บทที่ 608 ให้ความสุขแก่หกคนในคราวเดียว
“มิจําเป็นต้องที่จะมาครั้งละคนเพราะว่าข้าสามารถที่จะให้ความสุขแก่พวกเจ้าได้ครั้งละสามคน” ซูหยางกล่าวกับพวกเธอด้วยรอยยิ้มมั่นใจ
“พวกเราสามคนในครั้งเดียวกันรึ” เหล่าศิษย์ต่างพากันสบตากันด้วยความสงสัย
เวลาต่อจากนั้น หลังจากที่เหล่าศิษย์ตัดสินใจว่าใครจะเป็นคนไปชุดแรกแล้ว พวกเธอสามคนก็ตรงเข้าไปหาชูหยางผู้ที่ยืนอย่างใจเย็นอยู่บนเตียงที่เขาสร้างขึ้นมา
“ได้โปรดดูแลพวกเราด้วย ซูหยาง”
พวกเธอพากันโค้งคํานับเขาด้วยความนอบน้อมก่อนที่พวกเธอจะคลายชุดของเธอออก
ซูหยางพยักหน้าแล้วก็ปลดเสื้อผ้าของเขาออกด้วยเช่นกัน เผยให้พวกเธอเห็นถึงร่างกายที่สมบูรณ์แบบและสัตว์ร้ายที่ทรงอํานาจที่หว่างขาของเขา
“โอเทพ..”
บรรดาศิษย์ต่างพากันอ้าปากค้างโดยมีมือของพวกเธอปิดปากไว้ด้วยความตกใจ ในเมื่อพวกเธอไม่เคยเห็นกระบี่ที่ป่าเถื่อนแต่สวยงามเช่นนี้มาก่อน
“สมกับเป็นท่าน ซูหยาง ไม่เพียงแต่ท่านจะมีมือใหญ่ แต่กระทั่งน้องชายของท่านก็ยังค่อนข้างมโหราชอีกด้วย”
ศิษย์ทั้งสามคนอดใจรอที่จะสัมผัสแก่นกายของซูหยางไม่ได้ และพวกเธอก็ตรงเข้าไปหาเขาด้วยท่าทางหิวกระหาย
ในเวลานั้น ศิษย์อีกเจ็ดคนที่เหลือก็ได้ดูพวกเธออยู่เบื้องหลังพร้อมกับปากที่มีน้ำลายไหลย้อยและดวงตาที่เบิกกว้าง
สองสามอึดใจให้หลัง ศิษย์ทั้งสามคนก็เริ่มที่จะเสียแก่นกายแกร่งของซูหยางโดยพร้อมเพรียงกัน
“ใจเย็นหน่อย มันมิได้หนีไปไหน” ซูหยางหัวเราะเบาๆหลังจากที่เห็นการเคลื่อนไหวที่เร่งรีบของพวกเธอ และเขาก็ยืนนิ่งโดยประสานมือไว้ด้านหลัง ดูเหมือนกับผู้กล้ากลางสนามรบ แต่ทว่าแทนที่เขาจะเผชิญกับนักรบ เขากลับมีสาวสวยสามคนกําลังต่อสู้แย่งชิงกระบี่อยู่ที่ระหว่างขาของเขา
หลายนาทีให้หลัง ยามเมื่อพวกเธอทั้งสามนั้นได้ดูดดื่มกับกระบี่ของเขาจนพอใจแล้ว ซูหยางก็พูดกับพวกเธอว่า “เข้าแถวเรียงกันแล้วทําท่าคลาน”
เหล่าศิษย์พากันพยักหน้าเธอก่อนที่จะคุกเข่าลงอยู่ในท่าหมาเคียงข้างกันดูราวกับสุนัขสามตัวที่ทําท่าพร้อมจะออกเดิน
จากนั้นซูหยางก็เดินไปด้านหลังของศิษย์ที่อยู่ตรงกึ่งกลาง และในเมื่อถ้ำด้านล่างของเธอนั้นเปียกแฉะไปเรียบร้อยแล้ว เขาจึงไม่ต้องทําการเล้าโลมอีก จัดแจงที่มแท่งแกร่งของเขาเข้าไปในรูของเธอในทันที
“อาาาาา”
ศิษย์คนนั้นครวญครางดังลั่นเมื่อเธอรู้สึกว่าเสาเทพมังกรของเขาแยกขยายถ้ำของเธอจนถึงที่สุด
“แล้วพวกเราล่ะ ซูหยาง” ศิษย์สองคนที่อยู่ข้างกายเธอถามเขาด้วยสีหน้าตื่นกระหาย
“อย่ากังวล จักถึงตาของเจ้าในภายหลัง ตอนนี้ข้าจักทําให้เจ้าพึงพอใจด้วยมือของข้าก่อน” ซูหยางกล่าวขณะที่เขาเอื้อมมือที่ว่างไปยังดอกไม้ของพวกเธอ
“อาาา”
“อาาาาาา”
ตอนนี้เมื่อเขาใช้ทุกส่วนของร่างกายแล้ว ซูหยางก็เริ่มขยับสะโพกและมือของเขาไปพร้อมๆกัน สร้างความพึงพอใจให้กับศิษย์ทั้งสามคนที่อยู่ตรงหน้าเข้าไปในเวลาเดียวกัน
“อาาาา”
“อาาาาาาา”
“อาาาาาาา”
ศิษย์ทั้งสามคนครางออกมาร่วมกันขณที่ซูหยางให้ความพึงพอใจกับถ้ำของเธอ
สองสามนาทีให้หลัง ซูหยางก็ปล่อยของเหลวของเขาเข้าไปในศิษย์ที่อยู่ตรงกลาง เติมท้องของเธอด้วยปราณหยางระอุอุ่นของเขา
ครั้นเมื่อศิษย์ที่อยู่ตรงกึ่งกลางได้รับการเติมเต็มแล้ว ซูหยางก็ผลักแห่งของเขาเข้าไปในศิษย์อีกคน และเขาก็เริ่มสร้างความพึงพอใจให้กับสองคนที่เหลือด้วยมือของเขา
ซูหยางทําการสร้างความพึงพอใจให้กับศิษย์ทั้งสามด้วยวิธีนี้จนกระทั่งพวกเธอหมดสิ้นเรี่ยวแรงและพึงพอใจอย่างเต็มที่
“นั้นช่างมหัศจรรย์ ซูหยาง…”
“นี่เป็นอีกระดับหนึ่งเลยเมื่อเปรียบเทียบกับการนวดของท่าน…”
“ข้ายินดีที่จะจ่ายถึง 1000 แต้มสํานัก ถ้าท่านเสนอบริการเช่นนี้ก่อนหน้านั้น…”
ในเวลาหลังจากนั้น ซูหยางก็หันไปมองดูศิษย์เจ็ดคนที่เหลือและกล่าวกับพวกเธอว่า “พวกเจ้าคนไหนที่ต้องการจะเป็นคนถัดไป”
ทันใดนั้น พวกเธอหกคนก็ลุกขึ้นในเวลาเดียวกันโดยมีศิษย์เซียวเพียงคนเดียวที่ไม่ได้ยืนขึ้น
“ฮ่าฮ่าฮ่า นั่นก็มิเป็นไร ข้าจักสร้างความพึงพอใจให้กับเจ้าทั้งหมดในคราวเดียว” ซูหยางหัวเราะ
และโดยไม่ลังเล พี่น้องทั้งหกต่างก็พากันถอดเสื้อผ้าของตัวเองโยนออกไปด้านข้างก่อนที่จะพุ่งตัวขึ้นไปบนเตียง
ซูหยางเอนกายลงไปบนเตียงแล้วกล่าวว่า “ข้าสามารถที่จะสร้างความพึงพอใจให้แต่ละคนด้วยแขนขาแต่ละข้างของข้า คนหนึ่งด้วยปาก และอีกคนด้วยกระบี่ของข้า”
“ท่านยังสามารถที่จะให้ความพึงพอใจด้วยเท้างั้นรี” เหล่าหญิงสาวพากันมองดูเขาด้วยดวงตาเบิกกว้าง
“ลองดูด้วยตัวเองว่าข้าสามารถทําอะไรได้บ้างด้วยเท้าของข้า” เขากล่าวด้วยท่าทางมั่นใจ
ในเวลาหลังจากนั้น ซูหยางก็เริ่มสร้างความพึงพอใจให้กับหญิงสาวทั้งหกอย่างพร้อมเพรียงกันด้วยร่างทั้งร่างของเขา โดยมีหญิงสาวสองคนได้รับความพึงพอใจจากมือ สองคนด้วยเท้า คนหนึ่งด้วยลิ้น และคนสุดท้ายด้วยแก่นกาย มันเป็นฉากที่บ้าบอคอแตกจนกระทั่งศิษย์เซียวตกตะลึงไปถึงแก่นใจ ในเมื่อเธอไม่เคยได้เห็นอะไรที่ไม่สมเหตุผลเช่นนี้มาก่อน
“อาาา”
“อาาาาา”
“อาาา”
“โอออ”
ห้องนั้นเต็มไปด้วยเสียงครวญครางของศิษย์หญิงหกคน ฟังดูเหมือนกับว่าเป็นฝูงนกที่กําลังร้องเพลงร่วมกัน
สองชั่วโมงให้หลัง เมื่อตอนที่ศิษย์ทั้งหกคนนอนอยู่บนเตียงด้วยสีหน้าหมดแรงและหอบหายใจแล้ว ซูหยางก็มองไปที่ศิษย์เซียวที่ยังนิ่งเงียบดูอยู่ตลอดเวลา
“เจ้าเป็นคนเดียวที่ยังเหลืออยู่” เขากล่าวกับเธอ
ศิษย์เซียวพยักหน้า และเธอก็เริ่มกระมิดกระเมี้ยนเดินไปหาเขาด้วยก้าวสั้นๆและช้าๆ
ครั้นเมื่อเธอไปอยู่ที่ข้างเตียงแล้ว เธอก็ค่อยคลายเสื้อผ้าของตนเอง เปิดเผยให้เห็นถึงร่างที่เล็กกระทัดรัดและแบบบางของเธอต่อเขา
จากนั้นซูหยางก็คว้ามือของเธอและดึงเธอเข้ามาสู่อ้อมอกของเขา
“ขอบคุณ ซูหยาง ที่ยอมรับข้า…” เธอกล่าวกับเขาด้วยเสียงเบาหวิว
“ข้าควรขอบใจเจ้าที่สุดท้ายก็ยอมเชื่อใจข้า…” เขากล่าว
“โปรดดูแลข้าด้วย…”
“ข้าย่อมยินดี.. แต่ในเมื่อเจ้ามิเคยมีโอกาสได้รับประสบการณ์การนวดของข้า ทําไมเรามมาเริ่มจากเรื่องนั้นก่อนล่ะ”
“ตกลง” เธอพยักหน้าอย่างคาดหวัง
ศิษย์เซียวนอนอยู่บนเตียงโดยให้หลังของเธอเผชิญกับเพดาน
สองสามอึดใจให้หลัง ซูหยางก็เริ่มนวดไปบนหลังของเธอด้วยมือของเขา
“อาาา” ศิษย์เซียวร้องครวญครางอย่างรวดเร็ว การนวดนี้เพียงแค่เริ่มต้น แต่เธอก็ได้ตื่นตกใจไร้คําพูดไปเรียบร้อยแล้วกับความรู้สึกที่มหัศจรรย์นั้น
“ข้ามิอยากเชื่อว่าข้าได้ปฏิเสธอะไรที่น่าอัศจรรย์เช่นนี้ มิน่าว่าทําไมคนอื่นๆจึงเข้าข้างเขาตลอด ข้าช่างโง่เขลาสิ้นดี” เธอร้องในใจขณะที่ซูหยางทําการกระตุ้นร่างกายของเธอด้วยวิชาที่เขาเชียวชาญ
Related
