บทที่ 111: ก้าวใหม่อีกครั้ง
หลี่หยุนซี ต่อต้านทุกคน บังคับให้ทุกคนสูญเสียผลประโยชน์ที่ต่ำต้อยนี้ ดังนั้นบางคนจึงแอบยืนอยู่ในข้างของ หลี่ยิง,กงตง และ น่านไท่กง
ตอนนี้พวกเขาต้องการตบหน้าตัวเอง!
หากปราศจากพวกเขาอย่างลับๆ กองกำลังทหารและผู้พิทักษ์ของ หลี่หยุนซี ก็จะใหญ่ขึ้นกว่าที่เป็นอยู่ และการต่อสู้ครั้งนี้จะมีโอกาสชนะมากขึ้น
เป็นการดีที่ หลี่หยุนซี อดทนไว้ซักพัก!
เมื่อ หลี่หยุนซีเสนอแนวคิดเรื่องการป้องกันตัว พวกเขาทั้งหมดคิดว่า หลี่หยุนซีบ้า
พวกเราจะเอา หวูตู เป็นตัวอย่างและจินตนาการได้อย่างไรว่าอาจมีอารยธรรมที่แข็งแกร่งกว่าในหมอกของทะเลแห่งความว่างเปล่า!
ยิ่งคิดก็ยิ่งเสียใจ หากพวกเขาสามารถเดินทางข้ามเวลาและอวกาศได้ พวกเขาจะเอาชนะความโง่เขลาของตัวเองได้อย่างแน่นอน!
“เนื่องจากมีกองกำลังที่แข็งแกร่งมากเท่ากับท้องฟ้า ทหารของ หลี่หยุนซี จะต้านทานได้อย่างไร? มันเป็นเพียงการต่อสู้” นายวู ถอนหายใจยาว
ชะตากรรมของทุกคนมีขึ้นมีลง
ดังที่ ดวนฉางชิง และ จู มิงหลาง กล่าว มหาอำนาจระดับปรมาจารย์เหล่านี้กลัวว่าพวกเขาจะไม่รอดพ้นจากการเป็นทาส ท้ายที่สุด พวกเขามีชีวิตที่แข็งแกร่งกว่า!
“มันไม่ได้สิ้นหวัง ตราบใดที่กองกำลังปฏิบัติตามกฎระเบียบของประเทศและการทำสงครามที่บริสุทธิ์อย่างเคร่งครัด พวกเราจะไม่ถูกบดขยี้ หลี่หยุนซีตอนนี้ควบคุมอำนาจทางทหารของสี่อาณาจักร แม้ว่าจะเทียบกับกองทัพของประเทศใดประเทศหนึ่งในราชสำนักสุดโต่ง ก็ยังมีช่องว่างอยู่บ้าง แต่ถ้ารู้จักใช้ประโยชน์จากภูมิประเทศของฉางเซียให้เป็นประโยชน์ ก็ยังมีความคาดหวังได้” ดวนฉางชิง กล่าว
“แต่เจ้าได้บอกว่าพวกเราเป็นดินแดนที่ไม่มีเจ้าของและไม่ได้รับการคุ้มครองตามข้อบังคับระดับประเทศ ดังนั้นกองกำลังเหล่านั้นจึงสามารถดำเนินการกับพวกเราได้” ท่านยายตระกูลหลี่ถาม
ในเวลานี้ ดวนฉางชิง ตั้งเป้าไปที่ จู มิงหลาง ดูเหมือนว่าคำตอบนี้สามารถพบได้ที่เขา
ทุกคนก็มองไปที่ จู มิงหลาง ท้ายที่สุด จู มิงหลาง ยังไม่ได้พูดอะไร
เขายังเป็นสมาชิกของ ทวีปจีติง และเขามาจากหนึ่งในนิกายตระกูล เขาสามารถนำพรมาสู่รัฐ บรรพบุรุษเมืองมังกร ได้หรือไม่?
“สงครามเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ ดังนั้นทุกคนจึงได้แต่ฝากความหวังไว้ที่ หยุนซี ในแง่ของสงคราม”
“แต่ในด้านของกองกำลัง อาจมีวิธี นั่นคือ ในนามของข้า ข้าหวังว่าจะสาบานต่อราชวงศ์ว่านครรัฐซูหลง เป็นของ จูเหมิน จะจ่ายภาษีหนักทุกปีและไม่ใช่ที่ดินที่ไม่มีที่ดินอีกต่อไป จากนั้นกองกำลังอื่น ๆ จะไม่ถูกแกว่งไปแกว่งมาและต้องปฏิบัติตามกฎระเบียบของประเทศ” จู มิงหลาง กล่าวกับทุกคน
ดวงตาของทุกคนสว่างขึ้นทันที
ตอนนี้เมืองซูหลง เป็นของ หลี่หยุนซี ทั้งภายในและภายนอก จู มิงหลาง เดิมเป็นสามีที่มีข่าวลือของ หลี่หยุนซี เขาสาบานที่จะแจ้งว่ารัฐซูหลงเป็นของเขา เมื่อถึงเวลานี้ ทำให้ทุกคนสนใจ
ยิ่งกว่านั้น ดูเหมือนว่าทุกคนจะปรารถนา มิงหลาง มาก!
หาก จู มิงหลาง สามารถออกมาช่วยแก้ไขวิกฤติในดินแดนทาสแห่งนี้ได้ จู มิงหลาง คือพระเจ้าของทุกคน!
“งั้นให้หลิงซาแต่งงานกับเจ้าเพื่อหยุนซี เมืองต้าหยินก็อยู่ในมือของหลิงซาด้วย ไม่จำเป็นต้องเปลี่ยนมือ” ยายผู้เฒ่าของตระกูลหลี่กล่าว
“???” จู มิงหลาง ไม่เข้าใจตรรกะของ ยายผู้เฒ่าด้วยซ้ำ
แต่งงานแล้วจะทำอะไรได้? ?
มันดูไม่เหมือนกัน หลี่หยุนซี คือ หลี่หยุนซี และ น่านหลิงชา คือ น่านหลิงชา
“ท่านยาย ไม่ต้องเป็นห่วง รอให้ข้าทำสำเร็จก่อน” จู มิงหลางกล่าว
“ตกลง..ตกลง เจ้าบอกว่าไม่มีใครได้รับอนุญาตให้พูด!” ยายผู้เฒ่าบอกสมาชิกทุกคนในครอบครัวน่านของหลี่เจีย
“สิ่งสำคัญเหล่านี้ไม่ใช่สิ่งที่ข้าสามารถทำได้ในตอนนี้ ข้าต้องคุยกับพวกเขาในครอบครัวฮุย ท้ายที่สุด สิ่งที่สามารถยับยั้งกองกำลังหลักคือพลังของครอบครัว” จู มิงหลาง กล่าว
“ ดวนฉางชิง ของข้าจะสาบานในนามของสถาบัน ว่าจะเป็นของ รัฐบรรพบุรุษเมืองมังกร ข้าหวังว่าจะได้รับการสนับสนุนจากสถาบันจีติง ข้าเกรงว่าจะต้องไปด้วยตัวเอง หวังว่าเพื่อนเก่าของข้าในสถาบันฝึกมังกรจีติง จะจำข้าได้” ดวนฉางชิง กล่าว
“สถาบันของท่าน ข้าเกรงว่าจะใช้เวลาสองสามวัน เมื่อถึงเวลานั้น กองกำลังอันทรงพลังอาจสังหารปรมาจารย์แห่งรัฐเมืองมังกรบรรพบุรุษของพวกเรา” รองคณบดีไป่หงป๋อ กล่าว
“ได้โปรดอย่ากังวลเรื่องนี้ ข้าได้อธิบายไปแล้วว่าผู้อาวุโสในตระกูลเพิ่งซื้อเวลาให้ข้า” จู มิงหลางกล่าว
“ใครคือผู้อาวุโสในตระกูลของเจ้า นางมีอุปสรรคเรื่องนี้หรือไม่” ดวนฉางชิงถาม
“นางชื่อ จูเสี่ยเฮิน ป้าของข้า แม่ของนางเป็นสมาชิกของราชวงศ์จีติง ถ้านางเป็นผู้บังคับบัญชาของแผ่นดินนี้ นางก็สามารถเป็นประธานในความยุติธรรมให้พวกเราได้” จู มิงหลางกล่าว
“การเป็นประธานในความยุติธรรมหมายความว่าอย่างไร? เจ้าบอกว่า เจ้าเป็นส่วนหนึ่ง ดังนั้นจะไม่มีกองกำลังอื่นมาเกี่ยวข้องเหรอ?” ยายผู้เฒ่าถาม
“การอ่านความร่วมมือช่วยให้กองกำลังทั้งหมดแข่งขันอย่างยุติธรรมและเปิดเผย ไม่ได้หมายความว่าข้าตะโกน รัฐซูหลง เป็นสถานที่ ที่ข้าปรารถนาให้สดใสและมีความสุข และคนอื่น ๆ ต้องยอมแพ้อย่างเชื่อฟัง ถ้าไม่มีประธานในความยุติธรรม พวกเขาก็จะไม่ปฏิบัติตามเลย” จู มิงหลาง อธิบาย
“ดังนั้น การประกาศแสดงที่มานี้เป็นเพียงการชะลอเวลาและป้องกันไม่ให้กองกำลังมาขัดขวาง หาก จูเหมิน แพ้ในการแข่งขัน และพวกเราแพ้ในการแข่งขันครั้งนี้ สถาบันฝึกมังกร หลี่ฉวน กองกำลังอื่นก็สามารถมาคว้ามันได้ ดวนฉางชิง ได้กล่าวเพิ่ม
การแข่งขัน.
ไม่มีอะไรมากไปกว่าการต่อสู้กับเหล่าทวยเทพ
สงคราม.
เป็นการปกครองของแผ่นดินและเมือง การต่อสู้ระหว่างกองทัพและกองทัพ
โดยทั่วไปอาณาเขตจะถูกครอบงำโดยชนชั้นปกครองและกองกำลังที่รับผิดชอบ
ในความเป็นจริง เมืองซูหลง ก็นำเสนอแบบฟอร์มนี้เช่นกัน
ตัวอย่างเช่น เห็นได้ชัดว่าตระกูลหลี่เป็นชนชั้นปกครอง มีหน้าที่ดูแลประชาชน เมือง ภาษี และการทหาร
สถาบันฝึกมังกร ถือเป็นพลังที่ประกอบด้วยองค์กรหรือองค์กรของมนุษย์
เรื่องของสงครามไม่สามารถยับยั้งได้ สามารถดูได้เฉพาะทหารองครักษ์ของ หลี่หยุนซี
โชคดีที่ยังมีลาวาหลอมเหลวที่ยังไม่เย็นตัวอยู่ใกล้ๆ กับผาตะวันตก และก๊าซไมแอสม่า บางส่วนก็จะถูกสร้างขึ้นเป็นครั้งคราว โดยไม่คำนึงถึงขนาดของกองทัพของ ติงกัวแบง ส่วนใหญ่ประกอบด้วยทหารมนุษย์ พวกเขาไม่สามารถข้ามได้โดยตรง
มีเวลาเพียงพอและกองทัพของ หลี่หยุนซี ก็พอจะแข็งแกร่ง แต่ตราบใดที่ผ่านพ้นช่วง “ไร้เจ้าของ” นี้ไป รัฐซูหลง จะมีอำนาจที่ราชวงศ์ยอมรับ แม้ว่าจะพ่ายแพ้ในที่สุด รัฐซูหลง ก็จะไม่กลายเป็นดินแดนแห่งทาส
กำจัดตราทาส กองทัพไม่สามารถฆ่าผู้บริสุทธิ์โดยไม่เลือกปฏิบัติ นับประสากองกำลังที่มีระเบียบวินัยที่เข้มงวด
ผนังไม้สนสีเขียวและสีเงินที่ปลายถนนยาวเป็นหินสีขาว ยังคงรกร้างอยู่ในระหว่างการซ่อมแซม ครั้งหนึ่งมีสถานที่ ที่จู มิงหลาง ต่อสู้กับ สงกง และคนอื่น ๆ
ไม่นานหลังจากนั้น รัฐของเมืองซูหลง ก็เปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง
จู มิงหลาง จดจำความกังวลของ หลี่หยุนซี ระหว่างคิ้วของนาง ตอนนี้เขาเข้าใจแล้วว่าทำไมนางถึงหยุดนิ่งอยู่เสมอ
สิ่งที่นางเห็น และสิ่งที่สมาชิกในครอบครัวในห้องโถงใหญ่เห็นเมื่อครู่นี้ ไม่ได้อยู่ในระดับเดียวกัน
อย่างไรก็ตาม ทำไม หลี่หยุนซี ถึงรู้เกี่ยวกับการมีอยู่ของทวีปศาลใหญ่ และจากนั้นนางก็วางแผนล่วงหน้า
แม้แต่ จู มิงหลาง เองก็ไม่รู้ว่า ทวีปศาลใหญ่ จะตกลงมาจากฟากฟ้าและพรมแดนไปยังดินแดนอื่น เขารู้เพียงว่าเกาะและดินแดนที่โดดเดี่ยวบางแห่งอาจปรากฏในความว่างเปล่าในต่างแดน
เพียงเพราะเห็น และคิดถึงมากเมื่อไปถึงดินแดนรกร้างว่างเปล่า?
“กังวลเกี่ยวกับ หลี่หยุนซี หรือไม่” เสียงหวานฟังดูราวกับว่า หลี่หยุนซี กำลังพูดอยู่ข้างหลังเขา
จู มิงหลาง รู้ว่าพี่สาวของนาง เสียงใกล้เคียงกันมาก โดยเฉพาะน้ำเสียงที่สงบ
“ใช่” จู มิงหลาง พยักหน้า
จนถึงตอนนี้ จู มิงหลาง ไม่สามารถโบกมือให้กับฉากนั้นในใจของเขาได้ นางบอกว่าต้องการปกป้องทั้งหมดนี้ แต่จริงๆ แล้วนางรวมตัวเขาอยู่ในนั้นด้วย
ดวงตาของนางสะท้อนอยู่ในตัวเขา
โชคดีที่เป็นเจ้า
จู มิงหลาง ต้องการพูดสี่คำนี้กับนางเช่นกัน
เขาโชคดีที่หลงทางในทวีปที่แปลกประหลาดและได้พบกับนาง
ดูเหมือนไม่สำคัญว่าเขาจะหาทางกลับได้หรือไม่
“ครั้งเดียวที่นางล้มเหลวคือหย่งเฉิง แต่ข้ารู้ว่านางไม่สามารถล้มเหลวได้อีกหลังจากนั้น” น่านหลิงซากล่าว
น้ำเสียงของนางทำให้ จู มิงหลาง รู้สึกเหมือน หลี่หยุนซี บอกตัวเอง
“ข้าด้วย เจ้าไม่ต้องเป็นห่วง” จู มิงหลาง แทบจะไม่ยิ้ม ทำให้อารมณ์ของเขาดูมืดมนน้อยลง
“ข้าจะเข้าร่วมการแข่งขันด้านอำนาจในฐานะสถาบันการศึกษา” น่านหลิงซา กล่าว
“อันที่จริง ต้องใช้พลังเดียวเท่านั้นในการควบคุม”
“เจ้าแพ้เหรอ” น่านหลิงกล่าว
ใบหน้าของ จู มิงหลาง เปลี่ยนเป็นสีดำในไม่ช้า
ดูถูก…! !
พ่อมดสวรรค์แห่ง ซงหลิน, เผ่าพันธ์ใหญ่, ราชวังมังกร,ทะเลศักดิ์สิทธิ์ ไม่เคยเหยียบย่ำด้วยตัวเอง!
เขาจะเหยียบย่ำตัวตนของความเป็นมนุษย์อีกครั้ง
ให้พวกเขารู้ว่า เฉินมู่ฉิงเฉิง คืออะไร!
“แม่นางหลิงชา ข้าสับสนเล็กน้อย หลี่หยุนซี มีพลังวิเศษอื่น ๆหรือ นางรู้ได้อย่างไรว่าทวีปศาลใหญ่ จะล่มสลาย?” จู มิงหลาง ถาม
น่านหลิงชา ลังเลราวกับว่านางไม่ได้ตั้งใจจะตอบคำถามของ จู มิงหลาง
แต่หลังจากคิดดูแล้ว นางยังคงเปิดปากพูดและพูดว่า “มีผู้หญิงคนหนึ่งชื่อซิงหัว เทพเจ้าของนางคือนักดูดาวและคำทำนาย”
“คำทำนาย ข้าได้เห็นเทพเจ้านับไม่ถ้วน คนธรรมดาไม่เคยได้ยินคำทำนายการดูดาว!” จู มิงหลาง รู้สึกว่าพี่สะใภ้กำลังหลอกตัวเอง
“เจ้าโง่เขลา”
“???” จู มิงหลาง รู้สึกว่าความรู้อันศักดิ์สิทธิ์ก่อนหน้านี้ของเขาเป็นเท็จ
หมอดู จู มิงหลาง เคยได้ยินเรื่องนี้ แต่ไม่มีอะไรมากไปกว่าคนโกหกที่มองดูผู้คนตามท้องถนน
“ชิงหัว ทำนายช่วงเวลาที่ยากลำบาก และที่เหลือเป็นการอนุมานของ หลี่หยุนซี” น่านหลิงซากล่าว
“ถ้าอย่างนั้นข้าก็มีโอกาสได้พบกับสาวนักวาดดาวคนนี้” จู มิงหลางโค้งคำนับและไม่เคยถามชายผู้นี้ที่มีคำทำนาย
คำทำนายของพระเจ้าและฟาน เรื่องนี้ไม่เคยได้ยินมาก่อน ไม่ว่าจะเป็น สถาบันเทพเจ้าและพระเจ้า หรือตระกูลพระเจ้าและมนุษย์ ที่มีชื่อเสียง
อาจเป็นเพราะเขาไม่รู้จริงๆ
หรือโลกนี้ไม่ได้เป็นเพียงทวีปขั้วโลก หลี่ฉวน ในกาแลคซีอันกว้างใหญ่เท่านั้น ยังมีทวีปอื่นๆ ที่ค่อยๆ ตกลงสู่สวรรค์และโลกนี้อย่างช้าๆ และโดยทั่วไปแล้วแม่เหล็กจากหินก็กำลังใกล้เข้ามา
มีอีกฝั่งหนึ่งในทะเลแห่งความว่างเปล่าที่ล้อมรอบสุดขอบฟ้าหรือไม่?
“ในอีกไม่กี่วัน พวกเราจะออกเดินทางไปยังแผ่นดินใหญ่ของศาลใหญ่ “น่านหลิงซากล่าว
แม้ว่าการแข่งขันจะได้รับการจัดการอย่างดี แต่ก็เป็นความช่วยเหลือที่ยิ่งใหญ่ที่สุดสำหรับ หลี่หยุนซี ผู้ที่แข็งแกร่งไม่ควรได้รับอนุญาตให้ปรากฏตัวในสนามรบ จากนั้นความสมดุลของสงครามจะเอียง
ราชวงศ์จะไม่ดำเนินการ
ดังนั้น กองทัพที่ก้าวเข้าสู่ดินแดน หลี่ฉวน เป็นครั้งแรกส่วนใหญ่เป็นรัฐในทวีปศาลใหญ่
ตามที่ ซียา และ หลิงเซียว ข่าวจากนครรัฐคืออีกด้านหนึ่งของผาตะวันตกเป็นประเทศเล็ก ๆ ที่แหลมคม
รุยเซียวกู มีนครรัฐทั้งหมด 13 แห่ง เมืองแต่ละรัฐมีขนาดใกล้เคียงกับนครรัฐที่อยู่ห่างจากเสฉวน ประกอบด้วยเมืองและสระน้ำหลายสิบแห่ง เหนือหน้าผา ม้าเคลื่อนที่ได้ยากและมีประสิทธิภาพช้า
ส่วนใหญ่จะเข้ายึดครองนครหลิงเซียวและเมืองเล็กๆ ที่อยู่ใกล้เคียงก่อน ซึ่งพวกเขาจะได้รับคัดเลือกและพักฟื้น
ทางทิศตะวันตกของรัฐซูหลง คือหุบเขายาว และภูเขา ภูมิประเทศนั้นเหนือกว่า ป้อมปราการ และกำแพงเมืองจำนวนมากถูกสร้างขึ้นในสงครามกับเมืองหลิงเซียวตลอดทั้งปี
รุยกู ต้องการเมืองซูหลง ในเวลาน้อยกว่าครึ่งปี!
แต่ถ้าเกิดการแย่งชิงอำนาจ มนุษย์จำนวนมากก็จะหลั่งไหลเข้าสู่สงคราม และทุกอย่างก็ยากที่จะพูด
