บทที่ 96: กุหลาบเหมือนเลือด
อันที่จริง ทุกคนที่ปรากฏใน ห้องโถงเหล็กครั้งนี้รู้กุญแจดี
นครรัฐอื่น ๆ ไม่สามารถต้านทานการเหยียบย่ำของ หลี่หยุนซี นครรัฐซูหลง ไม่ได้ถูก หลี่หยุนซี ผูกขาดเพียงผู้เดียว ไม่ใช่การปรากฏตัวของ น่านไท่กง, น่านหลิงชา เทพเจ้าผู้ทรงพลังและบุคคลธรรมดา
ในแง่ของความแข็งแกร่ง น่านหลิงชา ไม่ได้ด้อยกว่า หลี่หยุนซี และอาจแข็งแกร่งกว่าเล็กน้อย
วิธีเดียวสำหรับ หลี่หยุนซี ที่จะเอาชนะ น่านหลิงชา คือการส่งกองทัพทหารไปยึดคฤหาสน์ของ น่าน
เป็นเวลานานในอดีต ตระกูลหลี่ไม่อนุญาตให้ หลี่หยุนซีส่งกองทัพของนางไปประจำการใกล้กับเมืองซูหลง ย่อมไม่มีคำกล่าวที่ว่าหลี่หยุนซีอาศัยกองทัพมาปกครองเมืองซูหลงทั้งหมด
แต่ตอนนี้ หลี่หยุนซี ได้ดินแดนรกร้างกลับคืนมาและรุกรานนครทางใต้ และได้ยินว่านครเฉียนทัง ทางตะวันออกเฉียงใต้กลับคืนสู่ หลี่หยุนซี อย่างลับๆ และเมืองใกล้เคียงของนคร ซูหลง ก็ไม่มีนครหลิงเซียว”!
หลี่หยุนซี ไม่สามารถสลายรัฐบรรพบุรุษเมืองมังกร ทั้งหมดจากภายใน ดังนั้นจากภายนอกสู่ภายใน รัฐบรรพบุรุษเมืองมังกร ทั้งหมดจึงติดอยู่กับความตาย
ไม่นานนัก หลี่หยุนซี องครักษ์หญิง องครักษ์หวูตู กองทัพทางใต้ และกองทัพพันธมิตรเฉียนถัง จะทำลายคฤหาสน์ตระกูลน่านทั้งหมดลงกับพื้น!
ไม่ว่าจะลาออกหรือตาย
น่านไท่กง น่านหลิงชา และครอบครัวน่านไม่ใช่คนโง่ พวกเขาจะปล่อยให้เรื่องเลวร้ายเช่นนี้เกิดขึ้นได้อย่างไร
สงกง และรัฐเมืองหลิงเซียว ตื่นตระหนกมากขึ้น
เมื่อรัฐบรรพบุรุษเมืองมังกรไม่สามารถจัดการได้ หลี่หยุนซี จะทำลายศัตรูที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเขาในเมืองหลิงเซียว และสงกง ไม่ช้าก็เร็ว!
สงครามแย่งชิงดินแดนใกล้เข้ามาแล้ว!
“หลี่ หยุนซีได้กบฏต่อญาติของนางและโหดร้ายโดยไม่บอกทุกคน เรื่องของหวูตู, หย่งเฉิง ก็ถูกวางแผนโดยข้าและ เฉิงกง ทุกคนเห็นแล้วว่า ถ้าไม่มีหย่งเฉิงแล้ว นางก็ยิ่งเป็นมากขึ้นไปอีก หยุดนางซะ วันนี้เป็นไปไม่ได้ที่ทุกคนจะนั่งอยู่ที่นี่ในฐานะผู้ทำสงคราม ส่วนใหญ่กลายเป็นกระดูกหรือเชลยศึกของนาง” มาดามกงตงกล่าว
ผู้เฒ่าฟานเป็นหญิงวัยกลางคน ผิวของนางอวบอิ่มเหมือนเด็กผู้หญิง แต่มีผมหงอก
นางเงียบดูการเปลี่ยนแปลง
เมื่อกงตงพูดถึงเรื่องนี้ นางก็พยักหน้าเช่นกัน
ในฐานะตัวแทนของวัง นางกล่าวโดยตรงว่านางมีความแค้นที่แก้ไขไม่ได้กับ หลี่หยุซี ซึ่งทำให้คนอื่นๆ ที่ลังเลใจสบายใจขึ้น
“ฟังนะ ทุกคน ดูซิ ใครในห้องนี้ไม่ใช่ผู้ทรงพลัง มีพลังมหาศาล? หลี่หยุนซี แข็งแกร่งราวกับเปลวไฟ ทำไมเราไม่คุยกับนางดีๆ และทำเรื่องต่างๆ กัน ถึงนางยอมให้สัมปทานแต่นางก็ยังก้าวร้าว ชักดาบออกมาแล้วฆ่านางถ้านางไม่เห็นด้วยกับพวกเรา และพวกเราจะลงมือฆ่าเมื่อนางมาถึงเมืองแล้ว”
ในฐานะพ่อของหลี่หยุนซี หลี่ยิง ไม่รู้ว่าเมื่อไรที่ หลี่หยุนซี กลายเป็นคนโหดเหี้ยมและไม่แยแสราวกับว่านางถูกพระเจ้าหรือปีศาจจับไปล้างสมอง
เมื่อมองไปที่ น่านหลิงชา อีกครั้ง นางเป็นน้องสาวที่ไม่อ่อนแอไปกว่า หลีหยุนซี แต่นางปฏิบัติตามหน้าที่ของนางและไม่เคยทำอะไรเกินขอบเขต ปกป้องรัฐบรรพบุรุษเมืองมังกรนี้
แม้ว่าผู้มีอำนาจทุกคนจะรู้ว่าไฟบนท้องฟ้าไม่เป็นที่รู้จัก แต่พวกเขาก็เชื่อในสิ่งที่ หลี่หยุนซีทำและเป็นสิ่งที่เหล่าทวยเทพลงโทษ!
“ท่านหลี่ ทำไมท่านต้องแสร้งทำเป็นเช่นนี้ ราชสำนักของราชวงศ์หลี่กลายเป็นกำแพงว่างเปล่าในเวลานี้ ตู้เฉิงนำเจ้านายของพระราชวังใหญ่เพื่อลอบสังหารหลี่หยุนซี ทำไมท่านไม่บอกทุกคนเกี่ยวกับเรื่องนี้? “ในเวลานี้ ผู้เฒ่าฟานแห่งวังจงพูดในที่สุด
เมื่อไหร่จะเลิกแกล้งทำเป็นพ่อที่ทนไม่ได้
เขาเป็นคนที่หวังมากที่สุดว่า หลี่หยุนซี จะตาย
กงตง เป็นเพียงผู้หญิงที่รับผิดชอบ
หลี่หยุนซี คิดว่า กงตงเป็นคนทำร้ายนางมาเป็นเวลานาน
หากปราศจากการมีส่วนร่วมของหลี่ยิง เหตุการณ์ หย่งเฉิง จะยิ่งยากขึ้น
ถ้ากล้าทำ ก็ต้องกล้ารับ
ตอนนี้ตระกูลหลี่ว่างเปล่า ขาดทหารยาม เป็นไปได้ไหมที่ กงตงมีพลังนี้ด้วย?
“เขียนชื่อของเจ้า ทุกคนคือพันธมิตรในวันนี้ และเจ้าสามารถเพลิดเพลินกับผลประโยชน์ที่สัญญาไว้กับทุกคนในตอนนี้ หากเจ้ายังลังเลอยู่ โปรดออกไปด้วยตัวเอง” ในที่สุดพี่ชายจงกงฟานก็เข้ารับตำแหน่งประธานการประชุมครั้งนี้
การลอบสังหาร?
ส่งแล้ว!
เจ้าหน้าที่ทหารหญิงถูกนำตัวไปโดยนครหลิงเซียว
ผู้คุมของราชสำนักตระกูลหลี่ถูกหลี่ยิงย้ายออกไป
น่านไท่กง และ น่านหลิงชา เริ่มลงชื่อในสงคราม!
พรหมลิขิตสวรรค์ ออกแล้ว!
วีรบุรุษแห่งวังลงมือ
หลี่หยุนซี ได้รับบาดเจ็บอยู่ที่ลานคนเดียว
แม้ว่าอาการบาดเจ็บของนางจะเป็นการปลอม แต่นางก็ตกอยู่ในอันตราย! !
“ทุกคน นอกจากการกระทำอันโหดร้ายของกษัตริย์องค์หญิงแล้ว นางยังเป็นอัจฉริยะแห่งสวรรค์ ข้าชื่นชมนาง ข้าเขียนเกี่ยวกับการเนรเทศ ได้โปรดตัดสินใจเอง!” หยางซิ่ว เป็นตัวแทนของเมือง หลิงเซียว
มีสถานที่สองแห่งที่มีการลงนามในหนังสือก่อนเกิดวิกฤต
การเนรเทศและการประหารชีวิต
ไม่มีทางเลือกอื่น
ชื่อเขียนที่ไหน? ไม่มีอะไรมากไปกว่าระดับความเกลียดชังของทุกคนที่มีต่อ หลี่หยุนซี
แต่ในความเป็นจริง วังดำเนินการลอบสังหาร
ชื่อนี้เขียนไว้ในหนังสือสงคราม และไม่มีความแตกต่างในการเขียน พวกเขากลายเป็นศัตรูของ หลี่หยุนซี และไม่มีวันตาย!
หยางซุย เสร็จสิ้นการลงนาม
ผู้เฒ่าฟานจงกงก็เขียนชื่อเขาเช่นกัน
หลี่ยิง และกงตง ก็เขียนชื่อของพวกเขาเช่นกัน
บรรยากาศเปลี่ยนไปและไม่ใช่การเจรจาอีกต่อไป
หรือทุกคนได้ตัดสินใจอยู่ในใจแล้ว การสมคบคิดนี้ไม่มีอะไรมากไปกว่าการเชื่อมโยงทุกคนเข้าด้วยกันเพื่อป้องกันไม่ให้ใครถูกโจมตี เลิกและหันไปหา หลี่หยุนซี
“หมึกนี้ เป็นหมึกของเลือดมังกร กระดาษนี้เป็นกระดาษหนังมังกร วันนี้ทุกคนก่อตั้งพันธมิตรสงคราม ไม่ว่าผลการลอบสังหารจะเป็นอย่างไร พวกเราจะเดินหน้าและถอยไปด้วยกัน และพวกเราต้องไม่ปล่อยให้ หลี่หยุนซีออกจากรัฐบรรพบุรุษเมืองมังกร ทั้งที่ยังมีชีวิตอยู่! “น่านไท่กงยืนขึ้นด้วยร่องรอยของความเฉยเมยและความมุ่งมั่นบนใบหน้าเก่าของเขา!”
หลี่ยิง ก็ยืนขึ้นและชูหนังสือสงครามที่เขาเขียนขึ้นเอง
คนอื่นๆ ทำตามและขึ้นชื่อ!
ชั่วขณะหนึ่ง ห้องโถงเหล็กเต็มไปด้วยความรู้สึกถึงการฆ่า!
เลือดเต็มไปด้วยหมึกและกลิ่นยังติดอยู่ที่ปลายนิ้วของทุกคน น่านหลิงซาค่อย ๆ คลุมหยานซาของนางเอง ก้าวหนึ่งลากชุดสีแดงกุหลาบไปทางเดินเหล็ก เดินออกไปนอกประตู
ผู้คนกำลังเฝ้าดูนาง ท้ายที่สุดนางคล้ายกับ หลี่หยุนซี มาก ถ้าพวกเขาหลายคนไม่เคยเห็น ถ้าทั้ง2ปรากฏตัวพร้อมกัน พวกเขาก็จะยังรู้สึกสับสนมาก
“ท่านพ่อ ท่านบอกว่าท่านไม่ได้มีส่วนร่วมในเรื่องหย่งเฉิงหรือ?” ทันใดนั้น น่านหลิงชา ก็จำบางอย่างได้ หันกลับมา รอยยิ้มเศร้าๆ ที่แก้มของนาง
หลี่ยิงขมวดคิ้ว
เขาไม่เข้าใจว่าทำไม น่านหลิงชา ถามเขาเกี่ยวกับเรื่องนี้ในเวลานี้
“นางเข้าไปในคุกใต้ดินเพราะพ่อของเจ้าเป็นคนทำ แต่เขาไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นหลังจากนั้น” ในขณะนี้ กงตงกล่าว
“อ๋อ ท่านกงตง คงเป็นคนทำให้นางอับอายในคุกเหรอ” น่านหลิงชา เลิกคิ้วขึ้นและถามเบาๆ
กงตง หยุดพูด
มันเป็นชนิดของค่าเริ่มต้น
“หัวใจอยู่สูงกว่าท้องฟ้า และชีวิตก็บางราวกับกระดาษ”
“ทุกคน ลงชื่อในหนังสือแห่งชีวิตและความตายที่เขียนขึ้นเอง!”
น่านหลิงชาอยู่ที่ประตู รอคอยคนที่สามารถเอาชีวิตรอดจากสมุดวาดรูปของนาง!
ช่วงเวลาที่ น่าน หลิงชาพูดคำเหล่านี้ อารมณ์ที่นุ่มนวลและสง่างามของนางก็เย็นชาในทันที และชุดกุหลาบสีแดงเลือดก็ดึงกล้ามเนื้อและกระดูกที่เย็นยะเยือกของนาง
แต่ทำไมสิ่งที่คนมองจากด้านหลังกลับเป็นเหมือนเงาของผู้พิพากษาแห่งนรก ซึ่งทำให้คนตัวสั่น!
กระดาษหมึกสั่น
และเมื่อตัวอักษรหมึกกลายเป็นบ่วง
บ่วงนี้พันปลายนิ้วของทุกคนบนโถงเหล็ก และมันเหมือนกับงูปีศาจ ที่คลานเข้าหาหัวใจและจิตวิญญาณของพวกเขา!
หนังสือแห่งชีวิตและความตาย
อมตะ!!!
