บทที่ 273: ปรมาจารย์ใต้พิภพ
มังกรไฟยูนิคอร์น
นี่สัตว์มังกรทรงพลังที่ น่านหลิงซา มักจะดึงออกมาใช่หรือไม่
จู มิงหลาง คิดว่ามันเป็นเพียงสิ่งมีชีวิตที่ น่านหลิงชา วาด แต่เขาไม่ได้คาดหวังว่ามันจะเป็นหนึ่งในมังกรเลี้ยงสัตว์ของ
น่านหยูซู !
มีมังกรไฟยูนิคอร์นเปิดทาง จู มิงหลาง รู้สึกง่ายกว่ามากหลังจากทั้งหมดถูกกระแสน้ำวนมังกรขนาดใหญ่ที่วนอยู่บน
ท้องฟ้าได้ห่อหุ้มพวกเขาไว้หากไม่สามารถฆ่าได้พวกมันได้ทั้งหมด พวกเขาจะถูกทิ้งไว้ในเมืองหิน เซียสง
ไม่น่าแปลกใจที่ไม่มีมังกรหลงทางตัวใดโจมตีทีมของพวกเขาตลอดทาง
เป็นเพราะ พวกเขากำลังเดินทางไปที่ถ้ำมังกรอยู่แล้ว พวกมันจะเข้ามาขัดจังหวะทำไม?
“หูไป่หลิง เจ้าปกป้องพวกเขา และปล่อยให้ที่เหลือเป็นหน้าที่ของข้า ” จู มิงหลาง เห็น หูไป่หลิง ที่สูญเสียการควบคุม
ฐานการเพาะปลูกของ หูไป่หลิง ไม่สูงเท่ากจู มิงหลาง แน่านหยูซู ในฐานะสัตว์มังกรระดับราชาที่มีเพียงตำแหน่ง
มาตรฐาน เห็นได้ชัดว่าเขาอ่อนแอมากต่อหน้าฝูงมังกรเหล่านั้น แม้แต่กลุ่มมังกรผีก็ยังรับมือได้ยากมาก มังกรเหล่านั้น
สามารถพบจุดอ่อนของสัตว์มังกร แล้วไล่ตามกัด
มังกรช้างยักษ์ของ หูไป่หลิง ได้รับบาดเจ็บในการโจมตีครั้งก่อนในเมืองรันยู และได้รับบาดเจ็บที่ขาหลังขวาของมัน
มังกรผี เหล่านี้ดูเหมือนจะสามารถดมกลิ่น มังกรช้างยักษ์ ได้ กลิ่นของบาดแผลต่างจากกลิ่นของผิวหนังอื่นๆ มังกรผี
หลายตัวโจมตีสถานที่บาดเจ็บของ มังกรช้างยักษ์ ด้วยกำลังที่มีทั้งหมด ทำให้บาดแผลเสื่อมลงอย่างรวดเร็วและ
ความสามารถในการต่อสู้ลดลงอย่างมาก!
ด้วยวิธีนี้ มังกรช้างยักษ์จึงไม่สามารถพุ่งเข้าใส่ในการต่อสู้ได้ หูไป่หลิง มัวมองแต่มังกรไฟยูนิคอร์นเท่านั้น นางยังแปลก
ใจเล็กน้อย ผู้หญิงที่ดูอ่อนแอและสวยที่สวมผ้าคลุมหน้าทำไมมีพละกำลังมหาศาล!
“ดูแล ฟางเนี่ยเหนียน ยังอยู่ข้างหลัง” หลี่ซิงหัว กล่าวกับ หูไป่หลิง ที่ตื่นตระหนก
หูไป่หลิง หันศีรษะแต่กลับพบว่า ฟางเนี่ยเหนียน กำลังแก้ถุงน้ำที่ด้านหลังของสัตว์ร้าย
“เนี่ยเหนียน ขึ้นมาทางนี้เร็ว ๆ !” หูไป่หลิง ตะโกนเรียก ฟางเนี่ยเหนียน ยืนกรานอย่างหนักและขอให้ ซ่งหลัว ช่วยนาง
ด้วยและในที่สุดก็ถอดถุงน้ำที่ผูกไว้ด้วยเชือกจากนั้น ฟางเนี่ยเหนียน ก็วิ่งไปที่มังกรช้างยักษ์และหยิบกระเป๋าน้ำด้วยความ
ยากลำบาก ผูกไว้กับช้างมังกรยักษ์
หูไป่หลิง รีบลงไปช่วย หลังจากทั้งหมดนี้เสร็จสิ้น นางสั่งให้ มังกรช้างยักษ์ ตาม น่านหยูซู ที่กำลังต่อสู้อยู่ต่อหน้า
“มีคลื่นของ มังกรหลงทาง อยู่ข้างหลังพวกเรา!” ซ่งหลัว ไม่เคยเห็น มังกรหลงทางจำนวนมาก และร่างกายของเขาก็สั่น
สะท้านไปหมดแล้ว
“อย่ากังวล หากมี เสี่ยวไป๋ พวกมันจะไม่สามารถติดตามพวกเราได้ซักพัก ดังนั้นออกไปจากที่นี่ก่อน” ฟางเนี่ยเหนียน
กล่าว
“นั่นใช่มังกรน้ำแข็งขาวหรือเปล่า” หูไป่หลิง สังเกตุเห็นเพียงส่วนลึกของถนนในหมู่บ้าน นั่นคือบนทางลาดยาวที่นำไปสู่ประตู
หมู่บ้าน ทั้งร่างเปล่งประกายด้วยแสงศักดิ์สิทธิ์ มังกรน้ำแข็งขาว กำลังต่อสู้กับ มังกรหลงทาง หลายร้อยตัว
มังกรช้างยักษ์ สามารถจัดการกับมังกรหลงทาง ได้เจ็ดหรือแปดตัว แต่มังกรน้ำแข็งขาว เข่นฆ่ามังกรหลงทางได้เป็นร้อย
ตัว ถ้าไม่ใช่เพราะการรวมตัวกันของมังกรหลงทาง อย่างต่อเนื่อง มังกรน้ำแข็งขาว อาจสามารถเคลียร์ยุ้งฉางและหมู่บ้าน
ได้ มังกรหลงทางในอาคารจะถูกฆ่าตายทั้งหมด
มังกรน้ำแข็งขาว ทรงพลังอะไรเช่นนี้!
หากยังไม่หยุดพวกมัน พวกเขาจะถูกคลื่นมังกรหลงทางกลืนกินเข้าไปทันที! !
“หลังจากที่มันโจมตีพวกเรา มันจะเป็นอันตรายด้วยตัวมันเอง พวกเรามาที่นี่เพื่อจัดการกับมันหรือไม่?” ซ่งหลัว กล่าว
“มามั่นใจในความปลอดภัยของพวกเราก่อน” ฟางเนี่ยเหนียน รู้ดีถึงความแข็งแกร่งของ ไป่ฉี
หูไป่หลิง ไม่กังวลอีกต่อไป
ผู้ที่สามารถหยุดโศกนาฏกรรมของ ย
มังกรหลงทาง ได้ด้วยตัวเองไม่จำเป็นต้องให้คนอย่างพวกเขากังวล
แม้ว่าพวกเขาจะอยู่ที่นี่ แต่ก็เป็นภาระของ มังกรน้ำแข็งขาว ไม่จำเป็นต้องฟุ้งซ่านต้องดูแลตัวเองให้ดี
การป้องกันซึ่งยากกว่าการฆ่าหลายเท่าโดยเฉพาะในลักษณะนี้ ในรังของมังกรหลงทาง
มีชาวบ้านไม่กี่คนที่อยู่ภายใต้การควบคุมของซางลอง และพวกเขาได้สร้างสิ่งกีดขวางมากมายใกล้ประตู
ไม่เพียงเท่านั้น ชาวบ้านยังยึดครองหน้าผาและหินโดยรอบ ถือคันธนู ลูกธนู และหอก พยายามจะหยุดพวกเขา
เป็นเรื่องแปลกที่จะบอกว่าคันธนูและลูกธนูนั้นแข็งแกร่งมาก หอกเหล็กเหล่านั้นเจาะทะลุได้มากกว่า และสามารถเจาะ
กำแพงหินเป็นรูได้ แต่ลูกธนูและหอกเหล่านี้มักจะตกอยู่ที่มังกรศักดิ์สิทธ์เท่านั้น ใกล้ ฉิงเฉิงหลง
เฉินมู่ฉิงเฉิงหลง ติดตามอย่างใกล้ชิดหลังมังกรไฟยูนิคอร์น มันแทบไม่ต้องหลบเลี่ยง แม้ว่ามันจะตัวไม่เล็ก แต่คันธนูและ
หอกเหล่านั้นก็ไม่โดนมัน
ปลาที่เล็ดลอดผ่านตาข่ายพุ่งลงมาจากหน้าผาและโจมตี หลี่ซิงหัว และหญิงสาวในคอกจากจุดบอดที่ เฉินมู่ฉิงเฉิงหลง ไม่
ทันสังเกตุเห็น
มังกรหลงทาง นี้ดูเหมือนจะได้กลิ่นลมหายใจของผู้อ่อนแอ ในสายตาของมัน ผู้หญิงสองคนนี้ต้านทานได้น้อยที่สุด
หลี่ซิงหัว ลืมตาขึ้นและจ้องไปที่มังกรหลงทางที่เจ้าเล่ห์อย่างยิ่ง โดยไม่มีความกลัวบนใบหน้าที่บอบบางของนาง
“ฮะ!!!”
ในเวลานี้ หอกเหล็กเอียงก็บินขึ้นไปแทงคอของ มังกรหลงทาง ที่จู่โจม หัวของ มังกรหลงทาง ถูกตอกไปที่ประตูหินขนาด
ใหญ่
หอกเหล็กมีพิษ เลือดของมังกรหลงทางก็หยดลงมาจากประตูหิน และมังกรเงาอสูร คร่ำครวญที่ซ่อนตัวและปลอมตัวอยู่
ใต้ประตูหิน หลังจากเปียกโชกไปด้วยเลือดของสหายของมัน มันก็แสดงตัวให้เห็นทันที ร่างของมันและพิษแพร่กระจายบน
ผิวหนังทำให้เจ็บปวดรวดร้าว
เฉินมู่ฉิงเฉิงหลง ไม่ได้ค้นพบการมีอยู่ของ มังกรเงาอสูร เมื่อเห็นมันกระโดดออกมาเอง เขาจึงตบเบา ๆ ที่ มังกรเงาอสูร ซึ่ง
เปิดเผยตำแหน่งของมัน กระเด็นออกไปกระแทกเนินเขาหิน
เนินเขาหินหัก และมีคนยืนอยู่บนนั้น เป็นชาวบ้านอาคมที่ขว้างหอก
ชาวบ้านล้มลงกับพื้นและถูกกรงเล็บของมังกรเงาอสูรเหยียบซึ่งกระดูกของเขาก็แตก
หญิงสาว มองพี่สาวคนสวยคนนี้ด้วยความประหลาดใจ ด้วยเหตุผลบางอย่าง หญิงสาวรู้สึกว่าทุกสิ่งที่ดูเหมือนเป็นเรื่อง
บังเอิญถูกควบคุมโดยพี่สาวคนสวย
อย่างไรก็ตาม หญิงสาวยังเห็นแววตาของพี่สาวที่อดทนไม่ได้
“พี่สาวอย่าเศร้าไปเลย พวกเขาตายเพราะถูกควบคุม ข้าไม่เห็นวิญญาณของพวกเขา” หญิงสาวกล่าว
“ เจ้ามองเห็นวิญญาณเหรอ ” หลี่ซิงหัว ถามด้วยความประหลาดใจเล็กน้อย
“แม้แต่กับคนที่เพิ่งตายไป วิญญาณของพวกเขาก็จะคงอยู่ชั่วขณะหนึ่ง แต่วิญญาณของชาวบ้านพวกนี้จากไปนานแล้ว”
ดวงตาสีม่วงอ่อนของหญิงสาวดูเหมือนจะสะท้อนอีกโลกหนึ่ง
“จิตสัมผัส?” หลี่ชิงหัว กล่าว
“คืออะไร” หญิงสาวถามด้วยความสงสัย นางดูเหมือนไม่เคยได้ยินคำนี้มาก่อน
คนในคอกไม่ชอบคุยกับนางมากนัก
นางรู้ว่ายังมีโลกใบใหญ่อยู่ข้างนอก แต่นางไม่เคยทิ้ง หลี่หวงอู
“อาและน้าของข้า ข้าบอกว่าคนที่ออกไปลาดตระเวนไม่มีวิญญาณเมื่อพวกเขากลับมา และพวกเขาทั้งหมดก็พากันดุข้า”
“ข้ากลัวว่าพวกเขาจะดุข้ามากขึ้นเรื่อยๆ ข้าเห็นคนไม่มีวิญญาณ แต่ข้าไม่กล้าพูด”
“พี่สาว ข้าไม่ควรขี้ขลาดขนาดนั้น ข้าควรบอกทุกคนเพื่อที่หมู่บ้านจะได้ไม่เป็นแบบนี้ใช่ไหม”
บางครั้งหญิงสาวก็พูดกับตัวเอง บางครั้งก็โทษตัวเอง และบางครั้งก็สื่อสารกับ หลี่ชิงหัว
บนแก้มเล็กๆ ที่ดูสงบนิ่ง นางสูดลมหายใจและอดกลั้น
“อย่าโทษตัวเอง” หลี่ชิงหวาดึงหญิงสาวเข้ามาใกล้ กอดนางเบา ๆ มอบอ้อมกอดอันนุ่มนวลให้นางพึ่งพา
เมื่อได้อ้อมกอดจากพี่สาวผู้อ่อนโยนคนนี้ รู้สึกถึงอุณหภูมิของนาง เด็กสาวก็นึกถึงศพที่เย็นยะเยือกที่ก้นบ่อ น้ำตาก็ไหล
ออกมาในดวงตาของนางครู่หนึ่ง
นางกดปากเล็กของนางแน่นไม่กล้าที่จะร้องไห้ แต่น้ำตาก็ไหลมากขึ้นและใบหน้าของนางเต็มไปด้วยน้ำตา
