บทที่ 66: มังกรไม้เนื้อแข็ง..
“ถ้าคนอื่นเห็นเจ้าในตระกูลของข้า เจ้าจะถูกถามโดย เซียงฉี” น่านหลิงซากล่าวอย่างใจเย็น
“???” จู มิงหลาง รู้สึกสับสน
ความสัมพันธ์ระหว่างมังกรที่เขาช่วยชีวิตกับอนาคตและครอบครัวน่านเป็นอย่างไร?
“ตระกูล หลินหลง มีต้นกำเนิดมาจากวิญญาณศักดิ์สิทธิ์ของต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์โบราณ หลังจากรวมเข้ากับมังกรป่าแล้ว ตระกูล หลินหลง ก็ปรากฏตัวขึ้น ตระกูลหลินหลง สืบทอดเลือดของวิญญาณศักดิ์สิทธิ์ของต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์โบราณ เกือบทั้งหมดเป็นมังกรยักษ์ แต่ถ้ามันสามารถเติบโต มังกรไม้เนื้อแข็ง นี้จะเป็นผู้นำของ หลินหลง แต่น่าเสียดายจัง..น่าเสียดาย”น่านหลิงซากล่าว
มังกรไม้เนื้อแข็ง ชื่อนี้ไม่ธรรมดา!
ไม่น่าแปลกใจเลยที่หลังจากเด็กน้อยเปลี่ยนเลือดของเขา เลือดก็เปลี่ยนเป็นสีน้ำเงิน และผิวหนังที่เน่าเปื่อยของมันกลายเป็นผิวหนังของไม้วิญญาณ ถ้าไม่ใช่เพราะตา ปาก และจมูก สิ่งเหล่านี้ล้วนเป็นลักษณะของสิ่งมีชีวิต จู มิงหลาง คิดว่าเจ้าตัวเล็กกำลังจะกลายเป็นมังกรไม้เนื้อแข็ง!
ข้าเป็นผู้เลี้ยงสัตว์มังกรจริงๆ และข้าก็จำสมบัตินี้ได้!
แต่ทำไม น่าน หลิงซาพูดสองประโยคอย่างน่าเสียดาย?
“น่าเสียดายอะไร” จากนั้น จู มิงหลาง ถาม ความสุขในใจของเขานั้นยากจะระงับได้
“ข้าคิดว่ามันมีออร่าที่อ่อนแอมาก อาจเป็นเพราะมันได้รับความเสียหายอย่างรุนแรงในช่วงที่เกิดและเติบโตที่สำคัญ แม้ว่าจะถึงจุดสูงสุดในอนาคต แต่ก็ยากที่จะแสดงพลังที่แท้จริงของ มังกรไม้เนื้อแข็ง” น่านหลิงชา กล่าว
“นี่” มิงหลาง ยิ้มอย่างขมขื่น
มันคือมังกรที่เหลืออยู่และจะอยู่กับเขาไปตลอดชีวิต
อันที่จริง ผู้เฒ่าวู ก็คิดเช่นกัน เขาได้กล่าวว่านี่คือเหตุผลที่จะประณาม เขาที่ใช้พันธสัญญาวิญญาณตามความประสงค์
โชคดีที่อูฐผอมบางตัวใหญ่กว่าม้า ต่อให้เป็นมังกรหักก็ยังดีกว่ามังกรป่าตัวอื่นๆ จะมีการผจญภัยอะไรมาชดเชยบาดแผลในวัยเด็กของ ชิงจั่วตัวน้อย?
ชิงจั่วน้อย ไม่สนใจการสนทนาระหว่างทั้งสองมากเกินไป เขายกน้ำน่านมู่ ด้วยอุ้งเท้าที่ไม่ยืดหยุ่นของเขา อยากจะเลียของที่เหลือข้างในให้หมด แต่ร่างบางๆ เสียการทรงตัวแล้วพลิกกลับ กระแทกขวดหมึกไม้ไผ่ทั้งหมด
จู มิงหลาง ไม่มีเวลาหยุดมัน เห็นว่าเจ้าตัวเล็กกำลังจะล้มทุกอย่าง ทันใดนั้น หมึกกลิ่นหอมต่างๆ ในขวดหมึกไม้ไผ่ก็ดูเหมือนจะมีชีวิตอยู่โดยลำพัง ลอยอยู่ในอากาศโดยไม่คาดคิด
หมึกสีฟ้า หมึกสีเขียว หมึกสีม่วง หมึกสีน้ำเงินน้ำ เซียะหยุน ท่ามกลางแสงสี หมึกนั้นนุ่มราวกับไหม ยังคงความนุ่มนวลและความงามหลายแง่มุม เห็นได้ชัดว่าของเหลวหมึกหนาบางพลิกคว่ำ แต่ไม่หยดและเส้นลายพู่กันของ น่านหลิงชายังคงอยู่ในนั้น มันลอยขึ้นไปบนท้องฟ้า มันเหมือนภาพวาดนางฟ้าและสวยงามมาก
สิ่งที่มังกรศักดิ์สิทธิ์สีเขียวตัวเล็ก ๆ เคาะลงมาคือขวดไม้ไผ่ พวกเขาชนกันและส่งเสียงที่ไพเราะ
“ข้าหยาบคาย หยาบคาย”จู มิงหลาง ถอนสายตาออก และเขาไม่รู้ว่าเขาขอโทษเพราะเขาจ้องมองคนอื่นด้วยความงุนงง หรือเพราะ ชิงจั่วน้อย พลิกหมึกภาพวาดของนาง เขาจึงรีบจัดขวดไม้ไผ่ที่กระจัดกระจายให้ตรง
น่าน หลิงซามองดูแจกันไม้ไผ่ จากนั้นจึงเปลี่ยนภาพวาดด้วยหมึกเหล่านั้นเป็นผ้าไหมฤดูใบไม้ผลิ และตกลงไปในแจกันไม้ไผ่ และดวงตาของนางซึ่งสว่างเป็นพิเศษก็ค่อยๆ ช้าลงในขณะนี้ ฟื้นคืนความแวววาวอันเงียบสงบ
“ข้าฝึกวาดภาพที่นี่ด้วย “น่านหลิงซากล่าว
“ตอนกลางคืนอากาศหนาวและหญิงสาวก็ระวังให้มากขึ้น” จู มิงหลาง กล่าวอย่างสุภาพ แล้วจับ ชิงจั่วน้อย ที่ยังเดินไม่ได้ ด้วยมือเดียว และเดินไปที่บันได
“ใช่. “ น่านหลิงชา ตอบด้วยอารมณ์ที่เย็นชา แต่ดวงตาของนางไม่ได้อยู่กับภาพวาดอีกต่อไป
จู มิงหลาง เดินไปที่บันไดและกำลังจะก้าวลง ทันใดนั้นเขาก็นึกบางสิ่งได้และหันกลับมา กล่าวว่า: “อย่างไรก็ตาม หยุนซี เจ้าหาน้ำน่านมู่ มาจากไหน”
“ข้าคือน่านหลิงซา”
“ไม่เหมาะสมและหยาบคาย “จู มิงหลาง อยากจะตบหัวตัวเองอย่างแรง
พูดตามตรง จู มิงหลาง คิดว่า น่านหลิงชา ยังอยู่ในละคร เมื่อเห็นนางในตอนกลางคืน อารมณ์ของนางก็สงบและเย็นชา การเผชิญหน้าทำให้ จู มิงหลาง รู้สึกอย่างสมบูรณ์ว่า น่านหลิงชา เป็นฝนของเดือนมิถุนายนและความแปรปรวน
แต่คราวนี้นางเก็บอาการทุกอย่างออกไป แม้ว่านางจะดูนุ่มนวลและสงบสุข แต่นางก็เหงาและเย็นชาในกระดูกของนาง
นางไม่เหมือน หลี่หยุนซี อีกต่อไป แต่นางเป็นคนที่ให้ความรู้สึกของ จู มิงหลาง
เขาอายเกินกว่าจะถามเกี่ยวกับ น่านมู่ อีกครั้งและ มิงหลางก็จากไปพร้อมกับ มังกร ตัวน้อย
“พลังต่าง ๆ ของเทพเจ้าและมนุษย์ไม่ควรเป็นคนเดียวกัน” จากป่าไผ่ จู มิงหลาง พึมพำกับตัวเอง
พูดตามตรง จู มิงหลาง ยังคงรู้สึกว่าเขาได้พบกับ หลี่หยุนซี เขาจำได้ว่าตอนที่เห็นนางครั้งแรก จู มิงหลางรู้สึกงงกับคำพูดของนาง และคิดว่านางเป็นโรคที่มีบุคลิกต่างกัน
ดูเหมือนว่าเขาจะกังวลมากเกินไป
ลักษณะ ของ หลี่หยุนซี และ น่านหลิงชา เพิ่งแสดงความสามารถที่แตกต่างกันสองอย่าง โดยพื้นฐานแล้วมันเป็นไปไม่ได้ที่บุคคลจะมีเทพเจ้าและมนุษย์สององค์ เช่นเดียวกับที่เทพและมนุษย์ไม่สามารถมีได้ หากพวกเขามีศักยภาพ ก็ต้องละทิ้งไป
จากนั้นอีกครั้ง เมื่อนึกถึงรายละเอียดอย่างรอบคอบแล้ว จู มิงหลาง รู้สึกว่ายังคงมีความแตกต่างมากมายระหว่าง น่าน หลิงชา และ หลี่หยุนซี ในตอนนี้ คำพูดของ น่านหลิงชา นั้นนุ่มนวลและรักษาความรู้สึกของตัวเอง หลี่หยุนซี เสียงนั้นเย็นชาและอ่อนแอ
แต่อีกครั้ง น่านหลิงชา ในตอนเย็นและ น่านหลิงชา ในวันนั้นดูเหมือนคนสองคน บางทีนี่อาจเป็นบุคลิกที่ไม่แน่นอนของสายฝนในเดือนมิถุนายน
เขาสัญญาว่าจะหาคำตอบให้พบ ทำไมเขาแยกไม่ออก มันเป็นแบบนี้ตลอดและเขาก็ยังไม่ได้คำตอบด้วยซ้ำว่าน้ำ น่านมู่ อยู่ที่ไหน
เมื่อไม่กี่วันก่อน จู มิงหลาง ขอให้ ฟางเนี่ยนเหนียน ช่วยเขาหาน้ำน่านมู่ มีน้ำหวานที่ดี แต่มี น่านมู่ ไม่มากในรัฐซูหลง ดังนั้นจึงยากที่จะเห็น น่านหลิงชา ใช้ น่านมู่ นี้ทำจากหมึกสีเขียว
ลืมไป คราวหน้าค่อยถามใหม่
บางทีมันอาจจะยุ่งยากเกินไป น่าน หลิงซา จะโด่งดังด้วย!!
…….
จู มิงหลาง ตื่นแต่เช้าเพื่อให้กระฉับกระเฉง
ก้อนน้ำแข็งสีขาว หนาวจัด แต่ไม่เย็นเลย มิงหลาง มีความกระตือรือร้นที่จะทำงานหนักต่อไปเพื่อแสงสว่างของตัวเอง
วางแผนกันหน่อย..
วัยผู้ใหญ่ของ ไป๋ฉี เป็นกุญแจสำคัญ ไม่น่าแปลกใจเลยที่ความแข็งแกร่งของวัยผู้ใหญ่ของ ไป๋ฉีอย่างน้อยสามารถไปถึงระดับปรมาจารย์มังกร หลัวเสี่ยวเป็นคนที่เย่อหยิ่งและหลงตัวเอง เช่นนี้ก็จะกลายเป็นขยะต่อหน้าปรมาจารย์มังกร
สามารถบอกได้จากทัศนคติของเขาที่มีต่อ หลี่ยิง หลี่ยิงน่าจะเป็นปรมาจารย์มังกรที่ทรงพลัง
หนังสือเล่มนึงกล่าวว่า มังกรน้ำแข็งขาวยามเช้า จะใช้เวลาประมาณหนึ่งปีในการเติบโตจนถึงวัยผู้ใหญ่ เมื่อพลังวิญญาณของเขาแข็งแกร่งขึ้น เวลานี้น่าจะลดลงเหลือมากกว่าแปดเดือน หากพบน้ำหวานจากต้นไม้หิมะมากขึ้น สามารถผลิตน้ำหวานที่มีคุณภาพสูง ไป๋ฉีก็จะใช้เวลาเพียงครึ่งปีเท่านั้น
อีกครึ่งปีข้าจะไม่กลัว!
แล้วฟันดำก็โตเต็มวัย
ด้วยเกราะมังกรสีเงินอันทรงพลัง เฮยยะ สามารถแข่งขันกับแม่ทัพมังกรล่างได้ แต่ จู มิงหลาง ยังคงหวังว่าจะสามารถเลื่อนระดับไปสู่ระดับมังกรทั่วไปได้ ถึงจะสู้กับชุดเกราะมังกรของ หลัวเสี่ยว ก็ไม่มีปัญหา เพื่อให้มังกรไฟทองต่อสู้เพียงลำพัง
ลูกแก้ววิญญาณและลูกแก้วมังกรเป็นตัวช่วยที่ดีมาก เขาควรจะสามารถซื้อได้ด้วยเงินในมือ แน่นอน เขายังสามารถรวบรวมวัสดุเพิ่มเติมได้หากมีวัสดุที่ดี เสริมเกราะมังกร เฮยยะฟันดำตัวใหญ่จะแข็งแกร่งขึ้น
สำหรับ มังกรไม้เนื้อแข็ง ศักยภาพนั้นค่อนข้างใหญ่ ถ้ามันไม่ถูกโยนลงจากหน้าผา มันจะไม่ด้อยกว่า มังกรน้ำแข็งขาวยามเช้า ในฐานะผู้ใหญ่
ค้นหา น่านมู่ โดยเร็วที่สุดและให้อาหารมันมากๆ มังกรหักก็เพียงพอที่จะบดขยี้มังกรเหล่านั้น!
