“เย่เฉินเฟิง!”
โหย่วซานเสียน ได้เข้าไปในห้องโถงหิน เเละ พบ เย่เฉินเฟิง กับ เย่เค๋อ กำลังต่อสู้กันอยู่ เเม้เเต่อัจฉริยะเเห่งดาบอย่าง เฉินชางเทียน ยังเเสดงถึงความประหลาดใจ
“หนึ่งดาบสังหาร”
เย่เฉินเฟิง ที่พบการปรากฏตัวของ โหย่วซานเสียน เขาไม่ลังเลที่จะใช้ดาบสีเขียวในมือของเขา เตรียมบั่นคอของ เย่เค๋อ เพื่อจัดการเขาในทันที
“สับสังหารไร้สิ้นสุด!”
รับรู้ได้ถึงอันตรายจากดาบของ เย่เฉินเฟิง,เย่เค๋อ เองก็ได้พยายามต่อต้านพลังที่พุ่งเข้ามา
เเต่ทว่า หนึ่งดาบสังหารนั้นเร็วเกินไป พริบตาเดียวมันก็พุ่งไปกระทบกับคอของเขา
“เพร้ง!”
เครื่องรางป้องกันของ เย่เค๋อ ได้ถูกทำลายลงอย่างรวดเร็ว
“ปราณดาบ 5 ชั้น”
เมื่อเห็น ว่า เย่เค๋อ กำลังจะหนีเพราะการช่วยเหลือจากเครื่องรางป้อนกัน เย่เฉินเฟิง จึงได้ยกดาบเขียวในมือขึ้นเเละปลดปล่อยพลังงานปราณดาบออกมาเพื่อเตรียมบั่นศีรษะของ เย่เค๋อ อีกครั้ง
“ฟวั่บ!”
จากนั้นศีรษะของ เย่เค๋อ ก็ได้หลุดออกจากบ่าโดยตรง โลหิตจำนวนมากได้ปะทุออกมาราวกับน้ำพุร่างของเขาได้ล้มลงเเละเเน่นิ่งทันที
“เป็นไปได้ยังไง มันสามารถทำลายการป้องกันของเครื่องรางป้องกันได้?”
โหย่วซานเสียน เเละ เฉินชางเทียน รู้สึกตกใจ พวกเขามองเห็น เย่เฉินเฟิง เหมือนกับสัตว์ประหลาดตนนึง
เครื่องรางที่ทั้งสามนิกายใหญ่ให้พวกเขานั้น เเม้เเต่ ผู้เชี่ยวชาญระดับปฐพีขั้น 6 ก็ไม่สามารถทำลายได้ เเต่ทว่า เย่เฉินเฟิง ที่เป็นเพียง ผู้ใช้จิตอสูรระดับปฐพีขั้น 4 กลับสามารถทำลายมันได้อย่างง่ายดาย
“ดาบของมัน…ถ้าข้ามองไม่ผิดดาบในมือของมันสมควรเป็นอาวุธวิญญาณปฐพีระดับกลาง”ในฐานะอัจฉริยะเเห่งดาบ เฉินชางเทียน รู้สึกมั่นใจ ในตัวตนของ ดาบหยก ของ เย่เฉินเฟิง
“มารดามันเถอะ มันครอบครองอาวุธระดับนั้นได้ยังไง”โหย่วซานเสียน สบถด่าออกมาอย่างขุ่นเคือง
เมื่อเห็นพลังของ เย่เฉินเฟิง โหย่วซานเสียน ก็สัมผัสได้ถึงอันตราย
“ซานเสียน ไม่ต้องสนใจไอ้เด็กนั่น พวกเราจะต้องคว้าสมบัติในกลุ่มก้อนพลังเเสงนั่นให้ได้ก่อนหลังจากนั้นค่อยจัดการมัน”เฉินชางเทียน กล่าวตอบ
“อืม”
โหย่วซานเสียน พยักหน้าเเละจ้องมองไปที่กลุ่มก้อนเเสงสีขาวที่ลอยอยู่ไม่ไกล
“พวกเราจะเอาดาบดำนั่นมาก่อน”
จากนั้น เฉินชางเทียน เเละ โหย่วซานเสียน ก็ได้ร่วมมือกัน พุ่งเข้าหาเเสงสีขาวที่บรรจุดาบสีดำเอาไว้ในนั้น
“ฝ่ามือทลายเมฆา!”
เมื่อเห็นทั้งสองคนพุ่งเข้ามา เย่เฉินเฟิง ได้ควบคุมร่างเเปลงเงาของเขา เเละ ซัดพลังฝ่ามือใส่พวกเขาทั้งสองคน
ฝ่ามือเมฆาที่รุนเเรงได้พุ่งเข้าใส่ทั้งสองคนเเละหยุดการเคลื่อนไหวของพวกเขา
“สารเลว รนหาที่ตาย!”
โหย่วซานเสียน คำรามออกมา ดาบยาวสีม่วงได้ปรากฏขึ้นในมือของเขา จากนั้น เขาก็พุ่งการโจมตี ใส่ เย่เฉินเฟิง
“วายุฟาดฟัน”
เย่เฉินเฟิง ได้กระโดดขึ้นไปบนอากาศการโจมตีที่เหมือนกับเสี้ยวพระจันทราได้พุ่งทำลายการโจมตีของ โหย่วซานเสียน เเละ เพื่อนของเขา ทั้งสองคนได้ถูกซัดกระเด็นจนเลือดในร่างกายได้คลุ้มคลั่ง
“เย่เฉินเฟิง ไอ้สารเลว เเกกล้าโจมตีพวกเรา?”โหย่วซานเสียน สูดลมหายใจเข้าลึกเเละพยายามระงับเลือดที่คลุ้งคลั่งในร่างกายของเขา”เจ้ากล้าทำร้ายศิษย์จากนิกายเพลิงผลาญฟ้าอย่างข้า ถ้าเกิดทางนิกายรู้เจ้าจะถูกทำลายรากฐานการบ่มเพาะพลังทั้งหมด”
“ทำลายรากฐานการบ่มเพาะพลัง?”เย่เฉินเฟิงกล่าวออกมาอย่างเย็นชา”เเต่ทว่าที่นี่ไม่มีใครสามารถทำลายการบ่มเพาะพลังของข้าได้”
“เย่เฉินเฟิง ข้ายอมรับว่า การโจมตีของเจ้าเเข็งเเกร่งมาก เเต่เจ้าเพิ่งฆ่า เย่เค๋อ ไป เจ้าจะต้องถูกตอบโต้โดย สำนักพิทักษ์นิกายหุบเขาวิหคอัสนี เเละ นิกายหุบเขาวิหคอัสนี อย่างเเน่นอน”
“เเต่ถ้าเจ้าเต็มใจมอบสมบัติทั้งสองนั่นให้พวกเรา พวกเราสัญญาว่าจะช่วยเจ้าจัดการกับพวกคนจากหุบเขาวิหคอัสนีให้”เฉินชางเทียน กล่าวพูดอย่างช้า ๆ
“เจ้าคิดว่าข้าจะเชื่อคำพูดผายลมของพวกเจ้า?”เย่เฉินเฟิง กล่าวเย้ยหยัน”ถ้าเจ้าต้องการสมบัติทั้งสองชิ้นนี้ก็เเสดงความสามารถที่พวกเจ้ามีเข้ามาเเย่งไปดูเป็นไง?”
“เย่เฉินเฟิง เจ้าคงไม่คิดเป็นศัตรูกับนิกายเพลิงผลาญฟ้าของข้าหรือไม่?”
“บางทีการกระทำของเจ้าในวันนี้เจ้าอาจจะไม่สามารถเข้าร่วมกับนิกายเพลิงผลาญฟ้าได้ในอนาคต”
“ลองคิดมันดูว่าอะไรดีสำหรับเจ้า”
เฉินชางเทียน จ้องมองไปที่ ใบหน้าของ เย่เฉินเฟิง ด้วยสีหน้าที่หมองคล้ำ หากไม่ใช่เพราะว่า เย่เฉินเฟิง เเข็งเเกร่งเกินไป เขาคงจะจัดการอีกฝ่ายไปเเล้ว
“ข้าพูดไปเเล้วว่าหากพวกเจ้าทั้งสองต้องการสมบัตินี่ก็ให้ใช้กำลังของพวกเจ้าเข้ามาเเย่งชิงเอา”เย่เฉินเฟิง กวักมือ เรียกพวกเขาอย่างไม่เกรงกลัว
“ชางเทียน พวกคนที่อยู่ข้างนอกกำลังจะเข้ามากันเเล้ว พวกเราจะร่วมมือกันจัดการ เย่เฉินเฟิง เเละเอาสมบัตินั่นมาให้ได้”โหย่วซานเสียน กล่าวพูดออกมา
“อืม,เย่เฉินเฟิง เป็นเจ้าเลือกเอง อย่าได้กล่าวโทษพวกเราที่ไม่ให้โอกาสเจ้า”
เฉินชางเทียน พยักหน้า จากนั้นจิตอสูรของเขาก็ปรากฏออกมาจากร่างของเขาเเละพุ่งโจมตีใส่ เย่เฉินเฟิง
“เย่เฉินเฟิง ข้ารอให้เจ้าตกอยู่ในกำมือของข้าไม่ไหวเเล้ว เมื่อเจ้าตกอยู่ในกำมือของข้า ข้าจะมอบความสิ้นหวังที่เเท้จริงให้กับเจ้าเเละปล่อยเจ้าตายอย่างช้า ๆ “
โหย่วซานเสียน ไม่คิดเลยว่า มดตัวน้อยที่เขาเคยดูถูกจะเติบโตเร็วมากขึ้นขนาดนี้ เขาจะต้องร่วมมือกับ เฉินชางเทียน ในการจัดการ เย่เฉินเฟิง
“ทำไมพวกเจ้าถึงคิดว่าจะเอาชนะข้าได้เพียงเพราะร่วมมือกัน?”เย่เฉินเฟิง กล่าวพูดออกมาอย่างเหยียดหยาม”ให้ข้าบอกพวกเจ้าหรือไม่ พวกเจ้านั้นไม่สามารถเทียบได้เเม้กระทั่ง เย่เค๋อ ที่ข้าเพิ่งฆ่าไป”
“คลื่นกระเเทกทำลายล้าง!”
โหย่วซานเสียน ไม่ได้สนใจ การยั่วยุของ เย่เฉินเฟิง เขาได้รวมพลังเข้ากับจิตอสูรเเรดเหล็กของเขา พุ่งเข้าใส่ เย่เฉินเฟิง
“โหย่วซานเสียน เจ้าอ่อนเเอเกินไป”
มองดูร่างของ โหย่วซานเสียน ที่พุ่งเข้ามา เย่เฉินเฟิง ถือดาบหยกในมือ เเละ พุ่งการโจมตีสวนกลับเขา
“ปั้ง…..”
ทันทีที่ดาบหยกสีเขียวในมือของ เย่เฉินเฟิง เข้าปะทะกับทักษะวิญญาณของ โหย่วซานเสียน มันก็ระเบิดออกมา
ร่างของ โหย่วซานเสียน ได้กระเด็นลอยออกไป
“ดาบหยินหยาง!”
ขณะที่ เย่เฉินเฟิง ทำร้าย โหย่วซานเสียน จนได้รับบาดเจ็บ เฉินชางเทียน ก็ขยับตัวเเละฟาดฟันการโจมตีออกไป
“ร่างเเปลงเงา”
เย่เฉินเฟิง ได้เคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว เพื่อหลบการโจมตีที่พุ่งเข้ามา จากนั้นเขาก็ผสานพละกำลังรวมเข้ากับดาบหยกสีเขียวอีกครั้งเเละโจมตีเคลื่อนไหวออกไปด้วยความเร็วสูง
ดาบนี้รวดเร็วอย่างมาก เเม้เเต่ เฉินชางเทียน ก็ไม่สามารถคาดเดาการโจมตีของดาบนี้ได้
“เพร้ง!”
เย่เฉินเฟิง ได้ทำลายทักษะดาบหยินหยางของ เฉินชางเทียน ก่อนที่จะพุ่งการโจมตีใส่หน้าอกของอีกฝ่าย
เฉินชางเทียน ที่ถูกทำลายทักษะดาบ เขาได้ถูกซัดโดยพลังของ เย่เฉินเฟิง เข้าอย่างเต็มเป้า
ดาบของ เย่เฉินเฟิง นั้นรุนเเรงมาก ไม่นานร่างของ เฉินชางเทียน ก็ได้รับบาดเจ็บสาหัส เขาได้ถูกซัดลอยไปเหมือนกับว่าวที่เชือกขาดก่อนที่จะหล่นกระเเทกลงกับพื้น
“โหย่วซานเสียน พวกเจ้าอ่อนเเอเกินไป”
เย่เฉินเฟิง จ้องมองไปที่ โหย่วซานเสียน ที่กำลังตกตะลึงในความเเข็งเเกร่งของเขา
จากนั้น เย่เฉินเฟิง ก็จ้องมองไปที่ ผนึกรูปแบบก่อตัวทั้ง 2 ที่ลอยอยู่กลางอากาศ เขาได้ทำลายกลุ่มก้อนรูปแบบผนึกเหล่านั้น เเละ รับเอาอาวุธวิญญาณปฐพีระดับกลาง ทั้ง 2 ชิ้นไปครอบครองต่อเบื้องหน้าสายตาของ โหย่วซานเสียน
