บทที่ 220: ห้องโถงสาวมังกร
“น้องสาว ว่านเฟิง เป็นอย่างนั้น ข้าหวังว่านายน้อยจะตกหลุมรักเจ้าหญิงดวงจันทร์ ตั้งแต่แรกเห็น เนื่องจากเจ้าหญิงดวงจันทร์ กำลังมองหาสามี เขาจึงกระตือรือร้นที่จะลอง เขาต้องการที่จะเป็นเจ้าชายของประเทศนี้ เขาอายที่จะพูด ข้าอยากถามเจ้าว่าสำหรับเขาแล้ว เขาจะต้องทำอย่างไรถ้าเขาต้องการที่จะสมัคร?” น่านหยูซู ถามด้วยรอยยิ้ม
น้องสาว ว่านเฟิง เหลือบมองภาพวาดของ น่านหยูซู และหลี่ซิงหัว ด้วยความประหลาดใจ จากนั้นจึงหันกลับมามองที่
จู มิงหล่าง และพูดด้วยความประหลาดใจว่า “นายจู มีภรรยาที่น่าทึ่งสองคนอยู่แล้วไม่ใช่หรือ ใช่ไหม?”
“ผู้ชายก็เป็นแบบนี้ ชอบของใหม่ รังเกลียดของเก่า เพื่อไม่ให้เขารังเกลียดพวกเรา พวกเราต้องเชื่อฟังความทะเยอทะยานของเขาอย่างไม่รู้จบใช่ไหม น้องสาว” น่านหยูซู กล่าว
หลี่ซิงหัว ยังคงเงียบ แต่ในสายตาของ น้องสาวว่านเฟิง มันเป็นค่าเริ่มต้น
เมื่อน้องสาว ว่านเฟิง มองไปที่ จู มิงหลาง อีกครั้ง มีคำพิมพ์สองคำที่พร้อมจะปรากฎในสายตาของนางแล้ว!
“ท่านเจ้าข้า แม้ว่าชายผู้มีชื่อเสียงหลายคนในเมืองหลวงจะมีภรรยาสามคนและนางสนมสี่คน แต่พวกเขาก็แตกต่างกันในประเทศ แม้แต่สาวชาวนาก็ไม่ยอมรับว่าสามีของนางมีภรรยาคนที่สองนับประสาเป็นเจ้าหญิง” น้องสาว ว่านเฟิง กล่าวอย่างชอบธรรม
“อะแฮ่ม ไม่ได้พูดเกินจริงอย่างที่เจ้าพูด ข้าแค่สงสัยนิดหน่อย” จู มิงหลาง อธิบายอย่างรวดเร็ว
“การรับสมัครลูกเขยนั้นง่ายมาก ผู้มีสถานะโดดเด่นจากประเทศต่างๆ สามารถเข้าวังและแสดงเจตจำนงได้ ท่าน จู เป็นบุตรชายคนเดียวของ จูเหมิน และเป็นลูกชายคนเดียวของตระกูลเหมิง ของพวกเรา เอกลักษณ์ยังโดดเด่น เป็นเรื่องธรรมชาติ ข้าจะพูดสักสองสามครั้ง แต่สถานะไม่ได้สำคัญที่สุดในสายตาของเจ้าหญิงแห่งราชอาณาจักร เจ้าต้องมีความสามารถที่โดดเด่น” น้องสาว ว่านเฟิง กล่าว
ในไม่ช้า น้องสาว ว่านเฟิง ก็จากไป
เป็นเพียงว่ารูปลักษณ์ในดวงตาของ จู มิงหลาง เปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง สันนิษฐานได้ว่าข้อเท็จจริงที่ว่า จู มิงหลาง เป็นคนเจ้าชู้หลายเมียจะแพร่กระจายไปในหมู่นักดาบหญิงหลายคนในไม่ช้า
จู มิงหลาง ยังรู้ด้วยว่า น่านหยูซู ใช้คำพูดที่บริสุทธิ์
นางจะบอกน้องสาว ว่านเฟิง โดยตรงไม่ได้ ว่าพวกเขาต้องการลักพาตัวเจ้าหญิง!
“ข้าจะแสร้งทำเป็นเข้าไปสมัครคัดเลือกก่อน ดูว่าเจ้าหญิงดวงจันทร์ มียามกี่คน จากนั้นพวกเราจะร่างแผนการจี้ที่สมบูรณ์แบบ หลังจากที่พวกเราได้รับหยกโคมโบราณ พวกเราจะหนีไปทันที” จู มิงหลาง กล่าว
“มันจะเสี่ยงเกินไปไหม” หลี่ซิงหัว กล่าวอย่างกังวล
จี้เจ้าหญิง!!
ไม่มีวิธีอื่นแล้วหรือ? จะทำให้เกิดความวุ่นวายมากมาย
“คิดว่า มิงหลาง สามารถต่อสู้เพื่อชิงตำแหน่งมาได้ ช่างเป็นเจ้าหญิงที่สวยงามจริงๆ” น่านหยูซู หัวเราะเหมือนดอกพีช
“ข้าไม่ได้หยิบเมล็ดงาแล้วทำแตงโมหายหรอกเหรอ?” จู มิงหลาง เลิกคิ้วและกล่าว
เขาต่อสู้เพื่ออะไร
อย่าทิ้งป่า!
“มิงหลาง ข้าคิดว่า หยุนซีไม่คิดว่าเจ้าจะเป็นนางสนม ถ้าเจ้าสามารถพิชิตองค์หญิงได้ และปล่อยให้นางเป็นนางสนมสำหรับเจ้า แสดงว่าเจ้ามีสิ่งที่ดีที่สุดของทั้งสองโลก?” น่านหยูซู ยังคงชักชวนต่อไป
“ข้าทุ่มเทมาก” จู มิงหลาง กล่าวอย่างใจเย็น
มันไม่มีประโยชน์สำหรับพี่สะใภ้ที่จะทดสอบเขา
“ไม่ต้องกังวล เหมียนซาน เจียนสง ยังมีหยกโคมโบราณอยู่” หลี่ซิงหัว กล่าว
ไม่ว่าจะเป็นการลักพาตัวเจ้าหญิงหรือปล่อยให้ จู มิงหลาง กลายเป็นสามีของเจ้าหญิงก็ไม่ใช่เรื่องดี ระดับความยากนั้นสูงมาก ดังนั้นตอนนี้เขาสามารถวางมันไว้ได้
“ใช่ ก่อนอื่นไปที่ นิกายดาบเหมียนซาน แล้ววางแผนอื่น หากนำหยกโคมโบราณสองชิ้นลงมาได้ นับเป็นสิ่งที่ดีที่สุด” จู มิงหลาง พยักหน้า
โดยธรรมชาติ หยกโคมโบราณให้มากที่สุดเท่าที่จะมากได้ยิ่งดี เพื่อที่ หลี่หยุนซี จะยืดอายุขัยได้
หยกโคมโบราณหนึ่งหรือสองชิ้นอาจไม่เพียงพอ มิงหลาง หวังว่าจะอยู่กับ หลี่หยุนซี เป็นเวลานานและเป็นการดีที่สุดที่จะเติบโตไปด้วยกัน
“พี่สาวของข้าสามารถทำนายได้ไหม” น่านหยูซูถาม
หลี่ซิงหัว ส่ายหัว
ไม่ใช่ทุกอย่าง ที่นางสามารถเห็นได้
ท้ายที่สุด ฉากทำนายมากมายก็เข้ามาราวกับความฝัน
“เฮ้ มิงหลาง” ก้อยส่องแสงลอยออกมาทันที ว่ายน้ำไปทาง จู มิงหลาง ด้วยใบหน้าที่ว่างเปล่า
“พวกเราอยู่ที่ไหน” นายก้อยว่ายรอบโต๊ะ
เดิมร้านข้างๆเสี่ยวเอ้อ คิดว่าเขาเสิร์ฟผิดจานและมีปลาเป็นๆ และอยากจะสั่งมาอีกจาน แต่หลังจากดูไปสักพัก เขาก็จากไปพร้อมกับใบหน้าแปลก ๆ
“เหมี่ยวกั่ว ในเมืองหลวง” จู มิงหลาง กล่าว
“เจ้าไปที่ เหมียนซาน แล้วหรือยัง? ข้าจำได้ว่ามีกองดาบอยู่ใน เหมียนซาน การไปรอบ ๆ ควรจะช่วยได้มากสำหรับมังกรวิญญาณดาบ” นายก้อย กล่าว
“อีกไม่กี่วันพวกเราจะไป พวกเราต้องรอคำตอบจาก ไป่ฉิน” จู มิงหลาง อธิบาย
“นายก้อย พวกเราพบหยกตะเกียงโบราณซึ่งอยู่ที่แก้มของเจ้าหญิงแห่งเมืองหลวง” น่านหยูซู กล่าว
ให้นายก้อยเสนอแนะบ้าง นายก้อยมีความรู้มากมายและอาจมีวิธีที่ดีกว่านี้
แน่นอนว่า นายก้อย จำไม่ได้ว่าหยกตะเกียงโบราณของพระเจ้าคืออะไร และเอาแต่ถามถึงสถานะมังกรของ จู มิงหลาง
“น่าเสียดาย ถ้า เฉินมู่ฉิงเฉิงหลง ไม่พิการ ก็สามารถสร้างราชามังกรขึ้นมาใหม่ได้ในเวลาอันสั้น และทำให้แน่ใจว่าการฝึกฝนและความแข็งแกร่งของ เฉินมู่ฉิงเฉิงหลง จะไม่ต่ำกว่า ไป๋ฉี และ มังกรวินญาณดาบ” นายก้อย ถอนหายใจ
“ยกเขี้ยวดำใหญ่ให้เป็นเจ้ามังกรก่อนใช่ไหม” จู มิงหลาง กล่าว
“เกราะมังกรของ ไป๋ฉี เจ้ายังสามารถเริ่มหลอมได้ ซึ่งจะช่วยเพิ่มความแข็งแกร่งของมันได้อย่างมาก” นายก้อย กล่าว
“เนี่ยเหนียน ได้เรียนรู้เกี่ยวกับตลาดทรัพยากรจิตวิญญาณล่วงหน้าแล้ว ทรัพยากรบางอย่างที่นี่น่าจะถูกกว่า”
“มี โถงสาวมังกร ในประเทศ ซึ่งเป็นหนึ่งในเจ็ดห้องโถงของ โถงมังกร ควรมีทรัพยากรทางจิตวิญญาณมากมาย กู่หลง พูดยาก แต่เจ้าสามารถไปดูได้ว่ามีเกล็ดมังกร ที่ดีในการสร้างเกราะมังกรสำหรับ ไป๋ฉี หรือไม่” นายก้อย กล่าว
“มันเพิ่งเกิดขึ้นที่ข้าหันหลังกลับ”
ความเข้มแข็งยังต้องปรับปรุงต่อไป
ท้ายที่สุด หากเขากำลังทำกิจกรรมที่อันตราย เช่น จับเจ้าหญิงและพุ่งเข้าสู่นิกายดาบ เหมียนซาน ในอนาคตจะไม่มีราชามังกรสักสองสามตัวยืนเคียงข้างและจะมีความหวั่นกลัวเล็กน้อย
โถงสาวมังกรตั้งอยู่กลางเมืองหลวงของประเทศ จู มิงหลาง สนใจที่จะไปเยี่ยมเยียนมาก ดังนั้นเขาจึงเรียก หวูเฟิง และ หยุนจงเหอ จาก นิกายดาบเหยาซาน โดยเฉพาะ ทั้งสามวางแผนในนามของ เหยาซานเจียนสง ไปที่ โถงสาวมังกร
คนเลี้ยงมังกรในโถงสาวมังกรล้วนอ้างตัวว่าเป็นสาวมังกร พวกนางไม่ได้ขับไล่ผู้ชายเหมือน เหมียนซานเจียนสง แม้ว่าส่วนใหญ่จะเป็นคนเลี้ยงมังกรหญิงก็ตาม
แจ้งว่าเป็นปรมาจารย์ดาบของนิกายดาบเหยาซาน ไม่นานชาวโถงสาวมังกรก็ออกมาต้อนรับ คนที่มาคือหญิงสาวสวยสวมน้ำทะเลสีฟ้าอันเป็นเอกลักษณ์ของโถงสาวมังกร เสื้อคลุมนี้เพาะเลี้ยงตัวเองได้ดีมาก ซึ่งแสดงให้เห็นรูปร่างที่สวยงามของมันได้อย่างสมบูรณ์แบบ
“พวกเรายังรับสมัครลูกเขยในโถงสาวมังกรด้วย ถ้าหากทั้งสามคนสนใจ วิธีการสรรหาลูกเขยในโถงสาวมังกรนั้นง่ายมาก เพียงแค่ต้องการผู้แข็งแกร่งเท่านั้น!” หญิงสาวสวยของสาวมังกร ยิ้มอย่างมีเสน่ห์และไม่ได้เปิดเผยความลับ สไตล์ผู้ใหญ่ที่เป็นเอกลักษณ์ของนางเอง
“ศิษย์ตัวน้อยของครอบครัวข้า หยุนจงเหอ เป็นโสดมาตลอด และความรู้สึกของเขาก็โง่เขลา ถ้าเขาสามารถเอาชนะใจผู้หญิงได้โดยตรงด้วยการฝึกตนและความแข็งแกร่งของเขา เขาก็เต็มใจโดยธรรมชาติ” หวูเฟิง จะอยู่ข้างๆเขาในไม่ช้า หยุนจงเหอ อาจขายออกแล้ว!
“ไม่เป็นไรที่จะเรียนรู้จากกันและกัน และการแต่งงานก็เป็นอิสระ” หยุนจงเหอ แสดงท่าทางภาคภูมิใจอย่างยิ่ง
“ยังเร็วเกินไปที่จะพูด” ลองนูเมย กล่าว
