บทที่ 315: สัตว์ร้ายลางใหญ่
จู มิงหลาง ไม่ได้คาดหวังว่าอสูรแมวตัวน้อยตัวนี้จะสามารถต่อสู้กับ มังกรน้ําแข็งขาว ได้เช่นนี้ และคิดว่ามันเป็นวิญญาณตายตามความประสงค์
“นายก้อย สัตว์ร้ายคืออะไร?” จู มิงหลาง ก้าวถอยหลังไปอีกเล็กน้อยและถามอย่างงงๆ
“มีสัตว์ร้ายหลายชนิดในโลกที่นําความโชคร้ายมาสู่ผู้คน เช่น สัตว์ร้ายที่ถูกทําลาย สัตว์ร้ายสัตว์ร้าย สัตว์หิวโหย สัตว์ร้าย สัตว์ร้าย สัตว์ที่ทุกข์ทรมาน และสัตว์ภัยพิบัติ
“สัตว์ร้ายที่ถูกทําลายหมายถึงคนที่สัมผัสกับมันโดยทั่วไปแล้วจะเป็นคนโกหก มีเล่ห์เหลี่ยม ฉลาดแกมโกง และเป็นสัตว์โบราณที่อันตรายน้อยที่สุด ดูเหมือนกระต่าย”
“สัตว์อสูร ผู้ที่อยู่ร่วมกับพวกเขาเป็นเวลานานจะมีความคิดบาปอยู่ในใจ ทําสิ่งที่ขัดต่อมโนธรรมและทําพฤติกรรมที่ลดทอนความเป็นมนุษย์” ดูเหมือนแมว”
“สัตว์ร้ายแห่งความโลภ การติดต่อจะกลายเป็นความโลภและเห็นแก่ตัวอย่างมาก ราวกับว่าพวกเขาถูกครอบงําโดยทุก
วิถีทางเพื่อให้ได้ทุกสิ่งที่ต้องการ มักจะบิดเบี้ยวและบ้าคลั่ง ดูเหมือนหนูเลย”
“สัตว์ร้ายเป็นสัตว์ร้ายชนิดหนึ่งที่จะนําความโชคร้ายมาสู่ผู้คน ตั้งแต่ออกไปเหยียบมูลวัว อุกกาบาตก็ตกทั้งครอบครัว ดูเหมือนอีกา”
“เนื่องจากลักษณะที่ปรากฏคล้ายกับกระต่ายทั่วไป แมว หนู และนก สัตว์หายากเหล่านี้งมักซ่อนอยู่ในคนและอาศัยอยู่กับมนุษย์”
จู มิงหลาง ไม่เคยได้ยินนิทานพื้นบ้านเช่นนี้มาก่อน
ใน 4 ม. ชาบไหงปีกถึงชา
ชวนให้นึกถึงช้างน้อย! จูหมิงหลางตระหนักว่ายังมีสิ่งมีชีวิตที่ไม่รู้จักอีกมากมายในโลกนี้และดูเหมือนว่าพวกมันจะมี
ความเกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดกับพฤติกรรมของผู้คน!
“ดังนั้น ซีอังถั่ว จึงทําร้ายผู้อื่นอย่างต่อเนื่องและทําสิ่งที่เสื่อมเสียต่อมนุษยชาติเพราะนางติดต่อกับสัตว์ร้ายและแมวตัวนี้มาเป็นเวลานานแล้ว?” จูมงหลาง กล่าว
“พี่ใหญ่สามารถเข้าใจได้ว่าเป็นมนต์เสน่ห์และการชักจูงของจิตวิญญาณ” สาวน้อย ชิโรวดูเหมือนจะเคยได้ยินข่าวลือเรื่องสัตว์ร้าย
จู มิงหลาง พยักหน้า กล่าวอีกนัยหนึ่งว่า ซีอังถั่ว มีความคิดนี้ แต่อิทธิพลของสัตว์ร้ายตัวนี้ทําให้นางมีความกล้าที่จะดําเนินการต่อไป!
“ลางบอกเหตุเล็ก ๆ ปรากฏขึ้น ลางใหญ่อยู่ไม่ไกล ดูเหมือนว่าการปรากฏตัวของ มังกรดารามารนั้นมีอยู่จริง” นายก้อยเริ่มครุ่นคิดอย่างจริงจัง
“นายก้อย ลางบอกเหตุเล็กคืออะไร ลางใหญ่คืออะไร” จู มิงหลาง ถาม
“ลางบอกเหตุเล็กน้อยโดยธรรมชาติหมายถึงลางร้ายพื้นบ้านประเภทนี้ โดยทั่วไปแล้ว จะมีสัตว์ร้ายเพียงตัวเดียวเท่านั้นที่
จะปรากฏในพื้นที่หนึ่ง และผลกระทบต่อชาวบ้านนั้นมีอยู่อย่างจํากัดมาก สัตว์ร้ายตัวน้อยเห ล่านี้กําลังทํางานอยู่”
“แต่ถ้าสองคนหรือมากกว่าสองคนปรากฏขึ้นพร้อมกัน แสดงว่าสัตว์ร้ายลางร้ายกําลังจะเกิดขึ้นลางสังหรณ์ใหญ่ไม่ได้รับ
ผลกระทบจากอาชญากรรมการฆาตกรรมประเภทนี้ มีความเป็นไปได้สูงที่จะทําให้เกิดภัยพิบัติร้ายแรง สงครามนองเลือด
ภัยพิบัติทางธรรมชาติที่ทําลายล้าง โรคระบาดที่ลุกลาม และต้องเป็นศพ อีกาดําปกคลุมท้องฟ้าในความหมายที่แท้จริง
ของชีวิต ทุกสิ่งหมดสิ้นไปทั่วโลก!”
นายก้อยไม่ค่อยแสดงออกอย่างจริงจังและเคร่งขรึม
คําพูดของเขาทําให้ จูมงหลาง นึกถึงสิ่งที่กล่าวถึงโดยภาพวาดของ หลี่ซิงหัว
การรบกวนของน้ําแข็ง หนู แมลงรบกวน
หากสิ่งเหล่านี้เป็นเพียงสัญญาณเล็กๆ น้อยๆ ที่กระทบกระเทือนประชาชน ตามที่ นายก้อย ลางบอกเหตุใหญ่ของ
สิ่งมีชีวิตที่หมดลงและความอ่อนล้าก็จะมาถึงในไม่ช้านี้อย่างแน่นอน มันอยู่บนแผ่นดินนี้!
“สัตว์ร้ายเป็นตัวแทนของลางบอกเหตุ หากเจ้าพบสัตว์ร้ายนี้และฆ่ามันเพื่อสังเวยสวรรค์ก่อนที่ลางร้ายเหล่านี้จะเกิดขึ้น
เจ้าก็กําจัดมันได้! มังกรดารามาร น่าจะเป็นสัตว์ร้ายลางร้ายที่ยิ่งใหญ่นี้! “นาย ก้อย กล่าว
จู มิงหลาง ก็ตกใจมากในขณะนี้ ปรากฏว่ามีสัญญาณที่น่ากลัวอยู่เบื้องหลังมังกรดารามาร !
“มันจะเกิดขึ้นอย่างแน่นอน? เกี่ยวกับความหายนะตามธรรมชาติและที่มนุษย์สร้างขึ้นอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ ผู้คนและ
อํานาจของกษัตริย์จงใจเปลี่ยนความรับผิดชอบให้กับสัตว์ประหลาดเหล่านี้หรือไม่? จู มิงหลางถามนายก้อย
“ไม่รู้สิ แบบนี้ต้องไปถามผู้หญิงคนที่สองของเจ้าเอง นางเป็นผู้เผยคําทํานาย นางน่าจะเห็นสัญญาณแปลก ๆ มากมายนายก้อย กล่าว
“อะแฮ่ม นางเป็นพี่สะใภ้ของข้า “จู มิงหลาง กล่าวด้วยท่าทางเขินอาย
“ถ้าเจ้านับสัตว์ร้ายที่ผิดพลาดของสตรีคนที่สี่ของ น่านหยูซู อยู่บนแผ่นดินนี้ด้วย คราวนี้จะมีสัญญาณเล็กๆ มากมายที่ดู
น่ากลัวเล็กน้อย ” นายก้อย ยังคงคิดอย่างจริงจัง
ใบหน้าของ จู มิงหลาง เข้มขึ้นเล็กน้อย
น่านหลิงซา เป็นผู้หญิงคนที่สามงั้นหรือ?
นายก้อย สายตาดี เขาแยกแยะพวกนางได้อย่างสมบูรณ์และเขาก็รู้ลําดับของน้องสาวของพวกนางด้วย
นายก้อย ต้องบังคับให้ หลี่ซิงหัว ถูกมองว่าเป็นความรับผิดชอบของเขา เหนือ จู มิงหลางก็เป็นที่รู้จักเช่นกัน แต่ น่านหลิง
ชา และ น่านหยูซู ไร้เดียงสาทั้งร่างกายและจิตใจ
“แล้วสัตว์ร้ายตัวนี้ล่ะ จะจัดการกับมันโดยตรงหรือ” จู มิงหลาง ถาม
“จับตัวเป็นๆ ไว้ก่อน แล้ว ซีอังถั่ว ก็รอดตัวไป มันไม่ต่างกันเลยว่าเจ้าจะฆ่ามันหรือไม่ “นายก้อยกล่าว
จู มิงหลาง พยักหน้าและสั่งให้ เสี่ยวไปฉี กระทําการเบา ๆ กับสัตว์ร้ายตัวนี้
เสี่ยวไปนี่ ไม่ได้ใช้ ศาสตร์ลึกลับ เหรอ? ทักษะ แมวดอกไม้และสัตว์ร้ายนั้นยังคงไม่ สามารถต้านทานการโจมตีของ มังกรน้ําแข็งขาว ได้
อย่างไรก็ตามความแข็งแกร่งในปัจจุบันของ เสี่ยวไปฉี นั้นใกล้เคียงกับจิตวิญญาณศักดิ์สิทธิ์ของการฝึกฝนหมื่นปี สัตว์
ร้ายตัวนี้ไม่เพียงพอต่อการฝึกฝน มิฉะนั้น จู มิงหลาง จะไม่สามารถจับลมหายใจที่เหลืออยู่ได้อย่างง่ายดาย
เขาจับสัตว์ร้ายตัวนี้ทั้งเป็น และ เสี่ยวไปฉี แช่แข็งและปิดผนึกความสามารถของมัน และในไม่ช้าสัตว์ร้ายก็กลายเป็นแมวธรรมดาที่ไม่สามารถหนีหรือต้านทานได้
ส่งมอบแมวดอกไม้ให้กับ ชิโรว แล้ว จู มิงหลาง ไม่ต้องการอยู่ใน เหยากั่วสง อีกต่อไป
“พี่ใหญ่ จะทําอย่างไรกับ ซีอังถั่ว นางทําสิ่งเลวร้ายมามากมายแล้ว” หญิงสาว ชิโรว ถาม
“ เจ้าเคยเห็นผี คนรักของ ซีอังถั่ว ไหม” จู มิงหลาง ถามด้วยวาทศิลป์
“ นางไม่ได้บอกว่าเขาจมน้ําที่ไหน”
“พ่อบ้านหนุ่มน่าจะเป็นคนรักของนาง พิษไม่ได้ฆ่าพ่อบ้านคนก่อน พวกเขาจมน้ําตายเขาเป็นหุ้นส่วนด้วยข้ออ้างในการ
ฝังแมว พ่อบ้านจึงถูกฝังไว้ใต้ต้นตกแตน” จู มิงหลาง กล่าว
แม้ว่าครู่หนึ่ง จู มิงหลาง คิดว่า ซีอังถั่ว ไม่รู้จริงๆ แต่หลังจากคิดอย่างรอบคอบแล้วนางก็แสร้งทําเป็นส่วนใหญ่ แต่ไม่
ต้องการให้คนนอกทั้งสองรู้มากเกินไป
“ใช่ วิญญาณของพ่อบ้านคนนั้น ผมเปียกจริงๆ!” ชิโรว ปรมาจารย์ หยินหลิง ก็ตระหนักได้ ในทันใด
ออกจากประเทศเหยา กลับสู่เมืองรันยู
หลี่ซิงหัว และ น่านหลิงชา ได้กลับมาที่เมืองแล้ว พวกเขาเห็น ชิโรว ถือแมวผูกดอกไม้ไว้
“นี่คือสัตว์ร้าย กําไรคืออะไร? เจ้าหา มังกรดารามาร เจอไหม?” จูมงหลาง ถาม
“อืม ถูกไล่ออกแล้ว” หลี่ซิงหัว พยักหน้า
“ขับออกไปก็พอ ไม่อยากฆ่าหรือ” จู มิงหลาง งงงวย
หลี่ซิงหัว ได้ตอบกลับ ในขณะนี้ นายทหารเหยาสะดุดล้ม ราวกับว่ามีเหตุการณ์สําคัญเกิดขึ้น
“มันไม่ดี เมื่อกี้ ตูกั่ว ประกาศสงครามกับ เหยากัว!” เหยาจุนชี ถอนหายใจด้วยความโล่งอกแล้วพูดว่า “ ตูวางฉวน ถูกดู
ถูก ข่าวคือควรจะเป็นนางสาว เหยาซีอังถั่ว ซึ่งแต่งงานกับกษัตริย์ต ผู้ล่วงประเวณีกับแม่บ้าน
