บทที่ 50: การปล้นสะดมของมังกร
จู มิงหลาง ไม่คาดคิดว่ากลุ่ม แร้งหน้าผา จะอาศัยอยู่ใกล้ ๆ เหยื่อที่เขาล่ามาด้วยความพยายามอย่างมากถูกฉีกออกไปทีละชิ้น มันรู้สึกแย่มากราวกับว่าเขาเป็นคนที่เนื้อถูกฉีกออกไป!
เฮยยะรีบพุ่งไปข้างหน้าพยายามอย่างเต็มที่เพื่อปกป้องศพเทียมมังกร
อย่างไรก็ตาม แร้งหน้าผา ว่องไวมาก พวกเขาไม่ได้พยายามยุ่งเกี่ยวกับ โมซาซอเร็กแบล็ค เลย แต่ก็ทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้าทันทีหลังจากที่ได้ชิ้นเนื้อ
ไม่เพียงแค่นั้นพวกเขายังรู้ดีพอที่จะมีพวกมันสองสามตัวดึงความสนใจของ เฮยยะออกไปเพื่อปล่อยให้ แร้งหน้าผา ตัวอื่นตัดส่วนสำคัญของศพเทียมมังกร …
“ โฮ่วโฮ่ว !!!” เฮยยะ โกรธมาก เขาอ้าปากกว้างรวบรวมพลัง อันทรงพลังในปอดของเขาและปล่อยมันที่ แร้งหน้าผา
ทักษะการต่อสู้ของมังกรโบราณเสียงคำราม!
เสียงคำรามที่แยกจากกันได้ฉีก แร้งหน้าผา สีน้ำตาลอมเทาตัวหนึ่งออกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย ขนหนาของมันกระจัดกระจายเนื้อและเลือดของมันกระจัดกระจายไปในอากาศ มันไม่สามารถตายได้อีกแล้ว
ถึงกระนั้นมันก็ไม่ได้ทำให้สถานการณ์เปลี่ยนไป แร้งหน้าผา เจ้าเล่ห์เหล่านั้นไม่สนใจว่าเพื่อนของพวกเขาจะอยู่หรือตาย ไม่เพียงแค่นั้นพวกเขายังฉกศพเทียมมังกร อย่างดุเดือดหลังจากการตายของมัน!
หลังจากนั้นไม่นานศพเทียมที่ดูน่ารับประทานก็ถูกฉีกเป็นชิ้นเนื้อเน่าเละเหลือเพียงกระดูกและผิวหนังที่ไร้ค่าอยู่ข้างหลัง
เฮยยะแยกเขี้ยวด้วยความโกรธหวังว่าเขาจะมีปีกที่โตขึ้นและบินอยู่เหนือต้นไม้ได้ จากนั้นก็กัดตัวสุดท้ายของ แร้งหน้าผา จนตาย
จู มิงหลาง ทำได้เพียงยิ้มอย่างขมขื่น
อันที่จริงมนุษย์ไม่ใช่สิ่งมีชีวิตชนิดเดียวในโลกนี้ที่มีสติปัญญา นักล่าชราในป่าเหล่านี้มีความชัดเจนในการหลีกเลี่ยงผู้แข็งแกร่งและบรรลุเป้าหมาย!
โชคดีที่ จู มิงหลาง ไม่ใช่คนโง่เช่นกัน เขาได้ดัดแปลงเนื้อของเทียมมังกร
ไม่ใช่วิธีการที่ยอดเยี่ยม แต่มีเพียงเครื่องเทศบางชนิดเท่านั้น เขาคิดที่จะหมักเนื้อก่อนหากพวกมันล้มเหลวในการล่อเหยื่อที่ดีและเก็บรักษาไว้ให้เฮยยา
การติดตาม แร้งหน้าผา ที่บินได้อาจเป็นเรื่องยาก แต่การทำตามเครื่องเทศที่มีกลิ่นเฉพาะตัวนั้นง่ายมาก กลิ่นจะกระจายไปในอากาศเสมอและจะชี้ไปในทิศทางที่ถูกต้องไม่ว่ามันจะแผ่วแค่ไหนก็ตาม!
“ พวกมันกล้าขโมยสิ่งของ ของเรา ไปป่วนรังของพวกมันกันเถอะ!” จู มิงหลาง ฮัมเพลงอย่างเย็นชา
“ อูวววว .. !” เฮยยะตอบทันทีความโกรธของเขาจากก่อนหน้านี้หายไปอย่างไร้ร่องรอย – อย่างที่คาดไว้สำหรับเจ้านายของข้าฉลาดมาก! –
“ กลับไปที่อาณาจักรแห่งจิตวิญญาณก่อน ข้าจะไล่ตามพวกเขาไปด้วย ไป๋ฉี”จู มิงหลาง ยื่นฝ่ามือของเขาและนึกถึง เฮยยะ ถึงอาณาจักรแห่งจิตวิญญาณของเขา
หลังจากนั้นเขาก็เรียก ไป๋ฉี ซึ่งดูง่วงนอน
นับตั้งแต่เพื่อนตัวเล็ก ๆ คนนี้หลุดออกมาจากรังน้ำแข็งเขาก็มักจะง่วงนอน มีไม่กี่ครั้งที่เขามีจิตใจดี
อย่างไรก็ตามหลังจากได้ยิน เฮยยะ และ จู มิงหลาง ถูกรังแกโดยกลุ่ม แร้งหน้าผา สายตาของ ไป๋ฉี ก็เปลี่ยนไป เขาเปลี่ยนเป็นรูปแบบการต่อสู้ของ มังกรน้ำแข็งขาวยามเช้า ทันที แม้ว่าเขาจะไม่ได้ใหญ่โต แต่อย่างใด แต่เขาก็ยังสามารถรับ จู มิงหลาง บนหลังของเขาได้โดยอาศัยการควบคุมของลม
“ เจ้าได้กลิ่นเครื่องเทศไหม? เพียงแค่ไปตามกลิ่น” จู มิงหลาง สั่ง ไป๋ฉี
การสัมผัสได้ถึงกลิ่นของ ไป๋ฉี รุนแรงมาก แม้ว่า แร้งหน้าผา จะจากไปนานแล้ว แต่เขาก็สามารถค้นหาเส้นทางของพวกมันได้อย่างรวดเร็ว
——
หลังจากบินออกจากป่าสน ป่าข้างหน้าก็ยิ่งดึกดำบรรพ์ พวกเขามักจะเห็นต้นไม้โบราณที่ไม่รู้จักบางต้นซึ่งเติบโตจนสูงใหญ่สูงกว่าทะเลต้นไม้รอบ ๆ เถาวัลย์ที่หนาอย่างไม่น่าเชื่อห้อยลงมาจากกิ่งก้านของพวกมันมีนกหลากสีรวมตัวกันอยู่รอบ ๆ พวกมัน
พวกเขาอยู่ลึกเข้าไปในป่าแล้ว จู มิงหลาง ตระหนักว่าเขากำลังเอาตัวเองมาเสี่ยง
อย่างไรก็ตามการกลับไปมือเปล่าไม่ใช่ทางเลือก พวกเขาจะพบรังของ แร้งหน้าผา ในไม่ช้า ขนหงอนของแร้งเป็นสินค้าฟุ่มเฟือยในเมือง จู มิงหลาง เคยเห็นช่างตัดเสื้อบางคนในโรงตีเหล็กปฏิบัติกับพวกเขาเหมือนเครื่องประดับ
“ ที่นี่มีหน้าผาจริงๆ!”
กิ่งก้านและใบไม้เป็นเหมือนคลื่นในทะเลมีความสูงแตกต่างกันไปแผ่กระจายไปทั่วผืนดินอันกว้างใหญ่อย่างไม่สม่ำเสมอ หน้าผาที่โผล่ขึ้นมาจากพื้นดินอย่างเด่นชัดปรากฏขึ้นในป่าอันกว้างใหญ่ที่พบกับต้นสนโบราณ
หน้าผาค่อนข้างสูงตระหง่าน แต่มองเห็นหินสูงชันเพียงเล็กน้อยเท่านั้น หน้าผาทั้งหมดถูกปกคลุมไปด้วยต้นสนเถาวัลย์และมอสโบราณที่ซ่อนตัวอยู่ในสภาพแวดล้อมที่เขียวชอุ่ม
สิ่งมีชีวิตจำนวนมากอาศัยอยู่บนหน้าผาสูง จู มิงหลาง ค้นพบแร้งหน้าผา สองสามตัวที่กำลังต่อสู้อยู่ใกล้กับกำแพงหน้าผาที่เครื่องหมายครึ่งทางของหน้าผา พวกเขากำลังต่อสู้เพื่อแย่งชิงเนื้อสัตว์อสูรที่ จู มิงหลาง ได้มาอย่างยากลำบาก!
“ รังของพวกมันอยู่ครึ่งทางบนหน้าผา สามารถซ่อนออร่าของและบินผ่านไปได้หรือไม่?” จู มิงหลาง ถาม ไป๋ฉี ตัวน้อย
“ยูววว! …” ไป๋ฉี ตัวน้อยตอบบ่งบอกว่าการปกปิดออร่าของเขานั้นง่ายมาก อย่างไรก็ตามเขาไม่สามารถอยู่ในรูปแบบนี้ได้และจำเป็นต้องแปลงร่างเป็นมังกรขาวขนาดเล็กของเขา
“ หาที่ไหนสักแห่งแล้ววางข้าลง ข้าจะค่อยๆเดินต่อไป”จู มิงหลาง กล่าว
แร้งหน้าผา มีฝีมือมากและจะไม่แสดงความสงสารต่อสหายของพวกเขา
วิธีที่ดีที่สุดในการจับพวกมันทั้งหมดในครั้งเดียวคือการดักจับพวกมันในรัง มิฉะนั้นมันเป็นเรื่องง่ายมากสำหรับพวกมันที่จะหลบหนีไปในทิศทางที่แตกต่างกัน
พวกมันควรจะแยกของขวัญในรังในขณะนี้โดยมี แร้งหน้าผา เพียงไม่กี่ตัวที่คอยเฝ้าระวัง เป็นโอกาสดีที่จะได้ล้างรังของพวกมัน!
หากพวกเขาทำงานนี้เสร็จอย่างถูกต้อง จู มิงหลางจะโชคดีเล็กน้อย!
——
จู มิงหลาง มาถึงที่ด้านข้างของหน้าผา เขาสังเกตเห็นรอยแยกบนผนังและเถาวัลย์มากมาย การไต่เขาขึ้นไปไม่ใช่เรื่องยาก
เมื่อ ไป๋ฉี ตัวน้อยอยู่ข้างๆเขา จู มิงหลาง รู้สึกกล้าหาญมาก เมื่อพวกเขาเห็นงูหรือนกมีพิษสิ่งมีชีวิตเหล่านั้นก็จะหนีไปหลังจากที่ ไป๋ฉี จ้องมอง
จู มิงหลาง ก้าวเข้าไปในรอยแยก มือของเขาจับเถาวัลย์ เขาค่อนข้างแข็งแรงและมีพื้นฐานที่ดีเขารีบปีนขึ้นไปใกล้ ๆ กับรังของ แร้งหน้าผา โดยใช้ต้นสนเก่าแก่ที่เหี่ยวเฉาเป็นที่กำบัง
“ เจ้าสามารถดึง แร้งหน้าผา ออกไปโดยไม่ให้ตกใจได้หรือไม่?” จู มิงหลาง ถาม
ดวงตาที่เต็มไปด้วยน้ำแข็งของ ไป๋ฉี ตัวน้อยส่องแสงเล็กน้อย ลมที่ผิดปกติค่อยๆลอยขึ้นรอบ ๆ หน้าผาลมแรงที่พัดมาที่ช่องว่างริมหน้าผาทำให้ แร้งหน้าผามองหาที่มา ลมไม่อ่อนแรง แม้แต่สิ่งมีชีวิตที่บินได้เช่น แร้งหน้าผา ก็พบว่ามันยากที่จะรักษาสมดุลของมันและถูกบังคับให้อยู่บนต้นไม้เก่าเพื่อบังลมอย่างกะทันหัน
“โอกาส!” จู มิงหลาง กระโดดออกไปทันที เขาก้าวขึ้นไปบนโขดหินที่ยื่นออกมาและคว้าเถาวัลย์แล้วเลื่อนลงมา
จู มิงหลาง ลงมาที่หน้าถ้ำและเดินเข้าไปข้างในทันที ลมแรงด้านนอกก็หยุดลงในขณะนั้น
ในไม่ช้า จู มิงหลาง ก็ขมวดคิ้วหลังจากเข้าไปในถ้ำหน้าผา “ มีลม…ควรมีทางออกอื่น”
หากนี่เป็นทางออกเดียว จู มิงหลาง จะกวาดทางเข้าไปข้างในโดยตรง ลืมเรื่อง แร้งหน้าผา สองสามตัวที่อยู่ข้างนอก ทุกตัวที่อยู่ข้างในอาจลืมเรื่องการหลบหนี!
อนิจจาถ้ำของ แร้งหน้าผา มีทางออกอื่นลมที่หมุนเวียนเป็นหลักฐานที่ดีที่สุด
เขาจำเป็นต้องปิดผนึกทางออกอื่น!
ในขณะที่เขายังไม่ถูกค้นพบ จู มิงหลาง เดินลึกเข้าไปในถ้ำ ข้างในไม่ได้มืดมนอย่างที่เขาคิด มีรอยแตกขนาดใหญ่บนเพดานถ้ำทำให้แสงแดดส่องเข้ามาภายใน
แร้งหน้าผา รวมตัวกันในพื้นที่กว้างขวางภายในถ้ำแยกเนื้อเทียมมังกรออกมา จู มิงหลาง สามารถบอกได้ว่า แร้งหน้าผา เหล่านั้นกลายเป็นวิญญาณปีศาจ ด้วยการเพาะปลูกปีศาจในระดับหนึ่งเนื้อเทียมทุกชิ้นที่พวกเขาย่อยจะเพิ่มความแข็งแกร่งให้กับพวกเขาด้วยการบาก บางทีขนของพวกมันอาจถูกแทนที่ด้วยขนที่แข็งแรงกว่าในครั้งต่อไปที่พวกมันผลัดขนทำให้พวกมันสามารถต้านทานการโจมตีของสัตว์ดุร้ายอื่น ๆ ได้
ฮึ่มกฎแห่งป่ากำหนดว่าเหยื่อที่แข็งแกร่งจะเป็นเหยื่อที่อ่อนแอ พวกมันคิดว่า สามารถขโมยอาหารจากปากเสือได้จริง ๆ เพียงเพราะมีกึ๋น?
จู มิงหลาง ได้เห็นทางออกอื่นแล้ว สิ่งที่เขาต้องทำต่อไปคือให้ ไป๋ฉี สร้างกำแพงน้ำแข็งเพื่อปิดผนึกทางออกทั้งสองและส่วนที่เหลือสามารถปล่อยให้เป็นหน้าที่ของ เฮยยะ เขายังคงเต็มไปด้วยความโกรธที่ยังไม่ได้ระบาย!
“ หยู…” จู่ๆไป๋ฉีก็ร้องออกมาอย่างแผ่วเบา เงยหน้าขึ้นมองและจดจ่อไปที่รอยแตกที่มีแสงแดดสาดส่องผ่าน
เปง!
เสียงดังจากด้านบนรอยแตก เศษหินและเถ้านับไม่ถ้วนร่วงหล่นทำให้ จู มิงหลาง กลัว
ทันใดนั้นแสงสว่างก็หายไปและด้วยความที่ถ้ำก็มืดมาก จู มิงหลาง มองผ่านรอยแตกด้วยความประหลาดใจและเขาแทบจะไม่เห็นกรงเล็บขนาดใหญ่ที่ปิดช่องที่ใหญ่ที่สุดของรอยแตก โชคดีที่รอยแตกค่อนข้างยาวและแคบและมีแสงส่องถึงตัวเขาเล็กน้อยทำให้เขามองเห็นได้
“ กรงเล็บมังกร?” จู มิงหลาง อ้าปากค้างดูดอากาศ
เขาสงสัยว่าทำไม แร้งหน้าผา ถึงเลือกทำรังบนหน้าผาครึ่งทาง ปรากฎว่ามีสิ่งมีชีวิตที่แข็งแกร่งกว่าได้ครอบครองยอดหน้าผา เมื่อพิจารณาจากรูปร่างของกรงเล็บเห็นได้ชัดว่ามันเป็นมังกร!
หน้าผามังกร!
นี่คือหน้าผามังกร!
แร้งหน้าผา กลุ่มนี้เป็นเพื่อนบ้านของมังกรบางทีอาจจะเป็นลูกน้องของมังกร!
เมื่อมองไปที่กลุ่มของ แร้งหน้าผา พวกเขาไม่ได้ใส่ใจกับนักล่าที่ทรงพลังที่อาศัยอยู่ชั้นบนอย่างที่คาดไว้ ยกเว้นตอนที่ขี้เถ้าตกลงมาทำให้กระพือปีกสองสามครั้ง เวลารับประทานอาหารของพวกเขาก็ไม่ได้รับผลกระทบเลย
เดิมที จู มิงหลาง วางแผนที่จะทำความสะอาด แร้งหน้าผา แต่เขาไม่กล้าเรียก โมซาซอเร็กส์แบล็ก แบบไม่เป็นทางการอีกต่อไป เพื่อนที่อยู่เหนือรอยแตกจะสังเกตเห็นออร่าของ โมซาซอเร็กส์แบล็ก อย่างรวดเร็ว…นี่คือหน้าผามังกรของมัน!
“ มันเป็นมังกรแบบไหน? มังกรป่าเขียวตัวเต็มวัย?” จู มิงหลาง เริ่มพยายามระบุสายพันธ์มังกรด้วยกรงเล็บของมัน
เมื่อพิจารณาจากสภาพแวดล้อมเช่นเดียวกับรูปร่างและสีของกรงเล็บมีโอกาส ที่มันจะเป็นมังกรป่าเขียว
มีป่าไม้มากมายในที่ราบลี่ฉวน ภายในพวกเขา มังกรป่าเขียว เป็นมังกรป่าที่พบมากที่สุด จู มิงหลาง ยังเคยได้ยินมาว่าตระกูล น่าน ของ รัฐบรรพบุรุษเมืองมังกร มีป่าศักดิ์สิทธิ์ซึ่งเป็นแหล่งเพาะพันธุ์มังกรที่สูงส่งและลึกลับ
สมาชิกคนสำคัญของตระกูลน่านมีโอกาสเข้าไปในป่าศักดิ์สิทธิ์เพื่อทดลอง ผู้โชคดีสามารถนำมังกรออกมาได้โดยตรงและผู้ที่มีความสามารถ สามารถทำให้เชื่องกับมังกรป่าเขียวตัวเต็มวัยได้โดยตรง!
แน่นอนว่า จู มิงหลาง เคยได้ยินเรื่องนี้ทั้งหมดจาก หลี่เสี่ยวหยิง และน่านเย่ ตระกูลหลี่ เป็นราชวงศ์ของบรรพบุรุษเมืองมังกรปกครองทุกสิ่ง ตระกูลน่าน เป็นตระกูล เลี้ยงมังกร พวกเขาไม่สนใจสิ่งอื่นใดนอกจากมังกร
จู มิงหลาง ไม่ได้เคลื่อนไหวโดยประมาท
ด้วยความแข็งแกร่งของ ไป๋ฉี เพียงเล็กน้อยแม้ว่าเขาจะสามารถเอาชนะมังกรป่าเขียว ตัวเต็มวัยได้อย่างง่ายดาย แต่ก็ไม่มีความหมายมากนักในการสังหารมังกร มังกรที่มีชีวิตมีค่ามากกว่ามังกรที่ตายแล้ว
เนื่องจากหน้าผานี้เป็นของมังกรดังนั้นถ้ำแร้งหน้าผา จึงเป็นส่วนหนึ่งของถ้ำมังกร!
มังกรที่ยิ่งใหญ่ส่วนใหญ่จะไม่คอยคุ้มกันตลอดเวลา บ่อยครั้งที่พวกมันจะมีสายพันธุ์ข้าราชบริพารบางชนิดทำรังอยู่ใกล้กับคอกของพวกมันเช่นกริฟฟินนกกระจอกพิษนกกระจอกงูหิน
ในขณะนี้ จู มิงหลางก็นึกถึงคำอธิบายในหนังสือเล่มหนึ่ง หนังสือเล่มนั้นชื่อว่าอะไร…
วิถีแห่งเงิน?
มันเป็นหนังสือเล่มนั้น ที่เขาสุ่มหยิบขึ้นมาในห้องสมุดซึ่งเขียนโดยผู้เขียนบางคน!
อย่างไรก็ตามคำอธิบายของเขาเกี่ยวกับถ้ำมังกรเป็นเรื่องจริง! แร้งหน้าผา เป็นผู้พิทักษ์การกักตุนของมังกร!
การปล้นสะดมมังกรเป็นวิธีที่เร็วที่สุดในการหาเงิน!
จู มิงหลาง ไม่เคยคาดคิดว่าจะมีวันนี้มาถึงเขาแม้แต่ในความฝัน!
