดจากตัวเขา” เสี่ยวไปพูดด้วยความจริงจัง “โอ้?” ลู่หมิงตกใจหรือเสี่ยวไปจะสัมผัสได้ถึงมัน? “อืม..” เสี่ยวไปก้มศีรษะครุ่นคิดอย่างหนัก ทั้งยังกัดนิ้วราวกับกําลังค้นหาคำอธิบายความรู้สึกแปลกๆ ของเธอ
ไม่นานนักเธอก็พูดขึ้นด้วยความไม่มั่นใจนัก “ความใคร่?”
“ฮ่าๆๆ” ลู่หมิงโพล่งหัวเราะออกมาเสียงดัง
“อย่ากังวลเลย ฉันรู้ตัวดีว่ากําลังทําอะไรอยู่” ลู่หมิงลูบหัวของเธอ
“อื้อ” เสี่ยวไปพยักหน้าอย่างเชื่อฟัง แต่ยังไงซะเธอก็ไม่อยากอาจารย์ของเธอไปยุ่งกับจางเสี่ยวปังอีก!
ภายในร้านกลับมาเงียบสงบอีกครั้ง
ลู่หมิงยังคงศึกษาการ์ดฟิล์มของอู่เซียวต่อไป
คิดๆ ไปแล้วฟิล์มนี้จะมีประโยชน์มาก ถ้าเขาใช้มันกับจางเสี่ยวปัง… เอาไว้ห่อมือเวลาต้องหยิบของต่อจากหมอน เพื่อป้องกันการติดเชื้อ ความหง ฮ่าๆๆ
หืม…เดี๋ยวก่อนนะ
ห่อมือ นักรบหลุมศพ…
ในเมื่อนักรบหลุมศพมักโดนดาบพลังงานของตนแทงตาย แล้วถ้าเขาใช้ฟิล์มนี่ห่อมือเพื่อป้องกันพลังงานล่ะ?
“ต้องลองๆ”
ลู่หมิงรู้สึกทึกเหิม
ผสานการ์ดหลุมศพ + การ์ดฟิล์ม + การ์ดอาวุธ!
ช่วชชชช!
การ์ดถูกใช้งาน!
“สําเร็จ!”
นักรบหลุมศพที่อยู่ข้างหน้าเขาถืออาวุธในมือได้แล้ว!
ลู่หมิงดีอกดีใจเป็นอย่างมาก
ถ้าสังเกตดีๆ จะพบว่าอาวุธก็ยังแทงเข้าไปในมือนักรบหลุมศพอยู่เพียงแต่ฟิล์มนั้นช่วยป้องกันพลังงานเอาไว้
ฟูววว!
ฟูววววว!
นักรบหลุมศพสะบัดดาบพลังงาน
มันดูแข็งแกร่งมาก
“แจ่มแมวววว” ลู่หมิงรู้สึกตื่นเต้น
ถ้าเป็นอย่างนี้นักรบหลุมศพก็สามารถถืออาวุธอะไรก็ได้แล้ว
ตัวอย่างเช่น
คันธนูและลูกศร?!
หัวใจของลู่หมิงเต้นแรง
ถ้านักรบหลุมศพโจมตีระยะไกลได้ ก็เท่ากับว่าเขาจะมีกองทัพพลยิ่งของตัวเอง!
ทว่าหลังจากพยายามอยู่หลายครั้ง ลู่หมิงก็ต้องพบกับความล้มเหลวอีกครั้ง
เอิ่ม… แม้จะทําให้มันถือคันธนูได้ แต่ปัญหาก็คือลูกศร
เพราะตัวลูกศรขาดพลังงาน!
ปกติแล้วคนที่มีอาชีพนักธนูหรือนักมือปืนแบบเซี่ยหยู มักจะใช้การ์ดอาวุธเพื่อที่ไม่ ต้องพกคันธนูหรือปืนหนักๆ ติดตัวไปด้วย ทว่าสิ่งที่ต่างคือพวกเขาเชียวชาญเทคนิคศรหรือกระสุนพลังงานมากมายหลายรูปแบบ!
แล้วนักรบหลุมศพล่ะ?
มันเป็นไปไม่ได้ที่จะสอนให้มันรู้จักและเชี่ยวชาญสกิลศรพลังงาน!
ฉะนั้นตอนนี้เขาคงทําได้แค่ปล่อยไอเดียนี้ไปก่อน
ลู่หมิงถอนหายใจ
มันน่าเสียดายจริงๆ
แต่ตอนนี้เขาก็ทําได้แค่มองหาอาวุธระยะประชิดอื่นๆ
อืมมมม…
ลู่หมิงค้นหาข้อมูลเพิ่มสักพัก ก่อนจะพบอาวุธบางอย่างที่น่าสนใจ บางทีนี่อาจเหมาะสมที่สุดสําหรับแล้ว
ชูชชชช!
พลังงานในการ์ดถูกปล่อยออกมา
ดาบที่เต็มไปด้วยไอเย็นเยือกแข็งปรากฏขึ้นพร้อมนักรบหลุมศพ
สีของดาบเล่มนั้นดูราวกับหิมะ
แถมพออยู่ในมือของนักรบหลุมศพแล้วมันยิ่งดูเท่ชอบกล ราวกับซามูไรที่ยืนกลางทุ่งหิมะ
ซูซซซ~~
ไอเย็นแผ่ซ่านไปทั่วร้าน
ห่างไปไม่ไกลนัก
เสี่ยวไปที่กําลังตั้งใจสร้างการ์ดเงยหน้าขึ้นมอง
“ว้าว เท่มาก!” เสี่ยวไป๋อุทาน “แน่นอน” ลู่หมิงกอดอกพยักหน้าชื่นชมผลงานของตน
ด้วยดาบเล่มนี้นักรบหลุมศพดูแตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง
“ดาบเล่มนี้ชื่อว่าอะไรหรออาจารย์?”
เสี่ยวไปถามด้วยความอยากรู้อยากเห็น
“อ่า เอาเป็น..” ลู่หมิงเงียบไปครู่หนึ่งก่อนจะพูดว่า “คืนเหมันต์ละกัน” “เป็นชื่อที่ดีมาก” ดวงตาของเสี่ยวไปเป็นประกาย เห็นได้ชัดเลยว่า…
รูปลักษณ์และชื่อสุดเท่ห์ของมันกระตุกจิตกระชากใจสาวน้อยได้มากขนาดไหน!
อย่างไรก็ตาม…
ทําไมอาวุธดีๆ แบบนี้ถึงเป็นแค่อาวุธระดับ 2?
ลู่หมิงไม่เข้าใจจริงๆ
สุดท้ายวิธีที่ดีที่สุดในการหาค่าตอบย่อมเกิดจากการทดสอบความสามารถ เมื่อเขาสั่งให้นักรบหลุมศพฟันมันลงในหม้อต้มน้ําที่กําลังเดือด ก็เกิดฉากอันน่าประหลาดใจขึ้น
จากที่น้ําในหม้อที่กาลังเดือดกลับกลายเป็นน้ําอุณหภูมิปกติไปทันที! หลังจากนั้น… ก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้นอีก
“…….”
เออ…
ตอนนี้กรรู้ละว่าทําไมมันถึงเป็นแค่ดาบระดับ 2…
แม่ง!
นี่คือความสามารถทั้งหมดของดาบคืนเหมันต์!
ล้อกันเล่นปะเนี่ย?
การันตีได้เลยว่า Arthas (Arthas Menethil เป็นตัวละครที่ปรากฏในวิดีโอเกมซีรีส์ Warcraft ที่ครอบครองดาบ Runeblade Frostmourne) จะคลานออกมาจากหลุมไปตบเกรียนไอคนสร้างดาบนี่!
“ดูเหมือนดาบเล่มนี้จะใช้งานยากไปหน่อย” เสี่ยวไปล้อเลียนอย่างเขินๆ
ลู่หมิงหน้าแตกครั้งใหญ่
นี่มันน่าอับอายชะมัด!
มันแย่ยิ่งกว่านักรบหลุมศพที่ไม่ถืออาวุธซะอีก!
สงสัยเขาคงมีแค่ตัวเลือกสุดท้าย ซึ่งก็คืออาวุธที่ได้รับความนิยมมากที่สุด ดาบเพลิง!
ด้วยเปลวเพลิงของมันทําให้ดาบเพลิงกลายเป็นอาวุธที่แข็งแกร่งที่สุดในผู้ฝึกตนระดับต่า!
ไม่มีอาวุธอื่นใดเทียบได้!
ชั้นแรก การ์ดหลุมศพ
ชั้นที่สองดาบเพลิง
ไม่นานนัก…
ก็ปรากฏดาบเพลิงอยู่ในมือของนักรบหลุมศพ
ฟววว!
เมื่อนักรบหลุมศพแกว่งดาบ ก็เกิดเป็นคลื่นพลังเพลิงเป็นบริเวณกว้าง
“เยี่ยม” ในที่สุดลู่หมิงก็ได้ผลลัพธ์อันน่าพึงพอใจ
แม้ว่าสีของตัวดาบจะตัดกับสีของนักรบหลุมศพท่าให้มันดูไม่หล่อเท่เท่าดาบคืนเหมันต์ แต่อย่างน้อยมันก็แข็งแกร่งมาก!
“อาจารย์ แล้วดาบเล่มนี้ชื่ออะไรหรอ?”
เสี่ยวไปถามอีกครั้ง “เล่มนี้?”
“มันดูค่อนข้างอันตรายพร้อมจะแผดเผาทุกอย่างได้”
“เรียกมันว่าเพลิงไหม้ละกัน” ยิ่งออกข่าวบ่อยๆ อยู่ด้วยช่วงนี้
“ฮะ?” เสี่ยวไปอ้าปากค้าง เอาชื่อนี้จริงหรอจารย์?
