Dragon tamer – ตอนที่ 277

บทที่ 277: ข้าเชื่อในปรัชญาของเจ้า

“เมื่อคืนนี้ ข้ามองดูดวงดาว และบริเวณที่สะท้อนบนโลกคือส่วนลึกของหุบเขาแห่งนี้” หลี่ชิงหัว กล่าว

“ ได้ ไปดูกันเลย” จู มิงหลาง พยักหน้า

แหล่งน้ำสะอาดไม่สามารถช่วยทุกคนใน หลี่หวงอู นี้ได้
ปัจจุบัน ชางหลง ใช้คืนที่สกปรกนั้นเพื่อฆ่ามังกรเพื่อวางยาพิษแหล่งน้ำ หลี่หวงอู ทั้งหมด บังคับให้ชาวบ้าน หลี่หวงอู
ออกไปหาแหล่งน้ำ

เมื่อชาวบ้านสูญเสียการปกป้องกำแพง เมื่อชาวบ้านไม่สามารถรวมกันได้ หมู่บ้านจะถูก ชางหลง ทำลายในไม่ช้า
เมื่อเดินไปตามหุบเขาที่ว่างเปล่า จู มิงหลาง ค่อย ๆ รู้สึกถึงลมที่ไม่ปกติ ทำให้อุณหภูมิแตกต่างจากหุบเขาที่เย็นยะเยือกนี้
และมันก็ดูขมขื่นยิ่งขึ้นเมื่อโดนร่างกาย!

“ซากปรักหักพังโบราณอยู่ในสภาพไม่เป็นระเบียบ มีพลังงานที่ผิดปกติอยู่บ้างซึ่งจะทำลายข้อ จำกัด และรอยแตกเชิง
พื้นที่บางส่วนจะปรากฏขึ้น รอยแตกดังกล่าวเป็นทางลับที่พวกเราสามารถเจาะเข้าไปได้ มันควรจะอยู่ในตำแหน่งนี้”
หลี่ซิงหัว อธิบายกับ จู มิงหลาง

“ซากปรักหักพังโบราณเป็นพื้นที่อิสระหรือไม่” จู มิงหลาง ถาม

“ไม่ มีเพียงข้อห้ามในการแยกตัวในซากปรักหักพังโบราณ ข้อห้ามประเภทนี้แยกทุกสิ่ง แม้กระทั่งกาลเวลา โลกภายนอก
ได้ผ่านไปหลายพันปีแล้ว และทุกสิ่งในซากปรักหักพังโบราณ ดูเหมือนว่าจะคงอยู่ ณ เวลาที่มันถูกสร้างขึ้น” หลี่ชิงหัวกล่าว
“กล่าวอีกนัยหนึ่ง โลกในซากปรักหักพังโบราณอาจเป็นภาพเมื่อพันปีก่อน หมื่นปีก่อน หรือแม้แต่เมื่อหลายร้อยหลายพันปี
ก่อน?” จู มิงหลาง กล่าวด้วยความประหลาดใจเล็กน้อย
“ก็นะ แต่เงื่อนไขสำหรับการก่อตัวของภูมิภาคนั้นรุนแรงมาก บ่อยครั้งเพราะทวีปที่ลอยน้ำขนาดใหญ่ชนกับวัตถุของ
ดวงดาวในสมัยโบราณ และผลกระทบของความกว้างใหญ่เกินไปทำให้เวลาสูญเสียระเบียบไป” หลี่ซิงหัว วาดต่อไปเมื่อ
พูด
จู มิงหลาง รู้สึกวิงเวียน

ทวีปชนกับดาวฤกษ์? ?

พลังทำลายล้างที่เกิดจากสิ่งนี้เพียงพอที่จะทำลายสิ่งมีชีวิตทั้งหมด!
จะไม่มีฉากที่น่ากลัวจริงๆ ความรู้ของ จู มิงหลาง เกี่ยวกับโลกนี้จำกัดอยู่ที่ ทวีปศาลใหญ่ เท่านั้น

ตามภาพวาดของ หลี่ซิงหัว เขตขั้วโลกไม่ใช่ทวีปเดียวในโลกอย่างแน่นอน!

“เนื่องจากกฎของเวลายุ่งเหยิงในซากปรักหักพัง วัตถุทางจิตวิญญาณบางอย่างอาจเติบโตไปตามกาลเวลา ตัวอย่างเช่น
บัวน้ำแข็งที่สามารถมองเห็นได้ทุกที่ในโลกของเราอยู่ในซากปรักหักพังโบราณ คือดอกบัวหิมะอายุ 10,000 ปี สิ่งมีชีวิต
บางชนิดที่ต้องใช้การฝึกฝนนับหมื่นปีจึงจะศักดิ์สิทธิ์อาจใช้เวลาเพียงไม่กี่ปีในซากปรักหักพังโบราณ” หลี่ชิงหัว กล่าว

ตอนนี้ จู มิงหลาง ค่อยๆ ค้นพบว่าแหล่งพลังที่ทรงพลังที่สุดในโลกนี้คือเวลา
หนึ่งร้อยปีเป็นปีศาจ หนึ่งพันปีเป็นปีศาจ และหมื่นปีเป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์

และทรัพยากรทางจิตวิญญาณเหล่านั้นที่สามารถส่งเสริมการเพาะปลูกในธรรมชาติมักจะแยกออกจากการบำรุงเลี้ยงของ
เวลา หญ้าแห่งศตวรรษ ผลไม้พันปี ดอกไม้หมื่นปี

แต่เวลามักจะเป็นสิ่งที่ควบคุมได้ยากที่สุด สามสิบปีแห่งการฝึกฝนอย่างหนัก ตลอดชีวิตในการแสวงหาเต๋า มีผู้ปฏิบัติ
มากมายในโลก และทรัพยากรทางจิตวิญญาณที่ทรงพลังอย่างแท้จริงที่เกิดในธรรมชาติต้องใช้เวลาในการเพาะบ่ม

มีพระวิญญาณบริสุทธิ์น้อยมาก

ในทำนองเดียวกัน หมื่นปีของชีวิตนั้นหายากมาก
ดินแดนแห่งจิตวิญญาณสามารถทำให้ความเร็วในการฝึกฝนของ สัตว์เลี้ยงมังกร พุ่งสูงขึ้น ซึ่งเป็นความสามารถที่หายาก
มาก ซึ่งทำให้เป็นผู้ฝึกหัดที่โดดเด่นและมีเกียรติที่สุดในทวีปนี้
แต่การดำรงอยู่พิเศษของโบราณวัตถุได้ทำให้สิ่งของหมื่นปีที่ผู้คนใฝ่หาและการฝึกฝนหมื่นปีกลายเป็นเรื่องง่าย และต้นไม้
อาจมีสมบัติล้ำค่า!

แน่นอน เพราะกฎข้อนี้ สิ่งมีชีวิตในซากปรักหักพังโบราณ คงกลัวว่าพวกเขาจะเป็นสิ่งมีชีวิตที่น่าสะพรึงกลัวอย่างยิ่ง พระ
วิญญาณบริสุทธิ์เป็นเวลาหลายพันปี แม้แต่สิ่งมีชีวิต 100,000 ปี! !

จู มิงหลาง ฟัง หลี่ซิงหัว บอกเขาเกี่ยวกับ “ความเป็นไปได้ที่ไม่สิ้นสุด” ในซากปรักหักพังโบราณ เขาตื่นเต้นและตั้งหน้าตั้ง
ตารอ แต่ก็ยังมีอาการใจสั่นอยู่บ้าง ตามที่พี่สะใภ้ของเขากล่าว ความน่าจะเป็นของราชามังกรในซากปรักหักพังโบราณนั้น
มีทั้งหมด มันใหญ่มาก เขาจะถูกราชามังกรตบจนตายไหม?

“ ซิงหัว เจ้าคำนวณการเดินทางนี้ให้พวกเราก่อน” จู มิงหลาง กล่าว
หลี่ซิงหัว มองไปที่ จู มิงหลาง และอดไม่ได้ที่จะยิ้มและพูดว่า “ นายน้อยก็กลัวเช่นกัน?”

“ ข้าไม่กลัวหรอก แต่ข้ากังวลว่าจะไม่มีใครดูแลนาง ในอนาคต” จู มิงหลาง กล่าว

“ในเมื่อมังกรไม่สูญพันธุ์ หมายความว่าซากปรักหักพังโบราณนี้ไม่ใช่สถานที่แห่งความชั่วร้ายอันยิ่งใหญ่” หลี่ซิงหัว ได้
ตอบกลับ สำหรับความขี้เล่นในคำพูดของ จู มิงหลาง นางไม่แม้แต่จะได้ยิน

“ เจ้าเป็นผู้เผยคำทำนาย เจ้าจะพึ่งพาตรรกะในการคำนวนได้อย่างไร? มันยังคงเป็นแฉก ข้าเชื่อใน ปรัชญาของเจ้า ”
จู มิงหลาง ยืนยัน

“..” หลี่ซิงหัว ไม่เคยเห็นคนที่มั่นคงเช่นนี้มาก่อน !

ไม่ใช่ว่า หลี่ซิงหัว ไม่เต็มใจที่จะทำนาย แต่นางใช้พลังงานมากในรั้วและจ้องมองดาวในเวลากลางคืนและควบคู่ไปกับข้อ
ห้ามของการดำรงอยู่ของอุปสรรคเวลาและความโกลาหลในซากปรักหักพังโบราณเขาทำนาย หลังจากถูกรบกวน มันจะ
ไม่ถูกต้องเลย.
หลังจากคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ หลี่ซิงหัว ก็หยิบเหรียญเงินเล็ก ๆ ขึ้นมาเบา ๆ โยนขึ้นไปในอากาศแล้วกดลงบนหลังมือขาวของ
นาง

“นี่มีไว้เพื่ออะไร?” จู มิงหลาง ถามด้วยความสงสัย

“โชค.”

“มันไม่เป็นมืออาชีพเหรอ? ข้ารู้สึกเหมือนผู้หญิงที่ถือดอกไม้โดยใช้วิธีการหักกลีบเพื่อทำนายว่าพวกเขาชอบตัวเองหรือไม่
เป็นธรรมชาติ ” จู มิงหลาง กล่าวพลางเลิกคิ้ว

“ เจ้าต้องการด้านไหน” หลังจากที่ หลี่ซิงหัว พูดเสร็จ ริมฝีปากของเขา ก็เม้มแน่นด้วยความดื้อรั้นเล็กน้อย

“ก็มีดอกไม้”

“ที่นี่มีดอกไม้” หลี่ซิงหัว ค่อยๆ แกะฝ่ามือที่ขาวสะอาดออก เผยให้เห็นเหรียญเงินที่มีลวดลายดอกแปะก๊วย

“หมายความว่าพวกเราจะมีโชคในงานนี้?” จู มิงหลาง มองไปที่พี่สะใภ้ที่น่ารักคนนี้และยิ้ม

“อืม แค่นั้นเอง” หลี่ซิงหัว พยักหน้า
หายากมากที่ หลี่ซิงหัว แสดงความสนใจในบางสิ่งบางอย่าง อาจเป็นเพราะวัตถุโบราณชิ้นนี้เข้ากับตัวตนของนางในฐานะ
ผู้เผยคำทำนายจริงๆ นางสามารถเรียนรู้จากพระธาตุเมื่อหลายพันปีก่อน ค้นหาความลับของโลกนี้

“ทำไมเจ้าไม่โยนมันอีกครั้ง” ขณะที่พากันเดินไป จู มิงหลาง ก็หันไปถาม

“ การทำนายจะไม่ทำงานเป็นครั้งที่สอง” หลี่ชิงหัว กล่าว

“อย่างไรก็ตาม การใช้กลีบดอกไม้ตัดสินว่าอีกฝ่ายชอบเขาหรือไม่?” จู มิงหลาง พูดติดตลกขณะเดิน

“มีประโยชน์.” หลี่ซิงหัว กล่าว

มิงหลาง สนใจฟังทันที
หลี่ซิงหัว กล่าวเบา ๆ : “ถ้าคนที่เจ้ารักมีความรักต่อเจ้าจริงๆ เจ้าจะได้รับคำตอบในทุกคำพูดและการกระทำของอีกฝ่าย
แม้ว่าเจ้าจะดูน่าเบื่อ ไม่แน่ใจเกี่ยวกับความรักของอีกฝ่าย นั่นคือ อีกฝ่ายหนึ่ง ไม่ได้สนใจเจ้า ตอนที่ข้าหยิบกลีบดอกไม้
ขึ้นมา มีความสงสัยและความกังวลอยู่ในใจ แต่ผลลัพธ์กลับกลายเป็นลบไปแล้ว”

จู มิงหลาง เปิดปากของเขาและมองไปที่ หลี่ซิงหัว ด้วยความประหลาดใจ

ปรากฎว่าพี่สะใภ้ของเขา ก็เป็นนายอารมณ์ที่สงบเช่นกัน