บทที่ 141: จารึกบนลวดลาย
ตอนเที่ยงของวันที่สอง…
ป้าไป่ซิน เชิญทั้งสามกินข้าวที่บ้าน
จู มิงหลาง รู้สึกไม่สบายใจเล็กน้อยที่เห็นป้าไป่ซิน แกล้งทำเป็นสงบ
ห่าวเชากง!!, จู มิงหลาง แน่ใจว่าจะฆ่าสุนัขตัวนี้ จากนั้นเขาต้องให้ลุงและป้าของเขาสวมเสื้อผ้าที่หรูหราเพื่อเข้าร่วมงานศพของลูกชายของ ห่าวหยง!
ฟางเนี่ยเหนียน วิ่งออกไปหลังจากกิน
ไป่ซินกังวลว่า ฟางเนี่ยเหนียนจะสูญหายไปในเมืองหลวงที่แปลกประหลาดแห่งนี้ และยังกังวลว่าจะต้องเผชิญกับคนป่าเถื่อน เขาสั่งให้สาวใช้จากนิกายดาบติดตาม ฟางเนี่ยเหนียน โดยเฉพาะ
พอตกเย็น ฟางเนี่ยเหนียนกลับมา นางดูมีความสุขและพูดกับ จู มิงหลาง ที่กำลังรักษาบาดแผลของฟันดำขนาดใหญ่: “อาหารมังกรสำหรับเดือนหน้าพร้อมแล้ว มีดอกไม้ธาตุมิซูกิ ที่เจ้าต้องการ ข้าซื้อสิ่งนี้จากชายชราที่ปลูกต้นไม้ ราคาเพียง 500 ทองเท่านั้น!”
“สุดยอด!” จู มิงหลาง ยกนิ้วให้
ดอกไม้ธาตุน้ำและไม้ชนิดนี้ต้องวางในตลาดงานเลี้ยงจิตวิญญาณ อย่างน้อยหนึ่งหรือสองพันเหรียญทอง
ห้าร้อยเหรียญทองค่อนข้างถูก
“ผู้เฒ่าบอกว่าคนที่รวบรวมสิ่งของที่ตลาดพระธาตุวิญญาณนั้นใจดำมากกว่า และไม่มีส่วนลดใดๆของ 300 เหรียญทอง” ฟางเนี่ยเหนียน กล่าว
“ผลกำไรที่รุนแรงเช่นนี้?” จู มิงหลางกล่าว
มีหลายสิ่งทางจิตวิญญาณในโลก และส่วนใหญ่มีความเกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดกับเกษตรกร ผู้ปลูก คนเก็บสมุนไพร และนักล่าภูเขา
พูดง่ายๆ ว่าเขาเก่งแค่เลี้ยงมังกร มังกรต่างกินของต่างกัน การบริโภคอาหารจำนวนมากนี้สามารถซื้อได้จากเกษตรกรและพ่อค้าเท่านั้น
และสมบัติล้ำค่าของภูเขาที่แปลกประหลาดบางอย่างก็มีแนวโน้มที่จะพบโดยนักล่า คนตัดไม้ คนเก็บสมุนไพร และผู้ตรวจการภูเขาที่มักจะมาเยี่ยมเยียนภูเขาและป่าไม้
บางครั้งผู้ที่อยู่ในตลาดเครื่องรางทางจิตวิญญาณจะไปที่บ้านของคนเหล่านี้เพื่อรวบรวมสิ่งของ และเมื่อพวกเขาเห็นเครื่องรางทางจิตวิญญาณที่ต้องการ พวกเขาจะซื้อมันในราคาที่สูง
อุตสาหกรรมประเภทนี้เกิดขึ้นในเมืองใหญ่ๆ ของทวีปศาลใหญ่ ท้ายที่สุด มีวิญญาณหนุ่มสาวและมังกรตัวจริงมากมาย หากไม่มีชาวนาและพ่อค้าแม่ค้าเหล่านี้ สัตว์เลี้ยงมังกรจำนวนมากก็จะแคระแกร็น
นี่คือเหตุผลที่กองกำลังหลักในการเลี้ยงมังกรต้องยึดครองเมือง
เฉพาะในเมืองเท่านั้นที่เกษตรกรและผู้ขายจำนวนมากสามารถเวนคืนทรัพยากรที่ปลูกในภูเขาและป่าเก่าได้ อย่างไรก็ตาม ยังมีอีกไม่กี่คนที่ไปเก็บวิญญาณด้วยตัวเอง
ฟางเนี่ยเหนียน ขายอาหารที่ สถาบันฝึกมังกร ตั้งแต่นางยังเด็ก และนางมักจะซื้ออาหารมังกรและวัตถุทางจิตวิญญาณให้กับนักเรียนบางคน ดังนั้นนางจึงเข้าใจวิธีการหาอาหารมังกร
ใช้เวลาเพียงเล็กน้อยและซื้อโดยตรงจากผู้เลือก ซึ่งสามารถประหยัดเงินได้มาก
แน่นอนว่าไม่ใช่ทุกครั้งที่จะโชคดี ที่จะพบทรัพยากรทางจิตวิญญาณที่ตรงกับความต้องการของเสี่ยวชิงจั่ว ไม่ต้องพูดถึงปีที่แน่นอน
ฟางเนี่ยเหนียน วางแผนที่จะซื้อมันจากตลาดทรัพยากรจิตวิญญาณหากเขาไม่พบมันอีกในวันนี้ และเขาต้องซื้อมันด้วยราคาสองหรือสามพันเหรียญทอง เสี่ยวชิงจั่ว กำลังจะวิวัฒนาการและเขาไม่สามารถชะลอมันได้
“ข้าจะรายงานให้เจ้าทราบ การตกผลึกของ เสี่ยวชิงจั่ว มีมูลค่ารวม 12,000 เหรียญทอง”
“ฟันดำตัวใหญ่กินอาหารจากสนามนอกตระกูลของข้า เงินจำนวนนี้จริง ๆ แล้วประหยัดได้มาก”
“น้ำหนานมู่สีทองของเสี่ยว ชิงจั่ว ซื้อมาหนึ่งเดือนและใช้เงินไปสองพันสามร้อยเหรียญทอง”
“จากนั้นพวกเราก็เรียนรู้จากเมืองบาป ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป เงินที่คนร้ายในเมืองได้รับและเงินฝากของพวกเราเหลืออยู่ไม่ถึงหนึ่งพันทรายทอง เจ้านายท่านยังไม่ได้จ่ายเงินเดือนให้ข้าในเดือนนี้”
ฟางเนี่ยเหนียน แจ้งค่าใช้จ่ายจำนวนหนึ่งให้กับ จู มิงหลาง ซึ่งถือว่าเป็นอาการวิงเวียนศีรษะสำหรับ จู มิงหลาง!
ทำไมรายจ่ายต่อเดือนถึงเกิน 10,000?
เขาคิดว่าอาศัยมรดกของวังตระกูลและผู้ร้าย เขาสามารถอยู่ได้อย่างสบายเป็นเวลาหนึ่งปีหรือปีครึ่ง ยังไม่ถึงฤดูใบไม้ร่วง เงินเหลือเพียง 1,000 เหรียญทอง?
ลูกสาวของข้า ข้าเดาว่ามันไม่เพียงพอสำหรับเขี้ยวดำขนาดใหญ่ที่จะกิน
เขี้ยวดำใหญ่ในปัจจุบันต้องกินเนื้อมังกรอสูรหมู!
“ทำไมเจ้าไม่หาอาหาร? ข้าได้เห็นทางเลือกอื่นมากมาย เช่น การตกผลึกของเศษดาว และมีแร่ดาว-มูนชนิดหนึ่งในตลาดทรัพยากรทางจิตวิญญาณ ข้าได้คำนวณแล้วว่ามันมีค่าใช้จ่ายน้อยกว่าสองพันต่อเดือน มีน้ำหนานมู่ด้วย พวกเราจะไม่ซื้อหนานมู่ทองคำ น้ำหนานมู่มีราคาเพียงไม่กี่ร้อยเหรียญทอง ฟางเนี่ยเหนียนถาม
“มันไม่ได้ผล มันต้องดีที่สุด ต่อให้ยากจนแค่ไหน ข้าก็ไม่สามารถให้ลูกมังกรที่น่าสงสารอดได้” จู มิงหลางกล่าว
“พ่อของเจ้าดูรวยมาก ให้เขาจ่ายให้ได้ไหม? “ฟางเนี่ยเหนียนถาม
แม้ว่าจะเป็นเรื่องง่ายสำหรับ ติงกวน ที่จะขอเงิน แต่เงินจำนวนเล็กน้อยนี้ไม่มีประโยชน์สำหรับเขา
แต่การจะเลี้ยงมังกรของเขาเอง เขาต้องหาวิธีทำเงินด้วยตัวเอง เมื่อระดับของสัตว์เลี้ยงมังกรสูงขึ้น จำนวนเงินที่จะใช้ในแต่ละเดือนจะยิ่งมากขึ้น ดังนั้นเขาไม่สามารถขอเงินจาก จูติงกวน ได้ทุกเดือน!
“สำหรับเงินจำนวนเล็กน้อยนี้ ไม่จำเป็นที่จะต้องเรียกร้องจากเขา ไม่สำคัญหรอกยังไม่ถึงเดือน? ข้าจะหาวิธีเอง!” จูมิงหลาง กล่าว
“เอาล่ะ ข้าได้วิ่งไปที่ตัวเลือกเมื่อไม่นานนี้เพื่อดูว่าข้าสามารถซื้อทรัพยากรคุณภาพสูงและราคาไม่แพงได้หรือไม่” ฟาง เนี่ยเหนียน กล่าว
ความงามของธาตุน้ำและไม้ แก่นแท้ของห้าร้อยปี จู มิงหลาง มาถึงที่ลำธารบนภูเขาและเห็นนายก้อย ลอยอยู่ในอากาศและงีบหลับ
ตื่นขึ้นมา จู มิงหลาง ตั้งใจที่จะขอรายละเอียดบางอย่างจากเขา
แน่นอนว่านายก้อย จำไม่ได้ว่าเคยพูดคำเหล่านี้ไปแล้ว
“เจ้ายังคงงีบหลับต่อไป” จู มิงหลาง กล่าว
จู มิงหลาง ไปทางทิศเหนือของลำธารบนภูเขาไปยัง จูเดียน
ในลานด้านในของ จูเหมิน ไม่มีเหล็กดิบหรือแร่ดับ ดังนั้นแม้ว่าจะเข้าไปในห้องหล่อ ก็จะไม่เห็นเตาหลอมขนาดใหญ่ ไม่ต้องพูดถึงไม่มีควันหนาทึบในเกาะจูเหมิน
จู มิงหลาง ก้าวเข้าไปในห้องโถงและเห็นว่าคนส่วนใหญ่ได้กลับบ้านเพื่อพักผ่อนแล้ว ยังมีสาวกสองสามคนที่กำลังเฝ้าดูตอนกลางคืนอยู่
“อาจารย์น้อย.”
“อาจารย์น้อย.”
สาวกหลายคนที่เฝ้ามองค่ำคืนนี้ทำความเคารพ
“มีใครอยู่ในนั้นอีกไหม ระดับผู้อาวุโส” จู มิงหลาง ถาม
“อาจารย์อยู่ข้างใน” ลูกศิษย์ท่านหนึ่งกล่าว
จู มิงหลาง เดินเข้ามาผ่านห้องโถงกลาง และเดินไปยังห้องหุ้มเกราะ จูติงกวน ควรอยู่ภายในเท่านั้น
เมื่อเปิดประตูหนัก จู มิงหลาง เห็นรอยประทับที่เหมือนดวงดาวนับไม่ถ้วนบินอยู่ในห้องคัดเลือกที่งดงามแห่งนี้ พวกมัน
เก่าแก่และลึกลับ ราวกับพลังอนันต์ที่ซ่อนอยู่ เมื่อปล่อยจนหมดก็สามารถผลักภูเขาและเติมทะเลได้ !
“หมิงเหวิน! “ จู มิงหลาง กล่าวด้วยความประหลาดใจ
“เจ้ายังรู้จักรูปแบบการจารึกอยู่” “ ติงกวน ยกมือขึ้น และรอยประทับที่ส่องสว่างเหล่านี้ก็กลายเป็นกระแสน้ำวนที่พร่างพรายซึ่งค่อยๆ เทลงในชุดเกราะที่หนักมาก
เกราะชิ้นนั้นมีขนาดใหญ่พอๆ กับชิ้นส่วนที่เจียร หินถูกหลอมเป็นพันๆ ครั้ง เผยให้เห็นพื้นผิวที่แข็งแกร่งและหนักหน่วง ด้วยการฉีดยาจารึก มันเหมือนกับร่างกายที่มีพลัง จิตวิญญาณที่เจิดจ้ายิ่งขึ้น และมีออร่าอมตะ!
“การแทรกลายจารึกเป็นแก่นแท้ของประตูปรารถนาของพวกเรา แม้แต่ชิ้นส่วนทองแดงและเหล็กธรรมดา หลังจากพิธีล้างบาปตามแบบจารึกที่ประตูปรารถนา ก็จะแสดงพลังพิเศษออกมา”
“วันนี้ข้าไม่ต้องไปสนาม ข้าได้ผ่านกับเพื่อนเก่าเหล่านั้นในตอนเช้า พรุ่งนี้ในสนามจะปล่อยให้กองกำลังทั้งหมดที่แข่งขันกับพวกเรา เรียกเลือดเนื้อชิ้นหนึ่งจากข้าอย่างแน่นอน!”
“ลองคิดดูแล้ว แผนของพวกเราสมบูรณ์แบบ แต่มีคำถามสำคัญอยู่ว่า ถ้าเจ้าแพ้ล่ะ”
“ถ้าข้าแพ้ ก็ไม่มีอะไรเลย และพวกเราต้องใช้ประโยชน์จากทรัพยากรเพื่อสร้างพลังที่ดีให้กับพวกเรา”
“ดังนั้น หลังจากที่คิดดูแล้ว ข้าหวังว่าประตูยังคงต้องมีบางสิ่งที่ดี เพื่อที่เจ้าจะได้ไม่ถูกเข้าใจผิดในการต่อสู้ครั้งนี้”
ด้วยคำพูดเหล่านี้ จู ติงกวน ได้เสร็จสิ้นการจารึกชิ้นส่วนเกราะหนักชิ้นนั้น เขาใส่ชุดเกราะลงในสระที่มีสิ่งเจือปนบริสุทธิ์ จากนั้นจึงมอบอุปกรณ์ป้องกันที่เขาสวมอยู่ เอามันลง.
“พ่อกำลังสร้างเกราะมังกรสำหรับสัตว์เลี้ยงมังกรของข้าหรือ? จู มิงหลาง ถาม
“ใช่ ข้าได้ยินสิ่งที่ ฉินหยาง พูดเกี่ยวกับเจ้าในสนามรบทองแดงเมื่อวานนี้” “ จูติงกวน กล่าว”
“ที่ข้ามาที่นี่ ข้าต้องการสร้างเกราะมังกรใหม่สำหรับมังกรดำของข้าและขโมยวัตถุดิบดีๆ จากบ้านของเราไปด้วย” จู มิงหลางกล่าว
“ขโมยอะไร? จะเอาอะไรก็ตามที่ผู้อาวุโสไม่เห็นด้วย ข้าจะไล่เจ้าออกจากบ้าน ห๊ะ!” จูติงกวน พ่นลมอย่างเย็นชา
“วันนี้พ่อของข้าว่าง ดังนั้นข้าจึงมีเรื่องจะถามพ่อด้วย “ จู มิงหลาง กล่าว
“วิชาหล่อ???” จูติงกวน เลิกคิ้วขึ้น
“ใช่.”
จูติงกวน มีสีหน้าจริงจังในตอนนี้ แต่เขากลับกลายเป็นความสุขสุดขีดด้วยความเร็วที่มองเห็นได้ด้วยตาเปล่า
เขาหันกลับมา โค้งคำนับรูปปั้นในห้องหล่อแล้วกล่าวว่า “พระเจ้าอวยพร พระเจ้าอวยพร ในที่สุดลูกชายของข้าก็อยากจะส่งต่อฝีมือ พระเจ้าอวยพร!”
“อะไรคือสาเหตุของการจารึกคาถา?” จู มิงหลาง ถาม
“เจ้าสามารถถอดรหัสพื้นผิวจารึกเข้าไปในจิตวิญญาณของผู้ร่ายมนตร์ได้ เมื่อผู้ร่ายรายใดมีวิญญาณ พลังของมันก็เทียบไม่ได้กับทองแดงและเหล็กที่หัก ดูมังกรเป็นตัวอย่าง มังกรเป็นศิลปะที่ลึกซึ้งที่ทรงพลังที่สุด มังกรดำที่ไม่มีศิลปะที่ลึกซึ้งนั้นไม่ต่างจากงูเหลือมมากนัก” จู เทียนกวน กล่าว
“แล้วเครื่องดนตรีชนิดใดจะมีวิญญาณ และเครื่องดนตรีชนิดใดจะไม่มี?” จู มิงหลางจึงถามขึ้น
“เช่นเดียวกับสิ่งมีชีวิตในโลก นอกจากนี้ยังมีทฤษฎีการฝึกฝนในสิ่งประดิษฐ์ ช่างตีเหล็กผู้ทรงพลังจะอารมณ์ดีทุกปี และเมื่อเวลาผ่านไป สิ่งประดิษฐ์นั้นก็จะมีวิญญาณและคำจารึก
“ดาบ ถ้ามันฆ่าศัตรูนับพันและดื่มเลือดนับไม่ถ้วน มันก็จะมีระดับการฝึกฝน และมันจะมีเลือดจารึก”
“ชุดเกราะที่ผ่านการอบชุบแล้ว วัสดุนี้มาจากแร่คริสตัลที่ดูดซับสาระสำคัญของดวงอาทิตย์และดวงจันทร์ ปรมาจารย์ทุกคนเป็นผู้มีอำนาจในโลกนี้ และจะมีความพิเศษในตัวของมันเอง! “จูติงกวน กล่าว
จู มิงหลาง ก้มศีรษะลงครุ่นคิด
นี่อาจเป็นสิ่งที่เหลือเชื่อที่สุด หากบุคคลภายนอกได้ยินสิ่งนี้ต้องไม่เชื่อ และคนที่พูดเช่นนี้ก็ต้องถูกมองว่าไม่สบาย
ก่อนหน้านี้ จู มิงหลาง ไม่ได้คิดถึงระดับนี้
เขาได้เห็นมังกรวิญญาณดาบ หลังจากนั้น จู มิงหลาง ก็เชื่อในสิ่งนี้
และศาลชั้นในของ จูเหมิน รู้ความลับนี้มาเป็นเวลานาน
“มีคำกล่าวที่ว่า ลายจารึกจะห้ามนอนหรือไม่? “จู มิงหลาง ถาม
สิ่งที่ จู มิงหลาง ต้องการถามส่วนใหญ่เกี่ยวกับคำจารึกมังกรวิญญาณดาบ
มีวิญญาณดาบที่มีชื่อเสียงมากมายบนมังกรวิญญาณดาบที่ยังไม่ตื่น นั่นคือ ลวดลายจารึกมืด
ให้วิญญาณของดาบที่มีชื่อเสียงเหล่านั้นเปล่งประกายด้วยรูปแบบการจารึก และมังกรวิญญาณดาบจะแข็งแกร่งขึ้น
มังกรวิญญาณดาบเหนือกว่าการซ่อมแซมดาบดั้งเดิมของเขาด้วยซ้ำ
