“ฆ่า!”
หวางหลิน โห่ร้องออกมา ดาบสลักมังกร ในมือ ได้เคลื่อนไหวพร้อมกับตัวของเขา ขณะเดียวกับ ศิษย์จากนิกายหุบเขาวายุคลั่งเองก็เคลื่อนไหวโดยมีเป้าหมายคือ ฆ่า เย่เฉินเฟิง
หวางหลิน,โหย่วซานเสียน,หยางปิงเฟิง เเละ ศิษย์จาก นิกายเพลิงผลาญฟ้า รวมถึง ศิษย์ จากนิกายหุบเขาวิหคอัสนี เอง ก็ได้ พุ่งเข้าโจมตีเช่นเดียวกัน พวกเขาหวังจะฆ่า เย่เฉินเฟิง เเละค่อยเเบ่งสมบัติกันภายหลัง
“ศิษย์น้องเย่ ข้าจะช่วยเจ้าเอง”
จ้องมองไปที่ เย่เฉินเฟิง ที่กำลังตกอยู่ในสถานการณ์อันตรายเธอกัดริมฝีปากของเธอจากนั้นดาบโลหิตจันทรา ก็ปรากฏขึ้นพุ่งเข้าใส่ เหล่าบรรดาศิษย์อัจฉริยะจากนิกายต่าง ๆ
“ศิษย์พี่ ฟู่เหยาเยว่!”
เห็นว่า ฟู่เหยาเยว่ ยังยืนกรานช่วยเหลือตัวเองในสถานการณ์เช่นนี้ เย่เฉินเฟิง รู้สึกอบอุ่นเเละขอบใจอีกฝ่ายมาก
อย่างไรก็ตาม ศิษย์ จาก สามนิกายหลัก มีความเเข็งเเกร่งเทียบเท่ากับเธอทุกคน ดังนั้นการเผชิญหน้ากับศิษย์หลักจากสามนิกายนั้นเป็นเรื่องที่ยากมาก
“หนึ่งดาบสังหาร!”
เผชิญหน้ากับการโจมตีของคนมากกว่า 10 คน เช่น หวางหลิน เย่เฉินเฟิง ไม่ได้หลบ เขาใช้ปราณดาบ 5 ชั้น เเละ ใช้ทักษะวิญญาณของเขา
ถึงเเม้ระดับการบ่มเพาะพลังของ เย่เฉินเฟิง จะต่ำสุดในบรรดาคนเหล่านี้ เเต่ความเเข็งเเกร่งของเขาก็ไม่น้อยหน้าไปกว่าอัจฉริยะจากนิกายคนอื่น ๆ
หลังจากเผชิญหน้ากับการโจมตีหลายสิบคน เย่เฉินเฟิง ได้ถูกไล่ต้อนจนกระเด็นออกไปโลหิตจำนวนมากได้พุ่งออกมาจากปากของเขา
“เย่เฉินเฟิง ยังไงวันนี้ก็ต้องเป็นวันตายของเจ้า”
โหย่วซานเสียน เเละ ศิษย์คนอื่น ๆ ได้ขู่คำรามออกมา พวกเขาต้องการ ฆ่า เย่เฉินเฟิง ให้ได้ในตอนนี้
“ดาบผ่าภูเขาทลายเเม่น้ำ!”
“ทันฑ์อัสนีทลายปฐพี!”
เพื่อต้องการมอบความพ่ายเเพ้ให้กับ เย่เฉินเฟิง,หวางหลิน เเละ หยางปิงเฟิง รวมถึงคนอื่น ๆ ได้ใช้ทักษะที่เเข็งเเกร่งของเขาเพื่อโจมตี เย่เฉินเฟิง
“ศิษย์น้องเย่!”
ฟู่เหยาเยว่ ที่เห็น เย่เฉินเฟิง กำลังตกอยู่ในอันตราย หัวใจของเธอรู้สึกกังวล เเต่ด้วยความเเข็งเเกร่งของเธอ ตอนนี้ เธอไม่สามารถช่วยเหลือ เย่เฉินเฟิง ได้เลย ทำได้เพียงเเต่เฝ้ามองเย่เฉินเฟิง โดนทักษะวิญญาณจำนวนมากกลืนกินไป
เย่เฉินเฟิง ที่เห็นการโจมตีจากทักษะวิญญาณจำนวนมากของ หวางหลิน เเละ คนอื่น ๆ ในเวลาเดียวกัน โลหิตในร่างของ เย่เฉินเฟิง ก็ได้เดือดพล่านมากขึ้น
“ทักษะกลืนพลังชีวิต,เผาไหม้พลังชีวิต 50 ปี”
ในช่วงเวลาสำคัญ เย่เฉินเฟิง ได้ใช้ไพ่ตายที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเขา ทักษะกลืนพลังชีวิต เเละ เผาไหม้พลังชีวิตมากถึง 50 ปี เพื่อยกระดับความเเข็งเเกร่ง
ผู้ใช้จิตอสูรระดับปฐพีขั้น 4 นั้น อายุไขของพวกเขาประมาณ 341 ปี เเละ เย่เฉินเฟิง ที่เผาไหม้พลังชีวิตของตัวเองไป 50 ปี นั้นเทียบเท่ากับ 1 ส่วน 6 ของพลังชีวิตทั้งหมดของเขา
“ปั้ง!”
หลังจาก เย่เฉินเฟิง เผาไหม้พลังชีวิตของตัวเอง 50 ปี พละกำลังจำนวนมากก็ระเบิดออกมาจากร่างกายของเขา มันได้ช่วยยกระดับขั้นพลังของเขาถึง 2 ขั้นย่อย ทำให้เขากลายเป็น ผู้ใช้จิตอสูรระดับปฐพีขั้น 6 ในระยะเวลาอันสั้น
วินาทีต่อมา หลังจากยกระดับความเเข็งเเกร่งทางกายภาพขึ้นเสร็จ เย่เฉินเฟิง ก็ใช้เเก่นเเท้วิญญาณน้ำเเข็ง หลอมรวมเข้ากับ ดาบหยกเขียว เเละ ใช้ทักษะ หนึ่งดาบสังหารออกมา
“ฟวั่บ!”
กลิ่นอายพลังที่รุนเเรง ได้พุ่งใส่พวก หวางหลิน เเละ โหย่วซานเสียน รวมถึง คนอื่น ๆ
“อ๊ากก!”
บรรดาศิษย์ของ นิกายหุบเขาวิหคอัสนี ที่หลบการโจมตีของ เย่เฉินเฟิง พวกเขาก็ถูกพลังของ หนึ่งดาบสังหาร กลืนกินเข้าไปเหมือนกัน ร่างของพวกเขาเหมือนกับเต้าหู้ที่ถูกเเบ่งออกเป็นสองส่วน
“ศิษย์พี่ ฟู่เหยาเยว่ รับ”
หลังจาก ฆ่า ศิษย์จำนวนมาก เย่เฉินเฟิง ก็โยนดาบสีดำ อาวุธวิญญาณปฐพีระดับกลางให้ ฟู่เหยาเยว่
ทันทีที่ ฟู่เหยาเยว่ ได้รับดาบเเละระเบิดพลังออกมา การโจมตีของเธอก็สามารถกดดันศิษย์จากนิกายหุบเขาวิหคอัสนี ให้พวกเขาล่าถอยไปได้
“เมฆาดับสูญ…”
“วายุฟาดฟัน…”
หลังจาก โยนดาบให้ ฟู่เหยาเยว่ เย่เฉินเฟิง ก็ยังคงโจมตีต่อไป เขาได้ใช้พลังโจมตีของ หนึ่งดาบสังหาร ไล่โจมตีใส่ หวางหลิน เเละ คนอื่น ๆ
“อ๊ากก!”
ฟวั่บ
เย่เฉินเฟิง ที่ใช้ วายุฟาดฟัน พุ่งเข้าใส่ ศิษย์จากนิกายหุบเขาวายุคลั่ง ทั้ง 5 คน หนึ่งในนั้นก็คือ หวางหลิน
สองในห้าได้ตกตายภายใต้การโจมตีของ เย่เฉินเฟิง เครื่องรางของพวกเขาไม่สามารถต้านทานการโจมตีของ เย่เฉินเฟิง ได้
เห็นสหายทั้งสองคนถูกฆ่าโดย เย่เฉินเฟิง ใบหน้าของ หวางหลิน เเละ คนอื่น ๆ กลายเป็นขาดซีด พวกเขาได้พยายามหลบหนีทันที
“เเก่นเเท้วิญญาณเยือกเเข็ง”
ศิษย์อีกสามคนของ นิกายหุบเขาวายุคลั่ง ที่หลบหนีไปพร้อมกับ หวางหลิน ได้ถูกเย่เฉินเฟิงเเช่เเข็งจนกลายเป็นรูปปั้นหิน
เเต่ทว่า หวางหลิน นั้นเเข็งเเกร่งมาก เขาสามารถทุบทำลายน้ำเเข็งเเละพยายามพุ่งหลบหนีออกจากที่นี่อย่างไม่คิดชีวิต
เมื่อ เย่เฉินเฟิง เเช่เเข็ง ศิษย์ของ นิกายหุบเขาวายุคลั่ง ได้ถึง 2 คน เขาก็ใช้ดาบในมือพุ่งฟันทำลาย เพื่อจบชีวิตของพวกเขาทันที
ในเวลาสั้น ๆ ศิษย์จาก นิกายหุบเขาวายุคลั่้ง ก็ตายไปหลายคน เหลือเพียง หวางหลิน เพียงคนเดียว
เห็นความน่าสะพรึงกลัวของ เย่เฉินเฟิง โหย่วซานเสียน เเละ คนอื่น ๆ ที่เหลือ กลายเป็นหวาดกลัว
“เย่เฉินเฟิง เเข็งเเกร่งเกินไป รีบหนีกันเถอะ”
เมื่อสัมผัสได้ถึงความเเข็งเเกร่งของ เย่เฉินเฟิง เฉินชางเทียน เเละ คนอื่น ๆ ก็รู้สึกกลัวมาก พวกเขาตัดสินใจที่จะหลบหนีออกจากห้องโถงหินที่เต็มไปด้วยกลิ่นคาวเลือด
“โหย่วซานเสียน เจ้าคิดจะไปไหน”
เย่เฉินเฟิง ได้ ใช้ทักษะร่างเเปลงเงา 4 ระดับ พุ่งเข้า หาโหย่วซานเสียน ที่อยู่ไม่ไกล
“เย่เฉินเฟิง อย่าเข้ามา หากเจ้าฆ่าข้า ปรมาจารย์จ้าวตำหนักที่อยู่ด้านนอก เเละ ท่านปู่ของข้า จะไม่มีทางปล่อยเจ้าไป”รับรู้ได้ถึงกลิ่นอายฆ่าฟันที่รุนเเรงของ เย่เฉินเฟิง เขาหวังจะพึ่งพาบารมีของปู่ของเขา
“กลัวงั้นเหรอ?มันสายเกินไปเเล้ว ยังไงวันนี้เจ้าก็จะต้องตาย”
เย่เฉินเฟิง เผยเจตนาฆ่าที่รุนเเรงออกมา ดาบหยกสีเขียวในมือ ได้ผสานเข้ากับปราณดาบเเละพุ่งเเทงร่างของ โหย่วซานเสียน
“คลื่่นกระเเทกทำลายล้าง!”
โหย่วซานเสียน ได้ฝืนใช้ทักษะที่เเข็งเเกร่งที่สุดของเขาออกมาเพื่อหวังว่าจะสามารถกดดัน เย่เฉินเฟิง ได้
“เมฆาดับสูญ!”
ดาบยาวในมือของ เย่เฉินเฟิง ได้ตวัดดาบออกไปเป็นวงกว้าง จากนั้น พลังของทั้งสองคน ก็เข้าปะทะกันจนดาบในมือของ โหย่วซานเสียน ได้เเตกหัก
“เย่เฉินเฟิง อย่าฆ่าข้า ข้ายินดียอมทำทุกอย่างถ้าเจ้าปล่อยข้าไป”
สูญเสียอาวุธในมือของตนเองไป โหย่วซานเสียน กลายเป็นหวาดกลัว เเม้ว่าเขาจะโกรธเเต่เขาก็ไม่สามารถทำอะไรได้ ทำได้เพียงเเต่คุกเข่าขอความเมตตา เย่เฉินเฟิง
เฉินชางเทียน เเละ คนอื่น ๆ เเม้ว่าพวกเขาจะเห็น โหย่วซานเสียนกำลังตกอยู่ในอันตราย พวกเขาก็ไม่ได้เข้าไปช่วย เเต่ได้ถือโอกาสในตอนนี้เพื่อหลบหนีออกจากห้องโถงหิน
ได้ยินคำอ้อนวอนของ โหย่วซานเสียน เย่เฉินเฟิง ไม่ไหวติง เขายกดาบในมือเเละเเทงเข้าไปที่หัวใจของ โหย่วซานเสียน
“อั๊ก!”
จากนั้นศีรษะของ โหย่วซานเสียน ก็ถูกตัดออกร่างของเขาทิ้งตัวลงท่ามกลางกองเลือด
เมื่อเห็น เย่เฉินเฟิง ฆ่า โหย่วซานเสียน หวางหลิน,หยางปิงเฟิง เเละ อีก สามคน ก็กลายเป็นหวาดกลัว พวกเขาไม่สนใจเเละหลบหนีออกจากห้องโถงหินหายไป
เพียงชั่วพริบตาเดียว ในห้องโถงหินเเห่งนี้ก็เต็มไปด้วยกลิ่นคาวโลหิตคละคลุ้ง หลงเหลือเพียง เงาร่างสองคนของ เย่เฉินเฟิง เเละ ฟู่เหยาเยว่ เพียงเท่านั้น
